Rijvaardigheid

A10trajectcontroleANP-TelgraafZelfs in mijn eigen toch aardig vrouwvriendelijke geest kwam nog wel eens de twijfel voor aan de rij-capaciteiten van sommige vertegenwoordigsters van dat geslacht. Je hoeft maar om je heen te kijken, en snapt waarom. Ik schreef er in ander verband wel eens eerder over. Nu kwam onlangs bij de ANWB, toch een instituut op het gebied van verkeer als het niet gaat over verdedigen van de rechten van autobezitters, een onderzoek uit waarvan de uitslag de haren te bergen doet rijzen. De gemiddelde automobilist heeft niet te veel kaas gegeten van de verkeersregels in dit land. Van de bijna 11.000 deelnemers aan het onderzoek onder Kampioenlezers vielen er 78% door de mand. Driekwart! Dat is best veel. Maar uit het onderzoek bleek ook dat de mannen die regels beter kennen dan vrouwen. Van de vrouwen zou slechts 16% van hen slagen voor het theoretisch examen. Mannen deden het beduidend beter met 28% al is dat cijfer ook niet al te hoopgevend.

foto_nieuweschansWaar men over het algemeen weinig van snapte waren de verkeersregels op rotondes, van het voorrang nemen of geven bij uitritten, het in- en uitvoegen op snelwegen en men bleek ook moeite te hebben met snelheidslimieten. Het woud aan borden en uitzonderingen op bepaalde verbods- of gebodsregels was voor velen een te hoge hindernis. Van al die mensen die men in het onderzoek had kunnen betrekken bleken ouderen het minder goed te doen dan jongeren die hun examen net achter zich hadden gelaten. Veel ouderen hebben moeite met nieuwe verkeersregels en interpreteren die dan maar op eigen wijze. Wie nu tussen de 25 en 34 jaar oud is heeft de meeste kans om een herexamen ook echt te behalen.

Veiligheidsriemen 2Maar dat zegt niets over veroorzaken van schades, want daar scoren ouderen juist weer veel beter dan jongeren. Jeugdige overmoed en een machogevoel spelen daarbij een grote rol. Los van het feit of je nu man of vrouw bent, de slechtste chauffeurs kiezen gek genoeg voor een bepaald merk auto waardoor ze bijna simpel zijn aan te wijzen als notoire verkeersregels aan hun laars lappend. Alfa Romeo, KIA, Mercedes, Daihatsu en Suzukirijders zitten in de gevarenhoek. Niet gek als je ziet dat veel modellen van die merken door vrouwen worden bereden. Mannenmerken als Chevrolet, Volkswagen, Skoda, Audi en Volvo scoren daarentegen juist goed. Hun eigenaren kennen de regels juist bovengemiddeld goed. Binnen de grenzen van die totaaluitslag natuurlijk. Want die is verbijsterend. Zeker voor vrouwen!

Refoproces

WP_20141002_018Daar zat ik dan, toegelaten bij een bijeenkomst van de Commissie van Beroep in zaken die het bijzonder onderwijs betreffen en die te maken hadden met de onlangs ook door mij beschreven handelwijze van een scholengemeenschap in de Bible Belt die meenden dat zelfs de kleinste afwijking van de leer moest leiden tot ontslag. Nu is daar, ook daarover heb ik al eens geschreven, op zichzelf al veel op af te dingen. Zonder iets af te willen doen aan de opvoedkundige kwaliteiten van twee van de drie betrokken leerkrachten, die ‘ene’ is mij meer dan dierbaar. Als je al iets zou hebben met het christelijk geloof en de uitingsvormen die daarmee van doen hebben, dit is een waar christenmens. In veel opzichten ook voldoende werelds, barmhartig, altijd op eigen wijze bezig met de enige waarheid, maar vooral ook een buitengewoon goede leerkracht die heel wat extra uurtjes inzette om zijn (vaak lastige) leerlingen te helpen aan werk of stage. Het mocht niet baten, verandering van denken leidt in die wat starre refo-hoek tot onbarmhartig denken en optreden; dus ontslag! Het verweer van de leerkrachten werd met een zeker dedain van de tafel geveegd, praten hielp niet, wie niet wilde weten moest maar voelen.  Nu is daar wellicht nog wel begrip voor op te brengen, maar dan moet je dat wel even vastleggen in reglementen of een handleiding. Dat verzuimde de schoolleiding door de jaren heen en dat maakt hun zaak niet sterk.

