Duur toilet…

Duur toilet…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-restaurant.jpg

Voor ons is in de periferie van de hoofdstad een stel leuke nog wat oorspronkelijke plaatsjes te vinden waar je bijna dorpse omstandigheden kunt vermengen met vriendelijk gedrag van de inwoners of een winkelaanbod dat ons past en aansluit op het te besteden budget. Gewoon even onderweg, vaste route, bekende winkels. Een daarvan is de Hema. En die ooit in Amsterdam opgerichte middenstandsketen kent een reeks aan filialen waarvan de meeste zijn voorzien van een (al dan niet klein) restaurant. Ik heb me in het verleden wel eens geuit over de krassende stoelgeluiden in die afdeling van de Hema, over Engelstalige bediening, over verschillen in broodjesbeleg etc. Maar er waait een frisse wind bij de Hema en de door ons vaak bezochte vestiging in een van die plekken ten zuiden van Amsterdam werd onlangs totaal vernieuwd. Alles er uit, zes weken lang gesloten, maar onlangs weer heropend.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-mijdrecht-oude-stijl.jpg

Het lijkt wel of ze 150m2 extra winkelruimte er bij kregen, maar dat is zeker niet zo. Het nieuwe interieur oogt gewoon enorm ruim. Wat wel veel groter werd, het restaurant. Met leuke bankjes, hoekjes, goede stoelen die niet krassen, andere tafels en een aangepast menu. Het is nu op het oog opgewaardeerd naar echt horecaniveau en met een nieuwe staf (waar zijn de oude medewerksters gebleven? ) voelt het aan of je in een totaal andere wereld verkeert. De opening was zo druk bezocht dat wij op afstand toekeken, maar onlangs namen we de tijd en gingen voor het bekende bakkie thee met een lekker broodje. We vonden een plek aan een van de nieuwe ramen van het pand e n genoten. Een restaurant van toegevoegde waarde en passend bij de omgeving.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: hema-logo.jpg

Het wat oubollige sfeertje van die oude Hema totaal verdwenen. Wat ook verdween was; de toiletruimte. Die werd verplaatst naar een plek ver van het restaurant, achterin de winkel, onhandig maar OK men heeft die faciliteit dus nog steeds, en is nu nog slechts toegankelijk tegen betaling. Kom je wel meer tegen bij die keten maar dan kent men daar een systeem dat je het te besteden bedrag voor die faciliteit kunt terughalen bij het bestellen van een (of meer) consumptie(s) in het restaurant. Nou niet in deze vernieuwde Hema. Maar liefst 90 centen moet je (digitaal) aftikken en anders kom je er niet in. Van terughalen is geen sprake. Kortom, die dure verbouwing moet kennelijk ergens vandaan komen ontdekten we. En dat maakt een bezoek aan deze mooie nieuwe Hema-vestiging toch even minder aantrekkelijk. Prachtig geslaagd die verbouwing, maar dat je dan dit soort maatregelen neemt is best wel heftig. Zou men ook in jouw buurt de Hema gaan verbouwen, bereidt je dan maar voor. Een deel van die kosten verhaalt men bij de bezoekers…. (beelden: Archief)

Lekker Chinezen….

Lekker Chinezen….

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: yuwoah-img_4478.jpg

Soms hebben we gewoon zo’n trek in echt Chinees eten dat we dan even op zoek gaan naar….. Voor dat eetwerk is bijvoorbeeld de Amsterdamse Zeedijk een aanrader voor een reeks van authentieke Chinese restaurants waar men niet de bij ons meer bekende Nasi Speciaal of zo op het menu heeft staan maar de meer uit de echte Chinese keuken afkomstige gerechten.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: yuwoah-img_4477.jpg

