Fossiel…

Fossiel…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_8449.jpg

Als je de extreemlinkse types die in ons land rondlopen of fietsen moet geloven is de ‘fossiele auto’ of zelfs die hele ‘fossiele industrie’ toe aan opheffing. Deze mening wordt nogal eens onderschreven door hen die menen dat als een auto elektrisch wordt aangedreven de planeet Aarde wordt gered. Opvallend daarbij is dat deze types niet worden geremd door enige kennis van zaken. Ook niet door een te klein budget, want meestal rijden ze die elektrische karren van de zaak en/of draait de werkgever op voor de kosten. Dan speelt daarbij nog de fiscale portefeuille aan voordelen die je als berijder van zo’n auto kunt binnenhalen en de keuze is veelal verklaard.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: img_8447.jpg

Immers, de gemiddelde elektrische auto kost (beetje uitvoering..) 50 mille of meer. Een beetje luxe uitvoering van een echt automerk zit eerder tegen de ton. Wie kan dat als particulier betalen?? De verkopen zijn dus klein als het om particulieren gaat. En de inruilwaarde is omgekeerd evenredig voor wagens met accu’s die na 3-4 jaar lease terugkeren in de handel. Een beetje Tesla 3 die nu bij handelaren staat, de meeste bedrijven willen ze helemaal niet hebben, zit nu rond de 16-18 mille restwaarde. Tel uit je winst. En dan die andere claims op dat fossiele van de brandstoffen of de materialen waarvan die wagens zijn gemaakt. Een elektrische auto rijdt op batterijen. De grondstoffen daarvoor komen uit mijnen in verweglanden als Borneo, Afghanistan of Congo. Die mijnen zorgen voor enorme ontbossing, slavernij en dwangarbeid.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa050169.jpg

Doe dan maar even of jij in Nederland je steentje bijdraagt aan het milieu of klimaat. Dan zijn die auto’s ook gewoon gebouwd van staal of kunststof. Rara wat de basismaterialen zijn voor die productie. Juist ja, in het eerste geval staalfabrieken als die van Tata in ons land of een van de tientallen van dergelijke milieuvervuilers in landen als China of India. Kunststof is een olieproduct, dus moet ook worden verwerkt tot materialen die je voor de productie van elektrische auto’s (of fietsen dan wel bakfietsen) kunt benutten. De vele computers aan boord werken ook weer op fossiele materialen en als de hele boel aan het einde van het economische of technische leven moet worden gesloopt blijft slechts een deel beschikbaar voor hergebruik. Maar dat geldt net zo voor normale auto’s of benzine, diesel of LPG. Weg argumentatie!

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: rai-2009-nieuwe-stijl-3423682612_a7eb4169aa.jpg

Maar dan is er nog dat uitstootloos rijden van die vehikels. Die claim klopt. Ware het niet dat de stroom er voor moet worden opgewekt. En we weten intussen dat al dat opladen (een elektrische auto heeft vaak nog niet 50% van de actieradius van een benzineauto, laat staan een diesel..) het stroomnet enorm overbelast. Heb je zelf zonnecellen op je dak liggen (die zijn ook niet gratis en belasten het milieu ook…) vallen de laadkosten mee als je bij je eigen huis een laadpaal hebt staan. Zo niet belast je dus dat openbare stroomnet. En stroom komt echt niet uit de grond…. Fossiel denken dus, en gebaseerd op feiten. Onwelgevallig in de grachtengordel, ik weet het. Maar niet minder waar. Voorlopig zien we dat in de auto-industrie en bij bepaalde regeringsleiders de voet op de rem gaat. Al die plannen om massaal over te stappen op elektrisch vervoer….het komt niet goed! Al pleit ik op een punt wel voor invoering van die tractie, binnen de grachtengordel van de grote steden. Daar speelt actieradius geen echte rol, en kunnen we al die postbezorgers stiller en milieuvriendelijker laten functioneren. Dat die wagens twee keer meer kosten dan een dieselbusje en de bestuurders een groot rijbewijs moeten halen maakt het alleen maar leuker. Zou het echt schelen in gedrag?? Dan is dat een bonus. Voor de rest zijn alle claims pure onzin, ingestoken door mensen die zelf geen auto kunnen of willen rijden als die niet via de baas wordt gehuurd…. (Beelden: Archief Yellowbird)

Geschiedenis en aangepaste feiten…

Geschiedenis en aangepaste feiten…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: berlijn-russische-oorlogsmonument-161188-amv34-scan10067.jpg

Onder druk van allerlei types die menen dat slechts zij een juiste kijk hebben op de wereldgeschiedenis of die in ons land in het bijzonder, worden oude feiten nog wel eens aangepast. Daarbij is het perspectief soms in het ene land anders dan in het andere. Zo kijkt men in Rusland wel wat anders aan tegen de oorlog die men voerde met Nazi-Duitsland dan wij in het westen. Vanuit de voormalige Stalinistische natie bekeken was de invasie door de troepen van Hitler dusdanig wreed en misdadig dat men bij de tegenaanvallen en uiteindelijke overwinning op de vijand zich ook als wilde beesten gedroeg.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: berlijn-gedachtniskirche-161188-amv27-scan10057.jpg