WP_20150715_056Tijdens de sessie voor die commissie van beroep bleek de voorzitter een wijs mens. Hij voorzag ellende als alle aanwezige belangstellenden geen toegang zouden krijgen tot de zaal waar deze oefening werd gehouden. Het werd een openbare zitting. Dat was goed, want de mensen die achter mijn ‘lijdend voorwerp’ stonden wilden hem oprecht steunen. Actief of passief. Soms helpt een gebed, maar vaak is een persoonlijke aanwezigheid belangrijker. Ik zal u niet vermoeien met alle details. Duidelijk was dat de schoolleiding (de voltallige directie en Raad van Bestuur was aangetreden) het weliswaar ‘vervelend vond voor betrokkenen’, maar regels zijn regels en dan moet je de consequenties daarvan maar voelen. Advocaat van de leerkrachten en betrokkenen zelf maakten van veel van die argumenten gehakt. Er was in het verleden gedoogd, er waren afspraken gemaakt, er was gezwegen, kortom men had het door de vingers gezien maar was ineens overgegaan tot onaangekondigde acties. Met dit vergaande resultaat tot gevolg. Uren gingen de verwijten en argumenten over tafel. Keurig netjes qua taalgebruik en soms werden er door de juristen gaten geschoten in de argumenten van de tegenpartij.

WP_20150706_057Duidelijk werd al snel dat de commissieleden wel inzagen dat de school in het verleden erg ruimhartig was omgesprongen met haar eigen regels, dat de strengheid van de laatste 1,5 jaar misschien in het licht van overheidscontrole op bijzonder onderwijs nog wel begrijpelijk was, maar dat de opgelegde sanctie in dit geval wel erg zwaar was. En na enig beraad besloot men dat partijen maar weer eens met elkaar aan tafel moesten om te zien de zaken terug te brengen naar de oude situatie. En dat was een meer dan bevredigende uitspraak. Al kwam die beter over bij de mensen die bezwaar hadden gemaakt tegen hun ontslag dan bij hen die eigenlijk vonden dat ze in hun refo-wijsheid gewoon mensen mochten ontslaan die ze niet aanstonden. In de toekomst zullen we zien waar dit toe leidt. Maar als er ergens een god naar dit tafereel heeft gekeken of wellicht de regie heeft gegrepen zal die zeker hebben geglimlacht. Deze keer wonnen de Farizeers niet van de mensen die voor het beleden geloof staan, en dat was best tevredenstellend. Zelfs voor een mens als ik die van huis uit mee kreeg dat al die lui per definitie in aanmerking komen voor de term ‘afvalligen’. Maar dat is nu niet relevant natuurlijk. Ook voor die God van ons allen niet…..Die maakt geen onderscheid, mits er in hem wordt gelooft.

Fietsmalloten…

RF-01Soms lijkt het wel of we massaal stapelgek worden als we op een racefiets stappen. Alsof we met die strakke pakjes en die kekke handschoentjes ineens ook de duivel in ons lijf toelaten. Anders kan ik het gedrag van die zgn. toerfietsers soms niet verklaren. Ze trekken zich van God noch gebod iets aan, verkeersregels gelden niet voor hen, verkeerslichten staan voor J. Doedel op rood en waar een fietspad bestaat rijden ze liever over de rijweg. Is dat nu een vorm van massagekte? Zijn we allemaal potentieel Tour-de-France deelnemer als we de kilootjes er af trachten te rijden? Net of we dan ineens het burgermansfatsoen overboord mikken en een duivels genoegen schenken in het plagen van anderen. Een beetje fiets heeft volgens de wetgever een bel nodig, maar ook verlichting. Maar eenmaal op de racefiets schijnt dat niet zo te werken. Een simpel gebrul tegen andere weggebruikers of voetgangers is de norm voor het willen passeren en in de schemeruurtjes moet je de bewegende benen zien als een vorm van verlichting. Wat is dat toch met die lui?! Vorm van levensmoeheid? Arrogantie?

