Tagarchief: Europa

Imago…

Imago…

Posted on by • Geplaatst in Automening • Getagd , , , , , , , , , , , • 13 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: ogt3.jpg

Anno 2025 zijn er toch minder mensen te vinden die mij kunnen uitleggen wat de toegevoegde waarde is van het imago bij bepaalde autofabrikanten. Tien jaar geleden nog maar telde dat veel zwaarder en nog eens tien jaar geleden was een auto met een matig imago nog maar lastig te verkopen. Een paar generaties groeiden op met het idee dat alles wat uit Duitsland kwam van grote kwaliteit was.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 13c692_008.jpg

Immers….zie Mercedes-Benz, BMW, Audi en natuurlijk Opel. Dik 30 jaar lang hield dat laatste merk onze verkoopranglijsten in haar greep en eindigde steevast als eerste. Daarna nam Volkswagen die plek met liefde over en hield dat ook een dikke tien jaar vol. Wie nu kijkt naar de diverse ranglijsten ziet Kia vaak bovenaan staan, maar ook Skoda in de top 5 van al die merken. Tesla natuurlijk, het merk van de zo verguisde meneer Elon Musk, met haar bij sommige mensen zo aansprekende technologie.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 06_skoda_superb.jpg

Ik maakte in mijn werkzame leven een stel merken mee die moesten knokken tegen vooroordelen. Met weinig kennis van zaken werden die wagens van die merken afgefakkeld door zichzelf autojournalist noemende lieden waarmee ze een klimaat schiepen van afkeur en wegblijvende klandizie. Opmerkelijk was ook dat de Zuid-Europeanen gezegend waren met het imago van de ‘roestbakken’ en dat Made in Britain stond voor ‘olieboten’ en ‘maar goed dat we lid van de Wegenwacht zijn’. Amerikaanse auto’s waren ook geen toonbeelden van technische hoogstandjes maar dan had je tenminste heel veel auto qua strekkende meter en motorinhoud voor de deur staan.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1_toyota_crown_advertentie_1965.jpg

Daarbij kreeg je ieder jaar een gouden speldje van de Shell of Esso-benzinepomp om de hoek. Toen de Japanners kwamen werd al snel duidelijk dat een deel van onze bevolking daar ‘nooit in ging rijden’. Ouderwets, roestgevoelig, en je weet maar nooit. Later bleken die Japanners zo snel te gaan qua ontwikkeling dat westerse merken zich zelfs op hen richtten door hun auto’s op dezelfde wijze te gaan bouwen en uitrusten. De volgende landsaard die vanaf eind jaren zeventig hierheen kwam was Zuid-Korea.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hs5.jpg

Wederom met klonen van Westerse wagens en deels Japans van opzet, maar men kwam, keek, en overwon. Hyundai de pionier, Kia en Daewoo in het kielzog. Opmerkelijk was ook dat merken als Opel juist bij de Aziatische merken gingen shoppen om nieuwe en prijsbewuste wagens in te kopen en onder eigen naam uit te venten. Suzuki, Isuzu en ook dat Daewoo bleken de onderliggende merken. Tegenwoordig is leentjebuur spelen bij andere merken heel normaal. Als je nu de clusters ziet van diverse merken en zou weten welke allemaal techniek lenen van de ander zou meteen stoppen met imago-oppoetsen of waar in de familie nodig, afbreken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: gac-gs4-teaser-detroit-articletitle-89dcdc7e-833638.jpg

Daarbij zijn sommige van die clusters ook nog eens Chinees en is de expansie van die lui zodanig dat zelfs de Koreanen en voor gaan of moeten buigen. Met een verschil. Waar weinig Japanse of Koreaanse merken van de markt verdwenen bij gebrek aan succes, bij de Chinezen moeten we dat nog maar afwachten. Men strooit zo met merken dat daar een imago aan hangen niet zal lukken, maar zeker niet als een (sub)merk morgen alweer is verdwenen. Probeer dan je onderdelen en service maar te laten verzorgen. En als er iets slecht is voor je imago…dan dat…. (beelden: Archief)

Vriendschap en zo meer…

Vriendschap en zo meer…

Posted on by • Geplaatst in Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: type039song01large19df2jz9.jpg

‘Vriendschap is een illusie’ is een aardige conclusie van een song uit de glorietijden van de Utrechtse popband Het Goede doel. Veel van wat daar in met wat ironische humor wordt gesteld is wellicht overdreven, maar toch…in de huidige tijd en de wereld van de geopolitiek blijkt niets minder waar. In de Verenigde Staten waait een nieuwe politieke wind. Een democratisch gekozen egopresident maakt daar de keiharde dienst uit en omringde zich met mensen die je bij ons ook wel tegenkomt, maar dan bij wat obscure clubs van complot-aanhangers of wellicht zelfs de onderwereld.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: cuba-3.jpg

