Een eeuw terug…

Een eeuw terug…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 30-9-25-1.jpg

We vinden wel eens dat wij het in onze tijden lastig hebben maar bedenk zelf ook maar eens hoe dat moet zijn geweest voor de mensen van een eeuw geleden. Er zijn daar maar weinigen van over die ons er nog een helder verslag over kunnen doen, want dan moet je toch al snel ouder zijn dan die eeuw lang is en dat is nog maar een enkeling gegeven. Als ik de nieuwsberichten van deze datum in 1925 bekijk zie ik weinig opwindends voorbij trekken. Maar dat opwindende aspect had zich deels natuurlijk al wat eerder afgespeeld. Bedenk maar dat de gemiddelde burger net 7 jaar eerder de Eerste W.O. achter zich had gelaten met alle ellende van dien. Veel landen om ons heen trachtten te herstellen van wat toen aan schade was aangericht en met name de bevolking was in die jaren van oorlog aardig ontdaan van veel jonge mannelijke soldaten. Dat heeft altijd effect op wat daarna kwam.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 300925-3.jpg

In Griekenland werd door een toenmalige dictator de grondwetgevende vergadering van het land ontbonden. Indertijd kwam je door de chaos veel van dit soort zaken tegen. En de roep om sterke (..) mensen was overal hoorbaar. Of ze nu extreemrechts of uiterst links waren. De clash tussen die culturen vond ook een eeuw geleden al plaats. Het Vaticaan vaardigde intussen een circulaire uit dat vrouwen niet in doorzichtige kleding (op hoofd, kraag, benen en bovenarmen) de kerk mochten betreden. Dat werd gezien als respectloos.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 300925-4.jpg

Wat zijn we nu een eeuw later daarin opgeschoten?? Tegelijk werd voor het eerst een door Roomse nonnen geleide en gerunde medische organisatie opgezet die mensen moest helpen in geval van nood. Dat bestond eigenlijk daarvoor nog niet. Bij een diefstal uit de suite van erfgename Jessie Woolsworth (van de bekende winkelketen) in het Plaza Hotel te New York werden sieraden gestolen t.w.v. $ 750.000,–. Een enorm bedrag, zeker in die tijd. En heel pikant, de diefstal vond plaats terwijl zij zelf op enkele meters afstand in het bad lag te genieten van warm water en badschuim…. In de Sovjet-Unie werd Arkady Ostashev geboren. Zegt je nu niks meer denk ik, maar hij werd later wetenschappen en raketgeleerde en was mede verantwoordelijk voor de technologie die in 1957 maakte dat de Russische Spoetnik satelliet werd gelanceerd en vier jaar later Joeri Gagarin als eerste kosmonaut rond de Aarde kon vliegen. De goede man overleed in 1998, was toen slechts 73 jaar. Wat we dus zien is dat we in een soort vacuum zaten tussen WO1 en de latere beurscrash in de wereld die op haar beurt weer WO2 dichterbij bracht. Best iets om over na te denken als we het weer hebben over die vele dreigingen van nu, een eeuw later… (Beelden: Wikipedia/internet)

Chinese troep…

Chinese troep…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: geely-emgrand-ec7-crashtest.jpg

Uiteraard! Ook ik laat me wel eens verleiden tot een bestelling bij een van de grote Chinese postorderbedrijven. Zeker op hobbygebied is daar veel te halen wat ik hier met de grootste moeite kan vinden of zelfs helemaal niet. Daarbij heb ik ontdekt dat als ik de Nederlandse Bol.com of het Amerikaanse Amazon zou benutten de kostprijs inclusief verzenden vrijwel het dubbele vraagt van wat meneer Ali of pakweg Temu (er zijn er nog veel meer) me berekent voor iets soortgelijks. En natuurlijk, dan weten ze ook meteen alles van me, maar onderzoeken naar het datagebruik van Amazon maakt wel duidelijk dat ze in China echt niet alleen goed zijn in verzamelen van al mijn gegevens. Dat kunnen ze in de VS ook!

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: byd-brilliance-m1.jpg

Hoe dan ook, China maakt meer dan alleen hobbyspullen of prullierie die je ook bij goedkope ketenwinkels in heel Europa kunt vinden. Toen Poetin de Veroveraar zijn oog en bommen had laten vallen op de Oekraine kwam zijn eigen land achter een muur van boycots terecht waardoor de Russische burgers ook vrijwel zonder aanvoer van westerse (en zeer gewaardeerde) producten kwamen te zitten. Dat gold ook voor de daar zeer geliefde wagens uit het westen. Mercedes, Audi, VW, Skoda, Bentley, het mocht wat kosten, maar ook de moderne Russische consument waardeert merkgevoel, kwaliteit en status.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: chery-qq3-4290944130_3fb743efb0.jpg

