Tagarchief: baan

Sociaal netwerk..

Sociaal netwerk..

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Geen categorie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , • 15 reacties

Als je wel eens nadenkt over ander werk, een nieuw huis of leefomgeving, misschien zelfs een andere partner, blijft voor velen toch de vraag over hoe dat zal uitwerken op de eigen sociale netwerken. Die bestaan in eerste instantie uit familie, goede vrienden of zelfs zeer fijne buren. Een mens is natuurlijk kwetsbaar en als je even hulp of steun nodig hebt, dan wel dit moet of wilt uitdelen, is het handig als dit netwerk zich met je bemoeit of in de buurt verkeert. In de persoonlijke recente geschiedenis maakte ik soortgelijke situaties mee en dan blijkt toch dat al die zgn. ‘kennissen’ waar je op bouwt als alles goed gaat er niet voor je zijn als het er echt op aankomt.

Logisch, want veel mensen willen niet geconfronteerd worden met de ellende van anderen als het even kan. De ‘echten’ kijken zo niet, die zijn er dan gewoon. Maar stel je voor dat je ineens bedenkt dat het elders in de wereld toch een stuk leuker lijkt of dat je als Groninger ook best zult aarden in Maastricht? Zou dat netwerk er dan nog steeds meteen voor je zijn. Onderhouden van relaties is kernpunt, en je krijgt wat je geeft. Ik heb al vaak gezien dat mensen die veel vragen in geval van nood toch worden overgeslagen.

Waarom? Omdat die netwerken ook bestaan uit geven en nemen. Het zijn net bloggers. Wie nooit reageert op een ander mag niet mopperen als bij hen ook niemand een reactie plaatst. Kwestie van investeren. Net als in het echte leven. Dus dan is het niet zo gek dat sommigen op enig moment verdwijnen en bijna vergeten raken. Net als je in je persoonlijke leven meemaakt zeilen mensen soms naar achter de horizon en komen niet meer in beeld. Trieste constatering wellicht, maar wel realistisch. Hoe dan ook, de magneet van dat sociale leven heeft in ons leven wel een aardige rol gespeeld bij het nemen van beslissingen rond wat te doen op enig moment. En diezelfde mate van overwegen wat te doen en op welk moment zie ik ook bij anderen. Zelf ben ik nogal loyaal aan hen die mij voorzien van liefde en levensgeluk. Leuk hoor, dat dromen over ‘elders’ maar om op deze leeftijd nu een heel nieuw leven op te bouwen? Al zou ik het nog wel aardig vinden om….. Nou ja, we dromen verder, intussen omarmd door dat door de jaren heen opgebouwde netwerk waar ik ook als meninggever zo sterk aan hecht. Ook al wonen sommigen niet echt om de hoek…. Hoe is dat bij mijn lezers?? Net als ik gehecht aan wat belangrijk is in een mensenleven, of meen je best zonder te kunnen? Ben benieuwd naar de reacties. En zij die niet reageren….ik vrees voor jullie status…. (Beelden: Prive/archief)

Jeugdige passie…

Jeugdige passie…

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , • 13 reacties

Ik zal er vast wel eens eerder over hebben geschreven in mijn blogs van de afgelopen jaren, maar los van de auto’s in de straat waar ik in de jeugd woonde en die ook bij ons thuis passeerden als onderdeel van de ‘handel’ of die van de overburen, dat garagebedrijf waar ik mijn kennis op dat punt extra aardig mee kon opvijzelen, was er nog een factor die me direct als jong mens intrigeerde. Die van de luchtvaart. Want als geboren Amsterdammer wist ik dat vlakbij de grote stad een vliegveld lag waar een maatschappij actief was die grote daden had verricht in het verleden en dat nog deed in het toenmalige heden. Schiphol en de KLM! Een luchthaven en maatschappij om trots op te zijn en mij ook direct intrigeerden.