Dat leidt er toe dat we de meest wonderlijke uitspraken en gedragingen voorbij zien en horen komen die met name bij de van oudsher goede vrienden van dit machtige land in het verkeerde keelgat schieten dan wel tot grote verbazing en soms paniek leiden. Vijanden worden zo vrienden, vrienden worden afgestoten en op zichzelf aangewezen. De kant kiezen van een agressor is kennelijk voor de huidige clan in Washington acceptabel geworden, en je vrienden een mes in de rug steken bijna nieuw normaal gedrag.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: boeing-v.22-taxying-on-deck.jpg

Nu is er nog wel iets te zeggen voor het feit dat binnen de NAVO de VS onze donateur, politiemacht en extra betalende beschermheer werden, maar dat was dan ook een direct gevolg van de uitslag van WO2. De toenmalige geallieerden verdeelden Europa en gaven de daarbij passende hulp en bescherming in hun toegewezen of toegeeigend stuk van ons werelddeel. Zelfs Duitsland werd door midden gesneden via een ijzeren gordijn en later betonnen muur. De VS richtten hun wapens vanaf 1946 op de communisten en als ze daarmee in conflict kwamen zagen ze het als onze plicht hen daarbij te helpen. Ook in andere conflicten waren onze militairen of guldens, marken en Francs van harte welkom.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: ntm4.jpg

En talrijk zijn de monumenten voor hen die in ‘den vreemde’ in coalitie met de VS sneuvelden. We liepen bijna blind achter de grote broer aan als deze weer ergens een brand meende te moeten blussen. Dat je dan anno nu binnen enkele maanden wordt weg gezet als een stel ‘losers’ die vooral bezig zijn met woke, islam of wat ook, is wellicht wat erg eenzijdig. Voor de eigen buhne prima, de conservatieve Amerikanen smullen er van, maar ik gruwel. Niet omdat ook ik zelf ook kritisch genoeg ben over al die veranderingen in de maatschappij die momenteel meer dan een voet aan de grond krijgen, maar wel omdat de VS zich daarmee duidelijk afzetten tegen hun beste vrienden. Die ze wellicht nog hard nodig zullen hebben. Zoals wij hen. Daarover geen twijfels. Want de vijand loert nog steeds op welvarende naties om zijn doctrines op te leggen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lenin-statue-.jpg

Maar ik zoek toch ook naar het fatsoen. Het aankondigen dat Canada en Groenland of Panama gewoon door de VS moeten worden ingelijfd geeft ook andere landen de vrijheid zich te buiten te gaan aan dit soort imperialistisch gedrag. Taiwan, Singapore, Oekraine, Baltische Staten, ach waarom niet? De VS doen het ook toch? Het maakt de wereld niet stabieler. Waar ging het mis? Geen echt idee. Maar wel is duidelijk dat de sprookjes van Disney en wat daarachter steekt door de regering van de huidige president worden geslikt als zoete koek. Voor ons lijkt het meer op een nachtmerrie. Die vooral veel geld gaat kosten. Temeer omdat wij hier plotseling 800 miljard moeten investeren voor een ‘Europees leger’ wat dat ook moge betekenen. En wij in Brussel zelf ook zitten met een ongekozen stel figuren die van alles en nog wat beslissen zonder dat de Europese volkeren daar inspraak in hebben. Nee, je kunt maar beter echte vrienden koesteren. Voor je het weet blijkt ook dat een illusie. En ik wil daar niet in geloven. N=1 ervaringen spelen daarbij zeker een grote rol…. (Beelden: Internet)

Die beginjaren van de luchtvaart…

Die beginjaren van de luchtvaart…

Posted on by • Geplaatst in Historie, Luchtvaartmening • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 5 reacties

Ik berichtte al eerder over die jaren waarin de luchtvaart vooral bedoeld was voor post, vracht en avonturiers. Na WO2 was de wereld echter totaal veranderd. De vliegtuigen van voor WO2 waren doorontwikkeld tot potente transportmachines waarmee je in redelijke tijd grote afstanden kon afleggen. Wezenlijk voor het vervoer van de belangrijke lieden uit die tijd en natuurlijk de rijken. Diplomaten of grote ondernemers hadden hun belangen vaak gevestigd in vanuit Nederland gezien ‘veraf’ oorden en hadden weinig behoefte meer aan bootreizen die vele dagen tot weken van hun toen ook al spaarzame tijd vroegen.

De romantiek van de zeevaart verdween, die van de luchtvaart brak aan. Naar Indie, New York, Suriname, maar ook Zuid-Afrika of pakweg Israel. De beter gesitueerden konden het zich veroorloven en vlogen mee in Douglassen DC-4, 6 of 7’s, of in de fraaie Lockheed (Super) Constellations of Boeing Stratocruiser met zijn twee dekken.

