Versieren…

Versieren…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 70-3.jpg

Terwijl de eerste pepernoten en chocoladeletters alweer in de vakken van de bekende supermarktketens liggen te verleiden en ons trachten te versieren ze mee naar huis te nemen wil ik het toch even hebben over het meer menselijke gedrag dat bij dit laatste woord hoort. Het versieren van een ander mens. Het flirten, het je overgeven aan… In de afgelopen zomermaanden werden we weer getrakteerd op wat programma’s die juist dat thema als uitgangspunt hadden en waar we soms wanhopige pogingen zagen van mannen en vrouwen om een ander aan zich te binden. Wat volgens mij toch redelijk simpel is, maar wat in die real-life-shows tot soms tenenkrommende situaties leidde.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 70-6.jpg

Nu is de ene kandidaat de andere niet maar ze missen vrijwel allemaal het ware versier-gen. Laten we dat even fysiek duiden. Mannen zijn bij vrouwen veelal maar op een ding uit. Vallen ze zelf op mannen dan gaat dat nog een tempootje sneller en als die vrouwen houden van andere vrouwen (ik zelf zou overtuigd lesbisch zijn…) is het pas in bed dat men ontdekt dat die andere dame niet kan koken of zo. Maar zo ging het niet in die datingshows. Daar moest gepraat worden. Tot je blaren op de tong had of hebt. Er moesten vragen worden gesteld, interesses getoond.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: epb-2.jpg

En dat bleek bij 90% van die kandidaten, ze leken niet voor niets al jaren alleen te leven, een best probleem. Daarnaast zaten er vrouwen in die serie die geen echte man voor het leven zochten maar een klusjesman of anders een die investeringen wilde doen in het te runnen bedrijf. Pas als aan alle voorwaarden was voldoen mocht de betrokken tegenkandidaat (soms na vele uren reizen) blijven en kreeg een glaasje jus-des-oranges, koffie of een plekje in een of ander saai uitziend kamertje. Waar het echt om gaat bij mannen en vrouwen (al dan niet gericht op elkaars of de eigen sekse) kwam vrijwel nooit in beeld. Ook jonge mensen bedreven de liefde niet want dat mocht niet vanwege de leidende vertrutting (zie blog 14-8 jl) of het feit dat er wellicht kinderen kijken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: kamfer-5-zuster.jpg

Bij oudere kandidaten hoorde ik op enig moment een kandidate zeggen dat aanraken en eventuele seks pas kon worden verwacht als aan alle voorwaarden was voldaan. Kortom, dat kon gezien haar gedrag nog wel jaren duren en dan was de dame in kwestie op een leeftijd dat ze allang vergeten was hoe seks ook al weer werkte. Er werd niet aangeraakt, er werd aan een stuk door gekakeld en het kwam tot niks. Ik schud dan maar met de oude en echt wel wijze bol. Hoe ingewikkeld kan het toch zijn. Als je een leuke, mooie, vrolijke vrouw tegen komt die zich gekleed heeft om verleid te worden, pak dan door. Het gras maaien kan altijd nog.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: famous-legends.jpg

De kat of hond aaien ook. Het lijkt wel of we verleerd hebben hoe dat precies werkt tussen ons mensen. En veel van die lui bleken een aardige CV op gebied van relaties te bezitten. Paar keer getrouwd, soms wel tien relaties achter de rug, diverse kinderen. Maar wanhopig op zoek naar iets nieuws. Als ik dat was had ik 15 minuten nodig om te zien welk vlees ik in de kuip aan zou treffen. Dan stel je pas achteraf vragen. Zo zitten echte mannen nu eenmaal in elkaar. En oude nonnen zijn niet mijn ding. Sorry voor hen die dat willen zijn of uitstralen. Ooit zag ik op TV (bij de KRO nog wel..) een wat oudere man die er twee vrouwen op nahield. Een voor de huishoudelijke zaken, van zijn leeftijd, en een flink jongere voor de lichamelijke plezierrondjes. Ze konden het prima met elkaar vinden. Een huwelijk met benefits. En die schilder Anton Heyboer dan? Had die niet vier vrouwen in een soort commune? Die konden het met mekaar en hem prima vinden. Een vijfde vrouw deed zijn zaken. Kijk, dan gaan we praten. Maar wel achteraf. Eerst consumeren…. Flauwekul allemaal……(Beelden: archief)

