Terug naar Aken

wp_20160916_025Wie mij de afgelopen tien jaar heeft gevolgd als lezende blog fan zal het niet zijn ontgaan dat ik voor mijn (steden)trips graag richting het Duitse land afreis. Dat is vaak gevolg van de combinatie; land, steden, winkels, eten, gastvrijheid en bereikbaarheid. Met een beetje geluk rijd ik binnen twee uur de meeste van de ons geliefde bestemmingen zo aan vanuit onze Hoofdstad. Halverwege september dus weer eens naar Aken. De oude Karelstad ondergaat een metamorfose. Men pakt de oude binnenstad flink aan en volgt daarbij de trends uit de andere grote Duitse steden op het gebied van winkelfaciliteiten. Eind vorig jaar ging een nieuw overdekt winkelcentrum open dat een enorme aanwinst is voor de stad die de laatste jaren wel wat kraakte in de economische jas door de crisis etc. Wij zagen door de loop van de jaren heel wat van oudsher bekende winkels verdwijnen en de lege panden niet meer opgevuld worden. Zo raakte je dan bekende namen kwijt zonder dat er veel voor terug kwam. Maar met de komst van dat nieuwe centrum is dat in een klap opgelost.

wp_20160916_031Prachtig gebouwd (men deed er ook een paar jaar over) en voorzien van etages vol winkelplezier, maar ook een breed aanbod van horecazaken. Waar je terecht kunt voor allerlei voedsel uit de hele wereld. Wij aten er heerlijk Indiaas, maar dat had ook Chinees, Turks of Japans kunnen zijn. Bedenk het en het wordt aangeboden. Betaalbaar en zeer smakelijk. Er is (logisch) veel bewaking aanwezig en ook de schoonmaakploeg doet haar best alles tiptop in orde te houden. Toiletten zijn er ook, jammer dat je daarvoor tenminste 50 cent per persoon moet betalen aan een (buitenlandse) chagrijnige dame. Maar het moet gezegd, verder is dit winkelcentrum een aanwinst. Aken pakte ook uit met allerlei culturele evenementen. Men was even hoofdstad voor allerlei digitale congressen en er liep een zomers festival vol muziek en speciale markten.

wp_20160916_028Voor ons trouwens minder interessant. Wij waren meer bezig met onze vaste adresjes op het gebied van liefhebberij en kleding. Maar het totaalpakket is zo plezierig dat je er graag terugkomt. Aken is een leuke en mooie stad. We kennen hem door de vele bezoekjes in voorgaande jaren en dat helpt bij het vinden van de juiste plekken. Parkeren deden we in een Parkhaus onder een groot hotel. Hele dag voor zeven hele Euro’s. Ook dat is aantrekkelijk i.v.m. andere steden. U snapt het wel, we genoten. En dat komt dus mede doordat het aanbod van winkels nu flink groter is dan het ooit was. Oud werd ingeruild voor nieuw. Maar wie zijn weg kent zal verslaafd raken aan deze stad. Die nu al druk is, want er komen veel (Limburgse) Nederlanders en Belgen die de stad ook waarderen om zijn gastvrije manier van bezoekers verwennen. Er zijn helaas ook wel heel wat zwervers te vinden. Bescheiden zittend bij hun hoedje of petje. Meer dan ik me van vroeger kan herinneren. Maar dat is een verschijnsel dat je in Duitsland wel meer ziet. Wir Schaffen Dass heeft kennelijk ook zo haar schaduwkanten.

Helmondse geneugten….

WP_20150716_001Met onze poldervriendjes maken we nog wel eens een tripje. Niet echt gepland, behalve de data voor dat weg gaan zelf weten we niks, want we boeken dan een Mystery Hotel. Ergens in Nederland. Waarbij je dan wel een streek of provincie mag aangeven. Maar het blijft tot het laatste moment een vraagteken waar je terecht komt. Het  meest recente uitje bracht ons in Helmond. Een plaatsje dat ik nooit eerder op mijn verlanglijstje had gezet maar daar nu door deze oefening ineens op kwam te staan. Helmond, wat moet je er mee, wat gaat dat brengen? Die gedachten kwamen toch even voorbij. We logeerden in een prachtig hotel recht in hartje centrum. Prachtige moderne kamers, veel luxe, en op 100 meter van de ingang van dat centrum. Met rechts van ons hotel het in Helmond bekende Kasteel waarin zich het Gemeentemuseum bevindt. Terrassen te over en een stadscentrum dat meer dan gezien mag worden. Veel winkels, overdekt en in normale straten. En die straten zijn keurig verzorgd, relatief schoon en toen wij er waren uitstalplek voor een beeldenexpositie.