Maar dat kom je daar niet in de geschiedenisboeken tegen. Immers 28 miljoen doden aan Russische zijde was geen kattendrek. In Duitsland keek men op haar beurt na de oorlog wel een beetje anders aan tegen de vernietiging van vrijwel elke grote stad van het land door de geallieerde bommenwerpers. Britten en Amerikanen smeten zoveel bommen op het nazistische land dat je tot op de dag van vandaag de schade van toen nog steeds kunt zien. Een stad als Dresden, compleet zonder strategische waarde werd aan het eind van de oorlog onverwacht plat gebombardeerd.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 216748-ehrd-050585-avro-lancaster-flypast-scan10282.jpg

De Oost-Duitsers spraken later in dat kader over een genocide op de bevolking en klaagden zelfs de bevelhebber van de RAF’s Bomber Command, Harris, aan voor oorlogsmisdaden. Dat vonden de toenmalige geallieerden wel wat ver gaan, maar feit is wel dat tienduizenden burgers werden gedood door een volkomen nutteloos bombardement. Maar ja, Duitsland gaf niet op en we weten allemaal wat die Nazi’s indertijd op hun geweten hadden. Dat verzachtte voor ons het feit op zich en al die doden als gevolg…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: mongolen-1.bmp

Vanuit onze kant van de geschiedenis waren die bombardementen logisch en nodig. Een terreurregime moest geknakt worden. Het had zelf heel veel bloed aan de handen. Denk maar eens aan de dik 6 miljoen joden die industrieel werden afgeslacht. Kijk je terug dan zie je wel meer verschillende gezichtspunten. Waar momenteel anno nu weer hele volksstammen aanlopen achter de leer van Mao en Stalin zijn er veel meer mensen die niets moeten hebben van die doctrine die meer bloed aan de geindoctrineerde handen heeft dan zelfs die Duitse dictator. En toch wordt dat vaak niet zo gezien.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lenin-schilderij.jpg

Extreem-rechts was erg fout maar extreem-links niet. Dat blijft mij verbazen. Net als de indoctrinatie rond wie nu eigenlijk ons land heeft bevrijd in 1945. Er zijn leerkrachten die vanuit Polcor denken alle credits geven aan Marokkanen terwijl het in werkelijkheid de Canadezen, Britten en Polen waren. Hoe bedenk je het?? En dan dat wegpoetsen van onze eigen geschiedenis. De welvaart kwam niet zonder hard werken maar volgens sommigen ging dat vooral over de rug van slaven en koloniaal bewind. Is dat zo? Vast niet! Maar het gebeurde wel allemaal honderden jaren geleden. En is in de kern ook niet waar. Net zoiets als wat de Italianen zouden moeten voelen bij de Romeinse geschiedenis of de Spanjolen die eeuwen lang ook ons land in de gruwelijke greep hielden. Wat te denken van de Fransen?? Of de Britten?? Geschiedenis bestaat uit feiten, niet uit meningen. En als je die feiten echt belicht komt er een wat ander beeld uit dan sommige tegenwoordige geschiedkundigen (..) ons willen doen geloven. En dat gaat met de huidige situatie in onze wereld net zo. Zonder kennis van de historie komen we nooit terecht in een betere of veiliger toekomst. Dan leren we niets en kakelen maar als de bekende kip zonder kop. En over dat laatste feit valt ook wel iets te bepraten….Konden kippen zonder kop uberhaupt wel kakelen?? Ik geloof er niks van…..Jullie wel?? (Beelden: archief/Internet)

En dan nog iets…

En dan nog iets…

..Anders dan velen denken ben ik zeer begaan met het milieu, klimaat, maar ook de samenleving, de staat van onze democratie en hoe polarisering ons volk uit een drijft. Dit laatste wordt vooral veroorzaakt door bepaalde stromingen, actiegroepen, extremisten en zo meer. Media die eenzijdig berichten over deze kwesties zijn mij een doorn in het blauwe oog. Maar ik kan nog wel begrijpen dat je vanuit een of andere wonderlijke politieke kijk op zaken niet schroomt om het nodige aan indoctrinatie of leugens op het gewone volk los te laten. Een aantal van die zaken heb ik zelf als meninggever door de jaren heen niet vermeden. Maar er is een nieuwe factor bijgekomen.

Die van bedrijven en commerciele instellingen die zich ineens eenzijdig achter allerlei linkse boodschappen opstellen en mij als consument willen verleiden tot ‘groen’ ‘biologisch verantwoord’ of nog erger ‘politiek correct’ gedrag. Dat extreem-links zich druk maakt over het lot van melkkoeien snap ik overigens ergens nog wel. Dat ze tegelijk het lot van vele bevolkingsgroepen elders in de wereld vergeten te benoemen die worden bedreigd door allerlei milieuvriendelijk bedoelde ontginning van oerbossen of mijnen voor het winnen van grondstoffen t.b.v. door links opgedrongen elektrische voertuigen, kan ik dan weer niet duiden. Lot van die koeien belangrijker dan die van mensen??

