Soesterberg…

Soesterberg…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: northam-f100-en-b25-in-nmm-260324-img_4047.jpg

Hoewel ik in mijn hart meer op heb met de civiele luchtvaart zoals die bijvoorbeeld op Schiphol plaatsvindt kan en kon ik af en toe best genieten van het vaak wat grovere geweld van militaire toestellen. En dus was ik in vroeger jaren als jong ventje nog wel eens te vinden op of rond de vliegbasis Soesterberg. Naast wat squadrons van de Koninklijke Luchtmacht opereerde daar een speciaal squadron van de Amerikaanse Luchtmacht (Het 32e Fighter Interceptor Squadron) en die lui hielpen toen nog ons luchtruim vrij houden van eventuele Russische indringers.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 216520-mdc-f4-lw-3587-1978-scan10183.jpg

Daartoe zetten die Yanks dan heel bijzondere toestellen in die ik graag observeerde. Zo hadden zij in die periode de Convair F-102 Delta Dagger in gebruik, een driehoekig toestel met prachtige beschilderingen die met een naverbrander was uitgerust wat n a een doffe klap op de startbaan meteen ook een vlam uit de uitlaat deed komen en de machine liet versnellen op een wijze die je bij die relatief ‘bedaagde’ Hunters van onze luchtmacht niet zag.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217914-ehgh-290887-mdc-f-15a-usaf-79065-demo-scan10558.jpg

Later kwamen er ook McDonnell-Douglass F4 Phantoms in gebruik bij die Yanks en ook die mochten er qua indruk maken best wezen. De laatste vliegtuigen die ik op Soesterberg ooit zag in dienst van de USAF waren de McDonnell-Douglas F15 Eagles. Geweldige jachtvliegtuigen die bijna verticaal de lucht in stoven als men oefende of voor een of ander alarm even moesten bijspringen. Dat Amerikaanse contingent had trouwens veel invloed op de omgeving van de vliegbasis. Hele gezinnen woonden in deze buurt en die lui waren toch wat afgezonderd van de meer normale bevolking hier.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-1107-f-102-pb030651_edited.jpg

Omdat de overheid niet wilde weten (of laten zien) wat de bewapening van die Amerikaanse toestellen zoal inhield werd alles aardig afgeschermd door zowel eigen Amerikaanse MP’s als de Nederlandse Koninklijke Marechaussee. Die basis op komen was dus best een dingetje. Toch ben ik er wel eens geweest. Ik werkte toen nog op Schiphol en wij benutten dan vaak een Amerikaanse vrachtmaatschappij die met haar grote toestellen van alles en nog wat vervoerde dat ook haar weg vond richting het 32e FIS. De baas van dat spul op Schiphol was een Amerikaan en die nam me eens mee naar Soesterberg voor een bezoekje.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hawker-hunter-en-thunderstreak-in-nmm-260324-img_4039.jpg

Zijn pasje (geen idee waar hij voor werkte, maar men sprong in de houding aan de toegangspoort) deed wonderen en al snel zaten we ergens in de kantine een lekkere steak te eten. Zelfs al door de wol geverfde jong volwassen manager van een Schiphols bedrijf was ik daar best van onder de indruk. En keek de ogen uit. Al die Top-Gun achtige piloten en hun technische staf liepen er rond en dat waren toch andere figuren dan die civiele piloten van pakweg KLM of zo. Soesterberg is tegenwoordig definitief gesloten als militaire basis. Het prachtige Militair Museum wat er sinds een paar jaar staat laat nog wat zien van dat rijke verleden, toen de Amerikanen ook bij ons de vliegende kastanjes uit het eventuele dreigingsvuur kwamen halen. Wat is het dan toch jammer dat we nu een politiek van afstand nemen en Europa negeren zien vanuit Washington. Verdienden we dat? Volgens mij niet. Aan de andere kant, laten we nooit vergeten dat heel wat Amerikaanse jongens in de afgelopen Tweede W.O. het leven lieten om ons weer eens te bevrijden van een dictator. Een deel van hen ligt nog begraven op prachtig onderhouden begraafplaatsen. En wie de machines wil zien waarmee ze ons decennia lang hielpen om de vijand buiten de deur te houden moet dat museum maar eens gaan bezoeken. Meer dan de moeite waard. En je kunt ook in de omgeving wandelen langs vroegere opslagplaatsen en bunkers die volledig in het groen verborgen te vinden zijn hier. Het laat zien hoe we vroeger naar de wereld keken, en ook hoe dat nu gaat. De ogen zijn weer open….Vraag is voor hoe lang…(Beelden: archief willekeurig)

