Klasse eten op historische plek..

Klasse eten op historische plek..

Voor hen die wel eens in de buurt van onze stad het omliggende Amstelland in of door zijn gereden en dan de route langs de Ronde Hoep of Waver deden, zal deze horecazaak wellicht bekend zijn, voor anderen is het een tip. Restaurant de Voetangel op het kruispunt van waterwegen die ofwel richting de Utrechtse Vecht leiden dan wel via een grote bocht naar de grote oude rivier de Amstel. Al eeuwen geleden hier gevestigd en door de jaren heen vergroot, gemoderniseerd en van karakter veranderd. Was het ooit een pleisterplaats voor passagiers van trekschuiten of bemanningen van vrachtschepen op wegen naar de een of andere stad langs die oude waterpartijen, tegenwoordig is het een gerenommeerd restaurant waar gastvrijheid heel hoog in het vaandel staat. Wij werden onlangs door lieve vrienden getrakteerd op een driegangen-diner bij dit geweldige restaurant en echt, het was zoals we het vooraf verwacht hadden. De zaak is een paar jaar geleden totaal gemoderniseerd en uitgebreid maar men heeft toen scherp gelet op behoud van de sfeer van voorheen. Gezellige inrichting, hoekjes voor tafels met vier stoelen, keurig gedekte tafels naast grotere zaaltjes waar gezelschappen feestjes kunnen vieren of bedrijfsbijeenkomsten met een of ander lekker hapje of drankje kunnen afsluiten.

Het team is meer dan professioneel. Gastheer/vrouwschap is door de jongste generatie uit de lokaal bekende familie Leurs tot regel verheven en je voelt je daardoor meteen thuis. De menukaarten (voor elke gang is er een) geeft een keur van heerlijkheden, soms zelfs seizoensgebonden. Het een nog lekkerder dan het ander. Wij kozen in eigen kring voor allerlei verschillende zaken, maar ik zelf genoot intens van gepofte knoflooksoep met croutons vooraf. Naar ik begreep van de tafelgenoten was ook de uiensoep een waar genoegen. De hoofdgerechten waren daarnaast van dusdanige kwaliteit dat je de vingers er bijna bij op at. Dat zegt veel. Ook de toetjes (aparte kaart) bleken een echt genoegen. Geen druk op tijd of behoefte aan jouw tafel overigens. Niks daarvan. Eten is hier een genoegen en voegt veel toe aan een uitje zoals wij dat met vrienden waarmee iets te vieren viel beleefden. De prijzen zijn wel bijpassend. Wie zoekt naar friet met een biefstuk kan beter een deurtje verderop zijn heil zoeken. Hier eet je op niveau en krijgt de bijpassende service. Parkeren achter het pand is geen probleem, het uitzicht richting het westen op de dag dat wij er te gast was adembenemend door een felrood ondergaande zon. Kortom, wie iets bijzonders wil meemaken op culinair gebied, is hier aan het juiste adres. Wel even reserveren, want er komen hier heel wat meer gasten voorbij. Wat mij betreft gaat het rapportcijfer 10 er nu weer eens uit. En dat is niet iedereen gegeven zoals u weet…. (Beelden: Internet/Prive)

Kantjil

Kantjil

Voor wie in het centrum van onze stad Amsterdam lekker uitheems wil eten is de keur aan restaurants meer dan groot. Ik beschreef er eerder al eens een paar via mijn meningblog. Dit keer neem ik u tekstueel mee naar de Spuistraat 291/293 waar het Indonesische restaurant Kantil en de Tijger te vinden is. Wij kenden het adres van eerdere bezoeken en waren er dan altijd behoorlijk tevreden over het gebodene. Van de 96 Indonesische restaurants in de hoofdstad geeft TripAdvisor dit adres de 19e plek en dat is bepaald niet verkeerd. Wij kwamen met ons gezelschap binnen na een fikse stadswandeling (20.000 stappen) dus de trek was groot. Kom je hier aan het juist adres. De ontvangst was zeer klantvriendelijk, de tafel wat bescheiden van omvang maar voor wat wij aan lekker eten kozen was dat prima.

