Maandelijks archief: februari 2015

Veelvraat

Posted on by • Geplaatst in Hobby, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 6 reacties

8)Leo voor SPL - Loco 1 1965 Scan10011Ik geef direct toe een veelvraat te zijn. Dat geldt vooral bij zaken die mijn interesse weg dragen, maar ik ben al snel enthousiast als ik iets tegen kom dat me kan boeien. Toch lijd ik (..) naast verbreding van alle kennis ook aan verdieping hoor. Veel van die input blijft ergens in de grijze cellen steken, maar duwt dan kennelijk wel wat andere zaken weg. Ik schreef in het verleden al eens over mijn buitengewoon matige herinnering aan bepaalde mensen en hun namen. Ik kan me dan gebeurtenissen of auto’s en vliegtuigen nog goed herinneren,  de zgn. ‘hoofdrolspelers’ niet. Als jong joch was ik er al van overtuigd ‘veel te weten over vliegtuigen’. Zoveel zelfs dat ik er een ‘Bureau voor Burgerluchtvaartkennis’ voor opzette en altijd betrokken was bij bladen en clubs die met die luchtvaartkennis iets deden. Zo had je indertijd groepen lieden die zich specialiseerden in het betere spotterswerk. Spotters zijn lui die al dan niet met een notitieblokje of camera vliegvelden af lopen om de registraties of beschilderingen van vliegtuigen vast te leggen. Ik behoorde indertijd tot die categorie, al kon ik me op mijn jeugdige leeftijd echt geen goede camera veroorloven. Dan waren er nog de vliegtuigkenners. Lieden die een Spitfire Mk. 2 van een 5 konden onderscheiden en daar een hele toestand omheen bouwden. Zo had je in die jaren kampioenschappen vliegtuigen herkennen waaraan deze lieden graag deelnamen om te zien wie eigenlijk de beste van Nederland was in hun kringen. Mijn vriend Fons, altijd overtuigd dat ik alles wist over vliegtuigen zoals hij over auto’s, schreef ons op enig moment in voor zo’n competitie.

HPIM7861_editedWerd gehouden in een school in het midden van het chique Amsterdam-Zuid en we zaten op de bewuste dag met een man of 30 in een klas en kregen in hoog tempo beelden te zien van vliegtuigen die we dan op moesten schrijven. Dat was best lastig want er zaten er ook bij die ik van mijn leven nog nooit had gezien of uit militaire kring afkomstig waren, niet mijn specialisatie op dat moment. Als 17-jarige vulde ik alles met grote zelfverzekerheid in. Laatste kon ik niet worden, eerste zeker ook niet. Want bij sommige plaatjes zat ik echt even te kijken naar al die uitvoeringen die van bepaalde vliegtuigen zijn verschenen en die voor de punten bepalend waren. Toen de competitie klaar was en de thee en cola werden geserveerd begon het grote wachten. De punten werden geteld, dat duurde een uurtje. De dertig deelnemers klonterden samen en trachtten bepaalde antwoorden bij elkaar af te checken op al dan niet juist zijn. Fons en ik keken rond, dronken wat en wisten een ding zeker, tot de top zouden wij nooit behoren. Maar we hadden het vast aardig gedaan. Van onder tot boven werden de namen op enig moment opgevoerd.

15541 - Leo en Wim duwen PH-MIT op zijn plek EHAM 270383 Scan10059 Fons zat, als meer oppervlakkig in vliegtuigen geinteresseerde deelnemer, bij de lieden die tussen de 20e en 30e plaats hadden gescoord. Mijn naam was nog niet genoemd, dat gaf hoop. Maar ook tussen 20 en 10 zat ik niet, dat gaf opwinding. Laten we wel zijn, tussen al die experts…… Uiteindelijk bleek ik derde van de dertig. Had ik dus toch best wel het e.e.a. in huis op kennisgebied en dat hielp me aan een sterker zelfverzekerdheid. Ik ging nog meer rond neuzen, fotograferen (intussen een simpele camera) en ben er van overtuigd dat ik na al die jaren best veel weet over voer- en vliegtuigen. Als men me maar niet vraagt wat het verschil is tussen een ‘B’ of ‘J’ versie. Dat moet ik nog steeds even opzoeken. Maar gelukkig weet ik wel waar dat te vinden is. Ook dat heb ik in die jaren geleerd. Plus het feit dat je maar beter bescheiden kunt blijven. Omdat je altijd een keer je kop stoot. Als je weer eens naast een specialist komt te zitten. Blijft voor mij altijd een lastig mensentype om mee om te gaan……

Aanrader van jewelste; Nationaal Militair Museum!