Bij toeval kregen wij onlangs van verre kennissen die we na vele jaren weer eens ontmoetten de tip om ook eens het Chinese restaurant Yu Woah aan te doen in Amstelveen. Aan de Kostverlorenhof daar vindt je een reeks aan uitheemse restaurants overigens, van Koreaans tot Thai, van India’s tot Grieks, en deze nu uitverkoren ‘Chinees’. De naam doet al vermoeden dat dit niet de bekende keuken uit Peking of Hong Kong op de kaart heeft staan. Nee, men baseert zich op de gerechten die in Sichuan (provincie in het westen van China met hoofdplaats Chengdu) gebruikelijk zijn en dat vraagt dus even navigeren door de menukaart. Het aardig grote restaurant zelf is keurig netjes ingericht, er zijn zeker Chinese elementen te vinden, maar je mist de bekende lampionnen, TL-buizen, doorgeefluikjes, of katten met zwaaiende linker-voorpoten.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: yuwoah-img_4479.jpg

Hier eet je beduidend meer op niveau. De bediening is vriendelijk, efficient en het eten meer dan smakelijk. Het voorgerecht (Siu Mai) bestaat uit heerlijke vlees gevulde balletjes met een beetje groenten er bij. Het hoofdgerecht kozen we volgens de Tipan-keuken, wordt bloedheet opgediend en warm gehouden op de bekende plateaus met een warmhoud-element er onder. Het was meer dan smakelijk, en vulde onze magen langzaam maar zeker. Het restaurant was op de door ons uitverkoren tijd (we moesten omrijden voor files, dus ach..we waren er aan de vroege kant) tamelijk rustig, maar bij de afhaalafdeling was het aardig druk.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: yuwoah-img_4482.jpg

Dat veroorzaakte verder geen stress bij het hier actieve team. Men bleef voorkomend, netjes en efficient. Alles wat je in een goed restaurant verwacht was hier aanwezig. En ik had meteen ook uitzicht op de landende vliegtuigen die weer gebruik konden maken van de compleet gerenoveerde Buitenveldertbaan op Schiphol wat mijn vermaak extra groot maakte. Hoe dan ook, alles opgeteld aten en dronken we buitengewoon lekker in een goed Chinees restaurant met schone toiletten, meer dan keurig gedekte tafels (keuze uit eetstokjes of normaal Europees bestek) voor precies 30 euro p.p.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: yuwoah-img_4476.jpg

Dat is pas een aanrader en ik geef deze Sichuan-Chinese ondernemer en zijn team dan ook een dikke 10. En dat lukt me bij veel andere restaurants van deze strekking vaak slechts na veel plussen en minnen. Hier was alles dik voor mekaar. Aanrader! En wij komen hier als het kan zeker nog eens terug. (Beelden; Prive)

Lekkere lunch in Baambrugge…

Lekkere lunch in Baambrugge…

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9888.jpg

Een maand geleden ongeveer werden we door onze schoonzus uitgenodigd voor de lunch. Bij bijzondere gelegenheid rond de sterfdag van mijn oudere broer, nu alweer vier jaar geleden, maken we er een traditie van om dan even samen te zijn en in zijn gedachtenis samen iets lekkers tot ons te nemen. Dit keer had schoonzus gereserveerd in een ons voor ons bezoek totaal onbekend restaurant in het landelijk gelegen kleine dorp Baambrugge dat je vindt aan de Utrechtse Vecht tussen Abcoude en de Provinciale weg N201 voor Loenersloot. Strategisch gelegen op de punt van de bebouwing vanuit Abcoude komend en met de rug tegen de Vecht heet het restaurant specifiek naar deze locatie. Binnen is de ambiance gezellig.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9881.jpg

Er zijn kleine zithoekjes, maar ook grotere ruimten en plekken aan de bar te vinden. Je wordt er vriendelijk en opmerkzaam opgewacht door de medewerker van dienst en onze gereserveerde plek bevond zich in een soort alkoof met twee tafels met ieder vier stoelen. De atmosfeer is een beetje bruine kroeg-achtig maar de menukaart maakt duidelijk dat de ambities hier duidelijk op ander niveau acteren. Wij kwamen voor de lunch en ook dan is de keuze breed en smakelijk. Terwijl de dames in het gezelschap kozen voor iets lokaals en speciaals, ik hield het bij een uitsmijter.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9889.jpg

