Armoedemuseum…

Armoedemuseum…

Toen ik onlangs vernam dat de extreemlinks bestuurde Gemeente Amsterdam voor vele miljoenen een ‘Slavernijmuseum’ gaat neerzetten op de kop van het plaatselijke Java-eiland werd ik vervangend boos. Want hoe zeer die slavernij in onze geschiedenis wellicht geen hoogtepunt mag zijn geweest van de christelijke traditie, het is wel al honderden jaren geleden. En excuses of zo meer worden aan de ontvangende kant minzaam geaccepteerd maar men krijgt liever de zelfbedachte en gewenste schadevergoedingen. Gratis Doekoe en zo kunnen hebzucht bij sommigen aardig doen opstijgen in de geest. Ik ben daar dan ook fel tegen.

Want wanneer je al een museum wilt oprichten met een historisch verantwoord doel moet je dat ook zeker doen voor 85% van onze eigen bevolking die tot ver na WO2 vaak in erbarmelijke omstandigheden moest zien rond te komen. Onbekend en daarom kennelijk verzwegen de verhalen over turfstekers in Drenthe, textielarbeiders in Oost-Nederland, mijnwerkers in Limburg en zo meer. Mensen die 6 dagen per week keihard werkten in de meest vreselijke omstandigheden. Voor een hongerloon.

En die turfstekers dan ook nog in de status van ‘lijfeigenen’ onder bewind van rijke herenboeren uit de omgeving. Maar ja, wie zijn geschiedenis niet kent heeft in de toekomst niets te zoeken. En neem van mij maar aan dat die geschiedenis onze jeugd wordt onthouden door zgn. progressieve leerkrachten die liever de historie aanpassen bij het niveau van de leerlingen of diens demografische herkomst. Wat er toe leidt dat als men al een echt vak onderwijst dit wordt gedaan met vele mitsen en maren. Over de arme joodse bevolking in deze grootste stad en de omstandigheden waaronder die werden gehuisvest dan wel kort gehouden door het toen ook al hoog verheven voelende stadsbestuur, wordt, zeker anno nu, niets verteld.

En krijg je daardoor alleen al de kriebels. Sommige panden in onze stad vroeger aangeduid als ‘vlooienpaleizen’ en de Waterloopleinmarkt niet voor niets de ‘vlooienmarkt’ van de stad. Ook dat wordt ver weg gehouden van de leerlingen die een cultuur bij zich dragen die het jodendom op zijn zachtst gezegd niet welgevallig beoordeelt. Waardoor die armoede en ellende maar zeker ook de daaropvolgende holocaust door de Duitse bezetter zijn beklemmende betekenis vrijwel verliest.

In de huidige media en politiek zie ik veel voorbeelden van hoe polcor-water in de biologische wijn worden geschonken. Zelfs totale ontkenning van de Holocaust is tegenwoordig mogelijk. Als dat zo is lijkt het logisch dat we over die armoede van echte Nederlanders helemaal niet meer praten. En dat is bijna volksvijandig. Armoede kleeft aan mensen als een besmettelijke ziekte. En veel van die armoede staat de meeste mensen van mijn generatie nog aardig in de herinnering gegrift. En kijk even in oude fotoboeken die een beeld scheppen van pak weg 50-70 jaar geleden en je weet dat die armoede echt niet zo lang geleden is verdwenen. Waarbij we anno nu trouwens nog steeds honderdduizenden mensen kennen die nog steeds elke Euro moeten omdraaien om te zien waarmee ze vandaag of morgen de kinderen nog wat eten kunnen geven.

Die armoede is wellicht anders van vorm, maar dat gevoel blijft. Net als bij die vermeende slachtoffers van de slavernij die in grote aantallen na 1975 gesubsidieerd naar ons land kwamen en sindsdien netjes opgevangen, toch die slachtofferrol ontwikkelden. Dit samen met een linkse lobby die het geld graag weggeeft aan ‘derden’ in plaats van aan de eigen bevolking. Want ja, als je zo blijft handelen ontstaat van zelf het ‘wij’ en ‘ zij’ gevoel. Immers het lijkt nooit genoeg. Dus kom maar op met dat armoedemuseum. Liefst in Amsterdam op de Dam! Opdat we elk jaar de echte sloebers in dit land kunnen gedenken….Net als links graag doet in dat slavernijmuseum. (beelden; Archief/internet)

