
Juist nu loopt er een geweldig interessante serie documentaires bij de NPO (2) over de vrijheid van Pers in veel andere landen dan het onze. Waar we hier nog wel eens iets horen over terughoudendheid en zelfdiscipline, in veel van de in deze serie behandelde landen zie je dat die discipline daar soms met veel geweld wordt afgedwongen. Niks vrije Pers, niks openhartige media. Nee, gewoon censuur en wie zich daar niet aan houdt zal iets beleven. Op dat punt hebben wij het hier geweldig getroffen al zou ik denken dat sommige media zich wel erg voor het karretje van partijen als PvdA, GroenLinks of D66 laten spannen. Opmerkelijk ook dat die media en de achterliggende stromingen, juist die gekleurde media zien als wel geinformeerd en betrouwbaar. Terwijl het tegendeel vaak het geval is. Wie steevast de groepen ongewenste immigranten als ‘vluchteling’ blijft aanduiden dient een politiek doel, niet de waarheidsvinding. Uit onderzoek blijkt dat al die stromen voor 55% bestaan uit mensen die hier op grond van de vluchtelingenstatus niets te zoeken hebben. Maar dat past niet in het beoogde doel.

Die zelfde media zijn zeer terughoudend waar het de dictatoren betreft die worden gesteund door een achterban met stempotentie. Dus verzwijgt men de inmenging bij onze zaken door de Turkse dictator en vergeet ook het liefst de afkomst van groepen de boel verpestende jongeren in een of andere Nederlandse stad. Nee, want dat stigmatiseert zo….. Jaja. Maar het is ook het verzwijgen van een bestaand probleem, waardoor de oplossingen nog verder weg lijken dan ze al deden. Als ik het echte wereldnieuws wil bekijken doe ik dat tegenwoordige op de Duitse of Britse TV. Ik lees op mijn smartphone de kranten uit het buitenland of de bewezen neutrale media via internet. Het inhoudelijke verschil bij TV-journaals tussen NOS en RTL is echt heel groot vaak. De onderwerpkeuze dito. Geeft toch aan dat bij de NOS bewust gekozen wordt voor een zgn. ‘progressieve’ koers. We hebben nog net niet die loeiende Noord-Koreaanse nieuwslezeres in beeld, maar ik vrees voor de onderliggende gedachte. En dat is in een tijd waarin onze samenlevingen dreigen te scheuren, volkomen fout.

Vrijheid van Pers houdt in dat al die stromingen die we kennen in dit land aan bod moeten komen. Dat je kiest voor een bepaalde krant als lezer(es) is prima. Maar de strikt neutrale NOS moet dat gewoon blijven. Voor linkse propaganda kijk ik wel naar De Wereld Draait Door of Pauw. Daar is alles zo gekleurd dat het genante vormen aan neemt. Maar dat weet je en je hoeft niet te kijken. Gelukkig, in ons land is die keuze er. Elders niet. Hoe dat precies zit? Kijk naar de reeks ‘De pen en het zwaard’ op NPO2, elke zondagavond. Het doet de ogen open voor hen die menen dat we hier slecht bediend worden qua vrijheden. Gelukkig heeft iedereen de keuze om te kijken hoor. Ik doe dat, maar niemand hoeft! Nee, want als ik dat dwingend zou opleggen deed ik precies wat ik anderen wel eens verwijt…….. Mijn excuses op voorhand! Uw bescheiden meninggever!

Nee! Ik ben niet van de Weg-met-ons mentaliteit die de laatste jaren in ons land opgeld doet. Ingegeven door een wel erg politiek correcte denkwijze, maar meteen ook zonder enig besef van hoe de geschiedenis in de wereld of in Nederland in elkaar stak of steekt, wordt er telkens weer gewezen naar vroeger en naar de hoeveelheid schaamte die wij allemaal zouden moeten voelen voor het slecht behandelen van de medemens in die lange periode. Als we dan overtuigd zijn van het gelijk van die groepen die meestal nog ‘namens die en die’ opereren, maar het eigen volk daarbij een figuurlijke messteek in de rug geven, komt meestal ook nog een claim omhoog. Voor elk evenement is er wel een Stichting die het gelijk van de getroffenen weet te behandelen. Of het nu gaat om de vroegere slaven, de politionele acties, Srebrenitzja, woekerpolissen of de waterstand in de Angel tijdens de winter, altijd zijn er slimmeriken die hiermee goede sier denken te maken. Liefst nadat een instantie of bedrijf ook nog excuses heeft aangeboden. Overigens heb ik niks tegen die claims en die excuses als een of ander bedrijf weer heeft gerommeld met de wetten in dit land, of meent dat klantvriendelijkheid of wetgeving voor hun branche niet geldt. Maar al die feiten uit het verleden?

