Tagarchief: feest

Drank altijd een feest?

Drank altijd een feest?

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, gezondheid • Getagd , , , , , , , , , , , , • 14 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: bergerovka-01.jpg

Onlangs maakten we als volk een paar stevige feesten mee of keken tenminste toe hoe die verliepen. Het ene had van doen met een gewonnen bekerfinale door de club Go Ahead Eagles. Daar werden een paar dagen lang supporters en toeschouwers bij die belangrijke wedstrijd geinterviewd. Opvallende overeenkomst, veel van die lieden (mannen en vrouwen) waar katjelam van de drank die kennelijk dagenlang als de IJssel langs de betreffende woonplaats in de lijven van die lui was gestroomd. Zelfs een paar spelers bleken nauwelijks meer aanspreekbaar, want ‘feest’. Op de een paar dagen later gevierde Koningsdag zag ik in onze stad hoe alles wat drinkbaar was en alcohol bevatten de feestvreugde stevig verhoogde. Sommigen spraken al tegen lunchtijd met een dubbele tong.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: drank-3.webp

Dan moet je best het e.e.a. hebben weggeslikt. Nu is dat overdag allemaal niet zo problematisch, maar in de avonduren lopen die lieden nog wel eens tegen de verkeerde aan ( ook al dan niet dronken…) en zijn de resultaten tegenwoordig voorspelbaar. Aanranding…. Een mes, steek, pijn! Vroeger een uitzondering, tegenwoordig vrij normaal door de los geslagen jongelui die het beeld voor hun generatie en afkomst totaal verpesten. Dronken over straat lopen vraagt kennelijk om ellende. Mannen komen vaak nog wel redelijk thuis, voor meiden is dat een ander verhaal. Gezien de nieuwsberichten worden ze zelfs in nuchtere toestand al betast of op de billen geslagen bij het joggen, zijn ze in kennelijke staat en minder weerbaar is aanranding en verkrachting een serieus te nemen risico. Fijn feestje…..

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: uitmarkt-amsterdam-260806-008.jpg

Werd er vroeger niet gedronken dan? Tuurlijk wel, maar de maatschappij zat toen anders in mekaar, de geldstroom van de gemiddelde drankliefhebber ook. Men dronk in de kroeg tot het geld op was en ging naar huis. Een werkweek lag voor hem/haar en dan bouwde je weer een potje op om in het weekend nog een rondje te nemen of geven. Tegenwoordig tel je kennelijk echt niet meer mee als je niet elke dag aan de bierpomp hangt of cocktails tot je neemt. Festivals een fraai voorbeeld. Je wordt er niet alleen smerig van de modder, drinken hoort er bij om van de muziek en optredens te genieten. Maling aan de gevolgen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: weekend-koninginnedag-300407-032-2.jpg

Zelf ben ik niet heiliger dan de nieuwe Paus hoor, sinds mijn 30e drink ik af en toe ook een glaasje, maar altijd met mate en zeker niet als ik nog moet rijden. Dat is een grens die ik niet over ga. Vreemde drankjes laat ik graag aan een ander, en miauwen over hoofdpijn doe ik alleen als ik weer eens wordt geveld door migraine. Niks katerigs, dan heb je teveel tot je genomen. Weet ik dan wel hoe dat is met dat constante drinken? Zeker, vroeger veel om me heen gezien. Zelfs op het werk van toen. Zaten best een paar drankzuchtige types tussen. En die reden vaak wel naar huis in die toestand. Ik had en heb er niks mee. Net zo min als met al die lallende feestgangers. Maar geniet vooral zelf van je feestjes hoor. Ik mopper hier wel….. en wie mee wil doen is van harte welkom. Ook als je zelf wel houdt van een kratje of een fles of twee per dag……:) (Beelden: Internet)

Pasen…

Pasen…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pope-peter_pprubens.jpg

Vandaag vieren we niet alleen het einde van de katholieke vastenperiode (wat een aandacht gaven al die linkse media daar aan zeg..) maar ook het overlijden van Jezus Christus aan het kruis, zo’n 1993 jaar geleden. Want die arme man ging op 32 jarige leeftijd aan het Romeinse kruis, veroordeeld als een misdadiger volgens het rechtssysteem van de toenmalige bezetter in Judea. Voor hen die niet thuis zijn in de christelijke leer is het vooral een dag binnen een wat langer weekend die wordt ingericht met lekker eten, familie, of de eerste keer naar de camping of het tuinhuis.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa092035_edited.jpg