Dat is nu totaal veranderd. Poetin haalt de mobiele invulling van transportbehoeften uit China. 70% van de totale automarkt is nu vanuit dat land afkomstig. Maar uit een recente reportage die ik voorbij zag komen op Youtube en die was gemaakt in Rusland is de koper/gebruiker van die rijdende eenheidsworsten zeer ontevreden. Of ze nu komen van BYD, ZeekR, Geely of wat ook, de kwaliteit lijkt bedroevend slecht. Zelfs voor Russische begrippen. Want men is wel iets gewend met een eigen merk als Lada. Maar die wagens kosten wel slechts een derde van de prijzen die Chinese wagens vragen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: great-wall-voleex-c10.jpg

En dan blijkt dat veel van die auto’s niet goed zijn opgewassen tegen het strenge Russische klimaat, ze zeer roestgevoelig in elkaar steken, men veel meer componenten gebruikt om de auto in elkaar te zetten dan een vergelijkbaar westers of Japans model. Ook is de nazorg bedroevend, onderdelen nauwelijks leverbaar en als ze dat al zijn peperduur blijken. Importeurs en dealers geven niet thuis bij problemen van consumenten en over garantie praat men liever helemaal niet. Kortom, Made in China is volgens de Russische consumenten zeker geen garantie voor kwaliteit. Integendeel. En dus zoeken slimme jongens (en die zijn overal te vinden, ook in Rusland..) naar sluikwegen om import van westerse auto’s alsnog voor mekaar te krijgen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa020008.jpg

En dat levert gouden handeltjes op. Als de situatie voor Rusland een beetje mag worden vergeleken met die in ons land, waar ook heel wat Chinese merken worden aangeboden, is maar de vraag hoe lang het zal duren voor de Consumentenbond of andere onderzoeksinstantie tot dezelfde conclusies komt. En dat is dan vaak meteen de doodklap voor een als een luchtballon opgeblazen merkimago dat uiteindelijk niets waard blijkt. Hou het dus maar bij de bekende merken. Die hebben een kleine 80 jaar voorsprong op al dat Chinese spul en bieden nu net wel dat wat men in China niet voor mekaar heeft. Voor de prijs hoef je het ook niet te doen, al worden heel wat Chineesjes hier voor ramprijzen weggezet nu men lijdt onder de heffingen van Trump. Vinger aan de pols is nodig. Ik raad het jullie allen aan! (Beelden: Internet/archief/diverse )

Versieren…

Versieren…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 70-3.jpg

Terwijl de eerste pepernoten en chocoladeletters alweer in de vakken van de bekende supermarktketens liggen te verleiden en ons trachten te versieren ze mee naar huis te nemen wil ik het toch even hebben over het meer menselijke gedrag dat bij dit laatste woord hoort. Het versieren van een ander mens. Het flirten, het je overgeven aan… In de afgelopen zomermaanden werden we weer getrakteerd op wat programma’s die juist dat thema als uitgangspunt hadden en waar we soms wanhopige pogingen zagen van mannen en vrouwen om een ander aan zich te binden. Wat volgens mij toch redelijk simpel is, maar wat in die real-life-shows tot soms tenenkrommende situaties leidde.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 70-6.jpg

Nu is de ene kandidaat de andere niet maar ze missen vrijwel allemaal het ware versier-gen. Laten we dat even fysiek duiden. Mannen zijn bij vrouwen veelal maar op een ding uit. Vallen ze zelf op mannen dan gaat dat nog een tempootje sneller en als die vrouwen houden van andere vrouwen (ik zelf zou overtuigd lesbisch zijn…) is het pas in bed dat men ontdekt dat die andere dame niet kan koken of zo. Maar zo ging het niet in die datingshows. Daar moest gepraat worden. Tot je blaren op de tong had of hebt. Er moesten vragen worden gesteld, interesses getoond.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: epb-2.jpg

En dat bleek bij 90% van die kandidaten, ze leken niet voor niets al jaren alleen te leven, een best probleem. Daarnaast zaten er vrouwen in die serie die geen echte man voor het leven zochten maar een klusjesman of anders een die investeringen wilde doen in het te runnen bedrijf. Pas als aan alle voorwaarden was voldoen mocht de betrokken tegenkandidaat (soms na vele uren reizen) blijven en kreeg een glaasje jus-des-oranges, koffie of een plekje in een of ander saai uitziend kamertje. Waar het echt om gaat bij mannen en vrouwen (al dan niet gericht op elkaars of de eigen sekse) kwam vrijwel nooit in beeld. Ook jonge mensen bedreven de liefde niet want dat mocht niet vanwege de leidende vertrutting (zie blog 14-8 jl) of het feit dat er wellicht kinderen kijken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: kamfer-5-zuster.jpg

