Morgen mogen we ons democratische recht weer uitoefenen. We mogen stemmen. Ik zie dat zelf min of meer als morele plicht. Immers er zijn voldoende landen in de wereld waar dat recht je is ontnomen of je wordt geacht te stemmen op die stromingen die het voor het zeggen hebben of domweg aan de macht willen blijven. De democratie is in de ogen van die machthebbers vaak de slechtste staatsvorm. Met name communisten en islamgebonden landen zijn afkerig van dat recht van hun burgers op een vrije keuze. Wie niet voor hen stemt is dus tegen. Simpel. In ons land valt er nog wat te kiezen gelukkig. De strijd tegenwoordig vooral tussen links of rechts. Het midden is bijna helemaal verdwenen. De christen-democratie is opgeslokt door de duidelijker standpunten op de flanken, en liet haar traditionele achterban die vooral op het platteland te vinden was, volstrekt vallen. Gevolg van de keuze om achter die alles opslokkende groene taliban aan te lopen bij het verstenen van sappige weilanden t.b.v. grenzeloze immigratie. De Sociaal-democraten, traditioneel sterk in het centrum van de macht overkwam hetzelfde. Wie weet waar de PvdA nog voor staat mag het mij zeggen, maar voor de arbeiders zijn ze zeker niet meer.
Het linkerblok bestaat tegenwoordig vooral uit het abjecte Groen-Links (bestaande uit communisten en anarchisten), de nog extremere Partij voor de Dieren, D66 (domweg linkspopulisme met grote afkeer voor het eigen volk) en de SP. Die laatste partij natuurlijk nog echt voor de arbeiders actief, maar helaas wel heel erg bezig met wanklanken in de zorg, minder met de andere maatschappelijke thema’s. Wel zijn ze consequent overal tegen. Op rechts komen we de VVD tegen, al leunt die partij na 12 jaar Rutte wel erg aan tegen de Pechtoldisten van Kaag en c.s. Daardoor worden de rechtervleugel en ook de wat meer verdienende ondernemersgroepen in dit land los gelaten en zoeken die een weg langs andere partijen. De PVV van Wilders bijvoorbeeld die de vinger vaak stevig op gevoelige plekken legt en door (extreem)links meestal wordt weggezet als racistisch of erger. JA21 is ook zo’n partij op rechts die de van ons land houdende burgers zal bekoren.
Afsplitsing van Forum voor Democratie dat zelf door de jaren heen de weg kwijt is geraakt. Maar er zijn ‘wappies’ die er vast houvast vinden. De grote nieuwkomer is BBB, oftewel de Boer Burger Beweging die vooral oude CDA-stemmers aan zich zal weten te binden. De taal van de lijsttrekster is overtuigend en duidelijk. Spreekt mensen aan. Voor de meer extreme kiezers zijn er stromingen als DENK dat achter de regimes in Turkije en Marokko aanloopt, of BIJ1 waar frustraties over het feit dat gratis geld niet bij binnenkomst in ons land meteen wordt uitgedeeld voor het leven, zorgen voor de meest haatzaaiende uitspraken van haar voorvrouw in de Tweede Kamer. En dan is er nog VOLT dat jonge mensen men een afkeer van Nederland maar voorkeur voor Brussel moet overtuigen dat Europa de toekomst is en nationalisme hen niet past. De ouderen zouden ook naar 50PLus kunnen maar de dame die daar nu het kleine karretje trekt is totaal ingesponnen in het regeringsbeleid dus in feite van geen belang voor de ouderen die zij moet vertegenwoordigen. En dan zijn er nog de dogmatisch christelijke partijen.
