Ooit was het leven redelijk simpel.
De kerk en de koning (mocht ook een keizer zijn) bepaalden hoe burgers zich dienden te gedragen en men was als onderdaan al blij als er brood op de plank kwam of een huis dat niet bestond uit plaggen en turfblokken. Later kwamen er andere waarden. De indoctrinatie door diezelfde kerken, koningen of keizers maakte het leven voor veel burgers onzeker. Rijken leefden in welvaart, hadden altijd te eten en als ze dat niet hadden haalden ze dat wel ergens vandaan. Armen kwamen in opstand en zo braken de revoluties uit die eerst in Frankrijk en later ook Rusland leidden tot wat we op enig moment het communisme noemden. En dat communisme sloeg, eenmaal ontwikkeld tot doctrine, keihard om zich heen.
Men elimineerde eerst de adel en rijken, daarna kerkvoorgangers, gestudeerden, alles en iedereen met een andere dan de revolutionaire mening. In onze westerse streken kregen die stromingen zeker ook voet aan de grond. De arbeider wilde leven als zijn baas en zocht de weg van de minste weerstand. Wat ik niet krijg haal ik zelf wel. Een contra-revolutie ontstond in veel landen als antwoord daarop. Ultra-conservatieven die graag hun landen of instituties overeind wilden houden namen het heft in handen. Spanje, Portugal, Duitsland, Italie, Japan. Overal hetzelfde beeld. Nationalisme als antwoord op communisme.
De wereld in onevenwicht. Oorlogen en conflicten het gevolg. Opvallend was wel dat beide systemen naast voordelen voor de bevolking ook enorme nadelen kenden. Zoals zo vaak bij dit soort doctrines. Na WO2, het werd duidelijk dat het ultra-nationalisme enorme gevolgen had gehad voor veel mensen die er onder leden, bleek dat het communisme zich gedroeg als een olievlek. Men bracht steeds meer landen onder de ijzeren knoet van het Stalinisme of Maoisme. Miljoenen mensen werden opgepakt, vermoord, verplaatst, en vooral onderdrukt. De Revolutie uitgevent tot ver in Azie, Zuid-Amerika en natuurlijk Oost-Europa. Het systeem liep vast op planmatig falen. Ook in een arbeidersparadijs komt er altijd een bepaalde kliek boven drijven die het beter heeft dan de bevolking. Leiders die faalden op economisch niveau, mensenrechten aan hun laars lapten en de bevolking vooral dom hielden. Na 1989 was het afgelopen met dat communisme.
Het was uitgehold, met holle frasen vul je geen magen. Daarna ontstond het islamitisch reveille, en recentelijk het klimaat/woke-denken. Wederom met veel bedreigende elementen voor hen die zoeken naar een gewoon normaal leven met een huisje, een auto en de mogelijkheid vakantie te vieren op plekken waar het leuk is. Dat orthodoxe geloof wil vooral erkenning en meer rechten dan plichten, benut soms terreur om dat te bereiken. Die tweede doctrine zoekt het in doemdenken, namaakonderzoeken en consequente heffingen voor burgers. Men wil, zo lijkt het althans, het huidige volk het liefst vervangen door hen die een betere toekomst zoeken in een ‘schoon’ land waarin het geld aan de bomen groeit. Zoals ook groenlinksers zelf menen dat deze vorm van fruitteelt het meeste oplevert. Geld waar je niets voor hoeft te doen, uitdelen aan hen die het niet verdienen.
Chaos is het gevolg. En elk volk heeft een hekel aan chaos. Juist dat is wereldwijd reden voor al die volksverhuizingen. En eenmaal hier is men direct zelf onderdeel van die chaos. Kortom, nieuwe doctrines vervingen de oude. En zorgen er dan indirect voor dat wat zich ook voor WO2 afspeelde, de terugval op nationalisme, weer opgeld zal doen. Veroorzaakt door een wonderlijke reflex bij geloof en linkse doctrine, dat de Middeleeuwen toch een geweldig voorbeeld zijn voor ons allen om onze leefwijze bij aan te passen. Zou men de geschiedenis een beetje beter kennen zou men weten dat juist toen die wereld bepaald niet ideaal was. Het streven is dus gevaarlijk. En moet domweg worden gestopt. Maar dat is mijn mening. Gegeven nu het nog mag en kan. (beelden: archief/internet)
Met name linkse en groene fracties in onze samenleving laten niet af om alles wat modern is en neigt naar wat zij zien als uitstoot te veroordelen en het liefst in de ban te doen. Denk maar eens aan de auto, het vliegtuig, schepen, onze Cv-ketels, open haarden, scooters, vrachtwagens etc. Men denkt in die kringen vaak in termen als windmolens, duurzaamheid, milieu, belasting etc. Zonder daarbij enig inzicht te hebben in feiten en cijfers. Nou ja, men produceert vaak eigen cijfers. Men luistert naar de mening van mensen die menen dat ze ergens last van hebben, men zoekt trouble-spots op en gaat er dan vanuit dat dit voor de hele wereld zo geldt. Ik heb er al vaker op gewezen, met belastingmaatregelen verduurzaam je onze samenleving niet. Je kunt wel denken dat elektrische auto’s de oplossing zijn van het uitstootprobleem, maar dan moet je ook zorgen dat straks 8 miljoen van die dingen zonder dat ze aan het stroomnet hangen als nu bestaat, het milieu niet vervuilen. Wat ze natuurlijk wel doen.