Bij oudere kandidaten hoorde ik op enig moment een kandidate zeggen dat aanraken en eventuele seks pas kon worden verwacht als aan alle voorwaarden was voldaan. Kortom, dat kon gezien haar gedrag nog wel jaren duren en dan was de dame in kwestie op een leeftijd dat ze allang vergeten was hoe seks ook al weer werkte. Er werd niet aangeraakt, er werd aan een stuk door gekakeld en het kwam tot niks. Ik schud dan maar met de oude en echt wel wijze bol. Hoe ingewikkeld kan het toch zijn. Als je een leuke, mooie, vrolijke vrouw tegen komt die zich gekleed heeft om verleid te worden, pak dan door. Het gras maaien kan altijd nog.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: famous-legends.jpg

De kat of hond aaien ook. Het lijkt wel of we verleerd hebben hoe dat precies werkt tussen ons mensen. En veel van die lui bleken een aardige CV op gebied van relaties te bezitten. Paar keer getrouwd, soms wel tien relaties achter de rug, diverse kinderen. Maar wanhopig op zoek naar iets nieuws. Als ik dat was had ik 15 minuten nodig om te zien welk vlees ik in de kuip aan zou treffen. Dan stel je pas achteraf vragen. Zo zitten echte mannen nu eenmaal in elkaar. En oude nonnen zijn niet mijn ding. Sorry voor hen die dat willen zijn of uitstralen. Ooit zag ik op TV (bij de KRO nog wel..) een wat oudere man die er twee vrouwen op nahield. Een voor de huishoudelijke zaken, van zijn leeftijd, en een flink jongere voor de lichamelijke plezierrondjes. Ze konden het prima met elkaar vinden. Een huwelijk met benefits. En die schilder Anton Heyboer dan? Had die niet vier vrouwen in een soort commune? Die konden het met mekaar en hem prima vinden. Een vijfde vrouw deed zijn zaken. Kijk, dan gaan we praten. Maar wel achteraf. Eerst consumeren…. Flauwekul allemaal……(Beelden: archief)

Korea…

Korea…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-425034-korea-krieg-der-strahlflugzeuge-img_1706.jpg

Ik heb al eens eerder geschreven over dat wonderlijke in twee delen gescheurde land Korea. Dit keer doe ik het nog eens aan de hand van een echt fantastisch goede Duitse uitgave onder de titel ‘KOREA – 1950-53 – Krieg der Strahlflugzeuge’ geschreven door Horst W.Laumanns. Een uitgave van Motor buch Verlag uit 2023 en door mij gekocht in april dit jaar. Los van het voor de hand liggende verhaal over die bloedige oorlog die intussen 75 jaar geleden begon tussen de communisten en het toen nog vrije zuiden van het land dat werd verdedigd door de VS, vertelt het boek ook het nodige over de geschiedenis en cultuur van Korea door de vele eeuwen heen. Want volgens de geschiedschrijving van het gebied is dat daar al ruim een half miljoen jaren oud als Korea als land door dit enorme conflict op de kaart werd gezet. En was het voor WO2 al ruim een eeuw lang volkomen onderworpen aan de grillen van een wrede Japanse bezettingsmacht.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: mig-15-poolse-lm-hendon-120888-pict1212.jpg

Tel daarbij ook even op de grote invloed van China dat als noorderbuur zo het e.e.a. uit zijn buurland wilde halen. Een Keizerrijk zonder echte macht, waar bevolking speelbal is van de geopolitieke gebeurtenissen. Dat leidde ook tot wat we nu de Koreaanse oorlog noemen. Het boek beschrijft de aanleiding, de eerste terughoudendheid van de VS dat niet opnieuw in een conflict wil worden gezogen (waar kennen we dat van anno 2025).

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: nortam-f86-sabre-usaf-nmm-260324-img_4167.jpg

Maar nadat zowel China als de Sovjet-Unie zoveel troepen en materieel leveren dat het zuiden compleet wordt overlopen treedt Amerika ook op en stuurt extra troepen. De oorlog is dan pas echt begonnen. De Noord-Koreanen vallen aan met steun van China en de Sovjets, de Amerikanen mobiliseren via de VN ook andere westerse landen. Het VK, Australie, de Belgen, en ook Nederland sturen troepen. Dat kan allemaal niet voorkomen dat de geallieerden op enig moment worden teruggedreven tot een klein stukje land rond een havenhoofd in het zuiden. De VS sturen daarop Douglas McArthur, een ijzervreter uit WO2, generaal met een grote naam en faam.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: b29-4.jpg

Die bedenkt een list en laat een stevige hoeveelheid troepen en materieel landen aan de andere kant van het land waar de Noordkoreanen het niet verwachten. En dat zorgt voor een slachtpartij onder de communisten die zelf ook stevig huis hielden (genocide)in door hen bezet gebied. De luchtoorlog ontstond pas echt toen McArthur besloot om alle troepen van de vijand inclusief hun bases en steden plat te bombarderen. De B29’s van de Amerikanen werden echter op enig moment onderschept door een nieuwe straaljager van de Russen, waar weliswaar Noordkoreaanse kentekens op stonden maar die werd gevlogen door Sovjet-piloten of hun Chinese collegae.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: gloster-meteor-klu-aviodrome-200213-p2203254_edited.jpg

