De Sint en zijn nieten…

De Sint en zijn nieten…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: sinterbram.jpg

Bedenk een onderwerp dat je aanspreekt, iets waaraan jij je stoort of bijvoorbeeld een gevoel veroorzaakt dat jij je minder moet voelen dan een meerderheid om je heen en je weet vrijwel zeker dat je in dit land een meute medestanders achter je aan krijgt. Mensen die kennelijk onze samenleving haten, er wel de voordelen maar zeker niet de nadelen van willen ondervinden. Zo zit dat ook in elkaar bij die lieden achter Kick-out-Zwarte-Piet. Een aantal bij elkaar gegaarde wat werkschuwe types die deels uit onze voormalige overzeese gebiedsdelen afkomstig zijn en na 1975 hierheen verhuisden voor de sociale voorzieningen plus Afrikanen die vrijwel allemaal om dezelfde reden deze kant op kwamen. Eenmaal hier ontdekten (..) ze al snel dat wij in dit land aan de Noordzee al eeuwen lang via Zwarte Piet ‘onze afkeer propaganda verspreidden rond zwarte lieden’. Zonder zich te verdiepen in de culturele achtergrond van het fenomeen wierpen zij zich op als hoeders van de rechtschapenheid en met in hun rug de steun van de BLM-beweging, een deel van de VN-organisatie maar zeker ook een fikse subsidie van de toen door linkse stromingen geindoctrineerde overheid verstoorden en frustreerden zij bewust Sinterklaasintochten door het hele land.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: verbodsbord-partij-van-de-afkeer.jpg

Tegenstromingen werden weggezet als racistisch of erger zodat iedereen die niet koos voor een ongekleurde Pieterman-assistent het wel uit zijn/haar bol zou houden om actie te voeren. Het fenomeen ZP werd zo discussiepunt voor volwassen mensen. Radicalisering en een scherpe scheiding der geesten het gevolg. Maar daarmee is het nog niet klaar. Want ook die figuur van Sinterklaas zelf is nu onderwerp van discussies. Weer een andere minderheid, die der Mohammedanen, stoort zich aan het grote kruis op de mijter van de Goedheiligman. Ook ‘weer zo kwetsend voor andere gelovigen’. Die overigens wel vooraan staan als het uitdelen van snoepgoed en cadeautjes start, maar dit terzijde. En dus zag ik ook afgelopen weken opnieuw dan Sinterklaas in bepaalde (links bestuurde) steden met een neutrale mijter op de bol zijn intrede deed. En als het nog niet erg genoeg is, een burgemeester van Groenlinkse herkomst verbood de aankomst van de Sint met zijn stoomboot vanwege ‘de uitstoot’ en er zijn ook al intochten geannuleerd omdat de Sint het waagde op zijn aloude schimmel te arriveren. Zo zielig voor dat diertje… Kortom, het afnemen van tradities van onze eigen bevolking is verheven tot strategie en links beleid. Inleveren maar. Wat nog meer zal volgen is wel in te vullen en simpel te voorspellen. En hoe linkser het bestuur, hoe meer er gebogen wordt voor al die minderheden met hun eisen en verlangens. Ik ben benieuwd wat er nog over zal zijn van onze typisch Nederlandse gewoonten over pakweg 25-30 jaar. Ik zal het vermoedelijk niet meer meemaken, maar ik vrees er wel voor. Intussen wens ik jullie allemaal morgen een prachtige Sinterklaasviering. Geniet er van zolang het nog kan. Het is zo voorbij in dit land. (Beelden: archief)

Het zenden van ‘ik’…

Het zenden van ‘ik’…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 27674398_f75ce67f68_m.jpg

Het blijft mij opvallen dat we anno 2025 in een wereld leven waarin het individu steeds belangrijker wordt en het algemeen belang van het collectief lijkt weg te vallen tegen het decor van selfiegedrag. Of het nu gaat om politici, zakenmensen, influencers, mediatypes of zelfs mensen die floggen of bloggen, men zendt vooral alleen uit dat het eigen spiegelbeeld belangrijker is dan wat ook. Voor mensen met enig gevoel voor empathie is dat een gruwel en ik behoor tot die laatste categorie. Zenden moet altijd leiden tot ontvangen. Je boodschap uitschreeuwen of dragen is leuk, maar er moeten ook mensen zijn die het willen aanhoren/lezen en er dan op kunnen of willen reageren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: discussions-2.jpg

