Steken en schieten…

Steken en schieten…

Je hoeft er alleen maar je Twitteraccount voor op te starten ‘s-morgens vroeg, of de bekende online media te volgen en je leest weer over een steek- of schietpartij waarbij meestal gewonden zelfs doden vallen. Waarbij opvalt dat dit zich door het hele land afspeelt en de daders of slachtoffers vaak niet ouder zijn dan 15/16 jaar. Tel daarbij op dat in politie-opsporingsprogramma’s de getoonde of beschreven overvallers van winkels of huizen veelal bewapend zijn met messen en soms pistolen en niet schromen daar gebruik van te maken en de uitkomst is dat onze samenleving niet ten goede verandert. Normen en waarden zijn kennelijk secundair, het jonge individu meent dat de wereld slechts om hem draait (en een enkele keer haar), opvoeders hebben hun kinderen wellicht nooit iets goeds bijgebracht. Het is mij niet uit te leggen dat jonge kinderen met messen rondlopen die groter zijn dan meesterkoks gebruiken in hun keukens of schiettuig bezitten dat zelfs politieagenten doet huiveren.

De constatering dat in sommige groepen jongeren, ik zal trachten me niet in te laten met wijzen naar bepaalde lieden uit bekende kringen, een mes groot moet zijn om indruk te maken op je leeftijdsgenoten en dat je met een pistool op zak toch fijner uit kunt gaan dan zonder, is een trieste. Je hoeft nog maar een paar jaren terug te gaan in de tijd en je wist dat wapens als deze slechts waren voorbehouden aan geharde criminelen. Nu lijkt het wel of de straatcriminaliteit beschikt over een groter wapentuig dan het gemiddelde politiekorps. De gedachte dat je de straat kon veilig houden met een gummiknuppel of desnoods lange lat is bij de mensen van Hermandad allang in het eigen museum opgeborgen.

Want het spul dat met die wapens de straten afschuimt op zoek naar weer een nieuw (onschuldig) slachtoffer heeft ook volkomen maling aan de Nederlandse politie en justitie. Met name door het zgn Jeugdrecht is de kans op een stevige straf klein. Taakstrafjes voor daders blijken meestal al een hele stevige uitspraak van wellicht nooit op straat komende e n uit de hoek van D66 of PvdA afkomstige rechters. Men heeft altijd maar begrip voor daders, weinig voor slachtoffers of nabestaanden. Wie in een bepaalde wijk moet zien te overleven omdat men door de sociale afkomst of omstandigheden in het leven die zorgden dat je in een zekere omgeving een woning krijgt toegewezen niet anders kan, zit er maar mooi mee. Ik ben blij dat ik mijn jeugd eigenlijk best onschuldig ben doorgekomen. Als wij mot hadden met anderen waren er de twee vuisten. Daarmee regelde je onderlinge conflicten en de uit onze stad bekende straatoorlogen om oude kerstbomen tegen het oud/nieuw vieren na de Kerst was een reeks nostalgisch aandoende en sprookjesachtige acties waarop sommigen nu nog teren. Nee, van messen en pistolen was geen sprake. Nozems werden nog van de Dam geveegd door Mariniers. Als je nu maar wijst naar zo’n dadergroep heb je meteen de linkse kerk op je nek die je veroordelen om racisme of erger. Terwijl juist tucht en stevig straffen voor afschrikking of correctie kunnen doen leiden. Zachte heelmeesters en zo…. Maar ja, we leven in een tijdperk waarin we kennelijk alles ‘normaal’ gaan vinden. De bananenrepubliek Nederland. Omdat wij als volk zwijgen. Onder druk van de minderheden die menen dat de straat van hen is. En dat is echt een verkeerde ontwikkeling. Al was het maar voor de vaak jonge slachtoffers wiens toekomst door dat gedrag wordt ontnomen. Ik heb daarom alleen al medelijden met de nabestaanden……(Beelden: archief)