De meeste westerse vliegtuigen, ook de moderne straaljagers van toen, konden niet op tegen de nieuwe Mig 15’s en het duurde tot de Amerikanen hun eigen echte antwoord het oorlogstheater in stuurden, de North American F86 Sabre, waarna het evenwicht kon worden hersteld. Intussen kwamen er van beide zijden steeds meer troepen naar Korea en ging het front op en neer. Beide partijen wonnen en verloren terrein. Het geallieerde overwicht aan bommenwerpers en ook oorlogsschepen was hierbij overigens een belangrijke factor.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 2501347277_e0678f88e9_m.jpg

McArthur vroeg op enig moment zelfs om atoombommen. Want daarmee zou hij het slagveld in een klap kunnen beslechten in zijn voordeel. De politieke leiding in Washington, nog steeds beduusd van het effect van die wapens in Japan, verving de keiharde generaal door iemand met iets gematigder opvattingen. Deze verschrikkelijke oorlog duurde nog tot 1953. Daarna werd besloten tot een wapenstilstand waarbij de 38e breedtegraad demarcatielijn werd die Noord en Zuid van elkaar moest scheiden. Dat lukte tot op de dag van vandaag al ziet het Noorden zich nog steeds als in staat van oorlog met het Zuiden, Amerika en vooral ook Japan. Het land lag in puin, de heropbouw verliep aan beide zijden van de grens op een volkomen eigen wijze. Het Zuiden nu een florerende industriele staat waar technologie en economie samengaan met een redelijke vorm van democratie. Daar valt bij het regime aan de andere kant van de grens niets van te bespeuren. De familie Kim is daar dictatoriaal aanwezig en het land een Stalinistische voorbeeldstaat. Tegenspraak en vrijheid niet geduld en ontwikkeling van wapens belangrijker dan het welzijn van het zo gekwelde eigen volk. Hoe dan ook, dit boek heeft me weer veel geleerd. Ik verslond het met plezier. (ISDN 978 3613 045330) Het is in het Duits geschreven. Dat moet je dus wel beheersen. Anders wordt het plaatjes kijken, want daar staat het boek vol mee. Aanrader! (beelden: archief/internet)

Grijs….

Grijs….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 131-2.jpg

Kijk eens op verkeersfoto’s of stadsgezichten van pakweg 50 jaar geleden en je ziet dat de blijheid van de toenmalige mens met de nieuwe vrijheden, waartoe het autobezit zeker behoorde, afstraalde in de lakkleuren van die tijd. Felrood, oranje, helgroen, lichtblauw, wit, beige, bedenk het en het was bij veel automerken te koop. Een zwarte of grijze auto was iets voor begrafenisondernemers of pakweg het koninklijk huis.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: daf-600-op-de-rai-2009-3518182452_7d400621e1.jpg

Door de jaren heen is er veel veranderd. De signaalkleuren verdwenen. De zakelijke rijder wilde niet opvallen, die reed en rijdt graag een beetje neutraal in het rond. En als ik de recente statistieken over 2024 mag geloven is er op dit punt vooral ingetogen saaiheid te melden. Zwart, grijs, en dan nog wat zachte tinten en zie daar het gemiddelde kopers/leasegedrag op mobiel gebied. Dat heeft zeker ook van doen met de restwaarde over een bepaalde periode.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: cadillac-62-convertible-tails-foto-darth-maltball.jpg

Een knalgele of gifgroene auto kan dan rekenen op 15-40% minder restwaarde en dat vinden mensen toch snel een beetje al te gortig. Pas als je besluit je auto helemaal op te rijden of die centen gemakkelijk kunt missen is er weinig mis met een uitgesproken lakkleur. Zelf had ik de laatste jaren een voorkeur voor zilvergrijs, maar door allerlei omstandigheden of beschikbaarheid werden het achter elkaar een Royal Blue uitgemonsterde auto, gevolgd door een knalrode en nu weer een jeans blauwe, met name omdat vrouwlief een voorkeur heeft voor die kleur blauw.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img-1897.png

Daarmee onderscheid ik me wel wat, want we konden indertijd ook kiezen uit zwart, grijs of wit, maar het werd deze blauwe. Geen moment spijt van gehad. Maar misschien komt dat nog eens. Ik weet wel dat in de tijd dat ik nog in de ‘dealerhandel’ zat knalrood stond voor sportief, net als knalgeel, en dat zwart lastig te verhandelen was. Met een witte bleef je zitten, behalve als het ging om piepkleine stadswagens zoals een Daihatsu Cuore.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: daihatsu-cuore-premiere-1988-ams19-scan10187.jpg