Wie mij hier volgt weet dat ik mij vaak buitengewoon kan ergeren aan de staat waarin de ‘media’ in ons land verkeren. Pluriformiteit is soms ver te zoeken, het ‘linkerdeel van de samenleving’ wordt vaak wel erg goed bediend. Met name de VARA heeft een soort claim op het absolute gelijk en vindt kennelijk ook dat je andersdenkenden geen kans hoeft te geven op het uiten van een eigen of afwijkende mening. Dat is soms schrijnend! Propaganda vermoeit. Eenzijdigheid ook. Zo raakte ik onlangs op mijn autoblog in een serieuze discussie over een elektrische auto. Deze Amerikaanse nieuwkomer wordt gemaakt door een fabriek die op elke nu verkochte auto iets van 18.000 dollar toelegt. Hun nieuwe modellen zijn geen koopjes en je mag dus best kritisch zijn vond ik. Nou buiten de waard gerekend. Het merk kent zo haar progressieve volgers en die sprongen massaal in de bres voor het merk en vonden mijn conclusie dat deze nieuwe elektrische auto geen ‘’koopje’ zou worden wel erg bevooroordeeld. Ik was een zgn. ‘Petrol Head’ wat zoveel is als iemand die gek is op auto’s die rijden op benzine en diesel. En ik was ook fout geïnformeerd…., had geen verstand van auto’s en kende die wereld helemaal niet.
Altijd leuk om die claim op het gelijk een ander te onthouden. Zonder te weten wie je tegenover je hebt. Kom je in politieke discussies ook zo vaak tegen. Nu was mijn verhaal gebaseerd op zaken die ik haalde uit Amerikaanse en Duitse media. Dus ik was redelijk geïnformeerd, maar dat bleek in de discussie geen soelaas te bieden. Ook niet dat ik toch wel een paar decennia in dat autowereldje heb rondgelopen. De jakhalzen beten zich vast in mijn kuiten en vonden dat ik mijn conclusies maar snel moest herzien. En dat deed en doe ik dus niet. Never, nooit als ik gelijk heb. En voor hen die ik moet geruststellen, als ik geen gelijk heb geef ik dat best vaak toe. Mijn nadeel (of voordeel) is dat ik breed geïnteresseerd ben in vrijwel alles, maar er zijn voldoende mensen die juist smalle interesseterreinen kennen en die kunnen mij nog weleens verrassen. Soms tot grote blijdschap van deze meninggever hoor. En dan is een ruiterlijk excuus op zijn plek. Maar niet in het onderhavige geval. Of zoals onlangs rond de zgn. ‘vluchtelingen’. Zolang de instroom bestaat uit mensen die hier niks te zoeken hebben en de voorstanders van die grote volksverhuizing vinden dat wij hier te lande nog wel 250.000 mensen per jaar kunnen toelaten komen we er niet uit. Dan maar tot het gaatje.
Deed ik daarom ook in de discussie over die elektrische auto. Tot mijn stomme verbazing zag ik onlangs dat vrijwel alle media, aandacht gaven aan die zelfde nieuwe auto van dat merk met de T in de neus. Zonder enige vorm van zelfkritiek verslag doend van de rijen mensen die nu reserveerden voor een auto die pas in 2018/9 leverbaar zal zijn. Van een bedrijf dat nu eerst nog moet zoeken naar een productiefaciliteit en geld om dat ding te bouwen. Kijk, dan ben ik zo vrij om fijntjes te wijzen op merken als General Motors, Opel, Volkswagen, Nissan, Renault, smart, Volvo en zo meer. Die bieden allemaal elektrische auto’s aan. Even schoon, even handig en stil. En stukken goedkoper. Maar kennelijk minder modieus. En daar vallen die media toch voor. Maar het heeft dan niets met kennis van zaken of journalistiek te maken. En zo is het, en daar moet u het dan maar weer even mee doen…
De macht van print is sterk afgenomen en de lezer maakt zelf wel uit of hij iets ‘goed vindt’ of niet. Het internet is geduldig en wat vandaag plaatsvindt staat binnen een kwartier over de hele wereld online. Het blijft dan opmerkelijk dat men bij die aanbieders nog steeds terughoudend is met uitnodigingen voor media-events richting publicisten die zich vooral richten op online of die gewoon een leuk boek over een bepaald onderwerp willen schrijven. Er zijn bedrijven, merken en PR-mensen die dat heel goed doen en anderen die er maar niet aan willen. Blijft me verbazen. Alsof dat beperkte en terughoudende denken in de toekomst het eeuwige leven heeft, het tegendeel is waar. De jongere generaties lezen geen bladen of kranten (of een boek..)meer, die kijken naar YouTube of andere kanalen vol wetenswaardige en bewegende beelden. Daar zit ‘de handel’ zou ik denken. Maar goed, ik zit zelf niet meer aan die andere kant. In de loop van de jaren dat ik voor mijzelf zorg en schrijf over mobiele zaken valt het me echter best op hoe veel moeite je soms moet doen om relevante informatie los te weken bij maatschappijen, fabrikanten of importeurs rond de door hen geleverde goederen of diensten. Soms gaat het vlot, in andere gevallen wil het maar niet lukken. En dat is vervelend, want zo’n merk of bedrijf geef je dan uiteindelijk toch minder aandacht.
Nieuws is echt overal te vinden, maar een leuke test, een eigen ervaring, of een paar leuke plaatjes, zelf geschoten bij een artikel, kan soms het verschil maken. Toch blijft men vaak terughoudend rond dat internet. En dat is jammer. Nogmaals, ik klaag niet over de goeden, zijn er voldoende om me bezig te houden, maar vooral over die instellingen die het maar niet willen snappen. Net zo als ik maar niet snapte dat sommige van die lui men mijn producten vroeger altijd maar moest neersabelen. Scheelde daarna soms best een paar tickets richting een leuke introductielocatie. En echte vrienden werd ik met sommige journalisten nooit. Zal nu wel net zo zijn…..toch? De geschiedenis herhaalt zich vast…
















