Categorie archief: Godsdienst

Het zit in de genen….

Het zit in de genen….

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , • 14 reacties

Genen…raadselachtige dingen die je of je wilt of niet verbinden met je eigen voorouders. Wie wel eens aan karakteronderzoek doet zal moeten vaststellen dat bepaalde trekjes die je zelf vertoont toch vanuit vroeger aan jou moeten zijn doorgegeven. Zo is muzikaliteit of het gebrek daaraan, vaak een genenkwestie. Dat geldt ook voor smaak en voorkeuren. Maar zeker voor gedrag. Nog even los van opvoeding en opleiding speelt die genenkwestie een rol bij hoe jij in het dagelijks leven anderen benadert of je eigen gedrag kunt kenschetsen. Egoisme is soms iets wat je van vroeger kunt terughalen bij ouders of grootouders.

Geldt ook voor dat eerder beschreven talent voor dit of dat. Maar ook een zekere wreedheid of de behoefte om als militair of pacifist door het leven te gaan kan door genen bepaald zijn. Geldt trouwens ook voor de kwetsbaarheid door ziektes die je in eerste instantie niet meteen (h)erkent maar er wel degelijk een rol in kan spelen. Genen zijn dus gewoon bouwstenen waarmee jij in elkaar bent gestoken, net als een Lego doos of andere bouwdoosconstructie. Die genen spelen al een rol bij uiterlijkheden. Een grote neus, snel kaal worden, een weelderige haardos, een klein of groot postuur maar zeker ook de gevoeligheid voor te zwaar zijn. Niet dat ik alles weg streep op dat punt via die voorouders hoor, je eigen gedrag bepaalt ook veel.

Maar toch. Ik ontdekte zelf op enig moment dat zowel mijn broer Rob als ik veel zaken deelden met onze naam gevende maar al vroeg uit ons leven vertrokken Pa. Het zakelijke bijvoorbeeld. Die oude heer had in zijn tweede gezin aardig wat kinderen verwekt en die leken ook uiterlijk op hem. Wij iets minder, maar soms als je de foto’s over mekaar legt (ik heb er zelf vrijwel geen) zie je wel overeenkomsten. Ook de stemmen leken op elkaar. En toch werden wij voor 95% van de tijd opgevoed door Ma en haar nieuwe partner. Toen ik via ex-blogster Pia die erg goed is in het genealogisch uitzoeken van jouw persoonlijke geschiedenis terechtkwam in de 19e eeuw bij een voorvader die burgemeester was geweest van een paar Oost-Nederlandse steden, diens portret bekeek en daar de snor en sik bij weg dacht, zag ik meteen herkenbare spiegelbeelden. Kortom, wij waren optisch in verre lijnen van hem afkomstig. Natuurlijk heb je ook van de andere ouder het een ander meegekregen. Wat dat precies is laat ik maar even in het midden hier, maar zeker is dat ik daar absoluut het een en ander van herken. Of ik dat leuk vind of niet. En? Hoe ervaren jullie die genen en leidt dat tot herkenning bij jezelf…..Laat ff weten of mijn vraagtekens over dit fenomeen ook bij jullie leven….. Dank bij voorbaat…. (Beelden: Archief)

Superieur…

Superieur…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

De meeste mensen (kijk maar eens in de spiegel) voelen zich aardig superieur aan andere wezens op onze planeet. Of dat nu mensen zijn of dieren. Doordat wij kunnen denken, filosoferen, schrijven, schilderen, ontwerpen, geloven en zo meer vinden we dat we apen, konijnen of beren de baas zijn. Terwijl we in feite allemaal dezelfde voorvaderen hebben. Nu zijn die al een tijdje geleden ontstaan en waren er een paar slimmer dan de andere, maar toch. Ooit liepen ook wij rond met slachttanden, dikke vachten en op vier poten.

We lieten alles lopen wat we uit het lijf kwijt moesten en zagen kleinere dieren als prooi. Opvallend is dat de mens toen hij rechtop ging lopen eigenlijk de minste weerstand had tegen de bedreigingen van dat moment. De meeste zoogdieren zijn namelijk nog steeds vierpotig (of zwemmen in zee rond). Daardoor zijn ze vaak sneller en is het proces van leren lopen door de meeste jonkies een kwestie van uren tot dagen, bij de mens duurt dat als bet mee zit een reeks van maanden. Hoezo superieur? Veel mede-soortgenoten zijn intelligent, hebben grote hersenen, zijn zelfbewust en kunnen op een beperkte wijze gereedschappen in de natuur gebruiken.