Nee toch? Maar ja, in de ogen van die types kan kennelijk alles. Maar dat sommige managers van bedrijven zover gaan dat ze ook ineens een boodschap van dien aard uit gaan zenden is mij dus een brug te ver. Als consument met een gezond verstand en dagelijks inzicht in waar het fout of goed gaat in de wereld wil ik slechts horen of lezen waar mijn voordeel ligt bij de keuze van het product of die dienst waarmee wordt geadverteerd. Gekke Henkie zit al een tijdje vast dus daaraan ga ik mij niet spiegelen. Zo hoorde ik onlangs een grote reisorganisatie die groot werd met vliegreizen, adverteren voor stedentrips (all over the world) met als toegevoegde zin; ‘of je nu per auto, trein of vliegtuig reist’…Reden voor mij om nooit bij die lui te boeken. Of slechts onder het mom dat ik per trein naar New York of pakweg de Canarische Eilanden wil reizen. Als je net in de krant hebt gelezen dat bij een huidig elektrisch wagenpark van 5% het totale stroomnet (inclusief zonnecellen op diverse daken) dreigt uit te vallen en dan bedenkt dat linkse partijen willen dat we allemaal massaal overstappen op witte-kat-batterij-voertuigen moet je op de radio een spot aanhoren van een van de grote jongens op energiegebied die jubelt over hoe klimaatbewust men daar stroom opwekt…Ja hoe dan?? Zeker met biomassa-centrales die bewezen 50 keer vervuilender zijn dan gascentrales en ook nog eens zorgen voor enorme ontbossing? Nee, ik ben er klaar mee. Geen claims op dit gebied voor mij. Ik loop aan die bedrijven voorbij. What’s in it for me telt nog steeds. En gelukkig ook voor een heel grote groep realistische consumenten. Wat al die organisaties ook in de oren tetteren, normaal en gewoon verstand wint altijd. Want als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het dat ook. Maar een kleine minderheid blijft maar beweren dat het anders in elkaar steekt. En die heeft per definitie geen gelijk….Ik heb gezegd! (beelden: Internet)

Monumenten…

Monumenten…

Maak eens een stedentrip door eigen land en je komt hier links en rechts monumenten tegen. Soms zijn het beelden die passen bij de omgeving. In visserijgebieden kom je vaak in steen verbeelde vissers tegen, ik zag in agrarische omgevingen versteende boeren in allerlei vormen en maten, en als je wat historische gebieden binnen stapt zie je de zgn. ‘helden’ van toen of de bekende vorsten die zich in steen tot in de eeuwigheid laten bekijken. Nu is Nederland niet zo van de herdenkingen of heldenvereringen. Voor je het weet is er weer een of andere actie/pressiegroep die meent dat er op die of die figuur die in de geschiedschrijving van een land een grote rol speelde, best een smetje of meer rust.

Linkse types mekkeren altijd over slavernij of koloniale overheersing. Maar zelfs mensen die in ons eigen land belangrijk waren voor sectoren waar men in die actiekringen een hekel aan heeft worden meteen aangevallen op hun daden. Dat men in de landen waar men graag de eigen inspiratie vandaan haalt veel beelden en monumenten koestert waarmee je goed kunt zien hoe heftig die te keer gingen tegen de eigen bevolking of andere landen knechtten, doet er in de linkse kring niet zo toe. Lenin, Stalin, Mao, allemaal gekoesterd, want tenminste extreemlinks. Dat mag wel, maar figuren uit onze 500-jaar oude geschiedenis van de VOC of zo zijn reden tot actie en protest. Vaten boter op het hoofd die linkse lui.

Zelf zag ik in heel wat landen beelden, monumenten en andere uitingen waarbij lieden werden gekoesterd waar zelfs ik van wist of weet dat ze niet zo fijn in de eigen geschiedenis actief waren. In eigen stad ken ik natuurlijk het beeld van groot schilder Rembrandt op het naar hem genoemde plein. Maar ook dat van Generaal van Heutsz dat tegenwoordig als Monument Indie-Nederland door het leven moet. Dat laatste beeld is wel een voorbeeld van hoe de tijdgeest kan veranderen. Na de officiele onthulling van dat monument in 1934 noemde toenmalig Premier Colijn van Heutsz een man die je mocht vergelijken met Julius Caesar of Alexander de Grote. Hij had namelijk met zijn KNIL een einde gemaakt aan de islamitische opstand in het altijd al als lastig bekend staande Atjeh. Toen het linkse volk daar in de jaren 70 weet van kreeg waren de rapen gaar.

