Het sociale medium Linkedin is ooit opgericht om mensen die enige zakelijke ambities vertoonden met elkaar te verbinden. Dat doet het intussen al flink wat jaren en ik ben er ooit als ZZP-er uiteraard ook lid van geworden. Veelal werkt het als een soort netwerk waarbij handige lieden menen dat het unieke product, hun kennis of diensten, vooral bij anderen aan de man of vrouw moeten worden gebracht en een tegendienst zelden of nooit wordt begeerd. Kortom eenzijdigheid troef. Maar soms is het ook nuttig.
Mensen kunnen daar commentaar geven op jouw specifieke zakelijke eigenschappen via reviews of je kunt er stellingen poneren die anderen prikkelen daarop te reageren dan wel te onderschrijven dat degene die het een en ander oreert gelijk heeft. De laatste tijd hebben ook linkse actievoerders dat specifieke medium ontdekt. Wie het waagt om promotie te bedrijven voor een bedrijf uit een sector die de activisten of extremisten niet bevalt kan verwachten direct met alle bagger beschikbaar te worden aangevallen. Ik heb dat meerdere malen gezien. Wie mij kent weet dat ik dan een paar verbale torpedo’s op dat linkse spul afvuur.
Vooral op basis van feiten. En met die feiten valt niet te spotten ook al proberen die linkse rakkers dat keer op keer. Maar wat me vooral opvalt bij die zure reageerders is dat ze meteen op de ‘je en jij’ toer gaan bij iemand die iets plaatst. Een CEO van een grote onderneming wordt keer op keer op de meest amateuristische wijze aangevallen en als ik dan zie dat men telkens het zelfde oreert stuit mij dat tegen de borst. Meestal gaat dat gewoon goed. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn om op inhoud (of wat daar voor door gaat) de discussie aan te gaan.
Anders werd het onlangs toen iemand in de Engelse taal een felle aanval deed op het ‘uithonger-‘ en ‘genocidebeleid’ van de Israelische regering. Daarbij baseerde die meneer zich op wat Hamas aan nieuwsfeiten de deur uit deed. Genocide op 7 oktober 2023 werd afgedaan als een vorm van protest tegen de Israelische overheersing. Nou valt er veel te zeggen over hoe de Israelische regering omgaat met moslims die zich Palestijn wanen, maar genocide is het pas zoals ik al eens eerder omschreef. Het bewust laten lijden van onschuldige burgers middels verkrachting, aanranding, marteling en moord. Dus die argumenten haalde ik even aan. Feiten. Nou dat viel een van de meeschrijvers aan het bewuste digitale pamflet niet in goede aarde. Ik was volgens hem een soort imbeciel en hij wenste me van alles en nog wat toe. Opvallend genoeg noemde hij zichzelf advocaat van onderdrukten… Mijn reactie op soortgelijke golflengte werd door Linkedin verwijderd. En dat snapte ik niet. Immers, wie kaatst mag de bal verwachten toch? Wat dat betreft heb ik hier tijdens het bloggen wel het een en ander meegemaakt. Links en realisme, het wil niet goed samengaan. Uiteindelijk heb ik me zelf maar uit die discussie terug getrokken. Laat ik de meest wijze van het stel zijn. Israel redt zichzelf wel, en mijn afkeer van linkse antisemitische types is ook op Linkedin wel bekend geraakt. Dus maar even wat minder oreren daar. Jammer, want de toevloed van activisten ondermijnt ook dat sociale medium volledig. En de wijze waarop dit gebeurt is vaak beneden elk peil. Ik overweeg me daarom alleen al om me helemaal van dat Linkedin te distancieren. Maar ik neem daar nog even de tijd voor. Altijd verstandig. Niet in het moment reageren, maar gewoon even nadenken. Zouden meer mensen moeten doen….:) (beeld: archief)
Stel je nu eens voor dat je tijdens een gesprek met je partner, vrienden, collegae of wie ook, telkens in de rede wordt gevallen als jij iets wilt vertellen. Wat doe je dan? Praat je door, ga je wat luider spreken of zelfs schreeuwen of houdt je de mond en laat jouw persoonlijke fatsoen zien?! Wie het eerste als reflex voelt zal naar mijn idee ideaal geschikt zijn als politicus anno 2019. Kletskoekers met een zelf bedachte boodschap kwaken dwars heen door de argumenten van anderen. Je stelt een vraag en als het antwoord je niet bevalt klets je daar dwars doorheen. Het resultaat, zo bleek recent bij het door RTL uitgezonden ‘lijsttrekkersdebat’. Met name de in de achterban bejubelde voorlieden van D66 en Groenlinks luisteren niet naar argumenten maar hadden van hun ‘spindoctors’ advies gekregen de ander er onder te kletsen. Schreeuwend desnoods!
De ‘goede groene zaak’ vraagt daarom volgens hun eigen redenatie. We hebben nu de kans naar Noord-Koreaans model onze boodschap uit te dragen. Tegenstand is zinloos, en we schilderen die mensen met kritiek op onze heilige boodschap gewoon af als ‘nationalistisch’ of ‘niet ter zake kundig’. Intussen benutten we zelf onbewezen feiten en cijfers. Want winnen zullen we. Nu ging het in dat debat toch over de aanstaande verkiezingen van de Provinciale Staten die deels verantwoordelijk zijn voor het aan banen helpen van uitgefaseerde politici van de tweede garnituur die in de Senaat wetten zoals die idiote ‘Energietransitie’ moeten beoordelen op het realiteitsgehalte. Hoe groter het aandeel van links, hoe sneller we met zijn allen aann het financiele infuus hangen. Maar dat is voor die schreeuwers niet relevant. De man die het best bleek opgewassen tegen al dat verbale geweld was Dijkhof van de VVD. Aangename man, lastige boodschappen bracht hij netjes en duidelijke voor het voetlicht. En was uiteindelijk toch de morele winnaar van de avond.
Want slechts samenwerking en overleg kan ons land redden. En niet die loopgraven waarin Jetten en Klaver samen hun groene derrie zitten uit te poepen. Dat er dan aan de andere kant van hetspectrum wat lieden zijn die roepen over uit de EU stappen en zo voort neem ik maar mee met een korrel zout. Grappig ook om te zien dat de nieuwe erfgename van de SP zelfs de voorgekookte antwoorden van haar opponent uit haar hoofd kende en van de leg raakte toen die antwoorden anders bleken uit te pakken. Fatsoen, het was er niet en zo zag ik wat ik altijd al beweerde voor mijn eigen ogen afspelen. Het populisme komt tegenwoordig van links. Van partijen die vroeger het fatsoen hadden om tegenstanders uit te laten praten. Doet men nu niet meer. En dat is geen goede ontwikkeling. Ik voorspel derhalve dat ook deze verkiezingen op de 20e a.s. weinig overtuigde stemmers trekken. We geloven die lui niet meer. En rara aan wie ze dat zelf te danken hebben….. (Beelden: internet)
Altijdmijnmening 