De Sint en zijn nieten…

De Sint en zijn nieten…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: sinterbram.jpg

Bedenk een onderwerp dat je aanspreekt, iets waaraan jij je stoort of bijvoorbeeld een gevoel veroorzaakt dat jij je minder moet voelen dan een meerderheid om je heen en je weet vrijwel zeker dat je in dit land een meute medestanders achter je aan krijgt. Mensen die kennelijk onze samenleving haten, er wel de voordelen maar zeker niet de nadelen van willen ondervinden. Zo zit dat ook in elkaar bij die lieden achter Kick-out-Zwarte-Piet. Een aantal bij elkaar gegaarde wat werkschuwe types die deels uit onze voormalige overzeese gebiedsdelen afkomstig zijn en na 1975 hierheen verhuisden voor de sociale voorzieningen plus Afrikanen die vrijwel allemaal om dezelfde reden deze kant op kwamen. Eenmaal hier ontdekten (..) ze al snel dat wij in dit land aan de Noordzee al eeuwen lang via Zwarte Piet ‘onze afkeer propaganda verspreidden rond zwarte lieden’. Zonder zich te verdiepen in de culturele achtergrond van het fenomeen wierpen zij zich op als hoeders van de rechtschapenheid en met in hun rug de steun van de BLM-beweging, een deel van de VN-organisatie maar zeker ook een fikse subsidie van de toen door linkse stromingen geindoctrineerde overheid verstoorden en frustreerden zij bewust Sinterklaasintochten door het hele land.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: verbodsbord-partij-van-de-afkeer.jpg

Tegenstromingen werden weggezet als racistisch of erger zodat iedereen die niet koos voor een ongekleurde Pieterman-assistent het wel uit zijn/haar bol zou houden om actie te voeren. Het fenomeen ZP werd zo discussiepunt voor volwassen mensen. Radicalisering en een scherpe scheiding der geesten het gevolg. Maar daarmee is het nog niet klaar. Want ook die figuur van Sinterklaas zelf is nu onderwerp van discussies. Weer een andere minderheid, die der Mohammedanen, stoort zich aan het grote kruis op de mijter van de Goedheiligman. Ook ‘weer zo kwetsend voor andere gelovigen’. Die overigens wel vooraan staan als het uitdelen van snoepgoed en cadeautjes start, maar dit terzijde. En dus zag ik ook afgelopen weken opnieuw dan Sinterklaas in bepaalde (links bestuurde) steden met een neutrale mijter op de bol zijn intrede deed. En als het nog niet erg genoeg is, een burgemeester van Groenlinkse herkomst verbood de aankomst van de Sint met zijn stoomboot vanwege ‘de uitstoot’ en er zijn ook al intochten geannuleerd omdat de Sint het waagde op zijn aloude schimmel te arriveren. Zo zielig voor dat diertje… Kortom, het afnemen van tradities van onze eigen bevolking is verheven tot strategie en links beleid. Inleveren maar. Wat nog meer zal volgen is wel in te vullen en simpel te voorspellen. En hoe linkser het bestuur, hoe meer er gebogen wordt voor al die minderheden met hun eisen en verlangens. Ik ben benieuwd wat er nog over zal zijn van onze typisch Nederlandse gewoonten over pakweg 25-30 jaar. Ik zal het vermoedelijk niet meer meemaken, maar ik vrees er wel voor. Intussen wens ik jullie allemaal morgen een prachtige Sinterklaasviering. Geniet er van zolang het nog kan. Het is zo voorbij in dit land. (Beelden: archief)

Politiek..

Politiek..

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 302647334_3f326ca491_m.jpg

Begin deze maand trok PVV-leider Geert Wilders de stekker uit het kabinet Schoof. En o jee wat waren de veelal linkse media er snel bij om de schuld uitsluitend bij hem te leggen. ‘Zie je wel, hij durft niet te regeren’ of ‘hij maakte er helemaal niks van’ de meest voorkomende frasen. Je kunt er van denken wat je wilt maar een dwangcombinatie als deze kon ook helemaal niet werken. Vanaf het prille begin van de samenwerking was duidelijk dat dit door Omtzigt bedachte ‘extra-parlementaire kabinet’ geen grote kans van slagen had. Immers, Wilders’ PVV, veruit de grootste partij na de #TK23 uitslagen, mocht van Omtzigt geen premier leveren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: jacobse-en-van-es-indymedia.jpg