WP_20150715_036Prachtige uitingen van kunst soms, waar ik de camera veelvuldig liet klikken. Helmond dankt haar relatief verzorgde en wat chique uiterlijk aan de dames en heren ondernemers die hier in de IJzeren eeuw neerstreken toen de Zuid-Willemsvaart werd aangelegd en industrie en handel een vestigingsplekje nodig hadden. Sindsdien is het ongetwijfeld ook een overloopplaats geworden voor Eindhoven en andere stekken in de omgeving. Het verkeer is in redelijke banen geleid, een deel van het centrum autovrij en toen wij er waren, ik schreef er hiervoor al over, stond er een stevige kermis. Maakte de stad gezellig en ook wat lawaaiig, maar dat is voor de kniesoor om op te letten. Helmond kent de nodige industriegebieden waar heel wat bedrijven te vinden zijn. Het lijkt mij prima voor de lokale werkgelegenheid. Bij de winkels viel me op dat er relatief weinig leegstand te vinden was. Altijd een goed teken. Maar misschien is dat in sommige buitenwijken wel anders hoor. In het centrum was het in ieder geval goed toeven en de woningen die we zagen oogden mooi.

WP_20150715_056Net als de kerken. We bezochten de St. Hubertus, in de Kerkstraat, hartje centrum. Dat is een kerk uit de beste Roomse tradities. Prachtig van opzet, schitterende gebrandschilderde ramen, maar een beetje somber van kleur. Uit aanvullende informatie bleek dat men op ‘drukke’ dagen (zondag) ongeveer 50 gelovigen in de kerk heeft zitten. Dus het geld is een probleem en achterstallig onderhoud is dat ook. Maar dat komt goed, er is een vorm van crowd-funding bedacht die samen met scholingsprojecten zal zorgen de de oude luister in het gebouw weer terug zal komen. Op andere plekken kwamen we de nodige kerken tegen die hun functie waren verloren. Er zetelden instituten in, appartementen of zelfs een supermarkt. Het kan verkeren in gelovig Nederland, ook in het zuiden. Neemt niet weg dat dit een aangenaam verblijf was in een stad die we normaal nooit zouden hebben uitgezocht. City marketing kan op dit punt wonderen verrichten….Zou ik doen als ik de Gemeente Helmond was. Want Helmond heeft echt voldoende te bieden om het mensen naar de zin te maken en je bent zo in Eindhoven of Noord-Limburg.

Zaanse rommelmarkt; vergeefse en dure moeite!

WP_20150214_004Onlangs waren we weer eens onderweg voor de zoveelste zoektocht naar dat ultieme vindersgeluk als in een blog hiervoor al eerder beschreven. Via Google kwamen we er achter dat er juist dat weekend een Rommelmarkt werd gehouden in Zaandam, redelijk op rij-afstand van onze woonstede. Omdat er in de aanduiding ook werd vermeld dat er een ‘Foodcourt’ en een kunstafdeling te zien zouden zijn waagden wij de stap en reden naar de Zaanse locatie aan de Hemkade, tegen het indrukwekkende Noordzeekanaal gelegen. De parkeerplekken waren schaars, maar we vonden er met behulp van de aanwezige verkeersregelaars toch een. Naar binnen. Entree was maar liefst vier euro p.p. Best veel geld. De rommelmarkthal was groot, er stonden iets van 150 stallen. Warm was het er overigens niet. Het aanbod kwam van over het hele land weg.