Daarbij communiceren ze met elkaar, geven geuren af die door anderen worden opgepikt als ‘gevaarlijk’ of ‘aantrekkelijk’, maken muziek en hebben soms zelfs een soort van eigen taal. De mens is bij die laatste verworvenheid dat wel weer superieur aan de rest. Maar de mens in zijn ontwikkeling tot wat hij nu is heeft ook een aantal fikse remmingen aangeleerd. Zo is de toiletgang bij de meeste mensen een kwestie van doen in een hokje waar we ons echt terugtrekken en niet meer zijn van lekker naast mekaar op een boomstam het bos om ons heen bemesten. We kleden ons ook aan en zijn gewend geraakt aan schoonhouden van de fysieke boel en reinigen van de tanden op manieren die weliswaar hygienisch zijn maar ver af staat van hoe onze oer-voorvaderen dat deden.

Doordat de mens een of ander geloof aan nam werd hij nog meer Master-of-the-Universe en meende dat alles op onze Aarde hem/haar toebehoorde. Dat geloof maakte ons ook onderdeel van een Goddelijke schepping, de evolutieleer pas van later datum. Geloof bepaalde ook hoe wij ons moesten gedragen. Op je geur afgaan voor het liefdesspel is uit den boze geraakt, hoewel we ons bij de kunst van het verleiden wel weer zodanig verzorgen (in de optimale situatie) dat parfum en after-shaves de andere, minder gewenste, geuren dempen.

Niets dierlijks is ons vreemd, maar in wezen zijn we nog steeds gewoon zoogdieren met kleren aan. En als we al op jacht gaan menen we dat andere levende wezens er slechts zijn voor ons vermaak, ons voedsel of wat ook. Opvallend is wel dat wij ons door het geloof veelal hebben vastgelegd in een monogame liefdesrelatie terwijl de meeste zoogdieren die vorm zien als de minst efficiente. Immers voortbestaan van de soort hangt af van een zo groot mogelijke verspreiding van het benodigde zaad. Binnen groepen is men daarbij niet kieskeurig en rommelt er flink op los. Krijg je in een lastige omgeving 10 nakomelingen ben je blij als er 1 of 2 overleven. Dat is bij monogame mensen anders. Die hebben hun leven en zorg zo georganiseerd dat ze die nakomelingen een jaartje of 80 gemiddeld kunnen laten functioneren. Kortom, op sommige punten zijn we echt superieur. Ik kijk soms rond en denk dan ‘woow…wat kunnen wij mensen toch veel’, of ‘ jeminee wat zijn we toch een stomkoppen als we zo bezig zijn met elkaar belagen, of oorlog voeren’. Maar dat is de soort niet vreemd. Wat dat betreft zitten de genen van onze oer-oer-oer-voorvaderen diep in ons verpakt. Maar er over filosoferen mag. Ook iets dat ons onderscheidt van andere zoogdieren. En dat kan best confronterend zijn…toch?

(Beelden: internet)

Nederland is een veilig verkeersland…

Nederland is een veilig verkeersland…

Posted on by • Geplaatst in Automening, Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Al zou je het soms niet willen aannemen, cijfers liegen niet. En in dit geval gaat het dan over de verkeersveiligheid in Nederland en het daaraan gekoppelde aantal verkeersdoden. Niet vergeten dat wij hier meer dan 10 miljoen auto’s kennen en een veelvoud aan andere verkeersvormen. Denk maar eens aan tweewielers, driewielers, brommobielen, etcetc. Met bijna 18 miljoen inwoners op een kleine oppervlakte zou je denken dat ons land er qua verkeer uit zou zien als een derdewereldland wat op andere terreinen wel terug te zien is. Maar gek genoeg behoren we hier verkeerstechnisch gezien tot de top 3 van veiligste landen binnen de EU.

Ons verkeer is goed gestructureerd, veel verkeersvormen verlopen gescheiden (behalve in de grote steden..) en de snelheden zijn beperkt. Daar waar doden te betreuren vallen zien we dat vooral fietsers en voetgangers slachtoffer zijn of worden. De oorzaken zijn divers, maar vaak zijn andere verkeersdeelnemers niet de directe oorzaak. Ons eigen gedrag is meer de reden van al die ellende.