Daarbij wilde deze architect van de chaos ook niet dat de door de PVV aangedragen standpunten zo maar door de twee parlementaire Kamers zouden worden geloodst. Nee, eerst moest alles getoetst worden bij de Raad-van-Staten (waarin uitsluitend linkse types zetelen) en zo meer. Resultaat, van het gewenste bereiken van een echt streng asielbeleid kwam maar weinig terecht. Daarbij hielp ook niet dat Wilders zelf een volstrekt ondiplomatiek type vrouw als minister op het onderhavige dossier zette. Ook bleek dat het ambtenarenapparaat op dat ministerie onder vorige kabinetten sterk was ingesteld op hulp en steun aan immigranten en niet aan opwerpen van al dan niet nieuwe barrieres…

Daarnaast bleek dat net als NSC ook de VVD toch voorsorteerde op links door bepaalde voorstellen van PVV (of BBB) niet te ondersteunen, dan wel te dwarsbomen. Zoals een brief van de Italiaanse premier Meloni aan het Europese Rechtshof om de immigratie nu echt eens een halt toe te roepen. Diverse landen tekenden mee, waaronder Duitsland, maar Schoof weigerde. Dat je dan als PVV leider gefrustreerd raakt lijkt me logisch. Een wetsvoorstel richting een streng asielbeleid leidde tot een stortvloed van vragen (700)uit de tweede Kamer, een belangrijk deel afkomstig van coalitiegenoot NSC. Als je zulke politieke vrienden hebt zijn tegenstanders verder overbodig. En dus trok Wilders de conclusie dat het zo niet verder kon. Jubel bij de linkse partijen die hun asielindustrie niet verder gevaar zagen lopen. Waar men meteen ook droomt van een revolutie waarbij men ons alles kan afnemen wat het leven van burgers nog een beetje leuk maakt. De anarchisten en linkse revolutionairen lopen te hoop bij de gelijkgestemde media om de bevolking alvast op te roepen niet voor rechts maar ultra-links beleid te gaan. (zie recent congres GL/PvdA)

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lenin-schilderij.jpg

De vraag is of dat straks in oktober ook echt gaat gebeuren. Want als we eens terugkijken in de tijd zien we al jaren dat Nederland zelden links stemde maar veelal in meerderheid centrum-rechts. Men wil in die zelfde meerderheid geen beknotting van vrijheden, men ondervindt dagelijks al genoeg hinder door gebrek aan huizen, de stijgende criminaliteit, islamisering, vertrutting, het telkens schuldig moeten voelen voor het feit dat men een keurig nette Nederlandse burger is die zelf nooit slaven hield, maar daar wel voor zou moeten betalen, geen afkeer heeft van andere culturen maar wel die zelfde gevoelens treft bij hen die hierheen komen. Men wil eindelijk een dam opwerpen tegen deze onder vorige kabinetten (VVD, D66, Christenunie, CDA, PvdA) ontstane situaties. Om het over de alsmaar stijgende prijzen en kosten van levensonderhoud maar niet eens te hebben.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: stockholm-2.jpg

Bedenk dat maar als je straks gaat stemmen en denkt dat een rood rondje invullen voor een van die bovenstaande stromingen helpt tegen…. Ja waar tegen? Antisemitisme is tegenwoordig een uiting van juist extreemlinkse stromingen, nog los van het abjecte islamitische Denk. Ik schreef al eerder eens over wat men je graag afneemt wanneer je voor die ‘oppositie’ gaat. Wie graag terug wil naar de Middeleeuwen, moet daar dus zeker wel op stemmen. Ik doe dat niet. Ik wil gewoon een normaal functionerend Nederland waarin de liberale normen en waarden herkenbaar zijn, de tien geboden leidend, onze taal de standaard en politieke inkleuring door media verdwenen. Welke partij daar bij hoort? We gaan het zien. Maar Timmermans of de in onze stad volkomen falende Halsema zullen het zeker niet worden. Feiten tellen voor mij meer dan linkspopulisme of indoctrinatie…. Maar ja, ik ben dan ook een oudere meninggever….Over 4 maanden mogen we weer…ik verheug me er op…maar wel met kromme tenen….(Beelden: archief/internet)

Alles achter….

Alles achter….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 16308-eham-030184-aerospatiale-caravelle-10b-aero-lloyd-t.o.-scan10071.jpg

Schreef ik op 11 mei jl nog over automobielen die decennia lang de aandrijfbron achterin de carrosserie gezet kregen, in de luchtvaart kenden we dit fenomeen ook. Voor veel passagiers zal het weinig hebben uitgemaakt waar die aandrijfbronnen zaten, maar voor de techniek en efficiency van veel verkeersvliegtuigen was dit een wezenlijke keuze. Bij de propellervliegtuigen speelde dit niet tot nauwelijks. Immers door de propellers was montage in of op de vleugels de meest logische keuze.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: tu-104-cccp-42412-at-spl.jpg

