Moge het een prachtig en gezond nieuwjaar 2023 worden, waarin we alles wel bereiken wat vorig jaar niet lukte, we de liefde gaan vinden of extra koesteren, weer werken aan een mooiere en veiliger wereld en we alsnog in staat zijn meer naar elkaar te luisteren en niet alles weg te wuiven wat ons niet bevalt. Waarin we werken aan vrede voor alle volkeren en veiligheid op straat. Maar eerst een glas heffen op alles wat we ons zelf en anderen wensen…… Proost!
Morgen sluiten we het jaar 2022 af. En overdenken wat ons aller deel was. Wat we nu weer meemaakten en welke uitdagingen ons volgend jaar zullen wachten. Toen we vorig jaar startten aan dat toen nieuwe jaar hadden we geen besef omtrent wat ons nu weer zou overkomen. We zaten nog te prutsen met corona. We moesten voorzichtig zijn, de besmetting loerde overal. Tot in Februari het Rusland van Poetin meende een buurland zonder repercussies binnen te kunnen vallen en daar een einde te maken aan een democratisch gekozen regering die weliswaar corrupt zal zijn geweest, maar nooit erger dan het in Moskou toeging in de kringen van Poetin zelf. De gevolgen van die oorlog zijn tot op de dag van vandaag keihard merkbaar in onze samenlevingen.
Miljoenen Oekrainers vluchtten onze kant op. Bovenop de al stevige immigratie raakten opvangcentra en woonlocaties voor deze lieden totaal overbelast. De door de EU afgekondigde boycots van Rusland zorgden voor enorme teruggang van onze eigen economie maar ook de waarde van ons aller geld. Inflatie aan de orde van de dag, ons spaargeld verdampt en wat we per maand overhouden aan inkomen gaat op aan o.a. de torenhoge energiekosten. We moeten leven met minder, minder, minder, alleen worden de mensen die dat nu roepen in de politiek niet voor de rechter gedaagd, wat Geert Wilders ooit wel overkwam.
En nu we het hebben over de politiek, deze regering bakte er weinig van. De dwangcombinatie van Rutte en Kaag ism CDA en Christen-Unie is energieloos, stuurloos en initiatiefloos. Groningen werd niet opgelost, Limburg ook niet en de ellende van goedwillende en eerlijke mensen in de toeslagenaffaire ook al niet. Maar we kiezen er wel voor excuses te maken aan Surinamers en zo nog eens tientallen miljarden uit te delen aan hen die nooit leden, te betalen door Nederlanders die nooit iets verkeerds deden. Foute prioriteiten dus. En dat gold ook voor de krankzinnige besteding van tientallen miljarden aan een knevelend klimaatakkoord. Maar krijgt een volk niet het landsbestuur wat het verdient? Als dat zo is wordt ook 2023 best spannend.
Prive waren er voor ons hier ook de nodige ups en downs. Soms zit het mee, dan weer tegen. Gezondheid gedurende het jaar ernstig in gevaar, zorgen om dit of dat en een nieuwe kat. Ik berichtte over dat laatste leuke nieuws al eerder hier. Bij de mensen die we zagen verdwijnen heel wat bekenden, goede vrienden soms. Ouderen, zieken, maar ook vaak veel en veel te jong. Verdriet en leegte het gevolg. Soms hier op de sociale media enorm gemist, anderen snel vergeten. Onterecht, maar toch… De directe nabestaanden verdienen onze steun, voor ons zelf rest vaak de verdoving. Ja lezers/essen, het einde van een jaar. Waarin weer veel gebeurde. Zoveel dat je sommige feiten gewoon al bent vergeten. Omdat het er zoveel zijn. We keken zelf weer rond in Nederland of Duitsland, genoten van dit en dat nu de vrijheid na corona weer terug keerde. En knijpen een oogje dicht bij alles wat er buiten onze persoonlijke invloedssferen plaatsvindt. Anders is dat nieuwe jaar niet iets om naar uit te kijken. Voor u allen, lezers, vrienden, bekenden, relaties uit andere landen, maak er een mooie en veilige jaarwisseling van en geniet van alles wat een nieuw jaar vanaf dag 1 kan bieden. Wie weet komen we elkaar later weer tegen in een vreedzaam en veilig maar vooral gezond 2023. Maar enige reserve behoud ik me toch maar voor….Realisme…het is niet anders….(Beelden: Archief)