Van protest tot vernieling, van aanslagen op het beeld en allerlei acties werden gehouden om deze moslimhater (..) zijn eerbetoon te ontnemen. Uiteindelijk besloot het linkse college van B en W dat de naam van Heutsz van het beeld moest verdwijnen en een meer neutrale naam aan het overigens fraaie monument gehangen. In veel culturen is een beeld een soort Gouden Kalf. Het past niet bij het geloof daar of de cultuur. Maar zoals al aangegeven, heel wat uitingen van grootheidswaanzin zijn in met name dictatoriaal bestuurde landen te vinden. Zou men daar net zo te keer gaan tegen die uitingen is de kans groot dat men er het leven bij zal inschieten. Niet in ons land. Want Vrijheid van Meningsuiting….Jaja…maar nooit twee kanten van de zaak bekeken. Geldt ook voor van Heutsz. In zijn optreden van toen zat gewoon de opdracht van de regering. Opstand moest onderdrukt. Veiligheid voor de Nederlanders daar vastgelegd. En dat deed hij. Net als de jongens die er later hun dienstplicht moesten verrichten. Wil men wel eens vergeten. Zeker in groepen die wel roepen maar niet wensen te worden opgeroepen. Die krijgen nooit een beeld. Die maken liever selfies…(Beelden: Prive archief)

Armoedemuseum…

Armoedemuseum…

Toen ik onlangs vernam dat de extreemlinks bestuurde Gemeente Amsterdam voor vele miljoenen een ‘Slavernijmuseum’ gaat neerzetten op de kop van het plaatselijke Java-eiland werd ik vervangend boos. Want hoe zeer die slavernij in onze geschiedenis wellicht geen hoogtepunt mag zijn geweest van de christelijke traditie, het is wel al honderden jaren geleden. En excuses of zo meer worden aan de ontvangende kant minzaam geaccepteerd maar men krijgt liever de zelfbedachte en gewenste schadevergoedingen. Gratis Doekoe en zo kunnen hebzucht bij sommigen aardig doen opstijgen in de geest. Ik ben daar dan ook fel tegen.

Want wanneer je al een museum wilt oprichten met een historisch verantwoord doel moet je dat ook zeker doen voor 85% van onze eigen bevolking die tot ver na WO2 vaak in erbarmelijke omstandigheden moest zien rond te komen. Onbekend en daarom kennelijk verzwegen de verhalen over turfstekers in Drenthe, textielarbeiders in Oost-Nederland, mijnwerkers in Limburg en zo meer. Mensen die 6 dagen per week keihard werkten in de meest vreselijke omstandigheden. Voor een hongerloon.

En die turfstekers dan ook nog in de status van ‘lijfeigenen’ onder bewind van rijke herenboeren uit de omgeving. Maar ja, wie zijn geschiedenis niet kent heeft in de toekomst niets te zoeken. En neem van mij maar aan dat die geschiedenis onze jeugd wordt onthouden door zgn. progressieve leerkrachten die liever de historie aanpassen bij het niveau van de leerlingen of diens demografische herkomst. Wat er toe leidt dat als men al een echt vak onderwijst dit wordt gedaan met vele mitsen en maren. Over de arme joodse bevolking in deze grootste stad en de omstandigheden waaronder die werden gehuisvest dan wel kort gehouden door het toen ook al hoog verheven voelende stadsbestuur, wordt, zeker anno nu, niets verteld.

En krijg je daardoor alleen al de kriebels. Sommige panden in onze stad vroeger aangeduid als ‘vlooienpaleizen’ en de Waterloopleinmarkt niet voor niets de ‘vlooienmarkt’ van de stad. Ook dat wordt ver weg gehouden van de leerlingen die een cultuur bij zich dragen die het jodendom op zijn zachtst gezegd niet welgevallig beoordeelt. Waardoor die armoede en ellende maar zeker ook de daaropvolgende holocaust door de Duitse bezetter zijn beklemmende betekenis vrijwel verliest.

In de huidige media en politiek zie ik veel voorbeelden van hoe polcor-water in de biologische wijn worden geschonken. Zelfs totale ontkenning van de Holocaust is tegenwoordig mogelijk. Als dat zo is lijkt het logisch dat we over die armoede van echte Nederlanders helemaal niet meer praten. En dat is bijna volksvijandig. Armoede kleeft aan mensen als een besmettelijke ziekte. En veel van die armoede staat de meeste mensen van mijn generatie nog aardig in de herinnering gegrift. En kijk even in oude fotoboeken die een beeld scheppen van pak weg 50-70 jaar geleden en je weet dat die armoede echt niet zo lang geleden is verdwenen. Waarbij we anno nu trouwens nog steeds honderdduizenden mensen kennen die nog steeds elke Euro moeten omdraaien om te zien waarmee ze vandaag of morgen de kinderen nog wat eten kunnen geven.

