..Anders dan velen denken ben ik zeer begaan met het milieu, klimaat, maar ook de samenleving, de staat van onze democratie en hoe polarisering ons volk uit een drijft. Dit laatste wordt vooral veroorzaakt door bepaalde stromingen, actiegroepen, extremisten en zo meer. Media die eenzijdig berichten over deze kwesties zijn mij een doorn in het blauwe oog. Maar ik kan nog wel begrijpen dat je vanuit een of andere wonderlijke politieke kijk op zaken niet schroomt om het nodige aan indoctrinatie of leugens op het gewone volk los te laten. Een aantal van die zaken heb ik zelf als meninggever door de jaren heen niet vermeden. Maar er is een nieuwe factor bijgekomen.
Die van bedrijven en commerciele instellingen die zich ineens eenzijdig achter allerlei linkse boodschappen opstellen en mij als consument willen verleiden tot ‘groen’ ‘biologisch verantwoord’ of nog erger ‘politiek correct’ gedrag. Dat extreem-links zich druk maakt over het lot van melkkoeien snap ik overigens ergens nog wel. Dat ze tegelijk het lot van vele bevolkingsgroepen elders in de wereld vergeten te benoemen die worden bedreigd door allerlei milieuvriendelijk bedoelde ontginning van oerbossen of mijnen voor het winnen van grondstoffen t.b.v. door links opgedrongen elektrische voertuigen, kan ik dan weer niet duiden. Lot van die koeien belangrijker dan die van mensen??
Nee toch? Maar ja, in de ogen van die types kan kennelijk alles. Maar dat sommige managers van bedrijven zover gaan dat ze ook ineens een boodschap van dien aard uit gaan zenden is mij dus een brug te ver. Als consument met een gezond verstand en dagelijks inzicht in waar het fout of goed gaat in de wereld wil ik slechts horen of lezen waar mijn voordeel ligt bij de keuze van het product of die dienst waarmee wordt geadverteerd. Gekke Henkie zit al een tijdje vast dus daaraan ga ik mij niet spiegelen. Zo hoorde ik onlangs een grote reisorganisatie die groot werd met vliegreizen, adverteren voor stedentrips (all over the world) met als toegevoegde zin; ‘of je nu per auto, trein of vliegtuig reist’…Reden voor mij om nooit bij die lui te boeken. Of slechts onder het mom dat ik per trein naar New York of pakweg de Canarische Eilanden wil reizen. Als je net in de krant hebt gelezen dat bij een huidig elektrisch wagenpark van 5% het totale stroomnet (inclusief zonnecellen op diverse daken) dreigt uit te vallen en dan bedenkt dat linkse partijen willen dat we allemaal massaal overstappen op witte-kat-batterij-voertuigen moet je op de radio een spot aanhoren van een van de grote jongens op energiegebied die jubelt over hoe klimaatbewust men daar stroom opwekt…Ja hoe dan?? Zeker met biomassa-centrales die bewezen 50 keer vervuilender zijn dan gascentrales en ook nog eens zorgen voor enorme ontbossing? Nee, ik ben er klaar mee. Geen claims op dit gebied voor mij. Ik loop aan die bedrijven voorbij. What’s in it for me telt nog steeds. En gelukkig ook voor een heel grote groep realistische consumenten. Wat al die organisaties ook in de oren tetteren, normaal en gewoon verstand wint altijd. Want als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het dat ook. Maar een kleine minderheid blijft maar beweren dat het anders in elkaar steekt. En die heeft per definitie geen gelijk….Ik heb gezegd! (beelden: Internet)
Kijk, ik ben nogal trouw aan de mij toevertrouwde spullen. Of het nu een auto betreft, het huis, apparatuur of wat ook. Als het nog functioneert tenminste. Eenmaal stuk is het afscheid snel gedaan. Bij de laptop die ik al vele jaren gebruikte en die toen ik hem kreeg behoorde tot de top van het apparatuursegment, zat ik een beetje op het randje. Hij was nog lang niet vol, wel trager dan traag geworden. Het opstarten duurde soms een half uur. Zoonlief, zelf altijd haantje de voorste met de nieuwste apparatuur en/of software, waarschuwde me dan wel eens dat ‘het tijd werd voor een nieuwe laptop Pa’. Maar Pa sloeg die woorden in de wind. Als het ding aan de gang was kon ik er aardig mee uit de voeten, dus… Tuurlijk beetje angst voor het nieuwe maar vooral het opnieuw moeten installeren en programmeren van alles wat ik relevant of belangrijk vind zorgde voor min of meer bewust uitstel. Tot zoonlief me eind augustus ineens verraste. Een nieuwe laptop die hij zelf niet zo lang geleden zelf had gekocht voor zijn eigen website-onderhoud en zo meer. Maar nu overbodig was geworden.
