
Mogen we weer eens stemmen. En in eerder stemadvies dat ik met een grote knipoog gaf beschreef ik al wat al die partijen voor ons in petto hebben zoals we ze voorbij zagen en zien trekken richting die nieuwe banenmarkt van de tweede kamer. Met name linkse partijen zijn volgens hun eigen programma’s vooral van het extra belasten. Burgers, ondernemers, pensionado’s, allemaal betalen ze flink meer onder links beleid voor de plannen op gebied van immigratie (grenzen blijven wijd open staan..), of klimaat (vermeende vervuilers gaan extra extra extra betalen).

Daarnaast moeten we wennen aan het Arabisch als voertaal op scholen en op straat. Immers, voor links is islamisering geen enkel probleem. Hoe de geboren Nederlander daar over denkt is voor hen niet relevant. Aan de andere kant van het spectrum bewegen zich diverse midden/rechtse partijen waarvan sommigen wonderlijke uitspraken koppelen aan ongefundeerde begrotingen of doorschuiven van problemen naar de toekomst. Bij JA21 krijg je rechtse verhalen te horen maar is de kans dat men aanschuift bij een linkse regering groot. Bij de BBB vinden we de in mijn ogen beste vrouw op de juiste plek, Mona Keyzer, die duidelijk en overtuigend spreekt maar weinig kans maakt de eerste premier van ons land te worden. Sterker nog, zelfs de eigen achterban van de partij is ontevreden over wat men heeft bereikt.

Forum is voor mij zelf te veel een rommeldozenpartij, maar die mevrouw Vos kan aardig praten en heeft vrijwel geen rare standpunten zoals haar voorbeeld Baudet die wel had. Bij Wilders krijg je een stevige dam tegen de immigratie, een rem op de islam maar ook een terechte zorg om de mensen die hij in het veld bracht bij het nu nog demissionaire kabinet Schoof. Dat hij dwars is gezeten door zijn coalitiegenoten maar zeker ook de linkse oppositie lijkt mij zonder mee bewezen. Kon zo maar eens de grootste partij worden en dat is een stevig signaal vanuit een groot deel van het Nederlandse volk.

Bij christelijk rechts zien we opmerkelijk genoeg twee stromingen die liever naar links dan naar rechts leunen. Alleen de SGP houdt de principiele rug recht, maar is helaas ook vrouwonvriendelijk. De CU deed mee in kabinetten Rutte en Kaag, dus is mede verantwoordelijk voor de puinhopen van die jaren. Het CDA is dat ook, maar Bontenbal groeide wat sneller dan verwacht doordat de oude NSC-stemmers opnieuw overliepen naar hun oude partij waardoor hij zelf het volstrekt verkeerde idee heeft goed bezig te zijn.

Gezien zijn uitingen op sociale media uit het verleden is de term Farizeer voor hem nog een nette. Fatsoen en rust straalt hij weliswaar uit, de dunne laag chroom over het pakket schroot van wie hij echt is zal snel verdwenen zijn als de man kiest voor Timmermans en trawanten. En dan is daar de VVD. Een ooit zo grote liberale stroming die een kwart eeuw geleden in twee delen scheurde. Links, onder Rutte en rechts onder Wilders. Wat het resultaat is zien we nu. En echt, die Dilan is een aardige meid, maar kan geen potten breken. De vele VVDers zijn teleurgesteld. Die willen geen linkse koers, geen lastenverzwaringen voor ondernemers. Maar haar voorsorteren op links, nog tijdens de periode van het kabinet Schoof maakte dat de echte VVD-stemmers (zoals ik) afhaakten. Het wordt spannend morgen. En de kans dat een outsider ineens veel kiezers naar zich toe trekt is aanwezig. Maar wat vanaf overmorgen plaats zal vinden is wellicht nog interessanter. Terug naar de jaren van Kok? Rutte? Groene kabinetten vol neo-communisme of toch weer een soort paars?? We gaan het zien. Ik wens jullie allen wijsheid. Want dat heb je nodig. En denk vooral aan jezelf. Grote verhalen zijn leuk, maar niemand van al die lijsttrekkers betaalt jouw rekeningen. Dat moet je zelf nog steeds doen. (Beelden: Archief)








