Een broekje in de branding…

Een broekje in de branding…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: jogging-lady-3.jpg

….O jee daar drijft het weg, en ergens in de branding staat een hulpeloze vrouw… Een liedje uit een of ander ironisch en zeker humoristisch bedoeld cabaretprogramma van een jaar of 50 geleden. Ook toen al was het ‘broekje’ van vrouwen een dankbaar onderwerp voor zulke spottende teksten. Immers dat broekje was of is de laatste barriere voor een man (of lesbische vrouw) tot dat waar het in hun leven toch om draait. Los van alle andere functies die je er aan kunt geven is voor veel vrouwen zelf ook dat broekje, slipje, stringetje of anderszins als ondergoed dienende stukje textiel dus iets wat je normaal zo lang mogelijk aan houdt of beschermt.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: 080205_dkny_01b.jpg

Het blijft me dan verbazen dat er tegenwoordig alles aan gelegen lijkt om dat frummeltje buiten beeld te houden voor spiedende ogen van anderen. Met een zekere inconsequentie tot gevolg. Immers, ik zag het deze zomer weer bij mooi weer en wind, vrouwen in rok of jurk op de fiets houden hun opwaaiende rokken helemaal naar beneden. Daardoor rijden ze met hun boodschappen of laptoptas aan het stuur met een hand laverend door het drukke verkeer maar hun ‘eer’ is gered.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: topless-strand-.png

Twee dagen later op het strand pakken ze zichzelf volkomen uit en dragen het kleinste stukje badtextiel met verve en showen alles wat ze op de fiets zo heftig verborgen hielden. En denk nu niet dat ik een oude toeschouwer ben die er op kickt, want dat is iets anders dan een cultureel fenomeen observeren. En zeker zijn sommige dames interessant om te bekijken. Maar in de breedte gaat het toch om die zelfbescherming van iets dat op een andere plek uitgebreid wordt geshowd. Nu is de vertrutting in onze maatschappij zeker heftiger toegeslagen dan sommigen willen toegeven.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: beachgirl-.jpg

Onder druk van immigratie en invloed van oer-conservatieven in landen waar men niet zo houdt van zelfbewuste en onafhankelijke vrouwen is bloot uberhaupt iets dat meteen in de ‘ban’ moet. Ook de vrouwenborst heeft het daarbij lastig, in sommige landen de mannentorso ook. Sociale media hebben zelfs een afdeling censuur waar je mee te maken krijgt als je het waagt om ook maar iets bloots te showen. Dat noemt men dan ‘pornografisch’ en kan je op een uitsluiting voor dagen of weken komen te staan. Terwijl je niets meer liet zien dan dat wat normale mensen in de spiegel elke dag kunnen aanschouwen. We drijven dus weg van ons eigen lichaam. We duwen onze handen omlaag om ons te beschermen. Maar we worden er niet leuker op. Ik ben een kind van de revolutie in de jaren 60/70. Het verbranden van de beha, het topless zonnen, vrouwen die baas in eigen buik werden. Helaas voor hen, de tegenbeweging is ingezet. We gaan weer richting de totale bedekking waarbij een blote enkel al taboe is. Kortom, terug naar de culturele Middeleeuwen. Ik gruwel al bij de gedachte…. (Beelden: Archief/Internet)https://www.youtube.com/watch?v=TneyM4-14ZA

Bodemloos….

Bodemloos….

In de oude tijden sprong men nog wel eens wat zorgeloos om met alles wat met hygiene van doen had. Anders dan de oude Romeinen voor wie naaktheid en reinheid eigenlijk met elkaar verweven waren bleken de volken die daarna onze Europese gebieden bevolkten bijna barbaars als je ziet hoe men met dat thema van wassen, scheren en reinigen om ging. Zo ontdekte ik onlangs nog eens dat vrouwen tot ver in de jaren van de 18e eeuw onder hun kleding geen ondergoed droegen zoals wij dat nu normaal vinden.