De keuze aan indo-gerechten is uitstekend, de drankjes betaalbaar en alles wat je bestelt staat snel op tafel. Drie van ons kozen Nasi Rames en dat serveert men op een grote schotel met een brede sortering aan lekkere gerechten daarop. Nadeel is dan wel dat je na de helft ervan te hebben verorberd toch ontdekt dat de rest snel is afgekoeld. Dat is even minder. Om ons heen zaten overigens veel landsaarden te smullen, Nederlands wordt er bijna niet gesproken onder de gasten, maar dat heeft veel van doen met de locatie. Het restaurant zelf is wat ouderwets ingericht, de helft van de beschikbare tafels was bij dit bezoek afgeschermd zodat je daar niet kon zitten. Personeel is uiterst vriendelijk en snel. Toiletbezoek leverde een voldoende op qua zichtbare hygiene en comfort. En dan de prijs. Alles bij mekaar bleven we met vier mensen onder de 100 Euro. Prijs/kwaliteitsverhouding prima in orde dus. En als je zoals wij liefhebber bent van deze gerechten zit je hier prima-de luxe. Een dikke 9 is de score voor Kantil en de Tijger…(beelden: prive)

Een heel fijne Kerst allemaal!!

Een heel fijne Kerst allemaal!!

Uiteraard wens ik als meninggever iedereen die ik via de sociale media of IRL ken of leerde kennen een heel fijne, warme, gezellige, niet eenzame, gelukkige, kleurrijke, smakelijke en liefdevolle Kerst toe. Opdat die twee dagen even maken dat we ons een gelukkig(er) mens voelen. Na de Kerst gaan we weer verder met de meer Aardse dingen des levens….

Baarssen op Urk – Herkansing…

Baarssen op Urk – Herkansing…

En als je dan op Urk verkeert en behoefte hebt om de inwendige mens te versterken is er heel wat keuze uit de daar gevestigde horeca. Maar wie houdt van Keep it Stupid Simple zoals ik, gaat dan voor de juiste kwaliteit/prijs-verhouding. En die dachten we te vinden bij de specialist op visgebied, Baarssen, daar. Nu hadden wij juist deze zaak in de herinnering als buitengewoon slecht vanwege een ervaring in het verleden.

Dus het was wel even een gok door anno 2022 alsnog bij deze aardig uitgeruste winkel/restaurant binnen te stappen. En we deden dat omdat we zagen dat er best wat mensen gebruik maakten van de gelegenheid. Dus hup aan tafel en bestellen. Dat doe je hier aan de balie waar mensen ook hun visjes en zo meer komen halen. Net zoals we in Spakenburg bij ons bekende tentje aan de haven gewend zijn. Qua bediening is het hier nu echt top geregeld. Super-aardig en vlot. De prijzen meer dan acceptabel.

Onze vissnack met patatjes, thee, wat sauzen er bij, het was allemaal snel voor de (vis)bakker en werd met vriendelijke glimlach geserveerd. De smaak was prima, niks mis mee, al gaan de Spakenburgers op het gebied van dit spul toch nog een stapje verder. Maar het was lekker, de thee smakelijk en heet, later bleken de toiletten keurig netjes, en als gezegd je betaalt er niet de wereld voor. Gewoon goed dus. En alles wat we aan ervaringen hadden in het verleden bleken in het heden geen garantie voor dezelfde uitslagen. Nee, een keurige 9 voor het gebodene was dik verdiend. En wij gingen goed gevuld op weg naar de volgende aantrekkelijkheden die Urk te bieden heeft. Mocht je daar zelf eens verkeren, zet Baarssen echt op je lijstje. De keuze is reuze en de smaak prima. En het personeel echt vriendelijk. Maar dat lijkt bij Urk te horen….(beelden: Prive)

Popie Jopie trendy..

Popie Jopie trendy..

