Tagarchief: Koningsdag

Drank altijd een feest?

Drank altijd een feest?

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, gezondheid • Getagd , , , , , , , , , , , , • 14 reacties
De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: bergerovka-01.jpg

Onlangs maakten we als volk een paar stevige feesten mee of keken tenminste toe hoe die verliepen. Het ene had van doen met een gewonnen bekerfinale door de club Go Ahead Eagles. Daar werden een paar dagen lang supporters en toeschouwers bij die belangrijke wedstrijd geinterviewd. Opvallende overeenkomst, veel van die lieden (mannen en vrouwen) waar katjelam van de drank die kennelijk dagenlang als de IJssel langs de betreffende woonplaats in de lijven van die lui was gestroomd. Zelfs een paar spelers bleken nauwelijks meer aanspreekbaar, want ‘feest’. Op de een paar dagen later gevierde Koningsdag zag ik in onze stad hoe alles wat drinkbaar was en alcohol bevatten de feestvreugde stevig verhoogde. Sommigen spraken al tegen lunchtijd met een dubbele tong.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: drank-3.webp

Dan moet je best het e.e.a. hebben weggeslikt. Nu is dat overdag allemaal niet zo problematisch, maar in de avonduren lopen die lieden nog wel eens tegen de verkeerde aan ( ook al dan niet dronken…) en zijn de resultaten tegenwoordig voorspelbaar. Aanranding…. Een mes, steek, pijn! Vroeger een uitzondering, tegenwoordig vrij normaal door de los geslagen jongelui die het beeld voor hun generatie en afkomst totaal verpesten. Dronken over straat lopen vraagt kennelijk om ellende. Mannen komen vaak nog wel redelijk thuis, voor meiden is dat een ander verhaal. Gezien de nieuwsberichten worden ze zelfs in nuchtere toestand al betast of op de billen geslagen bij het joggen, zijn ze in kennelijke staat en minder weerbaar is aanranding en verkrachting een serieus te nemen risico. Fijn feestje…..

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: uitmarkt-amsterdam-260806-008.jpg

Werd er vroeger niet gedronken dan? Tuurlijk wel, maar de maatschappij zat toen anders in mekaar, de geldstroom van de gemiddelde drankliefhebber ook. Men dronk in de kroeg tot het geld op was en ging naar huis. Een werkweek lag voor hem/haar en dan bouwde je weer een potje op om in het weekend nog een rondje te nemen of geven. Tegenwoordig tel je kennelijk echt niet meer mee als je niet elke dag aan de bierpomp hangt of cocktails tot je neemt. Festivals een fraai voorbeeld. Je wordt er niet alleen smerig van de modder, drinken hoort er bij om van de muziek en optredens te genieten. Maling aan de gevolgen.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: weekend-koninginnedag-300407-032-2.jpg

Zelf ben ik niet heiliger dan de nieuwe Paus hoor, sinds mijn 30e drink ik af en toe ook een glaasje, maar altijd met mate en zeker niet als ik nog moet rijden. Dat is een grens die ik niet over ga. Vreemde drankjes laat ik graag aan een ander, en miauwen over hoofdpijn doe ik alleen als ik weer eens wordt geveld door migraine. Niks katerigs, dan heb je teveel tot je genomen. Weet ik dan wel hoe dat is met dat constante drinken? Zeker, vroeger veel om me heen gezien. Zelfs op het werk van toen. Zaten best een paar drankzuchtige types tussen. En die reden vaak wel naar huis in die toestand. Ik had en heb er niks mee. Net zo min als met al die lallende feestgangers. Maar geniet vooral zelf van je feestjes hoor. Ik mopper hier wel….. en wie mee wil doen is van harte welkom. Ook als je zelf wel houdt van een kratje of een fles of twee per dag……:) (Beelden: Internet)

Zenuwen….

Zenuwen….

Posted on by • Geplaatst in Cultureel, Geen categorie • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

Ik betrap me er op dat ik op die avond voor die bewuste dag altijd wat nerveus ben. Dan bedenk ik me welke rugzak ik mee zal nemen, welke kleren ik aan moet (want het wil dan best wel fris zijn in de ochtend..) en hoe we onze route precies plannen. Immers het is die volgende dag carnaval in de hoofdstad. En dan bedoel ik niet het echte, want dat vieren ze in het zuiden van het land, maar Koningsdag, de vroegere Koninginnedag.