WP_20150214_002Mensen uit Zwolle, Rotterdam, zelfs het zuiden. Kennelijk rijden deze handelaren (..) het hele land af om hun spullen te kunnen verkopen. Maar wat ik vooral zag was veel te duur spul met een overmatige claim op het uniek zijn van het gebodene. Dat was jammer, want ouwe meuk blijft ouwe meuk, zelfs als je er zelf een verguld randje aan wilt hangen. De handelaren waren ook per definitie niet aardig. Of dat nu zat in de ambiance, het koperspubliek, maar de combinatie maakte dat we niet echt gelukkig werden van wat er zoal geboden werd. Het Foodcourt bleek te bestaan uit een paar stallen met snacks en frisdranken die in een tochtige tussenhal probeerden hun handel te slijten. De toiletten, keurig netjes overigens, kostten 50 cent p.p. Ook dat nog. Uiteindelijk waren we 9 euro verder en hadden helemaal niets gevonden naar onze zin. Dat doen we bij de andere beurzen waar we nog wel eens langs hobbelen beter.

WP_20150214_003Nee, het bekende organisatiebureau Don’s moet meer werk verrichten en beter verzorgen dat wat er wordt geboden ook echt de moeite van het bekijken of kopen waard is. In de IJhallen houdt men ook nog wel eens een beurs en dat is ondanks de koude in de enorme hallen, een leuke beurs met een veel beter en breder aanbod. Zaandam slaan we voortaan maar over. Niet de stad overigens, maar die rommelmarkt.

Action, zegen of virus?

Lidl winkels kom je door heel Europe tegenZoals er pakweg tien jaar geleden nog mensen waren die stellig waren in hun afwijzing van de Lidl of Aldi, velen doen van alles om hun zelf bedachte imago hoog te houden, zo zijn er ook mensen die niet bij de Actionketen willen kopen. Nu moet iedereen dat zelf weten hoor, niemand is iets verplicht in dit land. Voor wie het niet weet, Action is een supermarktketen die van alles en nog wat verkoopt waar je vaak helemaal niet op zit te wachten, maar wat wel heel nuttig is als je het eenmaal hebt en waarvan de prijzen ongeveer 30-50% lager zijn dan bij de concurrentie. Niet voor niets heeft de keten intussen 1000 filialen of zo en zitten ze nu ook al in de landen om ons heen. Het is een bedrijf met een grote expansiedrift en een magneetwerking op koopjesjagers of mensen die slimmer zijn dan hun buren, vrienden of familieleden. Niet alleen is de prijs laag, veel van wat men biedt kan de toets der kritiek goed doorstaan. Kijk maar eens naar het aanbod aan verf, de auto-accessoires en onderhoudsartikelen of zoiets simpels als knoflookbrood voor bij de soep. Dat laatst spul kost je per zak E. 0,89. Bij de Sligro, toch een groothandel voor de horeca, kost een zak E. 1,00, maar dan wel exclusief BTW.

Action ZuidKortom, Action gaat voor de prijs en dan moet je bepaalde aspecten op de koop toe nemen. Is het een foute keten? Wat mij betreft zeker niet. Ik beleef er vaak erg aardige momenten, zoals onlangs toen ze een serie Russische automodellen verkochten van het bekende uitgeversmerk d’Agostini. Voor nog geen Euro per stuk, waar die modellen ooit 15 euro kostten in combinatie met een of ander magazine. Het zal duidelijk zijn dat de verzamelaars zich verenigden en de boel leeg kochten. Voor sommigen was dat de eerste keer dat ze er kwamen, maar zeker niet de laatste. Maar die Action kent ook wel wat nadelen. Zoals ik onlangs las in een artikel van een econoom die ons Nederlanders waarschuwde voor de verloedering die op de loer ligt als wij maar door blijven gaan met onze budgetaankopen. (Hij noemde in dit verband ook Primark). Want veel van dat verkochte spul komt uit China en trekt alleen daardoor al werkgelegenheid weg uit Europa en ons land. Daarnaast zorgen dit soort ketens er volgens de auteur voor dat andere winkeliers er onder door gaan en moeten stoppen met ondernemen.