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 3 reacties

WP_20150219_001Nederland kent een grote geschiedenis waar het onze krijgsmachten betreft door de eeuwen heen. En die geschiedenis werd op een paar verschillende plekken, zeer terecht, uitgestald en aan het publiek getoond. Opdat wij niet vergeten en ook ons niet nog eens laten ondersneeuwen door hen die menen dat als de vijand komt je maar het best de handen omhoog kunt doen en met een witte vlag wapperen. Hoe dan ook, twee grote museale organisaties werden onlangs samengevoegd. Het Legermuseum in Delft en het Militaire Luchtvaart Museum in Soesterberg/Kamp van Zeist. De Koning opende het nieuwe onderkomen voor deze nieuwe expositie op de vroegere vliegbasis Soesterberg eind vorig jaar en onlangs vond ik zelf de tijd rijp om ook eens te kijken wat daar zoal te zien was. Nou, dat viel niet tegen. Dan druk ik me nog bescheiden uit. Een prachtig gebouw, een park vol (ook voor kinderen)aantrekkelijkheden, platforms met nog wat grotere buiten geparkeerde vliegtuigen, een koffiecorner en een (goed geoutilleerd) restaurant.

WP_20150219_031De expositie is omvangrijk, mooi uitgestald, maar grijpt je niet naar de keel zoals ik door het enorme aanbod daar ondervond in Overloon vorig jaar. De ruimte in het gebouw is groot, men heeft ook heel wijs gekozen om de nodige vliegtuigen aan het plafond te hangen en als je de juiste route volgt (of vindt) is er een zekere logica in de ontwikkeling van de eerste Brik van Farman tot de laatste F16 van de Koninklijke Luchtmacht. Ook voor de legerexposities geldt dit. Je moet je route even zoeken en dan volgen. Van de eerste pijl en boog tot de laatste lichtgewicht geweren. Er zijn veel zaken die voor kinderen fantastisch zijn. Simulators, maar ook een aantal dingen die je kunt uittesten op een maliënkolder of harnas. Je krijgt films te zien over verleden en heden, de verbinding met het Koninklijk Huis, kortom, het is best een paar uur werk om alles eens goed te bekijken.

WP_20150219_020Jammer is wel dat men bij de inrichting heeft gekozen voor veel grijs en kaal beton. Dat oogt wonderlijk en soms wat saai, maar op de trappen is dat materiaal i.c.m. de kleur zelfs een beetje link. Er moet kennelijk ook nog wat illustratiewerk verzet worden, want bij sommige vliegtuigen staan geen bordjes, terwijl dit bij andere wel goed is geregeld. Ook een echt goede route-aanduiding zou handig zijn. En dat geldt zeker ook voor de af- en aanvoerroutes buiten want daar moet je echt wel een beetje de weg kennen of je TomTom juist instellen. Parkeren is er gratis, maar het parkeerterrein ligt wel wat ver weg voor hen die slechter ter been zijn. Wel goed is dat die parkeerplekken ook nog eens bewaakt worden door vrijwilligers. Die zelfde categorie kom je binnen ook tegen. Keurig in pak gestoken en met vaak een goed verhaal. Er zijn rondleidingen mogelijk. Toiletten en liften genoeg, er is een (vrij dure)shop en je kunt je jas en/of rugzak keurig opbergen in (gratis) kluisjes.

WP_20150219_046Fotograferen mag, maar flitsen niet. Dat laatste snap ik niet helemaal, want bij een zonnige dag valt er zoveel licht binnen dat die slechter is voor de lak of schilderijen dan een flitslampje van een smartphone of fototoestel. Hoe dan ook; een aanrader van jewelste dit museum. Meer dan de moeite waard. Voor Museum-Jaarkaarthouders is de toegang ‘gratis’, voor volwassenen is de toegang een tientje. Maar dat is echt geen geld voor het gebodene. Op enige afstand zag ik nog wat  ‘opknappertjes’ staan. En op de begane grond van het museum is nog ruimte over voor wat extra ‘exponaten’. Kortom, dit museum komt bij mij op het lijstje van regelmatig te bezoeken gebouwen. Leuke ervaring!

