Nu hij net zijn 80e verjaardag had gevierd en nog eens mijmerde over hoe zijn leven tot nu toe was verlopen kwam hij al snel tot de slotsom dat hij best wat kansen had laten lopen die wellicht zijn leven of carriere hadden kunnen doen veranderen. Hij was niet ontevreden hoor, daar niet van, maar als hij soms aan bepaalde dingen dacht die hij niet durfde of door invloed van zijn ouders of toenmalige partner niet mocht, zuchtte hij diep. Want hij had kansen genoeg gehad. Zo dacht hij terug aan Tiny, die blonde meid waar hij helemaal gek op was en die hem had geleerd goed te kussen. Zij was echt een meisje naar zijn hart geweest, maar van huisje-boompje-beestje moest hij toen nog niks hebben. Hij wilde de wereld verkennen, en ondanks haar passionele aanpak van hun liefdesleven koos hij toch liever voor reizen en trekken. Hij had veel landen gezien, steden bekeken, en toen hij onderweg Louisa tegen was gekomen viel hij als een blok voor haar zuidelijke temperament. Dat was leuk geweest op de warme stranden in haar thuisland, maar eenmaal hier in het toch wat kille Nederland, viel de relatie met haar niet zo mee. Ze was vinnig, vond ons land maar niks, en hij kon als het er op aankwam eigenlijk niet goed met haar door een deur. Dus nam hij afscheid en zette haar op de trein terug naar huis. Hij ging werken voor zijn vader, in de bloemen. Was op zich leuk werk, maar ook wat saai. Elke dag verliep zoals de vorige of de volgende. Gelukkig verdiende hij aardig. Kocht zich een auto, huurde een leuk huis, vond Annelies en trouwde met haar. Passie was niet hun ding, maar ze kregen wel 2 kinderen. Alles wel aan boord. Zijn vader deed op enig moment het bedrijf aan hem en zijn broers over. Maar het ondernemerschap paste hem niet. Hij liet het aansturen van het bedrijf aan de anderen en werkte zoals hij altijd deed. Mopperde niet, droomde wel, maar ontdekte ook dat wat hij eigenlijk wilde, nu niet meer kon. Van reizen kwam niet veel, andere mensen ontmoeten lukte nauwelijks en de relatie met zijn schoonfamilie was maar zozo. Kortom, het leven kabbelde voort. Hij werd 50, 60, 70 en nu 80. Annelies was hem intussen ontvallen. Zijn kinderen volwassen en zelf ouders. Ze kwamen af en toe bij hem langs, zoals met verjaardagen. Mooie vrouwen waren niet meer aan hem besteed. Het leven was hem best genadig geweest, hij leefde gezond en was zelden ziek. Maar toch miste hij de passie uit zijn jeugd. En tegelijk wist hij dat die nooit meer terug zou komen. Hij zuchtte nog een keer, deed de gordijnen dicht en liep naar de keuken. En kopje koffie zou hem goed doen. Zoals hij dat vroeger met Annelies ook deed. Ach die Annelies….. Hoe zou het trouwens zijn met Tiny? Moest hij toch eens opzoeken. Misschien kon zijn kleinzoon Jim hem even helpen met Facebook…….
Terugblik…
Posted on by meninggever •
Geplaatst in Geen categorie, Verhalen
•
Getagd 80, carriere, gezin, keuzes, Leeftijd, liefde, man, nostalgie, passie, reizen, samen, terugblik, verjaardag, vrouw, werk
•
12 reacties
Het was me het jaartje wel mensen. 2015, zo leuk begonnen, met vuurwerk, oliebollen, de beste wensen en zo meer. Maar al snel veranderd in een nachtmerrie toen barbaren toesloegen in Parijs en daar de redactie van een relatief onbelangrijk krantje om zeep hielpen omdat men daar de profeet van de heidenen had beledigd. En zo ging het jaar 2015 nadien door. Van alles aan politiek en militair gedoe, inbreuken op ons normale burgermansleven, angst, afkeer en scheiding der geesten. Want als een ding duidelijk werd in dit bijna afgelopen jaar, tegenstanders groeven en graven zich in en daar komt veelal weinig goeds van. Griekenland, vluchtelingen, Oekraine, Iran, Cuba en als altijd Noord-Korea. Privé was het overigens best een aardig jaar. We deden wat we moesten doen, we bereikten wat we wilden, keken rond waar we het leuk vonden en genoten van wat er werd geboden. We keken in het niet te verre buitenland, onderhielden vriendschappen die ertoe doen en breidden onze huisdierencollectie uit.
Met Punkie die als Pebbels binnen kwam maar een paar onderdelen liet zien die niet bij een vrouwtjespoes en bijpassende naam behoorden. Met zo’n geschiedenis als hij (…) achter zich liet is het een kat om vanaf zijn prille jeugd een mooi leven te gunnen. Hij is totaal anders van doen en laten dan de atleet uit 2014 die wij Pixel noemen. Springt die over ‘gaten’ heen van een meter of twee, is 40cm voor onze nieuwe telg te ver. Hij valt er dan tussen. Zit toch een ander karakter in. Maar allebei even lief en aanhalig. Het vervoer werd ook vernieuwd. De kleine zilveren springbok met zijn sportieve onderstel en trappelende paarden werd opgevolgd door een iets getemder versie in mooie blauwe kleur en als vijfdeurs versie uitgerust met de nodige luxe zaken. Gewoon met de kilometerstand op nul waar die bij de zilveren vanaf nieuw zo snel omhoogliep dat het bijna angstig werd. De ons bekende merkdealer deed een goed bod, wij stapten over.
Sindsdien zijn we al helemaal gewend aan die blauwe en ook aan de (teruggekeerde) luxe van vijf deurtjes. Digitaal zagen we wat mensen (soms via de zijdeur) verdwijnen, nieuwe gasten komen. We genoten van het bloggen en de sociale media, de groepen die we daar konden bezoeken en waar het goed toeven was zorgden voor staken van de activiteiten op de eigen blogs in die richting. Evolutie in het denken, doen en uiten. Hert huis werd van buiten geschilderd, we wisselden wat meubels om voor nieuwe. En zo werd 2015 een jaar als alle andere. Je verwacht er veel van, daarvan komt een groot deel ook uit. Maar er vallen ook wat zaken tegen. Plussen en minnen. We gedenken en herdenken, we vrezen en verwachten. Kortom, veel om over na te denken.
Nog maar een paar uur en we schrijven ook 2015 bij in het archief waarin al die geleefde jaren zijn opgeborgen. Net als de voorgaande. De balans kan weer opgemaakt, het nieuwe agendapapier ligt bijna maagdelijk voor ons opengevouwen klaar. 2016 komt eraan. Laten we er allemaal aan werken dat het voor ons allen een leuk jaar wordt. Zonder te veel geduvel. In goede gezondheid, geluk, veel genoegens en met veel liefde voor de mensen die ertoe doen. Ik wens het u allemaal toe. Op naar een nieuw jaar! Proost!
Altijdmijnmening 