Opgeruimd richting Mercurius

Mercurius WP_20150607_001Vrouwlief nam onlangs het voortouw waar het ging om opruimen van overbodige boeken en andere zaken. In de loop van de decennia bouwden wij een best enorme bibliotheek op en een deel van die leeswaar is na controle echt qua inhoud te oud of te suffig om nog eens in te kijken. Dat ruimt lekker op, want inmiddels gingen al een doos of 15-16 naar de Kringlopers in de buurt. Maar er blijft nog genoeg over waar we een bestemming voor moeten zoeken. Onlangs, de koffie met de taart op tafel, moest ik van haar een serie boekjes bekijken die ofwel ‘bleven’ dan wel ‘gingen’. In een daarvan vond ik een krantenknipsel uit 1970, zelf uitgeknipt indertijd en mij een blik gevend in mijn toenmalige interesses. Het stukje (Parool) legt uit dat de NASA een ruimtereis plande met een stevig stukje techniek dat in het najaar van 1973 zou worden gelanceerd naar de planeet Mercurius. Het intrigeerde me, want ik had geen idee of dat ding überhaupt wel is opgestegen en of we die pokdalige planeet ook hebben bereikt. Dat vraagt om nakijken. En dat doe je niet meer in boeken, maar op internet.

Mercury_in_color_-_Prockter07-edit1De indertijd nog als MVM-73 aangeduide missie is inderdaad gelanceerd. Maar toen heette het ding intussen Mariner 10 en was het apparaat al twee keer zo zwaar als ooit gepland. En moest hij onderweg ook nog een paar andere taken uitvoeren. De Mariner moest via een ingewikkeld parcours ook Venus aan doen en onderweg gelijk even wat kometen bestuderen. Uiteindelijk is hij langs Mercurius gescheerd, de kleinste planeet van ons zonnestelsel en we kennen hem als collega-planeet al een paar eeuwen. Om er te gaan buurten is de planeet niet zo geschikt. Zijn positie t.o.v. de zon maakt hem niet echt leefbaar. Zo komen daar de grootste temperatuurfluctuaties voor uit het hele zonnestelsel. Is het er donker moet je rekening houden met 173 graden vorst, komt de zon op verschroei je er vrijwel meteen met 427 graden boven nul. Daar helpt geen enkele zonnebrandcrème meer tegen.

Mercurius uiPIA19420-Mercury-NorthHem-Topography-MLA-Messenger-20150416Mercurius is bijzonder grillig gevormd, en zou volgens experts, die zich o.a. baseren op de metingen zoals verricht door de Mariner, een kern hebben die nog eens drie keer groter is dan die van onze eigen Aarde. Onherbergzaam dus, en niet echt aantrekkelijk. Maar door alle informatie te bestuderen leren we meer over het heelal. Overigens lanceerde NASA in 2004 de Messenger, en die satelliet draaide maar liefst 4000 keer rond de planeer Mercurius. Mariner 10 was toen al een tijdje verdwenen. Opgeruimd in de grote kringloop van de ruimte. Wie weet komt die over duizenden jaren nog eens terug, om te zien dat onze thuisplaneet er heel anders uitziet dan toen hij vertrok voor zijn lange reis….

Porselein en kleine poezen…

altAnjHvCVHUvlydJVCwVU6lVXQCHjqsP1CAtKMuAUcgT8yDe kleine poes wil, zo lijkt het, niet echt groeien. Hij blijft fysiek klein van stuk en gedraagt zich soms nog steeds als een kitten. Momenten van innige liefdesuitingen wisselen zich af met enorme nieuwsgierigheid en eigenwijze ongehoorzaamheid. Precies zoals je van een jong dier als dit mag verwachten en dat leidt soms tot hilariteit, tot het gevoel dat je hem zou willen ‘opvreten’ maar soms ook tot wanhoop. Zo is een van zijn geliefde bezigheden om zich bij mij in mijn werk/museumkamer te storten op het daar aanwezige wasbakje. Liefst met de kraan er boven wijd open. Alsof douchen en drinken samen moeten gaan. Drijfnat over mijn bureau heen lopen is dan fase twee, (een laptop ziet hij aan voor een rode loper) en daarna ergens tussen de vitrine en uitstalkasten te verdwijnen. Geschuifgeluiden van tussen alle collecties geeft al snel aan dat meneer zich ineens anders vermaakt dan door mij gewenst. En dat geschuif leidt ook steevast tot beschadigingsellende.

