Raadplaatje…

Raadplaatje…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: tumtum-2-img_0046.jpg

Ik geef onmiddellijk toe dat zelfs deze meninggever zo zijn zwakheden kent. Lekker eten en af en toe wat snoepen horen daarbij. Zo kan ik pure chocoladeletters zo tegen de Sinterklaasviering slecht weerstaan. Ook de uit Duitsland mee te nemen Kirsch-Bonbons zijn zo lekker dat ik ze graag bij de thee nuttig. Maar een van die geneugten moest ik sinds enige tijd vervelend genoeg ontberen; TumTums. Die kleine snoepjes ken ik nog vanuit de jeugd en ik had dan zo mijn voorkeuren qua uitkiezen. Met name die platte chocolade-exemplaren met van die witte spikkeltjes, de harde exemplaren en die gummies met gekleurde suikerbolletjes er overheen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: tumtum-1-img_0047.jpg

En ja, ik weet dat je ook zonder kunt in een suikerloos of vetvrij dieet, ik weet dat de tandarts ook zo haar bezwaren zal weten te benoemen, maar ik vind die dingen nu eenmaal lekker. In mijn mancave stond altijd een voorraadje. Meestal gehaald bij de Sligro-groothandel of als het niet anders kon van de Wibra. Zuslief en ex blogster Thamara nam ze ook nog wel eens voor me mee en alles ging dan in een groot rond blik op mijn schrijftafel waaruit ik me in de middag een stuk of vier van die kleine snoepjes gunde. Tot een paar jaar terug. Begonnen met een terugroepactie van de Sligro. Haar zakken Tumtum konden wel eens besmet zijn geraakt met het e.e.a. en dus uit de handel genomen. Maar toen vond ik ze nog wel bij andere ketens. Later bleek ook de Wibra ze niet meer in het assortiment te voeren. Na verwondering kwam mijnerzijds de irritatie. Verdraaid nog toe, het blik was leeg, geen voorraad meer, wat moest ik nu? Je bent een TumTum-junk of niet natuurlijk… Ik bleef er stug naar zoeken, maar niemand kon me een antwoord geven op de vraag; ‘waar is de Tumtum gebleven?’. Tot vrouwlief onlangs ontdekte dat de Plus Supermarktketen dit spul ineens wel weer in de schappen voerde. E. 2,95 voor een zak van 400gram. Jippiieeee. Maar er mankeert iets aan….Zien jullie wat ik bedoel?? Het antwoord is ontnuchterend en net even minder smakelijk. Zal vast zitten in de prijzen voor grondstoffen. Maar ik laat jullie graag de zoektocht naar het antwoord op mijn simpele vraag…Wat mis ik aan deze TumTum?? Intussen heb ik mijn dagelijkse routine (4 stuks) weer opgepakt. Toch plezieriger dan tandhakken zonder iets lekkers als je bezig bent…. (Beelden: Prive/archief)

Prettige jaarwisseling….

Prettige jaarwisseling….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fireworks-cropped.jpg

Tussen al die verhalen die ook dit jaar weer uit mijn toetsenbord vloeiden nog maar even een wens dat het jullie allen tijdens deze jaarwisseling goed moge gaan, waar ook ter wereld, te land, ter zee of in de lucht. 2024 loopt ten einde, het nieuwe jaar klopt wellicht als je dit leest elders in de wereld al aan de deur. Dit jaar schakelde ik qua de frequentie van schrijven over op een ander schema. De vrijdag verdween, de donderdag kwam er voor in de plaats. Zondag normaal meer gereserveerd voor wat technischer onderwerpen. Het beviel mij goed. IJs en weder dienende houden we dat er ook volgend jaar in. Gelukkig ontmoet ik nog steeds nieuwe reageerders, hier en op de sociale media waar ik mijn verhaal altijd deel. Dat zorgt voor leuke interacties en reacties. Zij die weigerden te reageren, of slechts negatief kunnen schrijven zijn verdwenen. Dat is voor mij prima. In het nieuwe jaar gaan we zien hoe we verder gaan op dat punt. Graag tot morgen, of….in het nieuwe jaar!! Blijf veilig, speel niet met vuurwerk, drink niet te veel en geniet van wat je hoort en ziet……