Maar voor de christenmens is de dood van Jezus wellicht het belangrijkst evenement van zijn/haar geloof. Immers, Jezus’ lijden, marteling en dood maakten de toenmalige wereld vrij van zonden en zijn volgelingen verspreidden zijn levensverhaal plus dat symbool van zijn dood, het kruis, over de hele wereld. Dat verhaal op zich is ook indrukwekkend genoeg en inspiratiebron voor veel mensen (1.4 miljard mensen geloven er heilig in) om naar de normen en wetten van die religie te leven. Van intens tot ‘vooral op hoogtijdagen’. Een van die hoogtijdagen toch die Pasen. Want er hing iets heel mysterieus om die dagen na de dood van Christus op een koude en kale heuvel in het toenmalige deel van het Midden-Oosten dat nu Israel heet.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pa040113.jpg

Op vrijdag was de man die zich zag als de morele koning der Joden en zoon van God, aan dat kruis gestorven. Hij was van dat kruis gehaald door zijn geliefden en volgelingen en in een graf gestopt dat bestond uit een hol in die zelfde heuvel en afgedekt met een grote steen. Op Paasochtend was de steen opzij gerold, lagen de windsels waarmee zijn lijf oorspronkelijk was afgedekt bebloed en wel in die grot en was zijn lichaam verdwenen. De volgelingen in paniek en radeloos omdat hun ‘Meester’ was verdwenen. Later zou men ervaren dat Jezus ter hemel zou opstijgen en zijn aardse volgelingen vol warmte en liefde zou achterlaten. Tot zover het verhaal van Pasen. In elke christelijke opleiding of opvoeding tot in den treure verteld en toegevoegd aan de algemene ontwikkeling. Een evenement dat vooral warmte opwekt bij de gedachte dat het zo zou kunnen zijn gegaan. En basis voor een wereldwijd verspreid geloof dat intussen in allerlei groepen en secties is opgesplitst. In onze tijd zien we vooral dat Pasen ook het verhaal van de lente is geworden. Paashazen, eitjes, gele kleurtjes, activiteiten (met name op Tweede Paasdag). Maar dat is echt van later datum en bedoeld om de winkeliers en andere ondernemers extra op de been te houden. Maar voor de ware gelovige is het toch met name een serieus te nemen feestdag. En ik wens jullie allen toe dat het een mooie dag en dito weekend zal worden… (Beelden: internet/prive)

Feest…

Feest…

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , • 10 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: oranje-versiering-nijmegen.jpg

3 april is ooit uitgeroepen tot Wereldfeestdag…. (uitleg:)’Ook bekend als P-dag, is het een jaarlijks gevierde onofficiële feestdag die gericht is op het bereiken van sociale verandering en harmonie door mensen aan te moedigen het leven te vieren door te feesten’. Feest voor sociale verandering op Wereldfeestdag. Nou, je snapt het al, ik zit hier aangekleed in mijn discopak te wachten tot het feestgedruis hier voor de deur begint. Als er iets is wat ik momenteel geen reden vind voor een wereldwijd feest dan toch wel de toestand in die zelfde wereld. Oorlogen, indoctrinaties, overheersing, religie, extremisme, terrorisme, criminaliteit, overbevolking, nee veel reden voor feest is er niet.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: versierde-voortuin-alg.jpg

Overigens ben ik langzaamaan wel zover dat ik persoonlijk elke dag tot een soort feestdag maak hoor en als ik het zelf niet doe, dan vrouwlief, onze lieve vrienden, familie en de katten. Nu ben ik al niet zo’n algemeen feestvarken van me zelf. Ik ben meer van de wat intiemere settings en hoeperdepoep-zatopdestoep optochten laat ik graag aan me voorbij gaan. Ik snap overigens best dat mensen dat leuk vinden hoor, maar zelf doe ik liever niet mee. Net als groots gevierde verjaardagen met muziek en dans. Niks voor mij, net even te nuchter en ook een groot liefhebber van het goede gesprek, al dan niet met een glaasje. En intiem dansje vond ik overigens ook nooit echt vervelend, maar om nu op mijn leeftijd op een dansvloer te staan tussen jonge kronkelende lijven en te constateren dat ik de oudste van het stel ben geworden doet me aan de kant blijven.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: smoking-girls.bmp

