Het was me het jaartje wel…

Het was me het jaartje wel…

In het algemeen was 2021 eigenlijk gewoon 2020Plus. Dat verrekte virus had ons allemaal van het begin van dit jaar tot het einde opnieuw in de tang. De beloofde verlichting van ons vrije leven zoals we dat voor 2020 nog kenden kwam er eigenlijk niet in dit bijna in de agenda van de geschiedenis bijgezette jaar. Ondanks vaccinaties en zo meer, steeg het aantal patienten ook nu weer naar ongekende hoogten, vierden nieuwe varianten bot op hen die te dicht bij elkaar verkeerden en raakte de wereld daardoor weer extra in onbalans. En die wereld om ons heen lijkt echt in chaos veranderd. Dat begint al in de VS waar de presidentswisseling van Trump naar Biden wellicht leuk is voor de linkse brigades die hier de media bevolken, maar in de echte wereld is het imago van de Amerikanen bepaald niet beter geworden.

Laten we wel zijn, de echte dictatoren van de wereld trekken zich weinig aan van wat de VS allemaal roept of zegt. De Taliban namen moeiteloos het land Afghanistan over en passen hun terreurbewind weer net zo toe als voordat wij uit het westen daar ‘orde op zaken gingen stellen’. Miljarden aan militair materieel werd door de geallieerden daar achtergelaten en men ging de strijd met die barbaren om een of andere reden ook niet aan. Biden durfde niet. Het Afghaanse volk aan haar lot over latend. Net zoals dat al dik 100 jaar lang gebeurde. Verder zagen we dat welke oorlogsmisdaden je ook hebt begaan, een Nederlands paspoort kennelijk een vrijbrief is voor terugkeer naar dit landje aan de Noordzee, waar je dan een schijnproces wacht en hereniging met je soort of cultuurgenoten.

We zagen ook in ons land demonstraties van links en rechts, we zagen plunderingen, vernielingen, mensen die menen dat het recht om te vernielen slechts hen toebehoort. We zagen de loopgraven waarin de tegenstanders zich steeds meer terugtrekken rond thema’s als klimaat, immigratie en vaccinatie. We zagen gelukkig wel weer dat de economie opnieuw aantrekt naar normaal Nederlands niveau. Maar ook hoe veel bedrijven slechts door staatssteun overeind bleven in 2021. Op persoonlijk vlak namen we weer verliezen tot ons. Van nabij, soms verder weg, groot en klein leed dwars door elkaar, bekende namen verdwenen weer, en worden soms zeer gekoesterd. We genieten maar van het kleine als het grote dat niet meer toestaat. En accepteren dat voor velen van ons gezondheid en geluk groter moet worden ingeschat dan principes en verrijking of carriere. Volgend jaar zal vermoedelijk een worden met dezelfde soort optelsom van mooi en lelijk, van oorlog en vrede, van mallotig en onfatsoen, van voor en tegen. Maar het is ook een jaar van nieuwe kansen. Ik hoop oprecht dat we allemaal de ruimte krijgen om die kansen dan ook in te vullen en en waar te maken. En bij goede gezondheid en plezier zal ik mijn mening blijven geven. Dus hoop dat u mij dan weer wilt of kunt volgen…..Dank voor dit jaar in ieder geval!

Kerstgroet….

Kerstgroet….

Moge het voor alle lezers en lezeressen, hun familie en vrienden, maar zeker ook huisdieren, een prachtige Kerst worden in een ondanks de corona-ellende plezierige atmosfeer en zonder gedoe! Het feest van het licht, de omslag naar de komende lente alweer merkbaar… Na de Kerst gaan we ook hier weer verder met wat interessant en leuk is en natuurlijk mijn mening…..:)

Sypesteyn…

Sypesteyn…

Ik geef het meteen toe, beste lezers en lezerinnen…. Deze meninggever heeft iets met de geschiedenis, omdat die zoveel vertelt over onze herkomst, cultuur en zeker ook toekomst. Zonder enige kennis van de geschiedenis heb je in de toekomst niks te zoeken. Wie niet kan duiden hoe dingen pasten in een bepaalde tijd kan zeker die toekomst niet voorspellen. Helaas zie ik al te vaak dat mensen die zich experts noemen dit maar al te graag toch doen. Hoe dan ook, bij een van onze tochten over piepkleine landweggetjes en dwars door nooit eerder bezochte dorpen en stadjes kwamen we bij toeval langs Kasteel Sypesteyn. Zal niet meteen allerlei bellen doen rinkelen. Eerlijk gezegd had ik er nog nooit van gehoord. Dus opgezocht.

Dat prachtige kasteel met zijn torens en kantelen stamt niet uit een heel vroegere periode waarin de adel zich ten laste van de burgers kon laten verwennen in zo’n enorm landhuis, nee, dit kasteel is pas eind negentiende eeuw gebouwd. Als onderkomen voor een nazaat van vroegere landheren die hier de boel bestierden. De familie Van Sypesteyn. Op de terreinen waar volgens de overlevering ooit wel een oud kasteel moest hebben gestaan waarvan een ruine nog een aantal jaren overeind had gestaan, herbouwd en in 1673 opnieuw vernield. Het nieuwe kasteel werd gebouwd op de teruggevonden resten van het oude en kreeg een zekere grandeur, tot anno 1927 het geld op was en de bouw werd afgerond op het niveau waarop het nu nog verkeert.

