Elektrische straling

Elektrische straling

Er zijn mensen die zweren bij alles wat elektrisch is. Want, is de redenatie, dat is beter voor het milieu en we redden er het klimaat mee in 2100. Tja, claims als deze zijn zelden te bewijzen. Voor mij is elektriciteit vooral een verhaal van comfort. Omdat we licht hebben dat met die techniek functioneert. Warmte, voortstuwing en zo meer. Wat we nog wel eens vergeten is dat een jaar of wat geleden de toenmalige mobiele telefoons in de ban werden gedaan door betweters en semi-wetenschappers die zeker wisten dat onze hersenen zouden gaan koken door het gebruik van die apparaten. De groei van het gebruik en de ontstuitbare wens van de mens altijd en overal toegang te hebben tot informatie en contact te maken met de wereld, zorgde voor het wegebben van al die bezwaren.

Later kwamen er ook nieuwe onderzoeken uit die concludeerden dat van al die eventuele bezwaren weinig over bleef omdat het negatieve effect nauwelijks was te meten. Dat gold ook voor de overal geplaatste masten vol zenders die onze netwerken en internet moesten verzorgen. Landelijke dekking, het mocht iets kosten en op elke hoge flat werden antennes gebouwd vol schotels en zo meer om de consument met zijn mobiele telefoon of iPhone te bedienen. De concentratie van straling vanaf die masten zorgde opnieuw voor veel geklaag.

Mensen die er onder woonden klaagden over hoofdpijn, dat hun radio/tv-ontvangst gestoord werd en zo meer. De meeste klachten gewoon genegeerd. Dat gold ook voor hen die woonden of wonen onder hoogspanningskabels die ons landschap karakteristiek doorkruizen. Wie er wel eens onder heeft gestaan hoort de stroom er vaak doorheen knetteren, niet onlogisch, gezien het hoge voltage. Toch wordt ook daar nog wel eens badinerend over gedaan. Immers, je kunt altijd verhuizen om er geen last meer van te hebben. Nieuwe bewoners klagen dan op hun beurt zelden over de stroom boven hun dak. De parallel met klagers over Schiphol of pakweg spoorwegen is zo getrokken.

Met allerlei uitkomsten van zelf bedachte onderzoeken wil men de wereld veranderen op zodanige wijze dat de vermeende overlast verdwijnt en men schuwt dan niet om allerlei gezondheidsaspecten aan te halen. Net als bij die eerste mobiele telefoons…We zullen maar hopen dat het met al die onderzoeken net zo gaat als toen. Tot er elektrische vliegtuigen door ons luchtruim zweven en de treinen niet meer op rails maar over magneetbanen voortdenderen. Maar ik weet zeker dat er dan ook weer ‘wetenschappers’ zullen zijn die wederom iets af weten te dingen op al die nieuwe technologie. Want elektriciteit is zeker niet zaligmakend. Intussen ontwikkelen sommige lieden de knots, de speer, de bikini van brandnetelvezels en de vernieuwde trekschuit….Die laatste getrokken door een elektrisch robotpaard en bestuurd door AI. Ik voorspel ook daarbij weer de nodige problemen….SSST…niet zeggen…voor je het weet….. (beelden: Prive en archief)

Revolutionaire stadsontwikkeling

WP_20150312_050In de 19e eeuw veranderde veel, zo niet alles in het Nederland van na de Franse bezetting. Nieuwe uitvindingen volgden elkaar op in razend tempo. Stoommachines, staal, industrialisering. Het zorgde uiteindelijk voor enorme ontwikkelingen op het gebied van de economie, huizenbouw, maar ook de nodige welvaart voor een land dat door de Franse bezetting was beroofd van alles wat het ooit tot een belangrijke natie had gemaakt in de eeuwen voorafgaande aan die periode. Onder het bewind van oranje-Prins Willem 1 werden er enorme bouwwerken opgezet, kanalen gegraven en rails aangelegd voor de eerste treinen. Het land werd ineens ‘open gesteld’ voor iedereen die het kon betalen. De trekschuit hopeloos ouderwets, de trein het nieuwe vervoer. In de steden had die industrialisering ook de nodige gevolgen. Daarover gaat een erg aardige expositie in het toch al interessante Amsterdam Museum aan de Amsterdamse Kalverstraat. Je ziet hoe Amsterdam expandeerde.

