Stemadvies…

Stemadvies…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: altamnlrpsp9cevf_75tw5plfxpvx0oc5p-a26by77_lnd9.jpg

Binnenkort mag ook jij weer naar de stembus. De keuze is daarbij naar mijn idee redelijk simpel, wil je een vrij land met wel wat grenzen aan tolerantie, instroom, investeringen in defensie, wat minder EU etc of ga je voor het semi-communisme gekoppeld aan het door D66 uitgedragen linkspopulisme dat zeker zal leiden tot het afnemen van onze liberale vrije moraal zoals we die al decennia kennen? Ik weet het zelf eigenlijk wel. Never-nooit zal ik stemmen op een linkse partij van de huidige soort.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lenin-statue-.jpg

Ik weet zeker dat als ik de verkiezingsprogramma’s van die groene volkskameraden lees mijn leven zoals ik dat tot nu toe heb kunnen leiden door hard werken en sparen, wordt afgenomen, tenminste ingeperkt of afgeremd en me meteen ook zal worden nagedragen een klimaatvervuilende kapitalistische egoist te zijn die ook nog eens staat voor de rechten van het joodse volk of (ik ben zelf niet gelovig) het christendom dat wordt bedreigd. Types als Timmermans, Paternotte, Jetten, Ouwehand, en Rollo Bontebal zullen er als zij aan de macht komen alles aan doen om ons het eigen huis af te nemen. Ook de auto mag niet meer gebruikt, we mogen niet meer vliegen, varen, rijden, moeten vegetarisch eten, zijn verplicht onze zolders in te richten voor de zoveelste stroom asielzoekers en onze dochters mogen alleen nog maar naar buiten als ze geen aanstoot geven richting hitsige types die graag hun lusten willen botvieren op die jonge Hollandse meiden.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amstelveen-p7100191_edited.jpg

De hypotheekrenteaftrek verdwijnt, erfbelasting gaat naar 50-70%, islamitische scholen krijgen alle ruimte om hun anti-westerse propaganda te verspreiden onder thuis al op voorhand geindoctrineerde leerlingen, bijdragen voor het Gemeentefonds stijgen met 100% waarbij de OZB-belasting een belangrijke rol gaat spelen. Verplichte vakken als Nederlandse taal, rekenen, geschiedenis, aardrijkskunde verdwijnen en maken plek voor aangepaste en in vreemde talen gegeven vakken. Zelfs het bekende zesjesniveau is nog te hoog voor links, men past het onderwijs aan bij het niveau van de eigen aanhang. TV-programma’s als Opsporing Verzocht verdwijnen van de buis, want te stigmatiserend voor de gezochte daders en de politie krijgt vooral de opdracht automobilisten te bekeuren en zich terug te trekken uit de binnensteden van de grote bevolkingscentra in ons land om zo een gevoel van vrijheid blijheid te produceren voor hen die al dan niet illegaal hun kostje bij mekaar moeten stelen. Een zwart beeld? Nee hoor, de verkiezingsprogramma’s van linkse stromingen zitten zo in elkaar. Heb ik de haat richting Israel nog niet eens meegenomen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lieverdje-aan-het-spui-img_3801.jpg

Of de diepe buiging voor de Islamitische cultuur die men op links gaarne maakt. Nee, niet mijn wereld, en dus zeker geen optie die ik zal kiezen. Hebben de partijen uit het vorige kabinet er iets van gebakken? Nou wellicht niet zo veel, maar meer dan in de vorige kabinetten met D66, CDA en PvdA en CU. Vergis je niet dat veel van de wet- en regelgeving uit juist die perioden dwarsliggers bleken om het gewenste rechtse kabinet echt beleid te laten uitvoeren. Het land zit op slot, men houdt vast aan ‘Europese verdragen’ maar verzwijgt het feit dat in die verdragen ook zaken staan die nu net zo goed niet worden nageleefd. Omdat het even niet past in de linkse visie. Voor mij is het huidige links een ramp voor dit land, onze economie en samenleving. Niet mee eens? Prima, stem er op. Maar kom niet met klachten of huilverhalen als je aan den lijve ondervindt wat Timmermans en de zijnen je aandoen. Vandaar deze waarschuwing. Die uiteraard ook met een korreltje zout moet worden genomen. (beelden: Archief)

Van zeppelins en stoomtreinen…

Van zeppelins en stoomtreinen…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: zeppelin.jpg