Men had hooguit een soort onderrok aan om bij spontane ontlading van blaas en darmen geen vervuilde bovenkleding te veroorzaken, maar echt aan afdekken van die bodem bij het eigen lijf deed men niet. Ook de boezem werd nog wel eens half ontbloot tentoongesteld, maar bij gebrek aan deodorant was het in die contreien van het vrouwenlichaam ook niet altijd geurend als een kamerroos wat de klok sloeg. Nee, men nam het ruim en smeerde de nodige poeders en parfums over zich heen om al die onvermijdelijke geuren te bedekken.

Later kwam de (laat ik het maar zo noemen) kruisloze onderbroek in zwang. Onder de veelal wijde en zeer lange rokken (een blote enkel was een toppunt van sensualiteit) droeg men kruisloze lange onderbroeken. Praktisch. In het paleis van Versailles kon je de sporen van urine op de trappen nog herkennen, men liet het zo lopen als het zo uitkwam en dan was dat kruisloze wel handig. Pas aan het einde van de 18e en begin 19e eeuw gingen vrouwen dragen wat wij nu de ‘slip’ zouden noemen. Zo kon je van alles opvangen wat anders maar wegliep en ongemak veroorzaakte. En die slips hadden allerlei formaten.

Soms met strikjes, dan wel met andere versierselen. In onze tijd zien we vooral dat het formaat (van omatype tot string) nogal eens verschilt per model of trend al zijn er een paar wel blijven hangen in het heden. Maar het doel is los van het verleidelijk zijn voor mannen (of vrouwen die vallen op hetzelfde geslacht wellicht) hetzelfde als al die lappen en andere todden die men vroeger onder de kleding aantrok. Toch als je de geschiedenis bekijkt zie je dat we ver zijn gekomen op dit gebied. Ook al zakken we nu weer wat terug door de vertrutting en verandering van de maatschappij naar vooral duurzaam en wat minder sexy, we wassen ons meer dan ooit, scheren wat overdadig of overbodig is en smeren of spuiten deo op plekken die anders anderen de adem benemen. En met dit weetje tijdens deze zomermaand sluit ik dit blog vandaag weer af. Vergeet niet te genieten en denk maar eens terug aan die dames in hun hoepeljurken, hun bodemloze bestaan, hun geur en hun kleur…. En prijs de dag dat je dat niet meer hoeft te dragen als vrouw. Overigens waren de mannenkleren ook niet meteen toonbeelden van gemak of hygiene, maar dat is een ander verhaal…..(Beeld: Internet)

In mei leggen alle vogels…

In mei leggen alle vogels…

–een ei…Dat is een kreet die geboren Nederlanders bekend voor zal komen. Maar de vraag die er op kan volgen is dan meteen…;hoe ontstaan die eitjes die de vogels leggen? Of de kleine kittens van de poes, de puppies van de hond of de kikkervisjes? Om het over baby’s maar niet te hebben. Opvallend genoeg blijkt dat Nederland op het gebied van voorlichting eerder achteruit gaat dan vooruit. Een direct gevolg van de vertrutting? Terwijl men op school al vroeg te maken krijgt met zaken als ‘wat wil ik later worden….een jongen of meisje’ of ‘hoe ontdek ik dat ik homo/lesbisch ben’ wordt het echte werk, waar je daadwerkelijk iets aan hebt in je leven veelal omzeild of vergeten.

Resultaat, steeds meer jongeren die elkaar bezwangeren, misbruik, soa’s etc. Ooit lag Nederland op dat punt van de voorlichting een eind voor op andere landen. We waren open over hoe dat nu zat tussen seksuele partners. Van bloemetjes en bijtjes stapten we over op duidelijke uitleg rond wat je mag verwachten als je met elkaar in bed stapt. Zelfs ouders durfden die stappen aan. Maar dat ligt al weer een tijdje achter ons. Na de seksuele openheid van pakweg een jaar of 20 terug stappen we nu weer terug richting de jaren van de spuitjesgeur en het verzwijgen van wat nuttig, mooi of lekker is. Want wie durft zijn kinderen uit te leggen wat seks is? Hoe erotiek of masturbatie hoort bij ontdekken en klaarkomen met name voor meiden een voorbereiding voor het echte werk later?