Die armoede is wellicht anders van vorm, maar dat gevoel blijft. Net als bij die vermeende slachtoffers van de slavernij die in grote aantallen na 1975 gesubsidieerd naar ons land kwamen en sindsdien netjes opgevangen, toch die slachtofferrol ontwikkelden. Dit samen met een linkse lobby die het geld graag weggeeft aan ‘derden’ in plaats van aan de eigen bevolking. Want ja, als je zo blijft handelen ontstaat van zelf het ‘wij’ en ‘ zij’ gevoel. Immers het lijkt nooit genoeg. Dus kom maar op met dat armoedemuseum. Liefst in Amsterdam op de Dam! Opdat we elk jaar de echte sloebers in dit land kunnen gedenken….Net als links graag doet in dat slavernijmuseum. (beelden; Archief/internet)

Sociale cohesie…

Sociale cohesie…

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, maar door de recente, bijna onzinnige discussies rond het zgn. slavernijverleden kwam een persoonlijks geschiedenis weer eens goed voor de ogen van de meninggever zodat die moest terug denken aan zijn woonverblijf in de toenmalige Amsterdamse woonwijk, de Bijlmermeer. Een wijk waar het van 1970 tot 1975 goed wonen was. Mensen die tijdens de late jaren zestig in Amsterdam zelf geen betaalbare of enigermate comfortabele woning konden vinden (ook toen al…) zochten een duur alternatief in die nieuw gebouwde wijk ten zuidoosten van de oude stadsgrenzen. Vanaf eind jaren 60 werden daar enorme flatgebouwen neergezet en opgeleverd.

Van 300 tot 600 ruime flatwoningen in een enkel gebouw, ruimte te over, groen, en alles op redelijke rijafstand van Amsterdam zelf, of je nu per auto, fiets of enkele bus reisde. Want een goed OV-systeem was er nog niet. Maar de pioniers van toen lieten zich niet kisten. De huur de helft van ons toenmalige inkomen. Maar dat hadden we wel over voor een driekamerflat met douche, centraal antenne-systeem, goede verwarming, een ruime keuken en een meer dan behoorlijk groot balkon. We leefden er gelukkig tussen mede-Amsterdammers die ook allemaal daar hun woongeluk zochten en er die relatief hoge huur voor over hadden. Criteria om er te mogen wonen waren vanuit de verhuurders overigens streng. Je kwam er niet zomaar voor in aanmerking en mocht er niet zo maar huren….Inkomen, maar zeker ook sociale status en soms geloof bepaalden jouw woontoekomst.

Dat veranderde in 1975 totaal. Het hele systeem ging onder druk van de linkse overheden van toen totaal op de schop. 50% van de Surinaamse bevolking koos er in dat jaar voor niet in het eigen onafhankelijke land te blijven wonen en werken, maar in ons land een nieuwe toekomst te zoeken. Begeleid door die al dan niet naieve overheid hier die zorgde voor huisvesting, uitkeringen en zo meer. Binnen de kortste keer werden de grote deels door die hoge huren nog leegstaande nieuwe of bestaande flatgebouwen overspoeld met nieuwe inwoners van land en stad, maar vooral ook wijk. En de cohesie verdween. Onveiligheid kwam er voor in de plaats. Dat groen tussen de flats bleek een prima schuilplek voor geimporteerde struikrovers, de beneden in die grote gebouwen gelegen opslagruimten prachtige plekken om leeg te stelen net als de parkeergarages waar vrijwel geen enkele auto van toenmalige bewoners meer veilig stond. Ik maakte het zelf allemaal aan den lijve mee en werd er indertijd ook wat wanhopig van. Vooral toen ik zag dat van voorheen vertrouwde buren verhuisden (vluchtten) naar allerlei andere plekken in de periferie van Amsterdam. Hoofddorp, Purmerend, Lelystad zelfs en het nieuw gebouwde Almere.

De lege flatwoningen werden direct weer toegewezen aan nieuwe Rijksgenoten waardoor het probleem steeds groter werd. Uiteindelijk besloten ook wij dat het genoeg was geweest. Inbraken, overval, brand bij de onderburen, ongedierte…. Wij gingen naar Almere. Nieuw, ruim, veel lucht en zand, maar we startten gewoon opnieuw. Werden weer pioniers. Met een zucht van verlichting. Ik heb daarna eigenlijk nooit meer een seconde spijt gehad van die beslissing, ook al was er op dat Almeerse avontuur later ook best wel eens wat aan te merken. Maar onveilig voelde ik me er niet meer en ook later nooit. De cohesie met andere Amsterdammers was er ook groot. Buren werden vrienden, nog steeds. Ik tel dan op en trek af. Herstelbetalingen? Graag! Excuses…nog liever. Maar ik vrees dat die er voor ons nooit komen. En toch is dat alweer 48 jaar geleden allemaal. En die wonden van toen zijn bij mij nog niet echt genezen. Gek genoeg ongezien door hen die nu zo hard knokken voor die zgn. slavernijslachtoffers. Kennelijk tellen onveiligheid, criminaliteit en frustraties niet als je van mijn geboorte en/of komaf bent. Dan is die cohesie ver te zoeken…Zeker bij links! (Beelden: archief)

Loonslaven…

Loonslaven…

In ons land neigen bepaalde groepen nogal tot het wijzen naar die arme mensen in onze oude kolonieen van eeuwen her als het gaat of ging om slavernij en onderdrukking. Maar ik vrees dan altijd dat men daarbij de eigen geschiedenis wel een beetje overslaat dan wel niet heeft opgelet op school tijdens geschiedenislessen. Natuurlijk is er geen excuus voor de onderdrukking van mensen ten behoeve van het gewin van boven hen gestelden. Zo heeft God het niet bedoeld, en ook zeker Lenin niet toen zij ieder op eigen wijze een Aarde en samenleving in elkaar staken waarin iedereen gelijk was. Toch? In de praktijk van alle dag in die jaren van wat we nu de slavernijtijd noemen, was 95% van onze Nederlandse bevolking straatarm. Men leefde in krotten, plaggenhutten en moest werken tot men er bij neerviel.