Jaaroverzicht…

Jaaroverzicht…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: pb103636.jpg

Nog maar een paar dagen en het lopende jaar 2024 maakt plaats voor het nieuwe jaar 2025. Het bijna uitlopende jaar was net als vorige edities weer voorzien van de nodige hoogte- en dieptepunten. Net als altijd gingen de conflicten en oorlogen in de wereld gewoon verder met hun destructieve rol. Of we het nu hebben over die in Israel, Syrie, Libanon, Soedan, Lybie, Yemen, Oekraine of waar ook, overal strijden mensen om de macht of kiezen ze voor uitroeien van een niet gewenst regime. In eigen land kreeg de democratie weer ruimte na de oprichting van het Kabinet Schoof.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: bank-1-img_5228.jpg

Gevolg van de uitslagen van TK23 waarbij de meerderheid in ons land koos voor centrum-rechts in plaats van links. Dat het allemaal lastiger was dan vooraf bedacht komt met name door de wisselvallige Pieter Omtzigt die ook nog een zwakke geestelijke gesteldheid vertoont. Intussen rollen de linkse partijen over straat in hun wens om dit kabinet pootje te lichten en ook de haat t.o.v. alles wat Israelisch is tot ongekende hoogten op de stoken. Daarbij wordt propaganda niet geschuwd. Net zo min als de criminelen in dit land het afsteken van zwaar vuurwerk bij vermeende vijanden voor de deur leggen geen probleem lijken te vinden.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: harry-gregg-manu.jpg

Doden en gewonden het gevolg en ons justitiele apparaat weet niet goed hoe dit effectief aan te pakken. Verder maakten we diverse sportieve evenementen mee, de Olympische Spelen bijvoorbeeld, waarbij Oranje een prima resultaat wist te behalen. Bij het EK voetballen ging het een stuk minder, maar dat zit hem ook in de moraal van de ploeg zoals die nu in dat shirt van ons land optreedt. De tijden van Cruyff en van Hanegem liggen ver achter ons. Ook bij het Eurovisie Songfestival was het een puinhoop.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 1924-olympiade-parijs-1924-poster-b-700x700-1.jpg

Nederland gediskwalificeerd vanwege wangedrag van die mallotige zanger Joost Kleine. Volgende keer maar weer een normaal type uitsturen?? Het lijkt er op dat we dat wel gaan doen… Max Verstappen deed wat hij moest doen. Ondanks een matig presterende bolide, toch wereldkampioen geworden. That’s the spirit. Qua spirit, prive ging het ook met de bekende hoogte/dieptepunten. Een fysieke erfenis uit 2023 deed zich voor mij ook gelden in 2024 en de medische molen was mij vooral in de eerste maanden van dit jaar dan ook niet onbekend. Uiteindelijk leidde dat tot niets en moet je leren leven met dat wat misschien niet goed is maar ook onverklaarbaar. We klooiden daarnaast wat met een van onze huisdieren.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fireworks-2.jpg

Ook dat blijft een zorgendingetje. En onze kinderen verhuisden naar een plek op meer dan 1.5 uur rijden van onze woonstek. Best een dingetje. Net emigratie. Een reunie met de ploeg van de oude werkgever uit de periode 1992-2000 was een gezellige gebeurtenis. Gekoesterd. En verder ruimde ik de collectie van mijn overleden vriend Cees op. Mixed emotions maar ook nodig. Kortom, een jaar vol vermeldenswaardige evenementen waarvan ik slechts een heel klein stukje kon meenemen in een leesbaar blogverhaal. En dat wordt komend jaar echt niet anders. Want de wereld draait door. Zelfs zonder Matthijs van Nieuwkerk. En dat relativeert. Wens wat je wilt, verlang wat je mooi vindt, houdt van wie je meent dat die het nodig heeft, geniet en hef straks het glas…. Proost, op naar een nieuw jaar. Ik wens jullie allen het beste toe voor dat nieuwe jaar…2025! (beelden: Archief/internet)