Ik vrees maar weinig ouders. Het is ook lastig, al was het maar omdat jij je zelf schaamt voor al die begrippen en niet wilt toegeven dat je zelf ook bezig bent met het onderwerp of de uitvoering. Dus hopen we maar dat de kids het in de praktijk zelf uitvinden. Of dat de school ze iets bijbrengt, maar ja die is bezig met wat ik al beschreef. Alsof dat de norm is. De zoektocht mag best enige begeleiding krijgen denk ik. Want als gezegd, de rapen zijn gaar als bijvoorbeeld jouw 15-jarige dochter moet bekennen dat ze het zelf heeft uitgezocht en nu zwanger blijkt of een soa heeft opgelopen. Dat wil je toch niet? Nou dan! Ik pleit voor goede gymnastieklessen, zwemonderwijs en ook seksuele voorlichting die ergens over gaat. Indertijd kregen wij die eerste twee wel, dat laatste kwam onder die bloemen en bijenverhalen afgedekt tot ons. Gelukkig ontdekten wij het zelf wel. Amsterdamse jongens wisten al snel waar de mosterd van Abraham verstopt lag. Maar of dat nu allemaal meteen zo goed ging? Ook toen al moest er op jongere leeftijd regelmatig getrouwd worden. En dat leverde zelden goede relaties op. Dus kom maar op met je voorbeelden over hoe jij bent voorgelicht dan wel dit zelf deed richting de nakomelingen. Onderwerp is er belangrijk genoeg voor en zeker interessant…. Voor je het weet is mei voorbij…. (beelden: archief)

Slow seks…

Slow seks…

Terwijl een seksuologe onlangs op tv uitlegde dat we dit jaar vooral met zijn allen aan de slow-seks gaan doen, daardoor moeten we meer kunnen genieten, kwam de Paus met een heel ander verhaal…Ineens werd een lang verhaal verteld over hoe God ons mensen diverse zaken had gegeven om van te genieten. Een daarvan was de seksualiteit. Maar dan wel die zoals hij het als voorganger van de Roomse kerk in zijn Heilige boeken had teruggevonden. Kortom, die van man en vrouw, bedoeld voor de voortplanting, maar ook om er eens echt van te genieten. En daartoe diende je de tijd te nemen. Kortom, die Paus is helemaal van deze tijd. Waar hij minder mee op had was pornografie. Dat was duivels, bedoeld om mensen aan zich te verslaven en ook om de soloseks op te tuigen als de enige manier om nog een beetje van het Paradijs te genieten.

Het verhaal van Onan zit diep bij de Rooms-Bijbelse lieden. Zaad verspillen (en meer) is er niet bij. Dat dient daar terecht te komen waar meerdere mogelijkheden tot bevruchting kunnen leiden tot de geboorte en opvoeding van nieuwe gelovigen. De Paus is daarbij niet de enige. In vrijwel elke religie is men bezig met die bevruchting t.b.v. latere uitbouw van het gelovigennetwerk. Want dat zijn de strijders van de toekomst, de verspreiders van het evt. enige ware geloof en zorgen ook voor het bestaansrecht van die religies op zich. De gruwel van homoseksualiteit is niet voor niets zo groot bij gelovige lieden…

Nou, als dat voortplanten via plezierige seks ons doel is, laten we het dan maar met zijn allen doen. Nou ja, niet met zijn allen, want dan wordt het ook een rommeltje, nee gewoon in eigen huiselijke of liefdevolle kring. En als het niet langzaam genoeg gaat is er altijd nog dat momentje voor jezelf. Want neem van mij aan, ook in celibataire kringen wordt er wat af gekreund door bepaalde selfie-handelingen. Al was het maar omdat de natuur zijn loop moet hebben. De een hoopt op veertig maagden, de ander is met 1 al tevreden…

Bij wijze van spreken dan. Kortom, soms komen trends en historie dicht bij elkaar. Lopen ze zelfs over in elkaar. Nooit gedacht dat die Paus nu net daarvoor verantwoordelijk zou zijn. Niet dat ik vermoed dat hij zelf nog bezig is met vleselijke zaken. Leeftijd en gezondheid zijn veelal een aardige rem daarop. Maar het geeft wel inzicht in een veranderende samenleving waarin snel, snel, snel niet meer trendy is, maar rustig aan en denken aan je eigen genoegen of dat van de partner voorop komt te staan. Zouden we dat allemaal eens toepassen werd de wereld er een stuk vrolijker en liefdevoller door. Iets waar we als mensen in de huidige tijd dringend behoefte aan hebben. Ook al zijn er haatzaaiers die dat maar niet willen of kunnen begrijpen. Maar die geloven vaak in heel andere dingen. En die ontlenen hun ontstaan/bestaan aan de Hel en de Duivel….Maar daarover later weer eens wat meer…..(beelden: archief/internet)