Bij het straalvliegtuig lag dit totaal anders. Bij de eerste vliegtuigen van dit type, de Britse Comet en de Russische Tupolev Tu-104, werden de motoren ingebouwd in de vleugelwortels dicht tegen de romp. Dat zorgde voor een goede luchtstroom rond en in die motoren, maar de nadelen waren dat er trillingen en geluid werden doorgegeven aan de passagiers aan boord.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 16018-boeing-707-321c-banglasdesh-cleans-up-eham-250783-scan10138.jpg

De eerste Amerikaanse verkeersvliegtuigen als de Boeing 707, DC-8 van Douglas of Convair 880/990 serie hadden hun vier straalmotoren in zgn. pods onder de pijlvleugels zitten. Men leerde die manier van ophangen door ervaringen met militaire bommenwerpers als de B-47 en B-52. Maar het waren de Fransen die voor het eerste een verkeersvliegtuig bouwden met de (2) straalmotoren aan de staart.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 15438-boeing-727-2-ib-landt-eham-221282-ec-cba-scan10104.jpg

Voordeel, je kreeg een lichtere vleugel, meer lift, het geluid zat achteraan dus voorin de cabine was het fluisterstil en je kon de constructie lager op zijn wielen zetten als de machine op de grond moest worden afgehandeld. De Caravelle van Sud-Aviation was dan ook een sensatie en werd een grote hit.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 213347-bae-trident-three-ba-g-awzn-t.o.-spl-0681-scan10143.jpg

Veel fabrikanten spiegelden zich aan dit succes. Boeing bijvoorbeeld met zijn 727 waar drie motoren achteraan de romp werden gemonteerd. Gold ook voor de Britse Trident van De Havilland of de BAC 111 die twee motoren aan de staart kende. Ook de DC-9 van Douglas had deze constructie, net als de Fokker F-28 uit ons eigen land.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 15938-bac-111-5-bcal-landt-eham-250783-scan10098.jpg

Het Russische Tupolev nam voor haar 134 en latere 154 ook deze constructie over en zo kreeg je een paar decennia lang heel wat vliegtuigen te zien waarbij die motoren achteraan waren vastgeplakt aan de romp.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 16110-ehtx-130883-fokker-f-28-ph-jhg-almost-on-the-ground.scan10022.jpg

Nog groter werd die constructie bij toestellen voor de lange afstanden als de Vickers VC-10 uit het VK die maar liefst vier in paren gemonteerde straalmotoren van Rolls Royce naast zijn imponerende staart liet zien.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: il-62-ikv-aeroflot-first-production-img_1605.jpg

De Russen deden er nog een schepje bovenop met hun Ilyushin Il-62 die in een klap lange afstanden kon afleggen met meer dan 150 passagiers aan boord en zelfs nog economisch kon vliegen, wat indertijd bij Russische toestellen zeldzaam was. Toch wonnen uiteindelijk de vliegtuigen met de motoren aan en onder de vleugels het pleit. De staartdragers (..) verdwenen langzaam aan uit de commerciele luchtvaart.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: gulfstream-g500-n711vt-spl-180924-img_7748.jpg

En als je nu op luchthavens kijkt zijn ze vrijwel verdwenen en wat nog vliegt is veelal van de wat kleinere soort. Want bij zakenvliegtuigen is het juist weer wel een trend om die motoren achteraan te monteren. En zo zie je dat evolutie soms leidt tot revolutie en dat golfbewegingen heel normaal zijn binnen de wereld van de techniek. En volgende keer zal ik het nog eens hebben over het verschil tussen laag – en hooggeplaatste vleugels of staartvlakken. Maar dat is toekomstmuziek…. (Beelden: Yellowbird archief)

Storm…

Storm…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217650-ehtx-160587-dove-g-blrn-taxies-in-scan10427.jpg

Wellicht kwam het doordat ik mijn tweede vlucht ooit maakte in een kleine tweemotorige De Havilland Dove van Martin’s Air Charter boven Amsterdam tijdens een fikse onweersbui… Ik heb daarna heel wat vluchten in storm en regen meegemaakt en was nooit echt bang of zo. Ik weet nog dat mijn ouders op die bewuste dag in 1963 aardig van de leg waren toen ik als dapper jong vliegmens na de landing uit de Dove stapte in de plensregen en met een glimlach die tot thuis duurde uitlegde dat het ‘boven’ wel meeviel.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217826-eham-160787-bae-146-da-g-bkmn-t.o.-scan10526.jpg

Dat deed het ook bij die andere vluchten. Zoals met die eerste vlucht van DanAir met de BAe146 die me meevoerde van Schiphol naar Cardiff, Bristol, Guernsey en Jersey terwijl daar een beste storm met regen en nul zicht voorbij raasde over dat specifieke deel van het VK. Elke landing met de viermotorige jet was een avontuur en ik hoorde medepassagiers soms kreten slaken als de kist weer een ‘beuk’ kreeg van de wind. De crew (ik zat op de jumpseat in de cockpit) gaf geen krimp en vloog de machine alsof er niks aan de hand was. Dat gaf me wederom rust. Paniek (je ziet het wel eens in rampenfilms) was nergens te bekennen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217119-eham-090785-tupolev-tu-134a-ok-ok-efk-v-r-scan10456.jpg