Een goed exemplaar bepaalt voor mij wat voor zaak dit is (..). Nou niks te veel verwacht, het gerecht was zalig en de dames smikkelden ook met veel genoegen van de hen voorgezette meer specifieke gerechten. De thee (voor mij) was van de goede zwarte soort, ten behoeve van liefhebbers voor andere smaakjes werd een minidoosjes neergezet, dus keuze zat. Op deze wat kille dag was de temperatuur binnen uitstekend, de bediening meer dan professioneel en vriendelijk en natuurlijk mocht een bezoek aan het veel bepalende toilet niet ontbreken.

De huidige afbeelding heeft geen alternatieve tekst. De bestandsnaam is: de-punt-img_9886.jpg

Ook daar was het tiptop in orde allemaal. Prijs/kwaliteit meer dan op orde en een adresje om te onthouden. En dan te bedenken dat ik hier per jaar een keer of twintig voorbij rijd en dit restaurant nooit eerder heb opgemerkt. Naast het door ons bezochte binnen-restaurant is er een steiger met terras en is ook aan de kopse kant van het gebouw nog een buiten-terras dat nu in restauratie was maar in de warme perioden van het jaar vast in vol bedrijf zal zijn. Aanrader mensen. En mijn rapportcijfer dienovereenkomstig…10! (beelden: Prive) (Met dank aan onze lieve Rosie)

Vreemde bediening…

Vreemde bediening…

Elke keer wanneer we als familie even een gedenkmomentje beleven op de Amsterdamse begraafplaats waar oudere broer Rob zijn plek veel te vroeg moest innemen, lopen we even door naar een of andere horecagelegenheid om op zijn persoon bij leven te proosten. Met koffie of thee hoor, niks heftigs. Dit keer deden we dat bij het niet ver van de fraaie Oosterbegraafplaats gelegen bekende Grand Cafe/restaurant Frankendael aan de Middenweg in Amsterdam-Oost. Op zich weinig mis mee, normaal worden we daar met alle egards ontvangen, maar dit keer was dat merkbaar anders. Een kennelijk al wat langer meelopende ober ontving ons op een wat ‘bijzondere manier’. Legde omstandig uit waar we wel of niet mochten gaan zitten omdat een deel van zijn etablissement was gereserveerd voor een wat grotere groep. Maar we vonden toch een tafel aan het raam. Prima geregeld. De jassen waren nog niet uit of hij drong aan op het gebruik van de lunchkaart. Maar wij wilden eerst even wat drinken. Koffie en thee, daarna even kijken voor iets er bij. Hij slofte weg en maakte de drankjes klaar.

Nou ja, de koffie dan.. Toen hij die kwam brengen vroeg hij wat we in de lunchkaart hadden gevonden. Tja, twee keer tosti (met iets verschillends als beleg naar gelang de smaak van de dames) en een appelpunt met slagroom. Kwam die thee ook nog door? Zuchtend haalde hij de lunchkaarten weg en begon aan de thee. Die kwam er….dus even rust. Als ik op de man lette, ik kon het niet laten, zag ik een uitgeblust type in een werkbroek op gympies…. Hij was moe van dit vak, het was hem aan te zien. De tosti’s kwamen en bleken lekker, maar ja, die taart. Vergeten.. Na vragen alsnog. Bleek smakelijk. Net als de tweede ronde drinken…Die we alleen mochten bestellen ‘als we de mondjes hadden leeggegeten’…. Humor?

