Op een of andere manier hebben wij langzaam aan een justitieel rechtssysteem gekregen dat grote ongelijkheid tussen burgers lijkt te willen vasthouden. De een krijgt voor moord een taakstraf, de andere moet voor het dragen van een fakkel in de buurt van een mislukte politica een half jaar de cel in. Dat geldt ook voor al die uitvoerders die in opdracht van een of andere crimineel een vuurwerkbom of erger bij mensen aan de deur hangen die nog iets moeten betalen aan schuld of zo. De schade daarvan loopt in de miljoenen, de daders zijn als ze al worden opgepakt zo jong dat ze met een boete of een voorwaardelijke straf zo weer op straat staan.
Dat werkt lekker motiverend voor anderen om zich niet aan de wetten die dit land kent te houden. Zo denken met name types die in de extreme hoek van de samenleving bewegen en snelwegen of vliegvelden bestormen en lam leggen, of die een haat aan de dag leggen voor joodse medeburgers die zijn weerga niet kent. Vaak komen die lui uit de zelfde hoek van het politieke spectrum of juist uit de krochten van de onderste samenlevingslagen. Worden ze al opgepakt of nog fraaier, aangepakt, krijgen ze fluwelen handschoenen dragende agenten om ze beet te pakken en af te voeren.
Veelal is de rit niet naar het politiebureau of het gevang maar gewoon naar een of andere industrieterrein waar ze dan zonder straffen mogen teruglopen naar hun holen. Dat die agenten niks doen toch vooral verbonden aan de instructies van linkse stadsbesturen of het korps zelf. Anarchisme en activisme lijkt daar op grote sympathie te mogen rekenen. Zeker als je ziet hoe een paar jaar terug demonstranten werden behandeld uit een heel andere hoek, zoals de types die niet gevaccineerd wensten te worden tegen corona. Toen ging de lange lat er over heen en de waterspuit van de rijdende kanonnen met dit spul stonden op standje oorlog. Gewonden meteen het gevolg. En bij een boerenprotest in het oosten van het land was een agent zelfs bereid om meteen met scherp te schieten op een 16-jarige bestuurder van een trekker. Voor mij is het simpel, wie zich niet aan de wet houdt dient daarvoor een straf te krijgen.
En zeker die jonge gasten die maar menen dat iemand in elkaar trappen of een meisje aanranden gewoon normaal gedrag is mogen wat mij betreft wel wat steviger in hun ego worden aangepakt. Wat te denken van het uit de middeleeuwen bekende schandblok? Zet die zichzelf als het centrum van de aarde ziende daders daar maar eens een weekje in. Naar gelang hun daden zou je zo daarbij ook kunnen ontkleden om de schaamte te laten voelen die veel van hun slachtoffers ook moesten beleven tijdens de misdaden die tegen hen werden begaan. Wat mij betreft geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. Wie zich misdraagt, de wetten aan de ongepoetste laars lapt of meent dat jouw doelstellingen boven die van de democratie gaan, moet maar eens ondervinden hoe dat is dan. Echt straffen. Tien tegen een dat we dan snel al dat gepeupel kwijt raken. Want een groot ego is belangrijk voor dat vaak domme spul. En als we dit te zwaar vinden stel ik voor dat we dan maar besluiten om ze een weekje onder de dwang van instructeurs als Ray en Dai brengen zoals ik dat voorbij zag komen in dat geweldige TV-format ‘Kamp van Koningsbruggen’. Als je ziet dat zelfs half volwassen ego’s binnen 24 uur gebroken zijn, is het een koud kunstje (letterlijk) om die dadergroepen klein te krijgen. En als ze toch die discipline ondergaan worden ze meteen gewassen. Want de stank die van dat straatvolk afkomt is vaak onverdraaglijk. Alsof Lucifer zelf zijn zwavelputten heeft geopend om dat soort volk de straat op te sturen. Kortom….voor van alles en nog wat goed. Maar toekijken is dat niet. Gelijke monniken, dito kappen. Toch? (beelden: Internet)
Wat we nu zien aan terreur was een eeuw eerder vooral het werk van anarchisten. Mensen met een afkeer van het burgerlijke en wettelijke of democratische. Zij zetten zich af met soortgelijke terreurdaden als we in onze dagen zien, al was of is de achtergrond van de daders dan anders. Het geestelijk welzijn van die daders is wel vergelijkbaar. Vaak mensen die bewust niet nadenken over de gevolgen van hun daden voor de slachtoffers omdat ze die zien als onderdeel van de gehate maatschappij die zij zelf willen veranderen. Bij die anarchisten, voortgekomen uit de revolutie van de socialisten of communisten, ging het om een totale ontkenning van de centrale macht. Of dat nu een regering betrof, een geloof of een Partij zoals de communistische. In basis stamde het idee van die anarchie uit de 19e eeuw toen bepaalde stromingen zich verzetten tegen het idee dat kapitaal, productiemiddelen en bijvoorbeeld bodemschatten in een beperkt aantal handen verkeerde en de grote massa daar niet voldoende van zou profiteren.