Binnen Europa vloog je met een Convair of Dakota, later de gierende Vickers Viscount. De Britten namen al snel de Comet 1 straalmachine in gebruik en vlogen boven al die dreunende propliners in alle stilte naar de door hen bestierde overzees gebieden. Toen dat door technisch falen fout ging raakten ze op achterstand en konden de Amerikanen met hun splinternieuwe straalvliegtuigen als de Boeing 707 of DC-8 de hegemonie in de lucht overnemen van de Britten en Fransen.

Die laatsten brachten halverwege de jaren vijftig weer hun Caravelle straalmachine voor de korte afstanden. Een toestel dat al snel vliegafstanden binnen Europe beperkte tot pakweg een uur. En bedenk maar dat de treinen ook toen al geen enkel alternatief boden voor die snelle vliegtuigen. Dat gold ook voor het geboden comfort en de catering aan boord. Slechts zij die geen haast hadden stapten in die treinen van toen.

En vonden overstappen een fraai onderdeel van hun reizen. De vliegreiziger keek daar met enig dedain naar. En terecht. Grappig was ook dat je op Schiphol goed kon zien dat elk land zijn eigen vliegtuigen bouwde en benutte. KLM was een mix der culturen en kocht Amerikaanse toestellen naast Britse en heel schoorvoetend af en toe een Fokker. Wanneer werd die luchtvaart echt iets voor het volk?

Nou toen charterbedrijven als bij ons Martin’s Air Charter en Schreiner Airways vakantievluchten gingen aanbieden naar Zuid-Europa. Veelal met oudere toestellen die ze voor een relatief prikje konden overnemen van de grote maatschappijen. En aan het einde van de jaren zestig toen de eerste enorme jumbo-jets als de Boeing 747 werd geintroduceerd. 2.5 keer zo groot als een Boeing 707 en in staat om 450 passagiers in een keer te vervoeren. Maar dat is een ander verhaal. De liberalisering van de luchtvaart maakte de wereld kleiner, verre bestemmingen ook voor normale hardwerkende mensen bereikbaar. Tegen zeer betaalbare prijzen. En dat is nu nog zo. Een wereld zonder luchtvaart is een utopie. En al die andere vervoersvormen niet in staat om de evolutie in de lucht bij te houden. Al was het maar door de technologische ontwikkelingen of de altijd bestaande concurrentiedruk. Heb je daar geen last van (NS) loop je altijd achter de feiten aan. Ik heb een deel van die ontwikkelingen aan den lijve meegemaakt. En kijk er nog steeds met veel plezier naar. Omdat het een fascinerende wereld is zonder weerga. En daarom alleen al een reden om hier af en toe wat onderdelen uit te lichten… (Beelden: Yellowbird archief)

Vakanties…

Vakanties…

Posted on by • Geplaatst in Prive • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Terwijl een deel van de bevolking alweer zweet laat stromen omdat het werken en de dagelijkse plichten vroegen om aandacht, zijn er ook die nu nog genieten van vrijheid, blijheid. Gewoon lekker in een of ander ver oord bezig zijn met ontspannen, buiten de deur eten, foto’s maken voor later en zo meer. Ik zelf neem nooit meer echt en lang vakantie. Het na-drukke leven heeft zo haar voordelen.

Dagtrips kan ik nu namelijk altijd maken wanneer ik maar wil en doe dat waar het kan ook. Als de behoefte zich voordoet plannen we iets in wat zo min mogelijk invloed heeft op het leven van de ons uitgekozen hebbende mede-familieleden. Was ik nooit ergens heen geweest in mijn leven had ik daardoor nu wellicht gefrustreerd thuis gezeten, maar niks is minder waar. Als het gaat om het buitenland ben ik echt op heel wat plekken geweest. In ons land ook redelijk wat plekken bezocht door de jaren heen.

Van noord tot zuid, van oost tot west. Sommigen daarvan blijven in de gedachten, anderen toch wat sneller vergeten. Wij reisden vaak per auto, relatief veel in een of andere vliegende vriend, deden wel eens wat per bus of trein, voor echt korte tripjes benutten we de fiets en als het echt niet anders kon stapten we op een boot. Anders kom je niet op de Waddeneilanden bijvoorbeeld al ben ik daar meer heen gevlogen dan gevaren.

Ik heb hier wel eens beschreven welke bestemmingen mij het meest aan het hart zijn gaan liggen. Schotland, Tsjechie, Duitsland, Florida en ook lang geleden Turkije. Minder had ik op met Frankrijk, terwijl ik het bij de Belgen ook leuk vond. Maar ooit, heel lang geleden, was ik al blij met de familietrips naar Limburg.

Eens per jaar, met de auto, Valkenburg als uitgangspunt. Dat is nooit meer uit het gestel gesleten. Het stadje zelf toeristisch wellicht, de omgeving veel minder en de sfeer ook toen al aardig ‘buitenlands’. Mijn eerste Duitse trip was vanuit Valkenburg naar Monschau, later zou ik er honderden keren komen. Niet zo zeer in dat kleine Eifelstadje, nooit meer geweest na die eerste trip, maar wel op en in vele andere Duitse plaatsen waar het goed toeven was of is. Ik vond Italie ook leuk en soms erg mooi, deels ook door de cultuur daar en die geweldige geschiedenis. Barcelona een prachtige en levendige stad.