Het zal, maar voelde vooral bijzonder. Toen we onze gesprekken hadden afgerond (altijd goed om emoties even weg te werken..) stelde hij namens ons vast dat nog een rondje drinken niet goed was, want ‘ging maar klotsen’. Je weet soms niet wat je hoort… Intussen deed hij ook een van de aangekondigde gezelschappen. Man of tien, zelfde behandeling. Je moet maar durven. Wellicht zien sommigen er wel de humor van in hoor. Het was in ieder geval apart en dat vergeet je niet zo snel. En op de kwaliteit van het gebodene uiteindelijk niks aan te merken. Interieur van deze zaak een beetje oubollig, versleten zelfs, maar dat hoort bij de ambiance. Maar met dit soort wat versleten service kom ik niet veel hoger dan een 7-tje. En dat is echt niet nodig. Bij vorige bezoeken zat dat cijfer flink hoger. Apart is niet altijd fijn….(beelden: Internet/Frankendael)

Hema en normale thee…

Hema en normale thee…

Al eerder beklaagde ik me over het feit dat je als klant die ergens een broodje wil eten en daar een normale (ontbijt) thee bij bestelt je ofwel wordt overladen met een doos vol keuzes behalve die ene gewenste smaak, onlangs maakte ik weer mee dat die normale thee gewoon niet in het assortiment zat. Op onze aanmerking dat dit toch wat vreemd was kregen we een heel antwoord over inkoopbeleid en dat de meeste klanten een smaakje willen. Het zal vast wel, maar ik wil gewoon zwarte thee.

Zoals je dat op iedere straathoek kunt krijgen bij de Britten, Duitsers of Belgen. Gewone normale thee, geen gedoe met bloemensmaakjes of brandnetels. Gewone mensen (laat ik mij zo eens beschrijven..) willen bijpassende thee. Is dat nu zo moeilijk? Zeker voor een bedrijf dat ooit bedoeld was voor de arbeidersklasse….koop een paar dozen van dat spul in (zelfs Amazon levert die)en maak me blij. Maar ik kan vast niet op tegen die inkopers die bij de Hema (en andere zaken waar hetzelfde euvel werd geconstateerd) deze thee moeten binnen halen.

Als je geluk hebt kunnen ze je net aan helpen met Earl-Grey, maar dat is echt niet hetzelfde. Niet voor niets haal ik als we er weer eens te gast zijn in Duitsland dozen vol van dat zwarte spul. Is gewoon niet duur, smaakt prima naar thee en komt uit SriLanka of weet ik veel, zonder al die wonderlijke toegevoegde smaken van bloemblaadjes uit Zuid-Afrika of de Sahara. Het zal toch niet zo zijn dat ik gedwongen wordt om zelf mijn eigen theezakje mee te nemen en dan E. 2,50 af te rekenen voor een glas warm water? Nou, bij een enkele Hema-vestiging was men daartoe in staat. ‘U kunt ook koffie nemen (grrrrrr) of warme Chocolademelk’. Precies, net of je roomboter bestelt en men je aanraadt mosterd op je brood te smeren. Kortom, Hema heeft een probleem. En veroorzaakt dat zelf. Als ik gewone thee bestel wil ik dat ook geleverd krijgen. Niks van doen met hun excuses. Regelen! Mijn dank is groot…(beelden: Internet/archief)

Klasse eten op historische plek..

Klasse eten op historische plek..

Voor hen die wel eens in de buurt van onze stad het omliggende Amstelland in of door zijn gereden en dan de route langs de Ronde Hoep of Waver deden, zal deze horecazaak wellicht bekend zijn, voor anderen is het een tip. Restaurant de Voetangel op het kruispunt van waterwegen die ofwel richting de Utrechtse Vecht leiden dan wel via een grote bocht naar de grote oude rivier de Amstel. Al eeuwen geleden hier gevestigd en door de jaren heen vergroot, gemoderniseerd en van karakter veranderd. Was het ooit een pleisterplaats voor passagiers van trekschuiten of bemanningen van vrachtschepen op wegen naar de een of andere stad langs die oude waterpartijen, tegenwoordig is het een gerenommeerd restaurant waar gastvrijheid heel hoog in het vaandel staat. Wij werden onlangs door lieve vrienden getrakteerd op een driegangen-diner bij dit geweldige restaurant en echt, het was zoals we het vooraf verwacht hadden. De zaak is een paar jaar geleden totaal gemoderniseerd en uitgebreid maar men heeft toen scherp gelet op behoud van de sfeer van voorheen. Gezellige inrichting, hoekjes voor tafels met vier stoelen, keurig gedekte tafels naast grotere zaaltjes waar gezelschappen feestjes kunnen vieren of bedrijfsbijeenkomsten met een of ander lekker hapje of drankje kunnen afsluiten.

