Maandelijks archief: november 2014

Stadsdeelamateurisme…

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , • 8 reacties

WP_20141104_008Amsterdam is soms net de UdSDR (Unie der Socialistische DeelRaden). Het onzalige plan om de centrale stad op te knippen in 12 of 13 deelraden met een eigen bestuur en ambtenarenapparaat heeft de stad en haar bewoners meer ellende dan goeds gebracht. Zeker omdat, ik oreerde het al eerder, nogal wat provincialen hier worden gedropt om zich eens lekker met het stadsdeelbestuur te bemoeien. Dat doet men vanuit de meestal groenlinkserige of rozerode beginselen van het politieke denken. Wat inhoudt dat men stelselmatig tracht de delen van de stad die onder het eigen bestuur vallen om te vormen tot kopietjes van de vroegere dorpse gemeenschap waar men vandaan komt. Zonder in- of tegenspraak worden zaken doorgedrukt die op termijn de UdSDR voorgoed uit de aandacht van bijvoorbeeld toeristen of investeerders doen geraken. Zo pest men de automobilist de stad uit, en als hij daar niet voor voelt, wordt hij uitgeperst. De parkeertarieven zijn zowat de hoogste ter wereld. Lukt het niet met beprijzen, hef je gewoon parkeerplekken op. Bij elke onderhoudsbeurt aan een straat of buurt weet je op voorhand al dat men de stoepen verbreed en de wegen versmald. Parkeervergunningen worden niet meer verstrekt. We zullen ze krijgen….

WP_20141104_013Er voor in de plaats is een stad gekomen die vaak wordt verziekt door veel te veel fietsers, door chaos en onveiligheid. Dat komt deels ook doordat die stadsdeelbestuurders niet met elkaar overleggen over op te breken straten. Gaat lukraak en dan het liefst op vier doorgaande routes tegelijk. Dat houdt tenminste de boel een beetje op. Als men niet met onderhoud bezig is dan wordt er wel weer vergunning verstrekt aan een kabelaar om straten en stoepen op te breken. Je moet als bezoeker van de stad dan maar zien hoe je van de ene naar de andere plek komt. En o ja, dan is er nog dat openbaar vervoer. De zgn. Noord-Zuidlijn, een metro die volgens plan ergens in 2018, tien jaar na de geplande datum, gaat rijden, van niets naar niets. Geen verbinding met Schiphol, geen aansluiting op een trein in Noord-Holland. Nee, gewoon een miljardenlijn die zo nodig moest van die malloten in het stadsbestuur. De befaamde en vroeger zo gezellige Ferdinand Bolstraat is nu al sinds 1998 afgesloten voor alle verkeer. Ook voor de tram. Een grote bouwput en dat heeft zijn gevolgen gehad voor o.a. de befaamde Albert Cuypmarkt. Nog maar een schaduw van wat het vroeger was. Jammer maar helaas…. Gelukkig lijkt het einde der tijden voor die stadsbesturen in zicht.

WP_20141104_018Voortschrijdend inzicht geeft me gelijk. Onwerkbaar, onpraktisch en vooral veel te politiek linksig ingesteld. Tijd voor wederopbouw van een stad die zoveel te bieden heeft. Maar die ook door de politiek kapot dreigt te worden gemaakt. Laten we nu eens trachten om goed na te denken en alle obstakels weg te halen die normaal leven zo verhinderen nu. Gewoon grote parkeerplaatsen bouwen aan de rand van de stad, geen autoverkeer meer in de binnenstad, geen vrachtwagens meer, geen grootschalige projecten, laten we ook die hopen fietsen eens opruimen, en zorgen dat veiligheid weer een stukje prioriteit krijgt. Dat is pas sociaal. En al die groenige linkse plannetjes in de Amstel mikken. En o ja, stel weer een coördinator aan voor het uitvoeren van wegwerkzaamheden……wel zo handig.