De hoge heeren van toen zorgden voor kneveling, de kerken uit die periode hielden dat systeem graag in stand. Immers, arme mensen waren gevoelig voor het geloof, onopgeleiden stelden geen kritische vragen. 7 dagen per week werken was normaal, en honger redelijk standaard. Of je nu turf stond te steken of op een boerderij de hele dag schoven aren bij elkaar gaarde, het resultaat was hetzelfde. Ellende en narigheid. De mensen die in de grote steden woonden leefden veelal in krotten, 5 cm water op de vloer van kelderwoningen normaal en ratten als huisdieren ook. Wie geluk had kon als man aanmonsteren op een schip dat naar een van die verre landen zeilde, maar je wist nooit of je daar aan- of van terug kwam.

Onderweg was de kans op overlijden door harde arbeid en slecht eten groot. Het inkomen karig, maar beter dan niets. Lijfstraffen heel normaal en wie iets zwaarders dan een brood stelen op zijn geweten had kon zelfs rekenen op een enkeltje hemel. Zo stak die samenleving in elkaar. Pas in de jaren na WO2 kwam er iets van welvaart voor het hele volk. Dat nazaten van slaven uit die vroegere eeuwen dan nu claims neerleggen voor schadevergoedingen mag dan vanuit hun standpunt logisch lijken, het is dat niet.

De kneiterlinkse burgemeester van onze stad ging vanuit haar opgelegde politieke correctheid onlangs excuses makend naar Suriname op ‘staatsbezoek’. Maar eenmaal daar werd haar duidelijk dat die excuses niet nodig waren. Men wenste gewoon geld te zien. Omdat vijf generaties na de afschaffing van de slavernij de nazaten van die lui nu wel eens welvaart wilden kennen. De burgemeester was gefrustreerd, haar wereldbeeld ineens een stuk anders. Alles gaat om geld kennelijk. Goh, welk een verrassing. Het blijft wrang voor die arbeiders van een paar generaties terug die zwak, ziek en misselijk hun grote gezinnen overeind hielden door de ruggen krom te werken voor een hongerloon. Nooit excuses gehad van die toenmalige industrielen, de landheren, de kerkvorsten, de adel, de reders of wie ook. Maar misschien ook wel te netjes om er om te vragen. En te bescheiden om ook meteen maar even af te willen rekenen. Daar heb je toch een bepaalde mentaliteit voor nodig. Past niet bij de gemiddelde Nederlanders. Ooit opgevoed met de knoet. Laat toch zijn sporen achter…(Beelden: Archief)

Minderheden….en de claimcultuur..

Minderheden….en de claimcultuur..

Wie mij al die jaren al volgt en leest weet dat ik het met bepaalde minderheden niet zo op heb. Dat zit toch vooral in de sfeer van constant claimgedrag, gezeur om gelijk, geld willen ontvangen, wegpoetsen van negatief gedrag in die groepen en zo meer. Omgekeerd zie ik juist weer dat mensen uit andere minderheden erg halsstarrig zijn in hun afkeer van weer andere groepen die niet meteen behoren tot de mainstream in dit land.

Zo zie je dat veel nieuwkomers een bloedhekel hebben aan homo’s en joden en dat ook niet onder stoelen of banken steken. En daar waar het uit de hand loopt zijn het met name linkse wethouders te vinden die dan rapporten daarover in de onderste lade van hun Stalinistische bureau’s verstoppen. De claimcultuur is er ook zo een. ‘Mij is onrecht aangedaan, en ik wens daar nu excuses voor en daarna compensatie’. Deze groepen vindt je veel bij hen die uit de tropen deze kant op kwamen en hier een mooi bestaan op bouwden om daarna te ontdekken dat het bestaan vooral door werken moest worden bereikt. En dat bevalt kennelijk minder. Zo tipte ik al eens de vermeende slachtoffers van de slavernij aan die vele generaties na de echte slachtoffers van dat gedrag door een bepaalde elite, een linkse gektesekte kennelijk gebruiken om hun ‘pijn’ om te zetten in klinkende munt.

Gaat nooit over realiteit, altijd over vermeend lijden. Zo was ook de situatie in Nederlands-Indie van na 1945 er een die wederom bepaalde mensen deed besluiten tot een claim richting de Nederlandse overheid. Maling aan de tijdgeest van toen….de slachtoffers, de wreedheden die van beide kanten kwamen….Nee, als het om geld gaat…. Ik snap die excuusmentaliteit dan ook niet zo. Want die is wel erg selectief. Excuses en compensatie zie je maar weinig richting de eigen bevolking. Groningen, Zeeland (de watersnoodramp van 1953 was een direct gevolg van bewust achterstallig onderhoud aan de toenmalige dijken…) Limburg, de toeslagenouders, de gepensioneerden en zo meer. Allemaal minderheden, maar mooi geen excuses en geen compensatie. Op het moment dat ik dit stukje schrijf is nog niet duidelijk hoe feilbaar die overheid opereerde tijdens de COVID-periode.