Action AlmereZe kunnen domweg niet tegen de prijzen op die door ketens als de Action worden geboden. Het ultieme gevolg, onze samenleving valt uit elkaar omdat we niet meer op kwaliteit maar vooral op bezit zouden winkelen. Ik heb er over nagedacht en kan me er wel iets bij voorstellen. Maar ja, dat geldt dan ook voor aankopen bij andere goedkope ketens en moeten we die vanuit die economische theorie ook maar gaan mijden dan? Net zoals goedkopere kleine auto’s, zelftankstations en telefoonaanbieders met abonnementen van een tientje per maand of zo? Ik denk dat het wel meevalt. Zoals het ook deed in de jaren zestig van de vorige eeuw toen we massaal overstapten op aankopen bij De Gruyter, Simon de Wit en Albert Heyn. En de aloude ambachtelijke kruideniers en melkhandelaren lieten zitten met hun waren. Ben benieuwd hoe jullie hier tegen aan kijken en wie er principieel niet naar een keten als de Action gaat voor wat aankopen. Is dat dan omdat je geen filiaal in de buurt kent, teveel geld bezit of omdat je je schaamt slim te zijn en niet te veel geld uit te willen geven? Ben benieuwd! (Action foto’s komen van het www.) 

Duitse voorkeuren

OLYMPUS DIGITAL CAMERANiet dat ik nu meteen een Germanofiel ben hoor, maar als je mijn buitenlandse tripjes op jaarbasis eens bekijkt zie je toch dat ik wel een regelmatige voorkeur vertoon om even die kant op te gaan. Elk jaar weer. Dat is ooit ontstaan door een bezoekje aan familie van vrouwlief en nadien was ik ‘om’. Het is een andere wereld daar, ik vind zelf de mensen er best aardig en wie meent dat Duitsers geen humor hebben kent ze domweg niet. Daarbij heb ik nog eens gewerkt voor een bedrijf met het hoofdkantoor in Duisburg en later bij een automerk dat als moeder de grootste Duitse autobouwer heeft. Kortom, de links met de oosterburen waren voor de hand liggend. Maar daarnaast ben ik ook een winkelaar. Niet zozeer van de frutsels of fratsels, maar voor de liefhebberijen iets opzoeken is een sport. En in Duitsland lukt(e) me dat buitengewoon goed. Of het nu ging om de vliegende vrienden, de auto’s of de bibliotheek. Altijd vond ik wel iets van de gading en dat al sinds de tweede helft van de jaren zestig.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAHet onzalige plan van de Duitse regering om tol te heffen op het gebruik van de autosnelwegen, daar snap ik dus niets van. Voor veel mensen in de grensstreek is Duitsland uberhaupt al een eldorado. Al was het maar om de veel lagere brandstofprijzen. Je tankt er echt al snel voor een 12-15 cent lagere literprijs. Niet verkeerd. Nederlanders uit de randdelen van ons land zijn er dus veel te vinden. Je kunt er nog parkeren in het centrum en de prijzen zijn er vaak lager. Daarbij zijn de etenswaren er gemiddeld goedkoper, de schnitzels dikker, malser en groter, en zijn de kerstmarkten er op sommige plekken buitengewoon sfeervol en gezellig. Ik heb veel van Duitsland gezien. Ik mag me verheugen op het feit dat ik ook de DDR nog meemaakte. Een andere wereld, maar wel heel Duits. Door de steeds drukker wordende wegen zijn onze ‘dagtripjes’ tegenwoordig wat korter dan voorheen. Ritjes van 2,5 uur heen en dan nog eens zo lang terug op een enkele dag is iets te veel van het goede geworden. Je moet ook nog lopen daar…… Nee, we houden het nu op de grensstreek en kennen onze bestemmingen binnen de beperkingen aardig. Dat geeft nog steeds wat we er zoeken, zonder dat we meteen een grote stad aantreffen met alle hectiek en drukte op de weg van dien. Kortom, Duitsland is voor ons een leuke uitvluchtmogelijkheid.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAIk geef wel toe dat ik hetzelfde zou willen voelen bij de Belgen of de Britten. Maar die laatsten hebben zich omringd met water en dat is toch een flinke barriere. Al ben ik ook gek op de Engelsen of Schotten. Bij de Belgen is de chaos altijd compleet en moet je van goede huize komen om ergens binnen de geplande tijd aan te kunnen komen. Toch bezochten we in de achter ons liggende jaren ook heel wat steden daar.Zelfs dit jaar waren we er nog even. Alles overziend hebben we in 2014 weer heel wat kilometertjes afgelegd. Volgend jaar opnieuw? Eens zien hoe het gaat. Zin heb ik er altijd in. Maar we wachten maar even tot de Schlussverkauf begint…

