Haar bekendste werk qua zangkunst verscheen toch begin jaren tachtig en ik zelf raakte al snel gefascineerd door haar bijzonder wijze van optreden en zingen. Grace Jones, zwarte zangeres, maar ook een ware Stage perfomer. Ze werd geboren in 1948, stamde uit Jamaica, maar verhuisde met haar ouders naar de VS en groeide daar op. Ze ging werken als fotomodel en studeerde theaterkunsten wat zij op enig moment combineerde met haar verdere carriere-stappen. Toen ze begin 20 jaar oud was zette ze haar carriere op in Parijs en werd een bekende verschijning in het nachtleven daar. Ze hield van shockeren en met haar lange lijf en bijzonder kop, maar zeker ook haar neiging de borsten open en bloot te showen had ze al snel de naam een ‘bijzondere’ te zijn.
Toen ze op een van haar latere albums het nummer ‘La vie en rose’ uitbracht was haar kostje gekocht. Het nummer was in de verste verte gebaseerd op een oud chanson van Edith Piaf, maar zoals Grace Jones het zong werd het nummer synoniem aan de vrije wereld die we indertijd nog nastreefden. Bij de toenmalige tv-piratenzenders op de Amsterdamse kabelnetten kwam het veel voorbij en ik zal het uit die tijd ook in de bol hebben zitten. Plus van die ene trip naar Parijs toen ik in mijn bed liggend ineens wakker werd gezongen door Grace Jones die door een onderbuurvrouw in het wat bijzondere hotel waar we toen verbleven, dit nummer een keer of wat achter elkaar over de binnenplaats deed galmen.
Daarna volgden voor Grace Jones diverse albums die met wisselend succes werden verkocht. ‘I’ve seen that face before’ was een bewerking van een oud nummer van Astor Piazzolla en ook hiermee scoorde ze wereldwijd een grote hit. Voor Jones was zingen alleen niet genoeg. Ze ging ook in films meespelen en deed o.a. rollen in Conan de Barbaar en James Bond (A view to a kill). Een verder hit van haar was ‘Slave to the Rhythm’ waarbij zij een nu nog als legendarisch geldende videoclip opnam. Om de portemonnee nog wat extra te spekken trad ze ook op in TV-commercials voor Honda en Citroen. Maar Jones was ook goed voor de nodige schandalen. Haar levenswijze was bijzonder en en ze werd nog wel eens opgepakt voor drugsbezit, wangedrag, ze had altijd geldproblemen en raakte zelfs betrokken bij een verdwijningszaak. Om aan geld te komen ging ze zaken doen die niet veel deden voor haar imago.
Er kwamen soms albums uit die buitengewoon slecht waren en ze trad af en toe nog wel eens in een filmrol om zo de inkomsten wat te spekken. Maar begin deze eeuw was ze toch wat uitgespeeld. Ze is nog steeds een stijlicoon, heeft de naam zeer opvliegend te zijn, zelfs op wat hogere leeftijd en heeft het imago dat ze eigenlijk een geweldige zangeres is die door haar gedrag in feite te veel heeft stukgemaakt voor een nog grotere carriere op dit gebied. Haar liefdesleven was trouwens even turbulent als haar carriere. Ze heeft heel wat mannen (en naar men beweert) vrouwen versleten. Af en toe komt ze nog eens voorbij in benefietprogramma’s of worden haar oude hits teruggehaald tijdens de Top 2000 van Radio 2. Een fenomeen, intussen 74 jaar oud, maar nog lang niet versleten…. (Beelden: Internet)
Paar weken terug, bericht op de Telegraaf-website. Een vrouw had in Zuid-Engeland een tweetal meiden uit zee gered van de verdrinkingsdood. De eerste jonge dame was in zee gaan zwemmen, werd meegezogen door de stroming, om hulp geroepen, waarop de tweede puber de zee in was gerend om de eerste te redden. Uiteindelijk kwamen ze er samen niet uit, waarop de in het bericht genoemde dame (34) in zee sprong en de meiden er uit viste. Maar wat mij vooral opviel was de kop. ‘Topless vrouw redt twee meiden uit zee’. Topless! Alsof dat iets bijzonders was. De daad leek me meer van belang dan het feit of zij al dan niet een bovenstukje van haar bikini had aangetrokken. Opvallend genoeg werd het woord topless diverse malen genoemd in het artikel. En zelfs dat de betrokken vrouw haar bij de bikini passende string had aangedaan voor ze in zee sprong. Ze lag immers op een naaktstrand, wat kennelijk in Engeland nog te vinden is. Naaktheid als iets bijzonders.
Topless een fenomeen dat we nog slechts doen op afgelegen plaatsen waar het vroeger in de jaren negentig nog maar, schering en inslag was. Logisch want niks mis mee. Maar sinds we in een wereld leven waarin aan de ene kant het preutse Amerikaanse christendenken voet aan wal zette in onze streken en aan de andere kant jonge lieden uit conservatieve islamitische kring ons land binnenkomen en die stranden zien als showroom voor te keuren vlees, is dat toplessgebruik toch wat in de ban geraakt. We moeten ons nu kennelijk schamen voor ons lichaam. Want zondig! En wie zich toont aan de wereld in alle glorie die een mooi lijf nu eenmaal te bieden heeft, is iemand voor wie schaamte kennelijk geen plek heeft. Daarbij ben ik van mening dat je vooral moet doen waar je zin in hebt. Naadloos bruinen of een alles bedekkend badpak, het is aan jezelf. Net zoals ik best snap dat je soms schaamte voelt voor die 10 kilo te veel of een overdaad aan haargroei. Maar het mag niet zo zijn dat zij die moed vertonen om gewoon zichzelf te zijn, ineens schaamte moeten voelen omdat hen dit door anderen wordt opgelegd. 50 jaar geleden was dit wellicht nog normaal pandoer in ons land.