Van harte proficiat! Ja dank jullie wel….. Vandaag op deze Dierendag vieren we op gepaste en onze zelf gekozen wat afgeschermde wijze het feit dat we officieel 55 jaar in de echt zijn verbonden. Best een dingetje in een wereld waarin mensen vaak al binnen de 5-7 jaar iets anders zoeken en vinden en dat gezamenlijke geen kans meer geven. Wij stammen nog uit een tijd dat je nog ging voor ‘samen’ waarbij de basis voor ons toch vooral het communicatieve was. We deelden dromen, gedachten, we keken op een bepaalde manier naar ouders of werkgevers. Mijn ambities waren indertijd onbegrensd, vrouwlief snapte dat en stemde haar frequentie daarop af. Daarbij had zij het talent mijn brede interessewereld op de voet te volgen. Natuurlijk waren er ook nog wat andere aspecten, maar op enig moment besloten we in samenspraak met de schoonouders dat hetgeen we tot dan in los verband opbouwden maar eens moesten bestendigen in een vaste vorm. Een piepklein huisje op de zolderetage van het door de schoonouders bewoonde grote grachtenpand aan de Amstel werd dan ons onderkomen. Er moest nog even onderhandeld worden over mijn mee te nemen (toen al omvangrijke) collectie hobbyspullen, maar ook dat bleek oplosbaar. Op 4 oktober 1967 trouwden we. Piepjong, hadden in de maanden daarvoor vele formele en emotionele drempels moeten nemen die later nog wel een rol zouden spelen, maar toen alles voorbij was en we samen op onze eerste eigen stoelen van ons zolderhuisje zaten voelden we ons pas echt gelukkig. Geluk dat zich vele jaren lang aan ons verbond. We kregen een geweldige zoon, maar ook te maken met heftige tegenslagen. Soms van binnenuit, dan weer van buitenaf. Maar samen ben je sterk. Critici die ons vanaf de zijlijn gadesloegen noemden ons indertijd soms de ‘heilige twee-eenheid’. Hoe akelig bedoeld die observatie ook was, het klopt deels wel. Door de jaren heen samen door het leven. Ups en downs verwerkend, tegenslagen oplossen, meevallers vieren. We reisden veel en vaak, verhuisden diverse malen, maar nooit ver van de stad die ons toch vormde. Net als ons verleden. En wellicht dat het daarom allemaal slaagde. Relativerend, observerend, meebuigend, maar altijd respectvol. Dus dan ben je ineens zo lang getrouwd…. Dank voor het feliciteren, we koesteren het e.e.a juist vandaag….. Nogmaals dank!
Natuurlijk hoop ik dat u allen een prachtig nieuw jaar gaat beleven in goede gezondheid en geluk. Opdat het ook een beetje op mij en de mij toevertrouwde geliefden zal afstralen. Altijd leuk zo’n nieuw jaar. Vroeger goed om met een schone lei te beginnen, ook al was het dan werktechnisch vaak gewoon business as usual. Je maakte even de balans op, telde nog even na hoe het jaar ervoor was geweest en ging verder met wat je al eerder deed. Zo zal het dit jaar ook weer gaan. En krijgen we ook dit nieuwe jaar weer te maken met dat verrekte virus, de klimaatdrammers, dictatoren die hun invloed willen vergroten, met steeds meer protesten van mensen die het ergens niet mee eens zijn.
Gaan we ook dit nieuwe jaar weer moord en doodslag zien in de maatschappij, en zo meer? Maar wellicht wordt de winter ook wel zo koud als de weerprofeten ons voorspelden en komt het weer een keer tot schaatstochten als die in Friesland langs die steden…zo lang geleden alweer gehouden dat ik ze niet meer uit de bol ken…Maar ja, ik ben ook geen schaatser natuurlijk. Als het goed is hebben we binnenkort ook een nieuwe regering. Een die door de meerderheid van ons volk niet werd verkozen, maar ook niet veel anders is dan de vorige al zullen de zetels iets anders worden verdeeld. Prive zullen we vooral proberen te leven zoals we altijd deden.