Ooit was er een wat oudere heer in onze familie die van twee generaties boven ons stamde en soms in een nostalgische bui vertelde over de auto’s (en berijders) van ver voor de oorlog. Maar ook over het feit dat hij als kind de oer-Zeppelins nog had zien vliegen boven Amsterdam. Ooit geloofde men namelijk in heel wat landen met enige technische bagage dat een luchtschip de toekomst zou brengen qua intercontinentaal vervoer. Immers qua omvang zo groot als een beetje schip uit die tijd, maar dan in staat om op te stijgen en op relatief lage hoogte richting New York of zo te ‘varen’. Bij gebrek aan de toen nog wat onder ontwikkelde luchtvaart, de vliegtuigen van toen nog best simpele dingen met wat minder betrouwbare techniek, dachten heel wat overheden en technici dat deze opgeblazen dingen het zouden gaan maken. Bewijs werd geleverd door met name de Duitse Zeppelins die over de oceanen vlogen met in hun kajuit rijke passagiers die prima verzorgd door het boordpersoneel in fraaie rieten stoelen uitkeken over land en zee en soms zagen dat het luchtschip zich marginaal sneller bewoog dan de echte zeeschepen die toen nog de oceanen bevolkten. Het einde voor deze vorm van vervoer kwam met de Hindenburg ramp in1937.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: aob14-praag-281098-stoomlocs-scan10834.jpg

Door het gebruik van zeer brandbare waterstof (..) explodeerde de grote en trotse zeppelin bij de landing op een veldje bij New York. Van de 97 mensen aan boord kwamen er 35 om het leven. Normaal zaten de gascellen voor die dingen vol met helium maar dat werd aan Nazi-Duitsland niet meer geleverd. Klaar was men daarna met het principe. De vliegtuigen namen de rol als primaire vervoerders over. Dezelfde grootvader die ons over die zeppelins vertelde had het ook over de stoomtreinen die ons railvervoer decennia lang voor hun rekening namen. Wij als stadsmensen (kinderen) hadden de laatste Nederlandse stoomlok nog voorbij zien komen halverwege de jaren vijftig, maar waren intussen gewend aan elektrische voortstuwing van die railrupsen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 16414-lockheed-super-connie-nightclub-faro-sum.84-scan10135.jpg

In Duitsland reden die kolen- of oliegestookte treinen nog tot ver in de jaren 70 en ik heb ze als jong ventje daar nog wel gezien. Heel indrukwekkend. Dat maakt dat ook ik af en toe even verhaal over wat ik toen zag. De kracht van de cilinders, de stoom en rook die aan alle kanten uit die krachtige werkpaarden vandaan kwam. Ik kan er soms mooie verhalen over vertellen. Net als over die eerste grote vliegtuigen met propellers, trolleybussen in Arnhem, zware trucks waarop nog twee mensen zaten die samen alle werk opknapten, misschien wel reparaties uitvoerden onderweg. Of over de bussen van Maarse en Kroon of de NBM. In de loop van de jaren heb ik daar specifiek al eens over geschreven hier. De lezer wil me wel vergeven. Ooit, ver in de toekomst, vertelt een jong mens van nu, als ouder of grootouder aan zijn nageslacht over die elektrische (en uitgestorven) Tesla’s of YingYangs die zo fraai oogden. Terwijl men weer per paardenkoets of trekschuit reist mijmert men dan in die familie over lang vervlogen tijden. Zoals ik doe als het gaat over die zeppelins, stoomtreinen en propliners….(beelden: Archief)

De autoloze wereld…

De autoloze wereld…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1924-car.jpg

Als je het aan groenige mannetjes en wat besmeurde ongewassen vrouwtjes zou overlaten moeten wij allemaal onze auto inleveren. Immers, gemaakt van oude materialen, rijdend (in meerderheid) op fossiel aangeduide brandstoffen en zorgend voor veel ellende en vervuiling. Het aantal auto’s over de hele wereld bekeken loopt in de miljarden, in elk fatsoenlijk land is de auto een statusbezit en biedt het vrijheden die in vroeger tijden ondenkbaar waren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1962-1.jpg

Soms heeft een land (zie Europa) een prachtige infrastructuur voor al die vervoermiddelen, in bepaalde streken moet die zelfde auto zich door de meest heftige omgevingen heen vechten om op een bestemming te komen. De auto als trouwe kameraad. Mits goed onderhouden kan hij (of zij naar mate je dat een leukere aanduiding vindt) jaren mee. En mensen die er hard voor hebben gewerkt of spaarzaam hebben geleefd om er een aan te kunnen schaffen, beschouwen hem (of haar..) als verlengstuk van de familie.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: ddr-reclame-trabant-p50.jpg