En dat het trots makende KLM er nog vloog met van die fantastische toestellen als gebouwd door Lockheed of Douglas hielp zeker mee. Plus dat er door Fokker werd gevlogen met o.a. door hen gebouwde Gloster Meteors maakte het beeld compleet. Zo vaak als ik kon jengelde ik de ouders of oudere broer aan de oren om daarheen af te reizen. Later deed ik dat zelf. Per fiets, om dan hele dagen te verkeren langs de startbanen of met een gekocht kaartje op de uitkijkpromenade die de luchthaven toen rijk was. En dan keek je naar al die vliegtuigen die naar bestemmingen vlogen als Teheran, New York, of zoiets als Dusseldorf of Parijs.

Er waren toestellen te zien uit Oost-Europa. Boedapest, Praag, Warschau hun plaats van herkomst, en dan die Britse machines met hun zo kenmerkende uiterlijk. Ik keek naar de grondafhandelaars met hun tractoren en karretjes vol bagage of vracht. Aan de rechterkant van het toenmalige platform de vrachtmachines. Oude Dakota’s, DC-4’s, soms een prachtige Curtiss C46 of als je geluk had een Avro York, een toestel dat al i n WO2 was ontwikkeld. Je zag de bloemenkisten van Autair, een bedrijf uit Engeland dat vluchten verzorgde tussen Schiphol en Berlijn in oude Vickers Vikings. En elke kist had zijn eigen kenmerkende eigenschappen en geluiden. Ik kende ze als jong mens al heel snel uit de bol. ‘Wist er alles van’, maar wat ik wist nog best beperkt natuurlijk. Zelfs in de winter was ik er in de vrije uurtjes te vinden.

Ik had op enig moment een brommer beschikbaar en dat gaf me nog meer vrijheid. Schreef alles op wat ik zag, vertaalde het in het klein naar mijn eigen luchtvaartwereldje thuis. (zie 2012-22)Toen leuke meiden in mijn leven kwamen moesten zij hun al dan niet gemeende liefde voor mijn persoon delen met die voor de gevleugelde vrienden. Ze werden meegenomen naar de luchthaven en ik beoordeelde hun drang naar kennis over wat mij bekoorde al dan niet met het besluit dat het ‘niks werd’. Degene die het vol hield en samen met mij in de kou naar die kisten ging kijken bleef ook in mijn leven.

Tot nu aan toe zelfs. Gekte (passie) kent geen grenzen natuurlijk. Hoe dan ook, de luchtvaart bekoorde me zo zeer dat ik er als vroege werker alles aan deed om op enig moment mijn baan in de banqaire wereld te verruilen voor een op Schiphol. En wat was dat geweldig. De kantoorplek echt om de hoek van platforms en banenstelsel en dan tussen de middag die kisten voorbij zien of horen komen en de geur van hun motoren ruiken. Het bleek ook een harde leerschool. Niks mis mee, je kreeg er ook een degelijke opleiding. En nog altijd is die passie aanwezig. Ik sta niet meer zo vaak langs de banen, het gedoe op Schiphol houdt me buiten de panoramadekken waar je naar de vliegtuigen op de platforms kunt kijken. Ik heb intussen zelf honderden uren gevlogen in talloze vliegtuigtypen. In die zin is de passie leidraad geweest in mijn verdere leven. En dat alles omdat ik bij toeval werd geboren op een plek die directe verbinding met dat vliegveld naast de stad in zich had. En ik dus wist en weet dat Schiphol en Amsterdam met elkaar verbonden zijn. Zou voor veel van de beroepsklagers die na 1919 hier zijn komen wonen een stukje kennis moeten zijn. Maar dat is een andere discussie….(beelden: archief/internet)

Nazi

Posted on by • Geplaatst in Politiek • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