Sociale cohesie…

Sociale cohesie…

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, maar door de recente, bijna onzinnige discussies rond het zgn. slavernijverleden kwam een persoonlijks geschiedenis weer eens goed voor de ogen van de meninggever zodat die moest terug denken aan zijn woonverblijf in de toenmalige Amsterdamse woonwijk, de Bijlmermeer. Een wijk waar het van 1970 tot 1975 goed wonen was. Mensen die tijdens de late jaren zestig in Amsterdam zelf geen betaalbare of enigermate comfortabele woning konden vinden (ook toen al…) zochten een duur alternatief in die nieuw gebouwde wijk ten zuidoosten van de oude stadsgrenzen. Vanaf eind jaren 60 werden daar enorme flatgebouwen neergezet en opgeleverd.

Van 300 tot 600 ruime flatwoningen in een enkel gebouw, ruimte te over, groen, en alles op redelijke rijafstand van Amsterdam zelf, of je nu per auto, fiets of enkele bus reisde. Want een goed OV-systeem was er nog niet. Maar de pioniers van toen lieten zich niet kisten. De huur de helft van ons toenmalige inkomen. Maar dat hadden we wel over voor een driekamerflat met douche, centraal antenne-systeem, goede verwarming, een ruime keuken en een meer dan behoorlijk groot balkon. We leefden er gelukkig tussen mede-Amsterdammers die ook allemaal daar hun woongeluk zochten en er die relatief hoge huur voor over hadden. Criteria om er te mogen wonen waren vanuit de verhuurders overigens streng. Je kwam er niet zomaar voor in aanmerking en mocht er niet zo maar huren….Inkomen, maar zeker ook sociale status en soms geloof bepaalden jouw woontoekomst.

Dat veranderde in 1975 totaal. Het hele systeem ging onder druk van de linkse overheden van toen totaal op de schop. 50% van de Surinaamse bevolking koos er in dat jaar voor niet in het eigen onafhankelijke land te blijven wonen en werken, maar in ons land een nieuwe toekomst te zoeken. Begeleid door die al dan niet naieve overheid hier die zorgde voor huisvesting, uitkeringen en zo meer. Binnen de kortste keer werden de grote deels door die hoge huren nog leegstaande nieuwe of bestaande flatgebouwen overspoeld met nieuwe inwoners van land en stad, maar vooral ook wijk. En de cohesie verdween. Onveiligheid kwam er voor in de plaats. Dat groen tussen de flats bleek een prima schuilplek voor geimporteerde struikrovers, de beneden in die grote gebouwen gelegen opslagruimten prachtige plekken om leeg te stelen net als de parkeergarages waar vrijwel geen enkele auto van toenmalige bewoners meer veilig stond. Ik maakte het zelf allemaal aan den lijve mee en werd er indertijd ook wat wanhopig van. Vooral toen ik zag dat van voorheen vertrouwde buren verhuisden (vluchtten) naar allerlei andere plekken in de periferie van Amsterdam. Hoofddorp, Purmerend, Lelystad zelfs en het nieuw gebouwde Almere.

De lege flatwoningen werden direct weer toegewezen aan nieuwe Rijksgenoten waardoor het probleem steeds groter werd. Uiteindelijk besloten ook wij dat het genoeg was geweest. Inbraken, overval, brand bij de onderburen, ongedierte…. Wij gingen naar Almere. Nieuw, ruim, veel lucht en zand, maar we startten gewoon opnieuw. Werden weer pioniers. Met een zucht van verlichting. Ik heb daarna eigenlijk nooit meer een seconde spijt gehad van die beslissing, ook al was er op dat Almeerse avontuur later ook best wel eens wat aan te merken. Maar onveilig voelde ik me er niet meer en ook later nooit. De cohesie met andere Amsterdammers was er ook groot. Buren werden vrienden, nog steeds. Ik tel dan op en trek af. Herstelbetalingen? Graag! Excuses…nog liever. Maar ik vrees dat die er voor ons nooit komen. En toch is dat alweer 48 jaar geleden allemaal. En die wonden van toen zijn bij mij nog niet echt genezen. Gek genoeg ongezien door hen die nu zo hard knokken voor die zgn. slavernijslachtoffers. Kennelijk tellen onveiligheid, criminaliteit en frustraties niet als je van mijn geboorte en/of komaf bent. Dan is die cohesie ver te zoeken…Zeker bij links! (Beelden: archief)