Tijdens een vlucht terug vanuit Praag met de Tupolev 134 van de Tsjechische CSA vlogen we opnieuw in een onweersbui met veel regen, lichtflitsen, storm richting Schiphol vanaf pakweg Zwolle omdat de luchtroute zo was uitgelegd door de verkeersleiding. De Tupolev gilde het uit, mijn medereiziger van toen werd nogal stil, ik genoot. De landing was als een eitje. Wind of geen wind, de profi’s voorin deden hun job. Later maakte ik windkracht 8-10 mee aan boord van toestellen van Transavia en KLM.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 217315-ehle-140486-piper-super-cub-ph-nlg-met-leo-scan10566.jpg

Nul problemen, al was het in de cabine wel net of we in een rollercoaster-ride terecht waren gekomen die Disney niet zou misstaan. Altijd kwamen die machines keurig op hun rubberen pootjes terecht en ik genoot. Dat was anders in kleine kistjes waarmee mijn toenmalige vliegvriend John nog wel eens wat stunts wilde uithalen. Hij vond ‘wegvallen’ van zo’n kistje om te gieren. Ik niet! Wat aerobatics….hij vond het schitterend, ik niet. Zo heeft iedereen zijn voorkeuren. Was het wantrouwen over zijn vliegkunsten?? Nee niet echt. John was best een profi. Maar ook een beetje gek. En dat zie je bij beroepsvliegers zelden of nooit. En dus is vliegen domweg de veiligste vervoersvorm by far. Dus wie gaat vliegen, nooit bang zijn, die lui daar voorin willen ook graag veilig naar huis. De Kamikaze-gedachte is zelfs in Japan wel uitgestorven. Dus wie gaat, geniet er van en vertel je verhalen als het kan. Ook als je in storm en regen vloog…. (Beelden: Yellowbird Archief)

De turbopropmotor..

De turbopropmotor..

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: an-12-cccp-12875-at-spl-070591-pict0735.jpg

Weer eens een technisch onderwerp wat voor de algemene ontwikkeling bedoeld is. Lang niet over geschreven… Maar dit in de kop genoemde type motor sloeg binnen de luchtvaart een brug tussen de voorheen gebruikte zuigermotoren die min of meer aan het einde van hun mogelijke ontwikkeling waren gekomen en de toen nog vrij nieuwe straalmotoren. Vanuit de gedachte dat het mogelijk moest zijn om.. gingen veel techneuten na WO2 aan de slag met een combinatie van het een en ander.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: electra-fred-olsen-ln-fog-spl-040894.jpg

Dus een straalmotor die via een aandrijfas en versnellingsbak een propeller aandreef die zo zorgde dat het er mee uitgeruste vliegtuig efficienter, zuiniger en vooral ook stiller kon opereren. De Rolls Royce Dart was er zo een (gebruikt door de Fokker F27 Friendship, Handley Page Dart Herald en bijvoorbeeld de Vickers Viscount).

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: vanguard-bea-landing-at-bsl-airport.jpg

Maar ook de Bristol Proteus (Bristol Britannia) en Allisson turboprops (Lockheed Electra en Hercules) waren klinkende namen op dit gebied. Ook in de Sovjet-Unie gebruikte men naast de straalmotoren voor de nieuwe verkeersvliegtuigen en militaire bommenwerpers, ook enorm krachtige turboprops die soms met een contraroterende propeller werden uitgerust waardoor deze 12-14.000pk elk konden ontwikkelen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: il18-lot.jpg

Daarnaast werden in vele landen ook militaire toestellen (o.a.voor gebruik aan boord van vliegdekschepen) uitgerust met dit type motor. De typerende geluiden waren alom aanwezig. En anders dan bij die eerste straalvliegtuigen van toen die gilden en rookten als de beste, waren de turboprops ook plezierige passeerders wanneer ze over de toenmalige steden heen vlogen die niet ver van de meeste vliegvelden waren gelegen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: antonov-an-22_3.jpg

Eenmaal op volle kracht draaiend komt er hooguit een brom uit dit type vliegtuigen en dat is voor omwonenden met een grotere geluidsgevoeligheid best plezierig. De Russische (Oekrainse) Antonov-machines met hun enorme turboprops waren overigens van een andere orde. Ik heb zelf een paar maal de gigantische Antonov An-22 van/naar Schiphol horen en zien vliegen en dat was wel een een imposante maar minder stille broeder. Maar goed, een vliegtuig zo groot als een beetje vrachtvaarder op zee mag wat geluid produceren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 15414-fokker-f27-uk-g-bdvt-landt-eham-sum82-scan10090.jpg