WP_20140911_003Plastic constructies die soms dertig jaar geleden zijn gebouwd blijken zeer kwetsbaar voor een er lomp boven op staande poes. Onlangs veroorzaakte hij een wat grotere schade. De omvang daarvan ontdekten we pas twee maanden later, maar toen was het ook meteen goed raak. Op een goede dag in november vorig jaar vonden we ons toilet beneden ‘open’. In de toiletpot lag een stenen bakje en heel veel geurbloemen. Meneer had even een sprong gemaakt naar de plank waar dat spul op staat en dat was mis gegaan. Na opruimen van de rommel bekeken we de toiletpot. Niks te zien, pffff….gelukkig! Maar twee maanden later, een haarscheur. En niet een kleintje. Het porselein bleek gebarsten en dat leidt op termijn  tot ellende. Dat wordt dus een nieuwe pot. Op zich niet zo spannend, de loodgieter verkeert een paar straten verderop en is altijd snel ter plekke als we hem nodig hebben. Maar…..de pot die wij nu hebben staan is van de luxe soort, met een fraai porseleinen reservoir. En laten die nu niet meer geleverd worden!?

WP_20150108_026Dat moet allemaal uitgewisseld worden. Krijgen we meteen een pot die 5cm hoger is. Want ook dat is tegenwoordig mode. Kortom, we komen op een soort troon te zitten. Met dank aan de kleine poes, die het allemaal minzaam bekeek. Want een vreemd iemand die in ‘zijn toiletruimte’ aan het meten was…..het moet niet erger worden. Op 5 februari a.s. gaan we de kleine verbouwing meemaken. Rekening baasjes…. En de poes? Die vindt dat we wel wat mogen opschieten met zijn brokjes…..En of de douche op lauw kan….

Over leugens en verkeerde conclusies…

EHAM in de sneeuw. foto van dia CJvR Scan10765Overdrijven is een vakgebied apart en als je aandacht wilt voor jouw ‘zaak’ of passie moet je vooral de meest wonderlijke of uit het verband gerukte conclusies voortkomend uit een ‘onderzoek’ in de media brengen. Onlangs wond ik me weer eens op over zo’n conclusie. Breed gebracht in de vaak erg weinig kritische media en als waarheid opgevoerd. Die conclusie luidde dat als de wind uit het zuidwesten waait (hoe kom je er op) de fijnstofbelasting in Amsterdam groeit door de invloed van de startende en landende vliegtuigen op Schiphol. Milieu Defensie had deze conclusies gehaald uit een of ander TNO-onderzoek, maar het was allemaal weinig gefundeerd. Natuurlijk stortte ik me er op, omdat het allemaal uiteraard de grootst mogelijke kolder is. Het waarom kom ik zo op. Maar de reactie die ik kreeg vanuit de kring van de milieugroepen was dat men al jaren bezwaar had tegen de vliegerij als zodanig en dat we allemaal in de trein dienen te stappen op de korte tot middellange afstanden. En dan voer je een onderzoek op waarin jouw gelijk naar jouw mening wordt bewezen.

