Tagarchief: drinken

Duur toilet…

Duur toilet…

Posted on by • Geplaatst in Culinair, Horeca-ervaringen • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-restaurant.jpg

Voor ons is in de periferie van de hoofdstad een stel leuke nog wat oorspronkelijke plaatsjes te vinden waar je bijna dorpse omstandigheden kunt vermengen met vriendelijk gedrag van de inwoners of een winkelaanbod dat ons past en aansluit op het te besteden budget. Gewoon even onderweg, vaste route, bekende winkels. Een daarvan is de Hema. En die ooit in Amsterdam opgerichte middenstandsketen kent een reeks aan filialen waarvan de meeste zijn voorzien van een (al dan niet klein) restaurant. Ik heb me in het verleden wel eens geuit over de krassende stoelgeluiden in die afdeling van de Hema, over Engelstalige bediening, over verschillen in broodjesbeleg etc. Maar er waait een frisse wind bij de Hema en de door ons vaak bezochte vestiging in een van die plekken ten zuiden van Amsterdam werd onlangs totaal vernieuwd. Alles er uit, zes weken lang gesloten, maar onlangs weer heropend.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-mijdrecht-oude-stijl.jpg

Het lijkt wel of ze 150m2 extra winkelruimte er bij kregen, maar dat is zeker niet zo. Het nieuwe interieur oogt gewoon enorm ruim. Wat wel veel groter werd, het restaurant. Met leuke bankjes, hoekjes, goede stoelen die niet krassen, andere tafels en een aangepast menu. Het is nu op het oog opgewaardeerd naar echt horecaniveau en met een nieuwe staf (waar zijn de oude medewerksters gebleven? ) voelt het aan of je in een totaal andere wereld verkeert. De opening was zo druk bezocht dat wij op afstand toekeken, maar onlangs namen we de tijd en gingen voor het bekende bakkie thee met een lekker broodje. We vonden een plek aan een van de nieuwe ramen van het pand e n genoten. Een restaurant van toegevoegde waarde en passend bij de omgeving.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-logo.jpg

Het wat oubollige sfeertje van die oude Hema totaal verdwenen. Wat ook verdween was; de toiletruimte. Die werd verplaatst naar een plek ver van het restaurant, achterin de winkel, onhandig maar OK men heeft die faciliteit dus nog steeds, en is nu nog slechts toegankelijk tegen betaling. Kom je wel meer tegen bij die keten maar dan kent men daar een systeem dat je het te besteden bedrag voor die faciliteit kunt terughalen bij het bestellen van een (of meer) consumptie(s) in het restaurant. Nou niet in deze vernieuwde Hema. Maar liefst 90 centen moet je (digitaal) aftikken en anders kom je er niet in. Van terughalen is geen sprake. Kortom, die dure verbouwing moet kennelijk ergens vandaan komen ontdekten we. En dat maakt een bezoek aan deze mooie nieuwe Hema-vestiging toch even minder aantrekkelijk. Prachtig geslaagd die verbouwing, maar dat je dan dit soort maatregelen neemt is best wel heftig. Zou men ook in jouw buurt de Hema gaan verbouwen, bereidt je dan maar voor. Een deel van die kosten verhaalt men bij de bezoekers…. (beelden: Archief)

Migraine…

Migraine…

Posted on by • Geplaatst in gezondheid • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 16 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: migraine.jpg

In het verleden heb ik wel eens geschreven over mijn gevoeligheid voor migraine. En hoe dat fenomeen mij pas op wat hogere leeftijd trof. Ik denk zo eind jaren negentig dat ik er ineens mee werd geconfronteerd. Ik heb de aura-vorm, waarbij je plotsklaps wordt overvallen door eerst een paar en daarna flink veel lichtflitsachtige verschijnselen in de ogen. Dat duurt pakweg een half uur, zakt dan weg om daarna ruimte bieden aan hoofdpijn die gek genoeg de ene keer intens kan zijn maar soms ook in een uurtje is verdwenen. Omdat de huisarts er indertijd een beetje om moest lachen, ‘je hebt een blonde-vrouwen-aandoening’, houd ik het qua bestrijding van de gevolgen maar bij paracetamol-inname, die ik aanpas bij de intensiteit van de aanval.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: sunshine.jpg