En natuurlijk was daar Portugal met haar prachtige Algarve waar we zoveel gelopen en gebadderd hebben. Nee, vakantie is niks mis mee. Je doet er andere ervaringen op dan thuis. Je slaat je vleugels uit, vergroot de kennis. Maar ik vind het tegelijk ook gedoe. Voor sommige landen moest je indertijd lek geprikt worden tegen allerlei enge ziektes, we hebben op sommige plekken best wat ongedierte gezien, je kon er het water niet drinken, soms waren de faciliteiten bepaald niet zoals voorspeld en zorgde een hittegolf voor totale apathie. En nee, toen had men het nog niet over klimaatverandering zoals nu, maar was men eerder bang voor een nieuwe ijstijd. Maar ik zat uit nood verscholen in de schaduw van een palmboom of zo aan de Egeische zee. Kortom, vakantie kent ook zo haar stressmomenten. Ik ben blij om waar ik allemaal ben geweest. Zou toch jammer zijn als je nu moet vaststellen dat je eigenlijk nog naar dit of dat land had willen reizen of naar die of die stad. Dat gevoel mis ik. Zijn er nog zaken waar ik nog heen wil? Zeker! Maar ja, de praktijk van alle dag maakt dat lastig invullen. Dus berusten we maar. Dat op zich ontspant ook….en kost minder…… (beelden: Prive-archief)

Keuzes maken…

Keuzes maken…

Posted on by • Geplaatst in Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 18 reacties

Het zal vast iets van doen hebben met uit welk nest je afkomstig bent of wat je van thuis heb meegekregen als het gaat om keuzes maken richting jouw eigen mening, of bijvoorbeeld wat je later gaat doen. Zeker als men thuis zwaar gelovig is (voorbeeld) of politiek in een bepaalde richting zijn/haar heil zoekt (voorbeeld) maakt dat veel uit wat betreft dat waarvoor je zelf zult staan. Soms is dat 180 graden anders dan je als voorbeeld en advies mee kreeg of juist precies die lijn als levenslot. Bij conflicten zoals die in Oekraine en Gaza, of vroeger de Vietnamoorlog en zo meer zie je vaak tweespalt in de samenleving ontstaan.

Dan komt de ware aard van sommigen boven. Men kiest fanatiek voor de een of andere partij en graaft zich in om zo andersdenkenden te overtuigen van het eigen gelijk. Meestal gaat dat prima, maar zodra geloof een rol speelt worden standpunten verhard en komt het soms tot geweld dat lijkt op dat van het grote voorbeeld elders in de wereld.

De recente studentenopstanden in onze grote steden maakten duidelijk wat ik bedoel. Maar voor mij is vernielen, plunderen, gevechten aangaan met het gezag meteen reden om elk argument van de partij die dat gedrag vertoont opzij te schuiven en niet meer tot me te nemen. Kwestie van keuzes maken. Geldt ook voor klimaatreligieuzen die vooral de anarchie kiezen om ‘eisen te stellen’ aan het gevestigde bedrijfsleven of gezag. Zo wil men hier 18 miljoen mensen dwingen om hun gelijk te accepteren.

Nou ja, een piepklein deel van die 18 miljoen mensen kiest voor die extremistische aanpak. Altijd een echt kleine minderheid, maar toch. Die kiezen er voor om te stemmen op extreemlinks of erger. Want ‘er moet iets veranderen’, waarbij men over het algemeen vooral denkt aan het eigen welzijn en inkomen. In dat kader geldt ook dat er mensen zijn die zgn. ‘kiezen voor een elektrische auto’ omdat dit beter is voor het ‘milieu’. Ze vergeten daarbij dat ze vooral kiezen voor zo’n vehikel omdat die dingen worden gesubsidieerd door de overheid en ze minder belasting hoeven te betalen als ze er in rijden.

Veelal is ook de werkgever al zover overtuigd van dat fiscale voordeel dat men namens werknemers kiest voor die soort van vervoer. Voor mij zelf geldt dat ik kies voor de democratie als beste vorm van samenleven en ook voor de vrijheid van meningsuiting. De dictatuur van extreemlinks of islam ligt mij niet zo. De haat die veel van die mensen uit genoemde stromingen laten zien t a v onze vrije samenleving bepalen mijn keuze. Of dat nu voor onze stad, het land, of dat Europa van nu op gaat. Geen enkele dictatuur brengt gewone mensen een beter leven. Vrije keuzes wel. En zo lang we die mogen maken ga ik daar in mee. Dat kreeg ik van thuis dan alsnog wel mee. Koester die keuzevrijheid mensen…..En doe er mee wat je zelf het beste uitkomt…maar laat je stem zeker vandaag niet verloren gaan. (beelden: Archief)

Grote Jongen; Toyota!

