Etniciteit als taboe…

wp_20150618_018Voor een echte grootstedeling is alles wat ”van buiten komt’ al snel aardig ‘provinciaals’. Voor sommigen bestaat zelfs de uitdrukking ‘boeren’ als het daarover gaat. Buitengewoon onaardig natuurlijk. Maar bij mijn vele rondreizen door het vaderland werd me wel duidelijk dat tegen ‘het westen’ vanuit de provincie ook aardig werd gescholden en bleek men daar net zo al dan niet bewust bevooroordeeld. Wij ‘wisten alles beter’ (voor de provincie maakte het niet uit waar je vandaag kwam, de Randstad was ‘een’), waren ”arrogant, eigenwijs en snapten niets van hoe het in de provincie (welke ook) ging’. In het zakendoen leerden wij dat je met noorderlingen erg aardige afspraken kon maken die zelden werden geschonden, en met zuiderlingen even zelden tot een sluitende overeenkomst kon komen. Veel van deze ervaringen zaten ook in de hoek van de vooroordelen. Op etniciteit vanuit het provinciaalse of grootstedelijke denken ingedeeld. Is dit beledigend? Nee, niet echt, maar vleiend is anders. In sommige voetbalkringen worden deze beweringen nog eens extra uitvergroot. Alle AJAX-fans zijn voor tegenstanders ‘Joden’ en dat is niet alleen feitelijk onjuist, maar ook nog eens akelig voor de mensen die wel die afkomst kennen.

wp_20160202_003-2Maar niemand die zich daar meestal echt druk om maakt. Waarom dan die gevoeligheid als het in ons land gaat om het benoemen van problemen of gevaren die dreigen vanuit de hoek van inwoners met een migratieachtergrond (..) die zijn oorsprong had of heeft in Turkije en Marokko. Waarom ligt dat zo gevoelig? Waarom mag je de opgedane ervaringen met lieden uit die groepen niet benoemen? Waarom mag je niet vinden dat mensen die onze vrije mening en media de mond willen snoeren hier niets te zoeken hebben. En dat alleen omwille van bijvoorbeeld de boodschap van een geloofsgestoorde dictator die zijn grijpgrage fikken onze kant uitsteekt.  Zoals een Fries die naar  de hoofdstad komt om zich daar te vestigen, zich maar beter kan aanpassen aan dat specifieke Amsterdamse of Utrechtse gedrag en bijbehorende humor, geldt dat ook voor die migranten. Toch? Of zie ik nu iets over het hoofd. Als je de politiek correcte elite mag geloven is iedereen hier welkom, of men nu een bijdrage levert aan de samenleving of niet. En hoeft men kennelijk helemaal niet te integreren, de taal niet te leren, geen notie te nemen van onze gebruiken en is zelfs de (Grond)wet voor hen niet geschreven.

ontspanning-6De niet aangepakte problemen met jongeren met een migratieafkomst lijken daar ook op te duiden. Sommige buurten compleet overgenomen door deze lieden die bij het minste of geringste fysiek en vooral verbaal geweld niet schuwen. Wat zit daar toch achter? En waarom is men zo bang voor de reactie van een grote meerderheid van het Nederlandse volk tijdens de komende verkiezingen?? Is populisme een groter gevaar dan wegkijken en bedreigingen niet benoemen? Realisme ontbreekt bij de elite en dat komt altijd een keer aan de orde als de getergde burgers zich wenden tot hen die met een paar zinnen hele massa’s weten aan te spreken. En wie dat niet wil moet vooral komen met daadkracht en de boel eens gaan schoon bezemen. Een herhaling van de jaren dertig is helemaal niet ondenkbaar. Wie dat wel weet heeft niet goed opgelet. Het kan twee kanten opvallen als we niet uitkijken. De foute en de foute. Een tussenweg lijkt door de huidige politieke partijen niet voorzien van nieuw asfalt. En dan krijg je bijna onafwendbaar ongelukken. Die uitsluitend komen op het conto van hen die maar niet hebben willen zien wat er nu werkelijk mis ging in de maatschappij. Alleen horen we dat straks niet in hun diverse campagnes. Het zal wel weer gaan over de economie en de zorg of zo. Zij die opletten luisteren daar niet meer naar. Die weten wel beter….toch? Het realisme verdient een kans! Laten we stoppen met dromen! Voor we in een nachtmerrie eindigen…