Loonslaven…

Loonslaven…

In ons land neigen bepaalde groepen nogal tot het wijzen naar die arme mensen in onze oude kolonieen van eeuwen her als het gaat of ging om slavernij en onderdrukking. Maar ik vrees dan altijd dat men daarbij de eigen geschiedenis wel een beetje overslaat dan wel niet heeft opgelet op school tijdens geschiedenislessen. Natuurlijk is er geen excuus voor de onderdrukking van mensen ten behoeve van het gewin van boven hen gestelden. Zo heeft God het niet bedoeld, en ook zeker Lenin niet toen zij ieder op eigen wijze een Aarde en samenleving in elkaar staken waarin iedereen gelijk was. Toch? In de praktijk van alle dag in die jaren van wat we nu de slavernijtijd noemen, was 95% van onze Nederlandse bevolking straatarm. Men leefde in krotten, plaggenhutten en moest werken tot men er bij neerviel.

De hoge heeren van toen zorgden voor kneveling, de kerken uit die periode hielden dat systeem graag in stand. Immers, arme mensen waren gevoelig voor het geloof, onopgeleiden stelden geen kritische vragen. 7 dagen per week werken was normaal, en honger redelijk standaard. Of je nu turf stond te steken of op een boerderij de hele dag schoven aren bij elkaar gaarde, het resultaat was hetzelfde. Ellende en narigheid. De mensen die in de grote steden woonden leefden veelal in krotten, 5 cm water op de vloer van kelderwoningen normaal en ratten als huisdieren ook. Wie geluk had kon als man aanmonsteren op een schip dat naar een van die verre landen zeilde, maar je wist nooit of je daar aan- of van terug kwam.

Onderweg was de kans op overlijden door harde arbeid en slecht eten groot. Het inkomen karig, maar beter dan niets. Lijfstraffen heel normaal en wie iets zwaarders dan een brood stelen op zijn geweten had kon zelfs rekenen op een enkeltje hemel. Zo stak die samenleving in elkaar. Pas in de jaren na WO2 kwam er iets van welvaart voor het hele volk. Dat nazaten van slaven uit die vroegere eeuwen dan nu claims neerleggen voor schadevergoedingen mag dan vanuit hun standpunt logisch lijken, het is dat niet.

De kneiterlinkse burgemeester van onze stad ging vanuit haar opgelegde politieke correctheid onlangs excuses makend naar Suriname op ‘staatsbezoek’. Maar eenmaal daar werd haar duidelijk dat die excuses niet nodig waren. Men wenste gewoon geld te zien. Omdat vijf generaties na de afschaffing van de slavernij de nazaten van die lui nu wel eens welvaart wilden kennen. De burgemeester was gefrustreerd, haar wereldbeeld ineens een stuk anders. Alles gaat om geld kennelijk. Goh, welk een verrassing. Het blijft wrang voor die arbeiders van een paar generaties terug die zwak, ziek en misselijk hun grote gezinnen overeind hielden door de ruggen krom te werken voor een hongerloon. Nooit excuses gehad van die toenmalige industrielen, de landheren, de kerkvorsten, de adel, de reders of wie ook. Maar misschien ook wel te netjes om er om te vragen. En te bescheiden om ook meteen maar even af te willen rekenen. Daar heb je toch een bepaalde mentaliteit voor nodig. Past niet bij de gemiddelde Nederlanders. Ooit opgevoed met de knoet. Laat toch zijn sporen achter…(Beelden: Archief)

Minderheden….en de claimcultuur..

Minderheden….en de claimcultuur..

Wie mij al die jaren al volgt en leest weet dat ik het met bepaalde minderheden niet zo op heb. Dat zit toch vooral in de sfeer van constant claimgedrag, gezeur om gelijk, geld willen ontvangen, wegpoetsen van negatief gedrag in die groepen en zo meer. Omgekeerd zie ik juist weer dat mensen uit andere minderheden erg halsstarrig zijn in hun afkeer van weer andere groepen die niet meteen behoren tot de mainstream in dit land.