Hekel aan…

In de afgelopen weken werden we weer eens geconfronteerd met groepen jongeren die maling hadden aan de adviezen van de overheid ten aanzien van het gedrag teneinde geen Coronavirus op te lopen of te verspreiden. Het bleek bij deze groepen tegen dovemansoren gezegd. Ze hebben een ingebouwde afkeer van onze overheid, erkennen vermoedelijk ook het gezag daarvan niet. Andere cultuur, andere opvoeding, dus…. Dat geldt ook voor hun instelling ten aanzien van zaken die wij in ons liberale land normaal geaccepteerd gedrag vinden. Zoals het feit dat mannen op mannen en vrouwen op vrouwen kunnen vallen. Gewoon de weg van de liefde volgen en dat ook in het openbaar uiten. In bepaalde kerkelijke kring al niet zo lekker liggend, bij sommige culturen vaak leidend tot agressief en soms gewelddadig gedrag. De slachtoffers veelal lichamelijk beschadigd en mentaal gefrustreerd, de daders zelden vervolgd…. ”Omdat ze het al zo beroerd hebben met die integratie en omdat hun geloof al zo wordt afgewezen’.

Huh? Als er een groep niet wordt vervolgd of op uitingen beoordeeld dan juist deze. Laten we het eens bekijken vanuit Joodse kring. Ook daar lopen mensen rond die aan den lijve ondervinden hoe die genoemde groep jongeren meent om te moeten gaan met medeburgers met een joodse achtergrond. Ingebakken haat, het wordt er kennelijk thuis en in de familie of omgeving met turbodruk ingepompt, zorgt voor agressie en geweld. Wat is dat toch? Staat het in dat gekoesterde heilig boek van die lui. Zoals bekend mag heten heb ik zelf ook een gelovige achtergrond. Ik maakte me daar ooit als jong mens van los, maar houdt me ‘ergens’ wel aan de tien geboden en voel ook het verschil tussen goed en kwaad. Voel me zelfs akelig als ik ergens 150km/u rijdt waar je maar 100km/u mag. Hou me toch liever in. Ook al heb ik een hekel aan onzinnige beperkingen, zeker aan de soms door de overheid opgestuurde bonnen. Want mij weet die zelfde overheid die alles uit de genoemde groepen met de mantel der liefde bedekt, altijd weer te vinden.

En dat noem ik dus klassenjustitie. Geldt dus ook voor dat antisemitisme. Pak dat nou eens aan en benoem de dadergroepen. Het zal niet verrassen waar die vooral te vinden zijn. Dat je dan aangeeft dat het ‘ook elders’ voor komt is geen reden de hoofdgroep van daders aan te pakken. Toch? Geldt ook voor dat anti-homo/lesbo-geweld. Onacceptabel! En volgens de wetten in ons land strafbaar. Doe daar dan wat mee. Ik wil geen begrip tonen voor de wensen en verlangens van deze groepen ten aanzien van hun geloof of cultuur als dat omgekeerd ook niet het geval is. Geldt voor veel Nederlanders. En die zijn het al bijna 20 jaar zat dat de overheid er niets mee wenst te doen. Kennelijk in de greep van linkse rakkers en polcorridders. Ik heb een oprecht hekel  gekregen aan die lui. Net als aan milieufreaks, Grethisten, namaak-socialisten, notoire leugenaars, bumperklevers, onnodige linksrijders, maling-aan-corona-burgers, maar zeker ook aan hen die anderen het recht van bestaan ontzeggen. Stel je voor dat ik hetzelfde gedrag ging vertonen als die beschreven groepen dat doen. Hoe zouden mijn lezers en reaguurders dan om gaan met de meninggever?? Ben toch benieuwd….

Lijfstraffen…

We doen daar niet meer aan in ons land, maar ooit kenden we hier een tamelijk wrede manier van afrekenen met misdadigers of politieke tegenstanders. Week je af van het gemiddelde volgens Schout en Schepenen die de wet namens de kerkelijke of aardse bestuurders uitvoerden, was de kans groot dat je werd gemarteld tot de dood er op volgde. Men was niet zo vies van het hanteren van middelen die jouw wil te ontkennen na een tijdje ontnam. Denk maar eens aan botten kraken, ledematen vast spijkeren, geselen, verkrachten, verhongeren en zo meer. De verdachten bekenden vaak al snel wat ze niet hadden gedaan, want veel onschuldigen vielen onder het lot dat ze door aanwijzen als schuldig werden betiteld.