Met wat leuke striping kon je die ook in het wit wel kwijt. Bij de andere merken zag ik veel pastelachtige tinten voorbij komen. Beige, zachtgroen, lichtblauw, zeepgeel. Dat was voor die oostelijke hoek in Europa indertijd een beetje standaard want vrijwel alle merken uit dat deel van Europa gebruikten die zelfde lakkleuren. Niks mis mee, het gemiddelde gezinshoofd kocht nog wat er stond, aan bestel/levertijden had hij een hekel, immers zijn oude in te ruilen auto was veelal niet meer APK-waardig. Intussen zien we heel wat bijzondere Chinese merken opduiken. En daar heeft men op gebied van lampjes, piepjes en lakkleuren een heel andere smaak dat de gemiddelde Europeaan. Eens zien welke smaak het gaat winnen. Kan nog verrassend zijn. Ik houd jullie op de hoogte als de dingen veranderen….en schroom niet om je eigen kleurvoorkeuren hier te delen hoor… (Beeld: archief)

Trimwonden…

Trimwonden…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pebbles-ons-pittige-meisje-030823-.jpg

En als ik het dan toch over onze opdrachtgevers op vier poten heb, moet ik ook even vermelden dat we in dat kwartet slechts een poes hebben zitten. En dat die ons indertijd als kitten werd gegund met de mededeling dat zij er een ‘met een pittig karakter’ was. Dat zag je er nog niet meteen aan af, maar in vergelijking met haar flink grotere broer is zij inderdaad wel een poes om met asbest handschoenen aan te pakken als er iets moet gebeuren wat zij niet wenst. In de normale omgang is zij uiterst lief, ze praat met ons, ligt luid knorrend op voor haar aantrekkelijke plaatsen, heeft vanaf moment een een grote bewondering voor en vriendschap met onze oudste, Prins Percy (overigens slechts ruim 1 jaar ouder dan de witte poes Pebbles). So far so good dus.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pebbles-op-de-stoel.030823-.jpg

Het spul leeft verder in harmonie al zijn broer en zus soms water en vuur en wil die relatie nog wel eens ontaarden in een heftige matpartij waarbij de vlokken haren in de rondte vliegen en vooral zij, met haar dikke vacht, de haarverliesgevende partij is. Beide katten zijn groot en in hun soort opvallend. Dus twee van die grote jongens die knokken, dat is (en klinkt)best angstaanjagend. Maar ooit legde een dierenarts ons uit dat als er geen bloed vloeit er weinig aan de hand is. Nou daarover gaat dit verhaal eigenlijk. Pebbles heeft een zomers probleem. Haar enorm dikke vacht gaat dan klitten. Niet als bij een meer normale kat, maar in haar geval echt heftig.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_9499.jpg

Net of er kauwgum in die haren zit. Dus doen we ons best om dat te bestrijden. Liefst samen. Maar dat is wel een linke oefening. Ze laat het even toe, maar als we net toekomen aan wegknippen van die enorm dikke plekken haalt ze al gillend uit. En dat is zonder aanziens des persoons. Dus de laatste keer was ik de pineut. Fikse halen via haar achterpoten omdat ze wilde ontsnappen aan ons. Bloed stroomde, de dierenarts zou er versteld van staan. Totaal anders dan haar broer. Die laat alles toe. Diverse malen meegemaakt omdat hij af en toe wat zaken vertoont die aandacht behoeven. Hij heeft een speciaal plekje in de harten van die mensen van de dierenkliniek. Zo lief. En we zeggen dan vaak, het is oprecht te hopen dat zijn zus hier nooit terecht komt. Want dan maak je iets anders mee… En dus duimen we maar dat het ook zo zal blijven. Want dat ik wordt beschadigd door een op zich lief diertje is nog tot daar aan toe. Als ze vanuit haar angst de leuke assistentes van de dierenarts te lijf gaat wordt dat wellicht een klacht wegens aanranding of zo… Intussen doet de Duitse wonderzalf zijn werk en genezen de krabwonden langzaam maar zeker. Het bloed stroomt niet meer naar buiten en deze blogs schrijvende macho kan weer verder…… Als vrouwlief me roept om de lieve witte poes even vast te houden lijd ik ineens aan Oostindische doofheid… U wilt me wel vergeven… (Beelden: archief)

Kattenhuis…

Kattenhuis…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_5231.jpg

Naar ik meen was het pakket ooit afkomstig uit de Action-keten en kochten we er twee toen ze daar in de aanbieding waren en onze nu aardig volwassen kater Pepper net als kitten binnen was gekomen na een lange reis uit Zuid-Holland. Dat eerste pakket bevatte een zelf in elkaar te zetten kartonnen kattenhuis met krabpaal en was na ingebruikname binnen een week of twee totaal door ons kattenteam gesloopt.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_3298.jpg