WalgureMijn grootste probleem met anders denkenden is dat men in die kringen zelden of nooit op goede argumenten of inhoud een discussie meent te kunnen ‘winnen’. Al snel wordt het persoonlijk en vliegen de verwijten de kant op van hen die er een andere mening op na houden dan die van de zgn. politiek correcte elite in dit land. En nu moet de lezer dat woord ‘elite’ niet meteen al te serieus nemen, want het zijn vaak ook goed willende en soms wat naïeve lieden die via school of carrière in kringen verkeren waar bepaalde stromingen wat meer opgeld doen dan andere. Vanuit de zelf geknutselde ivoren torens beziet men het anders denkende ‘volk’ met enig dedain en kan zich niet voorstellen dat daar ook maar een exemplaar van de intelligente mensensoort in de rondte loopt. Als iets de gemoederen echter in de breedte bezig houdt momenteel dan toch wel de ongecontroleerde uittocht van mensen richting Europa. Soms afkomstig uit vreselijke gebieden vol barbaarse heidenen, maar in veel gevallen op de vlucht voor armoede of evt. dienstplicht. Tel daarbij op dat onderweg een aantal lieden aan de stroom wordt toegevoegd die Noord-Europa zien als een prima economisch alternatief voor het zuidelijk deel van ons werelddeel waar zij normaal zelf verkeren.

computer-frustrationVolgens de officiële opgave van onze regering maar vooral vanuit de stromingen die menen dat de deuren bij ons letterlijk en figuurlijk open moeten worden gezet, wordt het aantal ‘vluchtelingen’ naar beneden bijgesteld. Maar onlangs gaf het COA toe dat men wekelijks 2500 mensen of meer een plekje moest zien te geven. Vermenigvuldig je dit met 52 komen we wel aan de 100.000 nieuwkomers per jaar. Een sociaal/economische last die ons land maar lastig zal kunnen verwerken. Omdat het fenomeen nu al jaren bezig is, al is dat dan wellicht op wat kleinere schaal. De EU faalt op alle fronten, niet alleen de financiële regels worden in veel Europese landen gebruikt om het bestuurlijke achterwerk mee af te vegen. Kortom, die mensen op zoek naar een goed nieuw leven komen massaal onze richting op. Neigen nog wat naar Duitsland soms, naar Zweden of Engeland, maar zien voor zichzelf gek genoeg geen ‘veiligheid’ in Turkije, Bulgarije, Macedonië, Service, Hongarije of Oostenrijk. Men vecht zich bijna een weg naar onze streken. Waar de uitkeringen gegarandeerd zijn en een huis of baan om politiek correcte redenen voor deze groepen direct kunnen worden geregeld.

Jacobse en van Es (Indymedia)En daar zet ik al jaren mijn vraagtekens bij. Want laten we wel zijn, sommige Nederlanders staan soms 12-15 jaar op een wachtlijst voor een betaalbare woning, er zijn officieel 600.000 werklozen in ons land, waarvan een deel boven de 40, dus op voorhand kansloos, de zorg is onbetaalbaar geworden en oudjes krijgen een soms meer dan asociale behandeling. Maar daarover moet je in bepaalde kringen niet beginnen. Zeker onder de Pechtoldisten zitten er die deze toch realistische redenatie zien als racistisch, nationalistisch of zoals me onlangs overkwam nazistisch. Kortom, wie weinig ziet in eenzijdigheid krijgt het persoonlijke verwijt een nazi te zijn over zich heen. Toch bijzonder als je gewoon een sociaal vraagstuk aan de orde stelt. Maar ook dat mag al niet meer. Trouwens, als het aan Minister Asscher ligt mogen mensen zoals ik straks helemaal niet meer zeggen of schrijven wat we van de situatie vinden. Slechts een enkele ‘tone-of-voice’ toegestaan. En dat geeft me zeer te denken. De man van die specifieke naziverwijten heb ik trouwens uit al mijn netwerksystemen verwijderd, bij collega-blogster Thamara gebeurde hetzelfde. Maar het geeft toch te denken. Eenzijdigheid als basis voor de democratie. En dat van een partijlid uit een stroming die zichzelf ‘Democraten’ noemt. Eng, heel eng!