Krekels en mieren…

OLYMPUS DIGITAL CAMERAHet verschil tussen mensen is soms best leuk om te bestuderen. De een is spaarzaam, koopt niets overbodigs, maar wat men koopt is dan bedoeld om een leven lang mee te gaan. Ketens als Action, Kruidvat of Blokker worden door hen gezien als een gruwel. De ander is veel meer van door het leven heen dartelen en genieten van de momenten van geluk die de aankoop van zelfs maar iets onbenulligs kunnen opleveren. Laat ik nu eens vaststellen voor het gemak dat beiden vooral moeten doen wat ze willen, er zit nergens een veroordeling in van welk gedrag ook. Maar wat je wel vaak ziet is dat die eerste groep er financieel vaak wat beter uitspringt dan de tweede. De mensen met de mooie en dure huizen, de fraai onderhouden tuinen en de auto’s van grote bekende merken zijn meer hun deel dan je bij die tweede groep vaak aantreft. Daar zijn de huizen kleiner, gezelliger, rommeliger ook vaak en meestal kom je er een grote liefde voor huisdieren tegen. Ook die kunnen zorgen voor daggeluk. Het is maar net wat je kiest. Ik weet nog goed dat dit fenomeen ook al zichtbaar was in mijn jeugd. Onze straat was een mengeling van mensen die het ‘goed konden doen’, middenstanders en arbeiders.

Voor de sfeer..... Allemaal op zoek naar het grote(re)geluk. Juist in die jaren dat Nederland veranderde zag je ook de scheuring ontstaan in de bevolking van die straat. Zij die spaarzaam waren verhuisden, veelal naar de betere buurten. Het nieuwe Buitenveldert, naar een van de tuinsteden in het westen van Amsterdam en soms zelfs naar plaatsen buiten de hoofdstad. De middenstanders sloten vaak de poorten van hun nerinkje en gingen rustig leven van wat ze aan spaargeld hadden vergaard. Soms een baantje als portier of nachtwaker ergens, maar nooit zo hard werken als die arbeiders die sappelden voor elke cent die ze konden verdienen. Die waren min of meer gedwongen in die buurt(en) te blijven wonen. Maar richtten hun huizen wel in met alles wat het moderne leven te bieden had. Televisie, radio, tapijtjes op tafel, een beetje aardige keuken met douche en huisdieren…. Op 40-60m2 samenleven was nooit een groot genoegen met een heel gezin, maar met dieren er bij al helemaal niet. Soms kom je nog wel eens wat van die lieden tegen.

Nog steeds chique, maar ook dicht...Zoals ik onlangs deed. Ik liep door de hoofdstraat van wat ooit mijn leefomgeving was geweest (ik verhuisde toen ik 18 was naar een andere buurt) en zag een vent lopen die vroeger altijd al wat ouder was geweest dan ik. Beetje meer de generatie van mijn oudere broer. Vroeger het playboytype, haartjes in kuif, mooi pak. Reed op flashy brommers, versierde de meiden. Ik volgde anno nu zijn spoor. Keek waar hij heen liep en zag dat hij nog steeds in die oude straat woonde. Dat pak droeg hij nog, het haar nog bijna in gelijke snit. Nooit verhuisd, nooit de behoefte gehad. Spaarzaam geleefd of alles er doorheen gejaagd? Een uitzondering, dat wel. Maar wat ben ik blij dat ik ooit die stappen zette om de wereld toch eens van een andere kant te bekijken. Kostte wat, maar dan heb je ook wat. Nu nog eens zien dat we die villa bereiken met een Ferrari voor de deur….Zouden ze die bij de Action ook verkopen?

Wie of wat ben je eigenlijk?

OLYMPUS DIGITAL CAMERAAls je hier in Nederland aan de gemiddelde burger vraagt wie of wat hij of zij is krijg je meestal een simpel antwoord. Zo ben ik zelf nog altijd een Amsterdammer, een Nederlander, een hork of een oudere jongere. Ik zal zelden aangeven waar ik qua geloof of politieke richting voor sta als primair antwoord. En echt, ik heb dat wel eens getest, de meeste geboren en getogen Nederlanders of Duitsers (en de rest van Europanen) geven een soortgelijk antwoord. Geloof speelt geen rol. Bij moslims zie je een heel andere reflex. Die hebben snel de neiging zich primair voor hun geloof op te stellen en pas daarna hun oorsprongsland te noemen als punt van herkomst. En pas daarna het land waarin zij leven. Dat zegt naar mijn mening toch wel iets over hun gedachtengoed. Het geloof is voor hen belangrijker dan de nationaliteit en met het nieuwe gastland hebben ze niet veel op. Nu zijn er uitzonderingen op deze regel. Uiteraard, komt wel eens voor.