Dat kon je ook overkomen als je net het verkeerde geloof beleed of jouw politieke instelling het andere kamp niet beviel. Het maakte ook niet uit of je als uitvoerder van die straffen nu gelovig was of niet. Wellicht wel juist niet. Martelen en vermoorden van tegenstanders was nu eenmaal normaal. Onze wetten (en normen) zijn door de loop van de eeuwen heen gelukkig aangepast. We noemen dat fatsoenlijke evolutie van het recht. Nog steeds komen mensen onschuldig in  de cel, verraad speelt nog steeds een belangrijke rol bij het vinden van zgn. verdachten, maar de uitvoering van lijfstraffen blijft uit. Al zou je bij sommige van die verdachten een andere aanpak best kunnen bepleiten. Moordenaars van kinderen, serie-verkrachters, mensen die omdat ze menen boven de wet te leven anderen het leven mogen benemen, drugsdealers, vrouwenhandelaren en zo meer.

Er is echt een categorie misdaadplegers die wat meer zou mogen meekrijgen van onze woede over bepaald gedrag dan alleen maar een paar jaar cel of een maandje of wat dienstverlening. Dat voelt nog steeds niet goed. Daarbij komen bepaalde mensen soms weg met straffen die zo laag zijn dat ze de nabestaanden van slachtoffers niet echt recht doen. Of komt men in een zodanig regime terecht dat men na enkele maanden al weer met verlof is, op het eerste de beste vliegtuig stapt richting evt. tweede thuisland en verdwijnt. De wereld is veranderd, het justitieel recht kennelijk daar niet op ingesteld. Schuldig of niet schuldig, het wordt nu beter uitgezocht. Men vertrouwt (..) op een bekentenis, en de dader krijgt zodanige hulp van advokaten dat evt. vrijspraak er nog in zit ook. Was indertijd toch anders. Was je schuldig bevonden kon men je brandmerken, een oor afsnijden, je ledematen breken en zo meer.

Voor kleine vergrijpen bestond ook nog het schandblok. Stond je als veelpleger toch mooi voor Joker ten aanzien van de omgeving. Zou heel wat van die moderne zelfbenoemde helden die menen dat wat van ons is ook van hen moet zijn, prima passen. Maar ja, liberaal/sociale samenleving. De daders meer bescherming dan de slachtoffers en zo….Maar soms, heel soms, zou ik willen dat we even strenger waren in ons justitieel optreden. Moet kunnen zou ik denken. Mits de rechters een beetje van signatuur zouden worden veranderd. Maar dat is een ander en al eerder verteld maar zeker bekend verhaal.

Terugblik op 2014

WP_20140911_003Het oude jaar, 2014, loopt op zijn laatste benen en traditioneel blikken we dan nog even terug. In vele opzichten is het nu aflopende jaar een heftige optelsom van maanden geweest. Privé, zakelijk, politiek, en zeker ook qua onzekerheden. Want laten we wel zijn, toen we vorig jaar aan de champie zaten hadden we geen idee dat wat ons nu, in 2014 allemaal is overkomen en op het pad zou komen toch? Het was een jaar voor hoogte- en vooral ook dieptepunten. Privé was een hoogtepunt dat wij gezinsuitbreiding meemaakten met onze zwarte Pixel. Wat hebben we daar al een plezier aan ontleend. Een clown in poezenpak, maar ook schavuit die binnen de kortste keren hier in huis de spelregels veranderde. Politiek gezien zagen we hoe asociaal beleid een extra dimensie kreeg toen de partijen die indertijd zoveel afkeer hadden van al dat gedogen door Rutte 1, nu ineens precies hetzelfde deden omdat daarmee het meest asociale beleid ooit overeind kon worden gehouden. Door een kabinet dat ons maar steeds wijs maakte dat we moesten bezuinigen, maar tegelijkertijd nivelleren en lasten verhogen tot inzet van beleid maakte. Met dank aan de Pechtoldisten en fijne christenen die dit beleid het liefst nog wat zagen uitgebreid. Crises werden in de kiem of achterkamertjes gesmoord en de bevolking zucht onder de nieuwe lasten.