De katten vonden het een geweldig ding, maar die basisvorm was toch te netjes en fragiel. Uiteindelijk haalden we de restanten weg, bewaarden wel de bijbehorende krabpaal en legden die op een van de etages zodat ze daar nog wel eens hun nagels konden scherpen (over die scherpte in volgend verhaal meer..) en vergaten we het tweede niet geopende pakket volkomen dat dus ergens in een van de kamers terecht kwam tussen dozen met legpuzzels. Tot we die kamer onlangs herinrichtten met andere kasten en zo meer en die doos alsnog tevoorschijn kwam.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_3304.jpg

Wie wat bewaart heeft iets… Nou dat pakte dus mooi uit (letterlijk en figuurlijk) toen ik begin augustus opnieuw een huisje bouwde van milieuvriendelijk karton. Zelfs een schoorsteen vouwde en monteerde ik op het dakje… Hoe dan ook, neerzetten in de kamer leverde leuke taferelen op. Pepper zat er meteen in, daarna onze Prins Percy en weer wat later de grote kater Presley. Die past met zijn dikke 8 kilo maar net, maar zag het toch als een soort beschermend huisje. Die bescherming voor hem van belang want hij is nogal stressgevoelig….Dat later ook onze ‘pittige poes’ Pebbles even beschutting zocht maakte dat alle vier de katten hun eigen geur en kleur aan het nieuwe onderkomen hadden gegeven en er vanaf dat moment geen leegstand meer bestond. Niks leuker dan met zijn tweetjes door de raampjes of het deurtje kijken…. Alsof jong volwassen katten ineens weer kitten waren. Eens zien hoe lang dit milieuvriendelijke kattenhuis het vol gaat houden. Want nieuwe huizen bouwen is in ons land best een dingetje geworden en voor je het weet woont er een hond, buurkat of krokodil in jouw net gebouwde woning. De echte wereld op schaal…. Intussen zit het viertal alweer in de keuken. Want eten gaat voor het huisje… (Beelden: Archief)

Oorlog en geen vrede…

Oorlog en geen vrede…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 10-mei-1940-nederlandse-leger-aan-de-grebbelinie.jpg

Terwijl heel wat mensen over mekaar heen buitelen om zonder bewijs maar met veel zelf bedachte overtuiging bijvoorbeeld Israel te beschuldigen van ‘genocide’ gaan diezelfde types vaak voorbij aan de slachtoffers die zijn gemaakt door daders die voor hen welgevallig zijn. Kortom, wat Israel niet mag vindt men compleet acceptabel bij de types die het hardste moord en brand schreeuwen als zij een keer het onderspit delven maar zelf normaal als beesten te keer gaan. Ik heb eens opgezocht hoeveel conflicten er in onze moderne geschiedenis hebben bestaan en daaraan even gekoppeld hoeveel slachtoffers daarbij of door vielen. Het is verbijsterend.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: mongolen-1.bmp

En als je het dan over genocides hebt zie je dat juist de doctrines die het hardst miauwen over wat hen werd of wordt aangedaan qua leed of onrecht, een met bloed besmeurd verleden of heden kennen. Even een beetje relativering; vanaf 1900 tot en met 2000 vielen er in de tot dan bekende conflicten 165.000.000 slachtoffers. Daarbij moet je ook nog even bedenken dat van veel conflicten, zoals die in Biafra, Afhanistan of Congo niet veel realistische cijfers bekend zijn. Ook zijn er nog eens tientallen miljoen mensen vermist na conflicten, ‘presumed dead’, maar niets is zeker.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: loyalist-in-uniform-ready-for-battle.gif

En dan hebben we de 21e eeuw nog niet eens in die cijfers zitten. En voor de goede orde, in onze huidige eeuw tellen we alleen al 14 serieuze conflicten en oorlogen, waaronder diverse waarbij genocides zijn toegepast. Maar we hebben ook nog eens de vooral islamitische terreuraanslagen waarvan de cijfers niet zijn meegenomen in dit overzicht. Het is uiterst confronterend te bedenken dat een simpel conflict als de scheiding tussen India en Pakistan in 1947 een dikke 600.000 slachtoffers maakte. Niemand die kennelijk meer weet dat dit conflict ooit plaatsvond.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: russische-tank.jpg

Het regime van Mao Zedong in China maakte 48 miljoen slachtoffers. Hoor je in extreemlinkse kring niemand over. Om een beeld te krijgen van hoe veel slachtoffers dat bewind maakte moet je eens bedenken dat de Tweede W.O. in totaal 50 miljoen slachtoffers kende. Ook even goed om te bedenken dat propaganda en indoctrinatie goed zijn voor een compleet verwrongen beeld van het aantal slachtoffers gemaakt door de vijand. In het ene geval houdt men die aantallen graag zo laag mogelijk. De vijand hoeft uiteraard niet te weten hoe effectief diens aanvallen waren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: paras-boven-den-haag.jpg