Grote Jongen; Toyota!

Posted on by • Geplaatst in Automening • Getagd , , , , , , , , , , , , • 14 reacties

Hoewel het tegenwoordig een van de grootste autoconcern ter wereld betreft, is de geschiedenis van het merk in onze omgeving maar relatief jong. Immers pas in de jaren zestig van de vorige eeuw kregen we er mee van doen toen ook Toyota met relatief complete, eenvoudige en best goede auto’s voor een attractieve prijs onze markten bevolkte. Wil niet zeggen dat de historie van het trotse Japanse merk niet verder terug ging dan die genoemde periode. Immers, ooit startte men met fietsen en naaimachines voor W.O.2 en pas in 1935 kwam de eerste vierwieler op de markt.

Alles wat daarna ook nog kwam is geschiedenis. En is in het kader van mijn blogverhalen nauwelijks beknopt weer te geven. Klassiekers in het gamma waren o.a. de Land Cruiser (nog steeds gebouwd en mateloos populair in het Midden-Oosten en Afrika), Corolla (een van de meest gebouwde auto’s ter wereld), maar zeker ook de grote Crown, die liet zien dat Toyota op het gebied van wagens in de bovenste middenklasse al aardig meekon in 1965. Sindsdien een vaste waarde in het gamma.

We kenden de Celica sportwagen, de 1000, en uiteraard auto’s als de Corona, Carina, Hilux, en in onze huidige tijden de kleine Aygo, Yaris, Prius, Auris en zo meer. Ze delen allemaal die spreekwoordelijke kwaliteit. Betrouwbaarheid in plaats van wellicht een breed aansprekend ontwerp, maar zo doordacht dat klanten soms nooit meer naar iets andere kijken als ze eenmaal in een Toyota reden of rijden. Slim als de Japanse strategen waren bouwde men in Europa en de VS fabrieken voor de lokale markt.

Dus komen er Toyota’s uit Engeland, Spanje, Frankrijk of Tsjechie. Maar ook in de enorme markt China worden wagens lokaal gebouwd. Daarnaast kent men submerken als Lexus en Daihatsu, werkt men intensief samen met Mazda en Alfa Romeo, maar ook met andere merken. En wat toch van belang is, qua omzet komt Toyota altijd voor in de top 3 van grootste automerken ter wereld. In Nederland is de import al vrijwel vanaf het begin in handen van de firma Louwman uit Raamsdonkveer.

Een prachtige firma met een goede service en dito naam. En dat hielp veel bij de uitbouw van het merk in onze streken. Een breed en stevig dealernetwerk maakte vanaf het prille begin zeker dat Toyota overal in het land te koop was en service nergens een probleem werd. En echt, je kunt geen land bedenken waar het merk niet te vinden is. Overal paste men dezelfde strategie toe. Kortom, dit is een merk om rekening mee te houden. Zeker als je nu ziet dat men naast de nodige hybrides ook elektrische voertuigen in het aanbod heeft, plus auto’s die op waterstof kunnen rijden. …. (Beelden: archief)

Je thuis voelen…

Je thuis voelen…

Posted on by • Geplaatst in Persoonlijk, Toeristisch • Getagd , , , , , , , , • 11 reacties

In de jaren dat ik zelf nog regelmatig tot veel reisde en op allerlei plekken in de wereld te gast was leerde ik wel dat ons landje eigenlijk best veel te bieden heeft. Maar ook elders op deze Aarde zijn plekken te vinden waar het fijn verblijven is. Waar vaak leuke en lieve mensen wonen en de sfeer soms bijster plezierig. Waar het klimaat zorgt voor weinig zorgen over constante regen of winterse koude. Waar het eten en drinken van dusdanige kwaliteit of beschikbaarheid waren of zijn dat je ook daarover geen zorgen hoeft te hebben. Maar waar voelde ik me nou eigenlijk net als in ons land snel thuis? Nou… dat was in veel Duitse steden zo. Zeker als ik ze wat beter leerde kennen was het net alsof ik soms in mijn eigen stad rond hobbelde.

De dynamiek van Berlijn is echt geweldig bijvoorbeeld. Alles is er te vinden wat mij interesseert of intrigeert. Maar ik denk wel dat er zelf langdurig wonen nog best een dingetje zou zijn. Peperduur en de huizen niet altijd van de modernste soort of het doorzontype. Bij de Britten en Schotten voelde ik me ook snel thuis, al zijn bepaalde gewoonten van die lui voor ons best even wennen. Daarbij is het daar nog echt een klassenmaatschappij en ben je aan de onderkant van de maatschappelijke ladder veelal aan de heidenen overgeleverd. Hoewel vaak afstandelijker en gereserveerder vond ik de Oostenrijkers ook nog wel aardig.