De B.V. Noord-Korea…

De B.V. Noord-Korea…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-424048-bv-noord-korea-cover-img_9925.jpg

Vorig jaar maakte ik jullie attent op mijn favoriete Youtube luchtreiziger die vanuit Rusland allerlei reizen maakt en o.a. daarbij Noord-Korea bezocht. Het beeld dat hij zonder commentaar liet zien showt een bijzonder schoon en wel georganiseerd land met een bijna gedwee in het uitgestippelde politieke pad bewegende bevolking. Bijna de droom van Extreemlinks in ons eigen landje….. Ik beloofde toen al dat ik nog eens zou terugkomen op hoe dat land in elkaar steekt. In het boek met de zelfde kop als dit blog dat ik er over las komt de verbijsterende waarheid naar boven rond een land en regime dat meedogenloos de eigen bevolking knevelt maar haar tentakels in de hele wereld heeft uitgeslagen. Wie denkt aan een ouderwets communistische land kan ik meteen teleurstellen. Uit het boek dat door een wetenschapper (Remco Beuker)geschreven is, die vanuit zijn specialisatie echt studie en werk heeft gemaakt van zijn obsessies met het land dat slechts de helft van het Koreaanse schiereiland uitmaakt, blijkt dat de Kim-dynastie het communisme heeft opgewaardeerd tot een religie.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-424048-noord-korea-achterkant-img_9926.jpg

Een geloof in een familie die voor zichzelf de status van ‘heiliger dan heilig’ heeft bedacht en deze doctrine met donder en geweld doorvoert in alle facetten van de samenleving. Die is ook in alle opzichten zodanig georganiseerd dat zij die ook maar iets afwijken van de Leer direct kunnen worden gestraft. En die straffen liegen er niet om. Een aantal jaren strafkamp (regime ondenkbaar wreed) of zelfs de dood zijn niet uitzonderlijk. Men controleert elkaar ook verplicht en doet verslag over het doen en laten van anderen maar ook zichzelf. Speciale ministeries houden bij hoe het gaat. Los van het eigen raket/atoomprogramma is het regime ook actief in de rest van de wereld. Tientallen landen verspreid over de hele wereld maken gebruik van Noord-Koreaanse arbeiders of technologie. En die laatste is echt indrukwekkend. Neem maar de recente wapenverkopen aan landen als Iran of de via-via steun aan Hoeti-rebellen of de Hezbollah-beweging in Libanon. De Syrische dictator Assad was goede vrienden met het regime in PyongYang en hij was echt niet de enige. Soldaten van de Noord-Koreaanse strijdmacht zijn (verplicht) uitgeleend aan de Russen waar ze strijden tegen de Oekrainers. Weigeren ze dienst of lopen ze over dan wel worden ze gevangen genomen is de kans groot dat hun hele familie richting strafkampen gaat.

Opvallend is ook de constatering dat mensen die in Noord-Korea op hoge posten lijken te zitten in feite niks te vertellen hebben. Achter de schermen zitten de ware machthebbers. Alles ingericht op wantrouwen en controle. Ondanks dat wordt er door heel wat mensen gesmokkeld. Met name vanuit China komt veel spul illegaal het land binnen. Omkoping aan de grenzen helpt mee om dat redelijk goed te laten verlopen. Aan de andere kant zijn er de dwangarbeiders die worden uitgezonden naar andere landen. Diens inkomsten gaan voor 80% naar de staat, 20% is voor de familie. Geldt ook voor jonge Koreaanse meiden die het over de grenzen van het land willen of moeten gaan verdienen. Officieel als dienstmeisje of zo, maar veelal in handen vallend van wat rijkere Chinese oude heren die ze dwingen tot dingen waar ze in eigen land nog nooit mee te maken hebben gehad. Ook echte gedwongen prostitutie valt hen te deel. Het boek over dit vreselijke regime is 304 pagina’s dik, een uitgave van Prometheus en te koop onder ISBN 978 90 446 3731 1. Een maal gelezen weet je een ding zeker, linkse regimes zijn een ramp voor de mensheid. En wie denkt dat een boycot grenzen echt gesloten houdt, is naief of heeft het heel erg mis. (Beelden: archief/bieb/internet)

En dan nog iets…

En dan nog iets…

..Anders dan velen denken ben ik zeer begaan met het milieu, klimaat, maar ook de samenleving, de staat van onze democratie en hoe polarisering ons volk uit een drijft. Dit laatste wordt vooral veroorzaakt door bepaalde stromingen, actiegroepen, extremisten en zo meer. Media die eenzijdig berichten over deze kwesties zijn mij een doorn in het blauwe oog. Maar ik kan nog wel begrijpen dat je vanuit een of andere wonderlijke politieke kijk op zaken niet schroomt om het nodige aan indoctrinatie of leugens op het gewone volk los te laten. Een aantal van die zaken heb ik zelf als meninggever door de jaren heen niet vermeden. Maar er is een nieuwe factor bijgekomen.