Zijn er triggers?? Geen idee, want het is me overal al eens overkomen, zelfs als ik volkomen ontspannen in mijn tuinstoel geniet van de rust. Ook in stress-situaties. Niks dat zo bijzonder is dat je er een specifieke vinger op kunt leggen. Als georganiseerd mens houd ik ook bij hoe vaak ik dit verschijnsel meemaak. Daarbij is wel te constateren dat het met de jaren in aantal stijgt. Ook dit jaar is de frequentie hoog. Gemiddeld 2 keer per maand ben ik de pineut. Maar afgelopen maand juli kwamen er binnen vier dagen vijf aanvallen voorbij. Waarbij de heftigheid van de hoofdpijn een soort Eredivisie bereikte. Zo heftig maakte ik het tot nu toe nog niet eerder mee. Dat hield in dat ik die dagen eigenlijk liggend in het donker door bracht, voor een actief type als ik nu eenmaal ben, een soort ‘verloren dagen’.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 2518ac79-9eb1-4df7-b179-ea788e8a273a.jpg

Onze witte poes vond het prachtig, die lag meteen naast me te knorren. Maar ik had er weinig aandacht voor. Arm diertje… Hoe dan ook, nog vervelender is de onvoorspelbaarheid. Soms geen een enkele aanval in een bepaalde maand, in andere 4 of 5, het is niet te bevatten of te snappen. En omdat de medische stand ook niet echt een idee heeft van oorzaken of gevolg is het meer een kwestie van ondergaan dan me druk maken over het feit wat het nou veroorzaakt. Een jaar of 1.5 geleden ben ik nog eens voor iets anders onderzocht en bracht dit verschijnsel bij neurologisch onderzoek te berden. En dus werd ik onderwerp van een extra onderzoek waarbij hersengolven werden bekeken en je wordt blootgesteld aan allerlei lichtflitsen en zo meer. Zou licht oorzaak zijn van die migraine wekten ze dat hiermee wel op. En wat denk je? Niks, nada…. Natuurlijk las ik er het nodige over sinds ik er al die jaren terug mee werd geconfronteerd, maar het sluit nooit echt aan op…. Eetpatronen? Geprobeerd, helpt niet. Gedrag? Licht? Stress? Nee hoor, niets wat een directe oorzaak heeft. Maar lastig is het wel. Gelukkig koester ik de jaren die zonder migraine verliepen. Waren er best veel achteraf gezien. Want een leuke kwaal is het niet echt… Maar verder gaat het wel hoor…Niks serieuzigs….. (Beelden: archief)

Griekse geneugten…

Griekse geneugten…

Posted on by • Geplaatst in Horeca-ervaringen • Getagd , , , , , , , , , , • 10 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: olympos-hoofddorp-interieur.jpg

Wij zijn deze eerste maanden van het jaar al een paar keer verwend door lieve vrienden/innen met een ‘hapje eten’ hier of daar en ook zelf waren we nog wel eens culinair onderweg. Maar een Grieks restaurant is daarbij een weinig voorkomende keuze geweest. De laatste keer dat we iets soortgelijks ondernamen was toch al weer een jaar of tien geleden denk ik. Maar onlangs kwam daar verandering in. Een lieve vriendin trakteerde uit dank voor aan haar bewezen diensten en dus zeg je dan geen nee tegen de kans lekker te eten bij een restaurant van haar keuze in de buurt van haar woonstek. Dit keer was dat in Hoofddorp en het restaurant voor ook deze beoordeling aan de Hoofdvaart daar heet Olympos.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: olympos-hoofddorp-2-img_1199.jpg

Ziet er van buiten niet overdreven groot uit maar biedt plek aan flink wat gasten en op deze zaterdagavond dat wij daar kwamen zat de ‘tent’ aardig vol. Een gereserveerde tafel aan een raam was voor ons bedoeld en dat was een prima observatiepunt. Al snel waren de drankjes opgenomen en lagen de menu’s voor ons. Een dame bracht de drankjes, wij studeerden nog even door en gaven na een 15 minuten onderling gekeuvel aan een vrolijke medewerker van het restaurant onze bestelling door. Daarna werd het aardig stil. Niet om ons heen want daar werd het geluidsniveau zodanig dat een goed gesprek aan onze tafel best op enige luide toon moest worden gevoerd. Nou ja, het was zaterdagavond…druk…logisch. De wachttijd voor het eten was pakweg een uur. Best lang eigenlijk. Niet dat we ons verveelden hoor, maar toch. We hadden allemaal wat anders besteld. Mijn bord lag vol met vlees want Mixed Gril, aangevuld met wat salade, rijst en patat. Die laatste combinatie kenden we nog niet.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: olympos-hoofddorp-img_1200.jpg