Een kasteel met een sterk stenen landhuiskarakter, een buitenmuur met gebouwen waarin je dat oude en vroegere kasteel terug moet zien, een machtig mooie tuin, en binnen verzamelingen van de kasteelheer, waaronder het nodige porcelein. In 1902 al werd door de familie Sypesteyn een Stichting opgericht die bouw en onderhoud van kasteel en omgeving voor haar rekening moest kunnen nemen. Daardoor zijn het kasteel en de verzamelingen samen museaal beschermd en kan men er sindsdien gasten ontvangen (12 euro entree, museumjaarkaarthouders gratis toegang) en valt er vlak na de ingang ook koffie te dringen in een tent. Al dit moois vindt je in Loosdrecht, niet meteen een plek waar je aan kastelen denkt, eerder aan water en zo. Maar het kasteeltype noemt men daar dan weer wel een Waterburcht, omgeven door sloten en plassen, en dat geheel oogt door de stenen bouw die heel erg verwijst naar vroeger eeuwen noest en voor de eeuwen te bewaren. Opdat we iets van die vaderlandse geschiedenis leren.

Vaak zo gewelddadig, omgeven door haat en nijd, geloofsconflicten en zo meer. De furie daarvan kon oude kastelen verwoesten, maar de drang tot herbouw ook weer iets moois opleveren, ook al is het dan een paar eeuwen later. Wij deden de rondgang door het kasteel niet. Te druk naar ons idee. Meer mensen kenden dit kasteel kennelijk en wij waren maar dagtoeristen op doorreis. Maar we gaan er zeker nog eens heen om te kijken wat er binnen allemaal te vinden is. Al was het maar om inzicht te krijgen in hoe deze familie door de eeuwen heen zich staande heeft weten te houden. Zoek je dit kasteel? Het ligt aan de Nieuw-Loosdrechtsedijk 150 in Loosdrecht. En als je daar dan toch bent rijdt dan ook eens helemaal binnendoor langs Tienhoven naar bijvoorbeeld de Vuursche of zo. Je zult genieten. Gegarandeerd. En grote wegen kom je niet tegen onderweg. Ook prima te doen op e-bikes…(Beelden: Eigen materiaal)

Laatste dag van een bewogen jaar…

Laatste dag van een bewogen jaar…

Toen we een dikke 365 dagen geleden elkaar omarmden en knuffelden en het allerbeste wensten voor dat nieuwe jaar 2020 konden we niet bevroeden dat dit jaar zou verlopen zoals het deed.

Ons leven, onze samenleving, eigenlijk alles werd door elkaar geschud door dat verrekte virus dat zijn oorsprong had in het grote China. Wat aanvankelijk leek op een ‘griepje’ van een bijzondere soort bleek in staat om alles wat wij voordien als normaal aanvaardden overhoop te smijten. Vanaf het voorjaar bleek dat virus goed voor een of meer door de overheden over de hele wereld afgekondigde ‘lockdowns’. Hele sectoren van onze menselijke economie zakten daardoor in elkaar. De transportsector, middenstand, horeca, maar ook de zorg kregen het zwaar. Mensen kwamen als getroffenen terecht op een glijdende schaal als ze met dat virus van doen kregen. Van een beetje hoesten tot ademgebrek, ziekenhuisopname en soms dood. Ouderen werden van ons gescheiden door dikke muren van steen of beton, we bleven op 1,5 meter afstand tot elkaar en dat hield in dat we ineens heel anders dachten of denken over samenleven. Huidhonger een geboren begrip.

De economische gevolgen zijn nog steeds onverminderd groot. De door de kabinetten Rutte redelijk afgebouwde staatsschuld werd met tientallen miljarden overschreden en vergroot. Iemand gaat dat op termijn betalen. Rara wie… Intussen is er een stel serums uitgevonden die ons komend jaar moeten redden van de te grote besmettingskans. Zien of dat gaat werken en of we er geen blijvende gevolgen aan overhouden. Niet elk middel tegen een kwaal is onschuldig gebleken tenslotte. Middelen erger dan de kwaal? We zullen zien. Naast dit dominante nieuws hadden we opnieuw te maken met terreur, op dat punt is elk jaar telkens een vraagteken, vele mensenlevens gingen daardoor verloren. In de VS verloor Trump de verkiezingen ook al gelooft hij dat zelf nog steeds niet. Blijft wel opmerkelijk dat toch bijna de helft van de Amerikanen die stemden voor juist deze man gingen. En de andere helft voor een broze democraat op leeftijd.

In eigen land komen de verkiezingen er in maart a.s. aan. Zoals het nu gaat wordt midden/rechts het grootste blok. Eens zien of we dat nu ook echt gaan zien in de samenstelling van een nieuw kabinet. Want de neiging links te betrekken bij alles wat we hier doen en denken is toch een groot probleem. De sluier van de vertrutting en opgelegd schuldcomplex over alles wat voorouders wellicht fout deden of wij nu doen maakt mijn persoonlijke afkeer van dat linkse denken groter en groter. Schuld opleggen aan hen die daar part noch deel aan hadden en claims laten uitkeren aan hen die nooit leden…..het is een slecht plan. Alleen daarom al is uw stem van belang. Maar dat is volgend jaar, oftewel vanaf morgen van belang. Vandaag kijken we nog een keer terug. En sluiten met een zucht van frustratie het jaar af. 2020 was heel bijzonder. Nooit eerder zoiets meegemaakt. Hoop dat we in 2021 weer normaler kunnen omgaan met wat ons allen boeit en bezig houdt. Heel fijne jaarwisseling en op naar een nieuw jaar…(beelden: eigen archief)