Dan verandert Amsterdam in een mix van feest, handel, muziek en zo meer. Datzelfde gevoel zal vandaag in het zuiden leven. Immers, morgen is het de 11e van de 11e en dan start in het zuiden van ons land de carnavalsperiode. Men verkleedt zich, feest, misdraagt zich (een enkeling) maar komt via allerlei activiteiten de donkere dagen die volgen op deze datum in warmte en gezelschap door. Wij noorderlingen proberen ons soms een voorstelling te maken van hoe dat dan is of gaat.

Ik kwam daar onder de grote rivieren in het verleden redelijk vaak en in sommige dorpen kun je voorafgaand aan dit feest een kanon afschieten overdag zonder iemand te raken, maar eenmaal in de carnavalsstemming gaan de slingers naar buiten en lopen de meiden er bij als dansmariekes. Leuk natuurlijk en het heeft al een fiks oude traditie. Vanuit het Rijnland langs katholieke lijnen doorgedrongen tot onze streken waardoor je ook allerlei verschillen ziet. In Limburg is men wat uitbundiger met de aankleding dan in Brabant, maar daar zijn de wagens weer wat groter als het echt carnaval is en de economie vooral draait door de lokale horeca. Men sjokt door de straten, smijt met geld en slingers, omarmt elkaar (en meer) en geniet van wat zo’n feest de vierders biedt.

Tegenwoordig zie je die festiviteiten ook elders in het land ontstaan. Waar men overwegend katholiek is van geloof houdt men dan ook optochten en zo meer, maar het lijkt natuurlijk niet op dat wat het zuiden je biedt. Ooit was er ook zo’n organisatie die in onze stad haar best deed de winterse carnavalfestiviteiten op poten te krijgen. Maar het werd niet veel. Wij zijn meer van de Koningsdag (yesss) en de Gay Pride (ook leuk). Maar carnaval…nee. Daarbij spreken de meeste mensen hier ABN. En dat is nu net de charme van het zuidelijke carnaval. Je hebt als ABN-er geen idee waar het soms over gaat, je bent al blij als je al die feestvierders voor een deel verstaat. Ooit stond ik in Maastricht te kijken naar een grote optocht…alle wagens versierd met lokale opschriften, ik snapte er niks van. En zo houden die zuiderlingen hun cultuur zuiver. Wie er niet geboren en getogen is snapt er uberhaupt niks van. En zij die mee gaan vieren vanuit het noorden merken vanzelf dat je slechts wordt opgenomen als je een heel gezellige en volle kroeg rondjes geeft. Kost je een vermogen. Maar dan heb je ook wat. Hoe dan ook, deze Mokummer wenst alle carnavaleske zuiderlingen vanaf morgen alle plezier en vertier. Voor de goede orde, ik kijk op afstand, maar blijf wel hier….(beelden: Prive archief en internet)

(Beelden: Prive/internet)

Feest van de Koning..

Feest van de Koning..

Posted on by • Geplaatst in Cultureel • Getagd , , , , , , , , , , , , • 12 reacties

Morgen is het weer Koningsdag. Niet dat ik me direct hoef bezig te houden met ‘wat trek ik aan om weg naar Den Haag voor het feest’ hoor. Want hoe zeer ik de Koning en zijn gemalin op prijs stel, mij kent hij niet en zal me dus ook niet uitnodigen. Maar wat hij wel altijd goed regelt is het feestje rond zijn verjaardag zodanig breed laten vieren dat we op een of andere wijze met zijn verjaren bezig kunnen zijn. Wij doen dat zelf traditioneel door een bezoekje aan wat vrijmarkten, waarbij we dan telkens tussendoor de thuisbasis bezoeken voor de nodige tussenstops of het ontladen van dat wat eigenlijk wel wat zwaar is om mee te blijven sjouwen. Als het weer meezit een van de leukere dagen van het jaar waarbij we dan en-passant ook nog eens heel stevig wandelen.