En dan ook nog even over die slavernij en armoede uit het verleden. Slavernij kwam hier al dik 2000 jaar geleden voor. Met name de Romeinen sleepten heel wat goedkope arbeidskrachten mee uit de lage landen. Dat deden ook de oude Egyptenaren in hun invloedssfeer, de volken in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Men was ook niet vies van het vol zetten van harems met meiden die men elders roofde. Slavinnen voor het leven, geen ander doel dienend dan de lusten bevredigen van de toenmalige vaak islamitische machthebbers. Hoeveel claims zijn daarvoor eigenlijk ingediend? Armoede was daarnaast voor de grote meerderheid van ons volk door de eeuwen heen de norm.

De welvaart die uit handel in goederen, specerijen of mensen in die eeuwen werd verdiend bereikte vrijwel nooit de 90% van de bevolking die woonde in krotten, plaggenhutten en met een levensstandaard die vergelijkbaar was met de gemiddelde inwoner van een dorp in donker Afrika. En toch zouden wij ons collectief schuldig moeten voelen voor wat er ooit heeft plaatsgevonden onder regie van de VOC of aanverwante organisaties. Stel ik dan toch even die Romeinen tegenover. En de Franken, de Fransen, Spanjolen, Duitsers en wat dies meer zij en hier te lande huis hielden. Nooit hoor ik daar iets over….nooit! Wellicht omdat de minderheden hier de meerderheid overschreeuwen? Hoe dan ook, wie zijn geschiedenis niet kent heeft in de toekomst niets te zoeken. Ik raad ons volk aan eens wat minder in de excuusmodus te duiken en wat meer in de claimcultuur het gelijk te zoeken. Wellicht dat ook die mensen die ooit in armoede opgroeiden dan nu in welvaart verder kunnen…..Maken we van die meerderheid een heel grote minderheid. Dat wordt wennen in Den Haag….Links schiet nu al in een kramp bij het idee…….want mijn plan is vast niet ‘Politiek correct’ zoals die lui dat altijd claimen na te streven….(Beelden: Eigen archief/internet)

Duivels dilemma…

Duivels dilemma…

Heb ik het in mijn blogverhaal van 13 april jl gehad over het godsbeeld dat de mensheid op enigerlei wijze overal beheerst, dit keer gaat het om zijn kwalijke evenknie, de duivel.

In de meeste religies afgebeeld als een wonderlijk type met horentjes op de scherp gesneden bol, bedoeld om ons allen te kwellen en te verleiden tot zeer anti-christelijke daden zoals het overtreden van ongeveer elk gebod als gehakt uit de stenen tafelen van Mozes. Wie slecht genoeg is wordt vanzelf gastvrij ontvangen door dat ergste opperwezen in zijn hel vol vuur en zwavel. Opvallend ook dat we daar naakt moeten vertoeven als we ons niet gedragen. Opvallend ook dat er vaak wordt verwezen naar die wraakzuchtige opperrechter als het gaat om misdadig gedrag. Zelden kijken we daarbij naar ons zelf. En de grootste duivel zit veelal juist in ons aller mensen.

Want reken maar dat naast goede zaken veel mensen de nodige duivelse karaktertrekken in zich verenigen. Al was het maar omdat we mensen zijn. En daar zit weinig goeds bij als we niet via wetten, normen of waarden zijn opgevoed tot enig normaal geacht gedrag. Zou dat niet zo zijn kan ik je verzekeren dat geen vrouw meer veilig over straat zou kunnen.

Dat geen bezit veilig was, geen rijkdom zou bestaan, geen bankier zich meer verheven zou kunnen voelen en milieu-activisten werkeloos konden toekijken hoe de wereld werd gesmoord in vuil en rook van de branden die na plundering werden aangestoken. Afgunst een drijfveer voor de duivels lust naar seks en bloed. En geen enkele penitentie die daar tegen hielp dan. Kijk naar rellen en zie welke oerkrachten er in sommige lieden vrij komen. Maling aan alles, woede, vertaald in toegeeigende rechten, geweld en zelfs erger. Duivels gedrag zagen we ook toen bepaalde extremisten hun slag sloegen om met name onschuldigen van het leven te beroven.

