Tagarchief: opruimen

Opruiming….

Opruiming….

Posted on by • Geplaatst in Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 13 reacties

Wie mij hier al een tijdje volgt weet dat ik mijn interesse/werkwereld aardig breed heb gemaakt. Zo breed dat zaken soms door elkaar heen liepen. Zo maakte ik van mijn passie voor de luchtvaart mijn werk om dat later nog eens te doen met de wereld van automotive. Daarna werd het de communicatie/trainingswereld die me beetpakte en zo bouwde ik naast mijn hobby-bibliotheek en andere zaken ook een aardig groot zakelijk archief op. Indertijd belangrijk genoeg om alles te bewaren al was het maar omdat de wetgever je dat verplicht, maar ik ben nu toch zo ver dat ik aan het opruimen ben geslagen.

Confronterend werkje soms. Omdat je dan ineens ook weer allerlei zaken tegen komt die indertijd vroegen om veel tijd of aandacht. Ik zie terug hoeveel werk ik maakte van aansturing en communicatie met betrokken mensen of organisaties maar ook hoe creatief ik sommige acties voor derden in elkaar stak. Soms zelfs helemaal vergeten….Maar papier liegt niet. En dan bewaar ik maar weer de nodige uitingen die wellicht later een beeld geven van een creatief mens die zijn leven lang keihard heeft gewerkt om te bereiken wat hij deed, enige vorm van welvaart, erkenning en succes.

Maar ook in al die jaren die veel zag en meemaakte, niet altijd en overal zijn stempel op kon drukken, maar wel voldoende om daar een zekere trots vandaan te halen. En dit concluderend stel ik dan maar vast dat het dit keer maar om een deel van de administratie gaat uit de afgelopen 20 jaar. Wat daar voor zat heb ik al eens beschreven hier en zal ik niet herhalen. Naast de schoenen lopen is in tijden van opruiming en overdenking niet zo handig…ahum.

Daarnaast ben ik actief met het inpakken van delen van de collecties bezig. Je kunt na je verscheiden (ik plan 100 te worden…) toch geen chaos achterlaten dus moet gestructureerd gebeuren allemaal. Is dat leuk? Nee! Want ik geniet nog van al die collecties en lectuur die ik door de jaren heen verzamelde. Daarbij komen dan nog de geschriften waaraan ik meewerkte dan wel ze zelf helemaal vulde. Zo maar weggooien is niet relevant. Nee, een museum kan er aardig mee gevuld. Helaas is een van die musea net in een vorm van transitie gesmoord. Moet verhuizen, kan geen nieuw adres vinden, dus dat stokte meteen.

Jammer maar helaas. Maar als….dan heb ik nog wel wat zaken die ze van mij mogen overnemen voor hun museale collecties. Eerst maar eens zien hoe hun businessmodel er uit gaat zien dan. Ooit schonk ik in dat kader een schitterend model van een KLM-DC-8 aan het Aviodome op Schiphol. Nou, daar belandde het zonder aanduiding van de sponsor in een donkere kelder om er op een dag, dik 30 jaar later, in Lelystad weer eens uit te komen. Nog steeds zonder aanduiding over de sponsor van toen. Dat is niet goed voor mijn ego…. Hoe dan ook, ik ben lekker druk. Met niks, en toch….Nuttig….Beter nu dan later….Het fysiek doet het nog….Je weet maar nooit….

En jij, beste lezer(es), ook zo bezig met de grote schoonmaak?? Of doe je daar echt niks aan en laat alles na voor de Zondvloed?? Ben benieuwd… (Beelden: Prive)

Nostalgisch puinruimen…

Nostalgisch puinruimen…

Posted on by • Geplaatst in Geen categorie, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 8 reacties

Onlangs, het regende op een aprilmaandag pijpenstelen, bedacht ik me dat ik wel eens wat kon gaan opruimen. Ons huis kent vele ruimten waar in de loop van de tijd van alles en nog wat is opgeslagen geraakt. Uit het zicht, uit het hoofd, was de gedachte door de jaren heen. En dat was te zien. Sommige opslagruimten (met name na de verbouwingen hier van een jaar of 12/13 geleden zorgden daarvoor) zaten propvol. Zo had ik daar o.a. een jarenlang trouw gebruikte attachekoffer in staan vol allerlei paperassen.

In mijn actieve jaren voor autobranche, trainingen, redactie- en advieswerk nam ik vaak allerlei voorbeelden mee die ik kon gebruiken als ondersteuning voor vocale uitingen mijnerzijds. Het werd een ontdekkingstocht. Maar het meeste werd verscheurd en in bakken gemikt die later richting vuilstort gingen. Een krat uit een van de vroegere auto’s die van kofferbak naar kofferbak werd gesjouwd maar op enig moment ook opgeslagen, werd nu weer bevrijd en gaat naar de kringloop. Inclusief oude autokrik, onderdelen, gereedschap en flessen intussen over de houdbaarheidsdatum heen zijnde flessen olie en koelvloeistof. Een oude doos vol papieren dossiers bleek ook de eerste ontwerpen en voorstellen te bevatten die ik ooit met mijn nieuwe reclamebureautje deed in 1991 voor mijn toen eerste klanten. Jaren kwijt geweest, en nu weer teruggevonden.