Schaamte omdat ongeveer alles ‘niet kon’ of inderdaad ook toen al zondig was. De traditionele kerken hielden de spiegel voor. Zondig was een toverwoord. Maar gelukkig wierpen we dat juk van ons af en werden vrijer. Nederland een baken op dit punt in een vaak met belangstelling kijkende wereld om ons heen. De eerste borsten werden ontbloot in de jaren 70, en we hielden dat best een langere tijd vol. Tegenwoordig ben je een heldin als je niet alleen mensen redt maar ook nog eens zonder bovenstukje. Het geeft te denken. Terwijl ik juist vind dat zij die dit allemaal veroordelen zich diep moeten schamen. Om hun oordeel, hun mening, ook al heeft iedereen dan de vrijheid een eigen mening te vormen. MOET je dan met blote borsten (of meer) over het strand paraderen? Nee natuurlijk, maar de vrijheid dit te doen mag nooit worden beknot door vertrutting of frustratie bij hen die nog een aantal eeuwen terug leven qua gedachten en de vrouw vooral zien als ingepakt stuk vee. Als iets vrouwen en mannen gelijk stelt dan dit. En het feit dat zelfs al de Telegraaf topless ziet als bijzonderheid geeft te denken. Vertrutting als norm, schaamte tot geloof verheven. Wie zich niet schaamt mag zich melden en uiteraard zij die dat niet doen ook. Zeker niet voor het eigen lijf. Want hoe dan ook, dat is toch de drager voor jouw bestaan. Niet mee eens…..vertellen maar….Ik schaam me er niet voor. (Beelden: Archief)
De N van Naaktheid – Onlangs was er in Londen net als in onze stad een ‘Naked Bike ride’ voor een of ander doel. Vaak georganiseerd vanuit de milieuvriendelijke gedachte dat het naakte bestaan wordt bedreigd door alles wat riekt naar moderniteit. Zal vast iets in zitten, maar om nu naakt door een stad heen te rijden op een fiets waarvan je weet dat het zadel bepaalde delen zal voorzien van blaren en littekens die nooit meer weggaan lijkt mij helemaal niks. Nu was 85% van de deelnemers van mijn leeftijd en man, de rest bewoog zich in de hoek van de dames en jongeren. Naaktheid is echt iets geworden voor de ouderen. Ook nudistencampings merken dat aan hun ledenbestand (..). Jongeren zijn preutser dan ooit geworden. Het strand is het bewijs. Niks topless meer, geen strings als bedekking. Nee, bikini’s van enige degelijkheid zijn de norm en de zwembroeken van de mannen zijn tegenwoordig tot op de knie uitgezakt.
De vroegere Speedo’s zijn voorbehouden aan gewichtsheffers en zangers van twijfelachtig allooi. Het waarom van de afzwering van de naaktheid zit deels in de nieuwe samenleving. Vrouwen willen geen ‘prooi’ zijn van allerlei types die menen dat zij in het Paradijs zijn gedropt en elke vrouw als Eva mag worden gezien of beetgepakt. Waarbij zij zelf de rol van onuitgenodigde Adam willen spelen. Gewend als ze zijn aan van top tot teen ingepakte vrouwelijke wezens, is naaktheid voor hen een teken van duivelse invloeden, maar wel een die lekker smaakt. Wat je ook ziet is dat de jongere generatie überhaupt minder heeft met naaktheid, al leeft men wel met sociale media waar dit fenomeen met dragline-scheppen wordt aangeboden. Kennelijk is dat interessanter dan het echte werk. Nu is naaktheid heerlijk. Als je dat doet op plekken waar het kan of past. Onlangs las ik dat nu ook in de sauna 45% van de mensen daar kleding aanhoudt onder druk van de omstandigheden. Ook kleedkamers van sportclubs kennen het fenomeen.
De douche wordt niet meer gebruikt zoals ooit bedoeld, maar daar zijn geklede zichzelf wassers heel normaal geworden. De norm is dus vertrutting, en als je ook maar een beetje progressief bent in je denken moet dat toch een gruwel zijn. Natuurlijk, alles gaat op en neer in de geschiedenis. Vroegere Romeinen gingen naast elkaar op een plank zitten ontlasten. En bespraken in die omstandigheden de dingen van de dag. Ik moet er niet aan denken, maar het geeft wel aan dat wij onder druk van de omstandigheden van preuts naar naakt gingen en nu weer in de omgekeerde richting aan het bewegen zijn. We verhullen niet alleen in de politieke arena bepaalde zaken met de mantel der liefde. Dat doen we ook in ons eigen lijf en leven. En daardoor wordt de maatschappij zoals we hem wellicht niet willen ervaren. Wie dat wel wil moet alles eens laten vallen. Naaktheid is geweldig denk ik, maar niet op de fiets. Wie daar anders over denkt mag het me uiteraard hier of elders even melden.
Altijdmijnmening 