Naief

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 6 reacties

Aankopen Heinsberg 2010 resized 8138408402_032bc58f9b_mOnlangs was in het nieuws te horen hoe een zesjarig meisje in de speeltuin zat met een tablet. Roze gekleurd, vermoedelijk gekregen voor haar verjaardag. Op haar zesde! Je kunt niet vroeg genoeg beginnen om kinderen aan de computer te helpen, dat leek de strekking van het verhaal. Maar die werd snel anders. Twee opgeschoten jongelui bleken die tablet wel interessant te vinden voor hun eigen handel en wandel en dus stelden ze de kleine meid voor om he tding te ruilen voor een zak snoepjes. Als zesjarig ben je zeer gevoelig voor de juiste argumenten (..) en dus kwam de ruil tot stand. Leg dat thuis maar uit. Moeder ging door het plafond en de muren tegelijk en startte op Facebook een actie om de daders te achterhalen. Wordt een moeizame missie vrees ik. Naief zal de kleine meid vermoedeljjk nooit meer zijn vrees ik. Al weet je het nooit. Er zijn best voorbeelden van misbruikslachtoffers die hun hele leven toch (willen)blijven geloven in het beste bij andere mensen. Ze willen geloven dat ergens iemand leeft die hen niet wil misbruiken voor eigen gewin of genot. En dus ontstaat vaak een spoor van ellende en verdriet. Net zoals je bij veel politiek gekleurde stromingen ziet die maar blijven geloven in het positieve en het negatieve zelfs niet willen benoemen.

FRI-440729 - Kuifje - Cokes HPIM7135_editedZijn vast zelf vaak ook beduveld in hun jeugd of wellicht zeer beschermd opgegroeid. Werd je door afkomst of woonomgeving nooit geconfronteerd met pesten, straatterreur of andere negatieve invloeden is het logisch dat je er in je naiviteit vanuit gaat dat dit dan wel voor het hele land, sterker nog, de hele wereld zal gelden. Ze zien geen dictaturen, nou ja, enkele en dan vooral die waarvan het maar de vraag is of het echte dictaturen zijn, maar verder een roze omgeving waar het goed toeven is. Ooit, mijn broer was toen al een handelaar in de dop, ruilde die zijn Dinky Toys die zeker in die tijd een behoorlijke waarde vertegenwoordigden om voor een stapel stripboeken waar hij zijn zinnen op had gezet. Toen onze ouders daar achter kwamen werden ze loeiend. Maar terugdraaien van die ruil was ook zo wat. In de toenmalige woonomgeving had je dan meteen een stevige rel te pakken.

WP_000784Nee, er werd gepraat met de ouders van de jongens die er flink wijzer van waren geworden. Die bleken onwrikbaar in hun standpunt. Ruilen was handelen en handelen definitief. Mijn ouders losten dat op door nooit meer een stap in de winkel van die ouders te zetten die in onze straat een radio/tv-winkel exploiteerden. En reken maar dat mijn vader en moeder goed waren in het verspreiden van het negatieve nieuws. Of de verhuizing van die winkel aan het begin van de jaren zestig daarmee te maken had weet ik niet. Maar die Dinky Toys kwamen nooit meer terug. En broerlief deed nooit meer zoiets stoms. Naiviteit is een levensles die je hebt gemist. Ik leerde veel van die ene fout op dit punt die hij maakte. Van ruilen komt huilen. Wie dus iets wil zal moeten betalen. Of een faire ruil afspreken. Waarbij allebei de partijen wel varen. Kijk, dan zijn er zaken te doen…..

Schrijfblokkade en herfst

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Automening, Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 3 reacties

HPIM7863_editedAfgelopen jaar besteedde ik veel tijd aan het schrijven van de meeste hoofdstukken voor een nieuw boek over mijn leven met (of voor) het mooiste automerk dat ik in mijn leven ben tegengekomen. ‘Against all odds’, bleef ik dat merk altijd trouw. Al was ik af en toe dan ook nog bezig met wat andere zaken dan het actief in de markt zetten van juist dat automerk. Het toekomstige boek beschrijft mijn jeugd, de wijze waarop de keuze voor dat merk tot stand kwam, mijn verhaal rond de verschillende bereden exemplaren, mijn werk voor een dealerschap en later mijn MT-werk voor de (huidige)importeur. Inclusief de controntaties met wonderlijke klanten, persmensen of collega’s die er geen hout van snapten (in mijn optiek dan..). Dat vloeide er allemaal snel uit en ook de beelden die ik wil opnemen zitten al in een vakje op de harde schijf. Daarbij moet er ook een verhaal in staan over de geschiedenis van een van de oudste merken die nu nog bestaan. Al een herkomst die start in de 19e eeuw. Als dat niet oud is….Maar voor ik de volgende stap zet, correcties, taalchecks en daadwerkelijke uitgave, moet er nog een laatste hoofdstuk worden gedicht. En daar ging of gaat het fout. Ineens vloeit het niet meer zo vlot uit de vingers, zit alles vast en stel ik de finale steeds weer uit.

