Het was me het jaartje wel…

Het was me het jaartje wel…

In het algemeen was 2021 eigenlijk gewoon 2020Plus. Dat verrekte virus had ons allemaal van het begin van dit jaar tot het einde opnieuw in de tang. De beloofde verlichting van ons vrije leven zoals we dat voor 2020 nog kenden kwam er eigenlijk niet in dit bijna in de agenda van de geschiedenis bijgezette jaar. Ondanks vaccinaties en zo meer, steeg het aantal patienten ook nu weer naar ongekende hoogten, vierden nieuwe varianten bot op hen die te dicht bij elkaar verkeerden en raakte de wereld daardoor weer extra in onbalans. En die wereld om ons heen lijkt echt in chaos veranderd. Dat begint al in de VS waar de presidentswisseling van Trump naar Biden wellicht leuk is voor de linkse brigades die hier de media bevolken, maar in de echte wereld is het imago van de Amerikanen bepaald niet beter geworden.

Laten we wel zijn, de echte dictatoren van de wereld trekken zich weinig aan van wat de VS allemaal roept of zegt. De Taliban namen moeiteloos het land Afghanistan over en passen hun terreurbewind weer net zo toe als voordat wij uit het westen daar ‘orde op zaken gingen stellen’. Miljarden aan militair materieel werd door de geallieerden daar achtergelaten en men ging de strijd met die barbaren om een of andere reden ook niet aan. Biden durfde niet. Het Afghaanse volk aan haar lot over latend. Net zoals dat al dik 100 jaar lang gebeurde. Verder zagen we dat welke oorlogsmisdaden je ook hebt begaan, een Nederlands paspoort kennelijk een vrijbrief is voor terugkeer naar dit landje aan de Noordzee, waar je dan een schijnproces wacht en hereniging met je soort of cultuurgenoten.

We zagen ook in ons land demonstraties van links en rechts, we zagen plunderingen, vernielingen, mensen die menen dat het recht om te vernielen slechts hen toebehoort. We zagen de loopgraven waarin de tegenstanders zich steeds meer terugtrekken rond thema’s als klimaat, immigratie en vaccinatie. We zagen gelukkig wel weer dat de economie opnieuw aantrekt naar normaal Nederlands niveau. Maar ook hoe veel bedrijven slechts door staatssteun overeind bleven in 2021. Op persoonlijk vlak namen we weer verliezen tot ons. Van nabij, soms verder weg, groot en klein leed dwars door elkaar, bekende namen verdwenen weer, en worden soms zeer gekoesterd. We genieten maar van het kleine als het grote dat niet meer toestaat. En accepteren dat voor velen van ons gezondheid en geluk groter moet worden ingeschat dan principes en verrijking of carriere. Volgend jaar zal vermoedelijk een worden met dezelfde soort optelsom van mooi en lelijk, van oorlog en vrede, van mallotig en onfatsoen, van voor en tegen. Maar het is ook een jaar van nieuwe kansen. Ik hoop oprecht dat we allemaal de ruimte krijgen om die kansen dan ook in te vullen en en waar te maken. En bij goede gezondheid en plezier zal ik mijn mening blijven geven. Dus hoop dat u mij dan weer wilt of kunt volgen…..Dank voor dit jaar in ieder geval!

Dictatuur…

Dictatuur…

Wat we ook vinden van onze regeringen en/of overheid in tijden van nood, en die corona-ellende durf ik echt wel zo te duiden, een dictatuur heerst hier niet. Je mag het oneens zijn met maatregelen, met de linkse visie van Rutten en zijn coalitiegenoten, je mag tenminste vinden wat je wilt en dat is een groot goed in een democratisch land. Maar er zijn groepen die zich betutteld voelen, die in de minderheid zijn maar menen dat zij gelijkwaardig dienen te worden behandeld omdat zij ‘principes’ kennen die anderen kennelijk niet bezitten. De anti-vaxers in dit land zijn daar een aardig voorbeeld van. Mensen die weigeren om allerlei redenen om een van de vaccins te laten zetten die worden gebruikt om de pandemie en enorme besmettingen met dat Chinese virus te remmen of te temmen.

Op enig moment was 85% van onze bevolking dit jaar voorzien van tenminste een prik. Gratis en voor niets. Veelal goed verzorgd. Die overgebleven 15% weigert per definitie. Een deel om geloofsredenen, immers de Bijbel heeft een bepaalde frase waarin staat dat je slechts bij ziekte een geneesmiddel mag nemen, anderen zijn te lui om naar de GGD af te reizen. Er zijn mensen die de taal of cultuur hier niet begrijpen en daarom niet opdagen en dan zijn er nog de complotdenkers. Die menen dat de overheid ze kan volgen omdat ze zijn besmet met nanoprobes of zoiets als ze die vaccins in laten spuiten. Een overheid die ze volgt? Tja. Zeker geen smartphone in gebruik?? Ook zie ik dat sommige van die lui verwijzen naar de Tweede W.O.