Kijk die kunnen terug in het bedrijfsarchief. Een robotstofzuiger die ik ooit Robbie 2 noemde omdat we er al een hadden die als Robbie door het leven ging stond ook al een tijdje op zolder opgeslagen. In mijn mancave heeft dat ding geen enkele kans om zijn werk goed te doen, veel te vol, dus hup naar de kringloop. En zo verging het wel meer dingen op die dag. Het gaf een plezierig gevoel. Binnenkort ga ik weer verder. Nu eerst even de rug rechten want opgevouwen in een bergruimte aan het werk is niets voor oudere meninggevers. Maar het doel heiligt de middelen en het bleek ook aardig bevredigend. Daarbij las ik weer wat zaken terug waarover ik me een jaar of wat terug enorm kon opwinden. Achteraf is alles relatief natuurlijk. Zelf ook wel eens aan het opruimen geslagen?? En?? Bevredigend?? (beelden: Prive)

Opgeruimd richting Mercurius

Posted on by • Geplaatst in Historie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

Mercurius WP_20150607_001Vrouwlief nam onlangs het voortouw waar het ging om opruimen van overbodige boeken en andere zaken. In de loop van de decennia bouwden wij een best enorme bibliotheek op en een deel van die leeswaar is na controle echt qua inhoud te oud of te suffig om nog eens in te kijken. Dat ruimt lekker op, want inmiddels gingen al een doos of 15-16 naar de Kringlopers in de buurt. Maar er blijft nog genoeg over waar we een bestemming voor moeten zoeken. Onlangs, de koffie met de taart op tafel, moest ik van haar een serie boekjes bekijken die ofwel ‘bleven’ dan wel ‘gingen’. In een daarvan vond ik een krantenknipsel uit 1970, zelf uitgeknipt indertijd en mij een blik gevend in mijn toenmalige interesses. Het stukje (Parool) legt uit dat de NASA een ruimtereis plande met een stevig stukje techniek dat in het najaar van 1973 zou worden gelanceerd naar de planeet Mercurius. Het intrigeerde me, want ik had geen idee of dat ding überhaupt wel is opgestegen en of we die pokdalige planeet ook hebben bereikt. Dat vraagt om nakijken. En dat doe je niet meer in boeken, maar op internet.

Mercury_in_color_-_Prockter07-edit1De indertijd nog als MVM-73 aangeduide missie is inderdaad gelanceerd. Maar toen heette het ding intussen Mariner 10 en was het apparaat al twee keer zo zwaar als ooit gepland. En moest hij onderweg ook nog een paar andere taken uitvoeren. De Mariner moest via een ingewikkeld parcours ook Venus aan doen en onderweg gelijk even wat kometen bestuderen. Uiteindelijk is hij langs Mercurius gescheerd, de kleinste planeet van ons zonnestelsel en we kennen hem als collega-planeet al een paar eeuwen. Om er te gaan buurten is de planeet niet zo geschikt. Zijn positie t.o.v. de zon maakt hem niet echt leefbaar. Zo komen daar de grootste temperatuurfluctuaties voor uit het hele zonnestelsel. Is het er donker moet je rekening houden met 173 graden vorst, komt de zon op verschroei je er vrijwel meteen met 427 graden boven nul. Daar helpt geen enkele zonnebrandcrème meer tegen.

Mercurius uiPIA19420-Mercury-NorthHem-Topography-MLA-Messenger-20150416Mercurius is bijzonder grillig gevormd, en zou volgens experts, die zich o.a. baseren op de metingen zoals verricht door de Mariner, een kern hebben die nog eens drie keer groter is dan die van onze eigen Aarde. Onherbergzaam dus, en niet echt aantrekkelijk. Maar door alle informatie te bestuderen leren we meer over het heelal. Overigens lanceerde NASA in 2004 de Messenger, en die satelliet draaide maar liefst 4000 keer rond de planeer Mercurius. Mariner 10 was toen al een tijdje verdwenen. Opgeruimd in de grote kringloop van de ruimte. Wie weet komt die over duizenden jaren nog eens terug, om te zien dat onze thuisplaneet er heel anders uitziet dan toen hij vertrok voor zijn lange reis….