Het was veel en smakelijk, buiten kijf. En dat bleek voor ons hele gezelschap te gelden. We konden er weer een week tegen… Hoewel, er werd ook een toetje besteld. Ook dat kwam na wat langer wachten, maar smaakte prima. De rekening ging wat sneller en viel uiteindelijk nogal mee begrepen we van de gastvrouw in ons gezelschap. Dat maakte de zaken die ‘bijzonder’ waren hier best goed. We hadden een top-avond, de ambiance niet verkeerd. Nadeel, de akoestiek en zeker de lange wachttijd tussen de gerechten. Opgeteld….een rapportcijfer 8.5 voor deze ervaring. Overigens kent Hoofddorp een meer dan uitgebreid keuze aan restaurants en andere horeca. Je kunt hier, met dank aan de vele mensen die verbindingen hebben met de nabij gelegen luchthaven Schiphol, zowat elke landsaard kiezen voor je eetgenoegens. We liepen er na afloop van ons eigen etentje met veel plezier langs. Alles zat vol….net als wij zelf…. en dat bleef nog wat dagen zo….. (Beelden: Prive/Olympos)

Verhuisd…

Verhuisd…

Posted on by • Geplaatst in Culinair, Horeca-ervaringen • Getagd , , , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: kwek-4-img_0807.jpg

Vele jaren lang (minstens zo lang ik leef..) kennen wij in onze stad de lunchrooms en banketzaken van Kwekkeboom. De laatste jaren is daar de levering van hun fameuze snacks door het hele land aan toegevoegd. Als wij onze (lange) wandelingen maken door deze stad is de kans groot dat we ergens onderweg een vestiging van die lui bezoeken waarbij die in Zuid en Oost de meest gefrequenteerde zijn.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: kwek-1-img_0804.jpg

Als we dan die twee filialen tegenover elkaar zetten is de stand in de diepte 3-1 voor die in Zuid aan de Ferdinand Bolstraat. In Amsterdam-Oost aan de Linnaeusstraat opereerden zij ook al jaren lang een lunchroom die grenst aan een meer dan smakelijk gevulde banketzaak. Maar dat is anno nu ineens anders geworden. Via de Facebookgroep over Amsterdam die ik zelf opzette en waaraan heel wat mensen plezier beleven, kwam het nieuws tot mij dat Kwekkeboom haar vestiging had verplaatst vanaf de oude locatie naar een in het tegenover gelegen winkelcentrum Oosterpoort. Daar is het altijd gezellig druk en wij vonden het wel reden om hen onlangs weer eens te bezoeken. En dat viel niet tegen. Mooie en modern ingerichte lunchroom, met de nodige tafels waar je zowel aan de ramen als wat dieper in de zaak prima kunt verkeren. Puike, ruime, schone toiletten en nette zelfs vlotte bediening.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: kwek-3-img_0806.jpg

Het aanbod is nog steeds breed en betaalbaar en de door ons bestelde ouderwetse lekkernijen goed warm, knapperig en met vers brood geserveerd. De thee stevig van smaak, en geleverd met een lekkernijtje en bij. En alles voor een mooie betaalbare prijs. Deze verhuizing is dus best een vooruitgang en dat is bijzonder als je natuurlijk in die oude locatie ook met smaak en plezier verkeerde. Maar daar was alles wel wat ‘versleten’ geraakt wat zich vooral in de doorgang tussen de twee toenmalige aan elkaar verbonden winkels liet zien. Ik denk dat ze er verstandig aan deden….en ik wens het team van Kwekkeboom-Oost ook veel succes. Mijn rapportcijfer? Een 9,5 voor een zaak in dit segment……(beelden: Prive)

Feest…

Feest…

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , • 10 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: oranje-versiering-nijmegen.jpg

3 april is ooit uitgeroepen tot Wereldfeestdag…. (uitleg:)’Ook bekend als P-dag, is het een jaarlijks gevierde onofficiële feestdag die gericht is op het bereiken van sociale verandering en harmonie door mensen aan te moedigen het leven te vieren door te feesten’. Feest voor sociale verandering op Wereldfeestdag. Nou, je snapt het al, ik zit hier aangekleed in mijn discopak te wachten tot het feestgedruis hier voor de deur begint. Als er iets is wat ik momenteel geen reden vind voor een wereldwijd feest dan toch wel de toestand in die zelfde wereld. Oorlogen, indoctrinaties, overheersing, religie, extremisme, terrorisme, criminaliteit, overbevolking, nee veel reden voor feest is er niet.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: versierde-voortuin-alg.jpg