Het team is meer dan professioneel. Gastheer/vrouwschap is door de jongste generatie uit de lokaal bekende familie Leurs tot regel verheven en je voelt je daardoor meteen thuis. De menukaarten (voor elke gang is er een) geeft een keur van heerlijkheden, soms zelfs seizoensgebonden. Het een nog lekkerder dan het ander. Wij kozen in eigen kring voor allerlei verschillende zaken, maar ik zelf genoot intens van gepofte knoflooksoep met croutons vooraf. Naar ik begreep van de tafelgenoten was ook de uiensoep een waar genoegen. De hoofdgerechten waren daarnaast van dusdanige kwaliteit dat je de vingers er bijna bij op at. Dat zegt veel. Ook de toetjes (aparte kaart) bleken een echt genoegen. Geen druk op tijd of behoefte aan jouw tafel overigens. Niks daarvan. Eten is hier een genoegen en voegt veel toe aan een uitje zoals wij dat met vrienden waarmee iets te vieren viel beleefden. De prijzen zijn wel bijpassend. Wie zoekt naar friet met een biefstuk kan beter een deurtje verderop zijn heil zoeken. Hier eet je op niveau en krijgt de bijpassende service. Parkeren achter het pand is geen probleem, het uitzicht richting het westen op de dag dat wij er te gast was adembenemend door een felrood ondergaande zon. Kortom, wie iets bijzonders wil meemaken op culinair gebied, is hier aan het juiste adres. Wel even reserveren, want er komen hier heel wat meer gasten voorbij. Wat mij betreft gaat het rapportcijfer 10 er nu weer eens uit. En dat is niet iedereen gegeven zoals u weet…. (Beelden: Internet/Prive)

Baarssen op Urk – Herkansing…

Baarssen op Urk – Herkansing…

En als je dan op Urk verkeert en behoefte hebt om de inwendige mens te versterken is er heel wat keuze uit de daar gevestigde horeca. Maar wie houdt van Keep it Stupid Simple zoals ik, gaat dan voor de juiste kwaliteit/prijs-verhouding. En die dachten we te vinden bij de specialist op visgebied, Baarssen, daar. Nu hadden wij juist deze zaak in de herinnering als buitengewoon slecht vanwege een ervaring in het verleden.

Dus het was wel even een gok door anno 2022 alsnog bij deze aardig uitgeruste winkel/restaurant binnen te stappen. En we deden dat omdat we zagen dat er best wat mensen gebruik maakten van de gelegenheid. Dus hup aan tafel en bestellen. Dat doe je hier aan de balie waar mensen ook hun visjes en zo meer komen halen. Net zoals we in Spakenburg bij ons bekende tentje aan de haven gewend zijn. Qua bediening is het hier nu echt top geregeld. Super-aardig en vlot. De prijzen meer dan acceptabel.