Hij gaf hem me mee met de mededeling dat dit mijn verjaardagscadeau was. Ik was er verlegen mee. Zeer zelfs. Wie mij kent en regelmatig leest weet dat ik mijn schrijfwijze nog nooit heb aangepast aan al die nieuwe apparatuur en nog een beetje werk zoals op een schrijfmachine. En zo’n ding moet dat in mijn optiek gewoon intuitief kunnen volgen. Nou die eerste dagen met de nieuweling was dat zeker niet zo. Hij startte niet eens op! Gaf constant foutmeldingen die ik dan weer trachtte te bestrijden wat zorgde voor nog meer ellende. Uiteindelijk kwam zoonlief naar me toe om de boel te redden. Binnen een paar uurtjes had ik een goed werkend en echt supersoon snelle laptop ter beschikking. Nu nog even wat zaken overzetten die van belang zijn. De sociale media staan er nu op en ik kon er zelfs sinds aan het begin september mee bloggen. Opbouwen de boodschap, en de oude ontmantelen. Relevant spul er af halen, de rest afvoeren naar de digitale prullenbak. In de hoop dat daar nu niet net die informatie tussen zit die ik nu een paar maanden later eigenlijk had willen bewaren. Maar ja, weggooien kan altijd nog. Gewoon allebei bewaren dus….en intussen genieten…van die nieuwe mogelijkheden…en snelheid. (Beelden: Yellowbird collectie)
Het is en blijft opmerkelijk dat we zo naïef blijven omgaan met mensen die een of ander geloof verkondigen en daarbij ook nog eens menen dat wij allemaal moeten luisteren naar de regels die zij als zgn. ‘ware gelovigen’ over ons uitstorten. Terwijl in de geschiedenis van ons land de nodige voorbeelden te vinden zijn waaruit blijkt dat zij die deze claim nastreven veelal het onderspit delfden. Want wat is dan het ware geloof, en waarom zou dit nodig moeten zijn om een goed en naar die regels levend burger te zijn? Geloof is veeal niet veel meer dan een vorm van indoctrinatie. Als kinderen worden volgestopt met (wan)informatie nemen ze op enig moment aan wat er wordt verteld en zien dat als hun geloof. Voorbeelden te over uit doctrines die zich richten op godheid of dictatoriaal mens. Wie dat heeft meegemaakt weet hoe lastig het ook is om die basisinformatie na enige tijd door twijfel of kennis kwijt te raken. Qua geloof staat het christendom nog steeds fier overeind na pakweg 2000 jaar. Al zijn er intussen dan tientallen afgeleiden van het ooit door Petrus namens Jezus Christus opgezette basisgeloof dat zijn herkomst heeft in Rome.