Wat inhoudt dat we weer nieuwe plekken in ons landje zullen opzoeken zoals we ook vorig jaar deden. Plaatsen waar we wel eens van hoorden maar tot nu toe zelden of nooit kwamen. Er is nog zoveel te zien en te beleven. Als we het nog leuk vinden zal men ons ook in het land der oosterburen nog wel eens zien langskomen. Altijd leuk daar en een drankje en hapje aan de Rijn blijft een traktatie. En dan komen de Gemeenteraadverkiezingen er weer aan. Gelegenheid om die partijen weg te stemmen die er alles aan hebben gedaan om van jouw gemeente een bende te maken of de economie zo te dwarsbomen dat er grote schade is ontstaan en werkloosheid. Voor mij is dat een doel op zich. En onderdeel van die beste wensen. Maar het belangrijkste blijft toch dat we eindelijk van dat virus afkomen. Als dat inhoudt dat we een extra prik moeten halen, het zij zo. Ik ben niet van de prikken, maar zeker ook niet van de IC’s. Dus hupsakee, een keertje doorbijten en zien dat we gezond blijven…..(Beelden: Archief)
Moge het voor alle lezers en lezeressen, hun familie en vrienden, maar zeker ook huisdieren, een prachtige Kerst worden in een ondanks de corona-ellende plezierige atmosfeer en zonder gedoe! Het feest van het licht, de omslag naar de komende lente alweer merkbaar… Na de Kerst gaan we ook hier weer verder met wat interessant en leuk is en natuurlijk mijn mening…..:)
Voor veel mensen is een gevoel van geluk toch dat ze vol liefde naast een partner zitten, dan wel een onstuimige liefde beleven waarbij liggen belangrijker is dan zitten.
Maar als dat liggen chronisch blijkt is dat geluk al snel ongeluk. Betrekkelijk dus dat geluksgevoel. Velen streven dit na door het materiele in te voeren als onderdeel van het gelukkig zijn. Steeds groter wonen, duurder, rijker, zelden denkt men in termen van gezondheid als ultiem geluk. Toch moet je best goed gezond zijn om van dat geluk te kunnen profiteren. Valt er een boom om en net naast jou op straat heb je meer dan zo maar wat geluk, krijg je hem op de bol had je even wat minder geluk. Een andere betekenis maar toch niet onbelangrijk. Mensen die net ontsnappen aan een of ander groot onheil denken nog wel eens in die termen. Geluk gehad…. Maar wie heeft groot geluk gekend en is dat intussen kwijt? Ongelukkigen zijn dat toch. Ben je voor een dubbeltje geboren is het kwartje wellicht te hoog gegrepen, maar sommigen zijn met dat dubbeltje meer dan tevreden. Het waarom ligt in de vraag of ze met helemaal niks ook gelukkig zouden zijn.
En dat is niet zo. Maar veel mensen zijn met weinig gelukkig. Leven in een klein huisje met de spullen die er toe doen om zich een, houden huisdieren die dat geluksgevoel versterken en als het een beetje meezit partners en/of kinderen die dat persoonlijke gevoel helemaal afronden. Voor anderen is het duidelijk dat ze meer nodig hebben om dat geluksgevoel te verkrijgen. Een tweede huis in Frankrijk, een boot, zwembad en waar nodig een vriendin of minnaar die de aandacht geeft die men in de normale situatie zo ontbeert. Wat is dus bepalend voor dat geluksgevoel? Waar komt het vandaan? En hoe kijken we er zelf naar? Ik denk persoonlijk dat veel van dat geluksgevoel ook afhangt van het feit of je al dan niet jaloers bent op anderen. Is een ander beter af dan jij en valt daar mee om te gaan?
Of ben je gewoon compleet van de leg als je merkt dat oude vrienden het verder schopten dan jij, beter opgeleid raakten, mooiere banen (en vrouwen of mannen)kregen en ook nog eens met geld smijten waar jij zelf een beetje op moet letten met je uitgaven. Als je dat laatste in de genen hebt zitten komt het niet goed met dat geluksgevoel en blijf je altijd mekkeren over de kansen die je worden/werden onthouden. Al dan niet met de identiteitskaart daaraan gekoppeld. Ik ben niet gelukkig want….. Persoonlijk heb ik geen enkele last van jaloezie. Nergens is het 100% geweldig, en Nederland is een prachtig lang. We leven hier relatief lang, gezond en op de gelukskaart van Europa scoren we als volk heel hoog. Logisch want we verdienen hier gemiddeld aardig de kost en hebben een samenleving waarin voor een ieder die wil kansen gebakken zitten. Is die villa dan de norm?