?????????Nieuwe wijken werden uit de grond getrokken. Zo zie je bijvoorbeeld dat het befaamde Concertgebouw ooit in de polder werd neergezet om zo fraai af te steken tegen de horizon en geen geluidsoverlast zou kunnen ontstaan voor de inwoners van de stad. Vijftig jaar later lag Amsterdam al helemaal om het gebouw heen, de polders verdwenen. Grachten werden gedempt, wegen aangelegd. Het stadsaanzicht vanaf het water werd voor altijd veranderd door de bouw van het Centraal Station aan het IJ. Treinen en trams maakten het vervoer eenvoudiger. Opmerkelijk om te zien is ook de enorme armoede die toen in bepaalde wijken heerste. Er waren echt mensen die woonden in krotten, vochtig, ziek makend, zonder kansen op werk. De Jordaan, nu zo’n leuk juppengebied, was indertijd goed voor een stigma. De mooie verhalen en liedjes over dat stadsdeel zijn niet allemaal even waarheidsgetrouw.

WP_20150312_061Wij bekeken deze expositie onlangs met mensen van buiten de stad en ook die waren er van onder de indruk. Zo zeer zelfs dat we de feitelijke inventaris van het Amsterdam Museum niet eens bekeken. Dat is een compliment voor deze tijdelijke expositie over de industriële revolutie van de 19e eeuw. Ik raad iedereen aan die kan en in de buurt is om even te gaan kijken. Museumjaarkaart-houders kunnen er gratis is. Er zijn liften, de jassen kunnen in een kluisje worden opgeborgen en overal zijn toiletten voor hen die dat nodig achten.

Goochelaars met slechts een enkel kunstje..

Ilyushin IL-18 Tarom - h073Ik las onlangs weer eens een rapportage die door een universiteit in het Engelse land was opgesteld. De aanleiding was het idee dat we met zijn allen bepaalde doelstellingen moeten halen op het gebied van CO2 uitstoten en zo. Vanuit de onderzoeken van die universiteit mag je opmaken dat de luchtvaart, een nog steeds wassende tak van vervoer, niet voldoende bijdraagt aan het terugdringen van CO2. Kennelijk hebben de investeringen in steeds schonere en zuiniger vliegtuigen die de afgelopen tien jaar zijn gedaan door industrie en maatschappijen, niet voldoende resultaat. Ook alternatieve brandstoffen blijken weinig soelaas te bieden. De universiteit maakt de klassieke fout door in haar conclusies weer eens op een GroenLinks stokpaardje te gaan zitten en aan te dringen op het ‘ontmoedigen van het gebruik van het vliegtuig als vervoermiddel’. En dat doet men dan niet via vliegverboden of zo hoor, nee die vliegtuigen vliegen gewoon door. Je moet het regelen door de passagiers meer te laten betalen voor hun tickets. We zullen ze leren!

374951_278321748884875_100001211550032_858315_524879677_nDoor de ticketprijzen met 1,5% per jaar te laten stijgen, zal de groei van het aantal passagiers met 4,8% jaarlijks afnemen. Zo is de theorie van de milieuvriendelijke bollebozen. Oftewel, als je straattegels in je eigen achtertuin optelt, en deelt door het aantal wolken wat voorbij drijft, krijg je vanzelf het resultaat dat Tante Annie meer friet zal bakken voor haar achterkleinkinderen. De luchtvaart draagt voor een heel klein deel bij aan de CO2 uitstoot in de wereld, ook al vliegen er nog zo veel vliegtuigen. Ik gaf al eens cijfers daarover en daaruit bleek dat de grootste vervuilers in de trein stappen. Niet omdat die dingen nog op kolen zouden rijden, al wordt hier in ons land de stroom opgewekt met vrij vuile centrales, maar omdat je eerlijk en oprecht naar die CO2 uitstootcijfers moet kijken.

537872353_78cb437361_mEn wat blijkt dan, de grootste vervuilers op dit gebied zijn boeren met hun vee, gevolgd door burgers thuis. Daarna volgt het zware industriële complex, het wegverkeer en ergens met een zeer klein percentage, de luchtvaart. Maar voor milieufreaks is elk vliegtuig dat ze zien (en vooral horen) vliegen er een te veel. Die verlangen terug naar een wereld waarin het altijd stil en schoon is. En door hun verkeerde opleiding die vaak politiek is geïnspireerd, neigen ze er toe te denken dat je alles met taksen moet ‘sturen’. Je vraagt je af hoe het moet als dit soort studenten straks bestuurder wordt in een nieuwe maatschappij. Ik zou me er als zeilbootbouwer maar op voorbereiden. Want die lui stappen straks echt niet in een vliegtuig. Of gaan die  varen naar hun vele milieucongressen. Nee toch?