Die van bedrijven en commerciele instellingen die zich ineens eenzijdig achter allerlei linkse boodschappen opstellen en mij als consument willen verleiden tot ‘groen’ ‘biologisch verantwoord’ of nog erger ‘politiek correct’ gedrag. Dat extreem-links zich druk maakt over het lot van melkkoeien snap ik overigens ergens nog wel. Dat ze tegelijk het lot van vele bevolkingsgroepen elders in de wereld vergeten te benoemen die worden bedreigd door allerlei milieuvriendelijk bedoelde ontginning van oerbossen of mijnen voor het winnen van grondstoffen t.b.v. door links opgedrongen elektrische voertuigen, kan ik dan weer niet duiden. Lot van die koeien belangrijker dan die van mensen??

Nee toch? Maar ja, in de ogen van die types kan kennelijk alles. Maar dat sommige managers van bedrijven zover gaan dat ze ook ineens een boodschap van dien aard uit gaan zenden is mij dus een brug te ver. Als consument met een gezond verstand en dagelijks inzicht in waar het fout of goed gaat in de wereld wil ik slechts horen of lezen waar mijn voordeel ligt bij de keuze van het product of die dienst waarmee wordt geadverteerd. Gekke Henkie zit al een tijdje vast dus daaraan ga ik mij niet spiegelen. Zo hoorde ik onlangs een grote reisorganisatie die groot werd met vliegreizen, adverteren voor stedentrips (all over the world) met als toegevoegde zin; ‘of je nu per auto, trein of vliegtuig reist’…Reden voor mij om nooit bij die lui te boeken. Of slechts onder het mom dat ik per trein naar New York of pakweg de Canarische Eilanden wil reizen. Als je net in de krant hebt gelezen dat bij een huidig elektrisch wagenpark van 5% het totale stroomnet (inclusief zonnecellen op diverse daken) dreigt uit te vallen en dan bedenkt dat linkse partijen willen dat we allemaal massaal overstappen op witte-kat-batterij-voertuigen moet je op de radio een spot aanhoren van een van de grote jongens op energiegebied die jubelt over hoe klimaatbewust men daar stroom opwekt…Ja hoe dan?? Zeker met biomassa-centrales die bewezen 50 keer vervuilender zijn dan gascentrales en ook nog eens zorgen voor enorme ontbossing? Nee, ik ben er klaar mee. Geen claims op dit gebied voor mij. Ik loop aan die bedrijven voorbij. What’s in it for me telt nog steeds. En gelukkig ook voor een heel grote groep realistische consumenten. Wat al die organisaties ook in de oren tetteren, normaal en gewoon verstand wint altijd. Want als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het dat ook. Maar een kleine minderheid blijft maar beweren dat het anders in elkaar steekt. En die heeft per definitie geen gelijk….Ik heb gezegd! (beelden: Internet)

Postale logica…

Postale logica…

Stel…je kent maar een enkele bakker in jouw omgeving. En je ziet dat deze mkb-er elk jaar zijn aanbod aan eetwaren verkleint, maar de prijzen er van consequent verhoogt. Is dat dan een extra reden om er jouw gesneden bruin of moorkoppen te halen?? Nou? Of dat je merkt dat de bloemist bij gebrek aan klandizie dezelfde beslissingen neemt en elke maand duurdere bloemen aanbiedt? Stel je een parfumerie voor die elk flesje geurend spul wekelijks in prijs verhoogd omdat niemand ze komt kopen…..Onze ingebakken logica zegt dan, we gaan een deurtje verder. Immers elders is vast iemand te vinden die wel snapt dat je klanten moet trekken met logische prijzen en niet moet wegjagen omdat jij niet bereid bent op de kosten te besparen. Bij (semi) staatsbedrijven als NS of PTT Post denkt men nou juist niet zo.

Met name dat postbedrijf heeft het (naar eigen zeggen) lastig omdat wij tegenwoordig meer digitaal communiceren dan met brieven of postkaarten. Pakjes zijn de nieuwe handel, maar die helpen kennelijk niet bij de exploitatie van het postbedrijf en dus hoorden we onlangs dat men had besloten om de meeste brievenbussen weg te halen omdat het legen daarvan te veel mankracht kost en de klant dan maar een kilometertje verder moet lopen of rijden om die post die men wel heeft alsnog te versturen. Daarna wilde men het aantal dagen waarop men post bezorgt ook drastisch verminderen.