Maakt niet uit of je in het vrije kapitalisme rond rijdt of onder het juk van het communisme. Want ook daar werd en wordt sterk gehangen aan die vrijheid van reizen. Het waarom zit in ons aller (nou ja, de meerderheid) persoonlijke geschiedenis. Veel mensen hebben reizen gemaakt naar diverse landen en streken, ze herinneren zich nog goed wat ze daar zagen en meemaakten. Al was het maar die ‘enge bergpas’ of die ene hoge brug in Frankrijk tijdens een storm. De auto is een deel van ons zijn, en we nemen dat mee in het taalgebruik. ‘Ik heb last van mijn remmen’ of ‘ik heb een lekke band’.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 01_lamborghini_asterion.jpg

Je vraagt je dus af als modern mens waarom er een kleine minderheid van onze soort keihard pleit voor het stopzetten van de mobiliteit. Immers, vervuiling, uitstoot, plek, de wegen, lawaai en zo meer de argumenten. Vaak ingegeven door het principe van de wens tot wonen in stilte of pure jaloezie. Een auto kost een stuk meer dan een fiets. Dus…Maar wat nu als we een wereld zouden kennen zoals die er in pakweg de 18e eeuw uitzag.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa110032.jpg

Dorpen met modderige zandpaden waarop hardwerkende boeren of ambachtslieden met ossenkarren of paarden van de ene gemeenschap naar de andere konden reizen. Soms ‘wel 50 km verderop’. Ziekenhuizen waren er niet, dokters waren ook vaak kapper, je woonde in een lemen hut of houten huis en van vakantie was geen sprake. Grootste uitje van de week, bezoek aan de alom aanwezige kerken. Nee, een grote wereld bestond niet, we hadden geen idee van hoe die wereld er elders uitzag, nou ja, als Oom Henk zn. langs kwam die ooit bij de VOC had gevaren en nu de lokale trekschuit bediende bij een mok bier zijn verhalen vertelde. Maar verder? Het volk achterlijk, de cultuur agrarisch, de steden vervuild, kansloze burgers. De auto heeft dit allemaal veranderd. En hoe! Nederland kent ruim 9.5 miljoen auto’s. En die rijden nog wel eens rond. Het overgrote deel daarvan op benzine, diesel of gas, een kleine minderheid op elektriciteit. Maar wel allemaal gemaakt van hetzelfde materiaal. Kortom de wens van al die linkse smurfen om totaal autoloos door het leven te gaan is een droom die zal eindigen in een nachtmerrie. Om vele redenen. Maar zeg niet dat ik niet heb gewaarschuwd…(beelden: archief)

De oude straat….

De oude straat….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amsterdam-ouke-baas-straatbeeld-ostade-24170caa-a67f-45ca-9ab9-ddcf67cc535d.jpg

In het Amsterdam-Zuid van mijn jeugd was het in veel straten een drukte van belang en een bedrijvigheid die zijn weerga niet kende. Midden tussen alle woonhuizen vond je mkb-ers, horeca, technische bedrijven, (in ons geval) een verhuisbedrijf etcetc. Als we de dagelijkse boodschappen moesten doen hoefden we niet met de auto of bakfiets onderweg, al die winkels vond je op enkele stappen afstand van het woonadres. Van de groentenman tot de kolenboer, van de melkman tot een woninginrichting.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amzsterdam-ostadestraat-sneeuw-ruimen-22072aa2-12b7-492f-be9f-c7fcd900533f.jpg

Op iets verdere afstand (100 stappen) zat een drogist, een kapper, speelgoedwinkel, bakkerij (3 binnen een straal van enkele honderden meters) en drankenhandel. Dat bracht een lekker druk verkeersbeeld met zich mee want die mensen hadden vaak ook klanten in de omliggende straten (waar het aanbod van winkels anders was) en die werden bediend met bakfietsen van de ouderwetse soort of met die toen in zwang zijnde driewielers van Tempo of Goliath. Het autoverhuur- annex truckbedrijf niet ver van ons huis domineerde de straat, al was het maar omdat daar ook een benzinepomp voor de deur stond en men ook nog eens een smeerbrug kende waar men onderhoud deed aan de vehikels uit de buurt waarvan de eigenaren vaak apentrots vertelden over de avonturen die men met de intussen al flink gebruikte Opel of Hillmann had beleefd.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: van-ostadestraat-317-amsterdam.jpg