Een heel andere machine was de Lockheed Electra die bij KLM ooit oudere propliners vervingen en o.a. vlogen op de routes naar Teheran, Istanbul en zelfs Johannesburg. Het typisch suizende geluid van die vier motoren was heel herkenbaar. Later vloog onze Marine Luchtvaart Dienst vanaf Marine Vliegkamp Valkenburg bij Katwijk met van die Electra afgeleide Orion Patrouillevliegtuigen. Het geluid bleef door de jaren heen heel kenmerkend. Hadden of hebben die turboprops dan geen nadelen?

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: bristol-britanniag-aovt.jpg

Jawel, de vliegtuigen die er mee zijn uitgerust hebben een lagere kruissnelheid dan de vergelijkbare straalmachines en dat maakt ze met wat uitzonderingen minder geschikt voor de langere afstanden. De meeste turboprop-kisten kwamen terecht op korte- tot middellange afstanden en daar heb ik ze zelf ook diverse malen mogen ervaren. En echt, dat was geen onplezierige beleving voor een doorgewinterde passagier als ik was en nog ben. Van een Britten-Norman Turbo-Islander, tot de Fokker 50, ATR 42/72, Dash 8, Avro 748 tot die snelle maar compacte Dornier 328. Allemaal turboprops die bewezen dat het voor passagiers en gebruikers nog altijd een economische verantwoorde manier van aandrijven is bij vliegtuigen i n dit marktsegment. En dan heb ik zelf helaas nooit in de Viscount of Electra mogen meevliegen. Voelt dan best als een gemis. Om het over die Russen en Oekrainers maar niet te hebben…..(Beelden: Archief Yellowbird)

Geschiedenis en aangepaste feiten…

Geschiedenis en aangepaste feiten…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: berlijn-russische-oorlogsmonument-161188-amv34-scan10067.jpg

Onder druk van allerlei types die menen dat slechts zij een juiste kijk hebben op de wereldgeschiedenis of die in ons land in het bijzonder, worden oude feiten nog wel eens aangepast. Daarbij is het perspectief soms in het ene land anders dan in het andere. Zo kijkt men in Rusland wel wat anders aan tegen de oorlog die men voerde met Nazi-Duitsland dan wij in het westen. Vanuit de voormalige Stalinistische natie bekeken was de invasie door de troepen van Hitler dusdanig wreed en misdadig dat men bij de tegenaanvallen en uiteindelijke overwinning op de vijand zich ook als wilde beesten gedroeg.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: berlijn-gedachtniskirche-161188-amv27-scan10057.jpg

Maar dat kom je daar niet in de geschiedenisboeken tegen. Immers 28 miljoen doden aan Russische zijde was geen kattendrek. In Duitsland keek men op haar beurt na de oorlog wel een beetje anders aan tegen de vernietiging van vrijwel elke grote stad van het land door de geallieerde bommenwerpers. Britten en Amerikanen smeten zoveel bommen op het nazistische land dat je tot op de dag van vandaag de schade van toen nog steeds kunt zien. Een stad als Dresden, compleet zonder strategische waarde werd aan het eind van de oorlog onverwacht plat gebombardeerd.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 216748-ehrd-050585-avro-lancaster-flypast-scan10282.jpg

De Oost-Duitsers spraken later in dat kader over een genocide op de bevolking en klaagden zelfs de bevelhebber van de RAF’s Bomber Command, Harris, aan voor oorlogsmisdaden. Dat vonden de toenmalige geallieerden wel wat ver gaan, maar feit is wel dat tienduizenden burgers werden gedood door een volkomen nutteloos bombardement. Maar ja, Duitsland gaf niet op en we weten allemaal wat die Nazi’s indertijd op hun geweten hadden. Dat verzachtte voor ons het feit op zich en al die doden als gevolg…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: mongolen-1.bmp

Vanuit onze kant van de geschiedenis waren die bombardementen logisch en nodig. Een terreurregime moest geknakt worden. Het had zelf heel veel bloed aan de handen. Denk maar eens aan de dik 6 miljoen joden die industrieel werden afgeslacht. Kijk je terug dan zie je wel meer verschillende gezichtspunten. Waar momenteel anno nu weer hele volksstammen aanlopen achter de leer van Mao en Stalin zijn er veel meer mensen die niets moeten hebben van die doctrine die meer bloed aan de geindoctrineerde handen heeft dan zelfs die Duitse dictator. En toch wordt dat vaak niet zo gezien.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: lenin-schilderij.jpg