Tussen de 18/20.000 stappen geen uitzondering. Gewoon genieten. En dat was door corona ineens onderbroken. Gewoon een gemis. Want deze traditie kennen wij hier in de hoofdstad al jaren. Ooit begonnen met de oude Koningin Juliana en via Beatrix doorgegeven aan Willem A. die echter de datum van dat fenomeen om e.o.a. reden veranderde. Nou ja, maakt ons niet uit. Met name in Amsterdam zijn de feestjes op straat er niet minder om, ook al legt de Gemeente elk jaar meer en meer verplichtingen op aan deelnemers. Vergunningen voor ongeveer alles, men zet boa’s in die vooral mensen met kleedjeshandel sommeren om in te binden en de Voedsel- en Warenautoriteit controleert op de kwaliteit van aangeboden eten en drinken.

Voorheen was er op het Museumplein altijd een evenement door een of ander radiostation, maar dat werd de Gemeente te druk, dus die lui moesten verkassen en zetelen tegenwoordig vaker in een stad in Brabant of zo. Amsterdamse mensen vieren echter hun eigen feestjes wel en worden juist die ene dag oranjegezind, wat op zich na alle linkse revoluties in deze stad al een wonder op zich te noemen is. Maar ons maakt het niet uit. Wij hobbelen rond, kijken of er echte leuke spullen te vinden zijn voor weinig, creatieve lieden hun kunsten vertonen en of we die ene dag in het jaar wel kunnen komen tot love and peace. Een volksfeest voor iedereen, al is het voor bepaalde lieden ook weer net als bij carnaval in het zuiden. Niet iedereen houdt er van, dus er willen nog wel eens wat Tesla’s de stadspoorten verlaten richting gebieden waar men deze tradities niet kent. Tradities die ik hier wel vaak opgepikt zie worden door buitenlandse toeristen. Die komen er speciaal voor en kijken met plezier en verbazing naar die mallotige Nederlanders in hun rare oranje outfits en springerige feeststemming. Vaak hebben ze dan zelf iets oranjes aan hun kleding hangen en sommigen zelfs onze nationale driekleur. Kijk, dan snap je het pas… Hoe dan ook, morgen zijn we hier even stiller dan normaal. We gaan weer afzien. De wekker gaat vroeg af, maar dan zijn weer ook weer op tijd terug….. Home sweet home… Wish me luck….En Willem….van harte man! En o ja, voor hen die ons zoeken, we vallen meteen op…man en vrouw in oranje gekleed…kan niet missen…(beelden: Prive)

Wat gisteren normaal was….

Posted on by • Geplaatst in Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , • 14 reacties

Vorig jaar, op Koningsdag, liepen we ons de blaren op de voeten. Zoals ieder jaar. Vrijmarkten af, en genieten van de sfeer in onze stad. Van de vroege ochtend tot de late namiddag. Heerlijk. Speuren naar die bijzondere zaken die je normaal met een lampje moet zoeken maar nu voor een habbekrats op een kleedje liggen uitgestald. Nou…dit jaar, gisteren dus, was dat er niet bij. Corona houdt ons binnen, een ‘ophokplicht’ wordt een ‘intelligente lockdown’ genoemd. Niet met meer dan twee mensen samen en dan ook nog als je die echt kent. Dus niks drukke straten vol scharrelende en feest vierende mensen. Maar deze situatie heeft meer vervelende zaken in zich. Wij hebben toch een bepaald patroon ingebakken zitten rond onze sociale contacten. Wij bezoeken onze vrienden regelmatig, doen de familie uiteraard in een zelfde schema en houden er ook van om ergens heen te rijden en te genieten van winkels, trekpleisters of horeca. Al weken is dat nu weggevallen.

En dat vraagt gewenning. Want dat binnen zitten is niet alles, al lees ik nu veel en klus af en toe. Vind ik dat leuker dan al die normale zaken? Nee! Maar ja. We hebben geen keuze. Omgekeerd weet ik dat veel mensen die ons na aan het hart gaan onze kant op willen komen. Gaat niet. De geplande tripjes zijn afgeblazen. Leuke evenementen waar we met vrienden heen zouden kunnen zijn uit de agenda gestreept. Sommigen van onze vriendjes maken hetzelfde mee. Smeekbedes komen tot ons….’we willen zo graag’. Maar we doen vol dedain dat wat Rutte ons vroeg. We houden afstand. Niet leuk, maar ook een ‘per ongeluk’ besmetting is er een te veel. Het werpt ons terug op ons zelf. Gelukkig zijn wij dat hier gewend. Gaan ons gang en kunnen samen aardig door de dag heen komen. Voordeel is wel dat we minder geld uitgeven aan terrasjes, benzine, broodjes, etc.