Boeing 777 Malaysia 4529652704_7533cc3b9bZonder lusten, geen zuur zonder zoet was ooit de kreet van Balkenende, het huidige kabinet laat het zoet maar helemaal weg. En dat is een schande als je ziet welke partijen daar de basis voor hebben geleverd. Voor de luchtvaart was het een jaar vol bijzondere situaties. En bij toeval bijna allemaal veroorzaakt (..) door een en dezelfde luchtvaartmaatschappij, Malaysia Airlines. Dat raakte eerst een volle Boeing 777 kwijt boven de Indische Oceaan. Zonder opgave van redenen verdwenen, nog steeds geen spoortje van teruggevonden. Afgelopen zomer kende het internationale staatsterrorisme geen grenzen toen vlucht MH-17, onderweg van Amsterdam naar Kuala Lumpur koelbloedig met een raket uit de lucht werd geschoten door nationalisten. Of ze nu van de ene of de andere kant kwamen doet niet eens ter zake. Bijna 300 onschuldige mensen werden uit de lucht geschoten en de nasleep van deze daad zette de internationale verhoudingen net zo op scherp als tijdens de hoogtijdagen van de Koude Oorlog. Het spel wordt op hoog niveau gespeeld, maar daarmee krijgen we de bijna 200 Nederlandse slachtoffers niet terug. En het is niet denkbeeldig dat die MH17 bepaald niet het laatste slachtoffer zal zijn in de verregaande dadendrang van extremistische lieden. Of geloofsstromen met een van haat gevulde agenda..

Twin Towers on 9-11Barbaarse aftakkingen daarvan onthoofdden honderden mensen. Omdat hun heidense geloof niet wordt omarmd door volken om hen heen. Men dreigt, men vecht, doodt, verkracht, en maakt vrouwen en kinderen tot slaven. De coalitie van goedwillenden bombardeert, maar elke bom lijkt de barbarij alleen maar groter te maken. De wereld in de greep van de angst. Hoe we dit moeten aanpakken, zonder zelf tot de barbarij te vervallen is mij een raadsel. 2014 was ook het jaar van de hernieuwde kennismaking met oude zakenrelaties van mij. Mensen die ik al 30 jaar uit het oog was verloren. En waarvan ik achteraf toch spijt heb die kennismaking te zijn aangegaan. Omdat bleek dat men nog steeds bleek te zitten met oude verwijten over zaken die mij in ieder geval intussen zijn ontgaan of die ik me oprecht niet meer herinneren kan. Het kwam niet meer goed. En dat op zich is OK! Soms zelfs beter. Daarbij vroeg een persoonlijk verlies ook de aandacht. En dat is nog steeds een groot verdriet. Raar, hoe lang zoiets in je geest en lijf blijft nawerken. Het zal nog jaren duren voor dat echt is weg gesleten. Vermoedelijk ben ik dan zelf op een leeftijd gekomen dat ik zelfs mijn meest negatieve woorden of daden ben vergeten. Zodat ik over vele jaren die mij zullen zijn gegund alleen nog maar in warmte en liefde kan terugkijken op……. Jammer genoeg lukt me dat met dit uitgaande jaar 2014 maar met mate. Ik wens u en mijzelf overigens toe dat 2015 wel een heel mooi jaar moge worden. Dat verdienen we met zijn allen…..toch? Gewoon in goede gezondheid, met een behoorlijke dosis geluk, een goede gezondheid en vertrouwen dat het slechte altijd zal worden overwonnen door het goede. Met die wens hang ik voor even het toetsenbord aan de wilgen en ga aan de oliebollen en champagne…..

Rascisme of realisme?