En ze bezaten vaak ook een typische eigen humor. Dat is best even aardig voor een Amsterdammer die overal zijn eigen gevoel voor ironie uitstraalt. Bij de Tsjechen had ik het ook vaak naar de zin. Moest ook wel want ik was er erg vaak. Met name de cultuur en geschiedenis spreken aan. En Praag een ontroerend mooie stad. Niets heb ik daarentegen op met de Fransen. Vaak geweest, maar ik vond ‘het’ er meestal niet. Het zal zeker de taal zijn, die ik niet spreek en ook een cultuur die me minder aanspreekt.

Parijs op zich best een aardige stad met veel grote monumenten vanuit een groots verleden, maar nee, warme gevoelens wekte het bij mij niet op. Aardig vond ik ook de Ieren, maar dan vooral in de Pub. Daar buiten was het lastiger om contact te maken dan met de toch wat vergelijkbare Schotten. Maar kan ook aan mij hebben gelegen. De Finnen en hun land vond ik vooral depressief over komen. Altijd donker als ik er was en ze leken ook wel constant aan de drank…En dan bleek onlangs dat zij behoren tot de echt tevreden inwoners van hun land. Italianen vond ik vooral kakelaars, maar ze hebben wel een prachtig land waar ik graag kwam en op diverse plekken leerde kennen. Alleen al het gevoel dat je daar kunt rondlopen op straten waar 2000 jaar geleden al beroemde wereldburgers hobbelden is een toegevoegde waarde. Daarbij is het eten er lekker, de landschappen grillig en fraai en de temperatuur vaak aardig op orde…

De Portugezen vond ik ook aardig, maar dat was vooral aan de zuidkust het geval. Zou hun hoofdstad nog eens moeten bezoeken om te zien of ze overal zo vriendelijk zijn. Maar wat een prachtige natuur en omgeving hebben die lui aan de Algarve zeg. Erg genoten van de diverse verblijven daar. Gek genoeg ken ik Spanje nauwelijks, alleen Barcelona en dat vond ik op zich een geweldige stad. En waar je gewoon lekker op een achteraf terrasje kunt zitten koffie drinken tussen de locals. Dat zegt mij veel. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Over Belgen, Turken en Amerikanen bijvoorbeeld….En zo zijn er nog veel meer landen en volken die ik bezocht en me al dan niet bekoorden. Maar ik laat ook graag jullie mening ruimte van plaatsen. Heb je zelf ook gevoelens van ‘daar zou ik best kunnen aarden als Nederlander’ op bepaalde plekken in de wereld? Of houdt je het liever bij de Hollandse pot en het eigen thuis? Van mij mag dat hoor. Want niets menselijks is mij vreemd. Zeker niet dat Hollandse gevoel….. (beelden: Prive/archief/internet)

Vluchtelingen…

Vluchtelingen…

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 22 reacties

Te pas en te onpas wordt met name door linkse stromingen en de daarbij aangesloten of aangestuurde media de term ‘vluchteling’ benut voor propagandistisch eigen gewin. Men wil en zal immigratie hier door de strot duwen van de geboren en getogen Nederlanders, ook al zit die industrietak zo vals en gemeen in elkaar dat elk bestaand verdrag er voor met voeten wordt getreden.

Immigranten zijn veelal geen echte vluchtelingen, die laatste groep is echt met alles wat men bezit of kan vervoeren (denk aan geliefde huisdieren) onderweg naar een plek waar het veilig is. In het verleden was het begrip ‘vlucht’ veel duidelijker aan te geven, nog niet besmet met wat lieden als Kaag, Klaver of Kuiken en hun vaak extremistisch denkende aanhang er graag van maken. Met name mensen uit landen in Europa die sterk leden onder onderdrukking, oorlog of daden van terreur namen op enig moment de benen en trokken vaak door ons continent naar die plek waar men zich veilig waande. In 1956 waren dat bijvoorbeeld de arme Hongaren.

Na een jaar van strubbelingen rond het zeer onderdrukkende en verstikkende communistische juk was het dappere Hongaarse volk het zat en kwam in verzet tegen de zittende regering. Via demonstraties en uitingen van onvrede die zich vooral richtten op communistische symbolen als beknotting, vaandels en beelden, eiste men meer democratische rechten en vrijheden. Toen de liberale regering Nagy (spreek uit Notsch) zelfs plannen maakte uit het Warschau-Pact te stappen en niet-communisten op te nemen in de gelederen sloeg de vlam in de pan.

De Sovjet-Unie viel met tanks Hongarije binnen (de parallel met Oekraine is schrijnend) en trachtte de geest weer in de wodkafles te krijgen. 2500 tanks en 200.000 soldaten moesten de klus klaren. Maar de Hongaren pakten zelf direct de wapens op en vochten fel terug. In de straten van Boedapest was die oorlog het hevigst en kostte het maar liefst 12.000 Hongaren het leven. Het geweld, de felheid van het verzet, de vreselijke terreur die het gevolg was van deze opstand die door het Hongaarse volk zo pijnlijk werd verloren bracht ook een vluchtelingenstroom op gang.