Van oude namen die verloren gingen….

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Cultureel, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , • 5 reacties

FRI-6768 - dieselloc HPIM3758_editedAls je dan al wat ouder wordt krijg je bijna zonder dat je het beseft ineens gevoelens die nog het beste omschreven kunnen worden als nostalgie. Gebeurtenissen uit het verleden, eten, plekken waar je te gast was, of namen die best een grote betekenis hadden. Een daarvan is onlangs om allerlei redenen aan zijn einde gekomen. Fleischmann, bekende fabrikant van elektrische treinen en aanverwanten. 125 jaar oud al en een jaar of 40/50 geleden behorend tot de kern van de hobbywereld van treinengekken. Ik was er niet zo mee bezig al had ik uiteraard wel een elektrische trein en was die ook van Fleischmann afkomstig. Een familielid van ons had een uitgebreid emplacement met dat spul en de hoofdrolspeler in die zelf gemaakte wereld ging regelmatig naar Duitsland voor weer een nieuwe aanwinst. Een stoomloc, wagons, een zware diesel-elektrische locomotief of wat ook. Gestaag groeide zijn collectie en af en toe werd de baan opgezet voor gebruik en genoten we er als familie net zo van als hij zelf.

FRI-6769 - Stoomloc HPIM3760_editedNa zijn verscheiden werd de treinenbaan aan ons geschonken. Zoonlief speelde er nog een tijdje mee, maar deed dat niet met veel respect. Dus verkochten we de boel, met uitzondering van die ene stoomloc met tender en de dieselloc die ooit met veel trots uit Duitsland waren opgehaald. Fleischmann, met alle denkbare extra’s van toen. Zoals verlichting. Ze staan hier bij mij in het hobbymuseum. Al jaren. Of ze nog kunnen rijden weet ik niet, wellicht te stoffig geworden? Al smeerde ik de boel wel regelmatig. Waarom ging dat merk ondersteboven? Of waarom overkwam dat andere grote modeltreinmerken van vroeger ook al eerder? De markt is weg. Treinen zijn uit, de nieuwe generaties zitten liever achter een spelcomputer of zoiets en die rond rijdende treinen interesseert de jonge garde niet of nauwelijks meer. Een trein is geen wonder der techniek meer, het is een vervoermiddel en het uiterlijk van die dingen is ook niet aansprekend genoeg.

WP_002623Een beetje stoomloc had ook voor mij iets wat ik ook altijd terugvond bij oude propellervliegtuigen. Avontuur lonkte als je er naar keek en dat avontuur op schaal naspelen was een echte hobby. In de koude wintermaanden lekker bouwen aan de entourage voor die treinen? Wie doet dat nog?  De hele modelbouwsector heeft het lastig. Veel namen verdwenen, ook oudere. En dat zie je terug in de schappen van de nog overgebleven speelgoedketens. Je moet je best doen om nog een stukje ‘ouderwets’ speelgoed te vinden. Niks treinen, vliegtuigen, auto’s of modelbouwdozen. Elektronica moet het zijn en meuk uit China. Daar kon Fleischmann dus ook niet meer tegen. Het bedrijf slankte af en af, werd mager als een kerkrat en moest uiteindelijk het faillissement aanvragen. Er is een kansje dat ze nog terugkomen, maar dan moeten de enorme schulden en pensioenlasten voor oudere werknemers verdwijnen. Of de omzet van het bedrijf na herstart weer zal groeien zal de tijd leren, maar ik betwijfel het. En koester intussen die twee oude locs uit een ander tijdperk. Want je wordt toch ouder pappa….

Reformatorisch extremisme….

