2.5 miljoen mensen doen volgens opgave vanuit de wereld van naturisten en blootlopers (www.blootgewoon.nl) aan recratief naakt recreeren. Elk jaar vraag ik weer even aandacht voor die groep. Veelal ook mensen uit jouw eigen omgeving, buren, vrienden, familie, collega’s. Op basis van dit soort cijfers is dat een grotere groep dan de zo door linkse lieden aanbeden moslims, zeker ook meer dan de orthodoxe christenen in dit land en om en nabij de even grote kiezersgroep van de PVV al is daar volgens mij geen 1 op 1 verband tussen. Als zoveel mensen genieten van bloot zijn, is er altijd een groep die dat zelf niet snel doen, maar er ook geen enkel bezwaar tegen hebben. En die groep is in NL nog best groot.
Vaak omdat het ze niet interesseert of omdat ze zijn opgevoed met het idee dat iedereen vooral maar moet doen wat hij of zij zelf wil mits het niet overal zichtbaar is. En dan is daar die groep die meent dat bloot niet natuurlijk is, dat alles bedekkend de norm moet zijn, maar dan wel vooral voor de vrouwen onder ons. Immers, hun god, hun profeet, hun doctrine verbiedt dat bloot zijn en ziet dat als zondig. Blijft vreemd dat je dan wel gelooft in de schepping, of dat Adam en Eva naakt door een Paradijs (waarom zou dat stukje wereld toen zo hebben geheten??) dartelden en genoten van hun naakte zijn en dat van de ander.
Daarbij worden we naakt geboren, worden aangekleed omdat de gemiddelde norm in een land als het onze wellicht ook wat beschermend is vanwege de angst voor ‘tocht’ of anderszins en een baby nu eenmaal van alles laat lopen wat we later leren inhouden. En toch….wat is het verschil tussen blootlopers en alles bedekkers? De claims! De een heeft het over plezier hebben van dat bloot zijn (bruin worden, je lekker voelen), de ander over de zelf gekozen onderdrukking van met name de vrouw omdat die door ook maar iets van haar huid of haar te showen meteen als slet of hoerig wordt gezien.
Het zal jullie als lezers niet verbazen welke keuze ik ook als observator deze zomer weer maak op dat punt. Bloot is gewoon, dat alles bedekkende niet. In eerdere verhaaltjes hier liet ik deze zomer al meer zien van onze dubbele moraal of standaard op dit punt. En nee, ik pleit niet voor het overal naakt zijn. Blijft lastig concentreren als een schitterende dame (of voor de dames zelf een blote heer) achter een balie van een gemeentehuis mijn paspoort helpt verlengen of zo. Maar dat ligt meer aan mij dan aan haar. Zij die naakt recreatie als liefhebberij of ultieme vakantie zien vertellen altijd dat juist dat gemengde bloot zijn het staren naar.. doet afnemen en dat men na 14 dagen kleding ziet als beperkend.
Een prima uitgangspunt. Als we dan zo nodig in een gemengde samenleving moeten samenwonen en werken is het wellicht een aardig idee om deze twee groepen eens met elkaar te doen mengen. Wellicht dat de een dat wat losser wordt in de klederdracht en de ander niet alsnog hetzelfde gaat claimen als die allesbedekkers. Dan pas leven we in een mooi Nederland en kunnen we elkaar respecteren. Nu moet dat vaak wel erg van een kant komen. En o ja, dat bloot lopen is een persoonlijke keuze. Net als gelovig zijn. En dat betekent in beide gevallen, gewoon daar doen waar je in de thuissituatie of met gelijkgestemden kunt belijden waar je voor staat. Maar niet op de openbare weg of met allerlei claims op aanpassing van de ander. Wat dat betreft doen die blootlopers het bepaald zo gek nog niet. Respectvol ook….(beelden: Archief)
Persoonlijk heb ik niks met bepaalde ver weg gelegen continenten, landen, steden of wat ook. Maar ik ben wel van de trips. Heb er in het leven heel wat gemaakt en hoop dat ook in het nieuwe normaal sommigen op het lijstje van wensbestemmingen nog invulling gaan genieten. Al ben ik niet meer van al dat gevlieg, je kunt ook met de auto een eind op streek komen. En het voelt als ‘afkicken’ als het om een of andere reden niet kan zoals nu in deze lastige periode waarin mondjesmaat vrijheid wordt gegeven van reizen die met plezier van doen hebben. Ik maakte uiteraard ooit ook vakantietrips. Toch wat meer in tijden van jeugdig kroost en dan naar plekken waar het warm was en het water van de zee al zo plezierig van temperatuur dat je toen al aan verandering van het klimaat had moeten denken. (Not!) De warmste plek ooit was Gran Canaria waar we als gezin in de tweede helft van de jaren tachtig precies in het hoogseizoen naartoe vlogen en een bungalow huurden met zwembad op een soort resort waar je zelf moest zorgen voor je eigen potje. Het was er druk, bloedheet, en de kakkerlakken van ongekende omvang.
Maar ook wel leuk met al die echt blote mensen op het strand die bil aan bil lagen te zwemmen in het eigen zweet vermengd met zonnebrandolie. Na een paar dagen waren mijn voeten ernstig verbrand om het over de rest van het naakte lijf maar niet te hebben. We vonden uit dat in bepaalde winkelcentra in dat gebied Nederlands of Duits standaard voertalen waren en je het kroost kon voeden met Nederlandse kroketten en friet. Ik zou er nadien nooit meer heen reizen. 45 graden in een brandende zon die recht boven je kop staat is geen genoegen voor een blondharig type met blauwe ogen en lichte huid. Ik was zelf meer van de trips naar Engeland en Schotland. Heerlijke sfeer en dat hele land prachtig. Tuurlijk zoek je dan niet de achterbuurten op, die zijn daar ook, maar wat we zagen was indrukwekkend. Omdat je ook de nodige cultuur vindt en er altijd ergens een heftig stuk geschiedenis wordt gepresenteerd.
Altijdmijnmening 