Bloederig, en uitgaand van een soort zelf benoemd gelijk. Aanslagen, bommen, kapingen, onthoofdingen, maar ook onderwerping en slavernij. En over dat laatste gesproken, dat duivelse gedrag is al duizenden jaren oud. Niks nieuws, ook al vindt het nog steeds plaats en zijn we vooral in ons land soms selectief verontwaardigd op dit terrein. De mens die de andere mens zo maar vermoordt. Een ander elk recht op leven ontnemend. Duivels gedrag. Net als roddel en achterklap, ook al zien veel mensen dat als relatief onschuldig. De duivel dus meestal niet zo herkenbaar als die man met dat bokkengezicht, maar wellicht als mooie en slinkse vrouw die een man versiert (of vrouw) die eigenlijk van een ander houdt. Of het type dat dieren kwelt, kinderen verkracht, rooft, dreigt, haat zaait, geweld predikt. De duivel dus eigenlijk gewoon iets menselijks. En dus in ons allen. Nou, leer er dan maar mee leven. Hij zit dus ook in jou! Of ben je in staat om hem(haar) altijd uit te sluiten in je gedachten? Onderzoeken bij een stel universiteiten leerde dat proefpersonen mits onder druk gezet, binnen de kortste keren duivels gedrag gaan vertonen t.o.v. slachtoffers. Boter op het hoofd, vrij van zonden en al met de stenen in de hand staand? Bedenk dan maar dat ook jouw spiegel je veel kan leren over het eigen karakter. Maar de ware heiligen mogen zich uiteraard hier en meteen als zodanig melden. Ik ben benieuwd……(Beelden: Internet)

Van lange tenen en gefrustreerde zielen…

Wat zijn we toch vaak lichtgeraakt en wat krijgen leden van de Lange Tenen Brigade in ons land daarbij vaak ook veel publiciteit. Men is daarbij niet veel meer dan gefrustreerd over vermeend persoonlijk onrecht en krijgt hulp uit de hoek van lieden die menen dat we voor iedereen uit groepen minderheden altijd vriendelijk moeten zijn. Opmerkelijk! Zo mag niet meer worden geprofileerd op etniciteit, ook al struikel je bij justitie over verdachten uit bepaalde bevolkingsgroepen of landen. We mogen niet meer ‘voor Israel’ zijn, omdat we dan automatisch worden gezien als anti-islam of tegen de Palestijnen. Wie dat laatste politiek verkoopt krijgt meteen een stempel ‘rascist’ of erger mee, en wie Zwarte Piet gewoon op kleur wil houden moet zich volgens anarchisten en frustristen in dit land diep schamen. Het lijkt wel of de gekte heeft toegeslagen. Onlangs verscheen een wetenschappelijk onderbouwd verhaal van een gerespecteerde professor die eens had gekeken hoe het nu zat met die vooral door Surinaamse actievoerders steeds maar weer aangehaalde ‘slavenhandelarenmentaliteit’ van ons volk.

Het bleek met de historische Nederlandse bijdrage aan die handel nogal mee te vallen. Wij waren ook in het verleden bepaald niet de gangmakers van deze handel in mensen die op zich natuurlijk al verwerpelijk genoeg was. Maar dat willen die actievoerders niet weten. Die willen excuses, gevolgd door schadevergoedingen. Je wordt er echt een beetje mallotig van. Alsof de recente geschiedenis geen enkele rol meer speelt en we op school niets meer leren over de vaderlandse historie. Katholieken moeten zich schamen voor het misbruik binnen hun kerk, ook al kan 95% van de leden binnen die godsdienst natuurlijk helemaal niks doen aan dat leed. Vrouwen moeten zich schamen voor hun lijf. Bloot mag niet meer, voor je het weet ben je een ‘hoer’ of erger. Ben je tegen het logge en ondemocratische bestuursniveau van Brussel wordt je weg gezet door bepaalde elitaire lieden als ‘kletskop’ of ‘rechtse populist’. Wie het waagt zich te ergeren aan de enorme en ongecontroleerde instroom van migranten krijgt een soortgelijk stempel mee.

Iedereen heeft ergens wel een persoonlijk taboe en wijst graag met zijn vingertje naar anderen die meningen verkondigen die niet de hunne zijn. Nieuw in deze discussie zijn de grachtengordelbetweters die menen dat onze wereld slechts kan worden gered als we met elektrische auto’s gaan rijden. Ik heb ze hier al eens de revue laten passeren. Onlangs was ik weer eens in discussie met zo’n vogel. Overtuigd van zijn gelijk, ‘zeker wetend’ dat diesel en benzine maar ook gas voor het vervoer van ons allen op korte termijn zal verdwijnen. En dat we ons moeten schamen voor onze meer realistische keuzes. Zelf natuurlijk rijdend in een Tesla van de baas, maar dit terzijde.

Tegenargumentatie werd afgedaan met N=1 onderzoeken uit eigen kring. Tegenwerpingen waren allemaal onzin, en ik als protesteerder een ‘Petrol head’. Een Geuzentitel die ik intussen met verve voer. Omdat ik voor het realisme ben en niet van de valse dromen. Die laatsten zijn bedrog zo is me wel duidelijk geworden in de tot nu toe beleefde jaren. Laten we dus in dat kader zaken benoemen die er toe doen en oplossingen zoeken die voor iedereen acceptabel zijn. En laten we hopen dat de toch wat linkse media eindelijk weer eens tot hun zinnen komen en fictie weten te scheiden van feiten. Want daar mankeert het nog wel eens aan. Tot grote ergernis van mij. En tot mijn schrik zie ik dat mijn tenen niet meer in de sokken passen…. O jee….