Veel jonge mensen die ik zoal om me heen zie of observeer zijn weinig bezig met belangrijke zaken die mij op mijn huidige wat rijpere leeftijd nog interesseren. Ik hoop dat ik niet te veel veralgemeniseer, maar in onze jeugd werd je altijd met de neus op de feiten gedrukt en was de wereld er een waar toch veel gebeurde dat de aandacht trok. Zo waren er de inval in Hongarije door de Sovjets in 1956, dezelfde soort aanpak van de in 1968 naar vrijheid snakkende Tsjechen, de inval in Afghanistan door dat zelfde Sovjet-leger en de oorlog in Vietnam die door Fransen en VS werd gevoerd tegen het communisme. Het vormde de persoonlijk geest. De berichtgeving veelal neutraal tot licht gekleurd anti-communisme. Daar dacht ik als jong ventje best over na.

Niet dat ik nu meteen een afkeer kreeg van die communisten in die verre landen, want hun propaganda werkte zo dat je best wel iets goeds kon vinden als je met een zonnebril op aan die landen dacht. Het onbenul van de jeugd zullen we maar zeggen. Toen ik zelf die landen bezocht en ontdekte hoe men met meer dan scherpe grensbewaking en een ongekende controle door interne geheime diensten de bevolking onder de knoet hield en elke vorm van liberalisme de kop indrukte wist ik genoeg. Wijsheid komt met de jaren. Dat gold ook voor andere zaken. Als je jong bent wil je ook geloven in eerlijkheid, oprechtheid, en zulke zaken. Als je later nuances weet te vinden zie je dat dit vaak loze kreten zijn en dingen meestal niet zo zijn als ze worden geshowd of uitgedragen.

Gedrag van mensen in het algemeen geldt hetzelfde voor. Hoe vaak stootte ik niet de kop tegen die van mensen die me in de maling wilden nemen of voor eigen belang winnen? Ook dat leerde ik door de jaren heen te doorgronden. Ging in 90% van de gevallen goed, maar soms trapte ik er toch nog in. Maar, goed geleerd is oud gedaan. Leerschool van het leven is soms hard en sommige mensen hebben vaak zo hun eigen agenda. Met dat in het achterhoofd kijk ik anno nu vaak naar al die schreeuwers, claimers, betweters, verwijters, haatzaaiers en zo meer die juist op jonge leeftijd menen dat slechts zij door een of andere god op aarde zijn gezet om die planeet van ons te redden, de mensheid te leiden, ons allen her op te voeden maar vooral te overtuigen van hun gelijk. Jeugdige onbenullen dus.

En vaak te vinden in kringen van partijen die het met de waarheid niet zo nauw nemen. Immers, zalig zijn de simpelen van geest. En laat de kinderen tot ons komen, credo’s die nog steeds opgaan als je jeugdigen in jouw doctrine wilt opnemen. Onbenul werd en wordt gevormd in jeugdbewegingen, universiteiten, hogescholen en zo meer. De resultaten nu al zichtbaar op straat en in de media. Jeugdige onbenullen die niets snappen van de geschiedenis, menen dat je alles kunt veranderen en dat in de toekomst een lading goud op hen wacht. Net zoals wij dat als kinderen meenden of als studenten van toen. En alles wat in de weg staat moet opzij geduwd. Onbenul…..Ik ben benieuwd naar hoe jullie, lezers van mijn verhalen, daar op zullen reageren. Geloof je nog steeds in hetzelfde als toen je pakweg 14 of 24 jaar oud was? Of heb je intussen bijgeleerd en wellicht zelfs tot totaal andere overtuigingen gekomen?? Ben benieuwd…….(beelden: archief)