
Als we de afgelopen maanden zien hoeveel schade er wordt aangebracht aan vooral civiele steden, gebouwen en burgers in landen als Oekraine of Israel, Soedan en Jemen, om er maar een paar te noemen, moeten we ons echt zorgen maken over de wijze waarop sommige landen oorlog voeren of terreur uitoefenen. Oorlog is in principe nooit wenselijk, je snapt soms niet waarom ze ontstaan, maar het is echt mogelijk om die conflicten uit te vechten door slechts militaire doelen aan te vallen of uit te schakelen.

Zogenaamde ‘slimme bommen’, drones, vliegtuigen met geavanceerde richtapparatuur, tanks die granaten kunnen afvuren die op enkele meters nauwkeurig een doel kunnen raken…. Niks weerhoudt een legerleiding er van om geen burgerdoelen te raken of burgers uit te moorden. Dat doen terroristen, zonder aanziens des persoons, of dictators die menen dat de bevolking van een buurland mede schuldig is aan het opstaan van een nationalistische, communistische, of etnische beweging die geen overheersing van die eerst genoemde lui accepteert.

Toch zien we die massale aanvallen op burgerdoelen heel vaak en met name de Russen nemen het op dat gebied niet te nauw. Het model stamt nog uit de tijd van de Sovjet-Unie. Massaal granaten of raketten afschieten op een stad of ander doel en dan flink schrik aanjagen bij de lokale bevolking om zo de weerbaarheid te verkleinen. Nieuw? Nee hoor. Ook de Duitsers deden dit voor en tijdens WO2. Denk aan Warschau, of Rotterdam. De geallieerden, met name de Britten, deden hetzelfde bij de Duitse steden. Massale bombardementen op alles wat vijandig was, waar de Amerikanen in dezelfde periode vooral de militaire doelen opzochten.

Bij regionale oorlogen zoals die in Korea veranderde die doctrine. Frustraties over verlies aan gebied maakte dat het Amerikaanse opperbevel genoodzaakt was (..) steden in Noord-Korea plat te smijten. En laten we wel zijn, Hirosjima en Nagasaki of de aanval met brandbommen op Tokio waren weliswaar achteraf gezien ons geluk, want de Japanners gaven zich na die vernietiging over, het waren geen toonbeelden van humanitaire schoonheid. In dat licht zag je hetzelfde bij de strijd tussen Israel en Iran. Dat laatste land toch door haar vreselijke dictatuur en de instelling dat Israel van de kaart moet worden geveegd, een kwade genius in alle conflicten die ik al eerder noemde van de laatste jaren. Op enig moment in juni trok Israel ten strijde viel tegelijk de atoomcentrales van de vijand aan, maar ook zijn militaire infrastructuur. Als antwoord schoot Iran honderden raketten af op de Israelische steden. Om zoveel mogelijk burgers te raken en schade te veroorzaken.

Terwijl je raketten echt wel zo kunt sturen dat ze uitsluitend op militaire doelen vallen. Het systeem gelijk aan dat van Nazi-Duitsland, Rusland en andere terreurstaten. Ik ben niet van de oorlog, ik vind dat je zo lang mogelijk moet praten, maar soms valt met de bestuurslaag van landen als dat Iran niet te praten. Dan moet je de boel aanpakken en opruimen. Met als risico dat ook jouw bevolking wordt getroffen. Overigens geldt dat ook voor de vernietigende aanvallen op het door Hamas-terroristen gefortificeerde Gaza. Schakel al die terroristen een voor een uit, desnoods in clubverband, maar probeer de bevolking te sparen. Zelfs als het onderscheid tussen burgers en terroristen daar lastig te duiden valt. Net als in Iran. Daartoe heb je dus slimme technologie nodig. Kennelijk is die er wel maar benutten we die nog wat te weinig. Intussen wens ik ons in al die ellende om ons heen, veel vrede toe. Want de ellende van een oorlog moeten we echt ver van ons zien te houden…(beelden: archief/Internet)



















