Aan de andere kant kennen we de compleet ongecontroleerde maar op namaakcijfers baserende overdrijving zoals we in Gaza elke dag zien en lezen. Ooit, in 2002, deed Israel een inval in Jenin op de Westelijke Jordaanoever. Men wilde daar een terreurcel uitschakelen. Yassir Arafat, zelf benoemd leider van de Palestijnen indertijd gilde moord en brand en gaf aan dat meer dan 500 mensen waren vermoord en er een ‘holocaust’ plaatsvond. In Europa liepen de linkse stormtroepen te hoop, want Israel….. De VN deed wat later onderzoek en kwam met de conclusie dat uiteindelijk aan Palestijnse kant niet meer dan 52 doden te betreuren vielen, waarvan de helft strijders van die terreurgroep. De Israeli zelf verloren toen overigens 23 soldaten.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1z3mrk2.jpg

Ook valt op dat men bij een simpele ramp die niet militair veroorzaakt werd, pas na vele dagen weet hoeveel slachtoffers er zijn gevallen. Bij een aanval van Israel op een Hamasdoel in Gaza weet men binnen een uur dat er vooral heel veel burgerslachtoffers zijn gevallen. Inclusief leeftijden en geslacht. Dat is onmogelijk, is dus absoluut fake-nieuws. Net zoals het Duitse Oppercommando in de Tweede WO weigerde toe te geven dat de Amerikanen op weg waren naar Berlijn, net als de Russen. Of die Irakese minister van Defensie die beweerde dat er geen Amerikanen in zijn land waren terwijl de inslagen van granaten en kruisraketten duidelijk hoorbaar waren. Indoctrinatie en Propaganda, ze gaan hand in hand. Ook bij ons. Maar de echte cijfers liegen niet. En o ja, ik heb alle conflicten en oorlogen even voor jullie geteld die we nu kennen sinds 58 na Christus…. Dat waren er 534. En wie meent dat het nu erger is dan ooit? In de jaren na WO 2 kenden we meer dan 100 soms grote en heftige oorlogen en conflicten, met heel veel slachtoffers als gevolg. Kortom, de mens houdt kennelijk niet zo van vredelievend samenleven. Er is altijd wel een reden voor het voeren van een oorlog. En dat geeft te denken. Zeker in het licht van al die enorme investeringen in onze defensie….. (Beelden: Archief)

Post…

Post…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: post-2.jpg

Stel, je bent bakker en je doet dat al je hele leven, net als jouw vader voor je of je opa die nog brood in het dorp rondbracht met een hondenslede of huifkar. Je hebt een aardig lopende winkel en een paar lieve dames achter de vitrines vol lekkers. Maar je ontdekt na enige tijd wel dat de afdeling brood veel minder goed loopt dan die van het gebak. Waar de Tompouzen omzet elk jaar stijgt en de appelpunten niet zijn aan te slepen, blijft die van het volkorenbruin (al dan niet gesneden) ver achter bij wat je graag zou willen zien. Oorzaken, mensen eten meer kadetjes, ze kopen hun brood bij de supermarkt maar niet bij jou en jouw prijzen zijn wellicht ook wat hoog.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: post-4.jpg

Gelukkig voor jou is er in een omtrek van 5 km2 geen andere bakker te vinden, dus je hebt een soort van monopolie. Zelf eet je geen boterhammetje minder, met dank aan die gebakjes, maar toch. Zorgen, zorgen. En dus klop je aan bij de overheid. Er moet geld bij die broodverkoop en je wilt subsidies ontvangen zodat je de winkel compleet kunt blijven aanbieden en je aan het eind van het jaar ook nog een kerstbonus kunt uitkeren. Krijg je die niet dan wordt het brood duurder en ga je ook nog maar drie dagen per week dat brood vers bakken en verkopen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: aanhanger-drie-asser-adam-160900-pict0542.jpg