HPV en de prik…

HPV en de prik…

Kijk, ik ben persoonlijk niet van de prikken. Maar dat heeft weinig van doen met principes maar met ingebakken angst voor al die injectiespuiten. Maar soms blijkt dat preventie beter is dan een evt. genezing van iets dat kennelijk wordt meegegeven via onze genen of direct gevolg van ons gedrag. En dan heb ik het niet over de griep of Covid. Nee, in dit geval gaat het om een virus dat zich eigenlijk nestelt in je lijf op plekken die je normaal niet met iedereen deelt (hoewel er zijn die daar juist altijd mee bezig zijn…maar dit terzijde). Zo is daar het begrip SOA’s. Seksueel Overdraagbare Aandoeningen.

Die krijg je echt niet van de eventueel besmette WC-bril, ook niet van eventuele toegepaste handmatige zelfbediening, nee die krijg je van seksueel verkeer met het andere of zelfde geslacht. Hoe vreemd dat ook moge klinken. HPV is er daar een van. Dat virus was al enige tijd bekend en heeft de ongelukkige gewoonte om bij sommige vrouwen baarmoederhalskanker te veroorzaken. Nu gebeurt dat meestal niet als een vrouw pakweg 19 jaar oud is, maar juist op iets latere leeftijd. Na een seksueel actief leven.

De overdragers zijn veelal mannen. Op welke wijze dat precies gaat kan eenieder bedenken, maar omdat dit vuige virus heel anders werkt dan andere SOA’s kom je er pas achter als het te laat is dat jij bent besmet. De gevolgen veelal heftig. Heeft men nu een middel voor. In te spuiten bij jonge meiden voordat ze echt seksueel actief zijn of worden. En het schijnt bescherming te bieden zodat de dames op dit punt niet meer hoeven na te denken met wie ze wat doen. Toch is de animo voor die prikken, relatief klein. Voorlichting, gratis verstrekken, het mag niet zo baten. Dat is jammer, want je gunt niemand heftige ellende. Onlangs kwam naar voren dat dit Virus ook het orale gebied van zowel mannen als vrouwen kan aansteken en daar dan weer zorgt voor extra ellende. Alles het gevolg van onze wat bredere kijk op seksueel verkeer, en de daarop volgende bevrediging. Ook mannen nu in de gevarenzone. Gedrag dat verstrekkende gevolgen kan hebben. Ook met een prikje te verhelpen. Wellicht toch een goed idee om daar voor te gaan als je van plan bent om je in de toekomst helemaal uit te leven. Want, opvallend, bij nonnen, veelal vrijwillig in het celibaat, komen die gevolgen zoals voorspeld in de voorlichting van het Ministerie niet voor. Geen seks, geen ellende. Wel seks, kans op… Toch iets om over na te denken. Zeker als je jong bent. En verder, vooral genieten…. Voor je het weet is het te laat…ook qua plezier… (beelden: Archief)

Liefdesblindheid…

Liefdesblindheid…

Ik deed me de afgelopen maanden af en toe te goed aan Reality-TV-series waarin het betere datewerk centraal stond. Mensen die partners voor het leven of het plezier zochten en om daarmee een nieuwe toekomst op te bouwen. De een na een periode van jaren eenzaamheid, anderen na slechts een paar maanden gescheiden zijn. Soms jong, dan weer ouder, maar allemaal op zoek naar die ene bijzondere nieuwe partner. Maar ik kijk altijd met andere ogen en let op het spel tussen mensen. Want wat is het dan dat je zoekt in een partner? Nou dat is natuurlijk meer dan een leuk gesprek, samen tv kijken of dat lekkere drankje drinken.