Kringlopers…

Kringlopers…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 2110500665_9f0de01e70_m.jpg

Ik lees nog wel eens bij collega-bloggers of mensen die ik via de andere Sociale Media kanalen leerde kennen dat ze regelmatig te gast zijn bij kringloopwinkels in Nederland of elders. Ik snap dat als verwoed verzamelaar van alles wat met vliegende vrienden of rijdende zaken van doen heeft overigens zeer. Want bij die winkels valt het een en ander te vinden ter aanvulling op de al bestaande collecties en vaak met een prettig prijskaartje. Andere mensen kijken er weer voor meubelen, kleding of wat ook. Wat het Waterlooplein vroeger voor de Amsterdammer was is de kringloopketen tegenwoordig voor dezelfde doelgroepen al zijn die laatsten wel veranderd.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: boek-historische-autobussen.jpg

Anders dan je zou vermoeden is het meestal niet de armoede die mensen naar die winkels drijft maar vooral het idee dat je daar iets kunt vinden dat niet is versleten, afgedragen of doorgezakt maar nog best een tweede/derde leven kan meemaken. Toch heb ik sinds 2006 toen ik op aanraden van een goede vriendin voor het eerst zo’n winkel binnenstapte heel veel zien veranderen in deze tweedehands wereld. De vroegere kringlopers vaak werkgelegenheidprojecten voor minder begaafden waarbij het er vooral om ging dat die werkervaring op zouden doen, dan wel dat een goed doel elders in de wereld er baat bij zou hebben om wat geld uit de opbrengsten van die winkels te bekomen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: trip-met-pleun-en-gerda-naar-reusel-0714-060.jpg

Soms draaide men op (oudere) vrijwilligers. Maar ze waren ook vrijwel allemaal rommelig van opzet en inrichting, toch ook een deel van de charme. Pas toen grotere ketens met dit werk aan de haal gingen zag je de eerste veranderingen. Men ging ook veilen, liet binnengekomen zaken door ‘experts’ beoordelen en gaf die producten dan een prijskaartje mee dat niet meer te vergelijken was met die uit de eerste jaren van het bestaan van dit fenomeen. En echt, als ik ergens te gast ben in Nederland, zoek ik in de buurt of er een KLW (afkorting) zit die de moeite waard is. Soms vind ik daar dan iets van de gading, meestal niet. Daarbij speelt de prijs een belangrijke rol. Er zijn winkels bij die voor vergelijkbare producten nieuwprijzen vragen. Of meer zelfs.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: fri-922396-vw-t1-bus-polyflame-met-lampen-aan.jpg

Men is dan bij die uitbaters vaak uit het oog verloren dat sommige artikelen ook nieuw te koop zijn bij de Actionketen. Maar er zitten er ook tussen die wel weten hoe het moet. Pas wanneer men de experts (..) hun gang laat gaan en overal vitrines worden neergezet met ‘duurdere’ artikelen weet je dat je echt prijsbewust moet kijken. Dat is ook de lol van dat zoeken. En neem van mij aan, ik heb er voldoende ‘schatten’ gevonden waar ik met plezier naar kan en wil blijven kijken. Binnen het kader van de veranderingen zie je ook dat ketenwinkels van dit type worden overgenomen door nog grotere partijen. En dat dit niet meteen allemaal tot verbeteringen leidt. Zeker niet voor een verzamelaar als ik ben. Omgekeerd houdt het ook in dat ze lang niet alles meer bij je weg willen halen. Of zoals we onlangs meemaakten dat men de inlevering van dozen vol (vrijwel nieuwe) boeken niet meer toe stond. Want ‘men had al zoveel’. Dat zegt het nodige over het businessmodel bij die nieuwe ketens. Kringloop is in mijn optiek niet meer wat het was. Men mikt er overtallig personeel uit en waar de opbrengsten heen gaan is vaak niet meer duidelijk. De kruik en het water. Hoe lang gaat het duren?? Wij zoeken door, maar slaan inmiddels heel wat van die zaken bewust over. Niks te halen voor de kritische types zoals ik. Maar ja, ik kom ook niet om van de schaarste….Valt niet mee dat kritische verzamelen…. (beelden: archief)