RF-03Of is het intelligentieniveau bij deze mensensoort compleet weg als ze een fiets tussen de benen krijgen? Ik moet er soms ook wel eens om lachen. Die snelle brillen, die strakke broekjes, die schoentjes, sokken en dat rugzakje. Mijn hemel, wat moet je toch veel doen om je image van sportieveling uit te dragen bij een groep andere mensen die je normaal geen blik waardig zouden gunnen. Nou ja die ene strakke fietsster uitgezonderd dan wellicht die zulke pakjes echt goed staat en die alleen al door haar vormen opvalt. Maar verder? Beetje zielige lui die toch te weinig aandacht krijgen van familie of collegae en daarom heel hard heel ver weg willen fietsen waarbij het verstand op nul gaat net als de zaadproductie. Want mannen die veel fietsen krijgen daar op termijn toch mee te maken. En dat houdt dan in dat ze hun gezinnetjes niet kunnen uitbreiden, nog meer fietsers op de weg kunnen zetten. In die zin keert de wal het schip. Want van mij mag het allemaal wel wat minder. Laten we nu eens afspreken dat we gaan racefietsen als we nog jong en slank zijn en menen kansen te maken op een professionele bijdrage aan een of ander team in de Tour-de-France.

RF-02Boven de dertig? Gewoon niet meer doen. Koop een Citybike en ga met vrouwlief naar het strand of zo. Boven de vijftig? Absoluut verbod tot racefietsen. Een elektrisch exemplaar verplicht. Scheelt veel rode koppen en belachelijke uiterlijken. En leer ook eindelijk eens de verkeersregels uit je stomme koppen. Want je hebt niet altijd voorrang omdat je asociaal hard fietst! Dat misverstand moet nu eindelijk eens worden weggewerkt. (foto’s: internet)

Reformatorisch extremisme….

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kijk, eenieder moet vooral geloven wat hij of zij wil. Ik schrijf daar wel vaker over, als ik er maar geen last van heb of ergernis bij ondervind. Dus of men nu in de Heer is vanuit katholiek, christelijk of moslimgedachte, mij is het goed, maar kom er niet mee aan de deur. Al vind ik een discussie over geloof nog steeds een heel leuke. Vooral met hen die menen dat alles is bedacht door een of andere grootheid, daarbij voorbij gaand aan alles wat we intussen weten over het heelal en onze geboortegrond, de Aarde. Hoe dan ook, binnen het christelijke geloof ken je 588 stromingen die allemaal menen dat ze het witte garen of buskruit zelfstandig hebben uitgevonden. Ze baseren zich dan op een of andere frase uit de Bijbel, vertalen die naar eigen eer en (soort van) geweten en gaan dan leven binnen die zelfbedachte leer. Reformatorisch denken is er daar een van. Een reformateur zoals deze lieden heten, hangt een godsdienstige sekte aan die eigenlijk pas stamt vanuit de 17e eeuw. Men wil de zeden en tucht opleggen die in extreme vorm de Here Jezus zelf een gruwel zou zijn geweest, als die man echt heeft bestaan natuurlijk. Wie zich aangetrokken voelt tot die stroming of door ouders in die richting werd geduwd ontvangt als baby een dopingsceremonie en dat verbindt je volgens deze sekte voor het leven met waar men voor staat.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De Bijbel bepaalt het hele denken, hoe men zich gedraagt is niet eens van belang, Bijbelkennis en overgave aan de ‘Here Jezus’ uitgangspunt van dit geloof. Wie zich tijdens zijn verder leven ontwikkelt, meer kennis op doet en wellicht twijfelt aan de relatief strenge aardse wetten en regels van deze stroming komt zichzelf tegen. Want dan behoor je ineens tot het kamp van de afvalligen, de mensen met een dusdanig andere overtuiging dat je bij de Reformatoren niet meer welkom bent. Dit overkomt een lieve en zeer gelovige christenmens uit mijn vriendenkring momenteel. Hij gaf les aan een Reformatorisch College in Dordrecht. Aangestuurd door een bestuursraad die weer verantwoording schuldig is aan een dominee. En die dominee is kennelijk een soort onfeilbare Paus. Toen onze vriend meldde zich in het recente verleden na opgedane volwassen wijsheid te hebben laten wederdopen bij de Evangelische gemeente was hij binnen de kortste keren ‘outcast’. Niet omdat hij ook maar op een enkel punt die leer van de sekte had afgewezen of verloochent. Nee, de man had zich afgewend van stukjes van het refo-geloof en dat is daar kennelijk een doodzonde.