Echt door stom toeval, we zochten een specifieke winkel en kwamen terecht in een Hilversumse buurt die we eigenlijk niet kenden, maar wel vol bleek te zitten met vrij authentieke en lokale winkels met een grote afwisselende waarde, namen we even de tijd om ons te laven aan een bakkie met wat lekkers er bij. Dat viel nog niet zo mee, mooi weer, juni en alle terrassen vol, maar bij Your Coffee aan de doorgaande weg (Kerkstraat 38a) in dat wijkje waar de straten verder naar bloemen zijn genoemd. De gelegenheid is gevestigd in een soort diep doorlopend pand met halverwege een ‘keuken’ waar men de meest heerlijke gerechten samenstelt, prima drankjes in elkaar steekt en alles met een glimlach doet. Maar er is ook een keerzijde. Hoewel er genoeg personeel rond leek te lopen duurde het een minuut of 15 voor de ‘bestelling’ van ons werd opgenomen. En dat ging net als bij de buurtafels aangehoord op een wijze die ik als Mokummer maar beschreef als erg ‘Popie Jopie’. De bestelling ging elektronisch naar het centrale hart van het geheel want werd weer door een ander gebracht.

Uiterst vriendelijk personeel overigens, ook zonder dat overmatig populaire, en de door mij bestelde thee mocht ik zelf uit een fraaie witte kist halen. Tot zover prima. De bestelde appeltaart was meer dan zalig, warm gemaakt, met wat slagroom voor het zoete, en bleek een ware traktatie. Dat laatste geldt hier niet voor de akoestiek. Die is echt slecht en je zit dus constant in het geluid van om je heen verkerende gasten plus (open deuren) het buitengeluid. Tel daarbij op dat de toiletten (geen gescheiden systeem maar een enkele voor zowel D en H) niet meteen al te schoon oogden en de bruine suiker in de bijbehorende pot op tafel om een of andere reden los gebikt moest worden. Slordig voor zo’n trendy zaak. Want dat is het zonder twijfel. Jonge mensen vinden dit prachtig, de gasten die er zaten bewezen dat. Kleurrijke types voor wie geld geen rol speelde. Want echte budgetprijzen hanteert men hier niet. Dat mag hoor, want ze bieden ook prima waar voor dat geld, maar ik zou nog wat aandacht geven aan die toiletten, de details en vooral de akoestiek. Voor nu is mijn cijfer een 8-. En dat zou echt beter moeten kunnen. Overigens heb ik de lekkernijen op de menukaart niet in beeld gebracht omdat wij er overdag te gast waren. (Beelden: prive-archief)

Bob’s heerlijke tosti’s…

Bob’s heerlijke tosti’s…

In Monnickendam zit heel wat horeca. Je kunt echt kiezen. Het ene terras nog leuker gelegen dan het andere. Maar de prijzen verschillen ook nogal. Omdat wij een vorige maal voor een bepaald terras kozen en daar niet meer dan redelijk tevreden waren over de ervaringen kozen we deze keer voor het aan de haven gelegen terras van Bob en Co. Dat is gevestigd op een platte schuit in een zijarm van die haven en wordt bediend vanaf het gelijknamige etablissement op de wal. De ambiance is zeker bij mooi weer geweldig. De platbodems liggen er om je heen aan de kade en de pandjes zijn erg plezierig qua aanzien. Dat plezierige ging ook op voor de bediening. Een erg aardig en bij de ambiance passende dame zorgde voor efficiente en klantvriendelijke bediening. Gaf nog wat uitleg en zo.

Wij kozen voor de geliefde tosti omdat je dan niet meteen overvol zit meestal, zeker niet als je nog wilt verder wandelen door zo’n plaatsje. Nou die tosti’s mochten er zijn. Geweldig van samenstelling en smaak, opgediend op een keurig plankje, aparte tomatenketchup en het nodige groen. De bij bestelde thee met gewoon een grote bak heel heet water (dan trekt de thee ook goed) en in de nodige varieteit aan smaken waaronder de door mij altijd geliefde Britse ontbijtversie. We genoten van zowel de smakelijke tosti’s (op de juiste wijze klaargemaakt en op lekker (niet te dik) landbrood), de thee als wel de ambiance.