Liefst op inhoud want mekaar de huid volschelden doen alleen zij die de grens van fatsoen voorbij zijn gegaan. Tuurlijk, er zitten bij die zenders ook zuigers, zeurders, claimers, klagers, maar het gros bedoelt het goed, snapt echter niet zo goed hoe communicatie werkt. Een telefoon/smartphone bijvoorbeeld heeft twee functies. Een hoor- en een spreekgedeelte. Soms lijkt het wel of men alleen dat onderste deel van zo’n apparaat interessant vindt. Wie niet luistert zal ook nooit goed horen en mist details, onderliggende emoties, gevoelens van wanhoop of bijvoorbeeld de behoefte aan troost.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: writers_block.jpg

Toch zie ik ook in onze kringen van bloggers en andere sociale mediagebruikers nog steeds (en ik verhaalde er al eerder over..) dat men vooral zendt, weinig hoort, ziet of leest en zeker niet opneemt wat anderen communiceren. Best frustrerend want we zenden met zijn allen niet voor de kat zijn sigaar natuurlijk. Als iemand zijn/haar best doet om een verhaal te dichten met een leuke inhoud of interessant zaken is het plezierig om daar reacties op te krijgen. En reacties leiden zelf weer tot retourreacties. Zo bouw je een netwerk op. Zitten er types tussen die je niet liggen staat het vrij om die los te koppelen van jouw netwerk. Met anderen bouw je banden op ‘voor het leven’. Of het nu over bloggers gaat of pakweg Facebookies, ik zelf ben wel eens kritisch over de inspanningen die andere ‘zenders’ verrichten ten aanzien van mijn inbreng in die media en als ik van sommigen niets (meer) hoor is mijn delete-knop geduldig. Wie sociaal zegt te zijn moet dat ook waarmaken. Dus, binnenkort hier en daar de stofkam er weer doorheen…..en zien welke ‘zenders’ sociaal zijn en wie niet…Wie daarna nog kan meelezen (ook op Facebook, Twitter, Linkedin, X) ontsnapte aan de kam…:) Wordt het daarna stil van mijn kant dan is dat vast geen verlies. Want je liet toch al nooit weten ook te kunnen ontvangen….Toch? (Beelden: archief)

Reacties…

Reacties…

Onlangs maakte ik een evenement mee (ik schreef daar al eerder over) waarvan ik na wat twijfels toch zeker wist dat het zo leuk zou verlopen dat ook zij die er niet bij konden zijn er even van op de hoogte moesten worden gebracht. Als oud PR/Marketing professional bracht ik na afloop dus een leuke foto van alle aanwezigen met een verhaaltje naar buiten via de mij bekende sociale media. Tot mijn verbazing trok het alleen al meer dan 150 reacties via Linkedin, het zakelijke netwerk, maar ook mocht ik me via Instagram op enige extra belangstelling verheugen. Daarvoor doe je dat soort dingen natuurlijk. Zeker als ik het vergelijk met wat in de huidige blogwereld gebruikelijk is viel me die reactiescore bij Linkedin nogal op.

Tegenwoordig worden daar op dat toch zakelijke relatienetwerk de nodige discussies gevoerd die met name op politiek gevoelige terreinen hele schermutselingen opleveren tussen voor- en tegenstanders van linkse types of pakweg klimaatvraagstukken. Best leuk om daaraan deel te nemen al schieten ook daar mensen vaak in de ‘jijbak’ reacties die ik ook hier bij het bloggen nog wel eens meemaakt(e). Blokkeren van die types helpt vaak om al te persoonlijke verwijten kwijt te raken, maar op inhoud discussieren vind ik nog steeds leuk genoeg om er alsnog af te toe even wat tijd en aandacht voor vrij te maken.