Onze vissnack met patatjes, thee, wat sauzen er bij, het was allemaal snel voor de (vis)bakker en werd met vriendelijke glimlach geserveerd. De smaak was prima, niks mis mee, al gaan de Spakenburgers op het gebied van dit spul toch nog een stapje verder. Maar het was lekker, de thee smakelijk en heet, later bleken de toiletten keurig netjes, en als gezegd je betaalt er niet de wereld voor. Gewoon goed dus. En alles wat we aan ervaringen hadden in het verleden bleken in het heden geen garantie voor dezelfde uitslagen. Nee, een keurige 9 voor het gebodene was dik verdiend. En wij gingen goed gevuld op weg naar de volgende aantrekkelijkheden die Urk te bieden heeft. Mocht je daar zelf eens verkeren, zet Baarssen echt op je lijstje. De keuze is reuze en de smaak prima. En het personeel echt vriendelijk. Maar dat lijkt bij Urk te horen….(beelden: Prive)

Dikke tosti’s; De Eendracht Weesp.

Dikke tosti’s; De Eendracht Weesp.

We konden bijna niet wachten tot het moment dat de horeca weer open werd gegooid door onze links-liberale regering. En daarna wilden we er toch weer eens van profiteren. Dit keer in Weesp, Amsterdam in het klein, waar we intussen parkeerplekken hebben ontdekt die een rondje door dat leuke plaatsje weer mogelijk maken. En omdat we er nog nooit waren geweest stapten we onlangs binnen bij het erg fraai onder dak gebrachte restaurant De Eendracht aan het Grote Plein in de Vechtstad.

De ambiance is daar warm en plezierig, en dat geldt zeker voor de crew die er actief is. Jong, professioneel en ook op gebied van controles (helaas moest je volgens de geldende regels nog steeds bewijzen dat je soort van gezond bent met je smartphone, je zult er geen een hebben…) uiterst geduldig en aardig. Hoewel de zaak aardig gevuld was vond men toch nog een plekje voor ons en bekeken we de van een buurtafel geleende menukaart. Die is aardig gevuld en geeft je van de ochtend tot de avond een rijke keuze. Rijk moet je niet zijn om hier te eten of drinken, maar enige welvarendheid is wel aan te bevelen.

Want dit is geen budgetzaak. Wij kozen voor thee met een tosti, vaak een proeve van bekwaamheid als het gaat om dit soort zaken zo rond het middaguur. Wie het kleine niet eert is de rekening niet weerd. De thee was van de goede soort, alleen moest je hem (via een zeefje) wat langer laten trekken dan je wellicht met die bekende zakjes gewend bent. De tosti’s waren dik, aan de buitenkant meer dan krokant verwarmd, het beleg was mager toegevoegd. Ik heb bij die tosti’s altijd wat bezwaar tegen het gebruikte ‘Landbrood’ omdat dit vaak (erg)dik is en eigenlijk niet zo geschikt. Met een apart bakje tomatensaus, geen zakjes hier, was het geheel overigens goed te verwerken.

Een stevige vulling voor de middag, zeker, maar met iets dunner brood en wat meer vulling was de tosti (ham/kaas) smakelijker geweest. De rekening kwam vrij snel na de vraag daartoe en bracht ons bijna 2 tientjes verder. Best geld voor het gebodene. Maar ja die ambiance, en die bediening. Het mag iets kosten. Ook de toiletten waren keurig netjes, niets van te zeggen. En de zaak zat (binnen de regels van het coronaspel) aardig vol. Een cijfer 9 voor het geheel is op zijn plek. Meer om die ambiance en die ontzettend aardige dames die er de zaken regelen, dan voor het door ons gekozen gerecht. Maar wel verdiend. (Beelden: eigen/Endracht)

Eten in Woudenberg…

Eten in Woudenberg…

Medio augustus zaten we in de auto voor een rondje Utrecht.

Kijken hier of daar, genieten van de omgeving en vooral van plekken die we niet tot nauwelijks kenden. Woudenberg is er daar een van. Een plaatsje onder de rook (symbolisch) van Amersfoort en Leusden, maar verder christelijk-rustig. Met een mooi (herbouwd) centrum waar de nodige winkels te vinden zijn en dito horeca. Omdat er een stevige regen/onweersbui dreigde en wij natuurlijk geen bijpassende kleding droegen vielen we neer op het overdekte relatief kleine terras van de lokaal bekende en goed bekend staande restaurant ‘de Sous-Chef’.