En die anarchie hield het niet bij woorden alleen. Ook al waren er stromingen binnen de anarchie die geweld verafschuwden namen sommige van die lieden het recht in eigen hand. Zij plaatsen bommen en vermoordden mensen omdat ze vonden dat die hun kijk op de wereld in de weg stonden. Ook in onze dagen kennen we deze lieden nog steeds. Veelal nog steeds aan de extreme linkerkant van het politieke spectrum. Veelal zitten ze nu in de hoek van de ecoanarchisten, mensen die het milieu willen beschermen en daarvoor alles in zullen zetten om hun doelen te bereiken. Ze steken fokkerijen in brand en blokkeren kolencentrales of soortgelijke acties. Dat dit kan leiden tot veel ernstiger zaken bewees de moordenaar van Pim Fortuyn. Heeft maling aan de samenleving en gaat door roeien en ruiten om zijn onaangepaste instelling te verdedigen. De anarchie is gericht op het doen vervangen van wat nu normaal is door een samenleving waarin het communistische denken tot in de laatste letter wordt uitgevoerd en alles van iedereen is en niemand meer macht heeft over de ander.
Een aardig idee, maar meteen ook levensgevaarlijk natuurlijk. Hoe dan ook, de anarchie met zijn geweldsuitspattingen kende zijn hoogtepunt voor W.O. 1. Daarna verdween het wat naar een donker gebied aan de linkerkant van onze samenleving. Waar het nog steeds te vinden is. Veel kraker zijn in feite anarchistisch in hun denken en doen. En opvallend is hun afkeer van alles wat rechts is en wellicht een verstoring van hun ideale wereldbeeld zou kunnen opleveren. En dat we dit gevaar niet moeten veronachtzamen heeft o.a. de Rote Armee Fraktion laten zien. Kortom, gevaar komt niet alleen van ultrarechts of uit moslimextremisme. Het zit ook elders en het vraagt van onze bestuurders een grote wijsheid om ook daar goed op te letten en op te treden als er weer eens een escalatie dreigt. Want geweld is geweld. Voor de slachtoffers maakt het allemaal maar weinig verschil. Toch? (Beelden: Internet)
Wij mensen zijn wonderlijk optimistisch en wat weinig realistisch als het er op aankomt. Zo hebben we jarenlang gedacht dat ellende en narigheid zich in onze streken niet zou kunnen afspelen. Ach..er ging wel eens een bom af in Londen of Noord-Ierland, we zagen beelden uit het Midden-Oosten van dood en verderf, er waren allerlei akelige regimes aanwezig in Midden- en Zuid-Amerika, maar bij ons kwam dat niet voorbij. We gingen met een gerust hart op citytrips, of lieten ons per kameel door de Egyptische woestijn vervoeren dan wel door het qua veiligheid levensgevaarlijke Turkse verkeer. Sinds een jaar of 25 is alles veranderd. Oorlog bleef niet ver weg, het kwam heel dichtbij. Denk maar eens aan de Balkanoorlogen die op een uurtje of 1,5 vliegen van onze thuisbasis plaatsvonden en waarbij duizenden doden vielen. Begin deze eeuw zaten we hoe New York door de barbaren werd getroffen, daarna Madrid, Londen, en tegenwoordig weten we dat heel Europa in de onveilige zone is terechtgekomen door de terreur van de haat.
Los van de barbaarse moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh hielden wij het in ons land nog redelijk veilig, maar sinds we zien dat terreur ook met vrachtwagens of zelfs SUV’s kan worden uitgeoefend weten we dat ook Londen en Berlijn behoren tot de primaire doelen van het uitvoerende schorem. Intussen zien we ook dat de wereldreizigers door hebben dat bepaalde landen minder veilig zijn geworden. Dat andere landen juist meer zorgen voor een gevoel zoals we dat voor de terreurjaren kenden. Onlangs verscheen een onderzoek rond de mening van zakenreizigers over dit onderwerp. Washington zag men als veilige stad om heen te reizen, net als Los Angeles. Londen stond voor de aanslag met die SUV van onlangs ook nog wel als veilig, net als het op 9/11 zo heftig getroffen New York. Ook Munchen wordt nog als veilig ervaren.
Amsterdam komt niet op het lijstje voor. Zegt wel iets over het verschil van inzicht over hoe wij en anderen veiligheid ervaren. Onveilig zien zakenreizigers momenteel vooral Turkije, Mexico, Lagos, Brazilie en Jakarta. Met die keuzen kan ik mij wel vinden. Daar wil je niet heen en als je er heen moet omdat het niet anders kan, bereidt jij je er goed op voor. Drie van die bestemmingen zijn moslim-gerelateerd, hoewel als je het in-corrupte Lagos mee zou moeten tellen, zijn het er zelfs vier. Het zegt toch wel iets dat er door relatief veel reizende en ervaren zakenmensen zo tegen deze bestemmingen aan wordt gekeken. En voor de goede orde, Aziaten in het algemeen zijn zodanig minder overtuigd van de veiligheid van Europese hoofdsteden, ik kan me daar iets bij voorstellen, dat men deze bestemmingen massaal de rug toe keert. Met alle gevolgen van dien. De angst regeert ook daar en in die zin heeft de terreur toch enige zin gehad. Het is nu aan ons om te bewijzen dat al die kritische meningen onterecht zijn. Door eindelijk die veiligheid nu eens te garanderen en ons te richten op de daders en voorkoming van hun waanzinnige aanvallen op onze vrijheden en democratie. De gevolgen zijn ons nu wel bekend. Al vrees ik dat men de economische kant daarvan nog wel eens onderschat.
Altijdmijnmening 