Overigens ben ik langzaamaan wel zover dat ik persoonlijk elke dag tot een soort feestdag maak hoor en als ik het zelf niet doe, dan vrouwlief, onze lieve vrienden, familie en de katten. Nu ben ik al niet zo’n algemeen feestvarken van me zelf. Ik ben meer van de wat intiemere settings en hoeperdepoep-zatopdestoep optochten laat ik graag aan me voorbij gaan. Ik snap overigens best dat mensen dat leuk vinden hoor, maar zelf doe ik liever niet mee. Net als groots gevierde verjaardagen met muziek en dans. Niks voor mij, net even te nuchter en ook een groot liefhebber van het goede gesprek, al dan niet met een glaasje. En intiem dansje vond ik overigens ook nooit echt vervelend, maar om nu op mijn leeftijd op een dansvloer te staan tussen jonge kronkelende lijven en te constateren dat ik de oudste van het stel ben geworden doet me aan de kant blijven.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: smoking-girls.bmp

En omdat de bol ook vaak analyses maakt over nut en noodzaak, je wordt ouder en wijzer, is uit de plaat gaan net zo tegen mijn denkwijze in als uit de bol gaan. Toch een nuanceverschil. Feesthoedjes, slingers, het is mij eigenlijk een tegenstaand fenomeen. Carnaval kan ik nog wel waarderen, maar dan vanuit de rol van toeschouwer, niet als deelnemer. Snappen doe ik daar ook niet zo veel van. Altijd die controle over gedrag, nadenken over morgen. Best een nuchter weloverwogen type… Dat maakt een feest toch iets wat ik met reserves benader. Maar wie weet kom ik nog eens tot het inzicht dat je alles moet kunnen loslaten en je gewoon moet laten vollopen en nergens over na denken…Wie weet dat ik dan ook kan genieten van Wereldfeestdag…. Ik wens het jullie allemaal toe. Ik zie wel wat ik doe…. (Beelden: Archief)

Lekkere lunch in Baambrugge…

Lekkere lunch in Baambrugge…

Posted on by • Geplaatst in Horeca-ervaringen • Getagd , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9888.jpg

Een maand geleden ongeveer werden we door onze schoonzus uitgenodigd voor de lunch. Bij bijzondere gelegenheid rond de sterfdag van mijn oudere broer, nu alweer vier jaar geleden, maken we er een traditie van om dan even samen te zijn en in zijn gedachtenis samen iets lekkers tot ons te nemen. Dit keer had schoonzus gereserveerd in een ons voor ons bezoek totaal onbekend restaurant in het landelijk gelegen kleine dorp Baambrugge dat je vindt aan de Utrechtse Vecht tussen Abcoude en de Provinciale weg N201 voor Loenersloot. Strategisch gelegen op de punt van de bebouwing vanuit Abcoude komend en met de rug tegen de Vecht heet het restaurant specifiek naar deze locatie. Binnen is de ambiance gezellig.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9881.jpg

Er zijn kleine zithoekjes, maar ook grotere ruimten en plekken aan de bar te vinden. Je wordt er vriendelijk en opmerkzaam opgewacht door de medewerker van dienst en onze gereserveerde plek bevond zich in een soort alkoof met twee tafels met ieder vier stoelen. De atmosfeer is een beetje bruine kroeg-achtig maar de menukaart maakt duidelijk dat de ambities hier duidelijk op ander niveau acteren. Wij kwamen voor de lunch en ook dan is de keuze breed en smakelijk. Terwijl de dames in het gezelschap kozen voor iets lokaals en speciaals, ik hield het bij een uitsmijter.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9889.jpg

Een goed exemplaar bepaalt voor mij wat voor zaak dit is (..). Nou niks te veel verwacht, het gerecht was zalig en de dames smikkelden ook met veel genoegen van de hen voorgezette meer specifieke gerechten. De thee (voor mij) was van de goede zwarte soort, ten behoeve van liefhebbers voor andere smaakjes werd een minidoosjes neergezet, dus keuze zat. Op deze wat kille dag was de temperatuur binnen uitstekend, de bediening meer dan professioneel en vriendelijk en natuurlijk mocht een bezoek aan het veel bepalende toilet niet ontbreken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9886.jpg