En omdat de bol ook vaak analyses maakt over nut en noodzaak, je wordt ouder en wijzer, is uit de plaat gaan net zo tegen mijn denkwijze in als uit de bol gaan. Toch een nuanceverschil. Feesthoedjes, slingers, het is mij eigenlijk een tegenstaand fenomeen. Carnaval kan ik nog wel waarderen, maar dan vanuit de rol van toeschouwer, niet als deelnemer. Snappen doe ik daar ook niet zo veel van. Altijd die controle over gedrag, nadenken over morgen. Best een nuchter weloverwogen type… Dat maakt een feest toch iets wat ik met reserves benader. Maar wie weet kom ik nog eens tot het inzicht dat je alles moet kunnen loslaten en je gewoon moet laten vollopen en nergens over na denken…Wie weet dat ik dan ook kan genieten van Wereldfeestdag…. Ik wens het jullie allemaal toe. Ik zie wel wat ik doe…. (Beelden: Archief)

Koningsdag…

Koningsdag…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , • 18 reacties

Zoals ik wel eens vaker hier heb uitgeschreven is de zgn. ‘Koningsdag’ ook voor ons een soort feestdag. Dan immers struinen we in het oranje gekleed dwars door onze stad en bezoeken festiviteiten en kleedjesmarkten die in sommige straten wat breder en intensiever worden ingevuld dan op andere plekken. Van de vroege ochtend tot de late namiddag hobbelen we dan door onze woonstede en genieten van de sfeer en als het even kan het goede weer.

Dat eerste lukt meestal goed, het tweede is best afhankelijk van onze weergoden. En die zijn veelal juist op de 27e april niet zo op de hand van het oranje-gezinde volk. Was op de vroegere 30e toen oma Juul en dochter Bea nog op de troon zaten vaak beter geregeld. Heel wat keertjes met een rood verbrand bolletje terug gekomen van die ontspannen strooptochten op die speciale dag. Op de 27e kwamen we nogal eens regen en wind tegen of begon de dag vaak met pegels van de nachtvorst aan de pet. Niet goed voor het aanbod of de handel. Juist in onze grote stad is die Koningsdag een fenomeen, al wordt ook deze traditie door het linkse stadsbestuur steeds verder uitgekleed.

Lawaai mag niet meer van het anarchistische college, stank niet, eten verkopen alleen met strenge vergunningen, zelfs de vrijmarkten moeten voldoen aan een bijna Leninistisch model. Gelukkig hebben echte Amsterdammers vaak maling aan die regelgeving en gaan gewoon hun gang. Precies zoals ik dat graag zie. Dan maak ik kans op het vinden van die ene ‘Rembrandt’ of ‘Van Gogh’ maar dan op het gebied waar ik in zoek. Na afloop zijn we dan doodop, gaan onderuit zitten met een glaasje oranjebitter, tellen onze zegeningen en aanwinsten en kijken alweer uit naar volgende edities. Tuurlijk, we worden wat ouder, de vroeger 30.000 stappen maken we niet meer, maar 25.000 halen we zeker. Kromme voeten…Maar wat een hoop simpel plezier. En dan met een dat lekkere drankje kijken naar waar Willem en Max dit jaar weer dorpse geneugten over zich heen gestort krijgen op de verjaardag van onze Koning. Weet je veel hoe lang die traditie nog bestaat? In dit politiek krankzinnige land is iets zomaar afgeschaft en verdwenen. De geschiedenis kent daarvan vele voorbeelden. Ik hoop alleen maar dat wij als koningsdag gezinden dat niet hoeven meemaken. Al was het maar om die ene feestdag…Veel plezier morgen! (beelden: prive archief)

Zenuwen….

Zenuwen….

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Geen categorie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

Ik betrap me er op dat ik op die avond voor die bewuste dag altijd wat nerveus ben. Dan bedenk ik me welke rugzak ik mee zal nemen, welke kleren ik aan moet (want het wil dan best wel fris zijn in de ochtend..) en hoe we onze route precies plannen. Immers het is die volgende dag carnaval in de hoofdstad. En dan bedoel ik niet het echte, want dat vieren ze in het zuiden van het land, maar Koningsdag, de vroegere Koninginnedag.