Opruimen

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 1 reactie

Boekenkasten YB Ktr.04 maart 2007 010 (2)Verzamelen en passies voor leuke dingen maken samen een combinatie die niet meteen zorgt voor lege zalen van kamers in ons toch niet al te kleine huis. Integendeel. Boeken die ‘nog eens gelezen’ moeten worden, vitrines vol spullen die leuk zijn om te laten zien en het delen van al die genoegens met vrienden die daar ‘ook iets mee hebben’ maken dat ons huis toch een aardige last aan opgestapelde collecties te bieden heeft. Een deel daarvan stamt uit een ander tijdperk van ons leven. Zoals onze boekencollectie. Ik geef toe wat leesverslaafd te zijn, zo maar drie boeken tegelijk lezen is soms geen uitzondering, vrouwlief kan er op dat punt ook wat van. Wij stammen nog uit die periode dat alles wat op schrift werd gesteld verslonden moest worden en veel dommer werd of wordt je er niet van, dus… Ik beschreef die liefde voor boeken al eerder hier.

FRI-412078 - Journaaljaren HPIM7280_editedToch komt er een moment dat je moet constateren dat de boekenkasten en kamers waar je deze opstelt, toch wat al te druk bevolkt zijn geworden en dat je bij nadere beschouwing ook moet vaststellen dat bepaalde boeken meer als decor dan als leesvoer dienen. Vrouwlief trok onlangs de stoute schoenen aan en begon de grootste boekenkast qua inhoud te ontmantelen. Ongekend welke ‘schatten’ je daarbij tegenkwam, maar ook wat je eigenlijk zeker weet nooit meer te zullen inkijken. De Winkler Prins van 1975 is bepaald niet meer actueel, een science-fiction reeks uit de jaren zestig is bijna bespottelijk in de voorspellingen van de wereld waarin wij nu zouden leven. Kortom, weg er mee. En de waarde is meestal nihil tot laag, zo slecht gaat het intussen met de leescultuur in dit land.

WP_006071De Kringlopers zijn er goed voor. Waar je, als je goed oplet, hele bibliotheken  van anderen kunt kopen voor een prikkie. Thrillers en chicklit’s liggen er bij stapels op je te wachten als je dat zoekt. Een fotoboek met prachtige plaatjes uit de jaren zestig deed ik overigens niet weg. Te veel nostalgie. Prachtig om te zien hoe vrouwen zich indertijd bloot gaven, krachtig, revolutionair, ongebonden of geschoren. Nee, dat boek blijft nog even. Maar voor de rest? Negen grote banenendozen vol leeswerk bracht ik intussen al weg. De grootste boekenkast heringericht. En nog steeds vol. Alleen staat het nu wat netter allemaal.  Nog drie kamers te gaan…….(de foto’s zijn niet waarheidsgetrouw voor de huidige collectie trouwens…)

Zondagmiddag

Posted on by • Geplaatst in Algemeen, Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 2 reacties

WP_001766Zondagmiddag, mijn middag! Rustig aan, klooien, hobby’s, wat klussen, schuiven en schilderen. Buiten is het miezerweer, in delen van het land sneeuwt het, wij krijgen in de hoofdstedelijke regio slechts een langgerekte regenval over ons heen. Het uitzicht is matig, een vriendin van ons is plotsklaps opgenomen in een ziekenhuis, andere vrienden onderweg voor een skivakantie. Terug geworpen op jezelf, melancholiek, overdenkend. Hoe het leven was en is, en wellicht nog zal zijn. Geen afspraken in de agenda, liever niet op zondag, al is het soms niet te vermijden. Mijn ritme is dat van tien jaar geleden, maar in feite is dat overdreven. Nergens meer voor nodig, ik maak mijn eigen tijd en als ik op maandag zondag wil vieren kan dat ook. Al leg ik mijzelf met ijzeren discipline dan nog steeds een werkschema op, geen chef die het zal controleren.

WP_20150109_010Zondagmiddag, zelfs de vliegtuigen die normaal het zwerk om ons heen bevolken zijn nergens te bekennen. De straten nat, de mensen blijven binnen. Wandelen, toch een van onze passies bij beter weer, komt er niet van, je laat je uiteraard  niet vrijwillig natregenen als het ff kan. Klassieke muziek vervangt de muzak van NPO Radio 2. Wat ze daar tegenwoordig onder radio maken verstaan is mij een raadsel, maar ook een kwelling. Heerlijk luisteren naar mooie muziek, Mozart, Rachmaninov, Ravel, het helpt me in die stemming te blijven die mij vanochtend al beet pakte. De donkere dagen van december, maar dan in januari. Vandaag, maandag de 19e, moet het een vrolijke boel worden volgens een of andere goeroe. Nou, na die zondag zou dat best leuk zijn. Maar de dagelijkse gang der dingen vraagt al snel aandacht. Ik moet weer aan het werk, alle dagen van de week, tot de volgende zondag. Ik verheug me al op die muziek…….