Eenzijdig begrip..

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Stel dat je te maken hebt met buren die elke dag die ‘God’ geeft lawaai maken. Die gillen, schreeuwen, met deuren slaan en muziek maken in de tuin als jij daar boven ligt te slapen. Wat zou dan je reactie moeten zijn? Ik denk dat ik tot moorden bereid zou zijn. Maar volgens bepaalde stromingen moet je dan open staan voor de wijze waarop andere mensen willen leven en begrip tonen. Het begrip krijgen komt dan vaak niet in het woordenboek voor. Zie maar eens in discussies tussen buren, of als het gaat om overlast in buurt of winkelcentra hoe die doctrine wordt toegepast. Zonder voor mopperende oudere jongere door het leven te moeten gaan, maar als jongelui de boel vernielen, rotzooi trappen en dingen doen die het daglicht niet kunnen verdragen dienen ze daarop te worden aangesproken. Dat was onlangs in Winkelcentrum Soest-Zuid duidelijk anders.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

In plaats van dat de gemeente de politie op het steeds maar groeiende groepje rotzooitrappers afstuurde vond men dat de winkeliers die daar zitten en klagen maar een cursus ‘’straattaal’ moeten volgen en daarmee die jongelui confronteren. Volgens de gemeente Soest zou de overlast dan snel verdwijnen. Hoe naïef kan een ambtelijk apparaat zijn?! Daarbij is het toch ‘Godgeklaagd’ dat winkeliers die daar niet zitten als sociale instelling, maar als hard werkende ondernemers het werk moeten doen voor een gemeente die weigert op te treden. Je zou er bijna een bataljon mariniers op af sturen. Dan is de boel zo schoon. Maar nee, begrip tonen, snappen hoe die rond lummelende lieden in elkaar zitten en de winkeliers met de schade en de troep laten zitten. Dat begrip is er dus niet voor de mensen die hun brood moeten verdienen en de huur voor hun winkels. Blijft opvallend.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zelfde soort begrip wordt gevraagd van inwoners van kleine dorpen waar door kennelijk vrijwel verstandsloze bestuurders tien keer zo grote AZC’s worden gevestigd of van inwoners van wijken die worden geterroriseerd door jeugdbendes die het niet zo hebben op joodse medemensen of homo’s. Altijd maar begrip en respect op brengen en het vooral niets van die lui vragen. Soms vraag ik me af hoe lang we nog begrip moeten blijven opbrengen voor partijen en stromingen die ons maar steeds voorhouden dat we niet moeten klagen, maar moeten meebuigen met alles wat op ons af komt. Soms kan het ook te veel worden. Het verlangen naar verandering komt dan omhoog. Zoals blijkt uit de burgers die af willen van opgelegde EU-verdragen, van alle regeltjes, van onzinboetes, van politiemensen die nooit tijd hebben voor aangiften etc. Dan raakt het begrip op en zal er vanuit die groepen zgn. begripvollen wel weer gewezen worden. Maar voor dat laatste heb ik zelf dan geen begrip meer. Eigen schuld dikke bult! Toch?

 

8 thoughts on “Eenzijdig begrip..

  1. Je hebt zelfs televisieprogramma’s om begrip te kweken als buren overlast hebben van elkaar. Het lijkt me uitermate vervelend om naast iemand te moeten wonen die zich nergens wat van aantrekt en je bij wijze van spreken nog een grote mond zou geven als je vraagt of het wat zachter mag.
    De asielzoekers en de goudzoekers die ons land nu overspoelen is een ramp voor elke regio. Tuurlijk zijn er mensen die echt huis en haard verlaten omdat het echt niet anders kan maar zoals altijd liften ook de goudzoekers mee.
    En in de aantallen zoals deze mensen ons kleine landje is de normale opvang niet voldoende. En wordt door hogerhand bepaald dat er best zoveel extra statushouders ( met verblijfsvergunning ) per direct in je woonplaats moeten worden opgevangen. Of er nu wel of geen huizen vrij staan. En daarbij, sie huurwoningen zijn ook voor mensen die al jaren op de wachtlijst staan….
    Hier bij ons ( klein dorp) zijn dat 40 extra huizen en dat is heel erg veel en paar weken geleden hebben er 150 vluchtelingen 6 nachten in de sporthal gebivakkeerd omdat de aanmeldcentra vol zaten.
    Ik heb er geholpen als vrijwilliger omdat ik ook met eigen ogen wilde zien of het was zoals in de media volop te zien was. Op de informatieavond wel veel angstige geluiden maar gelukkig geen schreeuwende mensen die nergens voor open staan.
    De vluchtelingen, sommigen hadden echt nog granaatscherven in hun benen maar bij anderen was twijfel. Die gingen per direct door een mallemolen.
    Het is moeilijk maar ik denk dat je aan de voorkant iets zal moeten veranderen zodat gemeenten en hun burgers dit niet door hun strot geduwd krijgen. Want begrip is eindig….
    Nu stop ik want mijn reactie lijkt ondertussen op een op zichzelfstaand logje 🙂
    Groetjes en fijne dsg

    Like

    • In de politiek en delen van de samenleving is het begrip boven normale waarden uitgestegen. Men heeft begrip voor de een, maar biedt veel onbegrip voor de ander. Dat leidt tot de tweedeling in de maatschappij waar we nu allemaal mee te maken lijken te hebben. Had heel eenvoudig voorkomen kunnen worden door dat begip voor iedereen te tonen en niet politiek correct eenzijdig toe te passen. Overlast is overlast, of dat nu van de een komt of van de ander….

      Like

  2. Ik weet er álles van, ben zelf ooit “gevlucht”uit mijn leefomgeving omdat iedereen het zó druk had met begrip opbrengen voor mensen uit andere culturen dat onze eigen cultuur volkomen ondergeschoffeld werd. Het heeft me gevormd, ik verwacht nu dat iedereen mijn cultuur respecteert, daar heb ik recht op, nét als al die andere culturen die dat recht blijkbaar niet alleen hebben.maar ook krijgen, zélfs als men dingen eist die haaks op ons rechtsgevoel staan

    Like

    • Wij vluchtten ooit ook. Naar nieuwbouw, een wijk zonder gedoe. Althans zo leek het. Tot 50% van de Surinaamse bevolking onze kant op kwam en woningen kreeg toegewezen met steun en bijstand waar wij 45% van ons toenmalige inkomen aan kwijt waren en waarvoor we heel hard hadden gewerkt. Binnen de kortste keren waren hele flatgebouwen overstroomd en vroeg B & W van onze stad vooral begrip van de daar aanwezige bewoners. Die keken wel uit. Ze vertrokken. Wat bleef was een verpauperde en criminele woonwijk die wij vijf jaar later ook maar verlieten. Met pijn in het hart. Was geen houden aan. Niemand had begrip voor die verhuizing, immers; ‘met wat begrip voor de leefwijze van de buren zou het best meevallen daar…’. Wij dachten er echt anders over en ik ben nog blij dat ik die stap toen heb gezet…

      Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.