Binnen bleek het toiletblok netjes, de kok uiterst vriendelijk en de atmosfeer net zoals buiten. Het is geen hoogstaand culinair geheel wellicht, maar voor een middagje in mei, tijdens een wandeling door dit aardige stadje meer dan goed. Jammer was dat we geen bestek kregen bij de best warme tosti’s en ook een servet ontbrak. Kleine puntjes van kritiek. Net geen superhoog cijfer waardig daardoor. Maar met een goede 9 mag men daar best tevreden zijn. Deels ook doordat de prijs/kwaliteit-verhouding voor een zaak op zo’n locatie (je zit er echt geweldig..) prima in orde bleek. Wederom…aanrader! (Beelden: zelf gemaakt)

Lekker eten in Zuidoost…

Lekker eten in Zuidoost…

Aan de zuidkant van Amsterdam’s woonwijk Zuid-Oost, de vroegere Bijlmermeer, verrijzen steeds weer nieuwe wijken en woon/werkgebouwen waardoor de veelal kale omgeving van het daar bekende zorgcomplex AMC behoorlijk wordt opgefleurd. In een van de grotere gebouwen daar, waar moderne appartementen op elkaar zijn gestapeld als in een competitie van Lego-fans, vindt je aan het Markelenbergpad 1917 het etablissement met de aansprekende naam Miss Scarlett. 7 dagen per week open van 10-24u, full service restaurant met een erg aardige, moderne, wat industriele inrichting, maar ook een aardig terras.

Men levert er comfort food van over de hele wereld en schenkt er geweldige Italiaanse koffiesoorten naast een heel scala aan lekkere drankjes en cocktails. Tijdens ons bezoek was het er gezellig druk (zondag) en werd ook het terras met de toen fel schijnende zon goed bezocht. Met name lokale buurtgenoten uit Holendrecht en uit die nieuwe wooncomplexen zijn er te gast. De aparte lunchkaart is ruim voorzien van allerlei aantrekkelijkheden. Wij aten er dus een heerlijke lunch, in mijn geval een meer dan smakelijke Club Sandwich die bij deze gelegenheid zodanig gevuld is dat je er de rest van de dag wel genoeg aan hebt. Het gezelschap koos voor een salade met gebakken geitenkaas en dat zag er niet alleen leuk opgemaakt uit, maar bleek ook erg lekker. Smakelijk is hier ook de bediening. Aardige jonge en knappe meiden van overal en nergens die al dan niet met een buitenlands accent er alles aan doen om je het naar de zin te maken. Nooit opdringerig, gewoon vriendelijk en service-gericht. Als altijd controleerde ik even de toiletten, en die waren spic- en span, maar eerlijk gezegd is deze gelegenheid nog te nieuw voor echte verloedering.

Maar het is desondanks allemaal gewoon top voor mekaar. En dus hadden we een leuke middag in goed gezelschap met dank aan het hier plezierige vertoeven. Het restaurant ligt op steenworp afstand van Metrostation Holendrecht, parkeren is wel een dingetje, want als altijd is dat in Amsterdam een dure hobby en moet je eigenlijk in de nabijgelegen (andere kant van de spoorlijnen) woonwijken je heil zoeken. Dan is het een wandeling van een minuut of tien om bij Miss Scarlett te komen. Maar dan krijg je wel een ervaring die wat mij betreft een 10 verdient. En die geef ik niet zo snel weg. U kent me intussen. Prijs/kwaliteit is hier echter zo voor elkaar dat ze het als team hier volstrekt verdienen. (beelden: Yellowbird)

Vleeskoeien…

Vleeskoeien…

Voor de goede orde, ik ben geen vegetarier of lid van de linkse Gektesekte die alles wat een beetje behoort bij het moderne leven af wil zweren om zo terug te keren naar de duistere Middeleeuwen waarin alles wat mooi en fijn is moet worden opgeofferd aan het grotere welzijn van de nieuwe elite. Nee, ik ben een realistisch mens. Houdt van een stukje vlees, maar doe geen overdreven dingen op dat punt. Komt ook omdat vlees ooit pure luxe was.