Toch valt me wel op dat zelfs enkele aan mijn meningblog gelinkte medebloggers zelden of nooit een reactie geven op wat er hier geschreven staat, terwijl ze omgekeerd wel verwachten dat jij bij hen reacties achterlaat. Alsof hun wereld slechts bestaat uit zenden en daarna zelf ontvangen, maar zelf iets moeten doen om de inhoudelijke relatie overeind te houden kennelijk wat veel moeite is. Gek genoeg valt me dit zo eens in het jaar zo maar op. Ik schreef er al eens eerder over. De trouwe reageerders niet te na gesproken of zij die slechts lezen en zelf nooit iets plaatsen. Ik ken de pappenheimers. En natuurlijk zijn er de lieden die je dan na een reactie elders via een medeblogger denken aan te pakken. Omdat ze hier zelf zijn geblokkeerd om hun reactionaire of extreemlinkse standpunten. Ach, die negeer ik het liefst, ook bij anderen, net als ik dat doe op de andere sociale media. En er zijn er bij hoor… Een daarvan kwam ik onlangs bij dat beschreven evenement aan het begin van dit verhaal in the flesh tegen. Na een clash in het verleden waarbij hij heel onaardig en zeer op de persoon reageerde was het over en uit. Beneden de waardigheid. Maar hij bleef me maar stalken. Tijdens dat evenement deed hij net of hij me niet zag… Grappig, want ik moest ook nog een verhaaltje vertellen daar. Hij kon moeilijk in rook op gaan….Maar een hand kon er niet meer vanaf. Gelukkig maar, want de liefde moet wel van twee kanten komen. En voor hen die menen boven een ander te staan is in mijn wereld geen plek (meer). Vandaar dat ik al dat linkse volk negeer. Zeker als men vanuit dedain meent de maat te moeten nemen van of bij een simpele meninggever. Die is het snel zat. Maar wil ook niet totaal genegeerd worden. U bent gewaarschuwd…. (Beelden: Algemeen archief)

Confronterend…

Confronterend…

Het zal de meeste lezers/essen niet veel anders gaan dan jullie medeblogger, de altijd jong van geest blijvende Meninggever. Hoewel de spiegel het tegendeel beweert, en soms duidelijk maakt dat jong zijn maar kort duurt en je de meeste tijd van je leven bezig bent met oud(er) worden, de geest weigert dat beeld veelal te accepteren. In mijn kop ben ik nog steeds iets van 25 jaar oud en vind nog steeds van alles en nog wat mooi of aantrekkelijk.

Ik kan me soms nog opwinden over de politieke kwesties, verbind graag oud met nieuw, jong met oud, maar weiger te accepteren dat er ook voor mij een einddatum vastzit aan mijn stoffelijk bestaan. Ik weet dat het anders is, maar toch. Dus koester ik de vrijheid die me door een goede gezondheid wordt geschonken, blijf actief met en in van alles en nog wat en lees me gek om qua kennis bij te blijven. Zet me in een discussie met andersdenkenden en de vonken vliegen er vanaf. Leeftijdgenoten zie ik dan vaak wat terugzakken en denken ‘waar maak jij je druk om man, het leven was al zo ingewikkeld..’ of soortgelijke bij geranium groeispotters behorende gedachten. Nee, aan mij is dat niet besteed.

Hoor ik een lekker ruig Dancenummer of pakweg Metallica sta ik dat mee te bleren en doe soms verwoede pogingen op het ritme de benen te roeren tot iets wat lijkt op een leeuw die in plaats van op jacht gaan het hoela-hoepdansen beoefent. Kortom, niets ouds voor mij. Dus hup lopen tot de vonken er vanaf vliegen en rijden als een semi-jonge Max Verstappen. Was dus aardig confronterend toen we onlangs een lijnbus betraden die in de periferie van Amsterdam het vervoer tussen randgemeenten verzorgt na een lange wandeling langs de kunst van ArtZuid. We zakken dan gewoontegetrouw neer op van die handig klapstoeltjes in die bus, want we hoeven maar twee haltes. Een ontzettend lieve donkere jongedame stond op en zei met grote glimlach: ‘ga hier maar zitten, veel beter voor jullie’ en zakte zelf naast mij op een van die klapstoeltjes. Ik keek haar aan, en vroeg, ‘zie ik er zo oud uit?’. Tuurlijk verwachtte ik een antwoord dat dit direct ontkende, maar ze keek slechts lachend omhoog… Ik wist genoeg. Later, ze nam dezelfde halte, zwaaiden we nog even naar mekaar. Zij had een goede daad verricht en ik was daarna toch aardig ontwricht. Oud worden willen we allemaal, ouder zijn valt nog niet zo mee. Zeker niet als leuke jonge dames je dat in hun beste bedoelingen ook nog eens bevestigen. Zal ik dan toch maar die geraniums bestellen. Men zegt dat je die op oudere leeftijd kunt zien groeien….. (beelden: archief)