Duits lezen

OLYMPUS DIGITAL CAMERAIk geef meteen toe dat ik de Duitse taal vast niet zo goed beheers als de Duitsers zelf, maar het lezen van bladen en boeken uit dat land gaat me al jaren goed af. Zo goed zelfs dat ik er niet voor schroom elke boekhandel die ik tegenkom daar binnen te stappen op zoek naar aanvullingen op de informatie die ik nodig meen te hebben voor het juist interpreteren van zaken die met luchtvaart, automobilia of geschiedenis van doen hebben. En neem van mij aan dat het nog een echt genoegen is om winkels als Thalia of de Mayerische Buchhandlung binnen te stappen. Omdat men nog een echt breed aanbod kent en je wel erg weinig interesse moet hebben wil je er niet met ‘iets’ leuks naar buiten komen. Mits je de taal een beetje machtig bent natuurlijk. Want de Duitsers lezen veel, maar wel voornamelijk in hun eigen taal. Waar wij Nederlanders nog wel eens de moeite doen om andere talen tot ons te nemen, de Duitser laat dit liever achterwege. kiks mis mee, maar het is maar dat je het weet.

WP_20141005_034Ik vind hun geschiedschrijving ook prachtig. Kocht veel boeken over bijvoorbeeld het leven en wonen in de voormalige DDR. De boeken over de hobbygebieden die mij aanspreken waren vaak talrijk, een zekere fascinatie is de Duitser niet te ontzeggen waar het de eigen landsgeschiedenis betreft. Daarbij kennen ze een reeks van grote schrijvers, en komen er in tegenstelling tot ons land, heel wat boeken uit per jaar. Bij de Mayerische Buchhandlung verpakken ze al dat nieuws in een geweldige catalogus. Al ruim tien jaar doen ze dit en dat is al een boekwerk op zich. (en ja, ze hebben ook een digitale versie, een eigen webwinkel en Facebookaccount). De meest recente versie is 204 pagina’s dik. Ik kreeg hem onlangs in handen toen ik weer eens een prachtig boek over de geschiedenis van de luchtvaart kocht bij hun filiaal in Moenchen-Gladbach. De dames aan de kassa vermeldden nog even dat zij ook in dat boek stonden afgebeeld, trots wezen ze nog even hun portretjes aan die voorin waren neergezet.

WP_20141017_001Tussen vele collega’s uit de vestigingen van het bedrijf in het gebied waar de Mayerische opereert. Een fijne winkel, maar dat is Thalia ook en zo zijn er nog wel een aantal te vinden in de Duitse steden. Overal iets bijzonders en het lukt mij zelden om zonder aanwinst op leesgebied huiswaarts te keren. En dan thuis die inhoud verslinden. Het helpt me de Duitse taal steeds beter te begrijpen. Ook al moet ik dan af en toe toch nog het Duitse woordenboek er bij pakken voor uitleg. Maar neemt niet weg dat ik er veel aan heb en me nu al verheug op een volgende strooptocht die kant op. Want bij de Ako, Bruna of Scheltema’s van deze wereld slaag ik zelden of nooit. al lukt is het vaak een Duits of Engels boek. Het kan verkeren….

Spakenburgse dagen 2014…

OLYMPUS DIGITAL CAMERASoms kan een mens niet cultureel genoeg bezig zijn, zeker niet als het zomerse weer uitnodigt om naar overal om te kijken waar iets te doen is in binnen- en buitenland en dat ook nog eens te berijden is zonder dat je meteen moet overnachten. Een van die evenementen was het op vier woensdagen in de zomerperiode georganiseerde zgn. Spakenburgse Dagen zomerfeest. Tijdens de alweer 44ste editie daarvan waren er verschillende optredens te zien van volksdansgroepen en bleek er ook een klederdrachtshow onderdeel te zijn van het pakket. Maar dat was niet helemaal ons ‘pakkie aan’.