WP_002808Komt deels doordat de wereld zo snel verandert dat bijvoorbeeld een relevante toekomst voorspellen redelijk lastig is. Ik zit al een maand of twee volkomen vast. En dat beperkt zich niet tot het boek. Ook het schrijven van mijn diverse blogs gaat me niet soepeltjes af. Ik moet er voor werken, zoeken, inspiratie opdoen. En dan nog kraakt het, net zoals de hiervoor in een ander verhaal al beschreven botten. Is het nieuw? Nee, het zit hem in de herfst volgens mij. Als de dagen korter worden en de temperaturen dalen vloeit het bloed niet meer zo vlot als ik zou willen en loop ik soms inspiratief vast. Vreemd verschijnsel, anderen zullen dat op andere momenten kennen, maar ik zit er nu maar mooi meer. Als ik het een beetje inschat kan ik niet eerder dan volgend jaar mijn nieuwe boek over ‘leven met….’ uitbrengen.

Skoda formule Vee 1972 Scan10168De inhoud is leuk zat om goed leesbaar voor iedereen aan te geven waarom een mens kiest om ‘het ware geloof’ uit te dragen en daar dan ook nog zijn beroep van te maken. Ik ben er van overtuigd dat in bepaalde kringen wordt uitgekeken naar mijn schrijfsels. Maar dan moet men nog even geduld hebben. Het komt er aan, maar nog even die laatste zinnen oreren. Nou ja, ik beschrijf een stukje persoonlijke geschiedenis die op professioneel gebied maar liefst vier decennia omvatte en deels zorgde dat het merk nu is waar ik het ooit wilde hebben. Mag het dan even wat langer duren ja?! Kortom, het komt er aan en als het creatieve kind geboren is zal ik ook hier vertellen waar je het kunt bestellen…:)

 

Confronterend….

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 5 reacties

942218930_350117ef9a_mAl eerder beschreef ik hier of op vorige blogadressen wat in mijn ogen zo n confronterend is aan ouder worden. Niet alleen dat je soms ontdekt dat diegene die je aankijkt in de spiegel een rimpellandschap begint te vertonen waar de Maan zich niet voor schaamt. Het is ook dat je niet meer die 100 meter in ergens rond de 10 seconden kunt sprinten wat frustreert. Je bent al blij als je een beetje afstand kunt lopen of fietsen zonder gekraak en gepiep. Nee, ouder worden laat je duidelijk zien dat de periode van jeugdige onkwetsbaarheid voorbij is. Althans, in normale situaties. Helaas zijn er ziekten die met leeftijd niets van doen hebben. Die ongeacht jeugd, ouderdom, afkomst of positie toeslaan en een mens in diepe wanhoop kunnen storten. Maakte je dat nooit mee, krijg je wel het idee dat jij als mens overal tussendoor zwijnt, komt er wel weer een andere confrontatie op jouw pad. Weet je weer even hoe onbelangrijk wij mensen eigenlijk zijn. Dat is best confronterend, want wij zijn allemaal heersers in ons eigen koninkrijk natuurlijk. En als de fysieke (of psychische) revolutie uitbreekt raken we veelal aardig van de leg en zien alles buiten het probleem om als relatief.