Ging het ons in vroeger jaren goed kwam er vlees op tafel, maar veelal werd er ook niet veel verdiend in die wat schrale jaren en was de keukenmeester in de weer met groenten en aardappelen. Vandaar dat ik vlees zie als een lekker luxe goedje. Typisch stadsmens ook. Vlees haalde je bij de slager en die leverde gehakt of andere stukken vlees keurig verpakt aan je af in een papiertje of later een bakje met wat folie er omheen gewikkeld. De supermarkten deden er nog eens een schepje bovenop en wie er van houdt kan de meest bijzondere vleessoorten vinden.

Van Argentijnse biefstukken tot Italiaanse ham, afgewisseld met Franse tournedo’s of Hongaarse goulash. Noem het maar en we kunnen er van genieten en smullen. Een industrie is ons deel geworden. Een industrie die de schaduwkantjes van dat consumeren van vlees vooral uit zicht weet te houden. Want hoeveel dieren moet je slachten om onze behoefte aan vlees (of vis) overeind te houden? Het is een groot aantal. Wie wel eens over onze wegen toert in de ochtend ziet vrachtwagens vol richting een van de vele slachthuizen rijden. Dieren die soms een geweldig leven hebben gehad, maar vaak ook in grote stallen opgesloten vooral vet werden gemest om onze karbonades te verzorgen.

Zelfde geldt voor pluimvee. Kip is een van de goedkoopste vleessoorten, zowel in de supermarkt als op de wereldwijde fysieke markten. En we zijn als Nederlanders bepaald niet als enige dol op dat vlees. Veel in/uitheemse gerechten baseren nu net op die geslachte vogels. Voor wie het lekker vindt zijn er kalfsvleesgerechten, of lamsvlees. Vertaal het eens letterlijk en zie welke diertjes er voor het leven moesten laten. De trek neemt meteen af. Nu is schuldgevoel ook zoiets natuurlijk. Immers, vlees zit vrijwel overal in, al was het maar in dierenvoedsel.

De Chinezen (en andere Aziatische volken) eten alles met poten op, behalve de tafels en stoelen waarop ze dat verorberen. ‘s-lands wijs ‘s-lands eer en we moeten nu niet net doen of alleen die Nederlanders zo veel vlees verorberen. Ik ben zelf een matige eter, geldt dus ook voor vlees. Maar ik ga het ook niet uit de weg. Dat kan beter, vast, maar het is net als met dat milieu, als wij totaal zouden stoppen met vlees scheelt dat 0,05% van het totaal in de wereld. Misschien is het goed om kinderen eens mee te nemen naar een slachthuis en ze te laten zien hoe het daar toegaat met die dieren……Wellicht dat we dan dwars door culturen heen komen tot het besluit om minder vlees te consumeren. Iets voor een schoolreisje?? Ben benieuwd wie het voortouw daartoe neemt…..en intussen…smakelijk eten. (Beelden: eigen archief..)

Lekker eten, matige service…

Lekker eten, matige service…

Deze oudere meninggever heeft door de jaren heen diverse soorten eten tot zich genomen. Van Nederlands (logisch) tot Thais, van Indisch tot Tsjechisch. Maar een Indiaas restaurant wist ik altijd wel wat te mijden. Het waarom zat hem toch vooral in de angst dat dit eten wel erg scherp zou zijn voor mijn wat pepergevoelige maag en ingewanden. Dus het was enige tijd terug mijn ‘ontmaagding’ toen ik met de Soester Vriendjes mee ging naar het restaurant Ganesha aan de Amsterdamse Geldersche Kade.

