
Mogen we weer eens stemmen. En in eerder stemadvies dat ik met een grote knipoog gaf beschreef ik al wat al die partijen voor ons in petto hebben zoals we ze voorbij zagen en zien trekken richting die nieuwe banenmarkt van de tweede kamer. Met name linkse partijen zijn volgens hun eigen programma’s vooral van het extra belasten. Burgers, ondernemers, pensionado’s, allemaal betalen ze flink meer onder links beleid voor de plannen op gebied van immigratie (grenzen blijven wijd open staan..), of klimaat (vermeende vervuilers gaan extra extra extra betalen).

Daarnaast moeten we wennen aan het Arabisch als voertaal op scholen en op straat. Immers, voor links is islamisering geen enkel probleem. Hoe de geboren Nederlander daar over denkt is voor hen niet relevant. Aan de andere kant van het spectrum bewegen zich diverse midden/rechtse partijen waarvan sommigen wonderlijke uitspraken koppelen aan ongefundeerde begrotingen of doorschuiven van problemen naar de toekomst. Bij JA21 krijg je rechtse verhalen te horen maar is de kans dat men aanschuift bij een linkse regering groot. Bij de BBB vinden we de in mijn ogen beste vrouw op de juiste plek, Mona Keyzer, die duidelijk en overtuigend spreekt maar weinig kans maakt de eerste premier van ons land te worden. Sterker nog, zelfs de eigen achterban van de partij is ontevreden over wat men heeft bereikt.

Forum is voor mij zelf te veel een rommeldozenpartij, maar die mevrouw Vos kan aardig praten en heeft vrijwel geen rare standpunten zoals haar voorbeeld Baudet die wel had. Bij Wilders krijg je een stevige dam tegen de immigratie, een rem op de islam maar ook een terechte zorg om de mensen die hij in het veld bracht bij het nu nog demissionaire kabinet Schoof. Dat hij dwars is gezeten door zijn coalitiegenoten maar zeker ook de linkse oppositie lijkt mij zonder mee bewezen. Kon zo maar eens de grootste partij worden en dat is een stevig signaal vanuit een groot deel van het Nederlandse volk.

Bij christelijk rechts zien we opmerkelijk genoeg twee stromingen die liever naar links dan naar rechts leunen. Alleen de SGP houdt de principiele rug recht, maar is helaas ook vrouwonvriendelijk. De CU deed mee in kabinetten Rutte en Kaag, dus is mede verantwoordelijk voor de puinhopen van die jaren. Het CDA is dat ook, maar Bontenbal groeide wat sneller dan verwacht doordat de oude NSC-stemmers opnieuw overliepen naar hun oude partij waardoor hij zelf het volstrekt verkeerde idee heeft goed bezig te zijn.

Gezien zijn uitingen op sociale media uit het verleden is de term Farizeer voor hem nog een nette. Fatsoen en rust straalt hij weliswaar uit, de dunne laag chroom over het pakket schroot van wie hij echt is zal snel verdwenen zijn als de man kiest voor Timmermans en trawanten. En dan is daar de VVD. Een ooit zo grote liberale stroming die een kwart eeuw geleden in twee delen scheurde. Links, onder Rutte en rechts onder Wilders. Wat het resultaat is zien we nu. En echt, die Dilan is een aardige meid, maar kan geen potten breken. De vele VVDers zijn teleurgesteld. Die willen geen linkse koers, geen lastenverzwaringen voor ondernemers. Maar haar voorsorteren op links, nog tijdens de periode van het kabinet Schoof maakte dat de echte VVD-stemmers (zoals ik) afhaakten. Het wordt spannend morgen. En de kans dat een outsider ineens veel kiezers naar zich toe trekt is aanwezig. Maar wat vanaf overmorgen plaats zal vinden is wellicht nog interessanter. Terug naar de jaren van Kok? Rutte? Groene kabinetten vol neo-communisme of toch weer een soort paars?? We gaan het zien. Ik wens jullie allen wijsheid. Want dat heb je nodig. En denk vooral aan jezelf. Grote verhalen zijn leuk, maar niemand van al die lijsttrekkers betaalt jouw rekeningen. Dat moet je zelf nog steeds doen. (Beelden: Archief)

















