Stel je bent in de positie dat je een soort van herberg runt of zelfs een boerderij met wat oude caravans om je heen die je verhuurt aan mensen die graag in the Middle of Nowhere willen verblijven, zulks zonder comfort of gezelschap, en je ontdekt op enig moment alsnog dat je eigenlijk best alleen of zelfs eenzaam bent. Op het droevige af zelfs. Want die betalende gasten zijn in de winter verdwenen, dan is het zien dat je het allemaal overleeft en de spiegel raakt weliswaar beslagen door het uitgestraalde verlangen, maar je bent en blijft alleen. Weet je wat, dan geef je je op voor een RTL-programma waarin je de kans krijgt een date te hebben met even eenzame types van het andere of zelfde geslacht elders in de wereld. Maar liefst toch wel uit Nederland, ook jouw oude geboorteland.
Wie weet kom je dan samen tot een mooie vereniging van ziel en lichaam. E n ook nog eens voor vele jaren. Zie daar het format van B & B vol Liefde van die commerciele zender op 4. Binnen de kortste keren een kijkcijferhit van jewelste en meer kijkers trekkend dan heel wat zgn hoogwaardiger programma’s van de publieke linkse omroepen. Niet voor niets, want wat zich voorstelt en uiteindelijk voorbij trekt aan types is vaak een puur rariteitenkabinet.
En dat al een paar seizoenen lang. Mensen die menen dat what U see is what U get voldoende werkt om een ander in te palmen. Sommige kandidaten pakken uit met Dubbel G boezem en zeer gekleurde uitmonstering om de ander te imponeren. Vaak blijken de leuke lokfilmpjes pure verbloeming van een meer dan gecompliceerd karakter en is die enige outfit van dat filmpje ook precies de toegevoegde waarde die het hoofdfiguur uit dat filmpje te bieden heeft. Zeldzaam hoe men eenmaal in elkaars aanwezigheid totaal vergeet dat je de ander dient in te palmen. Rozen, rumbonen en rode wijn, dat moet voor die ander toch meer dan genoeg zijn? Mij viel op dat de potentiele bedpartners soms geen ontbijt kregen, nauwelijks koffie, dat er geen enkele belangstelling was voor de achtergrond van die bezoekers en omgekeerd vaak ook niet. De kandidaten moeten willen meewerken, klussen, krankzinnige stunts uithalen, en dat alles om te imponeren. Maar werkt dat ook zo in het normale leven? Is een goed bed, een leuke kamer, lekker kunnen koken of pakweg omgaan met vriendenkringen van die hoofdpersonen genoeg om een partner voor het leven te vinden en te binden?
Het meest cruciale binnen een liefdesrelatie gaat men vaak uit de weg, de vaak wat jongere types daargelaten. Maar ja, als je een jonge vent en een dito dame bij elkaar in een hutje op de hei zet is de kans dat ze mekaar warm gaan houden groter dan bij lieden van een flink wat hogere leeftijd. En dan gaat het om andere dingen. Maar die zijn voor de gemiddelde naar liefde snakkende mens vaak minder cruciaal. Pas als je de relatie uitgebreid hebt geconsumeerd is het naar mijn mening een keertje van belang of hij de vuilniszakken buiten zet en zij kan koken. Liefde maakt blind wellicht, maar zulke blinden vinden veelal heel lastig de ware liefde. Dat bleek en blijkt wel. Maar tenenkrommende relaties bekijken bleek een bijna vrolijk makende voyeuristische neiging onder de kijkers van deze show te veroorzaken. En terecht. Zelfs ik viel er voor. Net als voor die jonge dame vele generaties geleden……die keek, ouder en wijzer geworden, deze zomer met me mee….en schudde net als ik vaak het hoofd…. (Beelden: Internet)
Altijdmijnmening 