Zo zie je dat veel nieuwkomers een bloedhekel hebben aan homo’s en joden en dat ook niet onder stoelen of banken steken. En daar waar het uit de hand loopt zijn het met name linkse wethouders te vinden die dan rapporten daarover in de onderste lade van hun Stalinistische bureau’s verstoppen. De claimcultuur is er ook zo een. ‘Mij is onrecht aangedaan, en ik wens daar nu excuses voor en daarna compensatie’. Deze groepen vindt je veel bij hen die uit de tropen deze kant op kwamen en hier een mooi bestaan op bouwden om daarna te ontdekken dat het bestaan vooral door werken moest worden bereikt. En dat bevalt kennelijk minder. Zo tipte ik al eens de vermeende slachtoffers van de slavernij aan die vele generaties na de echte slachtoffers van dat gedrag door een bepaalde elite, een linkse gektesekte kennelijk gebruiken om hun ‘pijn’ om te zetten in klinkende munt.

Gaat nooit over realiteit, altijd over vermeend lijden. Zo was ook de situatie in Nederlands-Indie van na 1945 er een die wederom bepaalde mensen deed besluiten tot een claim richting de Nederlandse overheid. Maling aan de tijdgeest van toen….de slachtoffers, de wreedheden die van beide kanten kwamen….Nee, als het om geld gaat…. Ik snap die excuusmentaliteit dan ook niet zo. Want die is wel erg selectief. Excuses en compensatie zie je maar weinig richting de eigen bevolking. Groningen, Zeeland (de watersnoodramp van 1953 was een direct gevolg van bewust achterstallig onderhoud aan de toenmalige dijken…) Limburg, de toeslagenouders, de gepensioneerden en zo meer. Allemaal minderheden, maar mooi geen excuses en geen compensatie. Op het moment dat ik dit stukje schrijf is nog niet duidelijk hoe feilbaar die overheid opereerde tijdens de COVID-periode.

En dan ook nog even over die slavernij en armoede uit het verleden. Slavernij kwam hier al dik 2000 jaar geleden voor. Met name de Romeinen sleepten heel wat goedkope arbeidskrachten mee uit de lage landen. Dat deden ook de oude Egyptenaren in hun invloedssfeer, de volken in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Men was ook niet vies van het vol zetten van harems met meiden die men elders roofde. Slavinnen voor het leven, geen ander doel dienend dan de lusten bevredigen van de toenmalige vaak islamitische machthebbers. Hoeveel claims zijn daarvoor eigenlijk ingediend? Armoede was daarnaast voor de grote meerderheid van ons volk door de eeuwen heen de norm.

De welvaart die uit handel in goederen, specerijen of mensen in die eeuwen werd verdiend bereikte vrijwel nooit de 90% van de bevolking die woonde in krotten, plaggenhutten en met een levensstandaard die vergelijkbaar was met de gemiddelde inwoner van een dorp in donker Afrika. En toch zouden wij ons collectief schuldig moeten voelen voor wat er ooit heeft plaatsgevonden onder regie van de VOC of aanverwante organisaties. Stel ik dan toch even die Romeinen tegenover. En de Franken, de Fransen, Spanjolen, Duitsers en wat dies meer zij en hier te lande huis hielden. Nooit hoor ik daar iets over….nooit! Wellicht omdat de minderheden hier de meerderheid overschreeuwen? Hoe dan ook, wie zijn geschiedenis niet kent heeft in de toekomst niets te zoeken. Ik raad ons volk aan eens wat minder in de excuusmodus te duiken en wat meer in de claimcultuur het gelijk te zoeken. Wellicht dat ook die mensen die ooit in armoede opgroeiden dan nu in welvaart verder kunnen…..Maken we van die meerderheid een heel grote minderheid. Dat wordt wennen in Den Haag….Links schiet nu al in een kramp bij het idee…….want mijn plan is vast niet ‘Politiek correct’ zoals die lui dat altijd claimen na te streven….(Beelden: Eigen archief/internet)

Duivels dilemma…

Duivels dilemma…

Heb ik het in mijn blogverhaal van 13 april jl gehad over het godsbeeld dat de mensheid op enigerlei wijze overal beheerst, dit keer gaat het om zijn kwalijke evenknie, de duivel.