Rust, pauze, bijkomen…

Rust, pauze, bijkomen…

Weet je wat lekker is aan het feit dat je mensen buiten je reageerdersgroep mikt op de sociale media en dus ook hier? Je krijgt er een hele hoop rust voor terug. Juist in deze tijden van constante polarisatie, van dedain aan de ene kant en chagrijn aan de andere zijn discussies vaak fel en is de kans op acceptatie van aangedragen argumenten of feiten door een ander relatief klein. Ik maakte het op al die media al jaren mee. Links is links, rechts is rechts en midden doet nauwelijks meer van zich spreken. De komende verkiezingen zullen dat duidelijk gaan maken. In veel landen om ons heen is het linkse denken vervangen door een overwegend rechtse kiezerskeuze. Grote onderwerpen zijn daarbij vooral immigratie, huisvesting, criminaliteit en bij anderen de krankzinnige en overdreven aandacht voor het klimaat terwijl er op 10 uur rijden van hier een oorlog woedt waarbij duizenden mensen het leven laten of aardschokken hun verwoestende werk doen.

Als de ene partij de andere buiten spel wil zetten door allerlei kretologie los te laten op mensen met een (niet politiek correcte) andere mening krijg je vanzelf een contra-revolutie die zijn weerga niet zal kennen. Waarbij het van belang is te weten dat veel van de zgn. Main stream media worden aangestuurd door linkse politieke partijen en hun volgelingen. Waardoor er een eenduidig beeld van nieuwsgaring ontstaat. Vroeger was zwart/wit een aanduiding voor die verschillen, tegenwoordig staat zwart voor goed en wit voor kwaad. De excuses van Rutte en Kaag helpen daarbij bepaald niet. Waar die waanzin vandaan komt is mij wel duidelijk, maar reden te meer om het niet te accepteren of met mooie woorden te ondersteunen. Realisme in plaats van linkse dromen. De wereld is keihard geworden en verdeelt de mensheid langzaamaan in twee kampen die mekaar bevechten op vrijwel elk terrein. Maar moeten wij als simpele burgers daar in mee? Ik ben altijd actief geweest in de strijd tegen al te linkse rakkers en hun veelal ongefundeerde en vooral geindoctrineerde geesten.

Maar toen ik eind vorig jaar hier een aantal van die linkse lieden blokkeerde gaf me dat ook veel rust. Het is zeer vermoeiend om constant argumenten te moeten vinden om al dat gedram een dam te bieden waarop het kan doodlopen. Nee, ik houd me nu meer bezig met de cultuur, het fraaie wat de mens ook geboden wordt in ons landje of daarbuiten, te genieten van shopervaringen of zo maar een busrit met uitleg over iets wat 70 jaar geleden plaatsvond. (Binnenkort in dit theater). Slechts wanneer er weer iets wordt georeerd wat absoluut niet waar is en via een retirade mijnerzijds kan worden weerlegd meld ik me hier weer in het politieke theater. Even (heel kort) pauze op dat gebied. Best lekker. En als jullie het anders willen, ik hoor het graag…..En vergeef me maar als ik de beloften snel ben vergeten in aanloop naar de komende verkiezingen. (Beelden: Archief)

Zwart-wit – geen mening!

Zwart-wit – geen mening!

Wie mij de afgelopen pakweg 16 jaren heeft gevolgd op mijn diverse weblogs met een mening als uitgangspunt weet dat ik nog wel eens stevige stellingen betrek. Zwart is zwart en niet wit! Simpel. Maar ook dat ik zal strijden met open vizier om een mening of stelling te verdedigen die kan rekenen op een boel reacties van hen die het er al dan niet mee eens zijn. Zo lang die discussies niet op de persoon worden gevoerd zal ik hem gaande blijven houden. Slechts voor de lieden die beginnen met schelden of zelfs kreten gebruiken die ik als ongepast of onwaardig beschouw sluit ik de tent.