Of is een dak boven het hoofd en wonen waar het niet al te slecht is qua demografische samenstelling net genoeg? Vertel het maar. Ik ken mensen die van alles mankeren maar toch gelukkig zijn en anderen die hartstikke gezond zijn en welvarend en toch zoeken naar dat ontbrekende stukje wat het geluk kan bevestigen voor ze. Is dat geluksgevoel of de lage drempel daarheen iets wat je van thuis meekrijgt of moet je dat gewoon zelf leren?? Vragen, vragen, maar feit is dat geluk niet geheel verklaarbaar is maar wel een heerlijke deken kan zijn waarin je je dan als mens kunt wentelen. Waarbij wentelen in een bubbelbad ook gelukzalig kan wezen of juist dat samen genieten van wat ons tot mensen maakt die van elkaar houden. Wie er een mening over heeft moet het vooral hier even uiten. En laat ook eens weten wat jou het ultieme geluksgevoel geeft of zou kunnen geven. Dank bij voorbaat voor het delen. Je maakt me er extra gelukkig door… (Beelden: Archief/Internet)
Ik miste ooit (gelukkig) de Tweede W.O. maar maakte wel andere mijn persoonlijke wereld bedreigende situaties mee. Laten we wel zijn, in 1953 verdronk een belangrijk deel van ons land tijdens de Watersnoodramp. Mensen, dieren, huizen etc. Duizenden doden en nog veel meer mensen in de nodige ellende achter zich latend. We maakten de invasies mee van de Sovjet-Unie in Hongarije (1956) en Tsjecho-Slowakije (1968). Maar ook de Cubacrisis (randje WO3) en de moord op President Kennedy. Het was indertijd vooral voor de mensen in generaties boven ons duidelijk dat de wereld zou vergaan. Zeker omdat het communisme (en vanuit die hoek achter het IJzeren Gordijn bezien het kapitalisme) de wereld zou overnemen. We hebben alle toekomstscenario’s voorbij zien en horen komen. Rampspoed en ellende zou ons deel zijn. De nieuwe ijstijd kwam er aan in de jaren zeventig, zure regen volgde in de jaren tachtig, de Ozonlaag vertoonde gaten in de jaren negentig en in deze nieuwe eeuw wordt ons voorspeld dat het klimaat zodanig verandert dat we al heel snel met een meter meer water in de oceanen moeten rekenen. Wat we daarna kregen was de golf van terreur uit islamistische hoek. 9/11, Londen, Madrid, etcetc. Het leven zou nooit meer hetzelfde zijn.
De lezer kan zelf wel inschatten wat van al die voorspellingen is uitgekomen. Maar een onverwacht ongenoegen bleek toch dat van vleermuizen op mensen overgesprongen Coronavirus. Klein maar zeer venijnig. Waren we eind februari nog wat terughoudend over de mogelijke negatieve gevolgen voor ons land en volk, intussen is wel duidelijk dat de totale menselijke beschaving onder druk is gekomen door de enorm besmettelijke en in sommige gevallen dodelijk aard van dit virus. In Nederland, maar zeker ook omringende landen, vielen of vallen de doden met honderden per dag. Het is dus bepaald geen grapje en het openbare leven kwam door allerlei beperkingen abrupt tot stilstand. Geen cultuur meer, geen reizen, geen winkels, geen samenscholingen, geen kerk, geen familie en ook geen vrienden. We zijn van elkaar vervreemd geraakt en hebben niet veel meer contact dan via de telefoon, app of mail. Ontwennen van onze collega’s omdat er zoveel thuis wordt gewerkt en krijgen als gezin ook nog eens de taken van onderwijzers toebedeeld.
Enkele groepen daargelaten houdt iedereen zich aan de opgelegde maatregelen. Maar bij mooi weer toch even wandelen of fietsen, liefst in groepsverband, anders zien we niemand meer. Jaja. Ellendig is het vooruitzicht. Want dit virus is niet zomaar verdwenen bij een wat hogere temperatuur of zo. Onzin, want delen van de wereld kennen bij onze kilte juist zomerse temperaturen en ook daar sloeg het Coronavirus toe. Doctrines bleken er ook niet tegen bestand. Ook zwaar gelovige christenen of moslims moesten er aan geloven en zelfs in het communistische Noord-Korea kwam het virus voor al wilde men het in dat streng bestuurde land niet weten. Mensen blijken zeer kwetsbaar voor dit soort dingen. Meer dan we willen toegeven. En je ziet ook meteen dat een samenleving als de onze waar het winstmodel gaat voor het sociale en het principe van de solidariteit, uiterst kwetsbaar is. De zorg uitgekleed, zoals de defensie voor mei 1940, en je weet dat je het niet redt tegen de bedreigingen van buiten.
En stel dat we van dit virus op enig moment zijn verlost, hoe ziet de wereld er dan uit? Ik voorspel een en al economische ellende. Zoveel bedrijfstakken die nu op Point Zero zijn neergezet dat er faillissementen zullen regenen. Ondanks staatssteun. De waarde van onze welstand zal dalen. De huizenmarkt weer onder druk. En pak weg….800.000 werklozen? Het zou zo maar kunnen. En dan is duidelijk dat een piepklein virusje sterker is dan alle vijanden of doctrines waarover wij als mensen beschikken. En dan heb ik het nog niet eens over alle sociale contacten die zijn verdwenen. Want ik vermoed dat we straks ook vriendschappen of collegiale banden zullen zien verbleken. Het wordt weer ieder voor zich en God voor ons allen. En wie God is bepaalt de toekomstige mens helemaal zelf…Ik wens u allen sterkte…op afstand…dat wel!