In de meeste religies afgebeeld als een wonderlijk type met horentjes op de scherp gesneden bol, bedoeld om ons allen te kwellen en te verleiden tot zeer anti-christelijke daden zoals het overtreden van ongeveer elk gebod als gehakt uit de stenen tafelen van Mozes. Wie slecht genoeg is wordt vanzelf gastvrij ontvangen door dat ergste opperwezen in zijn hel vol vuur en zwavel. Opvallend ook dat we daar naakt moeten vertoeven als we ons niet gedragen. Opvallend ook dat er vaak wordt verwezen naar die wraakzuchtige opperrechter als het gaat om misdadig gedrag. Zelden kijken we daarbij naar ons zelf. En de grootste duivel zit veelal juist in ons aller mensen.

Want reken maar dat naast goede zaken veel mensen de nodige duivelse karaktertrekken in zich verenigen. Al was het maar omdat we mensen zijn. En daar zit weinig goeds bij als we niet via wetten, normen of waarden zijn opgevoed tot enig normaal geacht gedrag. Zou dat niet zo zijn kan ik je verzekeren dat geen vrouw meer veilig over straat zou kunnen.

Dat geen bezit veilig was, geen rijkdom zou bestaan, geen bankier zich meer verheven zou kunnen voelen en milieu-activisten werkeloos konden toekijken hoe de wereld werd gesmoord in vuil en rook van de branden die na plundering werden aangestoken. Afgunst een drijfveer voor de duivels lust naar seks en bloed. En geen enkele penitentie die daar tegen hielp dan. Kijk naar rellen en zie welke oerkrachten er in sommige lieden vrij komen. Maling aan alles, woede, vertaald in toegeeigende rechten, geweld en zelfs erger. Duivels gedrag zagen we ook toen bepaalde extremisten hun slag sloegen om met name onschuldigen van het leven te beroven.

Bloederig, en uitgaand van een soort zelf benoemd gelijk. Aanslagen, bommen, kapingen, onthoofdingen, maar ook onderwerping en slavernij. En over dat laatste gesproken, dat duivelse gedrag is al duizenden jaren oud. Niks nieuws, ook al vindt het nog steeds plaats en zijn we vooral in ons land soms selectief verontwaardigd op dit terrein. De mens die de andere mens zo maar vermoordt. Een ander elk recht op leven ontnemend. Duivels gedrag. Net als roddel en achterklap, ook al zien veel mensen dat als relatief onschuldig. De duivel dus meestal niet zo herkenbaar als die man met dat bokkengezicht, maar wellicht als mooie en slinkse vrouw die een man versiert (of vrouw) die eigenlijk van een ander houdt. Of het type dat dieren kwelt, kinderen verkracht, rooft, dreigt, haat zaait, geweld predikt. De duivel dus eigenlijk gewoon iets menselijks. En dus in ons allen. Nou, leer er dan maar mee leven. Hij zit dus ook in jou! Of ben je in staat om hem(haar) altijd uit te sluiten in je gedachten? Onderzoeken bij een stel universiteiten leerde dat proefpersonen mits onder druk gezet, binnen de kortste keren duivels gedrag gaan vertonen t.o.v. slachtoffers. Boter op het hoofd, vrij van zonden en al met de stenen in de hand staand? Bedenk dan maar dat ook jouw spiegel je veel kan leren over het eigen karakter. Maar de ware heiligen mogen zich uiteraard hier en meteen als zodanig melden. Ik ben benieuwd……(Beelden: Internet)