Extreem-rechts was erg fout maar extreem-links niet. Dat blijft mij verbazen. Net als de indoctrinatie rond wie nu eigenlijk ons land heeft bevrijd in 1945. Er zijn leerkrachten die vanuit Polcor denken alle credits geven aan Marokkanen terwijl het in werkelijkheid de Canadezen, Britten en Polen waren. Hoe bedenk je het?? En dan dat wegpoetsen van onze eigen geschiedenis. De welvaart kwam niet zonder hard werken maar volgens sommigen ging dat vooral over de rug van slaven en koloniaal bewind. Is dat zo? Vast niet! Maar het gebeurde wel allemaal honderden jaren geleden. En is in de kern ook niet waar. Net zoiets als wat de Italianen zouden moeten voelen bij de Romeinse geschiedenis of de Spanjolen die eeuwen lang ook ons land in de gruwelijke greep hielden. Wat te denken van de Fransen?? Of de Britten?? Geschiedenis bestaat uit feiten, niet uit meningen. En als je die feiten echt belicht komt er een wat ander beeld uit dan sommige tegenwoordige geschiedkundigen (..) ons willen doen geloven. En dat gaat met de huidige situatie in onze wereld net zo. Zonder kennis van de historie komen we nooit terecht in een betere of veiliger toekomst. Dan leren we niets en kakelen maar als de bekende kip zonder kop. En over dat laatste feit valt ook wel iets te bepraten….Konden kippen zonder kop uberhaupt wel kakelen?? Ik geloof er niks van…..Jullie wel?? (Beelden: archief/Internet)

Kringlopers…

Kringlopers…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 2110500665_9f0de01e70_m.jpg

Ik lees nog wel eens bij collega-bloggers of mensen die ik via de andere Sociale Media kanalen leerde kennen dat ze regelmatig te gast zijn bij kringloopwinkels in Nederland of elders. Ik snap dat als verwoed verzamelaar van alles wat met vliegende vrienden of rijdende zaken van doen heeft overigens zeer. Want bij die winkels valt het een en ander te vinden ter aanvulling op de al bestaande collecties en vaak met een prettig prijskaartje. Andere mensen kijken er weer voor meubelen, kleding of wat ook. Wat het Waterlooplein vroeger voor de Amsterdammer was is de kringloopketen tegenwoordig voor dezelfde doelgroepen al zijn die laatsten wel veranderd.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: boek-historische-autobussen.jpg

Anders dan je zou vermoeden is het meestal niet de armoede die mensen naar die winkels drijft maar vooral het idee dat je daar iets kunt vinden dat niet is versleten, afgedragen of doorgezakt maar nog best een tweede/derde leven kan meemaken. Toch heb ik sinds 2006 toen ik op aanraden van een goede vriendin voor het eerst zo’n winkel binnenstapte heel veel zien veranderen in deze tweedehands wereld. De vroegere kringlopers vaak werkgelegenheidprojecten voor minder begaafden waarbij het er vooral om ging dat die werkervaring op zouden doen, dan wel dat een goed doel elders in de wereld er baat bij zou hebben om wat geld uit de opbrengsten van die winkels te bekomen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: trip-met-pleun-en-gerda-naar-reusel-0714-060.jpg

Soms draaide men op (oudere) vrijwilligers. Maar ze waren ook vrijwel allemaal rommelig van opzet en inrichting, toch ook een deel van de charme. Pas toen grotere ketens met dit werk aan de haal gingen zag je de eerste veranderingen. Men ging ook veilen, liet binnengekomen zaken door ‘experts’ beoordelen en gaf die producten dan een prijskaartje mee dat niet meer te vergelijken was met die uit de eerste jaren van het bestaan van dit fenomeen. En echt, als ik ergens te gast ben in Nederland, zoek ik in de buurt of er een KLW (afkorting) zit die de moeite waard is. Soms vind ik daar dan iets van de gading, meestal niet. Daarbij speelt de prijs een belangrijke rol. Er zijn winkels bij die voor vergelijkbare producten nieuwprijzen vragen. Of meer zelfs.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-922396-vw-t1-bus-polyflame-met-lampen-aan.jpg