2000…

2000…

Weet je nog dat we eind 1999 in de zenuwen zaten dat al onze elektronica wel eens zou kunnen stoppen op 1-1-2000? Wetenschappers en ‘kenners’ wisten vrijwel zeker dat die doortellende technologie door die nieuwe eeuw zo maar zou kunnen stoppen. Het bleek niet zo te zijn. De wereld draaide gewoon door. Met alle zaken die we uit de vorige decennia al kenden. Leuk of niet. En dus werden er kinderen geboren, kinderen die nu pubers of jong-volwassenen zijn en wellicht al zelf kinderen hebben gekregen. Kinderen ook die helemaal niet meer weten wat er vorige eeuw allemaal speelde.

Geschiedenisonderwijs stelt weinig meer voor en dus zijn de zaken die ons als wat oudere generaties toen tekenden of wijzer maakten voor de jongeren van nu weinig relevant. Zonder aanziens des persoons of kennis van zaken nemen zij een standpunt in over feiten die niks van doen hebben met inzicht of ontwikkeling maar vooral toch ook met ‘ik wil het zelf uitzoeken’. Vandaar dat je ziet dat HIV weer de kop opsteekt, dat we ondanks de vertrutting die de maatschappij dreigt te verstikken toch veel losser aankijken tegen het huwelijk of andere relatievormen. Die generatie meent dat zij moeten waken over onze planeet. Waarbij ze de kernproblemen niet aanpakken of aanroeren maar toch vooral bezig zijn met dat wat op hun universiteiten of eigen media aan indoctrinatie op ze wordt losgelaten. Het klimaat is er daar een van, maar zeker ook het omarmen van woke of islam.

Zaken die haaks staan op de democratische rechtspraak/staat, maar die voor jonge mensen van groot belang lijken en waartoe zij menen op te moeten treden opdat alles er voor moet wijken. Je ziet ook dat men vaak met heel andere dingen bezig is. Zonder smartphone valt niet meer te leven en de muziek is vaak van een andere kwaliteit dan wat wij, iets ouderen, gewend waren en zijn. Zangers/zangeressen die vooral gillen als een keukenmeid als van vroeger bekend, veel meer in trek dan de prachtige ballads zingende voorgangers. Waren wij indertijd, pakweg een eeuw geleden, anders? Ik weet niet meer precies hoe het toe ging bij mensen van mijn leeftijd een eeuw terug, maar ik denk dat ook die mensen vreemd aankeken tegen al die toen ook al opkomende veranderingen. Het geloof onder druk, vrouwenrechten, oorlogen, totaal andere zeden en kleding. Ook de scheiding tussen arm en rijk stond onder druk. De socialisten kwamen op en eisten namens de onderlaag betere omstandigheden van de bovenlaag. Het zou nog even duren voordat al die veranderingen werden doorgevoerd. Zal nu net zo gaan. Als ik de revolutionairen van nu bekijk zie ik dezelfde reflexen. Het moet allemaal anders, maar men weet niet zo goed hoe. En in die zin is er dus niks veranderd. Maar ik blijf dit soort gedachten wel intrigerend vinden. Dat er mensen zijn uit de 20e en anderen uit de 21e eeuw…. En als je het zo niet bekijkt heb je bij mij wel iets om te lezen…Zo bedoelde ik het uiteraard ook….(beelden: Internet)

Ooggetuigen…

Ooggetuigen…

‘En wat heeft u meegekregen van die ramkraak op de juwelier in uw straat om half vier vannacht?’…’Nou wij schrokken wakker van een klap en toen we gingen kijken zagen we overal politie in de straat en natuurlijk ook de puinhoop bij die winkel…..Wat een narigheid….en die mensen werken altijd zo hard. Volgens de buren hebben ze een auto gezien met twee in het zwart geklede mannen er in…maar ik weet niet of dat zo is, want wij hebben niks gezien…’ ‘Dank u wel…maar wat vindt u er van dat dit in uw buurt plaatsvindt?’ ‘Nou daar worden we niet vrolijk van natuurlijk, het is een nette buurt en dan verwacht je dit niet he?