Van lange tenen en gefrustreerde zielen…

Wat zijn we toch vaak lichtgeraakt en wat krijgen leden van de Lange Tenen Brigade in ons land daarbij vaak ook veel publiciteit. Men is daarbij niet veel meer dan gefrustreerd over vermeend persoonlijk onrecht en krijgt hulp uit de hoek van lieden die menen dat we voor iedereen uit groepen minderheden altijd vriendelijk moeten zijn. Opmerkelijk! Zo mag niet meer worden geprofileerd op etniciteit, ook al struikel je bij justitie over verdachten uit bepaalde bevolkingsgroepen of landen. We mogen niet meer ‘voor Israel’ zijn, omdat we dan automatisch worden gezien als anti-islam of tegen de Palestijnen. Wie dat laatste politiek verkoopt krijgt meteen een stempel ‘rascist’ of erger mee, en wie Zwarte Piet gewoon op kleur wil houden moet zich volgens anarchisten en frustristen in dit land diep schamen. Het lijkt wel of de gekte heeft toegeslagen. Onlangs verscheen een wetenschappelijk onderbouwd verhaal van een gerespecteerde professor die eens had gekeken hoe het nu zat met die vooral door Surinaamse actievoerders steeds maar weer aangehaalde ‘slavenhandelarenmentaliteit’ van ons volk.

Het bleek met de historische Nederlandse bijdrage aan die handel nogal mee te vallen. Wij waren ook in het verleden bepaald niet de gangmakers van deze handel in mensen die op zich natuurlijk al verwerpelijk genoeg was. Maar dat willen die actievoerders niet weten. Die willen excuses, gevolgd door schadevergoedingen. Je wordt er echt een beetje mallotig van. Alsof de recente geschiedenis geen enkele rol meer speelt en we op school niets meer leren over de vaderlandse historie. Katholieken moeten zich schamen voor het misbruik binnen hun kerk, ook al kan 95% van de leden binnen die godsdienst natuurlijk helemaal niks doen aan dat leed. Vrouwen moeten zich schamen voor hun lijf. Bloot mag niet meer, voor je het weet ben je een ‘hoer’ of erger. Ben je tegen het logge en ondemocratische bestuursniveau van Brussel wordt je weg gezet door bepaalde elitaire lieden als ‘kletskop’ of ‘rechtse populist’. Wie het waagt zich te ergeren aan de enorme en ongecontroleerde instroom van migranten krijgt een soortgelijk stempel mee.

Iedereen heeft ergens wel een persoonlijk taboe en wijst graag met zijn vingertje naar anderen die meningen verkondigen die niet de hunne zijn. Nieuw in deze discussie zijn de grachtengordelbetweters die menen dat onze wereld slechts kan worden gered als we met elektrische auto’s gaan rijden. Ik heb ze hier al eens de revue laten passeren. Onlangs was ik weer eens in discussie met zo’n vogel. Overtuigd van zijn gelijk, ‘zeker wetend’ dat diesel en benzine maar ook gas voor het vervoer van ons allen op korte termijn zal verdwijnen. En dat we ons moeten schamen voor onze meer realistische keuzes. Zelf natuurlijk rijdend in een Tesla van de baas, maar dit terzijde.

Tegenargumentatie werd afgedaan met N=1 onderzoeken uit eigen kring. Tegenwerpingen waren allemaal onzin, en ik als protesteerder een ‘Petrol head’. Een Geuzentitel die ik intussen met verve voer. Omdat ik voor het realisme ben en niet van de valse dromen. Die laatsten zijn bedrog zo is me wel duidelijk geworden in de tot nu toe beleefde jaren. Laten we dus in dat kader zaken benoemen die er toe doen en oplossingen zoeken die voor iedereen acceptabel zijn. En laten we hopen dat de toch wat linkse media eindelijk weer eens tot hun zinnen komen en fictie weten te scheiden van feiten. Want daar mankeert het nog wel eens aan. Tot grote ergernis van mij. En tot mijn schrik zie ik dat mijn tenen niet meer in de sokken passen…. O jee….

Selectieve verontwaardiging…

1912-kaart-europa-1w-wo-eu-1912Ik behoor niet tot de Nederlanders die voor iets uit het verleden ook maar een vleugje schuldgevoel of zo voelen. Nee, ik kan er tenslotte niks aan doen wat mijn voorvaderen deden, laat staan wat de regering op enig moment in de geschiedenis voor beslissingen nam, die wellicht andere schaadden. Ik voel er dan ook niks voor om wie ook excuses aan te bieden, laat staan de daaruit altijd voort komende schadevergoedingen te betalen. Net als ik zijn de meeste mensen die dat nu van ons eisen generaties ver verwijderd geraakt van het oorspronkelijke leed wat hen is aangedaan. Zoals wij langzaamaan nauwelijks meer weten dat we ooit door de Duitsers zijn bezet. Als de laatste mensen die de meest recente oorlog in ons land bewust hebben meegemaakt zijn gestorven, zal die geschiedenis nog slechts uit de vaak slechte lessen op dat gebied moeten komen. Nu al zie je dat hele nieuwe groepen leerlingen nauwelijks weten wat zoiets afschuwelijks als de Jodenvervolging heeft ingehouden.