Immers, mensen verschillen van elkaar. Ware dat niet zo zouden we net als in Noord-Korea of Turkije kiezen voor die ene leider en diens doctrine als slaven volgen. Nederlanders zijn vaak stevig van de meningen en het is ook niet zo gek dat je hier in ons Madurolandje tientallen politieke stromingen tegen komt waarop kan worden gestemd. Daarbij is het midden, in mijn jargon de stromingen van de geen echte mening verkondigende lieden, vrijwel verdwenen.

Nederland verdeeld in twee kampen. Uiterst links (of de populistische afgeleiden daarvan als D66) wat vooral jongeren zonder al te veel ervaring maar des te meer idealisme meebrengt, en rechts waar de meerderheid van onze kiezers nog steeds voor gaat. En die meerderheid heeft veelal te maken met alles waar de linkse minderheid een heel verhaal omheen hangt maar aan de andere kant alle negatieve aspecten van wil verzwijgen. Links en rechts uiterst verdeeld. Deels door wat er in Nederland zelf plaatsvond in het verleden. De moorden op Fortuyn en Theo van Gogh zijn nog niet uit het collectief verleden verdwenen. Daders waren extreem-links en moslim-extremistisch. Daarna volgden de vele aanslagen door vertegenwoordigers van die laatste groeperingen overal ter wereld. Moet je niet raar kijken als de weerstand tegen nog meer nieuwkomers met juist die achtergrond groeit. Corona maakte ook nog eens duidelijk waar de scheidslijnen in de maatschappij lopen. Wel of niet gevaccineerd willen worden, het was en is een heel thema. Net als een oorlog in Oekraine of zaken als de ondemocratische staatsgreep door ongekozen bestuurders in Brussel. Alles is reden of aanleiding voor discussies.

Ook hier. Maar een ding staat overeind, wie op inhoud kan en wil discussieren is en blijft welkom. Wie scheldt, liegt, dreigt of wat ook mag vertrekken. De democratie kent zo haar grenzen. Die rekken we elke dag een stukje op, maar zodra onfatsoen een rol gaat spelen is het zelfs voor mij, man van de verhalen en stellingen, maar zeker ook het vrije woord, klaar. En wie geen behoefte heeft aan mijn (al dan niet afwijkend) commentaar hoeft het maar te zeggen. Ik maak me dan (met tegenzin) los van mijn democratisch recht daar op….. En verder, wens ik iedereen een geweldig weekend en prachtige verdere junimaand toe…. (Beelden: Prive/archief)

Emotioneel…

Emotioneel…

In de afgelopen weken en maanden zag ik hoe sommige mensen vanuit de zelf gegraven greppels anderen bestookten met argumenten en verwijten.

Denk anders dan die loopgraafbezetters en je kunt in allerlei discussies verwikkeld raken die er niet om liegen. De sociale media dienen als platform, de uitschakeling van andersdenkenden soms een heilig doel. Wat dat betreft lijkt het tegenwoordig wat op de periode van de geloofsconflicten in oude tijden. Wie niet met ons is, moet wel tegen ons zijn. Elk argument goed om de ander te beschadigen of te ontregelen. Veel van die sociale media kennen een ‘meldknop’ waar je anderen kunt aangeven voor in jouw ogen abject gedrag of gevaarlijke meningen.

En omdat de editors van die sociale media veelal zitten in Thailand of dergelijke landen, nemen die zonder meer aan dat wat wordt gezegd in Nederland ook echt gevaarlijk is voor de totale digitale gemeenschap. De haat tussen links of rechts, democraat of republikein, moslim of christen, man of vrouw, communist of fascist, gewone burgers en BLM en zo meer zorgt voor een gevaarlijke mix van emoties. Boosheid, verdriet, afkeer….. We blijken niet in staat om onze mening op een wat fatsoenlijke wijze te oreren, voor zover uberhaupt nodig.