Wij gingen meer voor de markten met ruim 400 stallen, verder was er een zgn. kinderkleedjesmarkt, oude ambachten, een grote warenmarkt, optredens en muziek. De schilderachtige Oude Haven van Spakenburg ligt vol met botters. Met die schuiten kon je dan tegen een niet eens al te groot bedrag lekker gaan rondvaren buiten de haven van dit schilderachtige vissersplaatsje. Speciaal voor de kinderen was er een Kinderplein. OLYMPUS DIGITAL CAMERAAardig is dat zo ongeveer de halve bevolking betrokken was bij dit evenement. Zeker zij die in het centrum wonen stelden ook hun garage en schuur open om daar dan een soort vrijmarktverkoop te houden. Voor weinig veel vinden naar je gading. Slimme aanpak en het maakt dat dit Spakenburgse evenement heel veel mensen lekker breed kan helpen aan een leuke en gezellige dag. Men had zelfs gedacht aan voldoende toiletten, de horeca zette een tandje bij en het weer hielp bij ons bezoek ook nog een handje mee.

Door de samenstelling van de bevolking in deze omgeving zie je naast klederdrachten ook veel uitingen van de breed gedragen godvruchtigheid hier. Kleding en uitstraling van veel mensen laten daarover geen twijfel bestaan, maar dat zegt niets over gastvrijheid en klantvriendelijkheid. Daarbij waren de aangetrokken stalhouders over het algemeen vrolijk en waren de prijzen lager dat we intussen op heel wat braderieën gewend zijn geraakt. Spakenburg stal ons hart. Het ons al langer bekende adresje, een viswinkel vlakbij de havenkom, zorgde voorde inwendige mens. In stijl, dat spreekt.OLYMPUS DIGITAL CAMERA En vanaf een terrasje kijken naar andere mensen is een geweldig tijdverdrijf, zeker bij dit soort zomers evenementen. Een aanrader van jewelste waarvoor je t.a.v. de 45e editie wel een jaartje moet wachten. Let wel op, het trekt ieder jaar heel veel mensen uit de regio, men komt ook met bootladingen tegelijk uit Zeewolde overvaren en de files zijn dus als je later komt, lang, heel lang.  Maar…toch de moeite waard. Leuk evenement.

Marktplaats – sociaal educatief trefpunt…

Nokia mobiels 001Over Marktplaats heb ik al eens eerder geschreven toen ik met het fenomeen maar net bekend was. Het viel me toen al niet mee om de spullen die ik kwijt wilde ook echt goed te verkopen voor een redelijke prijs. En dat is nu, een paar jaar verder, niet veel verbeterd. Als ik soms hoor wat andere mensen zoal verkopen daar zal het wel aan mijn hoog gespannen verwachtingen liggen of aan de kwaliteit van het gebodene (..) dat ik alleen maar biedingen krijg van mafkezen of überhaupt geen enkele reactie. Het waarom van deze noodkreet is toch dat ik meen dat ik als verstokte verzamelaar af en toe even moet afzien van overvloed of zelfs de daad die daar bij hoort. Zo lijkt mij het bezit van zeven smartphones of dertien horloges wat veel en dus zoek je dan mogelijkheden of kansen om daar vanaf te komen. En dat leidt dan tot de frustraties die ik hierboven beschrijf. Zo hadden we onlangs weer eens een voorbeeld van waar je mee te  maken krijgt als je via dat marktmedium probeert om een goed item redelijk te verkopen. Vrouwlief kocht zichzelf (zonder overleg met experts als ik ben….) een smartphone. Leuk ding, ze leerde er de trucjes mee van het smarten en bewoog zich ineens veel vlotter op de diverse sociale media dan voorheen. Nadeel van het ding, hij verbruikte enorm veel MB’s om zichzelf te onderhouden qua software en dat leidde er weer toe dat de rekeningen steeds hoger werden.