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , • 6 reacties

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kijk, eenieder moet vooral geloven wat hij of zij wil. Ik schrijf daar wel vaker over, als ik er maar geen last van heb of ergernis bij ondervind. Dus of men nu in de Heer is vanuit katholiek, christelijk of moslimgedachte, mij is het goed, maar kom er niet mee aan de deur. Al vind ik een discussie over geloof nog steeds een heel leuke. Vooral met hen die menen dat alles is bedacht door een of andere grootheid, daarbij voorbij gaand aan alles wat we intussen weten over het heelal en onze geboortegrond, de Aarde. Hoe dan ook, binnen het christelijke geloof ken je 588 stromingen die allemaal menen dat ze het witte garen of buskruit zelfstandig hebben uitgevonden. Ze baseren zich dan op een of andere frase uit de Bijbel, vertalen die naar eigen eer en (soort van) geweten en gaan dan leven binnen die zelfbedachte leer. Reformatorisch denken is er daar een van. Een reformateur zoals deze lieden heten, hangt een godsdienstige sekte aan die eigenlijk pas stamt vanuit de 17e eeuw. Men wil de zeden en tucht opleggen die in extreme vorm de Here Jezus zelf een gruwel zou zijn geweest, als die man echt heeft bestaan natuurlijk. Wie zich aangetrokken voelt tot die stroming of door ouders in die richting werd geduwd ontvangt als baby een dopingsceremonie en dat verbindt je volgens deze sekte voor het leven met waar men voor staat.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De Bijbel bepaalt het hele denken, hoe men zich gedraagt is niet eens van belang, Bijbelkennis en overgave aan de ‘Here Jezus’ uitgangspunt van dit geloof. Wie zich tijdens zijn verder leven ontwikkelt, meer kennis op doet en wellicht twijfelt aan de relatief strenge aardse wetten en regels van deze stroming komt zichzelf tegen. Want dan behoor je ineens tot het kamp van de afvalligen, de mensen met een dusdanig andere overtuiging dat je bij de Reformatoren niet meer welkom bent. Dit overkomt een lieve en zeer gelovige christenmens uit mijn vriendenkring momenteel. Hij gaf les aan een Reformatorisch College in Dordrecht. Aangestuurd door een bestuursraad die weer verantwoording schuldig is aan een dominee. En die dominee is kennelijk een soort onfeilbare Paus. Toen onze vriend meldde zich in het recente verleden na opgedane volwassen wijsheid te hebben laten wederdopen bij de Evangelische gemeente was hij binnen de kortste keren ‘outcast’. Niet omdat hij ook maar op een enkel punt die leer van de sekte had afgewezen of verloochent. Nee, de man had zich afgewend van stukjes van het refo-geloof en dat is daar kennelijk een doodzonde.

WP_005610En daarvoor moet je boeten. In een hel op aarde. Ontslagaanzegging, geen overleg mogelijk. Juridische verschillen van inzicht worden uitgevochten. Meerdere collegae moesten het ook ontgelden. Ook ontslag aangezegd. Maar opmerkelijk, eerdere zaken van dezelfde strekking werden door het zelfde college ongemoeid gelaten. Mochten gewoon blijven lesgeven. Het moet niet gekker worden. Kortom, Farizeeers, ik schreef er al eerder over, pur sang en een schande voor het christelijk denken in dit land. Hoe het onze lieve vriend verder gaat? We zullen zien. Hij is een prediker, wat ik daar persoonlijk ook van moge denken, maar zuiverder christenmens als hij ken ik niet. Zijn functionering was nooit enig probleem, integendeel, geroemd door collega’s, ouders en zo meer. Maar omdat een vermolmd denkend bestuur geen greintje medemenselijkheid kent, hoezo barmhartig en christelijk?, moet hij op zijn 58e omzien naar een andere baan. Schandalig en voor mij een extra reden om te pleiten voor stopzetten van de financiering van bijzonder onderwijs als dit vanuit algemene middelen. Geloof hoort thuis in de kerk of in het prive-domein, niet in het openbare leven. Laten we die geloven verder gewoon uitbannen, te beginnen bij het Reformatorische. En dan als proefballon meteen maar bij dat verrekte college in Dordrecht. De heer wil mij wel vergeven denk ik. Zoals hij de hele mensheid deed volgens de overlevering, toen ander schorem hem overleverde aan de Romeinen en aan het kruis liet nagelen. Ik zie de parallel! U ook?

