Als ik terugdenk aan het begin van het vorige jaar toen dat nog splinternieuw was zie ik veel overeenkomsten. De plannen, de goede bedoelingen, de wensen. Maar ook de onverwachte realiteit die vaak zorgt dat je binnen een paar dagen het nieuwe jaar alweer hebt voorzien van realistische inschattingen rond hoe het nu weer verder moet. Goede bedoelingen heb ik vaak wel, ik deel ze niet.
Zinloze oefening. Immers binnenkort krijg ik de ene verjaardag na de andere over me heen en dan is bijvoorbeeld ‘lijnen’ geen optie. Daarnaast is januari meestal niet de lekkerste maand na al die festiviteiten van de laatste maand in het oude jaar. Omschakelen, kerstspullen opruimen, normale gang der dingen weer oppakken. Plannen, regelen en gewoon weer aan de schoonmaak. De auto moet binnenkort voor service naar de garage, ik moet mijn collectie weer eens uitdunnen, nog wat zaken regelen rond die oude collectie van vriend Cees, eindelijk weer eens dia’s gaan scannen, videofilms digitaliseren, etcetc.
Bij leven en goede gezondheid zal alles wel gaan lukken, maar het vraagt tijd en aandacht. Nou….een heel nieuw jaar voor ons, moet kunnen. En dan is er nog de situatie in de wereld. De dreigingen, de uitdagingen, verhogingen van kosten en prijzen, inperking van weer stukjes vrijheid, echt veel leuker wordt het vast niet in 2025. In dat opzicht wijkt dit jaar vast niet af van vorige jaargangen. Maar op microniveau valt er veel te behalen. Plannen maken, uitvoeren, niet laten weerhouden ook al zijn er de nodige beren op de weg of lijken obstakels groter en hoger dan je zou willen. Ik ben meestal wel van het pragmatisme. Te veel theorie is niet aan mij besteed. Dus…lieve lezers en lezeressen en hen die daar tussenin zitten, laten we de handen in elkaar slaan en er tegen aan gaan. Er is veel te doen, maar ook te beleven. Dus kom op…..Met de beste wensen nogmaals van uw aller Meninggever….
Ik wens alle dierbaren, lezers, medebloggers, Facebookers, Twitteraars, vrienden, kennissen, (oud)collega’s, relaties en wie verder ook een heel fijn nieuw jaar 2017 toe. In goede gezondheid, geluk, vol plezier en humor. Moge het weer een wat beter jaar worden dan het voorgaande. Op naar de nieuwe kansen. Maar eerst….proost! Op het nieuwe jaar!
Ik weet nog goed dat ik net als alle andere keren in de afgelopen jaren aan het begin van een nieuw kalenderjaar begon met de hoop en de wens dat het eens een heel ander jaar zou worden. Een keer zonder ellende, terreur, oorlog, verdriet, armoede, onbetrouwbare politici, maar vooral met liefdevolle omgang tot elkaar, meer humanisme, sociale uitingen en daden, enz. enz. Op dat punt stelde ook 2016 weer teleur. De idioten en terroristen van hoog tot laag verenigden zich weer met de dictatoren qua dadendrang. De echte armen werden weer armer en de rijken een flink eind rijker. De politieke stromingen die ons land al rijk was kregen ter linker en rechter zijde steeds meer gezelschap van lieden die menen dat het altijd nog een tandje erger kan in retoriek of populisme. Het realisme mankeert meestal, Nederland is een aardig land, maar de rekeningen moeten voor de meeste inwoners gewoon betaalbaar blijven. Leven op de ‘lat’ is niet van deze tijd, maar een asociaal beleid dat omwille van de staatsbalans vooral de armen treft is natuurlijk ook niet meer te verkopoen. De afkeer van de politiek zette zich in brede kring van de samenleving door. Horen, zien en verzwijgen doet nog steeds opgeld in bepaalde ‘politiek correcte kring’ maar de uitslagen van verkiezingen in de hele wereld laten zien dat ‘het volk’ zoekt naar daadkracht en oplossingen voor soms compleet uit de hand lopende maatschappelijke problemen. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Op blogniveau was 2016 een relatief rustig jaar. Ik zelf sloot een paar specialistische bloglijntjes af. Vond mijn heil in Facebookgroepen met dezelfde insteek. Alleen de horecaverslagenblog bleef nog meelopen tot eind dit oude jaar. Hierna is het over en uit en gaat de stekker ook daar uit. Voor dat soort verslagen bent u wellicht nu al gewend geraakt dat ik die hier af en toe voor u neer zet. Persoonlijk en zakelijk zette ik een punt achter mijn eigen bedrijf, ging officieel een beetje met pensioen, ik deed er al eerder verslag van. Na 54 jaar werken mocht het wel vond ik zelf. 2016 was wat dat betreft een bewogen jaar. En een ding voorspel ik u; het wordt in 2017 niet veel anders. Net zo min als het ineens anders was in 1957, 67,77, 87, 97 of 07. Geniet dus maar van de oliebollen, hapjes en drankjes en doe voorzichtig met vuurwerk. Voor 2017 wens ik u allen veel geluk en een doorlopende goede gezondheid. Want zonder dat wordt het uberhaupt niet veel in het nieuwe jaar. Tot volgend jaar! En dat is morgen al!
Altijdmijnmening 