WP_005610En daarvoor moet je boeten. In een hel op aarde. Ontslagaanzegging, geen overleg mogelijk. Juridische verschillen van inzicht worden uitgevochten. Meerdere collegae moesten het ook ontgelden. Ook ontslag aangezegd. Maar opmerkelijk, eerdere zaken van dezelfde strekking werden door het zelfde college ongemoeid gelaten. Mochten gewoon blijven lesgeven. Het moet niet gekker worden. Kortom, Farizeeers, ik schreef er al eerder over, pur sang en een schande voor het christelijk denken in dit land. Hoe het onze lieve vriend verder gaat? We zullen zien. Hij is een prediker, wat ik daar persoonlijk ook van moge denken, maar zuiverder christenmens als hij ken ik niet. Zijn functionering was nooit enig probleem, integendeel, geroemd door collega’s, ouders en zo meer. Maar omdat een vermolmd denkend bestuur geen greintje medemenselijkheid kent, hoezo barmhartig en christelijk?, moet hij op zijn 58e omzien naar een andere baan. Schandalig en voor mij een extra reden om te pleiten voor stopzetten van de financiering van bijzonder onderwijs als dit vanuit algemene middelen. Geloof hoort thuis in de kerk of in het prive-domein, niet in het openbare leven. Laten we die geloven verder gewoon uitbannen, te beginnen bij het Reformatorische. En dan als proefballon meteen maar bij dat verrekte college in Dordrecht. De heer wil mij wel vergeven denk ik. Zoals hij de hele mensheid deed volgens de overlevering, toen ander schorem hem overleverde aan de Romeinen en aan het kruis liet nagelen. Ik zie de parallel! U ook?

Digitale verkeersdrempels

005Sinds de wereld digitaliseerde zit ik op de eerste rij. Van een eigen PC in 1983 tot en met nu doe ik zoveel mogelijk met de computer en was ik een van de eersten die de aloude schrijfmachine aan de kant mikte. Niet dat ik alles perfect doe hoor, soms wil ik iets wat geen enkel softwarepakket aan kan, maar ik heb ook ontdekt dat sommige programmatuur niet door of voor mensen geschreven kan zijn. Daar werkt het spul te stom voor. Ook snap ik vaak niet dat een aanbieder werkt met een soort ‘twee-werelden-politiek’ waarbij ze volgens eigen zeggen druk doende zijn alles leuker en sneller te maken voor hun klanten, maar aan de andere kant vasthouden aan analoge klantvriendelijkheid anno jaren tachtig. De overheid is er zo een. Aan de ene kant vragen van iedereen om digitaal aangiften te doen, maar in geval van aanslag of terugbetaling alles per brief op schrift aanbieden. Soms wel vier brieven over hetzelfde onderwerp.

Tussentijdse wijzigingen kunnen flink kostenverhogend werken....Terwijl ik mij dus door die brij van voor me liggende digitale snel- en zijwegen worstel gaat er nog wel eens iets mis. Zoals onlangs. Drie keer op een dag. Je zou bijna denken dat het dan aan jou ligt. Maar dat was oprecht gesproken niet zo. De eerste was een aanbieder waar ik iets wilde bestellen. Ik maakte een account aan, gaf de beschikbare bankgegevens in, bestelde wat ik wilde en kwam niet verder dan dat mijn ‘karretje’ gevuld was met die items. Geen millimeter verder. Wat ik ook deed. Nu bestel ik wel meer zaken op het www en dat gaat al jaren probleemloos, maar in dit geval…geen beweging. De helpdesk, toch handig als je problemen hebt, bleek niet bereikbaar tussen Kerst en Nieuwjaar. Opmerkelijk! Gelukkig bleek een noodverband, gelegd door een lieve vriendin, afdoende om alsnog bij de bestelling te komen, maar van vlotte verwerking was geen sprake. De tweede op die dag was mijn bankier.