Huichelaars van de christelijke leer…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

Farizeeen_beschuldigen_Christus-Duccio_di_buoninsegnaDe term Farizeeërs ken ik vooral vanuit het christelijke verleden als een met een fikse negatieve lading. Mensen die tot deze groep behoorden waren nogal fanatiek in de oude Joodse leer. Zo zeer zelfs dat zij daarvoor het leven van Jezus Christus lieten beëindigen door de Romeinen die indertijd de baas waren in het Palestijnse land waar volgens de Bijbel de geschiedenis van het christendom zijn oorsprong kent. Die Farizeeërs waren wonderlijke lieden. Zij leefden in het joodse geloof zoals we nu in andere godsdiensten zien bij de meest extremen onder die ‘gelovigen’. Zuiver in de leer en vooral volgens de woorden als in de oude boeken of perkamenten rollen beschreven. Interpretatie kwam niet voor en versoepeling of liberale gedachten kwamen niet bij hen op. Wie de wet niet kende, werd vervloekt. Kijk, de link met een groepering als IS is al snel gelegd. In dit geval kreeg de term ‘Hij is een echte Farizeeër’ ook nog eens een bijklank. Want het staat ook voor huichelachtig. Ook liefde en barmhartigheid kende men in deze kringen niet.

Farizeeers 03691De godsdienstige wet gold als heilig en die wet kwam van ‘God zelf’. Dat men streefde naar macht, geld en huichel kwam hen duur te staan. Het was volgens de overlevering zelfs Jezus, toch een zoon van God zelf, te erg voor woorden. En juist Jezus leerde zijn volgelingen dat vergeving een goede eigenschap was, dat woekeraars geen plekje in de hemel zouden krijgen en dat zij die slechts de wet zagen en niet barmhartig waren, niet hoefden te rekenen op zijn sympathie. In Christelijke kring kom je nog steeds groepen van deze verfoeide lieden tegen. Mensen die de leer van de Bijbel (of koran) zien als uitgangspunt voor hun handelen, maar intussen wel zorgen dat anderen door hun daden in het verderf worden gestort. Die vasthouden aan strikte regels. Zo zijn vrouwen steevast ondergeschikt aan mannen, moet je een gedrag vertonen dat past bij door hen geadoreerde regels en verwijzen zij elke menselijke toevoeging aan het leven als iets dat door de duivel gezonden is. Opmerkelijk dat men dus niet kijkt naar gedrag, instelling, oprechtheid, maar vooral naar dat leven volgens die door hen gestelde regels. Waardoor mensen net als Jezus worden behandeld en overgeleverd aan de Romeinen.

Farizeers 127515_0Ze zijn wel zo huichelachtig om dit te doen op een wijze die mij persoonlijk doet walgen en me ook nog eens bewijst dat elke geloof dat is gebaseerd op dit soort leer bij wet verboden moet worden. En echt, het gaat dit keer eens niet om moslims maar om fundamentalistische Christenen. Die een echte vriend zodanig behandelen dat diens hele carriere en toekomst op het spel kan komen te staan. Reken maar dat ik hem zal bijstaan met advies, maar als het niet goed komt zal ik niet wijken voor de druk om hem vrij te pleiten van alle door deze mafkezen aangedragen argumenten. Farizeeërs moeten we niet meer dulden. Is uit de tijd. Weg er mee. En dat huichelachtige……het past niet bij het echte christendom. Jezus zou zich er diep voor schamen.

 

Overdrijving is een adelijke kunst…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Historie • Getagd , , , , , , , , , , • 4 reacties

BvM - 01Precies vandaag, 22 februari maar dan in het jaar 1797, overleed een van de grootste verhalenvertellers van zijn tijd, de Baron von Munchhausen, officieel Karl Friedrich Hiëronymus. Deze Freiherr werd 76 jaar oud en raakte vooral bekend om zijn geweldige overdrijvingen rond zijn verdiensten in de ook toen al heilige oorlogen tegen de barbaarse Turkse horden. In zijn jeugd vocht hij namelijk heel wat jaren in het Russische leger, waar men van die strijd tegen de Turken een grote zaak had gemaakt. Wie een beetje belezen is kent de verhalen over de Baron natuurlijk. Zijn vlucht op een kanonskogel is een van de bekendste. Toen de man uit het leger ontslag nam en verder in alle rust op zijn landgoed zijn tweede levenshelft invulling gaf, deed hij dat ook door zijn verhalen op schrift te stellen en waar nodig uit te dragen. Hij bleek een fraaie overdrijver te zijn, voorbeeld voor hen die de eigen verhalen graag een beetje inkleuren om saaiheid te vermijden. BvM - 02