Wie zijn eigen kunnen overschat maakt grotere kans op een ongeluk dan wanneer je het inzicht bezit dat in die drukte 35km/u fietsen niet zo handig is. Ook denken dat je op je fiets (of scooter) altijd voorrang krijgt van trucks of tractoren met aanhanger rekent buiten de wrede waarheid. Zwakkere verkeersdeelnemers worden nog wel eens over het hoofd gezien en beseffen vaak niet dat verkeersregels ook voor hen gelden. Niet op iedere rotonde heb je namelijk voorrang. En een rood verkeerslicht geldt ook voor jou op je fiets…

Als er drietanden op het of bij de rand van het fiets/looppad staan moet jij stoppen en niet de auto’s die op je afkomen. Het is er maar een voorbeeld van. Ook eenrichtingsverkeer is niet alleen ingesteld voor autobestuurders, ook voor tweewielergebruikers. Maar ach, het lijstje kan nog veel langer, hoeft niet, een ieder zal zich er in herkennen. Wat de cijfers betreft, per miljoen inwoners vallen de meeste slachtoffers in het land Roemenie. 3,5 keer zoveel als in Nederland. Polen komt er ook slecht af, net als Griekenland. Daar neemt men over het algemeen de regels toch een stukje minder serieus. Ook Portugal en Tsjechie zijn nog ver af van onze cijfers in Nederland. En hoe staan wij er dan voor? Na Zweden (20 doden per miljoen inwoners) komen wij in ons drukke landje met 27 per miljoen op een goede tweede plek, gevolgd door Ierland met 29 per miljoen. En met die cijfers laten we weer eens zien dat, hoewel elke dode (of gewonde) er een teveel is, we toch de zaken een stuk beter voor mekaar hebben dan de landen om ons heen. Mogen we best een beetje trots op zijn. (beelden: archief)

Devotie….

Devotie….

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , • 22 reacties

Geloof is een persoonlijk iets. Of je nu gelooft in God, Allah, Jaweh, of het ondergaan van de wereld door een klimaatverandering dan wel een of andere oorlog. Altijd zit dat geloof in de geest. En dat kenmerkt ons mensen al eeuwen lang. We leven er naar, voeren er oorlog voor of vinden het niet gek om er anderen mee te onderdrukken. De recente geschiedenis laat dit in alle heftigheid zien. Maar er zijn ook fraaie kanten in dat geloof. Zo kent de oer-kerk van de Katholieken naast de strenge drie-eenheid van God de Vader, zoon en heilige geest nog een figuur die door velen in die kerk wordt aanbeden. De Heilige Maria, moeder van Jezus. Neem een kijkje in een van de overgebleven katholieke godshuizen en je ziet wat ik bedoel.

Maria wordt gezien als een oervorm van onbaatzuchtige liefde, maar ook als bron van genezing. Dat wordt haar al heel lang toegedicht en zo ontstonden diverse bedevaartsoorden waar men deze hemelse dame vol devotie aanbidt en vraagt om vergiffenis of genezing. Een van die oorden is Lourdes, gelegen aan de Franse kant van de Pyreneen. Vanuit heel de wereld reizen mensen af om daar te drinken van het vermeend genezende (en gezegende water) en door een bezoek aan de grot waar zij ooit in 1858 zou zijn verschenen aan de inmiddels heilig verklaarde boerendochter Bernadette.

Dat kind was toen 14 jaar en de verschijningen en opdrachten die zij kreeg werden later zowel door de Kerk als wetenschappers onderzocht op hun waarheidsgehalte. Iets verder in de tijd zou men geen enkele twijfel meer hebben aan het fenomeen en werd Lourdes de plek die het nu nog is. Een stad vol hoop voor hen die juist die hoop naast hun geloof nodig hebben. Er zouden ook wonderbaarlijke genezingen hebben plaatsgevonden en ook die zorgen weer voor extra bezoekers. Onlangs zag ik een documentaire-reeks die werd gemaakt door zangeres Francis van Broekhuizen.