vluchteling-3Zo is dat ook met de door sommige redelijk gefrustreerde lieden aangehaalde slavernij. Alsof die door Nederland is uitgevonden. Dat wij er een rol in speelden? Vast! En dat was geen schone pagina in ons geschiedenisboek. Maar laten we wel zijn, slavernij op zich is ongeveer zo oud als de mensheid en nog steeds worden mensen als slaven gebruikt en vastgehouden. Vaak in landen waar het fenomeen zich ook nog eens voor het eerst voor deed. De christelijke veroveringsdrang uit het verleden kan wedijveren met die van de moslim-predikers die met het zwaard in de hand net zo over de wereld reisden en te keer gingen als die door Paus of Vorst uitgezonden Bijbelzwaaiers. Wie weleens heeft gehoord van een harem of de tewerkstelling op een Moorse galei snapt wellicht waarover ik het heb. Door de eeuwen heen hebben diverse doctrines en vorsten getracht de eigen invloed uit te breiden, schatten te veroveren en het ‘enige ware geloof’ over te brengen.

vluchteling-4De mensen die dan in een bepaalde streek al heel lang woonden werden gezien als ‘wilden’ of ‘heidenen’ en die mocht je dan alleen al om die reden onderwerpen. Mocht blijken dat ze een zekere schranderheid bezaten in de ogen van de avonturiers en handelaren, kwamen ze wel te pas in de leegroof van de gebieden waar die ‘inboorlingen’ zelf woonden. In andere gevallen bleken het goedkope arbeidskrachten. De behoefte daaraan was zo groot dat die mensen over de hele wereld heen werden gesleept om voor heel weinig eigen leef genoegens het zware werk te doen voor de machtigen en wreden die hen daartoe aanspoorden. Is er in die zin veel veranderd? Dacht het niet. Kijk maar eens in het rijke Midden-Oosten! Al het werk wordt gedaan door mensen uit India, Bangladesh of wat ook. Tegen schandelijke onderbetaling en risico op een flink pak slaag als je de taken niet goed uitvoert. Verkrachting van dienstmeiden hoort er ook bij. Bootjes vol ‘vluchtelingen’ (ik haat die term door het misbruik dat er van wordt gemaakt) uit donker Afrika komen deze kant op. Elke dag weer.

exc-2Mensen die, verkeerd voorgelicht als ze meestal zijn, denken dat ze hier op eenvoudige manieren aan geld kunnen komen. En als ze eenmaal hier zijn verdwijnt een deel in de duistere delen van de economie in Europa of daarbuiten. Uitbuiting aan de orde van de dag. Controle is nul, het ethisch besef bij alle schreeuwers hier rond het thema slavernij, niet aanwezig. Kortom, ik wil weleens wat excuses zien van hen die steeds maar weer hebben geprobeerd om ons Nederlanders eronder te krijgen. De Romeinen, Noormannen, Saksen, Spanjaarden, Portugezen, Fransen, Duitsers, en de Britten. En dan mis ik vast nog een heel lijstje aan lieden die het niet zo hadden op die koppige Hollanders. Als we na die excuses nou ook nog schadevergoedingen krijgen, gaat het meteen een stuk beter met ons landje. En krijg ik het gevoel dat het evenwicht in die verontwaardiging wat wordt rechtgezet.