Soms valt de rekening mee, soms tegen.....Normaal vlot met het doen van mijn betalingen en ook met het verstrekken van digitale afschriften, bleek dat ineens veranderd. Per 1/1/15 geen afschriften meer zoals ik ze wenste, nee in voor de belastingdienst en accountant geschikte bestanden. Leuk, maar onleesbaar voor mij! Dus een klacht verstuurd. Digitaal. Antwoord (uit de computer), uw klacht is verwerkt, over twee werkdagen krijgt u antwoord. De stoom kwam lichtjes uit de oren. Dat werd nog leuker toen ik mijn Btw-aangifte wilde doen. De overheid, hun website, dat het me lukte om het voor mekaar te krijgen (ik doe al vier jaar digitaal aangifte, nooit een echt probleem gehad, maar deze keer wel…)had vooral met mijn ‘geduld’ te maken. Dat god zelf nog niet uit de hemel kwam om mij te helpen (of te berispen) is het eerste wonder van 2015. Kortom, ik begon het jaar vol ontspannen plezier. En blijf geloven in dit digitale wereld. Jammer dat er mensen werken achter de schermen…anders was het wellicht perfect

Klantonvriendelijke Limburgse prijsvechter..

WP_20141004_004Een van de dingen waar ik in mijn inmiddels rijke carriere wel mee moest leren omgaan was het begrip dat de klant altijd gelijk heeft. Althans, dat je hem/haar het gevoel moest geven dat dit zo was. Ter eer en meerdere glorie van het eigen belang dat je als commerciële of dienstverlenende partij nu eenmaal hebt. Een tevreden klant zorgt voor aanwas van de totale klantenkring en soms kost het maar weinig geld of moeite om dat tevredenheidsgevoel over te brengen op iemand die kritisch of achterdochtig is over wat jij hem/haar zoal verkoopt aan artikelen of praatjes. Het blijft mij dus verbazen dat er nog altijd ondernemers (of werknemers daarvan) zijn die menen dat die klanten er eigenlijk slechts zijn om het hen lastig te maken of nog erger, dat die klanten maar moeten leren doen wat zij allemaal aanbieden aan regels, normen of waarden. Zo zagen we onlangs bij de ANWB hoe men daar de regels voor gebruik van de Wegenwacht eenzijdig veranderde en jou als klant dan maar het initiatief oplegde om daar al dan niet op te reageren. Doe je niets deelt de ANWB je in bij een soort service die zij bij jou als lid (klant) vinden passen en wordt het tarief voor die diensten aangepast. Naar boven…dat spreekt. Want van prijsverlaging hebben maar weinig bedrijven gehoord. Zeker niet bij de Nederlandse winkel van Tedi die wij  Venray bezochten tijdens ons korte tripje in die omgeving.

WP_20141004_003Die Tedi-winkels zijn goedkoopte-eilanden in het Duitse en het verbaasde ons dat er ook een filiaal van in Nederland te vinden was. De chef van die winkel was druk bezig om zijn 16-jarige ‘vrouwelijke’ winkelpersoneel te kneepjes van zijn vakgebied uit te leggen toen wij binnenkwamen. Een groet werd derhalve niet beantwoord. In een stelling waarin ik zaken zocht (en vond) die mijn hobby er nog leuker op maken, kwam ik twee aardig automodellen tegen. De prijsaanduiding  boven het vak was zeer expliciet, E. 2,40 p.stuk. Prima prijsje, en dus zocht ik in de stapels en trok er twee uit die ik wilde hebben. Met nog wat andere spullen togen we naar de kassa. Een van de wichten achter de kassa begon te scannen. Dat ging goed tot ze bij die twee items van mij kwam. De scan deed het niet. Dan maar de artikelnummers intikken. Met een vinger. Prijs per stuk E. 3,50. He, maar dat klopt toch niet? Dat is 1,10E meer dan op het vak staat. Het wicht wist van niks, de chef moest er bij komen. ‘Tja, dat is een foutje hoor, we hebben die prijskaart nog niet weggehaald, dit is nieuwe voorraad en E. 3,50 is de prijs. Had u kunnen weten!’ ‘Hoezo?, het staat er in cijfers van 20cm boven toch?’. De man hield voet bij stuk. Foutje, was menselijk, kon iedereen overkomen, maar prijs is prijs, dus E. 3,50 of niet. Dat werd dus niet! Ik liet ze staan en we gingen zeker door ‘s-mans instelling en benadering boos de deur uit.