Men is dan bij die uitbaters vaak uit het oog verloren dat sommige artikelen ook nieuw te koop zijn bij de Actionketen. Maar er zitten er ook tussen die wel weten hoe het moet. Pas wanneer men de experts (..) hun gang laat gaan en overal vitrines worden neergezet met ‘duurdere’ artikelen weet je dat je echt prijsbewust moet kijken. Dat is ook de lol van dat zoeken. En neem van mij aan, ik heb er voldoende ‘schatten’ gevonden waar ik met plezier naar kan en wil blijven kijken. Binnen het kader van de veranderingen zie je ook dat ketenwinkels van dit type worden overgenomen door nog grotere partijen. En dat dit niet meteen allemaal tot verbeteringen leidt. Zeker niet voor een verzamelaar als ik ben. Omgekeerd houdt het ook in dat ze lang niet alles meer bij je weg willen halen. Of zoals we onlangs meemaakten dat men de inlevering van dozen vol (vrijwel nieuwe) boeken niet meer toe stond. Want ‘men had al zoveel’. Dat zegt het nodige over het businessmodel bij die nieuwe ketens. Kringloop is in mijn optiek niet meer wat het was. Men mikt er overtallig personeel uit en waar de opbrengsten heen gaan is vaak niet meer duidelijk. De kruik en het water. Hoe lang gaat het duren?? Wij zoeken door, maar slaan inmiddels heel wat van die zaken bewust over. Niks te halen voor de kritische types zoals ik. Maar ja, ik kom ook niet om van de schaarste….Valt niet mee dat kritische verzamelen…. (beelden: archief)

Opruiming…

Opruiming…

Het is over een paar dagen alweer bijna een jaar geleden dat mijn oude vriend Cees overleed. Ik besteedde er 211123 al wat aandacht aan in mijn blog van toen. Heel lang konden we niet veel meer bieden dan luisterende oren en begrip voor zijn weduwe die in verdriet om hem en nog veel meer achterbleef. Maar in de nazomer van dit jaar was ze weer geestelijk zodanig terug op krachten gekomen dat ze vond dat er nu maar eens moest worden opgeruimd in zijn oude hobbykamer. Die ruimte van hun huis stond helemaal vol met verzamelde foto’s, boeken, knipsels, vliegtuigmodellen en curiosa. Enkele modellen vonden hun weg naar familie en bekenden die hoorden bij de kring van intimi.

Ten behoeve van al die gedrukte zaken maakten we daarop contact met het bekende Aviodrome-museum op Lelystad Airport waar men met veel geduld en de nodige inspanning alle archieven en zo meer inpakte en mee nam in een speciale bestelwagen die Cees indertijd zelf aan het museum had gedoneerd toen hij zelf nog de scepter zwaaide over een ander luchtvaart-gerelateerd museum. Dat scheelde al heel wat ruimte in hun huis. Daarna ging ik als curator door de modellen heen. Scheidde kaf van koren. Het koren bleek door Cees zelf ingekochte natuurgetrouwe redelijk prijzige schaalmodellen te zijn die nog best verkoopbaar bleken. Het kaf veelal door hemzelf gebouwde en beschilderde plastic bouwkits.

Zo had hij vier vitrines en een nagemaakt platform vol staan met dat spul. De mooie modellen gingen de verkoop in en waren binnen vier maanden allemaal weg. Van heinde en verre kregen we mensen aan de deur voor die modellen en ik bracht er ook een stel zelf weg. Het leverde een goed bedragje op voor de weduwe van Cees die daarmee haar budget voor een a.s. verbouwing kon ophogen. Confronterend was het desondanks allemaal wel.

Immers, met elk model dat de deur uitging nam ze steeds weer afscheid van de herinneringen aan Cees. Ik zelf mocht wat modellen met een speciale connectie toevoegen aan de eigen verzameling. Deels uit ket kaf afkomstig. Cees was veel, maar een goed modelbouwer of schilder was hij niet. Dus veel te renoveren. Maar ook dat is leuk. Toen we uiteindelijk die scheiding der modellen hadden doorgevoerd en de kamer al leger raakte, bleven o.a. vier vitrinekasten over. Ook die zetten we te koop en werden onlangs door een collega verzamelaar opgehaald. De kamer begon op een echoput te lijken, er moet nog een staartje naar het Aviodrome denk ik en dan is de hobby voor 95% uit het huis van Cees verdwenen. Relativering is van toepassing. Zijn levenswerk toch in een paar maanden opgelost. Hij zou het met de beslissingen eens zijn geweest. En ik denk dat iedereen er blij van werd. Voor zover je dat in zo’n situatie kunt zijn natuurlijk. Maar toch geeft het een goed gevoel. En zo herdenken we over een paar dagen dat intense verlies…..Samen met haar die het toch het meeste raakt…. (Beelden: eigen archief)

Dromers…

Dromers…

In bepaalde kringen kom je de nodige (wereldvreemde) dromers tegen. Zo heb je mensen die het liefst teruggaan naar de Middeleeuwen. Anderen willen nog verder terug om zo een bepaalde religieuze orde dominant te maken en ons terug te voeren naar de tijden waarin toenmalige Nederlanders nog in dierenhuiden leefden en huizen bouwden van leem en boomstammen. Die huiden bijvoorbeeld afkomstig van wolven. Elk nadeel heb so ze voordeel. En die specifieke groep heeft het nu al zo ver geschopt dat die wolf opnieuw in Nederland is binnengehaald als een verworvenheid voor de natuur en onze samenleving.