Niet dat hij echt loog hoor, maar hij maakte het geheel allemaal gewoon wat fraaier. Von Munchhausen wilde domweg als een groots krijgsheer gezien worden en kreeg zeker aanzien door zijn verhalen. Alleen werd er ook wel wat besmuikt om hem gelachen. Toch kom je ook tegenwoordig nog wel eens wat heldhaftige verhalen tegen van mensen die in feite weinig meemaken maar als er dan ook iets gebeurt eerst hun smartphone of camera pakken om e.e.a. vast te leggen en daarna pas zorgen dat ze in veiligheid zijn of komen. En dan worden de verhalen die er mee te maken hebben altijd groter en mooier dan ze in feite waren of zouden behoren te zijn.

BvM 03Neemt niet weg dat dit vaak wel heel kleurrijke types zijn. Iedere horecagelegenheid kent ze wel. ‘En toen zei ik tegen die rechter…..’ of ‘ IK heb mijn baas vandaag eens even goed verteld wat ik van hem dacht’. U kent ze vast wel uit de eigen omgeving. Bedenk dan maar dat het vaak een kwestie is van iemand die graag voor vol aangezien wil worden. Zelfs als hij of zij in feite niet veel meer is dan een bescheiden, lieve en onaanzienlijke medemens. En dan nog niet eens van adel ook. Dat was die Baron von Munchhausen wel. Vandaar dat we hem na al die jaren nog steeds van naam kennen. Al dan niet persoonlijk!

Zaanse rommelmarkt; vergeefse en dure moeite!

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

WP_20150214_004Onlangs waren we weer eens onderweg voor de zoveelste zoektocht naar dat ultieme vindersgeluk als in een blog hiervoor al eerder beschreven. Via Google kwamen we er achter dat er juist dat weekend een Rommelmarkt werd gehouden in Zaandam, redelijk op rij-afstand van onze woonstede. Omdat er in de aanduiding ook werd vermeld dat er een ‘Foodcourt’ en een kunstafdeling te zien zouden zijn waagden wij de stap en reden naar de Zaanse locatie aan de Hemkade, tegen het indrukwekkende Noordzeekanaal gelegen. De parkeerplekken waren schaars, maar we vonden er met behulp van de aanwezige verkeersregelaars toch een. Naar binnen. Entree was maar liefst vier euro p.p. Best veel geld. De rommelmarkthal was groot, er stonden iets van 150 stallen. Warm was het er overigens niet. Het aanbod kwam van over het hele land weg.

WP_20150214_002Mensen uit Zwolle, Rotterdam, zelfs het zuiden. Kennelijk rijden deze handelaren (..) het hele land af om hun spullen te kunnen verkopen. Maar wat ik vooral zag was veel te duur spul met een overmatige claim op het uniek zijn van het gebodene. Dat was jammer, want ouwe meuk blijft ouwe meuk, zelfs als je er zelf een verguld randje aan wilt hangen. De handelaren waren ook per definitie niet aardig. Of dat nu zat in de ambiance, het koperspubliek, maar de combinatie maakte dat we niet echt gelukkig werden van wat er zoal geboden werd. Het Foodcourt bleek te bestaan uit een paar stallen met snacks en frisdranken die in een tochtige tussenhal probeerden hun handel te slijten. De toiletten, keurig netjes overigens, kostten 50 cent p.p. Ook dat nog. Uiteindelijk waren we 9 euro verder en hadden helemaal niets gevonden naar onze zin. Dat doen we bij de andere beurzen waar we nog wel eens langs hobbelen beter.

WP_20150214_003Nee, het bekende organisatiebureau Don’s moet meer werk verrichten en beter verzorgen dat wat er wordt geboden ook echt de moeite van het bekijken of kopen waard is. In de IJhallen houdt men ook nog wel eens een beurs en dat is ondanks de koude in de enorme hallen, een leuke beurs met een veel beter en breder aanbod. Zaandam slaan we voortaan maar over. Niet de stad overigens, maar die rommelmarkt.