Op internet bleek dat dit probleem inherent was aan het apparaat. Reden voor opvolging. Het ding had nog een half jaar fabrieksgarantie, de prijs die wij in de bol hadden was iets van de helft van de nieuwprijs, en die was al niet te hoog geweest. Inclusief alle toebehoren, in de oorspronkelijke verpakking op het internet gezet, Marktplaats was een goed medium dachten we. We lieten bieden vanaf 50 Euro! Bieden vanaf dus. Snap jij het nu niet of ben ik nu zo dom dat er dan biedingen komen van 10, 15 of 25 euro? En dat er ook nog over gemaild werd dat ik ‘nu’ moest beslissen om het ding voor die prijs te verkopen. Hoezo? Kannunielezuh of zo?

DecemberdipEr was iemand die een redelijke prijs bood. Maar die wilde het ding komen halen, waar ik niet veel mee op heb, behalve als het zou gaan om meubels of fietsen. De rest kan gewoon per post. Maar deze broeder wenste het apparaat echt af te halen. Hij zou ‘morgen komen om 5 uur, na zijn werk’. Je raadt het al, hij kwam helemaal niet. Navraag leerde dat hij toch maar van de aankoop afzag en geen zin had dit even netjes te melden. Uiteindelijk, de advertentie stond er nog een dag op, meldde zich een serieuze koper. Betaalde een goede prijs, inclusief verzending. Wilde het ding snel hebben, het geld stond dezelfde dag op onze rekening. En weg was de smartphone. Maar ik leerde wel veel over het gedrag van Nederlanders op dat Marktplaats. Men is net zo asociaal of leesblind soms als in het echte leven. Je zou er op kunnen afstuderen….. Zelf wel eens bepaalde ervaringen gehad met Marktplaats? Laat even lezen als je wilt. Ben gewoon benieuwd!

Twee landen voor de prijs van een…

WP_005609Een plek waar we tijdens onze meerdaagse trip door het grensgebied van Nederland en België onlangs ook even uitstapten was Baarle-Nassau. Een wonderlijke samenleving die bestaat op Nederlands grondgebied, maar wel met tientallen enclaves van Belgisch grondgebied waardoor deze mensen samenleven op een manier die het EU-bestuur voor ons allen als meest optimale model ziet. Grenzen lopen (vooral symbolisch) dwars over straten, door winkels en gewone huizen. Je loopt op een 60-tal plekken constant van het ene land in het andere. Dus zijn er kroegen te zien die helemaal Belgisch zijn uitgedost qua nationale kleuren (het WK liet haar sporen na..) terwijl even verderop oranje de boventoon voerde. Zoek je wat ketenwinkels als de Hema en Kruidvat kom je hier wel aan je trekken, echte Belgische winkels zoek je tevergeefs al zijn er wat bonbonzaken.

Voor devotie kan je hier ook terecht. Men heeft een aantal kerkgebouwen, een groot deel  daarvan uit katholieke hoek en die zaten in een enkel geval (wij wilden binnen even kijken…) vol. WP_005604Kom daar maar eens om in onze streken. Het Nederlands-Belgische plaatsje is goed voorzien van horeca, kennelijk trekt men van heinde en verre hierheen om zich te verpozen en dat maakt de keuze groot. Maar je kunt er ook terecht voor iets lekkers bij de koffie zonder dat je meteen een twee hypotheek moet aanvragen. Zeer betaalbaar dus. En erg vriendelijke mensen overal. Men zegt je hier nog vrij consequent goeiedag en dat is best bijzonder voor een nuchtere noorderling uit de grote stad. Maar Baarle-Nassau kent ook een negatief puntje. Het plaatsje ligt aan een kruispunt van wegen dan dat zorgt er voor dat er enorm veel verkeer doorheen dendert. Letterlijk en figuurlijk. Van trucks met opleggers tot kiepwagens, van combines tot campers, het perst zich allemaal door de smalle straten van het plaatsje en dat maakt een verpozen op het terras daar best minder comfortabel.