Een ander verhuurbedrijf zat een stukje verderop in de straat en die twee kenden een ware concurrentie. Voor een nieuwe radio of televisie hoefde je ook de straat niet uit want precies naast ons huis zat de lokale leverancier van dat spul. En kon je in die oude tijd via de etalageruit soms voetbal of films volgen. Kortom, het waren levendige straten en dito tijden. Als ik er nu eens naartoe wandel om te zien hoe het er anno nu uitziet constateer ik dat o.a. door sanering van oude panden en nieuwbouw i p v dat oude spul de sfeer van vroeger totaal is verdwenen. Net als al die mkb-ers. Geen een van die winkeliers is terug te vinden, hun panden van vroeger nu vaak omgebouwd tot woonhuis voor mensen die geen trappen meer op of af kunnen. De grote jongens verhuisd naar buiten de stad, de supermarkten vaak met hen. Veel winkels van toen nu soms internetcafe, koffieshop of iets anders. In de hoofdstraat veelal vage restaurants uit een ver land. De nieuwe bewoners van de yuppensoort en gewend aan online-shoppen waardoor de bestelwagens van Albert Heyn, DHL en PTT Post af en aan rijden. De trottoirs breed versperd door de nieuwe bakfietsen en e-bikes van het even nieuwe importvolk. En uit sommige huizen klinkt de muziek uit verre landen. Niets blijft zoals het was, dat is prima hoor, maar als ik er dan even doorheen loop vraag ik me toch wel af of het leven er nu zoveel beter op geworden is. Ons oude woonhuis is totaal verdwenen, net als de meeste buurpanden gesloopt i.v.m. de vooruitgang in de jaren 70 en 80. Niets herinnert meer aan die tijd van toen. Niet dat ik daar een traan om laat hoor. Ook ik verhuisde al snel naar elders. En snap niet zo goed wat mensen daar zo aantrekt die nu goud-geld betalen voor een etage van 45m2. Maar het laat me wel terugdenken naar die tijd dat het leven nog simpel was. De kerk (verdwenen) om de hoek, net als de lagere school (ook verdwenen). De werkgelegenheid ook weg, slaapstraten kwamen er voor in de plaats. Dorps geluk in de grote stad. Maar zooooooo ssssssaaaaai… (Beelden: archief)

De pop…

De pop…

Toen zij werd geboren kwam zij ter wereld uit liefde en wel met als doel anderen te bekoren. Haar naakte lijf werd aangekleed in de beste Schotse tradities. Lekker warm, met de kleuren die passen bij een fantasievolle clan. Zij werd opgemaakt, haar ogen omgeven door dat wat een jonge vrouw aantrekkelijk maakt. De haren gekamd, alles klopte. Daarna werd ze verpakt. In een mooie kartonnen huisje met uitzicht naar voren. En van de ene stad naar de andere verplaatst. Tot ze terecht kwam in een warm nest waar ze samen met haar gelijkvormige zussen werd uitgestald als ware zij een publieke vrouw. Als het huis werd opengesteld werd zij door de mensen die binnen kwamen uitgebreid bekeken. Soms beetgepakt en een enkele keer aangeraakt om te voelen of zij wel van voldoende kwaliteit was als real Scottish Girl. Op een goede dag werd ze uitverkoren.

Een Nederlands stel koos juist haar uit om mee te reizen richting hun eigen huis. Ze nam snel afscheid van haar klasgenoten in de winkel en verdween in een stuk papier en dan in een zak. En die zak later in een koffer. Na een paar uur heen en weer geslingerd te zijn en geen idee te hebben waar ze nu was, werd ze voorzichtig uit haar kartonnen huisje gehaald en neergezet in een glazen flatgebouw tussen allerlei lieden uit andere landen. Maar ook tussen teddyberen. Als het donker en stil was in het huis waar ze nu verkeerde spraken ze onderling met elkaar. ‘Waar kom jij vandaan? En jij? ‘. Iedereen vertelde dan zijn of haar verhaal. En zo hielden ze elkaar bezig. Geen van hen werd ouder, maar het stel dat hen had meegenomen wel. En op een dag bleef het stil in huis. Geen licht, geen lucht, gewoon stilte. En ze zagen vanuit hun glazen onderkomen hoe het huis om hen heen werd leeggemaakt. En op een dag werden ook alle medebewoners een voor een opgepakt en meegenomen. Waarheen wist zij niet. Zij zelf werd in een plastic verpakking gestopt. Ze hoopte dat ze terug zou reizen naar Schotland, maar ze eindigde op een plank in een kringloopwinkel in Almere-Haven. In vol ornaat, met haar warme kleding aan en een klein prijsstickertje om haar alsnog een nieuw onderkomen te verschaffen. Ze hoopte op een mooi leven bij iemand anders. Zette haar mooiste glimlach op en keek de passerende potentiele baasjes hoopvol aan. Zo zag ik haar ook, maar liep er toch aan voorbij….Maar hoop wel op een mooi nieuw huisje….Dat verdient ze…this flying Scotsgirl….(beeld: Prive)

Nietige Tsjech; Velorex…

Nietige Tsjech; Velorex…

Het was pas in 1978 dat ik er een voor het eerst zag tijdens mijn premiere-trip naar het vaderland van ‘mijn’ automerk Skoda. Midden in Praag stond er een op straat en later tufte er met veel lawaai en rook ook nog eentje voorbij. De Velorex, een mini-auto uit een ander tijdperk. Aangedreven door een 175, 250 of zelfs 350 cc tweetakt motorblok van Jawa en opgebouwd uit een stalen frame met daarover heen een carrosserie van kunstleer. Plek voor twee (of zelfs 4)aan boord en wat je noemt Spartaans van inrichting. Het was een beetje een buitenbeentje in het verkeer, zeker ook in het vroegere thuisland. Je kon er mee rondrijden als je een motorrijbewijs had gehaald, beetje zoals die toenmalige Britse Reliant driewielers die je in ons land nog wel eens tegenkwam.