Mannen en vrouwen kennen zo hun voorkeuren en verlangens, de een daarbij hongeriger dan de ander. Maar als ik mijzelf als N=1 voorbeeld mag geven zocht ik geen spiritualiteit of alleen maar tantraliefde. Het fysieke wilde ook wat en dat zal zich dan niet beperken tot een aai over de bol. Maar als ik veel van die partners uit die series volgde was ik daarin de uitzondering. Het platonische overheerste en dus kon klein met groot, dik met mager, Nederlands met Colombiaans of oud met jong door een deur, mits dat bed maar niet werd besproken. Nu waren daar wel uitzonderingen op, maar de kandidaten die dat zochten waren meestal de volgende dag met koffer en al snel op weg terug naar huis.

Daarbij viel me ook op dat mensen die naar eigen verklaring eenzaam waren of zijn bij de gedachte aan ‘samen’ vooral denken aan LAT op afstand, liefst zonder te consumeren benefits. Tja, dan weet ik niet meer als oude Meninggever waar het in het leven over gaat. Wie liefde voelt wil elkaar aanraken toch, of tenminste de warmte van de ander ervaren? Of gaat het alleen om kookkunsten, klusvermogens dan wel voldoende geld op de bank om af en toe een verre reis te maken? Ik werd er aardig cynisch door. Ook jonge mensen hebben moeite om aan de partner te komen zo lijkt het omdat ze niet open staan voor dat wat het leven nu juist zo leuk maakt. Daarbij blijkt strakke kleding of een laag decollete geen garantie op die eerder genoemde consumptie van de uitgestalde waren. Integendeel. Ook het uitbundig laten zien van tattoo’s is geen garantie voor naakte verkenningstochten. Raadsel waarom je die rommel dan op je lijf laat zetten.

Nee, ik ben best geschrokken van de vaak voorkomende passiviteit onder die kandidaten. Ook over het gebrek aan empathie voor de ander, het totaal negeren van door anderen afgegeven signalen en al helemaal door het niet luisteren naar wat de ander te vertellen heeft. Ikke ikke en de rest kan stikken. Geen wonder dan die lui geen relatie hadden of hebben dan wel gescheiden zijn geraakt. Gewoon eigen schuld, dikke bult. Een basiscursus omgaan met het andere (of gelijke) geslacht kan soelaas bieden. Waarbij je wellicht ook let op wat een ander op fysiek gebied kan toevoegen aan wat jij aan je zelf kunt schenken. Pas dan komt het goed met derden. Voordien…niet mee doen aan dit soort shows en zeker niet Tinderen. Want naar wat ik daarvan begrijp gaat het daar nou juist maar om een ding…en dat wil(d)len deze kandidaten nu net niet….. Maar vermakelijke TV was en is het wel. Ik smulde er in ieder geval van…(beelden: archief/prive/internet)

Bloot slaat dood..

Bloot slaat dood..

Tussen alle STER-reclame voor in mijn ogen abjecte clubs als Milieudefensie hoorde ik afgelopen periode ook een regelmatige spot van de Nederlandse Federatie van Nudisten of zo. Waarin men meldde dat 2.5 miljoen mensen in ons land doen aan bloot verkeren op strand of waar ook. Voor de goede orde, dat is een grotere groep dan de Allah-aanhangers of zo. En toch blijft men in die bloot verkiezende kring aardig bescheiden. Naakt is natuurlijk onze menselijke staat pur-sang. Dichter bij een ander mens dan in al zijn/haar blootheid kunnen wij niet verkeren.

Ook al willen alle zwaar gelovigen in dit of dat …het graag vermijden of zelfs verbieden. Immers het naakte lijf is zondig, het neigt naar verleiding, het doet ons verlangen naar… Tja, dat is ook zo, maar is het daarmee zondig? Dat hebben die soms mallotige kerkgenootschappen er wel in gebracht, maar slaat nergens op. Daarbij is het opvallend dat juist in landen waar de zware kerken nog het een en ander te melden hebben naaktheid op de stranden onderdeel is van de cultuur.

Zelfs in het zware en sterk beperkende communistische systeem zoals dat in de DDR werd uitgevent was de Freie Korper Kultur onderdeel van het dagelijks leven. Topless in onze streken was vooral een uiting van de doorbraak uit dat verstikkende systeem dat kerken nu eenmaal waren en zijn. Niet met je handen onder de lakens, nooit bloot, geen seks behalve om kinderen te krijgen, geen verleiding, lust of bevrediging en zo meer. In sommige culturen ontneemt men meisjes al op jeugdige leven elke kans op een gezond seksleven door hun genitale besnijdenis, ik beschreef het al eerder.