Verzameldriften….

Posted on by • Geplaatst in Hobby • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 4 reacties

OLYMPUS DIGITAL CAMERAWaar je mee omgaat wordt je mee besmet. U kent de uitdrukking vast wel. En dus moet ik mij zelf de hand in de niet aanwezige boezem steken waar het de verzameldrift van hen die om mij heen verkeren betreft. Vrouwlief, vriendinnen en aangenomen zus zijn allemaal bezig om zaken bij elkaar te garen die hen vrolijk maken en vooral ook doen snakken naar meer. Drift in optima forma. Want verzamelen is net zo fijn als seks soms. Nou ja, v.w.b. het verlangen naar.. Zorgt voor steeds opnieuw opstekende stormen van driftig gezoek en een soort bevredigingsgevoel als de tochten die we maken leiden tot succes. Voor mij is dat geen nieuws. Zo lang ik er mee bezig ben, en wie er meer over wil weten moet maar even meelezen op http://www.bloggen.be/verzamelgek50, ken ik die opwindende gevoelens. Waar je ook komt, altijd even shoppen, zoeken, kijken, en hopen op dat unieke stukje om toe te voegen aan de diverse deelcollecties. Vrouwlief is daar zelf ook al heel lang geleden mee begonnen al was zij veel bescheidener in haar benadering dan ik en zocht ze het in een heel andere richting.

boekenkast 0703 Hpim0116Voor mij kan alles wat vliegt en rijdt me mateloos bekoren en ik heb wel eens gefilosofeerd dat als ik in een echt groot huis zou wonen, met een grondstuk en wat loodsen, die echt allemaal vol zouden staan met 1:1 verzamelstukken waar wielen onder zaten of vleugels aan de flanken. Dat ik daarnaast dan ook mijn huidige collectie zou toevoegen aan dat mini/midi of maxi-museum lijkt me logisch. Ik kan me een leven zonder die passies niet eens voorstellen. Des te leuker om te gaan met hen die weliswaar andere, maar wel vergelijkbare passies bezitten. Ik snap de blijheid goed als er weer een bijzondere eierdop, theepot, pop of teddybeer is gevonden. Ik kan zeer goed meegaan in de gedachte dat je van een bijzonder boek blij wordt omdat je er een herinnering aan hebt of een serie compleet wilt krijgen. Specialisatie, een toverwoord, is handiger dan een veelvraat zijn zoals ik. Maar ik kan het echt niet. Vind alles nog steeds leuk als het in mijn interessewereld past.

Aankopen Bocholt 131107Maar prijs je gelukkig, wie met mij leeft heeft nergens last van in de rest van het huis. Ik beperk me tot mijn eigen bescheiden ruimte hoor. Zoveel is het nu ook weer niet….. De afgelopen weken zijn we veel onderweg geweest. Voor vrouwlief of als aangenomen zus hier was en we met haar rondreden om ook haar aan de nodige unieke aanwinsten te helpen. Van Purmerend tot Lelystad, van Amersfoort tot Leiden, tientallen winkels gezien waar ze ‘onze zaken’ aanbieden voor weinig. Want dat maakt de passie en bevrediging het grootst natuurlijk. Als het voor weinig geld gevonden wordt. Kijk, alles is te koop op Marktplaats of soortgelijke verkoopplekken. Maar dat is toch minder avontuurlijk. Nee, je moet er tegen aan lopen. En liefst op plaatsen waar je voorheen nog nooit eerder was. Gelukkig vond ik op een van de strooptochten twee aardige vitrinekastjes. Die heb ik net geintegreerd in de collecties. En….dat geeft weer lucht. Wanneer gaat we weer….?? Ben weer toe aan een bevredigd slotakkoord….

Is er nog toekomst voor de V en D’s van deze wereld?