Laten die daders gaan werken voor hun geld’….’Dank u wel..’. Hiermee schets ik even een standaard programma op de landelijke dan wel regionale tv wanneer men aandacht geeft aan criminele zaken. Die elke dag weer plaatsvinden. Maar zelden dat die ‘ooggetuigen’ een rol spelen als een stel criminele domme types elkaar af knalt, bommen legt of inbraken pleegt. Ooggetuigen praten meestal over de inzet van brandweer of politie, desnoods de ambulance en overdrijven dan vaak het aantal voertuigen in zo’n situatie van al die hulpdiensten.

In de praktijk zijn ‘wel tien politiewagens’ er veelal niet meer dan 4 of 5 en als men al een dader zag dan vooral een in het donker gekleed type nulmens. Het is dus ook logisch dat de politie bij onderzoeken al die ooggetuigenverslagen tegen elkaar legt en zoekt naar overeenkomsten. Neem van mij maar aan dat ze vaak stuiten op tegenstrijdigheden. Wat de een ziet als een blauwe vluchtauto is voor een ander een zilvergrijze. Is de dader jong of wat ouder? Wat voor kleding droegen hij/zij? (in de praktijk hebben veel daders The North Face kleding aan….zeer succesvol onder criminelen) en in welke richting vluchtten zij?? Het zijn de belcamera’s of zelfs de videosystemen in sommige elektrische voertuigen die beter helpen bij het oplossen van dit soort ongewenste activiteiten. Als de beeldkwaliteit een beetje aardig is vallen details rond wat er is gebeurd of welke dadertypen men zoekt vanzelf op. Maar voor die programma’s is het leuk…. Voor mij ook….want ik mopper dan altijd ‘ze hebben niks gezien, dus je hoeft ze niets te vragen…’. Maar dat is vast te cynisch voor mijn vaste lezersgroep….(beeld: archief)

Straf en boete…

Straf en boete…

Op een of andere manier hebben wij langzaam aan een justitieel rechtssysteem gekregen dat grote ongelijkheid tussen burgers lijkt te willen vasthouden. De een krijgt voor moord een taakstraf, de andere moet voor het dragen van een fakkel in de buurt van een mislukte politica een half jaar de cel in. Dat geldt ook voor al die uitvoerders die in opdracht van een of andere crimineel een vuurwerkbom of erger bij mensen aan de deur hangen die nog iets moeten betalen aan schuld of zo. De schade daarvan loopt in de miljoenen, de daders zijn als ze al worden opgepakt zo jong dat ze met een boete of een voorwaardelijke straf zo weer op straat staan.

Dat werkt lekker motiverend voor anderen om zich niet aan de wetten die dit land kent te houden. Zo denken met name types die in de extreme hoek van de samenleving bewegen en snelwegen of vliegvelden bestormen en lam leggen, of die een haat aan de dag leggen voor joodse medeburgers die zijn weerga niet kent. Vaak komen die lui uit de zelfde hoek van het politieke spectrum of juist uit de krochten van de onderste samenlevingslagen. Worden ze al opgepakt of nog fraaier, aangepakt, krijgen ze fluwelen handschoenen dragende agenten om ze beet te pakken en af te voeren.