Die dieren vallen in steeds grotere aantallen vee aan, kleine paarden, honden en als ze de kans krijgen ook mensen. Maar die ‘moeten dan maar niet in de weg lopen’ volgens de veelal uit de Grachtengordel van de grote steden stammende ‘experts’. Boeren en mensen met bospercelen onder hun beheer zaten en zitten helemaal niet op die wolven te wachten. Die hebben al last van een reeks andere (semi)roofdieren als de vos of het wilde zwijn. Die wolven hebben blijkbaar hun voortplanting aardig voor mekaar en zo lopen er nu al roedels van die dieren rond op de Veluwe.

Wie ze niet wil tegenkomen moet daar dan maar niet naartoe gaan om te wandelen, fietsen, kamperen of zelfs wonen. Zo het advies van de ‘experts’ die bijna jubelen over het succes van die dieren t.o.v. ons mensen en die verrekte boeren. Want een linkse afkeer van agrariers is die experts niet vreemd. Gaan we zelf terug in de tijd en bedenken we hoe ons land er uitzag in pakweg het jaar 100 na Christus moeten we dus binnenkort ook de wilde bruine beer verwelkomen, de krokodil en uit een nog wat verder verleden de dinosaurissen. Immers niets is die ‘experts’ te gek om ons land om te vormen tot het paradijs van hun dromen.

Dat er ook nog eens 18 miljoen mensen wonen, deels doordat geloofsgenoten van die grachtengordeltypes de massa-immigratie omarmen, is hen een gruwel.. Nee, een leeg land, een toendra, jungle of oerbos/heide zonder mensen, maar met al die grote rovers, een meer dan orgastische droom…. Maar voor ons als normale mensen uiteraard een nachtmerrie. Let dus op uw (klein)vee, huisdieren en kinderen. Voor je het weet is het hier een en al wildernis, een bloederige zelfs…. (beelden: Internet/Wiki)

Tussenpaus…..

Tussenpaus…..

Terwijl de Starfighter (zie blog 1404 jl) de snelle jongen werd in onze luchtmacht was er ook behoefte aan de vervanging van oudere toestellen als de F84F Thunderstreak en de Lockheed T33 trainer. Men keek hiervoor naar lichtere en wendbaarder typen dan die Starfighter, maar uiteraard ook naar goedkopere alternatieven. Daarbij werden Amerikaanse voorstellen gesteld tegenover die uit Frankrijk. Omdat we samen met de Belgen onze militaire piloten trainden en die zuiderburen kozen voor de Mirage van hun eigen zuiderburen was de overweging niet zo gek. Maar uiteindelijk kozen de specialisten van de Koninklijke Luchtmacht voor de tweemotorige Northrop F5A Freedom Fighter. Een sterk toestel dat veel taken aan kon en waarvan en een paar duizend werden verkocht en gebruikt door naties in heel de wereld.

In Oktober 1966 koos Nederland er voor om de aangepaste NF-5A te kopen voor het takenpakket dat men voor ogen had bij deze toestellen en daarnaast nog eens een serie van 30 stuks NF-5B tweezitters voor het betere trainingswerk. Bij de NF-5A paste men constructies toe die ook op de doorontwikkelde F5E van Northrop waren te zien. Zo kon de machine veel scherper draaien dan de standaard-versie. De bouw zou plaatsvinden in Canada, maar grote stukken van de romp kwamen van Fokker in Nederland. Eind jaren zestig startte men de opwaardering van de vliegbases waar de NF-5A zou worden ingezet en in 1970 startten de leveringen aan operationale squadrons. De uitvoering van de Nederlandse ‘Freedom Fighters’ zoals de Amerikanen ze noemden was zodanig dat piloten er heel enthousiast over werden en de machine een goede naam opbouwde in onze militaire dienst.

Waren de NF-5’s eerst gecamoufleerd uitgevoerd, in de jaren tachtig kregen de vliegtuigen een grijze beschildering en werden alle kentekens sterk verkleind om zo de zichtbaarheid in de lucht voor de evt. vijand te verkleinen. Een enkel exemplaar werd ingezet als demovliegtuig en kreeg dan juist weer een zeer opvallende rood/wit/blauwe uitmonstering. De NF-5A bleek een goed vliegtuig en werd veelvuldig ingezet bij oefeningen en taken die een Starfighter niet zo goed aankon. Met zijn twee motoren was het ook een veilig toestel en hij kon veel hebben. Uiteindelijk werd de machine afgelost door de General Dynamics F-16 die als opvolger voor zowel de Starfighter als deze lichtgewicht jager zou aantreden. Maar dat duurde nog even… (Beelden: archief/Internet )