En een driewieler was de Velorex ook, al zat daar het derde wiel achter waar het bij de Reliant voorin te vinden was. Het resultaat was wel dat de Tsjechische invalidenauto, want daarvoor was hij eigenlijk gebouwd, redelijk stabiel door het verkeer knorde. Dat bedrijf wat de Velorex bouwde had al een zekere bekendheid en geschiedenis toen het als Velo een fabricagelijn opende in Hradec Kralove. Naast deze driewielers bouwde men ook tweewielers en zelfs vierwielige wagens werden ontworpen en in zeer kleine series gebouwd.

En denk nu niet dat er maar weinig van zijn gebouwd, want het gaat nog best om aardige aantallen. Na de Fluwelen Revolutie, toen het communisme werd verdreven en de democratische verhoudingen terugkeerden naar dat mooie land in Midden-Europa, werden heel wat Velorexen door westerse liefhebbers opgehaald voor een prikkie en vaak netjes gerestaureerd en rijvaardig gemaakt of gehouden. Het kenmerkende tweetaktgeluid was soms zeer prettig om te horen, de bijbehorende rookontwikkeling was natuurlijk wel een doorn in het oog van hen die op links de planeet willen redden. Maar tijdens oldtimer-bijeenkomsten zie je die Velorex nog wel eens verschijnen. En terecht. Want het zijn heel bijzondere wagentjes. En zijn de prijzen ook in het thuisland wel aardig aan het stijgen voor goed rijdende exemplaren… (Beelden: archief)

Politiek (in)correct…

Politiek (in)correct…

De gemiddelde en vaak hard werkende mens draagt tegenwoordig een enorme last op zijn of haar schouders in de Madurolandje. Altijd is er wel een #linksliegt type uit de #gektesekte die zijn of haar normen en waarden op wenst te leggen aan de normale hard werkende mens die domweg wil genieten van wat het moderne leven in een welvarend landje zoal te bieden heeft. Zo moet je schuld voelen als je kinderen krijgt. Immers, ‘slecht voor het klimaat’. Wie in een auto durft te rijden wordt meteen gezien als ‘misdadiger’ al kijkt men daarbij dan met enig onderscheid naar hen die al dan niet van de ‘baas’ in een elektrisch exemplaar rondrijden. Net even minder kwalijk… De bijkomende slavernij in de Kobaltmijnen van Centraal Afrika en Afghanistan blijft daarbij onbesproken. Vliegen is natuurlijk helemaal uit den boze, de huifkar en trekschuit komen voor het gewone volk eerst. Heb je thuis nog een CV-installatie op gas? Dan draag jij persoonlijk bij aan het slechte klimaat op Aarde. Eet je nog vlees of vis? Schandelijk, want die arme dieren… Vier je christelijke feestdagen? Kan echt niet meer, dus maken we van Kerstmis maar het winterfeest. Opdat nieuwkomers zich niet beledigd voelen. Woon je als oudere in een (te)groot huis? Schande! Wegwezen oudjes, er staan nog zoveel statushouders op de wachtlijst. Kruip maar in een tinyhouse, dat zal vast bevallen.

En anders verstrekken we je wel een pil om zo een definitief einde te breien aan je waardeloze en vervuilende leven. Ga je wandelen op de heide? Hoe haal je het in je hoofd. Je vertrapt de natuur. En maakt de wolf bang. Kan echt niet meer. Heb je huisdieren? Schande, want die zorgen voor vervuiling van het klimaat…. Koop je online? Schande! Want dan komen die pakketbezorgers voorbij en dat vervuilt de lucht. Gewoon naar de winkels jij loonslaaf. En o ja, als je dat laatste doet dan wel graag lopend, want alle andere vormen van vervoer zijn vervuilend en slecht voor het milieu. Draag je kleding van prijsbrekers? Hoe haal je het in je hoofd. Als iets het klimaat verpest dan de fabricage van nieuwe kleding en de jeansbroek die je om de al dan niet ronde billen draagt is wel het toppunt van negativiteit op dat punt. Dus je weet het, voortaan alleen jute aan en dat decennialang ongewassen. Zeg, hardwerkende Nederlander, doe je wel even je licht thuis uit? Kost weer energie en dat mag niet meer opgewekt.