Maar dat willen ‘we’ liever niet zien kennelijk. We wijzen naar sectoren waar we van denken dat ze enorm vervuilen. Zoals de luchtvaart. Want die grote toestellen, dat moet wel enorm veel uitstoten. Dat klopt als je er bij de start recht achter staat uiteraard. Maar in de totale uitstoot voor ons land gaat het om peanuts. Een vliegtuig vliegt namelijk, en dus is dat spul wat ze uitstoten ook snel op andere hoogten verwaaid of het land uit. En dat grensoverschrijdende geldt ook voor veel van die andere meetwaarden. Het waait ons land gewoon binnen. Of we dat nu leuk vinden of niet. Zelfs als we 100% op schone energie zouden kunnen omschakelen hier, de landbouw beteugelen, de industrie uitbannen, vliegtuigen vervangen door zeilschepen en de trekschuit het werk van de autobussen weer laten doen, komt er nog steeds uitstoot voor. Het groene ideaal is in de praktijk dus volkomen onbereikbaar. Echt, dat komt nooit meer goed. Ook niet via milieubelastingen. Die trouwens in de praktijk zelden worden gebruikt voor verbetering van dat milieu. Net zoals de autobelastingen niet worden gebruikt voor verbetering van het wegennet. Nee, die gelden gaan naar het openbaar vervoer, de trein, windmolens etc. Symboolpolitiek dus. Laten we vooral verduurzamen waar het nodig of handig is. Maar stop nu eens met die flauwekul en bezorg ons Nederlanders niet constant een schuldgevoel. Dat is onterecht en volstrekt onnodig. Of geef het goede voorbeeld. Kom te paard naar je werk, gekleed in linnen of berenvel, zonder make-up, en ga wonen in een hutje op de heide. Zonder verwarming uiteraard. Pas dan ben je oprecht en eerlijk. Nu niet!
Je zult maar je leven lang actief zijn geweest in branches en beroepsmatige werelden waarbij vervoer en alles wat daarmee van doen had, de hoofdrol speelden. Dan is het lastig luisteren naar mensen die juist die branches en wereld aanduiden als hoofdschuldig aan de al dan niet dreigende ondergang van de Aarde. Of woorden dan wel stellingen van die strekking. En bij dat met het bekende vingertje wijzen worden nog wel eens feiten en cijfers genoemd die nergens over gaan. Zo is elke smeltende ijsberg de schuld van de gemiddelde leaserijder in zijn Volvo-diesel volgens het bekende Groenlinkse of Pechtoldistische jargon, terwijl in de praktijk van alle dag oorzaken en gevolg een wat andere samenstelling kennen. Niet het verkeer of het vervoer zijn de grootste boosdoeners als er al sprake is van onverantwoord uitstotelijk gedrag, maar wij allemaal als gewone burgers. Onze uitstoot aan stikstoffen, fijnstof en CO2 zijn opgeteld wel vijf keer zo groot als we niet rijden dan wanneer we dat wel doen. Domweg omdat we onze huizen en bedrijven voorzien van verwarming en elektriciteit en ook doordat we dagelijks van alles en nog wat consumeren en daarmee bijdragen aan een stevige extra vervuiling van dat zelfde milieu. Valt niet tegen op te fietsen!
Nog steeds bestaat ook de illusie dat als je nu maar elektrisch zou rijden of het OV extra zou benutten dat je dan een bijdrage levert aan een schoon milieu. Nou dat valt nogal tegen. Een (eerlijk)automerk als Toyota berekende ooit dat het opwekken van elektriciteit t.b.v. een van haar hybride-modellen een even zware belasting oplevert als het rijden in een gemiddelde benzineauto. Niks schoner milieu, alleen stoot je in directe zin minder troep uit. Opvallend is overigens wel dat in alle sectoren van de uitstoot volgens recente cijfers tussen het jaar 1990 en 2014 aanzienlijke waardenminderingen zijn bereikt. Het milieudenken heeft dus wel degelijk veel opgeleverd, maar het kan natuurlijk altijd minder en nog beter. In ons land lopen we op dit punt voorop. Nu is het niet zo dat we hier in ons kleine landje aan de zee in een glazen bubbel leven. Stoten wij minder uit en de buren meer, merken we dat ook bij ons.
Veel vervuiling komt vanuit het (verre) buitenland ook bij ons voorbij. Denk maar eens aan de gevolgen van de kernramp in Tsjernobyl in de jaren tachtig. De straling als gevolg van dat gedoe was binnen een dag of vijf, zes ook bij ons meetbaar. Fukushima vervuilde de Stille Oceaan zodanig dat men aan de andere kant van die enorme zee, een paar maanden later verhoogde stralingsniveau’s kon meten. Niet zorgwekkend, maar toch! Hoe dan ook, Nederland is op de goede weg en moet zich dus niet zo laten ringeloren door een paar geitenwolensokkentypes met een aangeboren haat tegen alles wat modern en vooral gemotoriseerd is. Het alternatief is domweg dat we niet meer consumeren, nooit meer reizen, geen auto meer rijden, de mode al dan niet meer volgen, geen mobiele telefoons meer benutten, geen tv meer gebruiken, geen radio, en ook dat we gaan leven van het land. Het eigen land wel te verstaan. Niets meer im- of exporteren. Ook geen make-up meer, geen kappers, geen tandpasta, geen parfums, nee, niks. Op weg naar de grof met de hand geweven kostuums en jurken en de wollen ondergoedjes. En de CV gaat definitief uit. Leuk vooruitzicht? Nee! Nou ja, wel voor die freaks. Dus is mijn advies; stem nooit op een partij die dat allemaal op de agenda zet. Voor je het weet zit je ineens in een berenvel ergens op de Veluwe je potje konijnenpootjes te koken. Voorzichtigheid is geboden.
Altijdmijnmening 