Huichelaars van de christelijke leer…

Posted on by • Geplaatst in Godsdienst • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

Farizeeen_beschuldigen_Christus-Duccio_di_buoninsegnaDe term Farizeeërs ken ik vooral vanuit het christelijke verleden als een met een fikse negatieve lading. Mensen die tot deze groep behoorden waren nogal fanatiek in de oude Joodse leer. Zo zeer zelfs dat zij daarvoor het leven van Jezus Christus lieten beëindigen door de Romeinen die indertijd de baas waren in het Palestijnse land waar volgens de Bijbel de geschiedenis van het christendom zijn oorsprong kent. Die Farizeeërs waren wonderlijke lieden. Zij leefden in het joodse geloof zoals we nu in andere godsdiensten zien bij de meest extremen onder die ‘gelovigen’. Zuiver in de leer en vooral volgens de woorden als in de oude boeken of perkamenten rollen beschreven. Interpretatie kwam niet voor en versoepeling of liberale gedachten kwamen niet bij hen op. Wie de wet niet kende, werd vervloekt. Kijk, de link met een groepering als IS is al snel gelegd. In dit geval kreeg de term ‘Hij is een echte Farizeeër’ ook nog eens een bijklank. Want het staat ook voor huichelachtig. Ook liefde en barmhartigheid kende men in deze kringen niet.

Farizeeers 03691De godsdienstige wet gold als heilig en die wet kwam van ‘God zelf’. Dat men streefde naar macht, geld en huichel kwam hen duur te staan. Het was volgens de overlevering zelfs Jezus, toch een zoon van God zelf, te erg voor woorden. En juist Jezus leerde zijn volgelingen dat vergeving een goede eigenschap was, dat woekeraars geen plekje in de hemel zouden krijgen en dat zij die slechts de wet zagen en niet barmhartig waren, niet hoefden te rekenen op zijn sympathie. In Christelijke kring kom je nog steeds groepen van deze verfoeide lieden tegen. Mensen die de leer van de Bijbel (of koran) zien als uitgangspunt voor hun handelen, maar intussen wel zorgen dat anderen door hun daden in het verderf worden gestort. Die vasthouden aan strikte regels. Zo zijn vrouwen steevast ondergeschikt aan mannen, moet je een gedrag vertonen dat past bij door hen geadoreerde regels en verwijzen zij elke menselijke toevoeging aan het leven als iets dat door de duivel gezonden is. Opmerkelijk dat men dus niet kijkt naar gedrag, instelling, oprechtheid, maar vooral naar dat leven volgens die door hen gestelde regels. Waardoor mensen net als Jezus worden behandeld en overgeleverd aan de Romeinen.

Farizeers 127515_0Ze zijn wel zo huichelachtig om dit te doen op een wijze die mij persoonlijk doet walgen en me ook nog eens bewijst dat elke geloof dat is gebaseerd op dit soort leer bij wet verboden moet worden. En echt, het gaat dit keer eens niet om moslims maar om fundamentalistische Christenen. Die een echte vriend zodanig behandelen dat diens hele carriere en toekomst op het spel kan komen te staan. Reken maar dat ik hem zal bijstaan met advies, maar als het niet goed komt zal ik niet wijken voor de druk om hem vrij te pleiten van alle door deze mafkezen aangedragen argumenten. Farizeeërs moeten we niet meer dulden. Is uit de tijd. Weg er mee. En dat huichelachtige……het past niet bij het echte christendom. Jezus zou zich er diep voor schamen.