Dan verandert Amsterdam in een mix van feest, handel, muziek en zo meer. Datzelfde gevoel zal vandaag in het zuiden leven. Immers, morgen is het de 11e van de 11e en dan start in het zuiden van ons land de carnavalsperiode. Men verkleedt zich, feest, misdraagt zich (een enkeling) maar komt via allerlei activiteiten de donkere dagen die volgen op deze datum in warmte en gezelschap door. Wij noorderlingen proberen ons soms een voorstelling te maken van hoe dat dan is of gaat.

Ik kwam daar onder de grote rivieren in het verleden redelijk vaak en in sommige dorpen kun je voorafgaand aan dit feest een kanon afschieten overdag zonder iemand te raken, maar eenmaal in de carnavalsstemming gaan de slingers naar buiten en lopen de meiden er bij als dansmariekes. Leuk natuurlijk en het heeft al een fiks oude traditie. Vanuit het Rijnland langs katholieke lijnen doorgedrongen tot onze streken waardoor je ook allerlei verschillen ziet. In Limburg is men wat uitbundiger met de aankleding dan in Brabant, maar daar zijn de wagens weer wat groter als het echt carnaval is en de economie vooral draait door de lokale horeca. Men sjokt door de straten, smijt met geld en slingers, omarmt elkaar (en meer) en geniet van wat zo’n feest de vierders biedt.

Tegenwoordig zie je die festiviteiten ook elders in het land ontstaan. Waar men overwegend katholiek is van geloof houdt men dan ook optochten en zo meer, maar het lijkt natuurlijk niet op dat wat het zuiden je biedt. Ooit was er ook zo’n organisatie die in onze stad haar best deed de winterse carnavalfestiviteiten op poten te krijgen. Maar het werd niet veel. Wij zijn meer van de Koningsdag (yesss) en de Gay Pride (ook leuk). Maar carnaval…nee. Daarbij spreken de meeste mensen hier ABN. En dat is nu net de charme van het zuidelijke carnaval. Je hebt als ABN-er geen idee waar het soms over gaat, je bent al blij als je al die feestvierders voor een deel verstaat. Ooit stond ik in Maastricht te kijken naar een grote optocht…alle wagens versierd met lokale opschriften, ik snapte er niks van. En zo houden die zuiderlingen hun cultuur zuiver. Wie er niet geboren en getogen is snapt er uberhaupt niks van. En zij die mee gaan vieren vanuit het noorden merken vanzelf dat je slechts wordt opgenomen als je een heel gezellige en volle kroeg rondjes geeft. Kost je een vermogen. Maar dan heb je ook wat. Hoe dan ook, deze Mokummer wenst alle carnavaleske zuiderlingen vanaf morgen alle plezier en vertier. Voor de goede orde, ik kijk op afstand, maar blijf wel hier….(beelden: Prive archief en internet)

(Beelden: Prive/internet)

Feest van de Koning..

Feest van de Koning..

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

Morgen is het weer Koningsdag. Niet dat ik me direct hoef bezig te houden met ‘wat trek ik aan om weg naar Den Haag voor het feest’ hoor. Want hoe zeer ik de Koning en zijn gemalin op prijs stel, mij kent hij niet en zal me dus ook niet uitnodigen. Maar wat hij wel altijd goed regelt is het feestje rond zijn verjaardag zodanig breed laten vieren dat we op een of andere wijze met zijn verjaren bezig kunnen zijn. Wij doen dat zelf traditioneel door een bezoekje aan wat vrijmarkten, waarbij we dan telkens tussendoor de thuisbasis bezoeken voor de nodige tussenstops of het ontladen van dat wat eigenlijk wel wat zwaar is om mee te blijven sjouwen. Als het weer meezit een van de leukere dagen van het jaar waarbij we dan en-passant ook nog eens heel stevig wandelen.

Tussen de 18/20.000 stappen geen uitzondering. Gewoon genieten. En dat was door corona ineens onderbroken. Gewoon een gemis. Want deze traditie kennen wij hier in de hoofdstad al jaren. Ooit begonnen met de oude Koningin Juliana en via Beatrix doorgegeven aan Willem A. die echter de datum van dat fenomeen om e.o.a. reden veranderde. Nou ja, maakt ons niet uit. Met name in Amsterdam zijn de feestjes op straat er niet minder om, ook al legt de Gemeente elk jaar meer en meer verplichtingen op aan deelnemers. Vergunningen voor ongeveer alles, men zet boa’s in die vooral mensen met kleedjeshandel sommeren om in te binden en de Voedsel- en Warenautoriteit controleert op de kwaliteit van aangeboden eten en drinken.