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 6 reacties

OLYMPUS DIGITAL CAMERADe ene winkelketen na de andere lijkt het loodje te leggen in deze lastige tijden. Na Vroom & Dreesman, Mexx, Blokker en Schoenenreus volgen er vast nog meer. Het waarom ligt voor de hand. Als ik naar mijzelf kijk als gemiddelde consument zoek ik even naar de koopmomenten bij een van die in de problemen verkerende winkels. Nou, dan constateer ik dat ik bij V en D weliswaar vaak een hapje eet of wat drink, maar zelden iets koop. Waar zit hem dat in? Domweg het aanbod en de onoverzichtelijkheid van de betrokken filialen in combinatie met het personeel dat er rond loopt. De laatste keer dat ik er iets vond naar de gading werd ik bij de kassa getrakteerd op een kind van een jaar of 18 dat er weliswaar prachtig genoeg uitzag om er als jonge volwassene op te vallen, maar die me behandelde als schobbedebonk. Ze was ook druk met haar collega en besprak wat ze dit weekend had gedaan met wie. IK wilde het niet weten, haar collega wel. Bij de Blokker gaat het vaak niet veel beter.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAAls je een aanbieding zoekt (krantje of website) is het vaak een hele zoektocht om net dat item te vinden, meestal is het op voorhand ‘uitverkocht’. De rest van wat men daar verkoopt is bij de Action voor de helft te koop en wat men in de aanbieding doet is die term eigenlijk niet eens waard. Wel goed is het omruilsysteem bij Blokker. Zonder problemen of gezeur. En zo kan je nog wel even doorgaan over het falen van die ketens. Wat voor toekomst ligt er voor hen? Mag ik het eerlijk zeggen?  Ik zie het de Blokkers nog wel redden, maar voor de V&D wordt  het echt afzien. Wie mij kan uitleggen in welk marktsegment de winkel opereert is een knappe jongen/meid.  En ooit zag ik hetzelfde in Duitsland bij Karstadt. Zelfde soort warenhuis, maar vrijwel ten dode opgeschreven. Moesten aardig inkrimpen om overeind te blijven en hebben hun bestaande winkels aardig omgetoverd tot luxe shopping-experiences.

OLYMPUS DIGITAL CAMERANet als de Bijenkorf, waar je het gevoel krijgt dat het iets speciaals is wat men daar verkoopt. Men liet het ‘warenhuis’ idee wat los, ging voor shop-in-shop en zoekt de exclusievere klant. Geeft rust, duidelijkheid en genoegen. Zeker als je een goed gevulde beurs of niet overgewaardeerde creditcard bezit. Dat ze een paar winkels durfden op te geven bij deze keten om daarmee de anderen te kunnen blijven vullen met koperspubliek getuigt van moed. En klanten zijn gesloten winkels snel vergeten. Wie treurt er nog om The Record Shop? Om Polare? Ik bleek onlangs de enige in een gezelschap die het vervelend vond dat De Slegte er niet meer is. Maar ja, dat zit hem in de leeftijd. Kortom, over tien jaar mensen, dan is het winkelaanbod zo veranderd dat we niet eens meer weten wie er in 2015 ook al weer dominant was in het straatbeeld v.w.b. die winkels. Als die straten dan nog bestaan. Want het wordt lastig in retail-land en dat gaat heel breed…..heel breed!

Liefdesverklaringen

Posted on by • Geplaatst in Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 1 reactie

Lovers statue 4Hele boeken zijn er mee vol geschreven, films over gemaakt die als je ze op een stapel zou leggen in dvd-vorm vermoedelijk  van de Aarde tot de Maan zouden reiken. De liefde! Een ongekende menselijke emotie die ons als individu kan laten smelten of omvormen tot een reddeloos verloren mens zonder richting als die liefde niet wordt beantwoord. Liefde is een vreemd fenomeen. Vraag er naar en je krijgt weliswaar vergelijkbare maar ook enorm verschillende antwoorden. De een zwijmelt bij alles wat de ander betreft die in het blikveld van de adoratie past. Anderen nemen het gevoel als iets wat bij het leven hoort en koesteren de dagen dat die liefde ook geconsumeerd kan worden. Afstand doet de liefde groeien, al is ook dat niet in alle gevallen zo. Ik kan me best verbazen over die lieden die bijna in elkaar willen kruipen als ze mekaar zien. Niet om de seks of zo, maar gewoon dat warme gevoel.

