Voor hen die diep geloven is er de zekerheid dat zij na de dood op hun daden bij leven worden beoordeeld en dan ingedeeld bij reizigers naar ‘boven’ of ‘beneden’. Beneden in dit geval de Hel waar een eeuwig vuur brandt en assistenten van de Duivel hen zullen kwellen en folteren voor hun daden in dat leven van voorheen. Dat je zo nette mensen kreeg die de kerk goedgezind waren en de Bijbelinhoud volg(d)en lijkt logisch. Immers niemand wil dat meemaken, nu of in de toekomst.
Maar wenst dat ook niet voor hen die de mens lief is. Voor hen die niet geloven is de Hel meestal iets wat ze in het dagelijks leven ontmoeten of meemaken. Een ernstige ziekte kan helse ellende en pijn veroorzaken, net als criminaliteit, oorlog of terreur. We zien dat laatste momenteel op diverse plekken in de wereld voorbij komen en snappen maar nauwelijks hoe het moet zijn om dat aan den lijve te ondervinden. De slachtoffers des te meer. De Hel op Aarde gaat voor hen zeker op. Hoe triest ook.
De gruwelijkheden van wat men soms meemaakt maken dat ook een verder leven bestaat uit kwelling en foltering. En terwijl wij druk zijn met ons eigen leven, ons inkomen, wat we gaan eten vanavond of waar de vakantie heen zal gaan, sommige mensen hebben helemaal niks, zelfs geen eten voor hun kinderen, en maken die Hel soms jarenlang dagelijks mee. En bepaald niet altijd door eigen schuld. Je hebt mensen die nul komma nada invloed hebben op de loop van hun leven. Je zult maar in een land wonen met corrupte bestuurders die jouw oogst zien als de hunne, jouw vee als hun avondmaal, jouw vrouw als hun bezit. Waar marteling hoort bij het dagelijks rantsoen, maar eten niet.
En echt, voldoende volksstammen leven onder een dergelijk juk. Niet benoemd door mensen die hier voor het minste of geringste op de Dam staan te gillen of bij Den Haag en Amsterdam snelwegen blokkeren. Namaaksocialisten die niet kunnen denken vanuit een kapitalistisch en democratisch scenario. Echte ellende, ze kennen het niet en maken zich niet druk om die vrouw die haar kinderen van honger ziet sterven. Of weet dat zij zelf aan Aids zal overlijden omdat niemand zich druk maakt om haar lot, zeker de man niet die haar die ziekte doorgaf. De Hel is er dus in vele verschijningsvormen. En komt eerder dan op dat moment van overlijden. Veel mensen maken die ruim daarvoor al door. Onbegrepen, ongehoord, ongezien. En dat vind ik dan weer onbegrijpelijk….en tegelijk schandelijk. (beelden: archief)
Altijdmijnmening 