HAPPY NEW YEAR!!
Ik wens alle geliefden, volgers, medebloggers, sociale-mediavrienden en relaties, familieleden, vrienden, buren, huisdieren, aardige leveranciers, bevriende politici of BN-ers, kortom iedereen die er toe doen…..een prachtig, gezond, gelukkig en/of succesvol 2020 toe!! Geniet er van!
Alweer is een jaar bijna ten einde. Nog maar een beperkt aantal uren en we verwelkomen 2020 en nemen afscheid van 2019. Een jaar waarin weer van alles plaatsvond wat ook al in eerdere jaren een belangrijke rol speelde. De mensheid groeide gewoon door, wat weer effecten had op de vele volksverhuizingen. Ook naar ons land. We zagen haat en nijd, we constateerden de loopgraven waarin extreem links en rechts zich steeds dieper verscholen. We zagen de relatief machteloze politiek, we zagen opstanden in diverse landen, sommigen doofden weer uit, anderen wijzigden de politieke verhoudingen in zo’n land. We maakten een periode mee van recordhitte in ons landje aan de Noordzee, maar merkten ook dat de herfst typische Nederlands kil en nat kon zijn.
We namen afscheid van heel wat al dan niet geliefde mensen en verwelkomden aan de andere kant nieuwe wereldburgers. We namen afscheid van het verschil in sekse tussen man en vrouw, we zagen vele tenen weer langer en langer groeien, extremen floreren en terreur niet afnemen. We maakten weer reizen en leuke trips, genoten van het leven als het kon en zolang het mocht. In het persoonlijke leven verwelkomden we twee poezenhelden die vanaf begin januari het verdriet dat meekwam uit 2018 en ik onlangs nog beschreef, iets wisten te verzachten. We gingen door een lange en intensieve besluitvorming rond verhuizen of verbouwen. We ontdekten waar we in het eerste geval wel of niet zouden willen of kunnen wonen. En het werd alsnog verbouwen. Fase 1 in oktober jl. afgesloten.
We kregen hier ook nieuwe buren die voortvarend aan het slopen en verbouwen sloegen. We koesterden vriendschappen en sloten oudere soms al dan niet ongewild definitief af. We waren opnieuw actief met de sociale media, bleven bloggen, schrijven, zoeken naar leuke onderwerpen of beelden, maar gingen ondanks hitte of kou gewoon door. We maakten ons zorgen om hen die dat verdienen en negeerden de aanstellers of overdrijvers. We aten heerlijk op plekken die we kenden of net ontdekten. We vervingen wat nodig was en hielden aan wat nog werkte. We mopperden en ergerden ons gek aan eenzijdigheid.
Maar dat is van alle jaren. We volgden de culturele paden. Bekeken exposities en musea. We reden weer meer dan gepland, maar dat zorgde ook voor veel van de eerder genoemde zaken. Bestemmingen wisselden. 2019 was kortom een interessant jaar. Het nieuwe komt er aan. Ik wens u straks natuurlijk het allerbeste voor u zelf en iedereen die daarbij behoren.
Maar voorspel ook direct dat het komende jaar vermoedelijk op dezelfde wijze zal verlopen. Illusies om te denken dat het ineens anders zal gaan. Want o ja, dat vermageren…..lijnen, sporten, liefdevoller zijn, aandachtiger naar anderen toe, consuminderen, enz enz. Hoe staat het daar mee? Die goede voornemens van dit jaar en zo? Kwam niks van terecht he?! Nou, laat het dan dit keer maar weg. Het komt zoals het komt en gaat zoals het moet…. Was een mooi jaar dat 2019. Hoe verging het jou beste of lieve lezer(es)?! Ben benieuwd…..Op naar de Oudejaarsavond….knallend het nieuwe jaar in. Dat het maar een prachtige maar ook veilige jaarwisseling moge worden voor ons allen…Ik wens het u toe…! (Beelden: Yellowbird)
Ik wens alle bloggers, lezers, lurkers, commentaargevers, toekijkers, verhaalvolgers en zo meer, een prachtig, gezond en gelukkig jaar 2019 toe. En zij die zich hebben voorgenomen dat het tijd wordt voor iets anders…..ook veel succes daarbij!
Altijdmijnmening 