Deze dame die ik in het recente verleden normaal vooral als vervelend vond overkomen maakte in dit geval een zeer integere reeks persoonlijke beelden van hen die naar Lourdes komen in de hoop dat hun leven nog een beetje dragelijk zou worden en hun pijnen weggenomen. Sommige daarvan waren ook geestelijk ontwricht door plotseling verlies van naasten of grote liefdes. Van Broekhuizen bleek overtuigd katholiek en helpster van het eerste uur. Zij droeg bij aan de sfeer, zong (niet te fraai) een liedje voor de aanwezigen bij een grote Mis. Maar was vooral gids voor tv-kijkers die Lourdes wellicht niet zo goed kennen. Duidelijk werd dat deze plek ook een toeristische trekpleister is, getuige de vele hotels, horeca en souvenirshops. Bussen en vliegtuigen vol bezoekers komen hier jaarlijks langs en de stad zal er zeker haar statuur aan ontlenen. Maar wat mij vooral opviel was de devotie. Ware gelovigen kennen dat. Die geloven in een wereld vol warmte, nemen geen afstand van anders denkenden (wie niet gelooft in de Heilige Maagd moet dat zelf weten..) en proberen dat gevoel mee terug te nemen naar huis. Net als jerrycans vol geneeskrachtig water. Want de bronnen in dat stadje worden uiteraard afgetapt omdat ook daar weer een genezende werking aan wordt toegekend. Ik vond het een prachtig verslag van een vrouw die heel andere talenten liet zien dan die zij normaal op tv showt. Een kant die haar naar mijn mening ook veel beter past. En dat is iets waar ik in dan weer in geloof. Hoe dan ook, het ware geloof bestaat nog steeds. Kunnen al die namaak-religieuzen met hun haatzaaierij nog iets van leren. Maar dat is een ander verhaal… (beelden: Internet)

Krijtberg …

Krijtberg …

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, Historie • Getagd , , , , , , , , , , • 11 reacties

Hoewel tegenwoordig Lenin en Mao in het stadsbestuur van onze stad om het hardst knokken wie de dienst mag uitmaken waren het juist de katholieken die deze stad ooit tot grote bloei brachten. Maar dan wel heel wat eeuwen geleden. Die geloofsgeschiedenis is goed terug te vinden in de vele kleine en grote kerken die stad rijk is of was. Een daarvan staat aan de Singelgracht niet ver van het Koningsplein en de befaamde bloemenmarkt.

Ooit gebouwd in tijden van ommekeer, de Lutheranen en Calvinisten vochten met de Roomse kerk om de macht, kreeg de schuilkerk die vooraf ging aan het huidige imposante gebouw de naam Crytbergh vanwege een link met de krijtrotsen van Zuid-Engeland waarmee de oer-oprichters een zakelijke band hadden. De huidige kerk is van later datum en kent een neogotische stijl. Eerlijk gesteld was ik er tot voor kort nog nooit in geweest, maar omdat de poort op een fraaie dag in mei open stond voor bezoek stapten we naar binnen.

En wat een beleving werd dat…. Een katholieke kerk zoals die er uit hoort te zien. Prachtig versierd, een indrukwekkend altaar, vele beelden, deels voorzien van plekken om het bekende kaarsje te branden, en houten banken voor de gelovigen. Rust is ook hier opvallend. Kerken zijn vaak ook plekken om even te ontsnappen aan de hectiek buiten en dat is door de eeuwen heen zo gebleven. Er staan in die Krijtberg nog echte biechtstoelen, en als je de website van de Parochie bezoekt zie je dat men het Roomse geloof hier nog belijdt zoals het ooit is bedacht. Inclusief speciale missen, maar ook met Gregoriaanse muziek. Het zal velen bekoren die ooit door het ware geloof zijn aangeraakt. De activiteiten die ik zo voorbij zag komen doen vermoeden dat men omwille van het voortbestaan in deze onzekere tijden ook echt bezig is met actief verkopen van geloof en de bijbehorende normen en waarden. Wat je er ook van vinden mag. Hoe dan ook, de kerk is prachtig en qua beleving wederom een toevoeging aan het gamma kerken dat onze Hoofdstad rijk is en wij intussen zelf ook bekeken. En die zouden moeten worden gekoesterd want ze vertellen veel over het verleden van deze stad die door de jaren heen zoveel doctrines kende en stromingen die altijd uit waren of zijn op de macht. Dat raakte ook deze kerk en haar parochie. De afbraak van de geloofsgemeenschappen in de jaren 60/70 was ook voor de Krijtberg bijna te veel van het goede. Maar men laveerde daar uiteindelijk doorheen en daardoor bestaat deze parel in de katholieke kroon, hartje centrum van de stad, nog steeds. En wie er eens langsloopt moet toch eens naar binnen gluren. Je kijkt zomaar een paar eeuwen terug in de tijd. En wie wil dat nu niet? (beelden: Prive)