Maar door de Postwet kan dat niet en kon dit onzalige plan door de politiek worden tegengehouden. Nou, volgende truc uit de binnenzak van het semi-ambtenaren-management, we verhogen de prijzen van de postzegels. Intussen is een normale postzegel al E. 1.28 of zoiets, wat omgerekend naar het vroeger zo waardevaste guldendenken Fl. 2,82 betekent. Moet je je voorstellen! Onbetaalbaar voor normale mensen, en ook nog eens voor steeds minder service. En dat alles omdat wij als consumenten ‘minder post versturen’. De kip en ei formule die ik ook altijd waarneem bij de monopolistische NS. Waar de prijzen van de kaartjes jaarlijks omhoog gaan, de service omlaag en men ook nog eens weigert om concurrentie toe te staan op het spoor. En als men dan de zin niet krijgt vraagt om extra subsidies van de overheid. Immers die wil dat we met de trein reizen, dan moet je er wat voor over hebben… Maar de hoge prijzen voor het OV, gekoppeld aan matige dienstverlening, vieze treinen en de kans dat je met een stel niet opgenomen psychiatrische types in zo’n gele rups opgesloten zit maakt de kans op gebruik er van steeds minder aantrekkelijk. En dan te bedenken dat die NS al elk jaar honderden miljoenen subsidie krijgt vanuit het Mobiliteitsfonds. Anders waren de prijzen voor dat 19e eeuwse vervoer helemaal niet meer te betalen. In beide gevallen ze je dat de marktwerking bij semi-geprivatiseerde overheidsbedrijven geen kans krijgt. Als men meer loon wil wordt er zoals dezer dagen weer bewezen, massaal gestaakt. Net als in vroeger tijden. Een recht dat de gemiddelde ZZP-er of MKB-er altijd wordt onthouden dan wel niet toegepast omdat men dan de klanten zou treffen. Klanten die de bakker of bloemist niet kunnen missen. En daarom hun prijzen aanpassen bij die van de concurrentie. Vaak is die beweging dan omlaag, niet omhoog. Dat laatste hoort slechts bij ‘bedrijven’ als de Post of NS. Het is maar dat u het weet….. (beelden: Archief)

Ratten en kakkerlakken…

Ratten en kakkerlakken…

Ons land heeft al een tijdje last van ratten en kakkerlakken. In eerste instantie vooral in de zin van types die niet schromen om oudjes op te lichten door zich voor te doen als bankmedewerkers of als politiemensen die alle cash en juwelen van ouderen graag even meenemen. Een broertje dood aan werken zal de basis vormen voor het denken bij deze types maar ik hoop altijd dat ze door veredeling van hun genen tot inkeer komen.

Geldt ook voor de figuren die in roedels of bendes ketens als de Kruidvat leegroven om elders (op de Balkan) de buit te verdelen of te verpatsen. Lastig aan te pakken. Geldt ook voor de lafbekken die vooral in groepsverband enkele mensen het licht uit de ogen slaan of schoppen om allerlei onduidelijke redenen. Woest makend gedrag en als ik dan vaak lees wat ze n a oppakken en berechting voor straffen krijgen snap ik wel dat een belangrijk deel van ons land niet staat te trappelen om achter lieden als Timmermans of Klaver aan te hobbelen.

Ongedierte moet je bestrijden, niet koesteren. Kom ik nu tot de letterlijke vormen van ongedierten. Of het nu rent, kruipt of vliegt. Ratten, muizen, kakkerlakken en zo meer. Tegenwoordig in aantal flink groter dan de mensheid. En als je kijkt naar wat er in onze stad zoal op straat loopt of rent weet je dat het met de bestrijding van ratten of muizen net zo is gesteld als met die overd(ve)rachtelijke types die ik eerder beschreef. Men pakt het met veel te zachte hand aan.

En dus verspreidt het knaagdierenvolkje zich met grote snelheid en moet je niet vreemd opkijken als je van de GGD hoort dat in elk Amsterdams huis van voor de jaren 80 muizen vrijpostig hun aanwezigheid claimen. In vrijwel alle parken of voor natuur doorgaand groen lopen ratten rond. Logisch, want vuilnisbakken puilen uit, de gemeente geeft het geld liever uit aan andere zaken dan de vroeger zo actieve ambtenaren bij de Reinigingsdiensten, dus mee leren leven is het credo. Diervriendelijkheid wordt aangeroerd als argument, geldgebrek als tweede. Want de gemeentebestuurders onderhouden liever goede banden met andere reactionaire types dan met de volksgezondheid. Ik stam nog uit de tijd dat ratten echt werden bestreden. En dat je ze in die periode langs de boorden van de Amstel ook al zag lopen, maar zeker wist dat de stoere kerels op de kolenschuiten die daar toen nog lagen er wel raad mee wisten en ze met grote schoppen dood sloegen. Harde aanpak, effectief beleid, niet koesteren maar in het geval van die viervoeters uitroeien. Het gaat op voor het een en het ander. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en de zwarte pest is niet overgebracht door engelen of de duivel maar gewoon door ratten. Geldt ook voor andere ziekten….. Dus doe eens wat gemeente Amsterdam en andere overheden die het probleem kennen maar net doen of het niet bestaat! (beelden: internet/prive)