Stel je nu eens voor dat je tijdens een gesprek met je partner, vrienden, collegae of wie ook, telkens in de rede wordt gevallen als jij iets wilt vertellen. Wat doe je dan? Praat je door, ga je wat luider spreken of zelfs schreeuwen of houdt je de mond en laat jouw persoonlijke fatsoen zien?! Wie het eerste als reflex voelt zal naar mijn idee ideaal geschikt zijn als politicus anno 2019. Kletskoekers met een zelf bedachte boodschap kwaken dwars heen door de argumenten van anderen. Je stelt een vraag en als het antwoord je niet bevalt klets je daar dwars doorheen. Het resultaat, zo bleek recent bij het door RTL uitgezonden ‘lijsttrekkersdebat’. Met name de in de achterban bejubelde voorlieden van D66 en Groenlinks luisteren niet naar argumenten maar hadden van hun ‘spindoctors’ advies gekregen de ander er onder te kletsen. Schreeuwend desnoods!
De ‘goede groene zaak’ vraagt daarom volgens hun eigen redenatie. We hebben nu de kans naar Noord-Koreaans model onze boodschap uit te dragen. Tegenstand is zinloos, en we schilderen die mensen met kritiek op onze heilige boodschap gewoon af als ‘nationalistisch’ of ‘niet ter zake kundig’. Intussen benutten we zelf onbewezen feiten en cijfers. Want winnen zullen we. Nu ging het in dat debat toch over de aanstaande verkiezingen van de Provinciale Staten die deels verantwoordelijk zijn voor het aan banen helpen van uitgefaseerde politici van de tweede garnituur die in de Senaat wetten zoals die idiote ‘Energietransitie’ moeten beoordelen op het realiteitsgehalte. Hoe groter het aandeel van links, hoe sneller we met zijn allen aann het financiele infuus hangen. Maar dat is voor die schreeuwers niet relevant. De man die het best bleek opgewassen tegen al dat verbale geweld was Dijkhof van de VVD. Aangename man, lastige boodschappen bracht hij netjes en duidelijke voor het voetlicht. En was uiteindelijk toch de morele winnaar van de avond.
Want slechts samenwerking en overleg kan ons land redden. En niet die loopgraven waarin Jetten en Klaver samen hun groene derrie zitten uit te poepen. Dat er dan aan de andere kant van hetspectrum wat lieden zijn die roepen over uit de EU stappen en zo voort neem ik maar mee met een korrel zout. Grappig ook om te zien dat de nieuwe erfgename van de SP zelfs de voorgekookte antwoorden van haar opponent uit haar hoofd kende en van de leg raakte toen die antwoorden anders bleken uit te pakken. Fatsoen, het was er niet en zo zag ik wat ik altijd al beweerde voor mijn eigen ogen afspelen. Het populisme komt tegenwoordig van links. Van partijen die vroeger het fatsoen hadden om tegenstanders uit te laten praten. Doet men nu niet meer. En dat is geen goede ontwikkeling. Ik voorspel derhalve dat ook deze verkiezingen op de 20e a.s. weinig overtuigde stemmers trekken. We geloven die lui niet meer. En rara aan wie ze dat zelf te danken hebben….. (Beelden: internet)
Onlangs was het weer zover. Een lezer op een van de sociale media diende me stevig en vrij persoonlijk van repliek toen ik weer eens mijn gal spuide over ‘linksige’ mensen als Pechtold die menen dat haantjesgedrag altijd moet leiden tot de politieke macht. Ook al ben je met jouw stroming lang niet de grootste van het land geworden bij de laatste verkiezingen maar wordt je wel geacht mee te doen in een volgend kabinet. Kennelijk is kritiek op juist die partij een doodzonde in dit land. In de loop van de jaren heeft het al heel wat s.m.-contacten gekost. (Nee, niet die van de sadomasochistische soort, daar heb ik zelf niet zoveel mee al zal het vast heel spannend zijn..). D66 is een stroming die ooit (jawel alweer 50 jaar geleden) werd opgericht om het politieke bestel omver te werpen. Men had onder leiding van Hans van Mierlo nieuwe plannen, verfrissend in die tijd, wilde het bindend referendum invoeren, de gekozen burgemeester, een afbouw van het aantal leden van eerste en tweede kamer en was voor een goede abortuswet.
Prima allemaal en in die periode doorbrak het samen met de sociale revolutie die op straat plaats vond alle oude muren waarachter vooral wat vermolmde stromingen trachtten het volk koest en tevreden te krijgen en te houden. Heel lang speelde D66 geen rol van echte betekenis. De andere partijen zagen er niks in. Tot ze eens mee gingen of mochten regeren. Niet altijd met succes voor de eigen partij. Het aantal zetels schoot op en neer als een jojo. Stukje bij beetje gaf men daarbij ook de eigen principes op. De heer de Graaff, ooit fractievoorzitter van de partij in de Tweede Kamer doorbrak het eigen principe van de verkozen burgemeester door zich te laten aanstellen als burgervader van Nijmegen. Het referendum is het tweede principe. Overboord als dat tegen vermeende Europese belangen in druist. Dus ook daar leverde men het eigen democratische geloof stevig in. Daarnaast zag je dat men eenmaal aan de macht in gemeenten of provincie dezelfde trekjes vertoonde als alle andere partijen. Regentengedrag pur sang! Men zet nu in op beter (hoger)onderwijs.
Maar het hogere technische onderwijs dat o.a. door bedrijven als KLM en Fokker van ongekend niveau was, werd weggesaneerd toen D66-minister Wijers Fokker de nek omdraaide. Tien duizenden mensen verloren hun baan. Het onderwijs voor een heel stuk geknakt. Fractievoorzitters bij D66 kwamen en gingen. Tot die ene die nu zijn populistische teksten oreert alsof hij de Messias zelf is. Alexander Pechtold. Een man die zeker kan debatteren, maar wel vrijwel altijd met een lange lijst van kritiekpunten op anderen. Het fatsoen is daarbij vaak ver te zoeken. En dan die anderen altijd maar de maat nemend. Hij speelt machtspolitiek. En krijgt nu nog zijn zin ook. Mijn lijstje van afkeer is nog langer waar het deze partij betreft. Maar dat mag niet. Van heel wat aanhangers die zich wel voelen bij D66. Mochten die zich geroepen voelen banden te verbreken, het zij zo. Ik sta voor mijn principes. En die stroken niet met die van D66. Principes moet je handhaven, gebruiken, de politiek mee bedrijven. Het is zwart of wit. Grijs pas niet als je bent opgericht om het politieke landschap te hervormen. Nu lijkt het meer op P66. Populisme anno 1966. En dat is geen compliment. Maar dat zal wel duidelijk zijn geworden..(beelden: Yellowbird/D66)