Immers ‘de Joden werden ook vervolgd’ en zo voelen die anti-vaxers zich kennelijk ook. Opmerkelijk, omdat het bij hen vaak om niet meer gaat dan beperkte toegang tot cafe’s, restaurants en feestzalen. De bekende QR-code wordt hen nl. niet verstrekt. Die Joden waarmee men zich dan ineens associeert, en die tijdens WO2 werden vervolgd, vertelden het veelal niet na. Een dictatuur als die van toen gaat uit van vernietiging van tegenstand. Stalin ruimde zijn (vermeende) tegenstanders meedogenloos op. Die werden letterlijk naar de goelags gestuurd, vermoord of van huis en haard ontdaan. Een principe dat ook in moderne dictaturen nog steeds wordt toegepast. China, Turkije, Rusland, Belarus, Iran, Venezuela, Cuba, allemaal voorbeelden van dictaturen. En dat is echt iets anders dan wat we hier meemaken tot nu toe. Kortom, zij die hun verplichte QR-code of zoals ze dat wellicht voelen, vergelijken met wat er in de oorlog met de joodse medeburgers gebeurde, schaal ik in op een laag IQ-niveau of juist een heel hoog ego-gehalte. Immers jou door een al dan niet principiele keuze opgelegde beperking op gelijk niveau stellen als de bewuste moord op 6,5 miljoen medemensen, vind ik nogal wat. Dan ben je pas echt van het pad af. Voor de rest moet iedereen het zelf weten, ik leg als simpele meninggever geen verplichtingen op, maar het is en blijft een persoonlijke keuze. Met alle gevolgen van dien….(Beelden: Internet)

Prikdiscussies..

Prikdiscussies..

Als ik dit schrijf zijn de besmettingscijfers voor dat verrekte Chinese virus spectaculair flink aan het stijgen.

Met name jongeren zorgen voor ongebreidelde groei van de getallen. Eenmaal een vinger gekregen van de overheid pakken zij (logisch) de hele hand, en maken zich uit de voeten richting feeststranden hier of over de grens. Bij terugkomst blijkt dat zij net als bij SOA’s en andere ziekten, de nodige magneetwerking uitoefenden op hen die besmettingen bij zich droegen en met wie dat feesten en meer zo leuk leek. Dat er dan ook een Deltavariant wordt opgevoerd als soort van secondenlijm om ongevaccineerden flink te pesten is pure pech. Pech is ook dat zoveel mensen niet wensen te worden gevaccineerd dan wel zo angstig zijn voor de vaccins dat ze daarvoor hele Facebook/Twitter/Instagramgroepen aanmaken waar je nog iets kunt leren op het gebied van amateur-virologie.

Ik heb er theoretische verhalen gelezen van mensen die menen dat elk shot tegen COVID-19 ons lijf voorziet van veranderd DNA waardoor we los van een grote talenknobbel op termijn ineens spruitjes uit de oren zullen zien groeien. Anderen weten zeker dat met die prikken ook piepkleine probes in ons lijf worden gespoten die allerlei zaken over ons gedrag en medische situatie doorgeven aan de overheid. Ook het magnetisme van sommige prikken leek een eigen leven te leiden. Wetenschappelijk is hiervan weinig tot niets te bewijzen, maar binnen de antivaxxers werken die verhalen als de bijbel of koran voor de gelovigen. Erger is nog dat men hen die wel worden gevaccineerd bespot, uitmaakt voor alles wat mooi of lelijk is en zeker weet dat de ongevaccineerden langer zullen leven. Tja. Over dat gif en zo meer toch even een paar zinnen. Juist die mensen die geen vaccinaties wensen zitten in de hoek waar chips en kaasblokjes samen met bier hun weg naar overbemeten buiken en magen weten te vinden. Veelal wordt er gerookt, onveilig seks bedreven, te hard gereden, liefst op de motor zonder pak of helm, men eet te veel suiker, zout, vet, beweegt slechts van en naar de keuken, leeft van een uitkering en vindt de zon een prima bron om de hele dag in te liggen zonder anti-bruiningscreme.

Want ook dat is in veel gevallen gif. Ik overdrijf wellicht iets, ik weet het, en er zijn vast mensen die vanuit geloofsoverwegingen of omdat het zo is dat ze buitengewoon angstig zijn voor prikken, ik ben er ook zo een, niet uitkijken naar dat vaccineren. Maar dat verrekte virus zoekt nu net die mensen graag op en doet hen het gevaar extra breed verspreiden. Die jongeren worden overigens zelf zelden echt ziek, de ouderen met wie ze in contact komen des te meer. En echt, de besmetting is heel snel voor elkaar te brengen. Zouden we dat virus wel serieus nemen wanneer we allemaal onder de groene bulten zouden komen zitten als we besmet werden? Vast! Nu weigert zo’n 30% om allerlei redenen hierboven genoemd, de beschermende prik. Een deel in bepaalde hoeken van de samenleving. Het zij zo. Maar mekker dan ook niet als je ziek wordt en ineens aan allerlei slangen en infusen komt te liggen op de IC. Eigen schuld dikke bult. Verder is het mij goed. Mits ik maar geen gemiauw aan moet blijven horen over mijn beslissing om wel (zelfs twee keer) gevaccineerd te zijn. Het voelde voor mij aan als een soort bevrijding. Weer meer kunnen doen zonder me constant zorgen te hoeven maken. Dat alleen al…… Maar ook dat ik net een beetje bijdraag aan het niet meer overbrengen van dat virus. Dat was me die twee prikken wel waard…(Beelden: Archief)