De Christen-Unie bijvoorbeeld die nu nog meeregeert en samen met D66 meent dat ons land over enkele jaren mag worden opgeheven, de taal niet meer zo nodig hoeft en de Bijbel wordt ingeruild voor de Koran. Daar hoef je bij de SGP niet mee aan te komen. Daar is de Bijbel leidend en kent men de Grondwet maar ook alle onderliggende wetgeving vrijwel uit het hoofd. Welbespraakt, fatsoenlijk, maar slechts voor een beperkte groep volgers. En dan is daar ook nog Pieter Omtzigt. Afgesplitst van het CDA, een cijferaar, lastige luis in de pels van zijn oude regeringsgenoten (in 80% van alle gevallen stemt hij overigens mee met de coalitie) en buitengewoon fatsoenlijk. Maar geen partijleider. Geen man die grote hoeveelheden stemmers aan zich zal kunnen binden. Een euvel dat veel professoren in dit wereldje overkomt. Populisme regeert. Letterlijk en figuurlijk. En wij stemmen op ze. Opdat zij weer tot in lengte van jaren een beoogde baan op eigen wijze kunnen invullen. Dienaren van het volk….Maar dat is snel vergeten. Net als al die beloften. Want zodra men gekozen is gaat men over tot compromissen en de orde van de dag. En toch gaan we stemmen. Want alles beter dan wat we elders zien. Ik wens u allen wijsheid morgen…Maar ga wel stemmen…Opdat de dictatuur hier niet wint…(Beelden: Archief)
Wie mij kent en al regelmatig volgt hier op mijn mening blogs weet dat ik iets heb met startups. Met name omdat we in de moderne tijden al zo vaak horen of lezen over faillissementen van voorheen toch bekende bedrijven. Jonge mensen die dan de uitdaging aangaan om een eigen onderneming opzetten en hun ziel en zaligheid er in leggen kunnen rekenen op mijn steun in zekere zin. Een van die mensen is Tamara Mol. Ik heb haar ooit in een werkzaam verleden leren kennen als een steun en toeverlaat bij een reclamebureau dat zich bezighield met allerlei vormen van promotie maken. Tamara was daar accountmanager, maar ze blonk uit door haar inzicht, rust en talent om lastige situaties goed op te lossen. Een talent op zichzelf dus, met de nodige managementkwaliteiten. Ze leerde zich de rug krom om haar kennis en basis nog wat te vergroten. Sportte, maar hield ook van feesten. En wie organiseerde dan daarna de betaalbare taxi’s? Juist!
Ergens in 2006 scheidden onze wegen. Zij trok verder, werkte voor een paar bureaus waar ze nog meer dan voorheen organiseerde en groeide uit tot een onderneemster. Vorig jaar zette ze de stap. Op het juiste moment in haar leven. Ze richtte TOOS op, een naam die gewoon aanhoort maar staat voor Tamara’s Office Ondersteuning & Secretariaten. Ze biedt haar diensten aan bij branche- en ondernemingsverenigingen of projecten voor bedrijven en overheidsinstellingen op gebied van marketing en reclame. Als ze haar secretariaatswerk aanbiedt doet ze dat voor o.a. het behandelen van mail, post, telefoon, website, social media-accounts, maakt ze nieuwsbrieven (en verstuurt ze uiteraard) organiseert bijeenkomsten en zorgt dat ze de spin is in het web van bedrijven en ondernemingen die juist om zo’n duizendpoot verlegen zitten.
In tijden van kostenbesparing op FTE’s een geweldig alternatief. Tamara gelooft er heilig in dat dit een succes wordt, en guess what? Ik ook! Want zo’n TOOS wil je in huis hebben hoor. Het ontlast ondernemers of besturen van die ondernemingsverenigingen die hun werk er vaak bij doen. TOOS komt alles oplossen en naar ik begreep tegen zeer acceptabele tarieven. Haal je geen fulltimer voor in huis. Wel een buitengewoon gedreven onderneemster die werkt voor drie en ook nog eens een fraai plaatje biedt. Uiteraard bied ik haar een paar platforms. Dat verdient ze, al was het maar om wat ze voor mij en mijn werk in het verleden heeft betekend. Voor elke bolleboos een eigen TOOS zou ik denken! Wie meer wil weten moet maar even kijken op haar leuke website: 
Altijdmijnmening 