Zij die dat konden pakten hun biezen en trokken naar het westen. Veelal niet communistische burgers die de druk van de Sovjet-Unie kwijt wilden. Hier in ons land werden ze zeer warm onthaald. Vluchtelingen moet je helpen. En wij verkeerden als burgerij toch al in een anti-communistische stemming dus het kwam allemaal goed uit. Veel Hongaren bleven hier en integreerden snel. Nu, in 2022, moet je echt goed zoeken om nog mensen te vinden die zich als Hongaar afscheiden van de rest van Nederland. En het zelfde gold voor de Tsjechen die in 1968 een zelfde koekje van communistisch deeg gepresenteerd kregen. Ook toen vluchtten mensen massaal naar hier en werden gastvrij opgenomen in ons land. Weinigen gingen daarna weer terug. Het communisme toch echt een brug te ver voor de vaak hoog opgeleide Tsjechen. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen van vluchtelingen die door de eeuwen heen hier een warm onthaal kenden. Gelukszoekers ging het vaak anders, en wie niet wil horen bij onze samenleving maar wel de voordelen daarvan wenst op te strijken krijgt er van langs. Wat dan bij de leden van de linkse kerk weer de verwijzing doet oproepen als zijn wij allemaal facistisch van aard of erger. Het kan verkeren zei Brederode al. Maar die had nog nooit van #linksliegt #woke of #cancel gehoord. Gelukkig maar… Want het is een ramp als nieuws zo eenzijdig en zonder hoor of wederhoor wordt gebracht. Of zonder enig historisch besef. Zie hoe de veelal linksige media vaak hijgerig berichten over landen als Polen of Hongarije. Men kwaakt maar wat. Maar ik ken het verhaal der Hongaren wel en neem er nog steeds de pet voor af en buig diep… (beelden: Archief/internet)

Cultuur en vooroordeel…

Cultuur en vooroordeel…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Geen categorie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 76 reacties

Stel je voor dat wij allemaal, zonder uitzondering, begrip zouden krijgen voor onze medemensen en hen net zo zouden behandelen als wij zelf behandeld willen worden. Welke wereld zouden we dan samen bezitten? Een betere of toch een slechtere? Ben je dan naief? Of maken we van al dan niet dominante culturen gewoon een mengelmoes die iedereen aanspreekt? En welke normen en waarden geven we die wereld dan mee?

Die vanuit een godsdienst of geloof? Of domweg het humanisme? Waarbij we eens beginnen met gelijkstellen van mannen en vrouwen voor de wet, binnen het huwelijk en ook waar het banen of zo betreft. Ik vrees dat we zoveel discussie zouden krijgen over wat wie dit allemaal wel of niet willen dat het tot niets leidt. Omdat wij onze cultuur, waar we ook wonen, belangrijker vinden dan die van anderen. In een piepklein landje als het onze is dat al zo, laat staan in de rest van de wereld. Bedenk je dan eens in hoe we een jaar of 1000 geleden over de oceanen van de wereld onderweg waren en soms onverwacht kennis maakten met andere culturen.

Wij, Europeanen, met onze dominante en ook aardig beperkende christelijke ondergrond ontmoetten volken die nog naakt rond liepen en mensenoffers niet schuwden. We noemden ze Indianen of inboorlingen en verafschuwden hun manier van leven en bijbehorende naaktheid. Ook de Chinezen en islamitische onderzoekers van toen deelden die mening. Onderwierpen waar het kon andere mensen en volken aan hun eigen geloven en culturen en zorgden er voor dat sommige stammen van toen volledig werden weggevaagd.

Was dus zeker niet voorbehouden aan die nu zo vaak door linkse ophitsers verguisde Europeanen. Tijdens onderzoekreizen door donker Afrika zagen toenmalige reizigers uit Europa de halve wilden die daar rondliepen aan voor vermenselijkte apensoorten. Mensen zonder kleding, veelal om te kopen met spiegeltjes en kraaltjes. En toen we nieuwe continenten voor ons zelf hadden opengegooid waar de bodem vruchtbaar bleek was een handeltje in goedkope arbeidskrachten snel in de maak. Net zoals eeuwen eerder de volken rond de Middellandse zee deden met overwonnen tegenstanders. Want reken maar dat slavernij niet iets is van het christendom. Het bestaat al meer dan 5000 jaar of langer. En in die jaren liepen wij in onze streken nog rond in berenvellen…