Vreemde redenatie?? Nee hoor. Nou ja, wel als je mkb-er bent, want de overheid ziet je aankomen…… Nul op het rekest is gegarandeerd jouw deel. Maar heet je PTT Post ligt dat kennelijk allemaal anders. Zogenaamd geprivatiseerd (zoals ook de NS) moet je volgens afspraken met de overheid post bezorgen door het hele land, liefst binnen een bepaalde termijn, verdien je goed geld aan pakketjes waarvan de aantallen met het jaar toenemen, maar is die hele postbezorging van brieven en kaarten verliesdragend. En dat vinden aandeelhouders niet fijn. Dus verhoog je de tarieven en verlaagt de servicegraad. Minder-minder-minder kan ineens wel als het om postbezorging gaat. Maar het is niet genoeg. Er moeten ook nog miljoenen komen vanuit de overheid om deze tak van dienst overeind te houden. Kortom, dan blijkt dat die hele PTTPost gewoon een semi-overheidsinstelling is die kennelijk alleen met subsidies kan draaien. En dat zie je bij de NS ook. Jaarlijks vele miljoenen om de boel op de rails te houden. Dwang als middel, publiciteit als ondersteuning. Want je wilt niet zonder post toch??? Of zonder treinen?? Ik vind die redenatie verkeerd. Eerder liet de overheid andere bedrijven ook zonder enige steun gewoon omvallen. Er zijn heel wat voorbeelden van te vinden. Maar al die semi-staatsbedrijven moeten wel worden geholpen? Dan ook bakker Janssen, of schoenmaker Bakker, loodgieter Frans Vrolijk en automonteur Mohammed El Marokko… Geen onderscheid. Allemaal van belang voor onze samenleving…. Onlangs verdween in een dorp niet ver van onze stad de laatste Coop-winkel. Redde het niet. Het bleek de laatste supermarkt in wijde omtrek. Niks subsidies, zelf je broek ophouden. Failliet. En de klanten moeten nu 15 km rijden naar een volgend dorp om alsnog hun dagelijkse of wekelijkse inkopen te kunnen doen. Ergens klopt dit niet. Of vinden jullie van wel?? (Beelden:archief/internet)

Verdwenen….

Verdwenen….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pict0656.jpg

Hoe ouder je wordt hoe meer er verdwijnt dat je vroeger als een soort zekerheid aannam of waarvan je dacht dat het nooit zou kunnen verdwijnen. Primair staan daar natuurlijk mensen in een rijtje die je van jongs af aan hebt gekend en die onbreekbaar of tenminste onmisbaar leken. Ze vielen toch weg. Dieren die je zoveel onbaatzuchtige liefde boden bleven toch maar pakweg een jaar of 10-15 bij je. Maar zeker ook huizen waar je in hebt gewoond blijken in de loop der jaren gewoon te worden gesloopt of kregen een andere functie. Onderdeel van de zo vaak vlot om zich heen slaande vernieuwingswoede.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pict0713.jpg

OK, vaak waren die woningen het opknappen wellicht niet waard maar als ik soms om me heen kijk wat men er voor terug durfde bouwen is het de vraag of men met blinde of half door drank of gekte aangetaste architecten in zee ging voor die stads/dorpsvernieuwing. Zo is mijn vroegere ouderlijk huis, net als een groot deel van de straat waar ik vroeger woonde gewoon gesloopt in de jaren 70 en zette men daar toen nieuwe, moderne maar ook om te zien afzichtelijke woonblokken voor in de plaats.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: amstel-174-p8290214_edited.jpg

Het tweede woonadres in hartje stad, zo fraai gelegen aan de Amstel, werd op enig moment (wij waren daar toen al weg..) verkocht, gerenoveerd en omgetoverd tot een onderdeel van een hotel dat er naast zijn plek vond. De latere Bijlmerflats waar wij vanaf nieuwbouw in terecht kwamen zijn ook al weer deels gesloopt en gerestaureerd tot moderne appartementengebouwen. Ons huis in Almere, toen nieuwbouw en hypermodern, oogt nu als wat afgeleefd nadat wij er vele jaren geleden alweer vertrokken. Naar ik begreep hebben heel wat hurende bewoners na ons dat huis toch een ander aanzien gegeven, en echt, dat was geen verbetering. Zo wordt op steengebied onze geschiedenis toch stukjes bij beetjes uitgewist. Onze wijken van toen veranderden, buren verdwenen, de culturele verbanden werden totaal vernieuwd. In het huis waar we nu 30+ jaren wonen hebben we zelf ook veel veranderd. Aangepast aan de tijd. Verbeterd, voor de oude eigenaren wellicht een totale schok als ze er eens langs zouden komen. Maar toch, evolutie, geen revolutie. Zelfde geldt trouwens voor de werkplekken. Nog even los van de panden waar ik zelf ooit werkte, de bedrijven die daar ooit zetelden zijn in fusies verdwenen of hebben zichzelf opgeheven. Dat is best confronterend soms. Je hebt daar zoveel uren liggen, om dan te ontdekken dat veel daarvan ‘down-the-drain’ gingen omdat er geen vervolg zit aan die bedrijven. Verdwenen in de molenstenen van de tijd. Zelfs mijn eigen onderneming kreeg geen vervolg. Al bewaar ik wel wat www-adressen en zo meer voor ‘later’. Je weet maar nooit….. En jullie? Ook zo’n geschiedenis van verdwenen mensen, dieren, huizen, werkplekken??? Laat maar lezen hier hoor… (beelden: archief)