Tempel…

Tempel…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

‘Ons lichaam is een tempel en blijft het best intact als we ons houden aan de wetten van Reinheid, Rust, Regelmaat en Regels van den Kerk met de grote K’. Die fysieke tempel was ons volgens die leer door God gegeven om goed voor te zorgen en er zeker geen misbruik van te maken. De Reinheid was daarbij wel een dingetje. Want in onze kinderlijke oren en ogen bestond die vooral uit het dagelijks reinigen van dat wat door het gebruik vervuilde. Zeker als je de dagen van toen deels op straat doorbracht en daar allerlei spelletjes speelde die maakte dat je soms onder de bagger thuiskwam. Maar het betekende natuurlijk ook iets anders. Je diende de lichamelijke lust te bedwingen tot je op een leeftijd was gekomen dat je die in de juiste kanalen mocht leiden. Kanalen die bij de andere sekse weer rein werden gehouden tot dat grote moment. Want het betreden van de tempel bij de ander was een kunst op zich temeer omdat daarbij Gods water over Gods akker diende te vloeien en je dat water vooraf niet mocht verspillen.

Nou dat was indertijd best een dingetje. Daarvoor bestond er die Rust. Met de handen boven de dekens en lakens en natuurlijk weg van die symbolische kraan of gootsteen waar dat water maar uit of in kon vloeien. Rust was ook nodig omdat je de volgende dag soms weer vroeg geacht werd tijd te besteden aan de versteende tempel van de Heer die in ons geval vlakbij om de hoek gezeteld was. En waar al die geboden en verboden om je oren vlogen. Daarbij was Regelmaat natuurlijk een handige aanbeveling. Hoe meer je in dat jargon geloofde hoe sterker je verbonden was met de Regelgeving van de enige ware kerk van Rome. Nou ik kan je verzekeren dat dit allemaal redelijk goed ging tot de persoonlijke kraan soms tot een brandslang werd waarop constant druk stond en het met de Rust al snel gedaan was. Reinheid diende nog slechts een doel, zo snel mogelijk voorbij die op het oog dikke deuren van die tempel elders te komen zodat je wist waarover het allemaal ging in die omfloerste teksten van al die ge- en verboden.

Opvallend was ook dat bij het echte leren van waarover het allemaal ging, ouders in onze tijd geen rol van betekenis speelden en de zwartrokken van de kerk toch vooral meenden dat die reinheid zich beperkte tot bijen die bloemen bevruchtten. Terwijl wij thuis eerder last hadden van wespen dan van bijen. Nee, het betere hand en spantwerk moest je zelf maar uitzoeken allemaal. En dat ging niet in alle gevallen goed. Ik heb heel wat voorbeelden gezien van vrienden uit de straat of zelfs familie waarbij dat Gods water zorgde voor een iets minder gezellig gevolg. Dan moest er getrouwd worden en was het maar de vraag of die verbintenis onder dwang ook tot het gewenste resultaat zou leiden. Tegenwoordig zie ik jongens en meiden die zich eerst eens goed uitleven en met dat water smijten alsof het niks kost. Die na pakweg negen of toen relaties menen toe te zijn aan een echte werk met de ware en waarbij dat water goed kan dienen om een nieuwe generatie op de wereld te zetten. In de hoop dat die zich op andere wijze tot de tempel verhouden als wij dat moesten. Intussen is mijn tempel door de jaren heen altijd keurig onderhouden. Veelal goed voor gezorgd. Tuurlijk moest er wel eens iets gerenoveerd worden, maar de kern is gezond. En ik hoop voor mijn gewaardeerde, lezers, dat dit ook voor jullie geldt. (Beelden: Eigen collectie)