Alleen willen we daarvan anno 2022 niet weten. Masochisme is sommige politici niet vreemd hier. Was die cultuur van onderdrukking en ontmenselijking goed? Nee! Maar dat geldt dus over de hele linie en ook moet ook worden bekeken met de ogen van toen. Waarbij ook handig is te bedenken dat 95% van de bevolking in die zgn. ‘ontwikkelde landen’ nauwelijks iets te eten had en leefde in plaggenhutten. Ik schreef er al eerder over. (22-7 jl.)Een collectief schuldcomplex past dus niet en excuses met herstelbetalingen als gevolg al helemaal niet. Omdat geen een volk zich kan beroepen op onschuld. Ook de donkere Afrikaanse bevolking niet. Allemaal schuldig en niet alleen de zgn. welvarende volkeren. Want als je zo gaat redeneren moeten de communisten uit het vroegere Oostblok heel wat mensen afkopen voor hun wandaden. Of de aanhangers van Mohammed, dan wel die achter de vroegere Farao’s aanlopende Egyptenaren. Zie jij het gebeuren? Ik ook niet. En dus is het handiger om nu eindelijk eens al die frustraties te begraven en vooral te trachten het hier en nu eens met elkaar eens te worden. We verschillen van elkaar, niet alles is leuk, maar we leven wel in hetzelfde land of op hetzelfde continent. Tijd voor verzoening…met de beurzen dicht! En stop nu eens met die selectieve verontwaardiging met maar een doel…..geld! (Beelden; Archief)

Luxe Toyota – Lexus!

Luxe Toyota – Lexus!

Posted on by • Geplaatst in Automening • Getagd , , , , , , , , , , • 6 reacties

Het was dat de Amerikanen op enig moment liever niet in Japanse importauto’s wilden rijden.

Anders had dit merk wellicht nooit bestaan. Lexus. Een goede truc om de kopers in een land te misleiden. Maar ook een merk met een streepje voor op de gemiddelde Japanse auto. Men zette in op hoog niveau. Een Lexus werd een auto met meerwaarde. Zou je nooit in de steek (mogen)laten, service die ver uitsteeg boven het niveau van de concurrentie en een uitmonstering die er zijn mocht. De eerste proeve van bekwaamheid was de LS400. Een auto die sprekend leek op een door velen gedroomde Mercedes S-Klasse, maar duidelijk een eigen Japans gezicht had onder de motorkap.

Ook uitgerust met een dikke V8 die fluisterstil liep, maar die in Japan gewoon als Toyota Celsior van de band liep. Mensen met veel geld en honger naar status kochten zich zo’n dikke Jap en lieten zich er graag in vervoeren. Ook in Nederland kwamen ze in de verkoop, vaak toch met het idee dat je voor minder geld dan bij dat sterrenmerk werd gevraagd ook in een heel luxe auto kon worden rondgereden. Een kleiner model was de ES die men vooral dacht te kunnen verkopen aan jongere mensen die iets sportiever wilden rijden dan in die enorme LS. Voor de zakelijke rijder kwam begin jaren negentig ook de GS300 uit, uitgerust met een fijne zescilindermotor en naar ontwerp van Giugiaro. Het merk Lexus stond al snel ook in Europa op de benen.

Die extra service was een pluspunt voor velen en dat oversteeg de behoefte aan een toch wat geliefder dieselmotor in dit segment. De opvolgers werden nog wat vlotter gestyled, bleven voldoen aan die zelf gestelde normen en verkochten alleen daardoor prima. Een hele reeks kleinere modellen (maar nooit echt klein) zorgde voor bredere doelgroepen. Ook in ons land zag je die compacte wagens in leaseland successen oogsten. De gewone zakenman zag zichzelf ook graag een grote jongen zijn die extra aandacht kreeg van de dealer of leasemaatschappij. Slimme marketing van Lexus voorzag in die behoefte. Een tegenhanger voor de bekendere Audi’s kwamen er ook. Sportcoupe’s met lekker veel vermogen en natuurlijk dat bekende logo met de L prominent in de neus.

In de bekende Vlaamse tv-serie Witse deed Lexus ook prima promotiezaken. De morsige en wat mopperende inspecteur reed wel rond in een compacte Lexus. Wat dat compacte betreft, de huidige modellen hebben een bepaald niet compacte grille. Een soort zwarte X die de hele neus domineert. Ik vind het persoonlijk niet zo mooi, en gezien de verkoopaantallen hier zijn er meer kopers die er zo over denken. Maar dat neemt niet weg dat het gamma van Lexus nog steeds aardig breed is en uiteraard (Toyota-techniek) ook hybride-voertuigen omvat en een 100% elektrische auto, de UX300e. Grappig is ook dat Lexus sinds niet al te lang ook wordt gevoerd in Japan zelf. Waar men nu de truc van de Amerikaanse markt toepast op Japanse kopers. Meer auto voor je geld, meer luxe, meer aandacht. En ook daar ineens een soortgelijke Toyota wordt ingeruild op zijn wat luxere zusje omdat de status nu eenmaal net even hoger ligt. Slim dus en een bewijs dat je een Japanse auto wel degelijk in het hogere segment kunt verkopen. Imago wel degelijk om te buigen dus. En dat is goed nieuws voor de fabrikanten die dat proberen. Maar je moet wel iets meer doen dan alleen maar goede auto’s aanbieden. (Beelden: Internet)