Alle lichten en CV-ketels in huizen en gebouwen moeten uit, dat licht ook op snelwegen. Wassen is ook taboe, want vervuilt het milieu. Dus stank is toegestaan. De Middeleeuwen zijn ‘ons doel’ als enigen die begrijpen wat er op Aarde loos is. Daarbij, kijk je naar een andere nieuwsbron dan de door de #gektesekte gesponsorde #MSM als de #NPO? Hoe haal je het in je hoofd. Je bent zeker een wappie, rascist of fascist? Alleen wij linkse types weten wat er te koop is in de wereld, onze #Pravda #journalisten vertellen het ons.

Opvallend altijd is dan wel dat als je tegenvragen stelt, bijvoorbeeld over betaalbaarheid, leefbaarheid, over massa-immigratie zonder grenzen, over Europese bestuurders zonder mandaat van enige kiezer, over een chantagepartij als D66 of het Marxisme van Groenlinks de discussie ineens grimmige vormen aanneemt. Eenzijdigheid troef. De laatsten der Mohikanen die echt van dit landje houden blijven overeind en geven niet mee. De rest wordt ongevraagd slaaf van een elite die meent dat wat zij bedenken goed is voor die hardwerkende sukkels die zij slechts zien als stemvee. En dat goede (..)is vooral lijden en betalen….Opdat zij in hun linkse weelde en droomland verder kunnen leven…. (Beelden: Prive/archief)

Stil concert…

Stil concert…

Stel je eens voor; het Concertgebouworkest geeft een voorstelling met volle zalen. De dirigent slaat af en…..stilte…. Men beweegt de armen en hoofden, het lijkt er op dat men vol vuur speelt, maar je hoort niks. Buiten zie je de tram voorbij rijden….compleet stil. Wat mis je dan? Simpel…emotie! Wij mensen hebben oren die communiceren met onze ogen en samen onze herseninhoud waardoor we weten dat bij de optiek het geluid deel uitmaakt van het genoegen.

Kijk, en dan komen we ergens. Zelfs in de fraaiste landschappen horen we de natuur, de dieren, het geklater van water of wat ook. Voor natuurfreaks de ultieme wereld. Maar ze zijn daar ook naartoe gereisd. Als ze lopen dreunen hun stappen onder de grond door naar de schuilplekken van diverse diersoorten die dat dan weer als bedreigend ervaren. Voor echte stadsmensen van geboorte hoort geluid bij de observaties van toen en nu. Muziek in de oren.

Heerlijk om een echte sportwagen te horen brullen, de trams knarsend en piepend voorbij te horen komen en mensen onderweg met elkaar te horen kakelen. Het stadsrumoer is onderdeel van de charme van het geheel. Een stille stad was even tijdens COVID-lockdowns te beleven, inwoners vonden het een paar dagen leuk, maar daarna werden ze vaak toch onrustig van die stilte. Als je naar een of andere sportwedstrijd gaat is het zelden stil. Publiek, spelers onderling (teamsport). Slechts bij schaken, dammen of biljarten is men stil vanwege de concentratie. Maar verder? Joelen geblazen. Hoort er bij. De lol van concerten buiten of evenementen als de Zwarte Cross of Lowlands baseren op de optelsom der dingen.

Elk zintuig geprikkeld. En doodmoe thuis komen. Hoort er allemaal bij. Zelf wil ik nog wel eens een half uurtje kijken naar YouTube-filmpjes van recente rallies of een mooie propellerkist die zijn motoren start en daarna grommend het luchtruim kiest. Het geluid is dan bepalend. Zet dat af en de lol van het kijken is voor mij als liefhebber meteen 50% minder groot. Nee, ik ben niet van de zwijgzaamheid. Geluid is voor mij ook muziek, geen overlast. Ik snap best dat er mensen zijn die dat anders zien. Waar elke decibel geluid wel wordt ervaren als overlast. Zit vaak ook in de genen. Je opvoeding en de omgevingsfactoren. Ik ben niet onpartijdig op dat punt. Maar blijf hier maar even genieten van al die auditieve genoegens. Wat ben jij voor een type? Meer van de stilte of neem je de omgeving voor wat hij waard is? De lezerskring een beetje inschattend liggen de meningen vast sterk uit elkaar. Ben benieuwd wie zwijgzaam door het leven gaat en nul decibels geluid projecteert. Dat zijn toch de bijzondere uitzonderingen…..Hoe geacht ook…..Maar ga dan ook morgen niet naar buiten. Het wordt vast druk overal… (Beelden: archief)

De kracht van stoom…

De kracht van stoom…

Het scheelt maar een enkele letter maar vergis je niet, deze vorm van aandrijving bij machines zorgde ook voor een revolutie in de wereld van het vervoer, de landbouw en nog veel meer. Stoommachines, met dank aan mensen als James Watt een eeuw of wat terug, maakten dat wat voorheen ambachtelijke en zeer zware handarbeid was, door die machines kon worden gedaan in een fractie van de tijd en met een grote welvaart tot gevolg.