Vrouwenlijf - 1Het maatjes zijn, het samen tegen de wereld principe. Liefde maakt je sterk, gezonder ook. Daar zijn veel geleerden het over eens. Maar het kan ook ziek maken als je doorslaat in die gevoelens en het idee hebt niet zonder de ander te kunnen in je leven. En in die literatuur kom je voldoende voorbeelden tegen van het een of het ander. Er zijn heel wat (zelf)moorden gepleegd omwille van de liefde. En dan heb ik het niet eens om de onbeantwoorde soort. Opvallend is dat mensen soms ook hun liefde goed weten te verdelen. Vooral vrouwen zijn daar meesters in, maar die kunnen natuurlijk multitasken. Schenk ze een reeks kinderen en ze verdelen hun liefde keurig netjes in porties over al die nakomelingen. Maar ze laten dan ook nog wat over voor hun man (of vrouw) met wie ze die kinderen kregen. Veel vrouwen houden ook van romantiek. Ze zijn niet van het rechttoe-rechtaan principe, al zijn ook daar wel weer uitzonderingen op. Ze willen vooral aandacht, erkenning voor hun bestaan, dat wij ‘mannen’ ze ook zien als die wezens die ze zijn. Liefst elke dag, en dan ook nog in de meest fraaie bewoordingen.

Wim Sonneveld stelde in zijn leuke conference anno 1967 al; ‘mijn vrouw is een mooi boek, maar ik heb het al uit..’. De sleur nam de plaats in van die alles verzengende liefde, tijd voor iets anders. Maar die sleur houdt je dan wel bij elkaar. Onlangs las ik ergens dat er in bepaalde landen en ook delen van ons land een groot vrouwenoverschot dreigt. Ik zie oplossingen voor de toekomst. Want wij mannen kunnen best houden van meerdere partners hoor…. En wat nu nog niet kan of mag  over een jaar of tien wellicht als normaal gedrag. De wereld is in beweging, ook op dat punt. En…o ja, het is vandaag Valentijnsdag. Niet dat ik dat echt bewust vier hoor, de kaarten van stille bewonderaarsters vallen hier al jaren niet meer op de mat. En eerlijk gezegd, ik stuur ze zelf ook niet weg. Niet omdat ik zelf niet van anderen kan houden, integendeel zelfs, maar om slapende honden wakker te maken is ook zoiets. Dus…..mijn statement voor vandaag; ik houd van jullie allemaal die het zich aantrekken en er iets mee kunnen. En tegen hen om wie het echt gaat zeg ik het wel op het geeigende Valentijnse moment. Als het echt nodig is. Ook dat is liefdevol toch?? OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Sponsoradviezen

Posted on by • Geplaatst in Automening • Getagd , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

Sonax 3Onlangs zag ik een nieuwsbericht voorbij komen waarin de BOVAG zich solidair verklaarde met haar leden. Niet dat men dit als belangenorganisatie al niet veel langer deed, nee het ging om iets waarover ik in mijn trainings- en coaching jaren altijd een uitgesproken mening verkondigde; sponsoring! Veel ondernemers in de mobiele sector denken dat zij er goed aan doen om de lokale sportvereniging te helpen met een geldbedrag. Dat is in feite ook zo hoor, niks mis mee, maar wat krijg je er dan voor terug? Wie alleen maar geld stort in de kas van een club of zo, moet dat zien als een schenking. Met sponsoring heeft het niks van doen. Een bord langs het veld is leuk voor de betrokken club, net als een outfit voor bepaalde elftallen of pakweg de jeugd van een wielerploeg. Maar wat verwacht je er van? Ik legde meestal uit, en doe dat hier graag nog eens, dat je voor elke sponsor-Euro er minstens drie moet zien terug te halen. Een sportclub moet meer doen dan alleen maar een beetje profiteren van jouw ondernemende  vrijgevigheid. Men dient in jouw merk te rijden, moet de leden stimuleren om langs te gaan bij de sponsor die de club overeind helpt te houden, en jij moet als ondernemer meer doen dan alleen dat geld overboeken.

