Al een jaar of twee schrijf ik nu aan mijn verhaal over het leven met de Vliegende Pijl. Dat is voor enkelen wellicht bekend, andere fronzen nu de wenkbrauwen en denken ‘waar heeft die meninggever het over?’. Dat laatste snap ik goed hoor. Het gaat om mijn leven met het merk dat dit logo al sinds haar bestaan in haar kern heeft staan en via haar producten uitdraagt. Vele jaren van mijn werkende leven, maar ook daarvoor en na stonden op een of andere manier in relatie tot het Tsjechische automerk Skoda. Een fabriek die sinds 1905 auto’s bouwt maar al in de 19e eeuw faam en naam opbouwde doordat men staal, wapens, locomotieven en zo meer construeerde. Ik ben wellicht de enige figuur in Nederland die van een met Skoda’s opgevoed kind, opgroeide naar een Skoda-rijder, dealer, importeur, adviseur en daarna weer berijder van het merk. En dit over een tijdsspanne van pakweg een dikke halve eeuw.
In die jaren maakte ik heel wat met dit merk mee. De tijden van het communisme waren spannend, soms bijna beschamend, daarna kwam de opleving met het grote geld van Volkswagen, nu zien we de enorme groei van het merk met deze lange tradities. Er was en is veel onkunde over het merk. De meeste mensen die er iets over menen te weten kennen de geschiedenis of de gebouwde modellen eigenlijk helemaal niet. Ze oreren wat over het ‘Oostblok, tweetakt, plastic, pruttelen’ maar doen daarmee zwaar onrecht aan wat er bij Skoda allemaal plaatsvond en vindt. Het is uit die streken een van de merken met een volkomen eigen productontwikkeling door de decennia heen, waar de Russen., Polen, Joegoslaven, en Roemenen slechts licentiemodellen van oudere westerse auto’s wisten te vermarkten. Hoe dan ook, dat leven met dat merk maakt me productief als het over verhalen gaat. Ik kan er dagen mee vullen.
Dat is soms niet zo leuk voor de ontvanger die er niks mee heeft. Dus besloot ik een tijdje terug om er eens een boek over te schrijven. Dat is nu bijna af. Maar ik heb wel geleerd dat boeken schrijven een is, die dingen verkopen een tweede. Daarbij hoef je niet per definitie te rekenen op hoge aantallen verkochte exemplaren als bepaalde lieden de inhoud niet welgevallig is. En dat maakt dat ik ben gaan twijfelen. Wellicht handiger om het geheel in stukken en brokken, inclusief leuke foto’s digitaal te delen? Gewoon via dit of mijn autoblogs? Dan kan iedereen die het leuk vindt om te zien hoe zo’n malloot als ik tot deze passie is gekomen daar meelezen en kost het zelfs helemaal niks. Of toch gaan voor het ego van de auteur en alsnog een boekje laten produceren? Dilemma, lastig, nadenken, overwegen en aan jullie vragen. Hoe kijken jullie hier naar? Ik beloof je dat het in beide gevallen heel goed leesbaar zal zijn en veel vertelt over een automerk dat zich echt voor helemaal niets zou hoeven schamen. Net zo min als ik. Nou, kom maar op met jullie commentaren……
Altijdmijnmening 