Decreet…

Decreet…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 16 reacties

Pauselijk was het onlangs afgegeven dringende advies uit Rome om als broeder of zuster in de katholieke orden toch vooral niet via de smartphone of laptop porno te volgen. De Lof der Zotheid kwam ineens bij bij op. Immers, is de kern van dat katholieke geloof nu niet net dat wanneer je als priester, monnik of kloosterzuster intreedt je van de ene op de andere dag afstand doet van je seksuele verlangens en activiteiten? Ja, zou je denken… Door de eeuwen heen heeft dit soort naief denken gezorgd voor een hoop ellende. En niet alleen voor de betrokkenen die hun leven gaven aan een hogere macht, maar ook voor hen die leden onder die onderdrukte emoties en het verlangen naar fysieke ontspanning. De verhalen over misbruik en zo meer zijn legio geweest en echt niet beperkt gebleven tot de katholieke kerk op zich. Ook de afgesplitste stromingen kennen zo hun misbruikaffaires. Zelfs Bijbelkenners en mensen die anderen aanspreken op gedrag zijn zelf veelal niet vrij van zelfbevlekking of de zonde van het verlangen naar. Dus als de Duivel al om de hoek meekijkt naar al die lieden die zich wijden aan de kerk zal hij glimlachen om de naiviteit van de mens die hij al heel lang geleden via een enkele appel van een verboden boom uit de droom hielp dat het Aards Paradijs aan de mensen gegeven voor altijd in de handen van diezelfde lieden zou gedijen.

Nee hoor, de dijen en andere verboden vruchten waren aantrekkelijker dan al die geboden. Maar er zijn genoeg mensen geroepen tot het geloof en dat streven naar seksloos leven. Gaat ze niet lukken. Niets is ons mensen vreemd en seksuele verlangens zijn net zo logisch behorend tot ons fysiek en geestelijk welzijn als eten en drinken. En wie dat niet van elders kan of mag halen zoekt het bij zichzelf. Onanie en masturbatie een onuitroeibaar fenomeen. Dat daar dan tegenwoordig porno aan wordt toegevoegd is geen vreemde combinatie, maar binnen de RK kerk wel natuurlijk. Ik vond het al confronterend dat kennelijk in die kloosterorden smartphones zijn ingevoerd, ik leef nog in de veronderstelling dat contact met de buitenwereld per postezel plaatsvindt, maar dat is een achterhaald idee natuurlijk. En als je dan even zoekt is porno vast zo te vinden. Wellicht met Latijnse teksten om het binnen de sfeer te houden van wat was en is. En wie veel kijkt krijgt vanzelf de weg gewezen naar wat de Paus afraadt. Opmerkelijk in dat kader was zijn aanvullend advies om toch vooral kinderporno-sites te verwijderen van die smartphones en laptops. Daar zit zelfs voor hem een smet op. En dat is maar goed ook, want voor je het weet heb je als priester, dominee of monnik toch een slechte naam opgebouwd…..(Beelden: Archief)

Luther en zijn geschriften..

Luther en zijn geschriften..

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 21 reacties

Voor mensen uit de protestante hoek is die Maarten Luther een soort van held. Hij schreef allerlei protesten tegen de toen heersende katholieke instituties en nagelde die ook nog eens aan een Duitse kerk. Stond aan de basis van de Reformatie en wilde gelovigen het zuivere geloof van Christus zoals vastgelegd in de Bijbel bijbrengen. Geen rangen en standen meer, geen alles wetende Paus, geen aflaten of vergeving der zonden. Puur geloof en weten dat God je pas later zou beoordelen op dat ware geloof. Minder bekend is dat hij in zijn uitingen ook heel wat fel antisemitische uitingen deed die bij de toenmalige bevolking van Europa gretig aftrek vonden.

Immers, zijn verwijten waren ook die je hoorde bij de katholieken waartoe hij voor zijn revolutie feitelijk behoorde. Wie hadden ook al weer die arme Jezus aan het kruis helpen nagelen? Wie geloofden niet in dat Verlosserverhaal rond de Christusfiguur en erkenden hem ook niet als zodanig? Juist. En dus vond Luther dat hij het anti-joodse gevoel nog wel een beetje mocht aanwakkeren. En hij deed dat met verve. Zaadjes werden planten en de basis voor expliciete jodenvervolgingen door de eeuwen heen groeiden als kool. Met name in Midden- en Oost-Europa was het joodse volk heel lang kind van de rekening. Opgejaagd door soms hun eigen stads/dorpsgenoten trokken ze westwaarts en kwamen vaak uit in onze streken. Waar ze dan weer een toekomst opbouwden, vaak in armoede en ellende, maar toch. Nederland was op dat punt altijd een vrijhaven voor hen die elders werden vervolgd.

