Lang geleden schreef ik al eens dat in onze woonomgeving heel wat vliegende vrienden voorbij komen (en nee dit keer ging of gaat het niet om die blikken vogels die het zwerk ook hier nog wel eens bevolken..) maar dat de elders zo bekende huismus nauwelijks kan worden gespot. Terwijl je ze een paar straten verderop in hele zwermen voorbij ziet en hoort trekken. Wij hebben wel koolmeesjes, duiven, spreeuwen, roodborstjes, halsbandparkieten, kraaien, eksters, merels, meeuwen, soms een verdwaalde reiger, maar echt musjes?
Nee! Je zou toch denken dat die diertjes het in een relatief rustige straat met de nodige heggen, bomen, leuke dakgoten en zo meer prima naar de zin moeten hebben, maar in al die jaren dat we hier nu vertoeven zijn ze zelden of nooit verschenen. Tot recent. Getjilp dat het een lieve lust had in onze dakgoot maar ook in de struiken van de tuin. Een stelletje deugnieten van deze soort speelde er verstoppertje, wat de katten in ons huis aardig van de leg bracht. Die renden op en neer om het fenomeen vanaf een van de vensterbanken in ogenschouw te kunnen nemen. En wij met hen…want een mus, een stel mussen, een heel volk….Zouden ze dan toch terugkeren?? Of uberhaupt keren, want terug zou inhouden dat ze er ooit waren geweest, maar dat mag zo zijn, wij maakten dat hier nooit mee. Terwijl we ze in onze oude (en toen nieuwe) stad Almere wel overal zagen en nu nog zien als we daar te gast zijn.
Mussen houden van een bepaalde leefomgeving. Misschien dat ze niet gek zijn op de steeds verder oprukkende meeuwen of die uitheemse parkieten die zich in groepen en al schreeuwend een weg richting ons binnenland banen? Op drie minuten lopen van ons huis is een flatgebouw te vinden waar men voor de bewoners op de begane grond een tuinafscherming heeft gemaakt via een dikke haag van een plantensoort die zijn bladen niet verliest. Daar is het echt een en al gekwetter. Een grote stad vol mussen is daar actief en kennelijk zitten ze er zonder al te veel onheil voor hun welzijn. Ze kwetteren dat het een lieve lust heeft en dat is leuk om te horen. Maar zien doe je ze niet. Een enkele uitvlieger…maar daar blijft het wel bij. Blijft bijzonder om dit fenomeen te beleven. En dat je als mens opgewonden kunt raken als een in huis levende adelijke huispoes of kater rond het zien en horen van deze simpele doch aantrekkelijk vogelsoort. Ik heb dat…..En dus beschreef ik die opwinding voor jullie. En stel meteen de vraag….hoe zit het met de mussen of andere vogelsoorten in jullie omgeving?? Dank bij voorbaat voor het delen… (Beelden: Internet)
Binnen de religies en occulte clubs is het genezen van zieken en hulpbehoevenden een bijna dagelijks terugkerend fenomeen. Men gelooft er in of juist niet. Zij die bidden naar Maria bezoeken bij honderdduizenden per jaar de heilige plekken waar deze moeder van Jezus zich aan aardlingen vertoonde. Althans volgens de overlevering. Water uit de buurt van die plekken op zich moet al van zodanig kwaliteit zijn dat mensen die het drinken van ziek naar gezond gaan. Net zoals je vaak zag bij de al dan niet bekende Kuroorden in Midden-Europa. Drink van dat ijzerhoudende en soms naar zwavel stinkende water uit de hete bronnen en hup….. In Hongarije kennen ze zelfs warme zwembaden voor hen die last hebben van de gewrichten. En met resultaat.
Maar terug naar de genezers. Het blijft bijzonder dat er mensen zijn die niet alleen menen dat ze genezen kunnen worden door handoplegging of gebed, het feit dat er lieden zijn die deze vorm van genezing loslaten op de massa is nog aparter. Los van alles wat er aan occulte groepen rondhobbelt in ons land, ook de traditionele kerken zijn er niet geheel vies van. Veel van deze acties maken een normaal mens heilig. De katholieken mengen deze vorm van bijgeloof dwars door het bijbelse heen en roepen de helden van de genezing graag uit tot heilige. Moeder Theresa was er zo een en in de katholieke historie zijn er meer die als zodanig zijn verheven boven de middelmaat.
Het komt vermoedelijk toch voort uit de donkere middeleeuwen toen slechts de katholieke kerk met haar kloosters en monniken/zusterordes een vorm van ziekenhuizen aanbood aan de droeven of behoeftigen. Die normaal terecht kwamen bij kwakzalvers op de markt, maar in zo’n katholiek hospitaal nog wel eens genazen van hun etterende wonden of zo. Natuurgenezers denken dat als ze iets met kruiden of planten mengen en laten nuttigen de patient er vast niet slechter van wordt. En als het helpt, waarom niet. Kennen we Jomanda nog?? Dat dametje wist velen te verrassen door haar handopleggingen met gevolgen.
Beetje doorgestoken kaart natuurlijk, maar toch. Het wordt pas ernstig als mensen de reguliere artsen ontlopen omdat ze geloven in de handkracht van deze lieden. Opvallend is wel dat we ondanks ons cynisme behorend bij de moderne tijd, toch in grote aantallen de kant van die gebedsgenezers op gaan. Er zijn er heel wat die met die flauwekul (in de meeste gevallen) aardig hun centjes verdienen. Het gaat me hierbij niet om homeopaten of dergelijke alternatieve doktoren. Het gaat me puur om mensen die door middel van handoplegging of een dansje rond een vuur gemaakt van paardendrollen een ander wijs maken dat het gaat helpen. Als het gaat helpen is het prima natuurlijk, en als gebed zorgt voor genezing dan doe ik graag mee. Maar ik vrees dat de kerken vol zitten met oprechte gelovigen die zich suf bidden zonder enig resultaat. God heeft het daar vast te druk voor. En omdat dit zo is ontstaan die wonderlijke figuren. Waartegen trouwens de mensen die op D66 stemden over het algemeen het meest kritisch reageren. Kennelijk is men bij de volgers van die stroming, hoe populistisch ook, in staat om een enkele keer vol realisme naar de mensheid te kijken. Dat delen ze dan weer met de knoeperharde afkeer bij de aanhangers van CU en SGP. Die moeten er niks van hebben. En in mijn optiek terecht.
Op het moment dat ik dit verhaal aan mijn blog toevertrouw is het woord ‘stikstofuitstoot’ (aardige woordwaarde bij Scrabble) zeer actueel. Een uitspraak van de Raad van Staten over dit onderwerp zorgde er voor dat minimaal maar liefst 25.000 infrastructurele werken niet meer zouden kunnen worden uitgevoerd. Maar vermoedelijk zou bij strenge handhaving van die uitspraken het land min of meer tot stilstand komen. Opmerkelijk, omdat de klachten over deze projecten kwamen van een zeer bescheiden maar fanatieke actiegroep die vooral bestond uit mensen met de weinig echte hobby’s en een overvloed aan vrije tijd. Net als de moordenaar van Pim Fortuyn bestudeerden zij 24 uur per dag elke letter in de wet waarmee zij de moderne samenleving tot stilstand zouden kunnen dwingen. Dwangmatig van zichzelf, links van gedachte, groen van actiebereidheid.
Altijdmijnmening 