In onze selfiecultuur lijken alle mensen ineens sterren in hun eigen leven, kenners van de totale wereldpolitiek, experts waar het gaat om ‘het virus’ of het milieu. Naar gelang je bent geindoctrineerd of zelfs gehersenspoeld geloof je in wat je is bijgebracht en zie je anderen als ware vijanden. Als dat doel ook nog eens heilig wordt verklaard is het hek helemaal van de dam. Nee, leuker wordt het er niet van. Terwijl als je de feiten bekijkt die wetenschappelijk bewijsbaar zijn veelal minder te twisten valt. 1 en 1 is 2, ik heb dat al eens eerder beschreven, en niet 2,5 of 3,5. Covid is geen griepje.

De mens is maar ten dele verantwoordelijk voor het evt. veranderen van het milieu en als het hier een keer warmer is dan gemiddeld zegt dat niets over het grote totaal van de hele aarde. Links heeft niet per definitie altijd gelijk, rechts uiteraard net zo min. Wij zijn mensen en kennen ook emoties. We verwarren onze emotionele meningen nog wel eens met feiten en slaan mekaar dan letterlijk of figuurlijk de hersens in. Blijft voer voor psychologen. En als je het allemaal intensief volgt wordt je er zelf af en toe emotioneel van. Waar is het fatsoen, waar de rede? Zijn we kennelijk kwijt geraakt na digitalisering van onze meningen. Jammer, want dat gaf de wereld toch een zeker evenwicht. En als we dan toch terug moeten naar vroeger tijden, het verlangen het grootst bij de linker vleugel van ons politiek bestel, dan graag ook met toepassing van dat fatsoen en minder met al dat dedain van het eeuwige gelijk. Dat haalt veel angels uit het vlees en de nodige emoties uit het debat…. (Beelden: archief)

Gelijk….

Gelijk….

Mij zit het in de genen! Ik geef het toe. Gelijk is gelijk, zwart is zwart en wit wit! Maar tussen gelijk hebben en dat krijgen zit veelal een wereld. Dat merk je altijd en overal. Zo zijn er grote staatslieden die menen dat hun gelijk het enige is en dat van anderen niet telt. Zo zagen we de vorige Amerikaanse president Trump vasthouden aan zijn eigen beeld van gelijk rond de verkiezingen die hem tot winnaar deden uitroepen precies hetzelfde doen als zijn voormalige tegenstander Hillary Clinton die ook niet kon geloven dat deze man, Donald Trump, haar had verslagen. Haar gelijk was vooral moreel meende ze, maar dat telt niet in een numerieke strijd. Gek genoeg speelt gelijk een grotere rol dan de letterlijke betekenis van het woord in heel wat soms hoog oplopende discussies en ruzies. Vrijwel nooit hebben twee tegenovergestelden allebei gelijk. Kan vrijwel niet. Het compromis moet dan oplossing bieden. Beetje toegeven dat jouw gelijk wellicht net zo min hard is als dat van een ander.

Maar dat is voor veel mensen en stromingen lastig. Immers, zij weten altijd ‘zeker’ dat ze gelijk hebben. Terwijl de andere kant met feiten kan staven dat dit niet zo is. Waar komt dat gelijk dan vandaan? Nou veelal uit interpretatie. De Bijbel valt op verschillende wijzen uit te leggen en dat geeft veel afsplitsingen van het enige ware geloof een eigen gelijk. Zelfde zie je in het Jodendom en de islam. Fanatieke volgers opleverend en ruzies en oorlogen tot gevolg. Socialisten hebben dit net zo. Gelijke rechten voor alles en iedereen, maar net meer rechten voor de bestuurders van land, provincie of stad. Is dat geclaimd gelijk? Bedacht? Voor hen die het er niet mee eens zijn een onverteerbaar soort gedrag van die andere kant. Gelijk zijn als tussen rassen onderling. Gewoon normaal gedrag, je houden aan de wet, zelfde taal, zelfde normen en waarden. Maar als je dat niet wilt en maling hebt aan die normale gedachtegang. Heb je dan gelijk of niet?