Keuzes maken…

Keuzes maken…

Het zal vast iets van doen hebben met uit welk nest je afkomstig bent of wat je van thuis heb meegekregen als het gaat om keuzes maken richting jouw eigen mening, of bijvoorbeeld wat je later gaat doen. Zeker als men thuis zwaar gelovig is (voorbeeld) of politiek in een bepaalde richting zijn/haar heil zoekt (voorbeeld) maakt dat veel uit wat betreft dat waarvoor je zelf zult staan. Soms is dat 180 graden anders dan je als voorbeeld en advies mee kreeg of juist precies die lijn als levenslot. Bij conflicten zoals die in Oekraine en Gaza, of vroeger de Vietnamoorlog en zo meer zie je vaak tweespalt in de samenleving ontstaan.

Dan komt de ware aard van sommigen boven. Men kiest fanatiek voor de een of andere partij en graaft zich in om zo andersdenkenden te overtuigen van het eigen gelijk. Meestal gaat dat prima, maar zodra geloof een rol speelt worden standpunten verhard en komt het soms tot geweld dat lijkt op dat van het grote voorbeeld elders in de wereld.

De recente studentenopstanden in onze grote steden maakten duidelijk wat ik bedoel. Maar voor mij is vernielen, plunderen, gevechten aangaan met het gezag meteen reden om elk argument van de partij die dat gedrag vertoont opzij te schuiven en niet meer tot me te nemen. Kwestie van keuzes maken. Geldt ook voor klimaatreligieuzen die vooral de anarchie kiezen om ‘eisen te stellen’ aan het gevestigde bedrijfsleven of gezag. Zo wil men hier 18 miljoen mensen dwingen om hun gelijk te accepteren.

Nou ja, een piepklein deel van die 18 miljoen mensen kiest voor die extremistische aanpak. Altijd een echt kleine minderheid, maar toch. Die kiezen er voor om te stemmen op extreemlinks of erger. Want ‘er moet iets veranderen’, waarbij men over het algemeen vooral denkt aan het eigen welzijn en inkomen. In dat kader geldt ook dat er mensen zijn die zgn. ‘kiezen voor een elektrische auto’ omdat dit beter is voor het ‘milieu’. Ze vergeten daarbij dat ze vooral kiezen voor zo’n vehikel omdat die dingen worden gesubsidieerd door de overheid en ze minder belasting hoeven te betalen als ze er in rijden.

Veelal is ook de werkgever al zover overtuigd van dat fiscale voordeel dat men namens werknemers kiest voor die soort van vervoer. Voor mij zelf geldt dat ik kies voor de democratie als beste vorm van samenleven en ook voor de vrijheid van meningsuiting. De dictatuur van extreemlinks of islam ligt mij niet zo. De haat die veel van die mensen uit genoemde stromingen laten zien t a v onze vrije samenleving bepalen mijn keuze. Of dat nu voor onze stad, het land, of dat Europa van nu op gaat. Geen enkele dictatuur brengt gewone mensen een beter leven. Vrije keuzes wel. En zo lang we die mogen maken ga ik daar in mee. Dat kreeg ik van thuis dan alsnog wel mee. Koester die keuzevrijheid mensen…..En doe er mee wat je zelf het beste uitkomt…maar laat je stem zeker vandaag niet verloren gaan. (beelden: Archief)

Herdenking en de realiteit…

Herdenking en de realiteit…

Vandaag herdenken we in ons land de doden en vermisten uit WO2. Het merendeel daarvan betrof Joodse inwoners van ons land die op industriele schaal werden afgevoerd en vermoord in de Duitse vernietigingskampen. Daarnaast denken we aan homoseksuele medemensen, Roma en mensen die opgepakt werden omdat ze verzetsdaden verrichtten etc. Laten we meteen goed bedenken dat los van die relatief weinig dappere Nederlanders die in verzet tegen de bezetter kwamen, een meerderheid van de bevolking stond die min of meer de andere kant op keek of zelfs meehielp bij die wrede afvoer van medelanders.