OLYMPUS DIGITAL CAMERAIk herinner me van een paar jaar geleden een marktkoopman in hartje Amsterdam Oud-West. Marokkaan van geboorte maar helemaal geintegreerd. Hij dronk gezellig een biertje en je kon enorm met hem lachen. Op de markt een komiek die zijn stal aan het einde van de dag met allerlei trucs en kunstgrepen wel leeg had verkocht. Hard werken was hem niet vreemd, maar lekker onderuit hangen en allerlei wonderlijke verhalen vertellen ook niet. Mijn observaties rond die moslimcultuur wilde ik nog wel eens met hem delen. In die buurt wemelde het van de lieden die hun vrouw echt achter zich lieten aandraven, gekleed in de bekende cultureel voorgeschreven bedekking en met een gebrek aan taalkennis die bijna stuitend was. Mohammed, zoals de marktkoopman heette, bekeek dat dan met mij en gaf toe dat deze mensen in onze cultuur eigenlijk kansloos waren. Hij zag nog meer in de toekomst van straatjeugd die ook daar nauwelijks wilde deugen.

constructionworkersMaar die wel graag wilde werken als de kansen zich maar voor zouden doen. Desnoods als vakkenvullers, maar geld verdienen was ook onderdeel van het zo gezochte respect. Bij een goed biertje en een lang gesprek vroeg ik Mohammed eens wat hij zich nu precies voelde als ik het hem zoals toen echt op de man af zou vragen. Zijn antwoord was direct en uit het hart. ‘Ik voel me primair een Amsterdammer, dat heeft me het meest gebracht. De rest neem ik maar op de koop toe en als het iets toevoegt zal ik het ook omarmen’. We klonken nog eens en ik sloeg hem op de schouder. Zo hoort integratie te zijn. Elkaar snappen, begrip hebben maar je ook en vooral inwoner voelen van de stad waar je leeft en je geld verdient. En dat geloof? Dat is voor mij secundair. Dus…welk antwoord geef jij als ik vraag wie of wat je bent???

100

altAqk0jUetbhiiLsLyZkF5GGIlNW1VgsGIZ_mgHiKc1a1VIk hoorde zojuist op de radio dat het aantal honderdjarigen in een periode van pakweg tien jaar tijd is verdubbeld. We worden met zijn alleen steeds ouder en blijven daarbij ook nog eens fitter. Als we niet te veel eten, roken, drinken of te hard werken. Want het is wel opvallend dat het vooral vrouwen zijn die deze mooie leeftijd halen en soms ver daarboven. Wij mannen worden weliswaar gemiddeld ook ouder, maar slijten ook wat meer door al dat gestress en gewerk om het gezin te onderhouden, te klussen thuis, vakanties te organiseren, als taxichauffeur te fungeren en zo meer. We zijn het sterke geslacht maar als het er op aankomt komen we niet in de buurt van de vrouwelijke opvolgers van Eva uit het scheppingsverhaal. Die appel kleeft ook aan Adam en de schuldenlast daarvan vertaalt zich kennelijk in een korter leven. Nu doen wij het in ons land dus bepaald niet slecht op dit punt. In sommige gebieden worden mensen echt geen 100. Je mag blij zijn dat je de 65 al haalt laat staan daarna van een pensioen kunt genieten.

OLYMPUS DIGITAL CAMERACultuur en omgeving waar je woont bepaalt vaak wat er van je overblijft na een hard leven. Je zult maar in een arm of oorlogsgebied zijn opgegroeid. Kan je zelf weinig aan doen, maar het bepaalt wel je toekomst. In die zin is Nederland een prima omgeving en snap ik wel dat er hele volksstammen zijn die van al die weldadige overvloed aan voorzieningen willen meegenieten. Gevraagd of ongevraagd. En daardoor wordt de kans dat we met zijn allen nog ouder worden, flink verkleind. Immers, door overbevolking is de toekomst nog nooit veilig gesteld. Integendeel. Toch voorspellen sommige geleerden al dat baby’s die nu worden geboren, wellicht aan het einde van hun leven al 120 keer Kerstfeest vierden. Een opmerkelijke gedachte. Wij mensen zijn in staat om zowat elke ziekte uit te bannen, we eten steeds gezonder en ontdekken steeds meer zaken die ons leven veraangenamen. We hoeven niet meer onder de meest vreselijke omstandigheden in de kolenmijnen te werken, of in fabrieken met een dodelijk uitstoot van allerlei troep. Robots kunnen dat bijvoorbeeld al veel beter.

Jogging Lady 2En zo worden we wellicht een volk van intellectuelen, die vooral met elkaar praten over, maar weinig doen. In sommige ministeries zie je deze ontwikkelingen al ontstaan. Als je zo leeft zou je zelfs als man kans kunnen maken op een langer leven dat je vrouw. Lijkt mij best een lastige, immers, door al dat gewerk ben ik zelf onderweg vergeten hoe ik moet leren koken, terwijl ik delen van het huishouden het liefst ook overlaat aan vrouwlief. Die dat met liefde doet hoor. En let op, daarmee gaat ze mij vast ver overleven. Ik wellicht 100 jaar oud, zij zeker 110. Vraag is alleen of ze het dan nog leuk vindt. Immers, zonder mij is er vast een stuk minder aan…..