OLYMPUS DIGITAL CAMERATerwijl ik dit schrijf vecht Guido van Woerkom voor zijn aan een draadje hangende mogelijke benoeming tot ons aller Ombudsman. Hij moet vechten omdat hij kennelijk (ik kan het me persoonlijk niet herinneren) ooit iets heeft gezegd over ‘Marokkaanse taxi-chauffeurs’ in relatie tot het veilig vervoer van zijn echtgenote. En dat wordt je in bepaalde politieke kringen meteen nagedragen. Je mag hier de homo’s beledigen, vrouwen achterstellen, oudjes verwaarlozen, armen armer maken, rijken rijker, maar je mag niets zeggen dat de Marokkaanse medemens wellicht beledigt. En toch valt er wel iets af te dingen op die instelling. Immers, in de afgelopen decennia is wel gebleken dat juist deze groep immigranten nog wel eens voor de nodige narigheid wil zorgen. Ook al heb ook ik zelf  heel wat lieden uit juist die groep meegemaakt waarmee het goed toeven was en die zich helemaal hadden aangepast aan de Nederlandse normen en waarden, zulks met behoud van hun eigen identiteit. Zoals Canadese Nederlanders die daar overzee al 50 jaar wonen en nog steeds klompen aan de wand hangen of stroopwafels uit het thuisland laten overvliegen. Gelukkig is het beeld van de Marokkaanse medemens dus niet alleen maar zwart of wit.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAAnders dan je bij de verschillende groepen mensen ziet die ons land door de eeuwen heen tot hun nieuwe woonland verkozen, blijven hele groepen Marokkanen dingen doen die niet passen bij die zelfde gastsamenleving. Onlangs werd de noodklok geluid over de steeds zwaardere criminaliteit die juist deze groep in de greep heeft. Zoals de Latino’s vermoedelijk in de VS een stuk van de onderwereld beheersen. Alleen benoemt men het probleem daar in de VS toch wat eerder en pakt e.e.a. aan. De wurggreep die politiek ‘correct’ links Nederland houdt op de media en de samenleving maakt dat wij uit angst voor stigmatisering van de hele groep, ook die terreur op straat vrijwel ongemoeid laten. En de mensen uit die groepen die zelf wel succesvol zijn en in de media hun mening komen oreren, wijzen al snel naar criticasters als zijnde rascisten. Terwijl over het algemeen beter zou kunnen worden gesproken over realisme. Ooit werden in ons land Joodse paupers gezien als tweederangs burgers. Ze kwamen heel lang niet in aanmerking voor overheidsbanen of zo, maar dat is gelukkig veranderd. Dat had veel met het aanpassingsvermogen  van die groep te maken. Indische Nederlanders verdwenen vrijwel ‘kleurloos’ in de Nederlandse geschiedenis. Dat gold ook voor Hongaren, Tsjechen, zelfs Surinamers. Niets wat hen doet onderscheiden van onze boerenkoolsamenleving tegenwoordig. De zaken die men van ‘thuis’ meenam werden probleemloos opgenomen in de Nederlandse cultuur. Denk maar eens aan onze voorkeur voor Indisch of anderssoortig eten of drinken. Ook de grote groepen oorspronkelijke gastarbeiders lieten hun sporen, al dan niet fysiek, na.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAMaar rond die Marokkaanse medelanders hangt toch een wat wonderlijke menging van gedachten. Ze worden niet goed in de hand gehouden thuis, meisjes studeren zich gek, jongens vaak niet, en gemengde huwelijken komen nauwelijks voor in het kader van het voor hen alles overheersende geloof. Daardoor is de vermenging met de oorspronkelijke Nederlanders lastig, zo niet onmogelijk. Want een geloof is een duivel op het bekende kussen als het als een blok om de nek komt te liggen tussen….. En dan zijn er nog wat staaltjes van onaangepast gedrag die het algemene beeld verstoren. Voor de goede orde, ik heb geen enkel gevoel van rascisme in me. Ik weet namelijk uit de geschiedenis wel wat dit kan betekenen. De Tweede Wereldoorlog is betrekkelijk kort geleden afgelopen en die liet zien wat echt rascisme in zich kan hebben. Maar waar ik ook voor sta is dat de Nederlandse wetten van toepassing zijn op iedereen, dat er geen verzachtende omstandigheden dienen te gelden voor hen die er een andere cultuur op na houden en menen dat dan alles maar straffeloos mag. Dus goed opvoeden, een nuttige en passende opleiding en  dan aan het werk. En wie niet wil en de weg van de criminaliteit zoekt keihard oppakken. Kan volgens mij prima geregeld worden. Ook door dezelfde partijen die nu maar blijven wijzen naar hen die af en toe het gedoe rond deze groepen gewoon ‘zat’ zijn. Ik ben benieuwd hoe anderen hier naar kijken. Realisme in plaats van het zeker te veroordelen fascisme maar ook in plaats van dat gepamper dat tot nu toe niets goeds heeft opgeleverd….