En zeker zij die zich aanpasten of meewerkten aan de instandhouding van de welvaart en samenleving hier waren meer dan welkom. Uiteindelijk waren het de Nazi’s die de leer van Luther op dit punt nog eens op industriele wijze een eigen invulling gaven. Waarbij veelal ook christelijke mensen de andere kant op keken. Triest hoe de geschiedenis in die jaren zo rood kleurde van het bloed der slachtoffers. Mede veroorzaakt door iemand die dat vast niet zo in gedachten heeft gehad toen hij zijn geschriften verspreidde en eigenlijk alleen zijn liefde voor de in zijn ogen ‘enige’ God op papier zette. Luther is samen met Calvijn oorzaak van de scheuring in de christelijke kerk die tot tot nu toe nog steeds plaats vindt. Aanhangers van deze twee lieden zijn het op veel punten anno nu nog steeds niet eens. Vechten mekaar de tent uit over sommige delen van dat boek waaraan ze hun waarheden ontlenen. Het anti-semitisme is gelukkig wel wat verdwenen. Door de jaren heen leer je kennelijk. En rust er ook een last op de schouders van schuld hebben aan…. Het abjecte anti-joodse denken is nu opgepikt door de volgers van weer een ander geloof. Nieuw, feller, maar even gevaarlijk. Het is wel zeker dat zulk gedrag juist door Luther zou worden veroordeeld. En terecht. En zo zal duidelijk zijn dat gebeurtenissen uit het verleden met de ogen van nu op andere wijze mogen worden bekeken. Kritischer, logischer, maar zeker ook verstandiger. (Beelden: archief/internet)

Kamfer

Kamfer

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 26 reacties

Niets menselijke is ons vreemd als individu, dus als we ons zelf een juk omhangen met zware geestelijke stenen en menen dat we in ons leven zonder van buiten komende aantrekkelijkheden of vleselijke lusten kunnen omdat het geloof of de daar op ingestelde sekten ons hiertoe aanzetten, valt of viel dat in de praktijk altijd erg zwaar. Een middel om die lichamelijke lusten te onderdrukken was een lichte toevoeging van kamfer aan het eten of drinken. Bij zowel mannen als vrouwen onderdrukte het een wellicht wat te sterk libido en zo kon je dan jarenlang in een klooster verblijven zonder dat je de Opperheer ontrouw werd en al dan niet de hand aan je zelf of de medebroeders of zusters sloeg. Kamfer is een wonderlijk goedje.

Het zit verwerkt in mottenballen, wordt gebruikt als desinfectiemiddel, men benut het bij het balsemen, zit in vuurwerk, het beschermt je tegen insecten, men verwerkt het in anti-jeukmiddelen en zo meer. Ook tegenwoordig is de stof in pillen, poeders en drankjes gewoon verkrijgbaar al zal dit vooral in de alternatieve winkels zijn. Het op zich best giftige spul kan bij teveel gebruik ook zorgen voor epilepsie-aanvallen, verwarring, irritaties, spierkrampen en zo meer. Tel dit nu eens op bij wat je vaak vanuit die oude geloofsverhalen naar buiten ziet komen en trek je eigen conclusies.

Veel zieners en profeten zaten wellicht aan dit spul?? Geen idee natuurlijk, maar ware het goedje ook aan pastoors, kapelaans, dominees en andere kerklieden gegeven zaten we nu wellicht niet met al die Metoo en kerkschandalen. Waarbij ik direct aanteken dat ik denk dat als je de katten niet op het spek bindt en gewoon goed te eten geeft dat hele kamferspul niet nodig zou zijn. Laat die zo gelovige lieden gewoon trouwen of tenminste van de vleselijke lust gebruik maken. Als er al een oppergod bestaat zal hij of zij zeker snappen dat wat je zelf in de schepping hebt ingebakken zeker ook bedoeld is geweest om te gebruiken. Zoals we (ook in kloosters) ook doen met andere zintuigen en kennelijke onderdelen van het menselijke lichaam. En de erfzonde van de christenen zat niet in het seksuele maar in het verbod van God om van een boom te eten. Adam en Eva, naakt op aarde gezet om van elkaar te genieten, maar die boom…daar moesten ze niet van eten. Hoe lastig kan het zijn zou je denken. Daarbij, vanuit mijn huidige blik op de wereld, een naakte Eva voor mijn stoel, bank of bed zou me niet eens aan fruit doen denken. Nee hoor, dan heb ik te druk met andere dingen. Maar ja, dat mag natuurlijk niet. Dus maar een kamferpilletje nemen dan? Of toegeven aan?? U mag het zeggen…. (beelden: internet)

Nadenken…

Nadenken…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst, observaties, Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 14 reacties

Een groot verschil tussen mensen en dieren is dat de gemiddelde mens het vermogen heeft om na te denken over zijn handelen.