Nadeel, je stompt toch wat af. Ik zoek altijd naar leuke dingen voor de hobby’s, komt nu vrijwel niks meer van. En omdat het zich niet beperkt tot Nederland, zijn onze ritjes Duitsland nu ook even ongewenst. Gelukkig daalden de benzineprijzen wel wat in ons land, die ene keer in de 14 dagen dat ik nu de tank bijvul merkte ik dat wel. Maar wat je toch vooral mist zijn intermenselijke contacten. Geen knuffels, niet even bijpraten over wat anderen meemaken, leuke zaken delen, soms ook de minder fijne dingen. Gelukkig kunnen we er af en toe nog wel even uit. Boodschappen doen. We moeten ook voor een ouder zorgen, en dat maakt dat we de dingen combineren. Het wordt een soort uitje. Alleen al om het steeds veranderende protocol. Je kunt je ergeren aan hen die maling hebben aan het afstand houden. Zou ik normaal niet over nadenken. Kortom, het vraagt gewenning dit gedoe. Of het echt ooit gaat wennen? Ik vrees toch van niet. Maar ja, weinig keuze dus. Voor jullie, lezers en lezeressen, zal het niet veel anders zijn. Ben wel benieuwd hoe jullie door deze dagen heen komen. En wie je zoal mist…..(Beelden: Yellowbird)

Koninginnedag….

Posted on by • Geplaatst in Algemeen • Getagd , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Ja…u leest het goed. Ik gebruik de oude term nog voor een fenomeen waar ik nu al decennia lang achteraan loop. De viering van Koninginnedag. Ook al moet dit dat perse Koningsdag heten en is de datum veranderd van 30 april naar de 27e. Ik heb niks bijzonders met het koningshuis hoor, maar ben wel Nederlander van geboorte en ook qua gevoel en gedrag in hart en nieren. Wat inhoudt dat ik ook de ons bekende feestdagen koester en waar het kan vier. Zeker als je dan de sfeer proeft die met name in onze mooie stad heerst. Ook al is die dan tegenwoordig anarchistisch en semi-communistisch bestuurd, die koningsdag blijft nog even. Tot ook dat niet meer mag vanwege de overlast of uitstoot. Want 500.000 bezoekers aan de stad is een gruwel in Groenlinkse ogen. Maar dit terzijde. Waarom pleit ik dan voor Koninginnedag? Omdat ik denk dat onze Maxima een geweldige koningin is. Als iemand het woord vrouw een diepere betekenis geeft, dan zij. Voorbeeld voor veel vrouwen in dit land.

Charmant, slim, soms zelfs wat sexy. Moeder, maar ook zakenvrouw. Lief maar vast ook heel Argentijns fel als WimLex iets doet dat haar niet bevalt. Een vrouw naar mijn hart. En dus zou ze een eigen feestdag moeten krijgen. Maar dat zal wel niet gebeuren. Tradities en zo. En die tradities vul ik elk jaar min of meer gelijk in. Met zoektochten over de vrijmarkten. Ik zoek wat ik niet meteen nodig heb, maar huiver bijna van genoegen als ik er dat vind wat ik niet verwachtte. En ik ben al met heel wat terug gekomen dat echt de moeite van het ophalen waard was. We maken er altijd een dagje van. Met tussenpozen. Af en toe een pauze. Even thuis op adem komen en dan weer op stap. In de stad is zoveel te doen, het is er zo gezellig, en de mensen zijn dan zo met elkaar eens dat een open samenleving van twee kanten moet komen dat er zelden of nooit iets vervelends plaatsvindt. En als dit wel zo is, dan vooral door de vele drank die er ook bij Koningsdag doorheen gaat. Want ondanks alle regels wordt heel wat drank gewoon op straat verkocht door lieden die wel een centje extra willen verdienen. Wat ze wat mij betreft gegund is.