KLM aircraft at EHAMKijk, koren op mijn molen! Want dan verdraai je dus conclusies om zo tot je gelijk te komen? Weten we meteen hoe die lui werken bij die actiegroepen. De luchtvaart is relatief gezien een van de kleinste milieuvervuilers op de planeet. Ook al zullen die vliegtuigen veel mensen irriteren door hun lawaai of de ingenomen openbare ruimte voor hun vliegvelden, dan nog is het bepaald niet de grote vervuiler die MD ons wil doen geloven. Dat zijn wij zelf, als mensen en consumenten, dat zijn koeien, industriële complexen, noem maar op, maar niet de luchtvaart. Daarbij komt dat wij maar niet willen leren dat als je stil en schoon wilt wonen, je niet met al je nieuwbouwplannen steeds dichter bij zo’n luchthaven moet gaan zitten. Dat nu deden de meeste steden nu juist wel. Net zoals ze gaan bouwen langs een snelweg om daarna te mekkeren over lawaai en uitstoot.

SPL Airport somewhere in the 70's...Wie rust wil moet gewoon in de Noordoostpolder of Oost-Groningen gaan wonen, daar is alles pais en vree al is er verder  behalve een aardbevinkje af en toe, helemaal niets te beleven. Vliegtuigen zijn in de afgelopen pakweg 30 jaar tientallen procenten schoner, zuiniger en stiller geworden. De industrie past zich steeds meer aan, maar verzorgt ook tienduizenden banen, vervoert miljoenen passagiers en maakt dat voor clubs als MD subsidies te halen zijn waarmee ze hun rapporten kunnen schrijven en uitdelen die werken als een rode lap op een stier. Een hond die in de hand van de baas bijt is vermoedelijk vals. Net zo vals als de uitkomsten van dit soort rapporten. En dus moeten we in deze tijd maar doen wat het meest handig is met deze rapportages en conclusies. In de open haard er mee en ons dan maar schamen over de uitstoot die dan weer onze schoorstenen verlaten zal.

Goochelaars met slechts een enkel kunstje..

Ilyushin IL-18 Tarom - h073Ik las onlangs weer eens een rapportage die door een universiteit in het Engelse land was opgesteld. De aanleiding was het idee dat we met zijn allen bepaalde doelstellingen moeten halen op het gebied van CO2 uitstoten en zo. Vanuit de onderzoeken van die universiteit mag je opmaken dat de luchtvaart, een nog steeds wassende tak van vervoer, niet voldoende bijdraagt aan het terugdringen van CO2. Kennelijk hebben de investeringen in steeds schonere en zuiniger vliegtuigen die de afgelopen tien jaar zijn gedaan door industrie en maatschappijen, niet voldoende resultaat. Ook alternatieve brandstoffen blijken weinig soelaas te bieden. De universiteit maakt de klassieke fout door in haar conclusies weer eens op een GroenLinks stokpaardje te gaan zitten en aan te dringen op het ‘ontmoedigen van het gebruik van het vliegtuig als vervoermiddel’. En dat doet men dan niet via vliegverboden of zo hoor, nee die vliegtuigen vliegen gewoon door. Je moet het regelen door de passagiers meer te laten betalen voor hun tickets. We zullen ze leren!

374951_278321748884875_100001211550032_858315_524879677_nDoor de ticketprijzen met 1,5% per jaar te laten stijgen, zal de groei van het aantal passagiers met 4,8% jaarlijks afnemen. Zo is de theorie van de milieuvriendelijke bollebozen. Oftewel, als je straattegels in je eigen achtertuin optelt, en deelt door het aantal wolken wat voorbij drijft, krijg je vanzelf het resultaat dat Tante Annie meer friet zal bakken voor haar achterkleinkinderen. De luchtvaart draagt voor een heel klein deel bij aan de CO2 uitstoot in de wereld, ook al vliegen er nog zo veel vliegtuigen. Ik gaf al eens cijfers daarover en daaruit bleek dat de grootste vervuilers in de trein stappen. Niet omdat die dingen nog op kolen zouden rijden, al wordt hier in ons land de stroom opgewekt met vrij vuile centrales, maar omdat je eerlijk en oprecht naar die CO2 uitstootcijfers moet kijken.