Nou, dat beviel goed. Heel vriendelijke en vlotte bediening door een erg aardige jonge dame. Wij bestelden een lunchgerecht. Boerenomelet en een uitsmijter met ham/kaas. Die kwamen na een minuut of tien door. En bleken van geweldige kwaliteit. De uitsmijter op dik boerenbrood, drie eieren, een dikke laag ham en kaas plus de nodige salade als garnering. De omelet werd geserveerd op bruin boerenbrood. Even smakelijk, warm en ook voorzien van de nodige garnering. Op het gemakje te eten, de meeste gasten zaten tijdens de bui die zich uitstortte over dit gemoedelijke plaatsje liever binnen in het sfeervolle restaurant dat desnoods ook nog een vrij groot terras aan de andere kant van het pand heeft. Toiletten keurig netjes en schoon en alles op de menukaart behoorlijk betaalbaar.

Niet meteen een budgetadresje, maar dat is voor deze kwaliteit ook niet nodig. Mocht je er in de buurt zijn, een aanrader! Alles opgeteld een rapportcijfer 9,7. Bijna helemaal fantastisch. Als dat terrastafeltje niet een los blad had gehad waardoor we wat zaten te wiebelen bij het eten. Maar verder…niets dan lof! (Beelden: Archief/Internet)

Oefening baart soms kunst…

Oefening baart soms kunst…

Waren we tijdens de eerste dagen van juni weer eens in Weesp, nu met een parkeerplek die netjes was betaald, genoten we van het zonnetje en zagen wel wat in een post-corona-terrasje aan het water.

Nu treft het dat men in Weesp de nodige terrassen beschikbaar heeft, bediend door mensen uit achter liggende horecazaken. Een daarvan, Aaltje, werd onze keuze. Terras op het trottoir tegen het water aan, een drukke verbindingsweg naar het centrum van het Vechtstadje doorsnijdt binnen en buiten bij deze gelegenheid. We streken neer op een plekje waar je een tafeltje met twee stoelen vond op enige afstand van de buren. Zonder problemen overigens, ruimte zat ook al waren er voldoende gasten. De bediening was een langbenige jongedame die uiterst vriendelijk onze eerste bestelling opnam. Een cappucino en thee van de Breakfastsoort. Na een minuut of tien kwam de bestelling onze kant op. Was ze die vergeten? Onderweg de bestelling niet goed onthouden?? In ieder geval bleek de koffie bijna koud, de thee groen, maar had niets met ontbijt van doen. Jammer…dat kan beter.

Onze lunchbestelling betrof een tweetal broodgerechten. Niet meteen goedkoop maar oogde wel aanlokkelijk. Smaakte uiteindelijk ook best lekker, al had ik zelf het gebruikte landbrood iets fijner gesneden, zeker als je er een mes bij levert dat nog even wat moest worden aangescherpt. De melding over de koude koffie werd intussen tot twee maal toe ter kennisgeving aangenomen. Men vond het ‘jammer’ en zo meer, maar enig corrigeeractie werd niet ondernomen. Dat is niet best. Klantonvriendelijk ook. De toiletten waren netjes, liggen diep achter in de zaak zelf, over mondkapjes deed men niet moeilijk, daar ging het allemaal erg gemoedelijk toe. Maar die kwestie van die koffie speelde ons toch wat op. Om het over de verkeerde thee maar niet te hebben. Zouden ze dat hebben verrekend? Nee! En dus vinden wij in ons oordeel dat een rapportcijfer van 7- op zijn plek is. Men moet nog wat oefenen. Het mag allemaal wat correcter, sneller, maar zeker klantvriendelijker. Dan komen we graag nog eens langs. Mits men onze adviezen ter harte nam of neemt… (beelden: prive-archief)