Vanuit jouw visie vast, maar is het ook daadwerkelijk zo?? Gelukkig is in het verkeer alles geregeld….toch? Rechts heeft voorrang en voor rood stoplicht stop je om de anderen voor te laten! Simpel, maar in de praktijk heeft iedereen een soort ‘gelijk’ ontwikkeld en tellen die regels toch vooral voor anderen en niet voor hen die maling hebben aan die Wegenverkeerswet. Kortom, de samenleving is net als een intermenselijke relatie. Nooit is de claim van het gelijk 100% onderbouwd met feiten of ervaringen. Of toch wel? Ik zelf ondervind vooral dat op het gebied van geschiedschrijving veel verandert. Ik heb er wel eens eerder wat over geschreven. Zelfs die feiten vallen te veranderen ten gunste van hen die graag gelijk willen hebben. Het verbaast me….nog steeds. Maar het verandert mijn denken niet. Want ik heb altijd gelijk. Ook op dit punt. En wie dat betwist moet het maar even melden…. (Beelden: archief/internet)

Klaagrevolutie…

Het lijkt er soms wel eens op dat in onze samenleving steeds meer mensen wonen met te veel vrije tijd en te weinig echte hobbies. Dat moet wel als je alle protesten volgt in de media of de bredere omgeving waarin je verkeert. Men maakte zich in sommige kringen druk om van alles en nog wat en richt zich dan vooral op voor de hand liggende doelen. De regering is er daar een van. Of grote bedrijven. Talloos zijn de berichten over vermeende overlast door luchthavens, wegen, rokers, discriminatie. te hoge belastingen, prijzen, criminaliteit, anders denkenden, slechte adem, intimidatie, vrouwonvriendelijkheid, gebrek aan genderneutraliteit of het vertrappen van bos en hei door hen die af willen van obesitas en daar lopen te trimmen. Elke dag komt er wel weer iemand in beeld die iets te mekkeren heeft. Men heeft het zo goed in ons welvarende landje dat zelfs kleine dingen tot grote problemen worden opgeblazen. Tuurlijk hebben we wellicht last van de buren, of vinden we de media te links, zijn we bang voor extremisten op links of rechts en zal de wereld mogelijk over een miljard jaar in plaats van 1 miljoen jaar later ten onder gaan.

Maar om van elke mier steeds weer een olifant te maken?! En veelal zie je dat al die schreeuwers toch vooral in kleine groepen te vinden zijn die aan de extremistische kant van de samenleving clubje spelen of actie voeren. En gretig beetgepakt door naar (fake)nieuws snakkende media. Daarbij zie je dat men op links beter georganiseerd is dan op rechts. Wellicht komt dit ook omdat men op rechts het geld verdient dat op links wordt uitgegeven? Maar waar komt dat zure vandaan, dat afgunstige, het betweterige en het bewijs?? Men schermt vaak met zelf opgedragen en uitgevoerde onderzoeken. Men spreekt namens zichzelf alsof men goed is voor duizenden stemmen. Maar neem van mij aan dat dit niet het geval is. Men doet aan N=1 onderzoek en ziet zichzelf als het centrum van de Aarde of zelfs het Heelal. Daarbij groeien de tenen vaak meters voor de voeten uit en mag je niet eens in de buurt daarvan komen. Iedere inhoudelijke discussie is dan vaak op voorhand al zinloos.

Ik neem de pet af voor een premier van dit land die telkens met al die malloten door een deur moet zien te komen. Waarbij bepaalde onderwerpen ook nog eens compleet taboe worden verklaard. Om weg te kijken van de gevolgen van de in een van mijn vorige blogverhalen aangehaalde immigratie en integratie praten die protesteerders graag alleen maar over het milieu en verder niks. De socialistische strijd voor een betere wereld lijkt vergeten. Liever groen dan rood, liever de middeleeuwen dan een toekomst waarin iedereen het goed heeft. Kortom, klagen maar. De orthodoxe joden hebben in hun staat Israel een klaagmuur waar ze van alles en nog wat vragen van ‘hem die geen naam mag hebben’. Bij ons is die muur digitaal geworden. Of heet die muur Jinek, Op1 of DWDD. Altijd maar mekkeren en klagen en even zo hard liegen. Als er een ding is wat ik heb geleerd is het toch wel dat die nieuwe generatie klagers zich aardig heeft weten te organiseren. En dat men voor het gemak de Heilige Maagd Maria inruilde voor de Klagende Maagd Gretha. Een fenomeen dat over een paar honderd jaar vast ook weer pelgrims zal trekken. Al klagen die dan waarschijnlijk weer over het koude weer onderweg. Zweden is toch een ander land dan Portugal of Spanje… En nu? Op naar de volgende ronde. In veiligheid en vrede! En stop eindelijk eens met zanikken….over niks!