De daders daarvan soms na de oorlog gepakt, de hoofdschuldigen vaak net niet. We wisten wel wie aan de Duitse kant fout waren. De Nazi’s met hun verderfelijke anti-joodse terreur. In totaal goed voor dik 6 miljoen vermoorde joden in Europa en Rusland. Extreemrechts. Stond haaks op extreemlinks dat juist vocht tegen die doctrine en zich baseerde op vrijheid voor iedereen met steun van vadertje Stalin (..) die de Sovjet-Unie met keiharde hand regeerde en goed was voor dood en verderf in eigen kring. Maar hoe dan ook, wij als beschaafde mensen uit dito landen spraken uit… ‘dit nooit weer’ en stonden als wereld toe dat er een confirmatie kwam voor de Joodse staat Israel die daarop in 1948 na veel strubbelingen werd uitgeroepen. Veel overlevenden van de Holocaust zagen dat land logischerwijs als hun droomland en trokken er heen. Met hard werken werd een staat opgebouwd die welvaart en veiligheid voor het eigen volk koppelde aan een meer dan stevige defensie en zeker een geweldige inlichtingenpositie.

Nodig omdat Israel vanaf de start van haar bestaan constant werd bedreigd en aangevallen door buurlanden en terreur. Met als dramatisch hoogtepunt natuurlijk de waanzinnige terreuraanslag van 7 oktober vorig jaar. Waarbij joodse mensen werden gemarteld, verkracht, ontvoerd, vermoord en gegijzeld. Dat Israel zou terugslaan richting de daders geen verrassing. Maar de reactie in vooral linkse kringen in ons land en de rest van de wereld is verbijsterend. Alles wat joods is wordt verketterd en aangevallen. En wederom kijken velen weg. Want ‘ja maar, Israeli zijn ook geen doetjes’ als argument benutten gaf velen een goed gevoel.

Mij niet. Terreur is niet meer of minder dan dat. En genocide is niet alleen het bombarderen van plekken waar de terreur zich schuilhoudt maar ook de daden van 7 oktober en daarna. Niks ‘ja maar’ rond antisemitisme! Dat is onvergeeflijk in mijn ogen en de linkse kerk moet zich diep schamen. Niks geleerd van de oorlog, niets van Stalin. Terreur is terreur. En van daders slachtoffers maken of nog erger, een omgekeerde redenatie volhouden, krankzinnig of pure haarzaaierij. En met deze woorden gaan we vanavond herdenken. Als land, als volk, als stad. Maar ik vind dat sommigen zich echt moeten schamen. De ogen sluiten voor wat er op 7 oktober vorig jaar en daarna gebeurde is onverenigbaar met ‘dat nooit meer’. En inderdaad, ik heb de politiek er buiten gehouden. Die van Israel (veel op aan te merken) of de omringende staten etc. Want blind ben ik niet. Maar zeker ook niet voor hen die maar een heel dun laagje fatsoen hebben gelegd over hun neigen tot antisemitisme. En dat die vooral van links komen is verbijsterend…(beelden: archief/internet)

Potloodkeuzes….

Potloodkeuzes….

Nog een nachtje slapen en wij mogen als weldenkende burgers en buitenlui weer een keuze maken voor een politieke richting die naar ons aller of eigen mening gaat zorgen dat alle ellende van de afgelopen periode eindelijk wordt opgelost dan wel vermeden. We gingen in de afgelopen jaren van crisis naar crisis, van heffing naar heffing, van minderheden die geld vroegen naar onoplosbare problemen op gebied van immigratie of huisvesting. Veelal veroorzaakt door politieke onwil of spelletjes binnen coalities. Ik werd het persoonlijk spuugzat om te zien dat sommige stromingen er alles aan doen om ons Nederlandse volk uit te kleden, maar dan wel op dusdanige wijze dat minderheden zich daar dan weer niet aan stoorden. Extremisme van linkse groepen nam hand over hand toe, net als antisemitisme en homohaat.

Partijen die vroeger vochten voor arbeiders zijn nu meer van de grachtengordelteslarijdersvandebaas soort. Windmolens en zonnecellen bleken intussen bepaald niet de oplossing van onze zogenaamde ‘energietransitie’. Linkse partijen willen af van alles wat modern is. Daarbij gesteund door christelijke stromingen die menen dat wat de Joden in WO2 overkwam niet is weggelegd voor hen zelf als hier totalitair denkende lieden aan de macht komen.

