Met dank aan de vroegere opvoeding en scholing was en ben ik een gretig lezer. Van alles en nog wat, ik verslond en verslind het. Geen digitale flauwekul, een boek is van papier, voelt en ruikt vaak lekker en is meestal het bewaren waard. En zo groeide en groeit de persoonlijke bieb met het jaar, nog net niet met de dag. De eerste nieuwe boeken voor dit jaar 2025 zijn met dank aan de recente verjaardag alweer ingeschreven.
Ik hou alles netjes bij, maak foto’s van covers, opdat ik geen doublures in handen krijg. Dat is altijd zonde van je centen of de inspanningen om wat je niet blieft weer terug te moeten brengen naar de leverancier. En omdat ik alles bij houd kan ik aardig aangeven dat het ene jaar meer toevoegingen kende dan het andere. Of dat ik het ene jaar wat meer historische titels toevoegde en het andere wat meer op de liefhebberijen gerichte. Wat ik ook zie is dat de prijzen van nieuwe boeken door de recente jaren heen bekeken nauwelijks zijn gestegen. Ook al willen vooral de linkse stromingen ons doen geloven dat een BTW-verhoging zou lijden tot een culturele ramp, in de praktijk van alle dag blijkt dat die boeken jaren geleden best al prijzig waren en nog zijn.
Daarbij zijn heel wat van vroeger bekende uitgeverijen gestopt en de grondstoffen zoals papier aardig duur geworden. Ik weet niet hoe het jullie gaat op leesgebied, maar bij mij komen er jaarlijks zo’n 70 nieuwe titels bij (ik tel geleende boeken niet mee). Daarmee breid ik de collectie dus telkens wat uit, maar ik voer ook af en toe wat af. Vorig jaar een kleine 20 boeken richting kringloop. Veel studieboeken uit oude vakgebieden. Ik hoef die kennis niet meer op te halen, dat zit al in de bol. Toch was vorig jaar er uberhaupt wel een van krimp op boekengebied.
Deels veroorzaakt door de grote stapel nog te lezen exemplaren. En….ik lees soms zoals al eens eerder beschreven drie titels door elkaar heen. Dan nog loop je achter…. Maar ja, het moet ook geen werken worden…. Vorig jaar, 2024, kwamen er 30 nieuwe luchtvaart-gerelateerde titels bij, 13 serieuze strips (waaronder de Buck Danny-reeks) 8 auto-gerelateerde titels, 8 cultureel/historische boeken, 3 die gingen over vervoer per spoor of tweewielers, 1 over specifieke humor, een enkele biografie en nog een boekwerk over schaalmodellen. Dat maakt het voor sommigen vrij specialistisch wellicht, maar in de jaren daarvoor was de verdeling weer totaal anders. Een enkele titel deel ik na uitlezen weer hier en maak een relevant blogverhaal naar aanleiding van de inhoud van zo’n boek. Dat vind ik dan wel weer extra aardig. Zeker als tegenwicht voor soms breed geuite vooroordelen of namaakfeiten uit andere bronnen. Kortom, lezen en weten is belangrijker dan zo maar wat uiten. En dat laatste mijd ik graag. Wie van jullie is ook een verstokte lezer(es)?? Ik ben benieuwd…….(beelden: Archief)
Vergrijzing en zo meer komt net als de leeftijd met een paar bijzondere bijverschijnselen. Een daarvan zorgt er voor dat de economische cijfers weer vooruit vliegen met hele percentages in plaats van puntjes achter de komma. Vergrijzing zorgt ook voor de behoefte om ergens te gaan wonen in een comfortabele, veilige en warme omgeving. Het liefst in de buurt van vooorzieningen die er bij de doelgroep toe doen en als het kan niet te ver van de kinderen. Voorschot nemen op de participatie-maatschappij van Rutte en c.s. Appartementen dus zeer gevraagd. En helaas, die woningen worden niet al te veel of betaalbaar aangeboden. Zoals bij elke economische wet geldt ook hier dat vraag en aanbod op elkaar moeten zijn afgestemd. Is dat niet het geval stijgen of dalen de prijzen. Nou, dat dalen van die prijzen was wellicht zo in de periode tussen 2008-10, nu niet meer. Huizenprijzen in het algemeen stijgen als een dwaas, de markt raakt op sommige plekken in het land compleet oververhit. Het westen van ons land is per definitie erg in trek, het noordoosten en diepe zuiden minder. Vraag en aanbod en dus moet je wel erg je best doen wil je de prijsontwikkelingen bij kunnen benen. Wij komen zelf ook in die markt als we zo bezig blijven zoals we nu denken.