DAVID_BIG_LSDOnlangs werden wij weer geinformeerd over een fikse kwaal bij iemand die wij goed kennen en wiens familie ons het verhaal vertelde. Compleet in de war door dat nieuws, en dat snappen wij. En als je dan kijkt naar die kwaal valt wel op dat dit nu het derde geval is in relatief korte tijd waar dit soort nieuws naar buiten werd of moest worden gebracht. De medische wetenschap kan veel, mogelijk ook dit ‘probleem’ oplossen, maar de lijdensweg zal voor patient en omgeving zwaar zijn. Dat weten we nu ook wel uit ervaring. Het leven krijgt een andere wending en plezier of liefdevolle etentjes worden ineens zeldzaam of iets van het verleden. Meer nog dan leeftiijd op zich, zijn ziekten en kwalen dus confronterend voor een mens als ik, die decennia lang geloofde dat een hersenschudding of een ingegroeide teennagel al aardig vervelende beperkingen waren voor normaal functioneren. De leeftijd op zich kan dat al zijn, maar als daar dan ook nog een reeks van problemen bij gaat komen wordt het wel erg ingewikkeld allemaal. En natuurlijk, voorbeelden zat van mensen die het ‘gedoe’ prima ondergingen, die er goed vanaf kwamen en nu weer normaal functioneren. Maar leven zij niet met een soort alarmwekker in de bol die bij het minste of geringste afgaat en de boel weer op tilt zet? Best confronterend allemaal. En daarom wens ik eenieder die met dit soort problemen te makken heeft alle sterkte en beterschap. Intussen kijk ik maar weer eens naar dat maanlandschap. Ook bepaald niet fijn!

Geheimhouding en spionnen….

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 7 reacties

F-16 Airfield attack Scan10004Mijn leeftijd geeft aan dat ik nog stam uit de tijd van de koude oorlog. Het oosten was de vijand en wij in het westen deden alles goed. Simpele wereld. In stand gehouden met allerlei middelen die de eventuele geheimen van ons land of continent niet zouden overhevelen naar de vijand. Die luisterde immers mee. En naar later bleek, inventiever dan wij zelf maar konden vermoeden. Spionnen overal en vaak tot na de Wende actief. Laster bleek dat ook bij bedrijven spionnen rondlopen die o.a. in staat bleken geheime atoomonderzoeken weg te sluizen uit ons land richting Pakistan. Men dankt daar de ontwikkeling van hun atoomwapens deels aan onze onderzoekingen op dit punt. Concurrenten kunnen er ook wat van en ook ik kreeg ooit geleerd dat je soms even moet rondneuzen op plekken waar informatie lag die voor bijvoorbeeld een af te spreken inkoopprijs van belang kon zijn. Allemaal voor het hogere doel, een betere marge of succesvoller verkoopstrategie. Intussen zijn we 25 jaar na de Wende en is de wereld totaal veranderd. Moslim-extremisten domineren het nieuws, of ze nu hier actief zijn of elders in de wereld.

Cutlass resizer-nl2877c3cd733d9d7 Een oorlog wordt uitgevochten tussen verschillende bloedgroepen van dat geloof (voor zover je daar van mag spreken) en dat strijdtoneel is gesitueerd aan de grenzen van onze Europese beschaving. Als er dan een coalitie wordt gevormd om de meest barbaarse groepen onder die strijdende partijen buiten de deur te houden is daar op zich niets mis mee. Maar, deze groepen trekken weer mensen aan uit onze landen, die menen dat daar waar zij wonen geen recht doet aan hun oprechte geloof in het eeuwige gelijk. Extremisme en terrorisme zijn het gevolg. Al dan niet onder het tapijt geveegd door al te naïeve Europeanen en Nederlanders die alles afdoen als incidenten en niet zien als een structureel gevaar voor onze ontwikkelde samenleving. In de media wordt de Nederlandse bijdrage aan de coalitie in Irak en Syrië breed uitgemeten.

type039song01large19df2jz9Als een F-16 piloot zijn laarzen aantrekt is dat bij wijze van spreken al nieuws. Als dan een F16 een stel bandieten uitschakelt wordt het voorpaginawerk. ‘Onze dappere piloten’ etc. Maar juist die nieuwtjes zijn droog hout op het vuur dat brandt in de lijven van hen die menen dat er een heilige oorlog moet worden uitgevochten tegen dat vreselijke westen waar ze zelf vrijwillig zijn komen wonen. Enige terughoudendheid lijkt mij dan ook op zijn plek. Geheimhouding over de operaties die het westen en met name Nederland uitvoert in die landen zeker ook. Spionnen zijn er altijd geweest. Alleen nu koesteren wij ze als medelanders en nemen aan dat alles wel goed komt. Mij interesseert het niets of die F-16’s van ons deelnemen aan de strijd tegen die lui of niet. Ik ben al blij voor de piloten dat die kisten na al die jaren nog vliegen. Maar waakzaamheid t.a.v. uitgezonden informatie is geboden. De vijand luistert mee, en soms wel van heel dichtbij….