Onlangs nog zagen we hoe Nederland in twee gedeelten spleet toen het ging over dodelijke en barbaarse terreur die weer tot gevolg had dat een land dat daardoor werd getroffen keihard terug sloeg. Gek genoeg zag je diezelfde reflexen minder tot niet waar het ging om de invasie van Rusland in Oekraine. Elke dag doden en gewonden onder de burgerbevolking maar geen namaak-acteur/trice die zich daar druk om maakt. Want dat zijn christenen, dat telt niet. Zelfde reflex zag ik twee maanden terug toen de enclave Nagorno-Garrabach door het islamitische leger van Azarbaian werd bestookt en de Armeens/Christelijke bevolking moest vluchten dan wel zich moest bekeren tot de islam. Geen een protest uit linkse kring in ons land. Het is soms niet te begrijpen. Hoe dan ook, ik ben niet van de linkse leugens of dromen, het zal niet verrassen.

Ik ben zelf ook niet van de nieuwe Middeleeuwen, de vertrutting, de nationalisering, de ontmanteling van onze industrie of logistiek. Ik ben niet van de bomenkap t.b.v. biomassacentrales, niet van de verstening van groen landschap, niet van de massaimmigratie. Ik ben van het realisme. Benoem en verander. Kom op je schreden terug en denk eens in waardigheid. Terreur en extremisme is niet wat we moeten accepteren. Wetten zijn er voor iedereen, niet alleen voor hard werkende belastingbetalers. Ondernemers, mensen die het beste voor hebben met anderen maar ook met zichzelf. De gratisgeld-gebruikers of respectclaimers mogen wat mij betreft best iets bescheidener zijn in hun eisen of verhuizen naar oorden waar het veel leuker is. Soms moet je wat meer doen aan geschiedenisleer of algemene kennis. Dat helpt vaak bij het maken van keuzes. Keuzes die ik op de 22e, morgen dus zeker ga maken. Voor een betere toekomst, minder dreiging, meer democratie en zeker vrijheid van meningsuiting maar ook minder armoede bijvoorbeeld. Jullie ook? Al duidelijk welke kant jouw rode potlood op gaat? Kies je voor inhoud of mannetjes/vrouwtjes? Of denk je…ik doe maar wat….? Dat laatste hoop ik niet. Een ding is zeker, laten we vooral gaan stemmen nu het nog kan en mag…. (Beelden: Internet)

VvM en de media..

VvM en de media..

Wie mij al een tijdje volgt weet dat ik een broertje dood heb aan eenzijdigheid in de media. En zeker ook aan deze zelfde houding richting de Vrijheid van Meningsuiting. Die laatste staat al een tijdje sterk onder druk. Je hoeft maar een paar onderwerpen te noemen en je weet dat je op glad ijs zit wanneer je afwijkt qua mening over zaken als milieu, klimaat, immigratie of stikstof. Dan sluit er een cordon-sanitaire rond de mens met die afwijkende mening en wordt je in de ban gestopt of gewoked. Alles moet dienen om die ene ‘juiste mening’ te blijven verkondigen en die gefrustreerde minderheid die maar niet aan de macht komt te helpen dat doel alsnog te bereiken.

De wens om terug te keren naar de Middeleeuwen een doorn in mijn oog, maar door de meeste Main Stream Media omarmd als ware het de Leer van de Heer zo’n 2000 jaar geleden. Toch is de kern van die Vrijheid van Meningsuiting die een democratie onderscheidt van een dictatuur, denk bij dat laatste maar aan Turkije, Rusland, China, Noord-Korea etc, is dat je mensen met een andere mening ook ruimte gunt om hun zegje te doen. Eens of niet, dat recht heeft men in dit land. Nou ja, in theorie. Want o wee als je afwijkt van die norm. Ik was niet van de corona-ontkenning, maar als mensen dat wel zijn moeten ze vooral de ruimte krijgen om dit te uiten. Maar al snel waren zij als ‘wappies’ weggezet en volhardden alleen daardoor al in standpunten en meningen die al snel tot complotverhalen werden omgevormd. In mijn ogen abjecte en erg domme klimaatreligieuzen die stellen tegen ‘fossiel’ te zijn, liegen dat het gedrukt staat of kennen de feiten niet, maar dat zij hun zegje willen en kunnen doen is prima, mits ze daarbij niet de geldende wetten overtreden.

Op het moment dat ze dit wel doen staan ze eigenlijk direct buitenspel en moet je ze m.i. zien als ‘nulmensen’. Rechten verspeeld. Ellendig genoeg zullen we in de komende weken richting de nieuwe verkiezingen gaan meemaken dat met name de linkerkant van het politieke spectrum met vereniging van macht en kracht de indoctrinatie kaart zal spelen en die loodzware Timmerfrans op het schild te tillen zodat al die eigen thema’s voorrang krijgen op de zaken die er echt toe doen. 85% van de MSM zal daaraan meedoen.