Het huidige huis zou naar recente professionele verwachting een prachtige prijs opleveren, maar wat koop je voor dat zelfde bedrag elders? Dat valt aardig tegen. Je moet het echt niet in Amsterdam zelf meer willen proberen. Een appartementje van 50m2 doet nu al 3,5 tot 4 ton en dan woon je echt nog niet in de allerbeste buurten. Aan de rafelranden van de stad zou het kunnen lukken, maar dan moet je onveiligheid en minder comfort op de koop toe nemen. In andere steden is het allemaal niet zo veel beter. Dus wordt in dat geval met de passer in de hand de cirkel op de landkaart groter en groter. Om tot de conclusie te komen dat het nog een hele opgave zou worden om iets passend te vinden. Nu kan het nog allemaal, je weet echter niet hoe lang je nog in staat bent om zoiets traumatisch als een verhuizing te verwerken.
Qua gevoel hoef ik niet zo nodig. En bij de buren om ons heen zie ik de neiging tot vergrijzen in het eigen huis en niet op avontuur te gaan naar elders post gevat hebben. Logisch, want we wonen hier meer dan prima. Hoe dan ook, de markt is levendig zo bleek uit CBS-cijfers maar het verschilt nogal waar je woont. Vrijstaande huizen doen het extra goed, hoekwoningen ook en zeker die appartementen. Intussen zijn ook tussenwoningen en twee onder een kappers zeer gevraagd. Kortom alles wat aan woonruimte te koop komt mits gelegen op een interessante lokatie. Wij hebben dat nu allemaal te bieden. Maar ja, je wilt dat ook weer terug. En ik wil ook niet naar een piepklein hokje waar ik geen ruimte meer zou hebben voor de liefhebberijen. Kortom, we zoeken nog even naar de wijsheid die op het pad moet komen en ons helpen zal de juiste beslissingen te nemen. Immers, je weet maar nooit wat de toekomst brengt. Daarbij hebben we enig geluk dat we door de jaren heen wat kennis hebben opgedaan en niet meteen van het ene in het andere avontuur zullen overspringen. Dat scheelt veel. Maar dat is dan ook het enige…
Ik ken sommige mensen die zijn zonder enige twijfel koopverslaafd. Ze kopen om het kopen, niet omdat ze iets echt nodig hebben. Dat is overigens iets wat anderen weer een gruwel is. Die beschreef ik al eens onder de G van Gierig. Maar die kooplustigen zijn precies het tegenovergestelde. Geld moet rollen en het genoegen van iets nieuws scoren is gelijkwaardig aan andere vormen van genot. Helaas duurt dat koopgenot vaak kort. Dat delen overigens al die genotsvormen met elkaar. Kijk maar eens naar een moment in je leven dat je echt naar iets verlangde. Je wilt het heel graag, je spaart of regelt op een of andere wijze dat je aan dat geliefde object kunt komen. Bezit je het dan, neemt het genoegen evenredig snel af. Handig om te weten en zeker reden genoeg om er dan geen leningen voor af te sluiten. Want schuld maken om iets te kopen wat eigenlijk buiten je bereik is, duurt qua gevolg vaak heel wat langer en zorgt ook voor allerlei vervelende bijverschijnselen.
Zo zijn die gratis (..) telefoons bij diverse aanbieders zelden gratis, integendeel, je financiert in feite het gebruik en blijkt achteraf bezien vaak datzelfde toestel dik te hebben betaald. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het dat vaak ook. Ben ik zelf vrij van die gevoelens rond de ‘heb’? Nee hoor. Ook ik ken dat gevoel van verlangen naar…, al ben ik dan meer een spaarder en zeker geen lener. Soms kan ik echt uitkijken naar een nieuwe aanvulling op mijn collectie. Groot is de opwinding vooraf, of het nu een boek, model of wat ook betreft. Ik lees alles vooraf over het begeerde object, kijk nog eens en bestel of koop het dan als het beschikbaar blijkt. Bij ontvangst is de opwinding nog steeds groot. Maar ook ik ontdek dat na een tijdje dat nieuwe en opwindende er af is. Het wordt wel een zeer gewaardeerd onderdeel van de totale collectie.
Altijdmijnmening 