Veelal is de rit niet naar het politiebureau of het gevang maar gewoon naar een of andere industrieterrein waar ze dan zonder straffen mogen teruglopen naar hun holen. Dat die agenten niks doen toch vooral verbonden aan de instructies van linkse stadsbesturen of het korps zelf. Anarchisme en activisme lijkt daar op grote sympathie te mogen rekenen. Zeker als je ziet hoe een paar jaar terug demonstranten werden behandeld uit een heel andere hoek, zoals de types die niet gevaccineerd wensten te worden tegen corona. Toen ging de lange lat er over heen en de waterspuit van de rijdende kanonnen met dit spul stonden op standje oorlog. Gewonden meteen het gevolg. En bij een boerenprotest in het oosten van het land was een agent zelfs bereid om meteen met scherp te schieten op een 16-jarige bestuurder van een trekker. Voor mij is het simpel, wie zich niet aan de wet houdt dient daarvoor een straf te krijgen.

En zeker die jonge gasten die maar menen dat iemand in elkaar trappen of een meisje aanranden gewoon normaal gedrag is mogen wat mij betreft wel wat steviger in hun ego worden aangepakt. Wat te denken van het uit de middeleeuwen bekende schandblok? Zet die zichzelf als het centrum van de aarde ziende daders daar maar eens een weekje in. Naar gelang hun daden zou je zo daarbij ook kunnen ontkleden om de schaamte te laten voelen die veel van hun slachtoffers ook moesten beleven tijdens de misdaden die tegen hen werden begaan. Wat mij betreft geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. Wie zich misdraagt, de wetten aan de ongepoetste laars lapt of meent dat jouw doelstellingen boven die van de democratie gaan, moet maar eens ondervinden hoe dat is dan. Echt straffen. Tien tegen een dat we dan snel al dat gepeupel kwijt raken. Want een groot ego is belangrijk voor dat vaak domme spul. En als we dit te zwaar vinden stel ik voor dat we dan maar besluiten om ze een weekje onder de dwang van instructeurs als Ray en Dai brengen zoals ik dat voorbij zag komen in dat geweldige TV-format ‘Kamp van Koningsbruggen’. Als je ziet dat zelfs half volwassen ego’s binnen 24 uur gebroken zijn, is het een koud kunstje (letterlijk) om die dadergroepen klein te krijgen. En als ze toch die discipline ondergaan worden ze meteen gewassen. Want de stank die van dat straatvolk afkomt is vaak onverdraaglijk. Alsof Lucifer zelf zijn zwavelputten heeft geopend om dat soort volk de straat op te sturen. Kortom….voor van alles en nog wat goed. Maar toekijken is dat niet. Gelijke monniken, dito kappen. Toch? (beelden: Internet)

Op deze dag in….1924..

Op deze dag in….1924..

..precies 100 jaar geleden werd het vandaag net geen 16 graden warm. Het was een schrikkeljaar en ook een waarin de Olympische Spelen werden gehouden te….Parijs. Niks nieuws onder de zon dus. Dat verandert snel als we zien dat het toch nog redelijk jonge KLM besloot om per vliegtuig een route te openen naar Batavia in het toen nog Nederlands-Indie! De Fokker F-VIIa die daarvoor werd ingezet deed er weken lang over, want het was nog pionieren in die tijd. Wat zijn we op dat punt toch ver vooruit gegaan.

Dat deden we (maar dan toch met het nodige voorbehoud…) ook op het gebied van de totale bevolking qua omvang. Een eeuw terug was die net 7 miljoen mensen groot. Elk jaar kwamen er door geboorten dik 100.000 mensen bij, een klein deel ook door immigratie, die indertijd vooral plaatsvond vanuit landen als Duitsland en Polen. Daar had men met ernstige gevolgen te maken van WO1 en pogroms richting joden. Ook toen al. Als we eens kijken naar het boodschappenlijstje, omgerekend in Euro’s voor het gemak, zien we dat 1 kilo aardappelen voor 0,05 cent van eigenaar verwisselde. Brood kostte 0,09, 1 kilo kaas 0,78, eieren 4 cent per stuk, koffie 46 cent per pak en margarine 27 cent. Melk kostte 7 cent per liter. En die was nog van de volle soort.