Al was die welvaart wat beperkt qua toegang en ging die veelal naar hen die investeringen hadden gedaan waardoor de introductie van dat nieuwe wondermiddel mogelijk werd. Stoom werd opgewekt door het verhitten van water middels grote boilers waarin je dan vooral kolen mikte en verbrandde. Met dank aan die stoom kregen we echte fabrieken met honderden arbeiders die van alles en nog wat maakten.

We konden als mensen ineens reizen maken in een fractie van de tijd die bijvoorbeeld een zeilschip of postkoets nodig hadden om ergens te komen. De trein baseerde zich ook op het principe. Een stoomloc trok dan wagons met passagiers of goederen in een uurtje van Amsterdam naar Haarlem waar je met een trekschuit een halve dag over deed. En al die schuiten kregen opvolgers in de vorm van stoomboten die nu nog af en toe door Sinterklaas wordt benut en wiens knechten door al dat gestook hun kenmerkende kleur opliepen. Roet overal als gevolg van het principe.

De uitstoot van al die machines was niet alleen zuivere stoomdamp natuurlijk, in Engeland gingen hele steden bijna ten onder aan de roet en smog die door die nieuwe industrie werd veroorzaakt. Maar ja, efficient, en duidelijk handiger dan alles wat daarvoor was benut. Die Britten ging nog veel verder. Want wat met treinen kon moest ook op de weg mogelijk zijn. En zo ontstonden met name vrachtwagenmerken als Leyland en Sentinel waar men trucks in elkaar stak die door stoom werden voortgedreven.

Er was een chauffeur voor nodig, maar ook een stoker die de vaak handzamer stoomketels voorzag van genoeg kolen om een rit te volbrengen. Beide mannen zagen zwart van het roet, kolengruis of wat ook, maar aan het principe werd vastgehouden tot na WO2. De eerste vliegtuigbouwers wilden ook wel eens kijken of die stoommachines hun vliegmachines in de lucht konden brengen maar dat bleek wat tegen te vallen. Deze waren bepaald niet lichter dan lucht en dat is toch wel een soort van voorwaarde om te kunnen vliegen in een toestel van houten frames met linnen omhulsels. Nee, vliegen kon je er niet mee, maar verder? Stoom als wondermiddel, meer dan 150 jaar actueel gebleven. Schoorvoetend kwamen andere bronnen van brandstofmotoren een beetje in zwang. Benzine als eerste, diesel later pas en ook nog eens gas.

Gelijktijdig deden de eerste elektrische apparaten en voertuigen van zich spreken. Al een eeuw terug. Maar dat laatste zette niet meteen door. Geen actieradius, die batterijen veel te zwaar en het systeem van opladen al te ingewikkeld. Stoom handiger, kolen overal te vinden, en dan wist je wat je had. Voor benzine was je nog afhankelijk van oude paardenhandelaren die er een handeltje bij gingen doen. En bij veel schepen hield men het op het bunkeren van kolen en water, net als in de treinenhandel. Of in de wegenbouw….stoomwalsen waren nog tot ver in de jaren zeventig gewoon in zwang en gebruik. Kortom, nog maar zo kort geleden.

Met het uitfaseren van al die stoommachines daalde het percentage smogdagen in de wereld met grote sprongen. De sterfte onder mensen die er altijd in of mee hadden gewerkt zakte ook weg en het comfort was daarnaast met sprongen vooruit gegaan. Nu bekijken we al die stoomboten en machines met de nodige nieuwsgierigheid en nostalgie. Net zoals we bezoeken brengen aan kolenmijnen. O nee, niet in China, waar men die kolen nog gewoon in massale hoeveelheden uit de grond haalt. Ten behoeve van enorme energiecentrales die met hun stoom stroom opwekken om zo de gemiddelde behoefte van de Chinees te bevredigen. Die rijdt nu af en toe in een EV en meent het milieu te redden. Maar eigenlijk houdt hij nog steeds vast aan 19e eeuwse technieken. Zal Kameraad Tsji een worst zijn….als hij maar rijdt….Toch? (beelden: Archief/internet)

Mercedes-Benz…

Mercedes-Benz…

Voor de meeste mensen een begrip. Mercedes-Benz, luxe merk dat een rijke geschiedenis koppelt aan Duitse degelijkheid en luxe.