De ene dierenarts is de andere niet…

Met drie katten in huis zoek je natuurlijk naar mogelijkheden om de beste zorg in geval van nood te koppelen aan een betaalbare prijs. En dat laatste speelt best een rol als je ziet hoeveel de normale dierenartsen tegenwoordig vragen voor een simpel consult. Nu speelde voor ons ook mee dat we in de afgelopen jaren niet alleen kapitalen brachten naar het professionele adres om de hoek (relatief dichtbij) maar ons meteen ook koppelde aan kort na elkaar voorkomend leed en verdriet. De oplettende lezer zal het niet ontgaan zijn wat ik daarmee bedoel. Kortom, toen we onze veestapel dus weer wat opbouwden met kittens zochten we naar een betaalbaar alternatief. Nou dat was er. Los van elkaar kregen we van de lieve mensen die ons deze kittens leverden het advies om toch vooral te gaan voor de dierenklinieken die zijn gevestigd in een tuincentrumketen die in ons deel van Nederland te vinden is.

Het scheelde inderdaad wel erg veel geld om de katten volgens de regels te laten vaccineren tegen de ras-kenmerkende ziekten en controleren op groei en gezondheid. Bleek allemaal prima geregeld en zeer betaalbaar. De dierenartsen zijn er veelal van de jonge soort en de assistentes lief en begaan. Alles liep dus een tijdlang goed tot we aanliepen tegen een bijzonder probleem bij onze twee toen jongste kittens. Na de verplichte injecties tegen kattenziekten en zo meer kregen ze een dag of twee later ineens een soort uitvalverschijnselen. Heel akelig om te zien. Dus snel naar die kliniek terug. De een na de andere kat (er zat enig tijdsverschil in de verschijnselen) gebracht en laten onderzoeken. Maar men kon niks vinden. Zat niet in het serum, kon niet! Maar wij hadden het wel. Dat gaf een ongemakkelijk gevoel. Het werd pas vervelend toen men ons opriep voor een vervolgvaccinatie en kennelijk niet meer wist wat we eerder al hadden meegemaakt.

Slordig. Dat vervolg gaven we daarom niet aan het verzoek. Eerst weten wat die uitval had veroorzaakt. Snapte men niet. Vond ons wat vreemd. Onlangs kreeg onze grote grijze vriend (net 1,4 jaar oud) last van zijn blaas. Leek op blaasgruis, maar daar was hij wel erg jong voor. Wij brachten hem dus weer voor onderzoek naar dat tuincentrum. Waar men liefdevol keek, voelde, en foto’s maakte. Maar niet echt wist wat te doen. Dezelfde dag tegen de avond bleek het probleem niet opgelost en belden we opnieuw. ‘Wat moeten we nou???’ ‘Helaas is de dierenarts er nu niet dus ik verwijs u door naar de spoedkliniek’. En die zat dus in een plaats op 20 minuten rijden. Gedaan…natuurlijk. Maar zonder echt resultaat. Men vond niks bijzonders. Maar het dier had wel last van spasmen. En de rekening voor dat consult was best pittig. Volgende dag weer naar de dierenarts in het tuincentrum. Die nam de kat op. Wilde zelf wel eens na een dag zien wat er loos was.  Bij ophalen na die hele dag kliniek was er weinig goeds te melden. Men had nl. eigenlijk niets te melden.

Niets gevonden. Maar de kat had ook slechts een drupje geplast. Niet goed, maar ja , wat moet je er mee… Dat was definitief het einde v.w.b. ons vertrouwen in die lui.. We brachten wat urine van de kat naar onze oude dierenarts om de hoek. Onderzoek daar leerde dat hij geen gruis of bacteriele infectie had. Maar als advies voor de compleetheid nog even naar dezelfde kliniek buiten de stad waar we eerder waren voor nog een zekerheidscheck. Deden we. De rekening was intussen opgelopen tot een aardig bedrag. Maar je wilt het beste voor je diertje. Trauma’s uit het verleden geven garanties voor heel wat ellendige frustraties in het heden. Met een pilletje en de zekerheid dat het vermoedelijk geen fysieke oorzaken had wat de kat meemaakte, wachtten we het af. Twee dagen later was het dier weer monter en gezond. Het lijkt uiteindelijk iets stressachtigs te zijn. Kan komen door geluiden uit de omgeving, maar ook door de andere katten. Hoe dan ook, daar houden we rekening mee. En voor de rest hebben we toch het kaf van het koren kunnen scheiden. Geld maakt niet gelukkig. Verkeerd besparen ook niet. Dan maar over die trauma’s heen zien te komen en de kliniek om de hoek onze dieren in geval van nood toevertrouwen…Scheelt ook veel rijden..En de liefde voor die dieren gaat toch boven veel, zo niet alles..(Beelden: Yellowbird)