Bloot slaat dood, overdaad is voor sommigen te veel van het goede, dus kleden we ons op strand weer aan. Om ‘anderen niet te kwetsen’….. Maar dat is natuurlijk klets. Een dagje aan het strand maakt ook duidelijk dat veel vrouwen de kleinste bikini’s dragen, broekjes die de naam nauwelijks mogen dragen, maar spastisch doen over hun dagelijkse slips of strings naar gelang hun inwendige temperatuur of genenstructuur. Aan de ene kant je lijf vrijwel ongehuld door dat beperkende textiel laten zien, maar na het omkleden ineens in de Stealth-modus, oftewel, kuisheid troef. Zal vrouwelijk zijn, maar ik vind het vreemd. Naaktheid is veelal niet meer dan een verlangen om gewoon van de natuur te genieten op een wijze die Adam en Eva ooit ook zo hebben ervaren. Of ben ik nu wat te Bijbels naar de zin? De keren dat wij zelf in onze naakte niksies rond hobbelden in zuidelijke warme streken was het uiterst plezierig. En zagen we de naaktheid van de andere mensen niet als beperkend. Integendeel. Zou ik er nu zelf nog voor gaan? Ach, wie weet. Maar ja, ik ben niet zo van de warme stranden en zo. Goed excuus. Maar de rest van de mensheid moet vooral uitdoen wat zij kwijt willen. Omdat het natuurlijk is. Veel natuurlijker dan boerka’s en andere kleding die niet past bij onze revolutie van de jaren 60/70. Daar trek ik een streep in het zand. En u mag zelf raden waarmee…(Beelden: Archief/internet)

Trouwe vriend…

Ze dankte nog steeds de voor haar belangrijke stem van hem die boven haar was gesteld. Op die dag dat ze hem tegenkwam en meteen verliefd was, al was het dan besmuikt en keek ze wel goed om zich heen of niemand echt keek toen ze hem tot zich nam. Wat was ze gespannen geweest in die periode en hoe zocht zij toen naar iemand die haar van die spanning af kon helpen. Alle relaties stuk gelopen, dan was ze weer te dik, bij de ander voldeed ze niet aan de wens tot intellectuele bagage. De bedavonturen waren van saai tot zeer inspannend geweest, voor haar zelden ontspannend. Best frustrerend. Nee, haar leven was tot nu toe niet over rozen gegaan. Tot die dag dat ze op een of andere manier werd geleid naar die zaak waar ze alleen maar wilde rondkijken en naar binnen ging. Bij het zien van hem was ze in een klap verliefd geworden. Blank, sterk, geaderd als een havenarbeider, en niet te veel van haar verlangend. Na die eerste ontmoeting was ze direct verliefd geworden. En keek uit naar iedere ontmoeting. Eerst eens per week, daarna vaker. Nooit een verkeerd woord, zelden eisen of zo. Tja, ze moest af en toe wat investeren, zo bleef hij haar trouw dienen en zorgen voor blossen op haar wangen. Maar dat was zo weinig moeite in vergelijking met haar vorige relaties dat ze sommige zaken bij een budgetketen in voorraad nam zodat ze nooit zonder zou zitten. Elke keer als ze hem uitnodigde werd het spannender. Soms kleedde ze zich voor de gelegenheid aan, een andere keer juist uit. Hij vond het altijd leuk en deed zijn ding. Haar vriendinnen zagen het aan haar. De glans op haar huid, de sprankelende lach, twinteling in haar ogen. Ze hadden het allemaal door. Zij was verliefd en werd op juiste wijze ontspannen. Vanavond zou hij weer komen. Zij zelf nam het initiatief. Nam eerst een bad en kon daarna niet wachten op zijn komst. En de hare. Ze noemde hem Frank, maar wist dat hij van huis uit eigenlijk Tarzan werd genoemd….Maakte het uit…ze ging maar eens vroeg naar bed….

Zomerse vertrutting..

Zomerse vertrutting..

Ooit wierpen vrouwen de ketens af van de veelal door mannen en kerken over hen heen gelegde deken van grauwheid en zuur ruikende normen en waarden.