Onze tradities lopen langs andere paden. Letterlijk en figuurlijk. Op een van onze routes stoppen we altijd even bij een ons bekende en fameuze banketbakker in Zuid en kopen daar een kroketje van de hoogst mogelijke kwaliteit. Al dan niet met broodje. Lopen maakt hongerig. En dan krijgen we daarbij als aardigheidje een klein glaasje oranjebitter aangeboden. Proost! En daarna moeten we de terugweg weer doen, die net zo lang is als de heenweg. Heel vreemd, maar dat is al eens door geleerden uitgelegd hoe dat werkt. Hoe dan ook…..ik wens u allen een fijne Koningsdag toe morgen en hoop dat het weer ons allen helpt om er een leuk feestje van te maken. Uiteraard ook voor Willem-Alexander en zijn Maxima. Want die vieren ook nog zijn verjaardag. In Amersfoort en daarna in huiselijke kring.  Nou majesteiten…..pjjjjoooossst…!! (Beelden: Yellowbird archief)

Koningsdag

Posted on by • Geplaatst in Persoonlijk • Getagd , , , , , , , , , , , , , , • 10 reacties

Zullen we met mekaar afspreken dat we het vandaag gewoon leuk houden samen?! Dat we niemand kwaad doen, geen aanslagen plegen, elkaar het geluk gunnen en dat we juist vandaag een zijn in onze oranje gekleurde outfit?! In veel landen om ons heen is het begrip veiligheid relatief geworden nu we zelfs auto’s kunnen gebruiken als bewuste wapens. Wapens van de haat! En juist op deze Koningsdag moeten we dat buiten de deur zien te houden. Niet het zwart van de afkeer, maar het oranje van de lol moet domineren. En dat geldt voor iedereen die zich een echte vaderlander voelt en meer voelt voor ons koningshuis dan voor een of andere malloot van een leider in het buitenland. Ook ik trek oranje aan vandaag. Niet omdat ik nu zo van die koningshuizen ben hoor, blauw bloed en zo zegt me weinig tot niets. Maar ik prefereer Willem-Alexander veruit boven een niet democratisch gekozen leider met een afkeer van oppositie.

Daarbij heeft die Willem-Alexander een geweldige smaak qua koninginnenkeuze, dus kan hij bij mij eigenlijk niet meer stuk. Onze stad hult zich vandaag traditioneel in het oranje en de feesten zijn per wijk of straat niet van de lucht. Elk koningsdag een beetje meer, al kan het weer nog wel eens een vervelende spelbreker zijn. Wie mij kent weet dat ik al vroeg onderweg ben om ‘mijn slag te slaan’ en het wel gek moet gaan wil dat niet lukken. Ik sla zelden of nooit over. Slechts in 1992 gebeurde dat toen ik vanuit de werkgever van toen werd geacht een cursus te volgen in het verre Praag. Daar had men van de toen nog als Koninginnedag bekende vrije dag nog nooit gehoord en kon ik niet rondscharrelen in mijn eigen woonstad of Amsterdam waar ik in die periode nog een kilometer of 35 vandaan zetelde. Maar sindsdien is het me niet meer overkomen. We lopen tot we moe worden, komen terug thuis, drinken koffie, lossen de evt. eerste aankopen, gaan weer op weg, komen weer terug en zo meer.

Tot de vroege avond. Dan is het mooi geweest en houden we het voor gezien. Voor een vol jaar weer. Zolang we dat nog kunnen. Zoals wij de dag besteden maken we alles mee van zo’n dag, zien diverse buurten en genieten van de sfeer. En die sfeer wordt ook bepaald doordat echt iedereen met elkaar viert. De azijnzeikers of revolutionairen uitgezonderd wellicht. Of die mensen die moeten werken van hun baas. Maar die doen dan in gedachten mee. Geloof ik vast. Hoe dan ook, ik wens u allen een heel leuke Koningsdag toe. Straks nemen we een klein glaasje oranjebitter heffen het en toasten op onze Max. En op haar man Willem natuurlijk. Maar dan wel voor de vorm….