Dictatuur – ongewenst en duur!

Laat de Koning in dit land zijn paleis verbouwen of een door de regering gekocht vliegtuig benutten en je hoort onmiddelijk uit bepaalde kring dat we dat hele koningshuis wel kunnen afschaffen. Want te duur! Een president…dat is het! Zelfde geldt voor de democratie. Voor heel wat mensen ter rechter of linkerzijde van het politiek perspectief is het maar lastig dat aan die andere kant zoveel afwijkende meningen mogen worden verkondigd. Nog erger is het gesteld bij de godsdiensten met een vermenging van geloof en politiek of bestuur. Anders denkenden zijn ongewenst. In feite verlangt men naar een sterke man (vrouwen zijn veelal niet gewenst) die de zaken eens goed regelt hier. Neem van mij maar aan dat uit de geschiedschrijving blijkt dat dictaturen per definitie geen goed nieuws zijn. Dat waren ze al niet in de tijden van de Romeinen of Farao’s.

Een heerser die men als God behandelde en alle democratische spelregels aan de laars of sandaal lapte. In latere tijden kennen we heel wat figuren en systemen die ongekend wreed waren richting onderdanen. En altijd vanuit die ene God, dat bijna autistische geloof in eigen onfeilbaarheid of de angst dat iemand in de omgeving in staat zou zijn de macht over te nemen. Grote voorbeelden genoeg. En heus, ook aan de linkerkant van het politieke spectrum was men vaak net zo weinig invoelend. Denk maar eens aan Lenin en Stalin, aan de Castro’s, Mao, Pol Pot en Chavez, Maduro of de Kimdynastie in Korea! Vele miljoenen verloren hierdoor het leven. We kenden aan de andere kant van dat zelfde spectrum ook lieden als Hitler, Mussolini, Franco en de Japanse premier Tojo die ook heel wat levens op hun konto mochten bijschrijven.

Erdogan en Poetin zijn de moderne equivalenten daarvan en onlangs zag ik in een documentaire over het ‘moderne Turkije’ hoe de angst daar regeert. Wie niet met Erdogan is, is automatisch tegen hem. Een redenatie die geen ruimte laat voor debat of interpretatie. In ons landje vinden we de discussie interessant, we zijn met zijn 18 miljoenen vooral bezig met onze eigen (afwijkende) mening en nemen zelden iets aan van bovendanen of mensen met een andere mening dan die van ons zelf. Vandaar ook de vele politieke stromingen, actiegroepen en belangenorganisaties. Zodra je een dictatuur zou hebben werden die allemaal opgerold kan ik je verzekeren. Zo gaat het altijd binnen die dictaturen. Een enkele God, slechts een partij, een stroming en dat soms gecombineerd. De heldenverering van de oercommunist en massa-knaevelaar Kim Jong Un in Noord-Korea vertelt het verhaal.

Als al die Koreanen ooit nog eens met elkaar door een deur kunnen wordt het extra wennen voor de mensen uit het noorden. Want die zijn al sinds 1948 opgevoed en opgeleid in de communistische doctrine dat de Grote Leider altijd gelijk heeft. En wee degene die daar vanaf wijkt. Heropvoedingsgestichten zijn een typische uitwas van dictaturen. Sommige tpolitieke tegenstanders gaan er heen en worden onderworpen aan de meest ellendige kwellingen, anderen overleven dit zelfs niet. Als je dit dus zo bekijkt doen we het in Nederland nog niet zo slecht. Tuurlijk zijn we het oneens, tuurlijk voeren we het debat, en vinden we ons volstrekt niet met sommige maatregelen of wetten. Maar je mag dit hier dan ook zijn. Nog wel. Tot we toegeven aan de wens alsnog een dictatuur in te stellen ten bate van die groep die het hardst gilt of respect wil verkrijgen. Pas dan ontdekken we wat we weg gaven toen we stelden dat we het wel zonder koning W.A. of gekozen parlement zouden kunnen stellen. Ik zou er nog eens de geschiedenis op nakijken! Gewoon om te zien wat een ellende een dictatuur zal zijn. Dus bewaak de democratie en onze rechten op een vrije mening. Verwanselen daarvan is het begin van het eind…