Ook daar was het tiptop in orde allemaal. Prijs/kwaliteit meer dan op orde en een adresje om te onthouden. En dan te bedenken dat ik hier per jaar een keer of twintig voorbij rijd en dit restaurant nooit eerder heb opgemerkt. Naast het door ons bezochte binnen-restaurant is er een steiger met terras en is ook aan de kopse kant van het gebouw nog een buiten-terras dat nu in restauratie was maar in de warme perioden van het jaar vast in vol bedrijf zal zijn. Aanrader mensen. En mijn rapportcijfer dienovereenkomstig…10! (beelden: Prive) (Met dank aan onze lieve Rosie)

Puppievet…

Puppievet…

Posted on by • Geplaatst in gezondheid • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 8 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 70-2.jpg

Wie wel eens door de historie van mensen (of jezelf) heengaat aan de hand van oude en nieuwe beelden ziet vaak dat de figuur van toen een totaal andere lijkt te zijn dan die van nu. Soms is de puppie van toen een mager scharminkel dat al voortlevend ontwikkelde tot een bijna tonrond persoon met de nodige kwalen en gebrek aan conditie tot gevolg. Andersom komt ook voor. Mollige jongens of meiden die door zich een bepaalde levensstijl aan te meten wisten te ontwikkelen tot sportief ogende en slanke deernes of machotypes met een breed figuur. Dat is allemaal prachtig maar als je kijkt door de jaren heen lopen we allemaal het risico dat kilootjes zich gaarne jaar na jaar verzamelen op plekken die we wellicht niet meteen als welkom, leuk of mooi omschrijven.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hofdame-3.jpg

Tuurlijk heeft de ene mens er meer aanleg voor dan de andere, het ene ras is ook gevoeliger voor overgewicht dan het andere, maar we leven dan ook in een tijd of omgeving waarin overvloed ook zorgt voor ruim aanbod en dito verleidingen. Als je terugkijkt in de tijd en de vroegere familieleden bekijkt zie je vaak hoe jij er later ook uit gaat zien. En echt, het beeld dat mensen vroeger gemiddeld slanker waren is een utopie. Het eten van aardappelen, stamppotten en vette jus (om maar iets te noemen) maakte de mensen echt niet slanker. Pas tijdens en na de recente WO was er een periode van magerte veroorzaakt door schaarste. Ook niet leuk. Belangrijker zijn ook je genen. Ik kom zelf uit een familietak van vaders kant die aardig ‘aan de maat’ was.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: rembrandt-1-.jpg

En dat was in de familie die Pa naliet goed te zien. Allemaal stevige tot echt dikke types. Mijn genen kwamen deels van mijn moeder en dus is een zekere slankte me niet vreemd al is dat persoonlijke gewicht echt niet perfect, maar meer acceptabel, leeftijd en lengte in aanmerking genomen. Bij anderen zie ik weer dat binnen een enkel gezin van broers en zussen onderling soms grote verschillen in omvang en gewicht bestaan. De een eet gras en blijft graatmager, de ander is een alleseter en krijgt wat meer vlees op de botten. Ik ken ook een familie waarbij de gezichten allemaal neigen naar die van vader, maar diens figuur door geen van de kinderen is overgenomen. Lengte en slankheid typisch moeder. Je zult er mee moeten leven. Jouw eigen gedrag maakt je daarnaast zwaarder of niet. Wel is het zo dat mensen die roken vaker wat slanker blijven dan zij die dat niet doen. Het waarom is me niet duidelijk, maar de nadelen van roken maken mij nou niet meteen enthousiast om die gewoonte aan te nemen om de buikomvang te doen verminderen. Dat zal meer moeten komen met minder-minder-minder eten of drinken. Maar ach, als ik mijzelf in de spiegel bekijk, valt het me nog wel mee. Zeker als ik het vergelijk met hen die denken aan maagverkleiningen, botox- of Ozempic-injecties en wat dies meer zij. Dan leef ik best plezierig eigenlijk. En is deze constatering meer gericht op al die anderen die ‘veel te dik zijn en er niks aan wensen te doen’…….(beelden: Internet)

Heerlijke hapjes in hartje Amsterdam..

Heerlijke hapjes in hartje Amsterdam..