Je zit er letterlijk in de stank van al die uitlaatgassen. WP_005614Een verbod op dat zware verkeer (of een rondweg) zou veel helpen. Maar het parkeren was midden in het centrum gratis, en je bent eens ergens geweest waar je normaal nooit naartoe rijdt voor alleen het fenomeen grensovergang. In Baarle-Nassau is dit overal aanwezig en ook op de fiets is het een plezierige omgeving om rond te reizen begreep ik. Hoe dan ook, als je iets bijzonders wilt meemaken en je bent in de buurt? Toch eens bezoeken dan….

Talent? Kwestie van genen….

15g3srcVeel mensen reageren in hun leven op impulsen waarbij ‘winnaars’ worden gevraagd terwijl ze zelf niet veel meer dan middelmatige scorers zijn of waterdragers in het peloton. Hoe dat komt? Veelal wordt het veroorzaakt door wat de directe omgeving van je vindt. Niet zo gek overigens, want wij vinden natuurlijk allemaal dat we door een Hogere zelf uitverkoren zijn voor onze positie in de maatschappij, sport of andere prestatie en zij die ons verwekten willen dat gevoel nog wel eens versterken. De ene cultuur is meer van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ dan de andere. Maar prinsen en prinsessen komen overal even veel voor. En dat zelf benoemde verheven gedrag of het idee dat jij echt uitblinkt in wat je doet helpt veel voor het ego, in de omgang met een team is dat lastig. Zet tien topscorers in een team bij elkaar en er helpen geen tien Louis van Gaals meer bij om de gestelde doelen te bereiken. Immers; ieder voor zich en God voor ons allen! Opvallend is toch dat wij als mensen vaak het idee hebben dat wij zelf uitstekende teamplayers zijn, terwijl we dat bewezen niet zijn. Of dat we denken te kunnen zingen terwijl de ruiten bijna barsten van de valse klanken. Geldt ook voor zelf benoemde schrijvers. Ik heb er heel wat voorbij zien of horen komen, wat men dan al produceerde was veelal voor de eigen familie nog wel aardig, maar voor een groot publiek ongeschikt.

Accountantswerk - 2Vervelend is wel dat je ziet dat veel bedrijven sollicitanten zoeken die in feite allemaal moeten voldoen aan een bepaald uniek profiel. Ze moeten vaak over zoveel talenten beschikken dat een normaal mens daar nooit aan kan voldoen. Vaak al een indicatie dat de HR-functionaris die de advertentie zette, zelf ook niet tot de meest verlichte soort behoort. Het verschil tussen vraag en aanbod is dan ook vaak groot. En zo kiest men voor mensen die zichzelf als top-of-the-bill verslijten maar het in de praktijk zelden waar maken. Na een half jaar kan de advertentie dan meestal opnieuw in de krant. Ik maakte zelf in mijn carrière veel lieden mee die naar eigen idee voor het hoogste waren geroepen, maar of ze daarom ook echt werden uitverkoren? Bij kritische blik op hun kennis en kunde viel het fundament voor hun zelfoverschatting snel onder hen weg. Gaat ook nog wel eens in relaties op. We doen vaak enorm ons best in de ‘verkoopfase’, maar zodra we bezitten wat we verlangden of die lekkernijen hebben geconsumeerd blijkt dat je vooral de verpakking hebt gezien als smakelijk en aantrekkelijk, maar dat de smaak na een paar maal toch wat zuur of bitter is.

Costuums 3 - dit soort pakken heb ik nu aan en die gaan nog niet wegKortom, zelfoverschatting en het vermogen om jezelf als uniek te verkopen is een talent op zich.  En als ik het mag terugbrengen naar mijn eigen beroepsmatige observaties; van de tien cursisten die ik vaak in trainingen of coachings voor me kreeg (vaak waren de groepen iets groter, maar dit terzijde) kon je met 10% echt iets aanvangen. Oftewel 1 op de 10. Van de 800.000 werklozen ons land is dus in die kansberekening slechts een kleine 80.000 mensen echt geschikt voor de rol die ze willen gaan vervullen. De rest is kaf. Groot voordeel, naast al dat kaf bloeit het koren vaak het mooist. Soms helpt een spiegel ook nog wel eens. Voor je de kop stoot, al dan niet voor de zoveelste keer. Talent zit in de genen……of niet! Zo simpel is het….