In Duitsland vooral bekend onder de eigenlijk meer juiste naam Daimler-Benz. Maar dat is onderdeel van de geschiedenis. De eerste auto van dat merk Daimler-Benz stamt al uit 1886 en het bedrijf behoort daarmee tot de oudste merken uit de autogeschiedenis. Gottlieb Daimler leende zijn naam aan die oer-fabriek. Later ontmoette hij Carl Benz die op eigen houtje ook auto’s ontwikkelde. In 1926 sloten zij de samenwerkingsovereenkomst en ontstond Daimler-Benz.

De naam Mercedes afkomstig van een model dat werd genoemd naar de dochter van een van de heren. En ook die werd later aan de fabrieksnaam gekoppeld. Dat Daimler-Benz werd heel groot voor, maar ook tijdens de oorlog. Men bouwde personenwagens, trucks, aandrijflijnen voor boten, treinen, maar ook vliegtuigen. De DB-601 motor (o.a. in de Messerschmitt Me-109)een geweldig voorbeeld. Meerdere jagers van de Luftwaffe uitgerust met deze motor die superieur was in prestaties en kracht. Zelfs aan de bekendere Rolls Royce Merlin. Na de oorlog kreeg Daimler-Benz de productie snel weer op gang. In 1947 rolden de eerste 170-serie modellen uit de opgeknapte fabriekshallen.

Wagens die nog net voor de oorlog waren getekend, maar in de jaren die volgden steeds werden verbeterd. De grotere 170S uit 1949 baseerde opnieuw op die oude vooroorlogse Mercedes maar kreeg nu ook een dieselmotor die bij taxi-chauffeurs zeer in trek was. Optisch bleef het een ouderwetse auto. Twee jaar later verschenen de eerste 220’s en die hadden voor het eerst de koplampen in de voorschermen zitten en niet meer er bovenop. Een zespitter van 2.2 liter inhoud zorgde voor een rustige en vlotte loop.

Duitse rijken en regeringsvertegenwoordigers waren er gek op. Een doorontwikkeling werd de geweldig fraaie 300 die o.a. een automatische versnellingsbak kende en door Bondskanselier Adenauer werd benut voor zijn staatsvervoer. Met de 300SL sportwagen uit 1954 liet Mercedes zien dat het de vooroorlogse faam redelijk eenvoudig kon terughalen naar de actualiteit. Wat een wagen was dat. Laag, rond, vleugeldeuren en een schitterend knorrende 6-cilinder van 3 liter inhoud die 215pk leverde en de auto opstuwde naar 250km/u. Duidelijk voor hen die het zich konden veroorloven.

1400 exemplaren werden er van gebouwd. En zo ging dat verder met het sterrenmerk. Die ster op de neus stond voor prestige, luxe, comfort en later ook veiligheid. Ook doordat de taxiwereld graag koos voor Mercedessen kreeg het merk een goed imago. Dat ging door tot aan de moderne jaren van nu. Echt een van de grote drie merken uit Duitsland naast BMW en Audi doet Mercedes er alles aan om dat imago te bewaken en de kwaliteit op het hoogste niveau te houden. Naast schitterende diesels en bijzonder zuinige benzinemotoren kent men intussen wat hybrides en elektrische voertuigen, al zijn die qua actieradius nog wat beperkter dan wagens van vergelijkbare andere merken.

Maar de Mercedesrijder maalt wat minder om een schoon imago. Chique en luxe moet het zijn en in de leaseklasse vooral snel. Vandaar dat je daar veel AMG-versies tegenkomt van meer mondane uitvoeringen van Mercedes zelf. 250km/u is nu meer normaal dan uitzonderlijk. Dat je daar een prijs voor betaalt zal duidelijk zijn. In de budgetklasse heeft het merk niets te zoeken. Wel in de luchtvaart nog steeds waar het via deelname-projecten nog steeds actief is. Ook heeft het aandelen in andere merken wereldwijd. Men levert o.a. techniek aan merken in het verre oosten en had ooit Chrysler op sleeptouw toen dat merk dreigde kopje onder te gaan. Daarnaast zette men smart in de markt en bouwt een geweldige reeks bestel- en vrachtwagens die allemaal dagelijks voor onze deuren langs komen met pakjes aan boord of de lokale ambachtsman helpen zijn vak uit te oefenen. Voor Mercedes is China ook een grote en belangrijke markt.

Veel rijke Chinezen laten zich graag in een Mercedes-Benz vervoeren. En in het Midden-Oosten zijn de Maybach-versies zeer geliefd die qua luxe en prestige het niveau halen van Bentley en Rolls-Royce. Daimler-Benz als concern zal nog wel even blijven bestaan. Oud, vertrouwd en altijd met die ster in de neus. Zegt veel zo niet genoeg. (Beelden: Archief)