Posted on by • Geplaatst in Culinair • Getagd , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Zelf komen we daar eigenlijk nog maar heel weinig, maar onze kinderen nodigden ons onlangs uit voor een dagje hartje van onze stad met vooraf geregelde lunch. Nou daar hadden we wel oren naar. In de (enorme)drukte van het centrum togen we naar het altijd net iets rustiger Rokin waar tegenover het indrukwekkende Allard Pierson Museum het relatief kleine restaurant de 3 Graefjes te vinden is. Daar is vooraf reserveren vaak geen overbodige luxe want veel passanten die hier naar binnen stappen zorgen dat de tafels snel gevuld zijn. Wij kregen een (vooraf geboekte) plek op de eerste etage voor het raam met uitzicht op dat Rokin. Dat kijk je naar de straat en het water met de rondvaartboten van Kooij die daar hun grootste vestiging kennen.

De bediening bij het restaurant werd gedaan door een mooie en uiterst vriendelijke jongedame die ons met een glimlach aanhoorde nadat we de menukaart (standaard in het Engels) hadden bestudeerd en uit de meest heerlijke lunchgerechten (men doet ook aan ontbijt) een keuze hadden gemaakt. Men heeft allerlei warme of koude gerechten, en dat valt aan te vullen met heerlijke drankjes. De English Breakfast tea (jawel hier geen opgedrongen smaakjes) was zoals ik die het liefste wil.

Sterk, heet, smakelijk, lekker. We kozen alle vier iets anders qua eten en wat we geleverd kregen was van een hoge kwaliteit en zat ook vol met aanvullende zaken als tomaat, avocado, lekkere chips, kortom dingen die een lunch tot een waar genoegen maakte, al deed het gezelschap die dag daar uiteraard nog eens een schepje bovenop. Het is er veelal gezellig druk en dat maakt de akoestiek er niet beter op, het blijft een historisch pand waarin men zit, maar storend was het nu ook weer niet. We genoten volop, dronken nog een extra drankje en gingen toen naar beneden voor de rekening en het toilet. Dat laatste zag er netjes uit en was keurig gescheiden in M/V, zoals dat hoort. Ook weer een zaak die ik op de ladder van punten met 9.5 waardeer. Het gezelschap kreeg de 10 al, maar dat is logisch….. (beelden: Prive)

Dussuh…

Dussuh…

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Wij Nederlanders zijn kennelijk gek op bepaalde uitdrukkingen en als ze niet zijn overgenomen uit het Engels of straattaal dan toch wel omdat we denken dat we door ze te gebruiken opvallend intelligenter overkomen dan we eigenlijk zijn. Bij het beluisteren van wat radio/tv-interviews dan wel het altijd geweldige programma ‘We zijn er bijna’ van MAX kwam de hier gebezigde uitdrukking veelvuldig voorbij. Kan geen straattaal tegenop. Voorbeeld, veel van die caravantypes uit die wekelijkse reisverslagen blijken op 2500km afstand van huis Nederlandse gewoonten altijd mee te nemen. Zoals hagelslag op je brood, maar uiteraard wel meegenomen uit Nederland in de caravan of camper. Net als pindakaas, koffie of ingevroren groenten.

En dan zoemt de camera in op zo’n stel dat dan laat zien wat men eet. ‘Wij eten altijd groenten en aardappelen en liefst om half zes…..en dat is lekker…..dussuh!’. Dat laatste is een veel voorkomend taalkundig fenomeen. Mensen die een statement maken vanuit een zekere burgerlijke standvastigheid gebruiken het. ‘En mevrouw, wat vindt u van de huidige regering??’.. ‘Nou meneer, ik vind ook dat er wel iets mag gebeuren aan het vele vuil op straat….dussuh’…. ‘Waar gaat u heen deze herfstvakantie?’ ‘Wij gaan naar de Rijn, met een boot varen…dat vinden we leuk….dussuh’.