Ook over zijn omgeving, over de dingen die er toe doen. Zo zet die gemiddelde mens dus ook een strategie uit richting de toekomst, zijn (werk)omgeving of desnoods liefhebberij. De een gaat voor een groot gezin en doet dat weloverwogen, een ander kiest voor geen nakomelingen vanuit een andere optiek. Maar altijd doordat die mens zijn/haar denkvermogen aanspreekt en als het goed is benut. Dat maakt ons als schepselen best bijzonder. Immers, de dieren om ons heen redeneren veel primitiever. Eten en het vinden daarvan speelt bij hen een dagelijkse rol, slaapplekken, eventuele voortplanting. Meeste dieren doen dat vanuit hun instinct, denken er niet zo over na. Een krokodil eet wat hij ziet bewegen en hapt toe. Mens of ander dier, maakt dat beest niet uit. Wij mensen denken wel na, al zou je soms het idee kunnen krijgen dat sommigen uberhaupt geen hersenen bezitten.

Kijk naar gemiddeld groepsgedrag en je weet genoeg. Kuddegedrag is ons vaak niet vreemd en dat zie je meteen terug in bepaalde landen, steden of wijken. Heb jij een wapen nodig voor je ego? OK, dan ik ook een en liefst groter. Jouw auto een BMW? Kijk… ik koop mij dan een Mercedes of Audi die nog een slagje groter is. En al die meiden op straat met hun boezems vooruit en prachtige billen? Daar mag je naar fluiten, tieren, gillen, en zelfs aanzitten. Toch?? Nou niet als je hersens bezit om mee na te denken, dan mag dat niet nee! Ook mag je homo’s niet bashen of joden in elkaar slaan. Je mag niet stelen, vechten, moorden en zo meer. Je weet dat wel, en toch doe je het. Wat ben je dan voor een mensensoort?? Is er dan echt verschil tussen de ene diersoort en de andere?

Het moet bijna wel want wij zijn in het algemeen niet zo ingesteld. De ander zien als prooi past niet in onze ontwikkelde geest…toch? Nou niet helemaal. Want een beetje verkoper ziet potentiele klanten wel degelijk als zodanig. De kapitalistische maatschappij zit nu eenmaal zo in elkaar. Valt er iets aan te verdienen of niet. Ooit in de VS meegemaakt dat een verkoper ons (kijkers) vroeg ‘Are your really interested or just looking?’. Ons antwoord maakte dat de man verdween en een volgend slachtoffer (prooi) zocht. Deze moraal zie je ook bij predikers van welk geloof ook. Je bent prooi voor hen, ze willen je bekeren tot het ware geloof en eventueel een weg helpen vinden naar de Hemel. Indoctrinatie doet de rest.

Begin bij de kinderen en hun vrije denkvermogen wordt toch een stukje beperkt door alles wat in die godsdienstmoraal er in wordt gestampt. Geldt ook voor gektesektes als al die milieugroepen of zij die menen dat alleen bij massa-immigratie de toekomst voor ons land zou liggen. Volgers vaak van huis uit of via gekleurde scholen ingesteld op een leven in de (nieuwe) Middeleeuwen. Waar ook toen al de burgers dom werden gehouden, samen moesten leven met hun dieren. En vaak nauwelijks daarvan konden worden onderscheiden. Wie dat wil moet vooral gaan voor sektes als de eerder genoemde. Vrijdenkers moeten weerstand blijven bieden. Bij een beetje IQ tussen de 100-120 moet ons volk toch in staat zijn na te denken en zelf oplossingen te vinden voor persoonlijk of collectief genoegen tot genot. Anders zijn wij de prooi waarop de sekteleiders loeren als die krokodil doet als hij trek heeft. Wie kan denken kan maar beter zijn hersenen gebruiken. Voor het te laat is. (Beelden: Archief)