WP_20141002_011Deze man snapt het echt niet. Immers, de prijs is niet zo afwijkend dat je kunt denken aan een dwaling van de kant van de klant die onterecht was. De gemiddelde prijs voor die modellen ligt tussen de 2 en 3 euro, dus hoezo moet ik me dan gaan inlezen in de materie bij Tedi? Fout van de onderneming, chef en de wichten die vermoedelijk de prijskaarten niet tijdig hadden verwisseld. Maar niet de schuld van de klant meneer de Tedi-chef. Een dag later, Tedi Duitsland, zelfde modellen, twee euri het stuk. Zelfde keten, andere prijzen. Zal wel aan de prijzen op het vak hebben gelegen. Maar die Venrayse vestiging moet je in de gaten houden. Die hebben een eigen prijsbeleid en dat is niet klantvriendelijk….

 

Heeeeeeyyyyyyyyy!!!

Racefietsen - 3 - groepEr is in Nederland een groep inwoners die zich bij een beetje aardig weer verkleedt en met die kleding aan het lijf het idee heeft dat zij elke afstand op hoge snelheid kunnen afleggen op hun peperdure tweewielers. Ze trekken zaken aan die doen vermoeden dat ze gesponsord worden door een van de grote Nederlandse bedrijven. Ze doen ook nog als het mee zit een helm op de bol en zetten dan hun boordcomputer aan.  Ze gaan daarna fietsen. Niet zo maar een beetje, maar heel snel! Het zijn amateur-racefietsers. Stappen ze op zo’n ding veranderen ze direct ook van keurige burgers in asociale Mongolen die maling lijken te hebben aan elke verkeersregel. Dat wordt nog eens versterkt als ze in een groep zijn. Dan menen ze kennelijk dat ze onderdeel uitmaken van een Tour-de-France peloton dat wordt beschermd door ploegleiderswagens en agenten op motoren. Bellen mankeren, verlichting ook. Men raast met snelheden die ver boven het fietspadgemiddelde liggen langs de routes die men voor zichzelf heeft uitgezet en meent dan dat outfit en fiets garant staan voor claims op het gebruikersrecht rond die paden en wegen waar men overheen raast. Andere weggebruikers of nog erger, voetgangers moeten dan maar benen maken. Racefietsen - 2 - fiets

Maar ook als automobilist moet je uitkijken niet door zo’n malloot in de weg te worden gezeten. Ik maak het in deze maanden dagelijks mee en heb ontdekt dat er ook een grote groep mensen is die zich net als ik rot ergert aan die lui. Onlangs nog, wij staken keurig netjes de straat over bij onze lokale supermarkt. Handen vol boodschappen, maar wel na goed gekeken te hebben of er niks aan kwam. Ineens hoorden we ‘Heeeeeyyyyyyyyyy!!!! Ken je niet uitkijken’. We liepen ineens blijkbaar in het spoor van twee om de hoek zeilende figuren op van die vlotte fietsjes. Types 40plus, rode blos op de wangen en waas voor de ogen. Nu ben ik als Amsterdammer niet op mijn mondje gevallen dus er ging even een verwensing richting die malloten. Daar kwam van alles op terug. Het ebde weg met de snelheid van de heren.

Racefietsen - 1 - bordMen trok nog even een sprintje want wij dombo’s hadden het tempo er natuurlijk aardig uitgehaald. Wellicht toch goed om dit soort figuren nog eens te wijzen op de wettelijke plicht tot rechts rijden, snelheid in bewoond gebied te beperken, een bel te gebruiken, niet buiten de fietspaden over de voor auto’s bestemde stukken weg te rijden en zo meer. Ik kan mij voorstellen dat er heel wat ongelukken en incidenten plaatsvinden door dit gedrag. U bent gewaarschuwd. Op elke polderweg kom je ze tegen en echt waar, ze menen dat het land van hen is. Jammer, maar helaas, dat is niet zo. En ik raak ook gefrustreerd van dat keiharde voorbij rijden door van dit soort lieden als ik zelf in de zesde versnelling van mijn Citybike tegen de wind in trap en alles in het lijf pijn doet. Kom je dus de Meninggever tegen, doe even rustig aan. En begin niet meteen te brullen. Daar kan ik pas echt niet tegen.