Die uitdrukking in feite het uitroepteken achter een zin, maar dan ernstig uitgesproken. Betekenis; waag het niet ons tegen te spreken, want zo doen we dat en daarover geen discussie. Dussuh… Een ander niet uit te roeien fenomeen, ik schreef er al langer geleden over, ‘Ú mag daar gaan zitten’ of ‘dan mag u hier even wachten’. Veelvuldig in gebruik bij receptionistes(n) of assistenten(s) van doktoren of andere semi-gewichtige types. Betekenis: ‘Ik sta u toe daar te gaan zitten of te wachten’. Toch iets anders dan ‘Ga lekker zitten tot ik u oproep’ of iets dergelijks. Als we net zo dwingend zouden zijn richting dingen die niet mogen werd de wereld heel anders van opzet en inrichting. Onlangs in een boekenwinkel te gast waar we wat lang op onze beurt moesten wachten, zette de uitbaatster even stevig in tegen een stel dames met klierende kinderen die van alles en nog wat oppakten en zeurden dat het een lieve lust had. Ik had er bewondering voor. En bepaald niet voor de moeders die hun kinderen zelfs na de vermaning niet toespraken. Immers…Zij lieten hun kinderen altijd vrij…..zo doen we dat….dussuh…… Dom volk! (beelden: Internet)

Totaal genoegen in Rotterdam..

Totaal genoegen in Rotterdam..

Posted on by • Geplaatst in Culinair • Getagd , , , , , , , , , , , , , • 16 reacties

We werden uitgenodigd voor een heerlijk samenzijn in Rotterdam door onze lieve vrienden uit de omgeving van die grote havenstad. En omdat ik zelf van een paar jaar geleden de uitgekozen eetgelegenheid nog goed herinnerde als een geweldige ervaring, reed ik er vol enthousiasme dwars door het drukke verkeer met vrouwlief en de vriendjes heen. Wereldrestaurant Cathay aan de Martin Luther Kingweg 7 daar ons doel. En meteen lijdend voorwerp voor mijn verslagje over wat je daar zoal mag verwachten. Nou het is een restaurant plus bowling van de all-you-can-eat soort, maar dan met een enorme mate van verfijning qua gerechten en drankjes. Je betaalt een bepaald bedrag, koopt een tijdslot en wordt naar je toegewezen tafel gebracht waar je vanaf dat punt op allerlei strategische plekken de meest opvallende en lekkere gerechten kunt oppikken. Van voor- tot nagerecht, van Nederlands tot uitheems, groot of klein.

Na elke gang zet je het gebruikte bord aan de kant, dat wordt direct weggehaald, en ga je na het sociale aspect van samen aan tafel zitten kwekken weer op weg voor de volgende gang. Wil je het bord helemaal vol stampen? Prima, ga je gang! (en ik zag heel wat mensen dat nu net doen). Ik zelf ben meer van de diverse gangen met allerlei wat kleinere gerechten, nou van vis tot vlees, groenten of wat ook, het ligt hier voor je klaar. Wie dat wil kan stukjes vlees afsnijden van een varken aan het spit, maar je kunt ook een visje op de hete plaat laten klaarmaken, dan wel het geheel laten wokken.

De sfeer is gemoedelijk, de akoestiek voor de bakker, gewone gesprekken zonder stemverheffing te voeren, ondanks dat de zaak ook op deze doordeweekse woensdag begin deze maand, bijna tot de rand toe gevuld was. Rotterdam kan deze gelegenheid bijna blind vinden denk ik. Hele gezelschappen meldden zich namelijk voor een genoeglijke avond bij goed eten. De bediening is efficient, vriendelijk maar vooral ook terughoudend. Dat is altijd plezierig. Naast en achter het pand is een grote parkeergelegenheid, de toegang tot het restaurant-gedeelte is rolstoelvriendelijk. Zijn er ook minpunten? Ja. De toiletten zitten in het keldergedeelte. En de aanwijzingen er heen zijn niet van de meest opvallende soort. Het toilet kan er mee door, mits je goed naar de details kijkt, dan is dat qua aankleding minder verzorgd. Aandachtspuntje. Maar het maakte onze uren samen er niet minder om. Integendeel, ik raad iedereen aan die lekker wil eten (of veel) om hier eens een arrangement te boeken. Tussen 30-40 euro p.p. zit je hier een paar uur goed onderdak en hoef je daarna een paar dagen niets meer te eten. Overigens zijn echt dure likeurtjes niet bij de prijs inbegrepen. Verder al het andere en gangbare wel. En daarmee is de prijs/kwaliteit bij Cathay prima verzorgd. Overigens betekent die naam in feite niet meer dan China anno de 12e/13e eeuw. Maar dat is gewoon een weetje….De lieve vriendjes die ons trakteerden bedanken we uiteraard langs deze weg nogmaals, het was echt top! (Beelden: Cathay/prive)