Want reken maar dat men de partijen die het oneens zijn met de genoemde thema’s geen toegang zal verschaffen. Net zoals je in die eerder genoemde landen ook altijd ziet. Alleen is daar de dictator degene die bepaalt wie gelijk heeft en wie niet, en is dat hier een bijna enge minderheid vol frustraties. De geschiedenis van o.a. het communisme een beetje kennende vrees ik dat er veel fout zal gaan en potentiele kiezers verkeerde keuzes maken omdat ze geloven wat ze zien en horen op hun tv-scherm, laptop of lezen in hun eigen krant. Net zoals de Russen, Turken, Iraniers, Noord-Koreanen, Chinezen en Cubanen. Voor wie vrijheid ook die van de doctrine is. Dat voorspelt niet veel goeds. En dat doet mij als ware democraat huiveren… (beelden: archief)

Armoede…

Armoede…

Ik stam nog uit een tijdperk waarin armoede onder normale Nederlandse gezinnen iets was dat in bepaalde lagen van de bevolking min of meer verscholen toch altijd aanwezig bleek. De na-oorlogse economie was nog niet op stoom en als de ouders niet behoorden tot de van oorsprong rijkere lagen der bevolking moest er heel hard worden gewerkt om alle monden te voeden.

Doordeweeks dus veelal schraalhans keukenmeester, in het weekend een stukje vlees naast de groenten en pudding toe. Een enkele kledingkast waarin alle kleding van de diverse gezinsleden kon worden opgeslagen omdat er niet zoveel viel op te slaan en wassen in de tobbes die in vrijwel elk gezin nog van zink gemaakt terug te vinden waren. Waren we gelukkig? In zekere zin wel. Je wist niet beter en bij de buren was het gras echt niet groener. Beter gesteld, die hadden soms helemaal geen gras. Pas in de jaren zestig begin de welvaart overal door te dringen.

Ik heb juist die periode zeer bewust meegemaakt. Radio en tv in huis, een auto voor de deur, een eigen brommer, voldoende kleding om niet met doorgeschoten spullen onderweg te moeten. Nederland leefde op. Er kwam meer en beter eten op tafel, vakanties werden genoten (wij deden dat ook al in de jaren 50 overigens..) en mensen kregen de kans te verhuizen naar de ‘betere buurten’ in en buiten de stad. Sindsdien zijn hele generaties opgegroeid met welvaart en soms pure luxe.

Totaal andere huizen, nog meer gevarieerder en beter eten, kleding voor elke dag afwisselend en soms met schoenenkasten die uitpuilen van de peperdure sneakers. De laatste nieuwe iPhone moet en als je geen merkkleding draagt wordt je de paria op de scholen waarop je tot je 25e kunt verkeren om een soort van opleiding af te maken. Daarna neem je een jaartje rust en gaat dan eens op zoek naar een baan. Liefst een waar je niet te moe bij wordt en ook nog eens top betaald. De wereld in ontkenning want intussen hebben we in Nederland opnieuw armoede. Zo erg zelfs dat velen van hen die treft terechtkomen in de bijstand, bij voedselbanken of erger.

Het vangnet van de sociale voorzieningen door welke oorzaken ook, compleet uitgerekt of leeg gegeten. Minstens 1 miljoen Neder/medelanders die dit treft. Kinderen soms zonder ontbijt naar school en nogal eens alleen thuis omdat de ouders wanhopig trachten met hard en vies werk alsnog iets te bereiken voor hun kroost. Daar geen luxe en welvaart, maar elke dag de strijd voor het bestaan. En nee, ik heb het hier niet over hen die te beroerd zijn om op te staan omdat ze menen dat zij aan unieke kwalen lijden of liever van die uitkering leven dan dat ze er voor moeten werken. Het gaat mij om hen die kansarm zijn en er echt iets van trachten te maken. Als je dan de rijkdom ziet van anderen, en nee ik ben zelf niet jaloers, is het wel schrijnend om te moeten constateren dat sommigen wel erg in de verdomhoek zitten. Of ze nu wat ouder zijn, eenoudergezinnen overeind houden of wat ook. Het is een schande. En die schande wordt alleen maar groter als ik zie waarop met name linkse stromingen inzetten in de huidige tijd. Die knokken voor heel andere doelen en doelgroepen. Bijna volksvijandig. Met die armoede tot gevolg. Reden om er nooit op te stemmen. Ik kan niet tegen namaaksocialisten. U wilt me wel vergeven. Intussen neem ik een toastje met kaviaar en drink champagne op uw aller welzijn…..:) (beelden: archief)