Voorheen was er op het Museumplein altijd een evenement door een of ander radiostation, maar dat werd de Gemeente te druk, dus die lui moesten verkassen en zetelen tegenwoordig vaker in een stad in Brabant of zo. Amsterdamse mensen vieren echter hun eigen feestjes wel en worden juist die ene dag oranjegezind, wat op zich na alle linkse revoluties in deze stad al een wonder op zich te noemen is. Maar ons maakt het niet uit. Wij hobbelen rond, kijken of er echte leuke spullen te vinden zijn voor weinig, creatieve lieden hun kunsten vertonen en of we die ene dag in het jaar wel kunnen komen tot love and peace. Een volksfeest voor iedereen, al is het voor bepaalde lieden ook weer net als bij carnaval in het zuiden. Niet iedereen houdt er van, dus er willen nog wel eens wat Tesla’s de stadspoorten verlaten richting gebieden waar men deze tradities niet kent. Tradities die ik hier wel vaak opgepikt zie worden door buitenlandse toeristen. Die komen er speciaal voor en kijken met plezier en verbazing naar die mallotige Nederlanders in hun rare oranje outfits en springerige feeststemming. Vaak hebben ze dan zelf iets oranjes aan hun kleding hangen en sommigen zelfs onze nationale driekleur. Kijk, dan snap je het pas… Hoe dan ook, morgen zijn we hier even stiller dan normaal. We gaan weer afzien. De wekker gaat vroeg af, maar dan zijn weer ook weer op tijd terug….. Home sweet home… Wish me luck….En Willem….van harte man! En o ja, voor hen die ons zoeken, we vallen meteen op…man en vrouw in oranje gekleed…kan niet missen…(beelden: Prive)

Jarig…

Jarig…

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , • 10 reacties

Ja, beste lezer(es), het is weer zover. De oude Meninggever viert opnieuw zijn verjaardag. Ik zal maar niet vertellen hoeveel kaarsjes ik nu weer mag uitblazen, maar ik kan melden dat ik me al drie weken aan het voorbereiden ben om dat in een keer voor mekaar te krijgen. Die vroegere verjaardagen verliepen totaal anders dan de huidige. Toen was het nog iets heel bijzonders, want zoveel luxe kenden we niet als kinderen van de jaren vijftig in de vorige eeuw. Nee, die verjaardag maakte wel het een en ander goed. Een keer per jaar kreeg je de volle aandacht. Ook van de altijd drukke ouders die normaal zo weinig tijd hadden om die aandacht te verdelen over de kinderen.

Waren ze goed gemutst wist je dat er ook een bijpassend cadeau was gevonden, maar o wee als een van de twee een zeker chagrijn vertoonde, dan zat het niet goed. Kwam best wel eens voor. Hoe dan ook, je kreeg dan de familie in huis, cadeautjes, taart en als je mazzel had, ook patat met iets lekkers als favoriet maaltje. Ik ben er alleen al om die reden gek op…nog steeds. Eindelijk een keer niet hoeven eten wat de pot schafte, want dat was veelal niet iets om naar uit te kijken. Maar die verjaardag wel. Die werden ook stevig gevierd door de ouderen. Lekker een drankje, hapje, sigaretten bij de vleet. En jij als jarige maar hopen dat de klok juist deze dag wat langzamer zou lopen zodat je nog lang een beetje ‘bijzonder’ bleef.

Helaas, de geschiedenis maakte duidelijk dat het zo niet werkt. Als je geluk hebt vier je heel wat verjaardagen tot je ontdekt dat je er in de nacht voor die dag niet meer van wakker ligt, je de verrassende cadeau’s veelal zelf hebt moeten aanwijzen dan wel kopen omdat je een wel heel gespecialiseerde smaak of voorkeur hebt gekregen. Maar hoe dan ook, het blijft bijzonder om jarig te zijn. Toen omdat je dan toch weer een jaartje ouder was en als meer en meer meetellende jongeling werd gezien. Nu omdat ik de jaren tel en geniet van elk jaar dat me als ouderling is gegeven. Realisme is me niet vreemd. We vieren nu vaak rustiger, gespreid, plezierig. Zeker geen sigaretten meer, dat kan echt niet. Maar wie weet welke kruiwagens vol aardige presentjes me alsnog wachten. Ik zal er over vertellen als me dat overkomt vandaag…. Intussen ga ik er van genieten….. Lang zal ik leven, lang zal ik leven, hieperdepiep……(Beelden: Prive)

Een heel fijne Kerst allemaal!!