Piet

OLYMPUS DIGITAL CAMERAHet blijft mij telkens verbazen hoe simpel men in ons land de mening van een minderheid op legt aan de grote meerderheid. Zoals we onlangs weer eens zagen hoe een klein dorpje in het noorden van ons land moest slikken dat maar liefst het tienvoudige aan mensentallen werd toegevoegd aan de wel erg beperkte eigen bevolking toen de burgervader meende dat hij over zijn polcorhart moest strijken om van overal en nergens vluchtelingen onder te brengen in zijn gemeente. De wensen of bezwaren van de bevolking wuifde hij achteloos en arrogant weg. Tot bleek dat een redelijke groep van die asielzoekers echt voor overlast begon te zorgen. Daar had hij niet op gerekend. Hoe argeloos kan een bestuurder zijn? Nou, bij de polcorgroepen in onze samenleving zitten er genoeg van die lui. Doof en blind voor bezwaren, alleen maar bezig met de eigen politiek correcte gedachten en zeker niet met evt. overlast voor de bevolking. Slechts ‘zij’ weten hoe het in ons land moet gaan en ze negeren elk signaal dat komt vanuit een andere hoek. Zo gaat het ook met de Zwarte Pietendiscussie in dit land. Men heeft maling aan de mening van de grote meerderheid (80%) van de bevolking die gewoon een leuk kinderfeestje wil vieren zoals we dat nu al meer dan 200 jaar lang doen. Nee, dat is stigmatiserend, het doet zwarte mensen verdriet en het moet worden afgeschaft. Waarbij je gek genoeg ziet dat naast de drie zwarte actievoerders er hele groepen uit PvdA/D66/GL kring achter deze stelling gaan staan en Piet meteen verbannen tot een rol als witte assistent met volledig salaris en alle ARBO-voorzieningen die passen bij zijn status.

Albert Cuypactie Sinterklaar 251106. 003 (2)De Sint mag Piet niet meer als knecht zien, maar moet een verzoek in drievoud indienen per kind waar de cadeautjes door de schoorsteen moeten worden gekieperd. Piet krijgt een ander uiterlijk, maar intussen lopen de meer normaal denkende Nederlanders, zij die gewoon een leuk kinderfeest zien afpakken door politici en media die niet veel beters te doen hebben, te hoop tegen deze door een minderheid afgedwongen boycot. Een boycot die verder gaat, want ook aan de poten van de stoel onder het eeuwenoude achterste van de Sint wordt geknaagd. Door weer andere groepen die het kruis op de mijter van de Sint zien als een uiting van ‘Kruisvaders’ die zich richten tegen hun geloof of cultuur. En zo gaat het maar door. Bij polcor zijn er ook lieden die een afkeer hebben van de Amerikaanse Santa Claus, een dikke man die ooit door Coca Cola werd bedacht als pedant van ons eigen Sint. De vrolijke dikkerd mag ook weer niet, kortom, het lijkt er op dat je in een polcorwereld niet echt meer mag genieten. Omdat er altijd wel iemand uit een minderheidsgroepering gekwetst kan raken.

Albert Cuypactie Sinterklaar 251106. 042 (2)Waarbij het opvallend is dat die meerderheden die zich nu door al het gedoe aangevallen voelen en in de hoek gezet voelen, niet worden gehoord of gezien. Erger nog, ze worden direct weg gezet als racisten en aanhangers van de leer van Wilders. En door dit soort stigmatisering graven partijen zich dus steeds dieper in en verdwijnt Piet ergens in de loopgraven. Gaan kinderen aan een of andere kant van het spectrum vanzelf huilen als ze deze assistent-manager van een schijnheilige met teveel geld in magere tijden, tegenkomen. Het wordt tijd dat we nog eens goed nadenken over wat dit ook al weer voor feestje was. Ging het niet over gezelligheid, lekkere hapjes, warme chocolademelk, spanning en gedichten? Waarbij die twee toneelspelers (nog even voor de goede orde; Sinterklaas en Zwarte Piet bestaan niet echt..) een centrale rol spelen. Inclusief verhalen en anekdotes. Onze cultuur, onaantastbaar. Of het moet zo zijn dat we bij al die minderheden een grote behoefte voelen om de eigen cultuur ook los te laten ten gunste van die meerderheid in dit land. Maar mag ik meteen maar uitspreken daaraan zeer te twijfelen? Mijn stelling is dus; blijft gewoon van het Sinterklaasfeest af en laat het zijn wat het altijd was; een leuk kinderfeestje! INclusief bijbehorende entourage als echt zwarte geschminkte Pieten. Al dan niet van de vrouwelijke soort, het oog wil ook wat natuurlijk…..Die verandering moet mogelijk zijn…..die wel!