We leven niet meer in een tijd van loopgraven, paarden en speren. Onze moderne tijd vraagt om geavanceerde wapens en elektronica die er toe doen. Het antwoord op de vraag ‘waarom?’ zit hem vooral in de ontwikkelingen die onze wereld momenteel doormaakt. Laten we wel zijn, toen de Muur viel in 1989 en we terecht kwamen in een ontspannen samenwerking met de vroegere landen van het Warschau-Pact leek oorlog verder weg dan ooit. Door het uit evenwicht raken van de verhoudingen slopen de westerse landen dichter tegen de grenzen van de vroegere Sovjet-Unie en in het Midden-Oosten waar de olie vaak een bron van onenigheid was geweest tussen het westen en oosten, waren de meeste landen min of meer in het kamp van de Verenigde Staten in te delen. De exorbitante rijkdom van de sjeiks en hun families waren een doorn in het oog van fundamentalisten die meenden dat rijkdom niet paste bij een leven als bedacht door hun god. Het onevenwicht werd steeds groter, kreeg een vervelende invulling op 9/11 en liet zien dat zelfs Amerika niet meer veilig was voor de armen van de barbaren. Net zo min als Rusland dat was, waar in Tsjechenie een oorlog werd uitgevochten die zijn weerga niet kende.
Afghanistan, Irak, Tunesie, Syrie, Lybie, Egypte, en nog veel meer plaatsen maakten duidelijk dat er iets aan het bewegen was wat we vermoedelijk voorlopig niet meer onder controle zouden kunnen krijgen. Ook het nationalisme in Oekraine, Rusland en Turkije maken niet vrolijker. En als een van die spelers dan ook nog landjepik toepast of een verkeersvliegtuig uit de lucht haalt via allerlei schimmige lieden, is het een wereld waar je niet vrolijk van wordt. Juist niet als je beseft dat in ons land de defensieve kracht buitengewoon beperkt is geworden met dank aan achtereenvolgende kabinetten vol lieden die meenden of menen dat het allemaal zo’n vaart niet zal lopen. Net als in 1939. Ook toen dacht de Nederlandse regering dat met de heer Hitler wel zaken te doen zouden zijn, we waren immers neutraal en beschouwde de man als een ‘bevriend staatshoofd’. Op 10 mei 1940 wisten we beter, een paar dagen later hadden we ook door dat terreur in Duitse ogen inhield dat je een stad vol burgers kon plat bombarderen als dat zo uitkwam. Onze vliegtuigen waren toen inmiddels grotendeels vernield en onze soldaten door hun materieel heen.
En dat laatste was al niet zo veel want zowel uniformen als wapens bestonden uit spul dat in de 1e wereldoorlog al als ouderwets te boek stond. Wie dat niet wil geloven moet even gaan kijken in een van de musea in ons land waar een overzicht wordt gegeven van onze militaire geschiedenis. Op 10 mei 1940 werd duidelijk waarom we geen partij waren voor de Duitse hordes. En dat zal in de huidige tijd niet veel anders zijn als we niet opletten en ons teveel laten leiden door pacifistische gevoelens. De nieuwe vijanden van de democratie zijn niet veel beter dan de oude uit 1940. De doelstellingen vaak dezelfde, de methoden zelfs geavanceerder. Tijd voor een andere aanpak. Zal lastig zijn als je ziet welke partijen ons momenteel besturen. Maar die laden een grote verantwoordelijkheid op zich als ze nu weer op de handen blijven zitten en niets doen. Krijg je enorme spijt van, net als in mei 1940. Alleen komt spijt altijd achteraf en is het meestal veel te laat.