Een heel fijne Kerst allemaal!!

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Culinair • Getagd , , , , , , , • 6 reacties

Uiteraard wens ik als meninggever iedereen die ik via de sociale media of IRL ken of leerde kennen een heel fijne, warme, gezellige, niet eenzame, gelukkige, kleurrijke, smakelijke en liefdevolle Kerst toe. Opdat die twee dagen even maken dat we ons een gelukkig(er) mens voelen. Na de Kerst gaan we weer verder met de meer Aardse dingen des levens….

Kerstmis komt er aan…

Kerstmis komt er aan…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 8 reacties

Blijft een bijzonder fenomeen. Die kerstviering. Voor veel mensen op aarde is dat fenomeen juist helemaal niks. Anderen gedenken dan vooral de vlucht van de vrolijke bolle broeder die volgens de Coca-Cola-overlevering vanaf de Noordpool in zijn door rendieren getrokken slede door de lucht dartelend afzakt naar het zuiden om de halve wereld van cadeautjes te voorzien. In christelijke kring zit er toch wel een heel ander verhaal aan vast. Men gedenkt daar in alle eerbied de geboorte van een profeet die in staat bleek meer dan 2000 jaar miljoenen mensen aan zich te binden. Jezus Christus. Geboren in Bethlehem volgens het verhaal uit een relatief arm gezin na een risicovolle reis vanuit Nazareth in het Heilige Land, en ook nog eens neergelegd in een kribbe waar de os en de ezel zorgden voor enige warmte in de koude nacht van de winterse nachten….

Als van oorsprong katholieke kinderen kregen wij dit verhaal vroeger uiteraard ieder jaar op school uitgebreid voorgelezen en de bijbehorende rituelen namen we allemaal met graagte tot ons. Jezus zou de wereld verlossen van den boze. Een onschuldig kind dat de zoon van God moest zijn geweest en zo akelig een jaar of 32 later aan zijn eind zou komen. Maar dat kerstfeest had meer in petto dat dit mooie verhaal. Thuis in de jeugd werd er toch wat meer uitgepakt dan normaal. Er kwam iets van kip op tafel, en die normaal spaarzaam gedekte tafel werd apart bekleed en vol gezet met lekkere hapjes. Er was een boom (met echte kaarsjes…) versiering en we zongen kerstliedjes mee in het gezin. Sfeer heel belangrijk. Is dat veel veranderd?

Nou, wel iets. Dat geloof is intussen aardig weg gevlogen door de jaren heen, de versiering is elk jaar anders, de kip mocht een ander stukje lekkers zijn of soms zelfs iets vegetarisch om de dieren uit de stal toch meer eer te geven dan alleen maar onderdeel van dat oude verhaal. We vieren met familie, vrienden, met mensen waar we van houden of om geven. En we proberen ook onze dieren die warmte te geven die hoort bij het fenomeen kerstfeest. Zelfs in deze lastige tijden… Tegelijkertijd moet je dan denken aan hen die niks meer hebben. Slachtoffer van een oorlog, terreur, extremisme, scheiding of domme pech. Op straat, geen onderdak, geen geld, geen warmte…niks. Kijk, dat maakt veel relatief. Af en toe even aan denken, bedragje overboeken naar organisaties die echt iets doen aan deze ellende van anderen. Het Leger des Heils of Rode Kruis. Waar men vanuit christelijk denken of domweg ingebakken humanisme anderen helpt. Omdat men daarin wil geloven. Als dat zo is heeft het Kerstverhaal weinig ingeboet aan die warmte uit de jeugd. Kan die bolle uit de VS in zijn slee niets aan veranderen……Hoho hoho…(Beelden: Prive)

Kerstgroet….

Kerstgroet….

Posted on by • Geplaatst in Algemeen • Getagd , , , , , , , , • 16 reacties

Moge het voor alle lezers en lezeressen, hun familie en vrienden, maar zeker ook huisdieren, een prachtige Kerst worden in een ondanks de corona-ellende plezierige atmosfeer en zonder gedoe! Het feest van het licht, de omslag naar de komende lente alweer merkbaar… Na de Kerst gaan we ook hier weer verder met wat interessant en leuk is en natuurlijk mijn mening…..:)