Een aardig ingericht restaurant met zo op het oog een goed gevulde spijskaart waarop de prijzen nog wel meevielen. We zochten en vonden een plekje en bestelden het een en ander. Dat was echt lekker en hoewel kruidig, niet te scherp. Bier en wijn stroomden rijkelijk, hoewel dat laatste door mij wel erg letterlijk werd genomen toen ik bij het zelf opdienen van voedsel uit de vele schalen op tafel (erg krap) mijn glas omstootte en zo mij zelf en de buurman (gelukkig uit ons gezelschap) besmeurde. Meteen viel toen op hoe de bediening hier faalde. Men ondernam niets. Een van de medewerkers wilde nog wel een servetje aanreiken, maar verder bleef het stil. Dat laatste gold zeker niet voor de Indiase muziek. De bron daarvan stond op standje 10 en domineerde toch de sfeer wat. Het toilet bleek akelig te ruiken, al oogde het wel allemaal redelijk schoon. Rioollucht? Het kan in dat centrum van Amsterdam, maar lekker is anders. Opgeteld….je eet hier oprecht heel lekker, het is niet te duur, maar de bediening is echt niet goed genoeg (er lopen genoeg van die lui rond, en ook de taalbarriere is een heftig dingetje). Uitleg over de maaltijden is bij juist dit soort restaurants altijd leuk, maar ontbrak hier volledig. Hetzelfde restaurant kent een zusje in Hilversum en daar was alles beter verzorgd, aldus onze vriendjes, we nemen dat maar mee in het oordeel.. Meer dan een 7-tje komt er niet uit. En dan ben ik nog mild…..(Beelden: Prive)

Mixed Feelings in Soest..

Mixed Feelings in Soest..

Toen de lockdowns voorbij waren en we van het best linkse kabinet weer wat mochten genieten van de al dan niet lokale horeca ondernamen we ook weer wat langere verkenningstochten door het land. Op een daarvan kwamen we terecht in Soest. Een grote gemeente met een bepaalde band voor ons persoonlijk, al was het maar omdat daar een stel vrienden woont waar we gek op zijn. Maar ook omdat de vroegere doorgaande weg van Amersfoort naar Amsterdam daar dwars doorheen liep en we dan in mijn jeugdige jaren op de terugweg daar altijd stopten bij een bepaalde lunchroom voor frietjes of een ijsje.

Dat tentje zit er overigens nog maar heeft intussen heel wat nieuwe eigenaren gehad. Die weg van vroeger is totaal veranderd. Soest wilde van het doorgaande verkeer af en heeft overal omleidingen, eenrichtingsverkeer en wandelgebieden aangelegd. En aan een daarvan (v.Weedestraat) zit het erg aardig uitziende JustJeff. Een zaak op een hoek met uitzicht op het wandel/fiets/en autoverkeer wat daar nu stapvoets beweegt. Tijdens ons bezoek was de 1,5 meterregel nog van toepassing.

Net als de QR-toegangscode. Die werd vlot opgenomen. Jeff zelf heette ons welkom. Hij is vlot van de tongriem gesneden en laat goed merken wat hem al dan niet bevalt aan zijn klanten. Zij die ongevraagd binnen komen en gewoon ergens willen gaan zitten waren niet welkom. Wij wel. Gelukkig. Jeff biedt een heel gamma aan menukaarten. Wij pakten er zelf een, want de bediening was niet meteen te vlot, maar dat vond Jeff wat bijzonder. Steeds was er het gevoel dat hij niet goed in zijn hum was of zo. Hoe dan ook we kozen o.a. chocoladecake met abrikozenjam als zoetje bij de drankjes. Nou daar was weinig mis mee. De koffie was heet, mooi opgemaakt met een of ander tekentje in het melkschuim.

De thee naar keuze was niet in een zakje maar uit een blikje waarmee je zelf de drank naar gewenste kleur en sterkte kon trekken via een theezeefje. Bloedheet ook, en dat maakt het drinkgenoegen meteen groot. De taart was prima, de opmaak van dat stukje op het bordje heel apart. Eigenlijk is dat de hele ervaring bij dit mini-restaurant. De toiletten behoefden wat aandacht, wel genderneutraal. De meiden die er rondliepen waren jong en aardig. Jeff zelf werd dat bij het afrekenen uiteindelijk ook. Ineens bleek hij toch te kunnen lachen. Wellicht omdat wij weer ruimte maakten aan de tafel die hij alsnog kon wegzetten voor een warme lunch of zo? Al met al een ervaring om te beschrijven. Rapportcijfer: 8.0. Deels door de goede prijs/kwaliteitverhouding. Best goed, maar kan beter….(beelden: Facebook en eigen)