Ergens in de 16e eeuw maakte de vermeende corruptie van de Kerk dat afvalligen zich verenigden en hun eigen vorm van christelijk denken op poten zetten. Luther, Calvijn, Hus, en ook nog wat andere lieden geloofden dat alleen hun vorm van geloven zou kunnen leiden tot een plekje in de hemel als die op enig moment (en dat was volgens hen nabij) openging. Boetedoening, aannemen van het Bijbelse qua inhoud en leven naar die normen was ineens een hot topic. Men zag de Roomsen als corrupt en vals en die zouden het hemelse rijk van Christus nooit bereiken. Een afgeleide vorm werd bij ons de stroming van de ‘Wederdopers’ genoemd. Lieden die hier op aarde al wilden bereiken dat het Laatste Oordeel slechts de goede van de kwaden kon scheiden als zij het recht in eigen hand namen. Aardse bezittingen waren niet aan hen besteed en zelfs kleding zagen ze als overbodig. Het voorbeeld van Adam en Eva sprak bijzonder aan. En zo liepen de eerste Wederdopers naakt door de straten van Amsterdam om hun boodschap te verkondigen en de bestuurders van de stad aan te vallen.
Die toen nog niet zo aan dat naakte gewende bestuurders maakten er korte metten mee. Deze bloot lopende en en de revolutie predikende lieden werden opgepakt en direct ter dood veroordeeld. Daarna opgehangen aan een groot rad om zo tentoon te stellen dat men zich diende te houden aan de goddelijke en aardse wetten van dat moment. De beweging van de Wederdopers ging echter door en steeds meer mensen ontdeden zich van hun kleding en liepen al schreeuwend en protesterend door de Amsterdamse straten. Het liep niet goed met ze af. Zonder uitzondering werden ze opgepakt en op de meest vreselijke manier gemarteld en daarna vermoord. ‘Ketters’ waren het en daar hield men niet van. De parallel met de huidige tijden dringt zich al snel op. Want die claim op dat eeuwige gelijk loopt ook nu al snel uit de hand als we niet opletten. Het blijft de vraag of van al die claims ook maar iets te bewijzen valt. En of die God die ons zou hebben geschapen en nu bestuurt wel blij wordt van al die claimende lieden die hier op aarde vooral bezig zijn met hun eigen belang. Het lot van de Wederdopers (overigens zo genoemd omdat ze zich op volwassen leeftijd opnieuw lieten dopen, wat indertijd ten strengste verboden was) geeft aan dat al dat geloof zelden iets goeds heeft gebracht. Het bloed stroomde ooit door de straten van Amsterdam. Een stad waar nu weer een soortgelijk geloof opgeld doet. En waar ook weer wordt geclaimd. Dat eeuwige gelijk… Jammer dat het geen nudisten zijn die lui van GroenLinks, anders zou het nog een verrijking zijn ook…Nu rest ons slechts pek en veren…en hopen dat verstandige mensen deze lieden de stad uitjagen…(Beelden: Hist.NB)
Gezondheid is bijvoorbeeld niet te koop, en soms worden er figuurlijk aanslagen gepleegd op ons samenzijn. Maar we zijn en blijven een goed team. De fundamenten sterk en als er dan wat kalk van het gebouw valt stort dat huis niet meteen in. Aardbevingsbestendig wellicht. We maakten heel wat mee samen, en dat allemaal simpel begonnen toen zij kwam werken op een plek bij een grote bankinstelling waar ik toen al een jaar op de loonlijst stond. Een ‘bankstel’ dat door sommigen om ons heen weinig toekomst werd toegedicht. Net iets voor ons, dan maar bewijzen dat het anders is. Intussen toegetreden tot de leeftijd van de ’50Plussers’. Maar nog altijd samen. Handleidingen nooit gelezen, ervaring geeft meer ruimte tot improvisatie. Water en wijn mixen en af en toe gewoon toegeven aan de wensen van de ander. Het kwam wel goed. Nog steeds een goed team. En dat vieren we vandaag. Dus we zijn er even niet….er wordt gegeten. Of zoiets. Daar moeten we het nog even over hebben. En feliciteren ons zelf….met elkaar….dank u!
Altijdmijnmening 