Ondanks alle goede wensen, onze dromen, verlangens en zo meer, werd 2017 toch weer een jaar zoals alle voorgaande. Met narigheid en ellende aan de ene kant en plezier en ontspanning aan de andere. Wereldwijd zagen we de impact van een nieuwe president in de VS wiens diplomatieke gaven net zo groot zijn als die van de veelal geloofsgekke terroristen die ons bestaan elke dag bedreigen. We zagen de groei van het wereldwijde wapenarsenaal niet afnemen. Integendeel. Net zomin als we zagen dat er een verbeterd inzicht is gekomen t.a.v. het milieu, integratie, criminaliteit en zo meer. Nog steeds wordt Europa overspoeld door economische immigranten die menen dat het geld hier voor ze aan de bomen groeit. Een onhoudbare situatie die ook in 2018 niet zal verbeteren. Als je dus wereldwijd kijkt is er weinig reden tot vrolijkheid of optimisme. Dat geldt ook als we kijken naar wat ons land nu weer als regering heeft gekregen. De combinatie die nu met elkaar het nieuwe kabinet-Rutte heeft opgezet zal naar mijn mening zeker zorgen voor nog meer verdeling in de samenleving.
Omdat men overeind wil houden wat men denkt dat goed is voor ons land, daarbij hele groepen verontruste burgers negerend die via hun stem een totaal andere mening zijn toegedaan. We gaan eens zien wat het allemaal brengt maar optimistisch wordt je er niet van. Net of men weg wil kijken van een samenleving waarin cultuur, taal en traditionele godsdiensten moeten worden ingeruild voor iets nieuws. Zoals een door Brussel gedicteerde politiek van pappen en nathouden. Die niet zal leiden tot verbetering van de situatie, maar juist verslechtering. Nee, ook op dat punt viel 2017 niet mee. Privé mag ik trouwens niet klagen. Ach er gingen als altijd dingen mis, andere waren juist weer hoopvol. Er was verdriet en we hadden soms enorme lol. Het derde boek van mijn handen en toetsenbord zit vast op technische invulling rond de uitgave maar dat zou in 2018 moeten kunnen komen tot concretisering. Ik zie daar zeer naar uit. Tenslotte is het best een heel verhaal wat ik daarin te vertellen heb.
Nieuw was ook dat mijn persoonlijke aanwezigheid op de sociale media nu ook via Instagram verloopt. Leuke aanvulling op de rest. Het bloggen leed wel een vervelend verlies toen afgelopen maanden bleek dat de aanbieder van o.a. mijn autoblog op een of andere manier in de problemen raakte en meende dat schrijvers dan niet meer betaald hoefden te worden. Dat leidde van mijn kant tot stille vingers op het toetsenbord. Op dat punt heb ik in het verleden al te veel negatieve ervaringen opgelopen. Jammer, maar helaas, dan moet het maar op andere manier. Schrijven gaat gewoon door. Toch een soort passie. Net als al die andere liefhebberijen die mijn leven deels inkleuren. En wat dat kleuren betreft, wat te denken van onze nieuwe aanwinst; Prins Percy!
Een schat van een dier dat zo mooi zijn eigen plekje in huis innam. Wat een geluk dat je dat plezier kunt gebruiken om het grote verlies (voor ons) van zijn huisgenootje Punkie op te vangen. Die moesten we na net twee jaar leven maar toch ook flink sukkelen met de gezondheid alweer definitief uitzwaaien. Doet nog steeds pijn. En verder genoten we van leuke tripjes, familie, vrienden, mooie steden, fijne terrasjes, lekkere hapjes en zo meer. Net zoals we dat in 2018 weer hopen te doen. En omdat wij menen dat delen ook iets in zich heeft wens ik u dit namens ons ook toe. Moge 2018 u brengen wat u ervan verwacht. Moge gezondheid en plezier, maar zeker ook liefde uw deel zijn of blijven. Tot in het nieuwe jaar!
De dreiging die uitgaat van aanslagen zoals uitgevoerd door krankzinnige geesteszieken met een geloofsfanatisme beginnen hun effecten te krijgen op de gevoelens onder hen die meer dan een keertje reizen. Uit een recent onderzoek onder zakenreizigers bleek dat veel mensen die internationaal voor werk of anderszins onderweg zijn, zich niet echt senang voelen als ze gebruik moeten maken van de trein of het vliegtuig. Immers, ondanks alle veiligheidsmaatregelen blijken er toch mazen in het net te zitten, of zoeken die mafkezen die hun statement willen maken andere wegen om zoveel mogelijk slachtoffers te kunnen maken. De onschuld is intussen wel verloren, wij zijn ook in Nederland wel iets gewend intussen. Al was het maar omdat veel van de lieden die wellicht later aan de slag gaan als jihadist of zoiets doms, vooraf een carrière doorliepen als crimineel. En in die laatste wereld kijkt men ook niet op een kogel meer of minder wanneer iemand die vertegenwoordigers uit de stromingen die zich daartoe geroepen voelen, een daad stelde die niet welgevallig (b)lijkt.
Kortom, elke week moord en doodslag en dat begint zich te wreken. Mensen kijken om zich heen als ze ergens gaan zitten op een terras, ze zijn zich bewust dat een alleenstaande tas weleens meer kan bevatten dan een laptop of luiers. In de metro onderzoeken we de medepassagiers en als die te veel zit(ten) te vogelen met hun smartphone of rugzak krijgen we toch zweterige oksels. Voor regelmatige reizigers die zaken moeten doen in het buitenland is het helemaal lastig als je niet precies weet wat er zich in de wereld afspeelt en of de plek waar jij toevallig bent niet ook nog eens in de vuurlinie komt te liggen. Voor terroristen of anarchisten is een vreedzame samenleving een gruwel en ‘onschuldigen’ zijn niet per definitie vrij van de kans op een aanslag. Immers, zolang wij hen op de tenen staan, bepaalde normen en waarden willen opleggen of zelfs maar de zweem van democratie willen uitventen is er reden genoeg om ‘terug te slaan’. Naïviteit onder ons burgers is niet verstandig, maar ik denk dat we nu ook niet meteen in paniek moeten raken.
Dat is namelijk precies wat die lui willen. Onze samenleving ontwrichten en als dit dan gelukt is, bieden zij graag hun alternatief. En dat is tien keer erger dan wat wij hier nu al meemaken volgens sommigen. Wetteloosheid, dictatuur, indoctrinatie, het is allemaal een angstdroom in vergelijking met onze democratische leefvorm. Omdat in die democratie andersdenkenden nog steeds hun verhaal kunnen vertellen, al moeten ze soms rekenen op veel kritiek. Maar opgesloten wordt je niet, zelfs niet als je haat predikt onder het mom van een of andere religie. Dat is het grote goed van de democratie zoals we die kennen. En dat moeten we koesteren. Net zoals het plezier van het reizen. Want wie echt helemaal geen risico’s wil doet er goed aan de voordeur te barricaderen en op de bank te blijven zitten. Maar of dat nu zo’n fijn alternatief is??