537872353_78cb437361_mEn wat blijkt dan, de grootste vervuilers op dit gebied zijn boeren met hun vee, gevolgd door burgers thuis. Daarna volgt het zware industriële complex, het wegverkeer en ergens met een zeer klein percentage, de luchtvaart. Maar voor milieufreaks is elk vliegtuig dat ze zien (en vooral horen) vliegen er een te veel. Die verlangen terug naar een wereld waarin het altijd stil en schoon is. En door hun verkeerde opleiding die vaak politiek is geïnspireerd, neigen ze er toe te denken dat je alles met taksen moet ‘sturen’. Je vraagt je af hoe het moet als dit soort studenten straks bestuurder wordt in een nieuwe maatschappij. Ik zou me er als zeilbootbouwer maar op voorbereiden. Want die lui stappen straks echt niet in een vliegtuig. Of gaan die  varen naar hun vele milieucongressen. Nee toch?

Lidl verslaat Europese concurrentie op Facebook…

Kort. networking employees-togetherIk weet het, een aantal van mijn medebloggers en lezers doen niets op andere sociale media. Is hen uiteraard gegund. Haak je dan nu af als ik aankondig dat ik het hier ga hebben over de sociale media en de wijze waarop sommige supermarktketens die benutten?! Nee toch! Je kunt er echt iets van leren dunkt mij. Ik was stomverbaasd toen ik in mijn reclamevakblad Adformatie lijstjes zag waaruit blijkt dat sommige supermarkten wel heel erg actief bezig zijn met o.a. Facebook. Kennelijk hebben ze bij bepaalde ketens goed door hoe je digitaal klanten kunt winnen en je imago flink zou kunnen oppoetsen. In de Europese overzichten geen spoor van Nederlandse ketens overigens. Wel verrassende namen als Media Markt of Aldi. Maar helemaal boven aan, met ruim 10 miljoen volgers/fans, Lidl! Die bieden maar liefst 26 Facebookpagina’s aan en werken niet alleen met eenzijdige aanbiedingen maar zoeken de communicatie met hun klanten via een-op-een contact. Daardoor krijgen ze een heel goed inzicht in wat ons allen als evt. klanten beweegt en wat we volgende maand in de schappen (of dozen) van die keten willen vinden.

Lidl 3Ook voor kritiek is men bij Lidl niet bang. Men pakt dat direct op, een slimme afdeling PR en communicatie stimuleert het snelle en directe contact met de trouwen klantenkring. Opvallend daarbij, de Nederlandse klant neemt geen blad voor de mond. Die vertelt wat hij of zij als niet goed heeft ervaren en vraagt om een oplossing. Volgens Adformatie is deze aanpak des te opvallender omdat met name Lidl en Aldi normaal zo gesloten zijn naar buiten toe als een vrijwel niet open te krijgen oester. Aardig is ook dat Lidl haar landsvestigingen vrij laat bij het beheren van de sociale media als Facebook. Dat geeft een herkenbaar tintje en wordt zeer op prijs gesteld.  Het zogeheten ‘liken’ geeft Lidl een aardig idee van welke aanbieding werkt en welke niet. Wie bij Lidl actief deelneemt als fan kan rekenen op soms 50% korting over de aanbieding die men op dat moment het meest ziet zitten. Wellicht goed om te zien dat deze media-aanpak kennelijk aan Nederlandse reclamemensen niet is besteed. Die doen (ander onderzoek van Adformatie) toch vooral hun boodschappen bij AH Ikea en Hema. Lidl of Kwantum noemen ze geen enkele keer als bekend of gebruikt.

Lidl 2Wellicht dat daarom die AH-keten niet voorkomt op die Europese lijstjes van meest bekeken consumentenvriendelijke ketens? Valt nog veel te leren voor het Nederlandse reclamewereldje. Met een uitzondering natuurlijk, want in mijn eigen adviezen naar klanten toe, komt Facebook altijd als erg belangrijk voorbij. Bij mij wel. Maar ik koop dan ook nog wel eens iets bij Lidl….