01-SKODA-Superb-juryHet was voor veel ondernemers waarmee ik te maken had vaak een brug te ver. Men maakte geen plannen, men dacht er niet over na, volgde zelfs de resultaten niet van de sportclub, maar bleef wel altijd volhouden dat dit echte sponsoring betrof. Ik had (en heb) het in die situaties altijd over weggegooid geld. Schenk het dan aan een kringloopwinkel of voedselbank, maar geef het niet weg aan een sportclub. Voor sponsoring moet iets worden ingevuld, gedaan, uitgewerkt. En dat hoeft echt niet al te ingewikkeld te zijn. Zeker niet als je een beetje creatief bent op het gebied van publiciteit vergaren of reclame maken. Of het geld moet je als ondernemer op de rug groeien, dan wel aan de bomen rond het bedrijf als vruchten geplukt kunnen worden. Maar die hoop is vergeefs. Kortom, ik ben blij dat de BOVAG nu ook inziet dat men leden moet helpen om met die sponsoring een beetje professioneler om te gaan dan voorheen. Dat zal voor veel sportclubs wennen worden.

Hans Bovee LEX coachingOok al lopen daar de inkomsten ook niet echt op in deze lastige tijden. Samenwerken met een sponsor is soms heel plezierig en het leidt in goed overleg tot een hoop response voor de contractpartijen. Ja, ik noem specifiek het woord contract, want zonder dat is er geen sprake van goede afspraken. Kortom, een goed plan van aanpak, sponsorcontract, en dan aan de slag. Pas daarna het geld overboeken. Laat ik aannemen dat ook de BOVAG deze adviezen zal afgeven. Pas dan is sprake van een belangenorganisatie die het echt begrijpt!

Mongoolse Barbaren…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 3 reacties

Mongolen 4Hoe komt het toch dat tussen de oude historie van de grote beschavingen langs Eufraat en Tigris zo weinig is overgebleven en we slechts Barbaarse voorbeelden zien van wat men daar verstaat onder godsdienst of cultuur. Wel, je hoeft maar een jaar of 800 terug te gaan in de tijd en je komt uit op de basis van waar we nu mee van doen hebben. Indertijd waren de beschavingen bekend als de Seleucia, Ctesiphon of Babylon. Bagdad was een belangrijke culturele hoofdstad en daar bloeide de kunst en cultuur die nu nog wel eens worden aangehaald als de wortels voor de hedendaagse beschaving (..) in die hoek. Op 10 februari 1258 echter namen de Mongolen uit het Verre Oosten met veel geweld deze hoofdstad en haar omgeving in bezit. Geen enkel leger was in staat gebleken deze Barbaarse horden tegen te houden. Huiveringwekkend was het lot voor de inwoners. De Mongolen vermoordden de kalief, de mannen, verkrachtten de vrouwen en trokken verder. Heel Mesopotamië werd toegevoegd aan het Mongoolse rijk dat nu ook grote delen van Rusland en China omvatte.

Mongolen 1 Alleen al in Bagdad en omstreken vielen meer dan een half miljoen slachtoffers. Het Barbaarse denken stopte pas toen die lui ergens bij de Middellandse Zee halt hielden en op adem kwamen. Maar ze vestigden ook de genen voor dat wat wij nu meemaken in de 21e eeuw aan manier van denken en doen. Bagdad werd een troosteloze provinciestad zonder betekenis. Irrigatie en openbare orde verdwenen, het recht van de sterkste zegevierde. Pas na de 1e Wereldoorlog kwam er weer een beetje gang in de ontwikkeling van stad en omliggend land. Werd Irak een zelfstandige natie met Britse invloeden op de politiek, al was het alleen al om de gewonnen olie daar. In feite is dat land daar dus net in ontwikkeling. Is de beschaving die we er nu aan toe dichten slechts kort geleden ontstaan en moeten we van de mensen daar niet veel meer verwachten dan wat we er nu van zien. Moord- en doodslag zit er kennelijk in de genen en het geloof is aan de ene kant een aanjager, aan de andere geen rem.

Mongolen 3Als we nu eens kijken naar Mongolië zien we dat van die beschaving maar weinig is overgebleven. Het is een agrarisch volkje dat indertijd een buffer vormde tussen de Sovjet Unie en China. Het omvangrijke Mongoolse Rijk verloor al snel haar gewicht en sindsdien verarmde het in razend vlot tempo. Alles is relatief. Ook het denken dat alles zal blijven zoals het ooit was. Maar dat een invasie door een vreemde macht niet altijd even positief uit zal vallen is iets dat je maar eens goed tot je moet nemen. Vandaar dat ik pleit voor waakzaamheid. Al schrijft er over 800 jaar iemand wellicht een heel aardig stukje geschiedenis over het huidige jaar 2015.