Zij kwamen voor zichzelf op en zagen zich niet meer als alleen maar huisvrouwen die moesten doen wat hun mannen of familie van ze wilde en waardoor het werpen van nageslacht ook door hen zelf werd gezien als ultiem levensdoel. Nee, de vrouw zag zich ineens als een volwassen menstype, trots op wat ze bezat en keuzes makend die het midden hielden tussen doorstuderen, geen huwelijk, geen kinderen willen of zelfs die voor de eigen sekse. De schok die dat veroorzaakte duurde toch al snel een jaar of tien. Het werd pas echt heftig toen vrouwen hun beha’s afdeden en al dan niet in de brand staken waarmee ze opnieuw een stukje vrijheid terugkregen. Veel mannen, indertijd veelal voorzien van lang haar en baarden, jubelden over al die vrijheden, want ook voor hen werd de wereld een beetje leuker. Een dame er bij of zelfs een heer als men daar van was, het kon allemaal en de bekende hippie-cultuur maakte dat de verkoop van spruitjes en bloemkool toch minder groot werd dan voorheen. Later ging die ontwikkeling verder. De bikini’s werden kleiner en kleiner, de ondergoedjes volgden die trend, en de monokini werd op het strand gemeengoed.

De vrouw als volwassen menstype die trots was op haar lijf en volledige bruining zag als ultiem bewijs. Daarbij kwamen er ook speciale naaktstranden voor hen die dat wilden, al moesten heel wat kerkelijke leiders en bestuurders van gebieden waar die stranden of bospercelen te vinden waren wel even slikken bij het idee. De mens was volwassen geworden, zeker in onze streken, en liet zich niet meer in een hokje stoppen. Brazilie werd het voorbeeld voor veel kleding van vrouwen, vrouwelijkheid onderdeel van de voort razende revolutie. Het tuinpak maakte plaats voor de minirok en zo meer. Maar er kwam een kentering. De bevolkingssamenstelling veranderde. Immigratie maakte dat de revolutie van vrouwen een abrupte rem doormaakte. De stranden niet meer het domein van de revolutionairen of hippies. Digitale technieken maakten ook dat privacy nog wel eens werd geschonden. Vond men dat eerst niet zo erg, een leven lang bekend staan om je prachtige borsten of meer op het www is anno nu vaak wel een wat al te grote en vooral ongevraagde eer.

De echte onafhankelijke vrouw toonde zich dapper en ging door op de ingeslagen weg. Maar een generatie later zag je al dat dochters van die hippiemoeders zich ingetogener gingen gedragen. Bloot was eng, preutsheid het nieuwe denken. Steeds groter werden de badbroekjes en beha’s gingen niet meer af, zelfs op het strand. Mannen droegen geen Speedo’s meer maar zwemshorts, en in sommige situaties zelfs onder de douche. In de landelijke zwembaden werden boerkini’s toegestaan, in 2021 ontstaan al bewegingen om aparte zwembaden of uren te maken voor islamitische vrouwen die al dat bloot uit onze samenleving verwerpen en terug willen naar onze Nederlandse geschiedenis anno 1950. De vertrutting slaat toe. De boezem verbannen en weer opgesloten in de veilige cocon van de degelijke beha. Marlies Dekker voor de wat oudere vrouwen die nog een beetje sexy willen zijn. Men koestert nog wel, experimenteert, maar showt veel minder. De revolutie is voorbij. De contra-revolutie onder leiding van mensen die ofwel het geloof aanhangen dan wel menen dat zij die geimigreerde geloofsgenoten moeten beschermen tegen al te veel Nederlandse (westerse) vrijheden, in volle gang. En ik, meninggever en toeschouwer kijk vol verbazing en ontzetting toe.

Jezelf inperken om het zelf gekozen nieuwkomers mogelijk te maken het meegenomen geloof dominant te laten zijn, ik zal er me nooit bij neerleggen. Want wat die revolutie duidelijk maakte is nu juist dat mannen en vrouwen gelijke menstypen zijn, ook al verschillen ze dan fysiek nogal. We hebben mekaar domweg nodig. En bepaald niet alleen om het eten klaar te maken en kinderen te baren. Helaas zien we dat laatste nu net in de kring van de vertrutters steeds meer als norm. En ik kreun. Heb de recente geschiedenis meegemaakt. En weet wat dat deed voor de positie van de vrouw en de vrije mens. U bent gewaarschuwd…..(beelden: archief)