Hard werken leverde de gemiddelde Nederlander 85 euro per maand op. Moest je wel vaak 6 dagen per week arbeid voor verrichten. Voor de liefhebbers van cultuur was er George Gershwin die o.a. zijn befaamde Rapsody in Blue componeerde. De man zou jaren lang een grootheid zijn in de Amerikaanse muziekscene. Wat je niet ziet is dat veel Nederlanders ronduit in armoede leefden. De gemiddelde arbeider moest bijna slavenarbeid verrichten om nog een beetje aan het dagelijks brood te komen. De hygiene liet in veel woonomgevingen fiks te wensen over en de scholing van met name mensen uit lagere milieus was of bleef slecht.

Men was overwegend nog wel zeer gelovig. Katholieken en protestanten bleven trouw aan hun kerkelijke tradities en heidenen waren vaak communisten. Ging je niet mee om. Achteraf gezien een prima advies…. Hoe dan ook, de wereld is ook in Nederland flink veranderd. We leven nu in een vorm van weelde, mixen met andere culturen voor zover die daar voor open staan. Deden we indertijd met die toenmalige immigranten ook. Maar Nederland was een eeuw geleden veel minder gericht op het buitenland dan nu. Immers, de neutraliteit moest gehandhaafd, net als de goudstandaard. De regering gaf niet meer geld uit dan de tegenwaarde van de goudvoorraden. Kwam ons op enig moment nog duur te staan. Maar dat was meer voor de toen nabije toekomst….. (Beelden: Internet)

De pop…

De pop…

Toen zij werd geboren kwam zij ter wereld uit liefde en wel met als doel anderen te bekoren. Haar naakte lijf werd aangekleed in de beste Schotse tradities. Lekker warm, met de kleuren die passen bij een fantasievolle clan. Zij werd opgemaakt, haar ogen omgeven door dat wat een jonge vrouw aantrekkelijk maakt. De haren gekamd, alles klopte. Daarna werd ze verpakt. In een mooie kartonnen huisje met uitzicht naar voren. En van de ene stad naar de andere verplaatst. Tot ze terecht kwam in een warm nest waar ze samen met haar gelijkvormige zussen werd uitgestald als ware zij een publieke vrouw. Als het huis werd opengesteld werd zij door de mensen die binnen kwamen uitgebreid bekeken. Soms beetgepakt en een enkele keer aangeraakt om te voelen of zij wel van voldoende kwaliteit was als real Scottish Girl. Op een goede dag werd ze uitverkoren.

Een Nederlands stel koos juist haar uit om mee te reizen richting hun eigen huis. Ze nam snel afscheid van haar klasgenoten in de winkel en verdween in een stuk papier en dan in een zak. En die zak later in een koffer. Na een paar uur heen en weer geslingerd te zijn en geen idee te hebben waar ze nu was, werd ze voorzichtig uit haar kartonnen huisje gehaald en neergezet in een glazen flatgebouw tussen allerlei lieden uit andere landen. Maar ook tussen teddyberen. Als het donker en stil was in het huis waar ze nu verkeerde spraken ze onderling met elkaar. ‘Waar kom jij vandaan? En jij? ‘. Iedereen vertelde dan zijn of haar verhaal. En zo hielden ze elkaar bezig. Geen van hen werd ouder, maar het stel dat hen had meegenomen wel. En op een dag bleef het stil in huis. Geen licht, geen lucht, gewoon stilte. En ze zagen vanuit hun glazen onderkomen hoe het huis om hen heen werd leeggemaakt. En op een dag werden ook alle medebewoners een voor een opgepakt en meegenomen. Waarheen wist zij niet. Zij zelf werd in een plastic verpakking gestopt. Ze hoopte dat ze terug zou reizen naar Schotland, maar ze eindigde op een plank in een kringloopwinkel in Almere-Haven. In vol ornaat, met haar warme kleding aan en een klein prijsstickertje om haar alsnog een nieuw onderkomen te verschaffen. Ze hoopte op een mooi leven bij iemand anders. Zette haar mooiste glimlach op en keek de passerende potentiele baasjes hoopvol aan. Zo zag ik haar ook, maar liep er toch aan voorbij….Maar hoop wel op een mooi nieuw huisje….Dat verdient ze…this flying Scotsgirl….(beeld: Prive)